ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2016/2017 / Wydział Kształtowania Środowiska i Rolnictwa / Architektura krajobrazu (S1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Kształtowania Środowiska i Rolnictwa - Architektura krajobrazu (S1)

Sylabus przedmiotu Projektowanie krajobrazu (park):

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Architektura krajobrazu
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier architekt krajobrazu
Obszary studiów	nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych, nauk technicznych, studiów inżynierskich, sztuki
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Projektowanie krajobrazu (park)
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Architektury Krajobrazu
Nauczyciel odpowiedzialny	Eliza Sochacka-Sutkowska <Eliza.Sochacka-Sutkowska@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Magdalena Czałczyńska-Podolska <Magdalena.Czalczynska-Podolska@zut.edu.pl>, Agnieszka Dobrowolska <Agnieszka.Dobrowolska@zut.edu.pl>, Marta Kościńska <Marta.Koscinska@zut.edu.pl>, Paweł Nowak <pawel.nowak@zut.edu.pl>, Aleksandra Pilarczyk <Aleksandra.Pilarczyk@zut.edu.pl>, Magdalena Rzeszotarska-Pałka <Magdalena.Rzeszotarska-Palka@zut.edu.pl>, Adam Szymski <Adam-Szymski@zut.edu.pl>, Arkadiusz Telesiński <Arkadiusz.Telesinski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	4,0	ECTS (formy)	4,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	14	Grupa obieralna	1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
projekty	P	6	30	2,0	0,50	zaliczenie
wykłady	W	6	25	2,0	0,50	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Zaliczenie przedmiotu Wstęp do projektowania krajobrazu.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zdobycie wiedzy teoretycznej dotyczącej percepcji krajobrazu, zasad komponowania i programowania przestrzeni parkowych jako przestrzeni publicznej o wysokich walorach rekreacyjnych.
C-2	Zdobycie praktycznych umiejętności z zakresu oceny funkcjonalno-krajobrazowej, możliwości programowania i projektowania parków miejskich w oparciu o wykorzystanie walorów krajobrazowych i ducha miejsca.
C-3	Ukształtowanie postawy otwartej i poszukującej kreatywnych rozwiązań w kształtowaniu architektury krajobrazu.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
projekty
T-P-1	Analiza uwarunkowań i powiązań funkcjonalno-przestrzennych, inwentaryzacja urbanistyczna oraz waloryzacja krajobrazowa terenu planowanego parku.	8
T-P-2	Koncepcja programowo-przestrzenna zagospoadarowania terenu na park miejski.	10
T-P-3	Szczegółowy projekt zagospodarowania fragmentu parku. Rozwiązania przestrzenne, materiałowe, elementów małej architektury, óświetlenia, dobór roślin. Prezentacja projektu na planszach	12
		30
wykłady
T-W-1	Park jako element struktury przestrzeni miejskiej. Park jako przestrzeń publiczna. Dostępność parku w przestrzeni miasta. Ciągłość terenów zieleni miejskiej. Rodzaje parków.	5
T-W-2	Percepcja przestrzeni, kompozycja krajobrazu, zasady budowy sekwencji wnętrz krajobrazowych. Wartości krajobrazowe parków miejskich, powiązania widokowe.	6
T-W-3	Zasady programowania i projektowania miejskich parków z uwzględnieniem potrzeb społecznych użytkowników. Struktura funkcjonalna parków miejskich. Atrakcyjność społeczna parku..	6
T-W-4	Rozwiązania materiałowo-konstrukcyjne stosowane w parkach miejskich. Przykłady współczesnych rozwiązań.	2
T-W-5	Wartość kulturowa parku, treść i znaczenie miejsca, tradycja miejsca, ogrody pamięci. Parki jako wtórne zagospodarowanie terenu, rewitalizacja obszarów miejskich, a parki. Przykłady rozwiązań.	6
		25

