Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Architektury - Architektura (N2)

Sylabus przedmiotu Integracja procesów projektowania:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Architektura
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier architekt
Obszary studiów charakterystyki PRK, dziedzina sztuki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Integracja procesów projektowania
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Historii i Teorii Architektury
Nauczyciel odpowiedzialny Joanna Arlet <arlet@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Joanna Arlet <arlet@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 2,0 ECTS (formy) 2,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW1 9 1,00,50zaliczenie
projektyP1 27 1,00,50zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1posiada podstawową wiedzę zwiazaną z wykształceniem inzyniera architekta.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce i architekturze
C-2Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury i jej wpływem na proces projektowania
C-3Kształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich form, faktur i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
projekty
T-P-1Wprowadzenie w tematykę ćwiczeń. Określenie celu zajęć.3
T-P-2Własna autorska definicja piękna. Moje magiczne miejsce.3
T-P-3Zapis mentalny - wykres wrażeń - drogi dojścia z uczelni do domu z zaznaczeniem punktów naj+ i naj -.3
T-P-4transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne3
T-P-5Moja droga do domu - wizualizacje, dyskusja, wnioski, podsumowanie.3
T-P-6Opracowanie schematu percepcji wybranego obiektu z uwzglądnieniem czterech stref percepcyjnych.3
T-P-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych, podsumowanie transpozycji ulubionej muzyki na kompozycję architektoniczną.3
T-P-8Moje inspiracje - ulubiony obiekt architektoniczny, dyskusja nad przyszłością architektury.3
T-P-9Psychologia kolorów, wpływ koloru na psychikę człowieka, kolor w architekturze.3
27
wykłady
T-W-1Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle procesów projektowania i psychologii architektury oraz ich znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta1
T-W-2Psychologia percepcji i definicja piękna1
T-W-3Demonstracja formy najprostszej i formy spoistej oraz definicja kompozycji architektonicznej.1
T-W-4Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie zjawiska rytmu w architekturze.1
T-W-5Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie. Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.1
T-W-6Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni i w procesie projektowania.1
T-W-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych w tym: malarstwa, rzeźby i muzyki w procesie projektowania.1
T-W-8Złudzenia optyczne, a percepcja kompozycji architektonicznej1
T-W-9Wpływ psychologii kolorów i gry światła na procesy projektowania.1
9

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
projekty
A-P-1Wykonanie ćwiczenia na zajęciach2
A-P-2prezentacja i omówienie ćwiczenia na zajęciach6
A-P-3obserwacje w terenie, prezentacje wybranych przez studentów obiektów, omówienie ich percepcji i dyskusja5
A-P-4wybranie utworu muzycznego, aktywne słuchanie i wykonanie impresji graficznych i w kolorze, wykresu wrazeń, wykresu graficznego, transpozycji przestrzennej do tej muzyki6
A-P-5wykonanie ćwiczenia i zespołowa prezentacja wraz z dyskusją6
A-P-6opracowanie i i prezentacja na zajeciach wybranego zagadnienia dotyczacego psychologii architektury na zajeciach, dyskusja6
31
wykłady
A-W-1aktywna obecność na wykładach9
A-W-2Przyswojenie materiału podanego na wykładach.21
30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna, inscenizacja, gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne), seminarium, dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna). Metody eksponujące: filmy, ekspozycje, pokazy. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
M-2ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
S-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_2A_BN2-IX/1_W01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.
AU_2A_W05, AU_2A_W06, AU_2A_W15, AU_2A_W25C-1T-W-4, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-5, T-W-9M-1S-2, S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_2A_BN2-IX/1_U01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.
AU_2A_U01C-3, C-2T-W-4, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-5, T-W-9M-1S-2, S-1

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_2A_BN2-IX/1_K01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.
AU_2A_K01C-3, C-2T-W-4, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-5, T-W-9M-1S-2, S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_2A_BN2-IX/1_W01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.
2,0
3,0Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna podstawowe prawa percepcji.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_2A_BN2-IX/1_U01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.
2,0
3,0Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_2A_BN2-IX/1_K01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.
2,0
3,0Student sumienny, współpracujący z zespołem.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Arnheim R., Sztuka i percepcja wzrokowa, WAiF, Warszawa
  2. Bańka A., Psychologiczna struktura projektowa środowiska.Studium przestzreni architektonicznej., Wyd.Politechniki Poznańskiej, Poznań
  3. Lenartowicz J.K., O psychologii architektury, Politechnika Krakowska, Kraków
  4. Lenartowicz J.K., Słownik psychologii architektury dla studiujacych architekturę, Politechnika Krakowska, Kraków
  5. Satkiewicz-Parczewska A., Kompozycja architektoniczna a jej percepcja, Wyd. Politechnika Szczecińska IAiPP, Szczecin

