Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa - Mikrobiologia stosowana z uz (S2)

Sylabus przedmiotu Immunostymulacja i immunoprofilaktyka w hodowli zwierząt:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Mikrobiologia stosowana z uz
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Immunostymulacja i immunoprofilaktyka w hodowli zwierząt
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Immunologii, Mikrobiologii i Chemii Fizjologicznej
Nauczyciel odpowiedzialny Karol Fijałkowski <karol.fijalkowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Jolanta Karakulska <Jolanta.Karakulska@zut.edu.pl>, Paweł Nawrotek <Pawel.Nawrotek@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 4,0 ECTS (formy) 4,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny 8 Grupa obieralna 2

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL2 15 2,00,50zaliczenie
wykładyW2 30 2,00,50egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Student powinien posiadać podstwową wiedzę z zakresu mikrobiologii oraz immunologii

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.2
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.7
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.3
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.3
15
wykłady
T-W-1Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.2
T-W-2Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.2
T-W-3Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.2
T-W-4Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.2
T-W-5Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.2
T-W-6Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.2
T-W-7Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?2
T-W-8Bioterapia cytokinami.2
T-W-9Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.2
T-W-10Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.2
T-W-11Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów2
T-W-12Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.2
T-W-13Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.2
T-W-14Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.2
T-W-15Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.1
T-W-16Pisemne zaliczenie wykładów.1
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach.15
A-L-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.10
A-L-3Udzia w konsultacjach.5
30
wykłady
A-W-1Obecność na wykładach30
A-W-2Studiowanie literatury przedmiotu.15
A-W-3Przygotowanie się do zaliczenia wykładów.15
60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MS_2A_PO5-1_W01
student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
MS_2A_W02C-2, C-5, C-4, C-1, C-3T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1, T-W-11, T-W-2, T-W-13, T-W-10, T-W-1, T-W-7, T-W-14, T-W-5, T-W-9, T-W-4, T-W-3, T-W-8, T-W-6, T-W-12, T-W-15M-1, M-2S-1, S-3, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MS_2A_PO5-1_U01
Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
MS_2A_U03, MS_2A_U07C-2, C-5, C-4, C-1, C-3T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1, T-W-11, T-W-2, T-W-13, T-W-10, T-W-1, T-W-7, T-W-14, T-W-5, T-W-9, T-W-4, T-W-3, T-W-8, T-W-6, T-W-12, T-W-15M-1, M-2S-1, S-3, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MS_2A_PO5-1_K01
Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
MS_2A_K01C-2, C-5, C-4, C-1, C-3T-L-2, T-L-4, T-L-3, T-L-1, T-W-11, T-W-2, T-W-13, T-W-10, T-W-1, T-W-7, T-W-14, T-W-5, T-W-9, T-W-4, T-W-3, T-W-8, T-W-6, T-W-12, T-W-15M-1, M-2S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
MS_2A_PO5-1_W01
student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
2,0Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
3,0Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
3,5Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
4,0Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
4,5Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
5,0Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
MS_2A_PO5-1_U01
Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
2,0Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
3,0Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
3,5Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,0Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,5Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
5,0Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
MS_2A_PO5-1_K01
Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
2,0Student nie jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,0Student w minimalnym stopniu jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,5
4,0
4,5
5,0Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.

Literatura podstawowa

  1. Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D., Zieliński A., Wakcynologia, Wydawnictwo α-medica Press, Bielsko-Biała, 2007
  2. Mrożek-Budzyn D., Wakcynologia praktyczna, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała, 2009
  3. Roitt I., Brostoff J., Male D., Immunologia, Wydawnictwo Medyczne Słotwinski Verlag, Brema, 1998
  4. Gołąb J., Jakóbisiak M., Lasek W, Immunologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002