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
projekty
A-P-1	uczestnictwo w zajęciach projektowych	30
A-P-2	inwentaryzacje i badania terenowe	10
A-P-3	praca nad projektem poza zajęciami	20
		60
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach	25
A-W-2	Przygotowanie do egzaminu	15
A-W-3	Studia literatury i poszukiwania inspiracji	10
A-W-4	Opracowanie planszy z ideogramem parku	10
		60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	wykład informacyjny
M-2	wykład problemowy
M-3	ćwiczenia projektowe
M-4	zajęcia terenowe
M-5	metoda przypadków, prezentacje

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: egzamin pisemny z treści wykładowych
S-2	Ocena formująca: prezentacja ideogramu parku. Ocena umiejętności syntezy idei projektowej oraz sposobu jej przekazu.
S-3	Ocena formująca: Projekt parku miejskiego. Ocena poprawności rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych, stopnia i sposobu wykorzystania walorów krajobrazowo-widokowych oraz wartość atrystyczna koncepcji, estetyka i czytelność jej podania.
S-4	Ocena podsumowująca: Przegląd miedzysemestralny. Ocena analiz terenu i przejętych wytycznych.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
AK_1A_O14.1_W01 Student wskazuje i charakteryzuje zasady percepcji i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, proponuje możliwości kształtowania miejskiej przestrzeni otwartej przez budowę spójnej sekwencji wnętrz krajobrazowych na przykładzie parków miejskich.	AK_1A_W07, AK_1A_W14	T1A_W05, T1A_W07, T1A_W10	InzA_W02, InzA_W05	C-1	T-P-2, T-P-1, T-P-3, T-W-1, T-W-4, T-W-2, T-W-3, T-W-5	M-1, M-2, M-3, M-4, M-5	S-1, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
AK_1A_O14.1_U01 Student potrafi przeprowadzić analizy urbanistyczne i krajobrazowe terenu w miście pod kątem oceny jego walorów i możliwości utworzenia parku miejskiego oraz zaprojektować złożoną strukturę krajobrazową na przykładzie parku miejskiego, stosując odpowiednie rozwiązania funkcjonalne-przestrzenno.	AK_1A_U02, AK_1A_U06, AK_1A_U09	A1_U14, T1A_U03, T1A_U04, T1A_U05, T1A_U07, T1A_U08, T1A_U10, T1A_U11, T1A_U12, T1A_U13, T1A_U14, T1A_U15, T1A_U16	InzA_U01, InzA_U02, InzA_U03, InzA_U05, InzA_U07, InzA_U08	C-2	T-P-2, T-P-1, T-P-3	M-3, M-4, M-5	S-3, S-4