Literatura dodatkowa

  1. Hochberg J.E., Percepcja, PWN, Warszawa
  2. Satkiewicz-Parczewska A., Rytm w architekturze jako główny element kompozycji na tle analogii z muzyką, Politechnika Szczecińska, Szzczecin
  3. Zimbardo Ph.G., Psychologia i życie, PWN, Warszawa, 2011

Treści programowe - projekty

KODTreść programowaGodziny
T-P-1Wprowadzenie w tematykę ćwiczeń. Określenie celu zajęć.3
T-P-2Własna autorska definicja piękna. Moje magiczne miejsce.3
T-P-3Zapis mentalny - wykres wrażeń - drogi dojścia z uczelni do domu z zaznaczeniem punktów naj+ i naj -.3
T-P-4transpozycja kompozycji muzycznej na architektoniczną poprzez działania interdyscyplinarne3
T-P-5Moja droga do domu - wizualizacje, dyskusja, wnioski, podsumowanie.3
T-P-6Opracowanie schematu percepcji wybranego obiektu z uwzglądnieniem czterech stref percepcyjnych.3
T-P-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych, podsumowanie transpozycji ulubionej muzyki na kompozycję architektoniczną.3
T-P-8Moje inspiracje - ulubiony obiekt architektoniczny, dyskusja nad przyszłością architektury.3
T-P-9Psychologia kolorów, wpływ koloru na psychikę człowieka, kolor w architekturze.3
27

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle procesów projektowania i psychologii architektury oraz ich znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta1
T-W-2Psychologia percepcji i definicja piękna1
T-W-3Demonstracja formy najprostszej i formy spoistej oraz definicja kompozycji architektonicznej.1
T-W-4Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie zjawiska rytmu w architekturze.1
T-W-5Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie. Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.1
T-W-6Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni i w procesie projektowania.1
T-W-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych w tym: malarstwa, rzeźby i muzyki w procesie projektowania.1
T-W-8Złudzenia optyczne, a percepcja kompozycji architektonicznej1
T-W-9Wpływ psychologii kolorów i gry światła na procesy projektowania.1
9