Literatura dodatkowa

  1. Kayser F.H., Bienz K.A., Eckert J., Zinkernagel R.M., Mikrobiologia lekarska, Wydaw. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.2
T-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.7
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.3
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.3
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.2
T-W-2Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.2
T-W-3Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.2
T-W-4Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.2
T-W-5Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.2
T-W-6Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.2
T-W-7Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?2
T-W-8Bioterapia cytokinami.2
T-W-9Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.2
T-W-10Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.2
T-W-11Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów2
T-W-12Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.2
T-W-13Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.2
T-W-14Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.2
T-W-15Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.1
T-W-16Pisemne zaliczenie wykładów.1
30

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach.15
A-L-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.10
A-L-3Udzia w konsultacjach.5
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Obecność na wykładach30
A-W-2Studiowanie literatury przedmiotu.15
A-W-3Przygotowanie się do zaliczenia wykładów.15
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięMS_2A_PO5-1_W01student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMS_2A_W02Ma wiedzę w zakresie uwarunkowań pomiędzy fizjologią organizmów żywych a genotypem oraz zkresu znaczenia immunologii i immunoprofilaktyki w hodowli zwierząt.
Cel przedmiotuC-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
Treści programoweT-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
T-W-11Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
T-W-2Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-13Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
T-W-10Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
T-W-1Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
T-W-7Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
T-W-14Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
T-W-5Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-9Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-4Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-3Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
T-W-8Bioterapia cytokinami.
T-W-6Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-12Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
T-W-15Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
3,0Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
3,5Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
4,0Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
4,5Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
5,0Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięMS_2A_PO5-1_U01Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMS_2A_U03Potrafi dobrać właściwe procedury i metody analityczne. Potrafi wykorzystać w praktyce podstawowe i specjalistyczne techniki i narzędzia badawcze właściwe dla mikrobiologii stosowanej i nauk pokrewnych.
MS_2A_U07Potrafi wykorzystać wiedzę dotyczącą zależności stanu immunologicznego zwierząt i ludzi w powiązaniu z ich dobrostanem.
Cel przedmiotuC-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
Treści programoweT-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
T-W-11Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
T-W-2Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-13Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
T-W-10Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
T-W-1Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
T-W-7Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
T-W-14Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
T-W-5Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-9Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-4Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-3Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
T-W-8Bioterapia cytokinami.
T-W-6Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-12Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
T-W-15Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-3Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
S-2Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
3,0Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
3,5Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,0Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
4,5Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
5,0Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięMS_2A_PO5-1_K01Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMS_2A_K01Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i konieczności podnoszenia kompetencji zawodowych. Wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia (trzeciego stopnia, studia podyplomowe, kursy)
Cel przedmiotuC-2Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-5Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
C-4Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-1Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-3Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
Treści programoweT-L-2Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
T-L-4Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
T-L-3Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
T-L-1Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
T-W-11Produkcja i wykorzystanie naturalnych i syntetycznych immunomodulatorów
T-W-2Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
T-W-13Szczepienia w okresie ciąży; wykorzystanie immunizacji ciężarnych samic w uodparnianiu noworodków (rola siary). Bank siary. Gromadzenie, pozyskiwanie i wykorzystanie siary w hodowli zwierząt.
T-W-10Szczepionki stosowane w zakażeniach wewnątrzkomórkowymi fakultatywnymi patogenami bakteryjnymi. Produkcja szczepionek stosowanych w zapobieganiu infekcji wywoływanych przez riketsje. Synteza szczepionek stosowanych w zakażeniach pasożytniczych u zwierząt i człowieka.
T-W-1Podstawy immunologiczne związane z produkcją biopreparatów. Produkcja surowic przeciwko tężcowych i przeciwko jadom.
T-W-7Przeciwciała monoklonalne – zawiedzione nadzieje, czy nowa broń w terapii chorób zwierząt i człowieka?
T-W-14Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
T-W-5Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
T-W-9Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
T-W-4Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
T-W-3Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.
T-W-8Bioterapia cytokinami.
T-W-6Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
T-W-12Zasady produkcji szczepionek genetycznych. Szczepionki zawierające wyłącznie DNA – wakcynacja „nagim” DNA; zalety i niebezpieczeństwa.
T-W-15Szczepionki przeciwnowotworowe. Immunoterapia nowotworów.
Metody nauczaniaM-1Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,0Student w minimalnym stopniu jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
3,5
4,0
4,5
5,0Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwagę ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.