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
AK_1A_O14.1_K01 Student ma świadomość złożoności i długofalowości procesu projektowego, wykazuje wrażliwość i otwartość na walory przestrzeni i potrzeby społeczne parku, ma kreatywne i konsekwentne podejście do szukania rozwiązań.	AK_1A_K01, AK_1A_K07	A1_K02, R1A_K06, T1A_K02	InzA_K01	C-3	T-P-2, T-W-4, T-W-2, T-W-3, T-W-5	M-2, M-3, M-5	S-1, S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
AK_1A_O14.1_W01 Student wskazuje i charakteryzuje zasady percepcji i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, proponuje możliwości kształtowania miejskiej przestrzeni otwartej przez budowę spójnej sekwencji wnętrz krajobrazowych na przykładzie parków miejskich.	2,0	Student wymienia kilka zasad percepcji i i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, nie potrafiąc ich scharakteryzować.
	3,0	Student wymienia niektóre zasady percepcji i i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, pobieżnie je charakteryzując.
	3,5	Student wymienia główne zasady percepcji i i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, dobrze je charakteryzując.
	4,0	Student wymienia większość zasad percepcji i i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, w pełni je charakteryzując, proponuje poprawne możliwości rozwiązań zagospodarowania przestrzeni.
	4,5	Student wymienia większość zasad percepcji i i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, w pełni je charakteryzując, proponuje poprawne możliwości rozwiązań zagospodarowania przestrzeni dobrze je uzasadniając.
	5,0	Student wymienia większość zasad percepcji i i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, w pełni je charakteryzując, proponuje możliwości rozwiązań zagospodarowania przestrzeni cechujące się indywidualnością i wysoką wartością merytoryczną, w pełni je uzasadniając.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
AK_1A_O14.1_U01 Student potrafi przeprowadzić analizy urbanistyczne i krajobrazowe terenu w miście pod kątem oceny jego walorów i możliwości utworzenia parku miejskiego oraz zaprojektować złożoną strukturę krajobrazową na przykładzie parku miejskiego, stosując odpowiednie rozwiązania funkcjonalne-przestrzenno.	2,0	Student nie potrafi wykonać poprawnie analiz urbanistycznych i krajobrazowych terenu.
	3,0	Student potrafi wykonać poprawnie analizy urbanistyczne i krajobrazowe terenu. Dokonuje podstawowej oceny walorów pod kątem utworzenia parku miejskiego. Potrafi zaprojektować złożoną strukturę krajobrazową, ale projekt obarczony jest błędami.
	3,5	Student potrafi wykonać poprawnie analizy urbanistyczne i krajobrazowe terenu. Dokonuje oceny walorów pod kątem utworzenia parku miejskiego. Potrafi zaprojektować złożoną strukturę krajobrazową, ale projekt obarczony jest niewielkimi błędami.
	4,0	Student potrafi wykonać poprawnie analizy urbanistyczne i krajobrazowe terenu. Dokonuje oceny walorów pod kątem utworzenia parku miejskiego. Potrafi zaprojektować złożoną strukturę krajobrazową, unikając błędów.
	4,5	Student potrafi wykonać poprawnie analizy urbanistyczne i krajobrazowe terenu. Dokonuje wnikliwej oceny walorów pod kątem utworzenia parku miejskiego. Potrafi zaprojektować złożoną strukturę krajobrazową, unikając błędów. Dobiera właściwe dla tematu rozwiązania funkcjonalno-przestrzenne.
	5,0	Student potrafi wykonać poprawnie analizy urbanistyczne i krajobrazowe terenu. Dokonuje wnikliwej oceny walorów pod kątem utworzenia parku miejskiego. Potrafi zaprojektować złożoną strukturę krajobrazową, unikając błędów. Dobiera właściwe dla tematu i unikalne rozwiązania funkcjonalno-przestrzenne.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
AK_1A_O14.1_K01 Student ma świadomość złożoności i długofalowości procesu projektowego, wykazuje wrażliwość i otwartość na walory przestrzeni i potrzeby społeczne parku, ma kreatywne i konsekwentne podejście do szukania rozwiązań.	2,0	Student nie ma świadomości złożoności i długofalowości procesu projektowego, nie jest wrażliwy i otwarty na walory przestrzeni i potrzeby społeczne.
	3,0	Student ma podstawową świadomość złożoności i długofalowości procesu projektowego, wykazuje jednak niewielką wrażliwość na walory przestrzeni i potrzeby społeczne, nie wykazuje się kreatywnością.
	3,5	Student ma świadomość złożoności i długofalowości procesu projektowego, wykazuje jednak niewielką wrażliwość na walory przestrzeni i potrzeby społeczne, wykazuje się konsekwencją w poszukiwaniu rozwiązań projektowych.
	4,0	Student ma pełną świadomość złożoności i długofalowości procesu projektowego, wykazuje się wrażliwością na walory przestrzeni i potrzeby społeczne oraz wykazuje się konsekwencją i znaczną dozą kreatywności w poszukiwaniu rozwiązań projektowych.
	4,5	Student ma pełną świadomość złożoności i długofalowości procesu projektowego, wykazuje się dużą wrażliwością na walory przestrzeni i potrzeby społeczne, ma spójne i twórcze podejście do poszukiwania rozwiązań projektowych.
	5,0	Student ma pełną świadomość złożoności i długofalowości procesu projektowego, wykazuje się konsekwencją i zaangażowaniem, dużą wrażliwością na walory przestrzeni i potrzeby społeczne oraz ma wyjątkowo spójne i twórcze podejście do poszukiwania rozwiązań projektowych.