Formy aktywności - projekty

KODForma aktywnościGodziny
A-P-1Wykonanie ćwiczenia na zajęciach2
A-P-2prezentacja i omówienie ćwiczenia na zajęciach6
A-P-3obserwacje w terenie, prezentacje wybranych przez studentów obiektów, omówienie ich percepcji i dyskusja5
A-P-4wybranie utworu muzycznego, aktywne słuchanie i wykonanie impresji graficznych i w kolorze, wykresu wrazeń, wykresu graficznego, transpozycji przestrzennej do tej muzyki6
A-P-5wykonanie ćwiczenia i zespołowa prezentacja wraz z dyskusją6
A-P-6opracowanie i i prezentacja na zajeciach wybranego zagadnienia dotyczacego psychologii architektury na zajeciach, dyskusja6
31
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1aktywna obecność na wykładach9
A-W-2Przyswojenie materiału podanego na wykładach.21
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_2A_BN2-IX/1_W01W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_2A_W05A.W5. absolwent zna i rozumie zasady projektowania uniwersalnego, w tym ideę projektowania przestrzeni i budynków dostępnych dla wszystkich użytkowników, w szczególności dla osób z niepełnosprawnościami, w architekturze, urbanistyce i planowaniu przestrzennym, oraz zasady ergonomii, w tym parametry ergonomiczne niezbędne do zapewnienia pełnej funkcjonalności projektowanej przestrzeni i obiektów dla wszystkich użytkowników, w szczególności dla osób z niepełnosprawnościami;
AU_2A_W06A.W6. absolwent zna i rozumie zaawansowane metody analiz, narzędzia, techniki i materiały niezbędne do przygotowania koncepcji projektowych w interdyscyplinarnym środowisku, ze szczególnym uwzględnieniem współpracy międzybranżowej;
AU_2A_W15B.W7. absolwent zna i rozumie teoretyczne podstawy rozumowania naukowego i prowadzenia badań w zakresie przydatnym do realizacji skomplikowanych zadań projektowych, a także interpretacji opracowań naukowych w dyscyplinie naukowej – architektura i urbanistyka;
AU_2A_W25D.W4. absolwent zna i rozumie problematykę dotyczącą architektury i urbanistyki w kontekście wielobranżowego charakteru projektowania architektonicznego i urbanistycznego oraz potrzebę współpracy z innymi specjalistami;
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce i architekturze
Treści programoweT-W-4Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie zjawiska rytmu w architekturze.
T-W-1Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle procesów projektowania i psychologii architektury oraz ich znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta
T-W-2Psychologia percepcji i definicja piękna
T-W-3Demonstracja formy najprostszej i formy spoistej oraz definicja kompozycji architektonicznej.
T-W-6Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni i w procesie projektowania.
T-W-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych w tym: malarstwa, rzeźby i muzyki w procesie projektowania.
T-W-8Złudzenia optyczne, a percepcja kompozycji architektonicznej
T-W-5Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie. Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.
T-W-9Wpływ psychologii kolorów i gry światła na procesy projektowania.
Metody nauczaniaM-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna, inscenizacja, gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne), seminarium, dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna). Metody eksponujące: filmy, ekspozycje, pokazy. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
S-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna podstawowe prawa percepcji.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_2A_BN2-IX/1_U01W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_2A_U01A.U1. absolwent potrafi zaprojektować prosty i złożony obiekt architektoniczny, kreując i przekształcając przestrzeń tak, aby nadać jej nowe wartości – zgodnie z zadanym lub przyjętym programem, uwzględniającym wymagania i potrzeby wszystkich użytkowników, kontekst przestrzenny i kulturowy, aspekty techniczne i pozatechniczne;
Cel przedmiotuC-3Kształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich form, faktur i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem
C-2Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury i jej wpływem na proces projektowania
Treści programoweT-W-4Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie zjawiska rytmu w architekturze.
T-W-1Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle procesów projektowania i psychologii architektury oraz ich znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta
T-W-2Psychologia percepcji i definicja piękna
T-W-3Demonstracja formy najprostszej i formy spoistej oraz definicja kompozycji architektonicznej.
T-W-6Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni i w procesie projektowania.
T-W-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych w tym: malarstwa, rzeźby i muzyki w procesie projektowania.
T-W-8Złudzenia optyczne, a percepcja kompozycji architektonicznej
T-W-5Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie. Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.
T-W-9Wpływ psychologii kolorów i gry światła na procesy projektowania.
Metody nauczaniaM-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna, inscenizacja, gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne), seminarium, dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna). Metody eksponujące: filmy, ekspozycje, pokazy. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
S-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_2A_BN2-IX/1_K01W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_2A_K01A.S1. absolwent jest gotów do efektywnego wykorzystania wyobraźni, intuicji, twórczej postawy i samodzielnego myślenia w celu rozwiązywania skomplikowanych problemów projektowych;
Cel przedmiotuC-3Kształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich form, faktur i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem
C-2Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury i jej wpływem na proces projektowania
Treści programoweT-W-4Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie zjawiska rytmu w architekturze.
T-W-1Wprowadzenie. Krótki zarys problematyki przedmiotu w świetle procesów projektowania i psychologii architektury oraz ich znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta
T-W-2Psychologia percepcji i definicja piękna
T-W-3Demonstracja formy najprostszej i formy spoistej oraz definicja kompozycji architektonicznej.
T-W-6Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni i w procesie projektowania.
T-W-7Znaczenie działań interdyscyplinarnych w tym: malarstwa, rzeźby i muzyki w procesie projektowania.
T-W-8Złudzenia optyczne, a percepcja kompozycji architektonicznej
T-W-5Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie. Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.
T-W-9Wpływ psychologii kolorów i gry światła na procesy projektowania.
Metody nauczaniaM-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna, inscenizacja, gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne), seminarium, dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna). Metody eksponujące: filmy, ekspozycje, pokazy. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
S-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student sumienny, współpracujący z zespołem.
3,5
4,0
4,5
5,0