Literatura podstawowa

Boehm. A., Architektura krajobrazu, jej początki i rozwój, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków, 1994
Wejchert K., Elementy kompozycji urbanistycznej, Arkady, Warszawa, 2008, reprint 1984
Boehm A., Wnętrze w kompozycji krajobrazu, Politechniki Krakowskiej, Kraków, 2004
Sutkowska E., Kształtowania przestrzeni publicznej w systemie zieleni miejskiej na przykładzie Szczecina., Politechnika Wrocławska (praca doktorska), Wrocław, 2007

Literatura dodatkowa

Chmielewski M., Teoria urbanistyki w projektowaniu i planowaniu miast., Oficyna wydawnicza politechniki warszawskiej, Warszawa, 2001
Hayward J., Urban parks: Research, planning and social change [w:] Public places and spaces., New York, 1989
Drapella-Hermansdorfer A., Ogielski P., Zrównoważony Berlin. Różne spojrzenia na park miejski.[w:] Kształtowanie krajobrazu: idee, strategie, realizacje., Politechnika Wrocławska, Wrocław, 2004
Bernacki K., Idea parku miejskiego po 1982 roku. (praca doktorska), Politechnika Wrocławska, Wrocław, 2009

Treści programowe - projekty

KOD	Treść programowa	Godziny
T-P-1	Analiza uwarunkowań i powiązań funkcjonalno-przestrzennych, inwentaryzacja urbanistyczna oraz waloryzacja krajobrazowa terenu planowanego parku.	8
T-P-2	Koncepcja programowo-przestrzenna zagospoadarowania terenu na park miejski.	10
T-P-3	Szczegółowy projekt zagospodarowania fragmentu parku. Rozwiązania przestrzenne, materiałowe, elementów małej architektury, óświetlenia, dobór roślin. Prezentacja projektu na planszach	12
		30

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Park jako element struktury przestrzeni miejskiej. Park jako przestrzeń publiczna. Dostępność parku w przestrzeni miasta. Ciągłość terenów zieleni miejskiej. Rodzaje parków.	5
T-W-2	Percepcja przestrzeni, kompozycja krajobrazu, zasady budowy sekwencji wnętrz krajobrazowych. Wartości krajobrazowe parków miejskich, powiązania widokowe.	6
T-W-3	Zasady programowania i projektowania miejskich parków z uwzględnieniem potrzeb społecznych użytkowników. Struktura funkcjonalna parków miejskich. Atrakcyjność społeczna parku..	6
T-W-4	Rozwiązania materiałowo-konstrukcyjne stosowane w parkach miejskich. Przykłady współczesnych rozwiązań.	2
T-W-5	Wartość kulturowa parku, treść i znaczenie miejsca, tradycja miejsca, ogrody pamięci. Parki jako wtórne zagospodarowanie terenu, rewitalizacja obszarów miejskich, a parki. Przykłady rozwiązań.	6
		25

Formy aktywności - projekty

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-P-1	uczestnictwo w zajęciach projektowych	30
A-P-2	inwentaryzacje i badania terenowe	10
A-P-3	praca nad projektem poza zajęciami	20
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach	25
A-W-2	Przygotowanie do egzaminu	15
A-W-3	Studia literatury i poszukiwania inspiracji	10
A-W-4	Opracowanie planszy z ideogramem parku	10
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	AK_1A_O14.1_W01	Student wskazuje i charakteryzuje zasady percepcji i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, proponuje możliwości kształtowania miejskiej przestrzeni otwartej przez budowę spójnej sekwencji wnętrz krajobrazowych na przykładzie parków miejskich.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	AK_1A_W07	zna w zakresie podstawowym współczesne technologie i tendencje w projektowaniu i wykonawstwie obiektów architektury krajobrazu
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	AK_1A_W14	zna metody i techniki studiów i analiz właściwych dla określenia wytycznych do projektów obiektów architektury krajobrazu
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_W05	ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów
	T1A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_W10	zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego; umie korzystać z zasobów informacji patentowej
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_W02	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
	InzA_W05	zna typowe technologie inżynierskie w zakresie studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Zdobycie wiedzy teoretycznej dotyczącej percepcji krajobrazu, zasad komponowania i programowania przestrzeni parkowych jako przestrzeni publicznej o wysokich walorach rekreacyjnych.
Treści programowe	T-P-2	Koncepcja programowo-przestrzenna zagospoadarowania terenu na park miejski.
	T-P-1	Analiza uwarunkowań i powiązań funkcjonalno-przestrzennych, inwentaryzacja urbanistyczna oraz waloryzacja krajobrazowa terenu planowanego parku.
	T-P-3	Szczegółowy projekt zagospodarowania fragmentu parku. Rozwiązania przestrzenne, materiałowe, elementów małej architektury, óświetlenia, dobór roślin. Prezentacja projektu na planszach
	T-W-1	Park jako element struktury przestrzeni miejskiej. Park jako przestrzeń publiczna. Dostępność parku w przestrzeni miasta. Ciągłość terenów zieleni miejskiej. Rodzaje parków.
	T-W-4	Rozwiązania materiałowo-konstrukcyjne stosowane w parkach miejskich. Przykłady współczesnych rozwiązań.
	T-W-2	Percepcja przestrzeni, kompozycja krajobrazu, zasady budowy sekwencji wnętrz krajobrazowych. Wartości krajobrazowe parków miejskich, powiązania widokowe.
	T-W-3	Zasady programowania i projektowania miejskich parków z uwzględnieniem potrzeb społecznych użytkowników. Struktura funkcjonalna parków miejskich. Atrakcyjność społeczna parku..
	T-W-5	Wartość kulturowa parku, treść i znaczenie miejsca, tradycja miejsca, ogrody pamięci. Parki jako wtórne zagospodarowanie terenu, rewitalizacja obszarów miejskich, a parki. Przykłady rozwiązań.
Metody nauczania	M-1	wykład informacyjny
	M-2	wykład problemowy
	M-3	ćwiczenia projektowe
	M-4	zajęcia terenowe
	M-5	metoda przypadków, prezentacje
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: egzamin pisemny z treści wykładowych
Sposób oceny	S-3	Ocena formująca: Projekt parku miejskiego. Ocena poprawności rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych, stopnia i sposobu wykorzystania walorów krajobrazowo-widokowych oraz wartość atrystyczna koncepcji, estetyka i czytelność jej podania.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student wymienia kilka zasad percepcji i i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, nie potrafiąc ich scharakteryzować.
	3,0	Student wymienia niektóre zasady percepcji i i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, pobieżnie je charakteryzując.
	3,5	Student wymienia główne zasady percepcji i i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, dobrze je charakteryzując.
	4,0	Student wymienia większość zasad percepcji i i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, w pełni je charakteryzując, proponuje poprawne możliwości rozwiązań zagospodarowania przestrzeni.
	4,5	Student wymienia większość zasad percepcji i i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, w pełni je charakteryzując, proponuje poprawne możliwości rozwiązań zagospodarowania przestrzeni dobrze je uzasadniając.
	5,0	Student wymienia większość zasad percepcji i i kompozycji krajobrazu oraz zasad funkcjonowania i programowania parków, w pełni je charakteryzując, proponuje możliwości rozwiązań zagospodarowania przestrzeni cechujące się indywidualnością i wysoką wartością merytoryczną, w pełni je uzasadniając.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	AK_1A_O14.1_U01	Student potrafi przeprowadzić analizy urbanistyczne i krajobrazowe terenu w miście pod kątem oceny jego walorów i możliwości utworzenia parku miejskiego oraz zaprojektować złożoną strukturę krajobrazową na przykładzie parku miejskiego, stosując odpowiednie rozwiązania funkcjonalne-przestrzenno.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	AK_1A_U02	wykonuje przestrzenne wizualizacje idei i projektów z wykorzystaniem zasad geometrii wykreślnej i technik komputerowych
	AK_1A_U06	stosuje podstawowe zasady projektowania przestrzeni o różnej funkcji z zastosowaniem odpowiednich materiałów
	AK_1A_U09	analizuje uwarunkowania sytuacyjne przestrzeni przy użyciu standardowych metod stosowanych w obszarze architektury krajobrazów
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	A1_U14	umie tworzyć i realizować własne koncepcje artystyczne oraz dysponować umiejętnościami potrzebnymi do ich wyrażenia
	T1A_U03	potrafi przygotować w języku polskim i języku obcym, uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla studiowanego kierunku studiów, dobrze udokumentowane opracowanie problemów z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_U04	potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku obcym prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_U05	ma umiejętność samokształcenia się
	T1A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
	T1A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T1A_U10	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
	T1A_U11	ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym oraz zna zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą
	T1A_U12	potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich
	T1A_U13	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	T1A_U14	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
	T1A_U15	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
	T1A_U16	potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	InzA_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	InzA_U03	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
	InzA_U05	potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
	InzA_U07	potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
	InzA_U08	potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotu	C-2	Zdobycie praktycznych umiejętności z zakresu oceny funkcjonalno-krajobrazowej, możliwości programowania i projektowania parków miejskich w oparciu o wykorzystanie walorów krajobrazowych i ducha miejsca.
Treści programowe	T-P-2	Koncepcja programowo-przestrzenna zagospoadarowania terenu na park miejski.
	T-P-1	Analiza uwarunkowań i powiązań funkcjonalno-przestrzennych, inwentaryzacja urbanistyczna oraz waloryzacja krajobrazowa terenu planowanego parku.
	T-P-3	Szczegółowy projekt zagospodarowania fragmentu parku. Rozwiązania przestrzenne, materiałowe, elementów małej architektury, óświetlenia, dobór roślin. Prezentacja projektu na planszach
Metody nauczania	M-3	ćwiczenia projektowe
	M-4	zajęcia terenowe
	M-5	metoda przypadków, prezentacje
Sposób oceny	S-3	Ocena formująca: Projekt parku miejskiego. Ocena poprawności rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych, stopnia i sposobu wykorzystania walorów krajobrazowo-widokowych oraz wartość atrystyczna koncepcji, estetyka i czytelność jej podania.
Sposób oceny	S-4	Ocena podsumowująca: Przegląd miedzysemestralny. Ocena analiz terenu i przejętych wytycznych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi wykonać poprawnie analiz urbanistycznych i krajobrazowych terenu.
	3,0	Student potrafi wykonać poprawnie analizy urbanistyczne i krajobrazowe terenu. Dokonuje podstawowej oceny walorów pod kątem utworzenia parku miejskiego. Potrafi zaprojektować złożoną strukturę krajobrazową, ale projekt obarczony jest błędami.
	3,5	Student potrafi wykonać poprawnie analizy urbanistyczne i krajobrazowe terenu. Dokonuje oceny walorów pod kątem utworzenia parku miejskiego. Potrafi zaprojektować złożoną strukturę krajobrazową, ale projekt obarczony jest niewielkimi błędami.
	4,0	Student potrafi wykonać poprawnie analizy urbanistyczne i krajobrazowe terenu. Dokonuje oceny walorów pod kątem utworzenia parku miejskiego. Potrafi zaprojektować złożoną strukturę krajobrazową, unikając błędów.
	4,5	Student potrafi wykonać poprawnie analizy urbanistyczne i krajobrazowe terenu. Dokonuje wnikliwej oceny walorów pod kątem utworzenia parku miejskiego. Potrafi zaprojektować złożoną strukturę krajobrazową, unikając błędów. Dobiera właściwe dla tematu rozwiązania funkcjonalno-przestrzenne.
	5,0	Student potrafi wykonać poprawnie analizy urbanistyczne i krajobrazowe terenu. Dokonuje wnikliwej oceny walorów pod kątem utworzenia parku miejskiego. Potrafi zaprojektować złożoną strukturę krajobrazową, unikając błędów. Dobiera właściwe dla tematu i unikalne rozwiązania funkcjonalno-przestrzenne.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	AK_1A_O14.1_K01	Student ma świadomość złożoności i długofalowości procesu projektowego, wykazuje wrażliwość i otwartość na walory przestrzeni i potrzeby społeczne parku, ma kreatywne i konsekwentne podejście do szukania rozwiązań.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	AK_1A_K01	jest zdolny do zauważania związków i zależności występujących w otoczeniu i do twórczego myślenia o przestrzeni, budujących ją bryłach i ich kompozycji
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	AK_1A_K07	rozumie podstawowe relacje między potrzebami użytkowników i cechami przestrzeni
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	A1_K02	samodzielnie podejmuje niezależne prace, wykazując się umiejętnościami zbierania, analizowania i interpretowania informacji, rozwijania idei i formułowania krytycznej argumentacji oraz wewnętrzną motywacją i umiejętnością organizacji pracy
	R1A_K06	ma świadomość ryzyka i potrafi ocenić skutki wykonywanej działalności w zakresie szeroko rozumianego rolnictwa i środowiska
	T1A_K02	ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_K01	ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotu	C-3	Ukształtowanie postawy otwartej i poszukującej kreatywnych rozwiązań w kształtowaniu architektury krajobrazu.
Treści programowe	T-P-2	Koncepcja programowo-przestrzenna zagospoadarowania terenu na park miejski.
	T-W-4	Rozwiązania materiałowo-konstrukcyjne stosowane w parkach miejskich. Przykłady współczesnych rozwiązań.
	T-W-2	Percepcja przestrzeni, kompozycja krajobrazu, zasady budowy sekwencji wnętrz krajobrazowych. Wartości krajobrazowe parków miejskich, powiązania widokowe.
	T-W-3	Zasady programowania i projektowania miejskich parków z uwzględnieniem potrzeb społecznych użytkowników. Struktura funkcjonalna parków miejskich. Atrakcyjność społeczna parku..
	T-W-5	Wartość kulturowa parku, treść i znaczenie miejsca, tradycja miejsca, ogrody pamięci. Parki jako wtórne zagospodarowanie terenu, rewitalizacja obszarów miejskich, a parki. Przykłady rozwiązań.
Metody nauczania	M-2	wykład problemowy
	M-3	ćwiczenia projektowe
	M-5	metoda przypadków, prezentacje
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: egzamin pisemny z treści wykładowych
	S-2	Ocena formująca: prezentacja ideogramu parku. Ocena umiejętności syntezy idei projektowej oraz sposobu jej przekazu.
	S-3	Ocena formująca: Projekt parku miejskiego. Ocena poprawności rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych, stopnia i sposobu wykorzystania walorów krajobrazowo-widokowych oraz wartość atrystyczna koncepcji, estetyka i czytelność jej podania.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie ma świadomości złożoności i długofalowości procesu projektowego, nie jest wrażliwy i otwarty na walory przestrzeni i potrzeby społeczne.
	3,0	Student ma podstawową świadomość złożoności i długofalowości procesu projektowego, wykazuje jednak niewielką wrażliwość na walory przestrzeni i potrzeby społeczne, nie wykazuje się kreatywnością.
	3,5	Student ma świadomość złożoności i długofalowości procesu projektowego, wykazuje jednak niewielką wrażliwość na walory przestrzeni i potrzeby społeczne, wykazuje się konsekwencją w poszukiwaniu rozwiązań projektowych.
	4,0	Student ma pełną świadomość złożoności i długofalowości procesu projektowego, wykazuje się wrażliwością na walory przestrzeni i potrzeby społeczne oraz wykazuje się konsekwencją i znaczną dozą kreatywności w poszukiwaniu rozwiązań projektowych.
	4,5	Student ma pełną świadomość złożoności i długofalowości procesu projektowego, wykazuje się dużą wrażliwością na walory przestrzeni i potrzeby społeczne, ma spójne i twórcze podejście do poszukiwania rozwiązań projektowych.
	5,0	Student ma pełną świadomość złożoności i długofalowości procesu projektowego, wykazuje się konsekwencją i zaangażowaniem, dużą wrażliwością na walory przestrzeni i potrzeby społeczne oraz ma wyjątkowo spójne i twórcze podejście do poszukiwania rozwiązań projektowych.