ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2017/2018 / Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt / Zootechnika (S2) / Ekolologiczne i amatorskie użytkowanie zwierząt / Sylabus przedmiotu - Organizacja gospodarstw agroturystycznych

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Zootechnika (S2)
specjalność: Ekolologiczne i amatorskie użytkowanie zwierząt

Sylabus przedmiotu Organizacja gospodarstw agroturystycznych:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Zootechnika
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister inżynier
Obszary studiów	nauki rolnicze, leśne i weterynaryjne, studia inżynierskie
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Organizacja gospodarstw agroturystycznych
Specjalność	Ekolologiczne i amatorskie użytkowanie zwierząt
Jednostka prowadząca	Zakład Hodowli Ptaków Użytkowych i Ozdobnych
Nauczyciel odpowiedzialny	Danuta Majewska <Danuta.Majewska@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	1,0	ECTS (formy)	1,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	9	Grupa obieralna	1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	2	10	0,5	0,59	zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	2	10	0,5	0,41	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Treści przedmiotu powiązane są ścisle z wybranymi zagadnieniami z zakresu geografii, ekonomii i turystyki.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami oraz regulacjami prawnymi dotyczącymi organizacji ruchu turystycznego na obszarach wiejskich.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Warunki rozwoju i prowadzenia działalności agroturystycznej w województwie zachodniopomorskim.	2
T-A-2	Typologia gospodarstw agroturystycznych.	2
T-A-3	Nabywca usług agroturystycznych.	1
T-A-4	Wybrane przykłady produktów oferowanych przez gospodarstwa agroturystyczne w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.	2
T-A-5	Wioski i szlaki tematyczne w Polsce i wybranych krajach Unii Europejskiej.	2
T-A-6	Promocja gospodarstwa agroturystycznego.	2
T-A-7	Żywienie gości w gospodarstwach agroturystycznych.	2
T-A-8	Edukacyjne gospodarstwa agroturystyczne w Polsce i na świecie.	2
		15
wykłady
T-W-1	Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.	2
T-W-2	Znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich.	2
T-W-3	Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.	2
T-W-4	Instytucjonalne warunki rozwoju agroturystyki.	2
T-W-5	Przygotowanie gospodarstwa do prowadzenia działalności agroturystycznej.	2
T-W-6	Wiejska baza noclegowa w Polsce.	2
T-W-7	Stowarzyszenia agroturystyczne funkcjonujące w Polsce i wybranych krajach UE.	2
T-W-8	Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe sposobem pozyskania klienta w agroturystyce.	2
T-W-9	Stan i perspektywy rozwoju agroturystyki w Polsce i innych krajach. Regiony agroturystyczne.	2
T-W-10	Podstawy prawne działalności agroturystycznej w Polsce.	2
		20

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Udział studenta w ćwiczeniach.	10
A-A-2	Samodzielne studiowanie tematyki ćwiczeń.	1
A-A-3	Przygotowanie do zaliczenia.	2
A-A-4	Udział w konsultacjach.	1
A-A-5	Pisemne zaliczenie ćwiczeń	1
		15
wykłady
A-W-1	Udział studenta w wykładach	10
A-W-2	Samodzielne studiowanie tematyki wykładów	2
A-W-3	Przygotowanie do zaliczenia	1
A-W-4	Udział w konsultacjach	1
A-W-5	Pisemne zaliczenie wykładów	1
		15

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Metody podające (wykład informacyjny, opis, prelekcja).
M-2	Metody problemowe (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny).
M-3	Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne, metoda sytuacyjna).
M-4	Metody eksponujące (film, prezentacja multimedialna).
M-5	Metody praktyczne (metoda projektów, ćwiczenia przedmiotowe).

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na wykładach i ćwiczeniach.
S-2	Ocena podsumowująca: Piseme zaliczenie treści wykładów i ćwiczeń.
S-3	Ocena podsumowująca: Przygotowanie i omówienie prezentacji związanej z tematyką wykładów i ćwiczeń.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZO_2A_EAUZ-O9.4_W01 Student zna podstawowe pojęcia i czynniki rozwoju agroturystyki, podstawy prawne prowadzenia działalności w zakresie turystyki wiejskiej w gospodarstwie rolnym oraz skutki rozwoju tej formy ruchu turystycznego dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.	ZOinz_2A_W07, ZOinz_2A_W08	—	—	C-1	T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5, T-A-6, T-A-7, T-A-8, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10	M-1, M-2, M-3, M-4, M-5	S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZO_2A_EAUZ-O9.4_U01 Student poprawnie posługuje się pojęciami z zakresu agroturystyki, omawia wybrane produkty uwzględniając zasoby gospodarstwa oraz wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.	ZOinz_2A_U03, ZOinz_2A_U04	—	—	C-1	T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5, T-A-6, T-A-7, T-A-8, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10	M-1, M-2, M-3, M-4, M-5	S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZO_2A_EAUZ-O9.4_K01 Student przejawia zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, jest aktywny poznawczo oraz rozumie konieczności organizacji ruchu turystycznego zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego.	ZOinz_2A_K01, ZOinz_2A_K02, ZOinz_2A_K09	—	—	C-1	T-A-6, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-7, T-W-10	M-1, M-2, M-3, M-4, M-5	S-1, S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ZO_2A_EAUZ-O9.4_W01 Student zna podstawowe pojęcia i czynniki rozwoju agroturystyki, podstawy prawne prowadzenia działalności w zakresie turystyki wiejskiej w gospodarstwie rolnym oraz skutki rozwoju tej formy ruchu turystycznego dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.	2,0	Student nie zna podstawowych pojęć omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy z zakresu wiadomości dotyczących turystyki wiejskiej i agroturystyki.
	3,0	Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce), popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	3,5	Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	4,0	Student opanował materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami.
	4,5	Student opanował wszystkie treści programowe pojęcia (podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), nie popełnia błędów merytorycznych, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami z grupą.
	5,0	Student opanował wszystkie treści omawiane w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i wykracza w zakresie wiadomości poza materiał programowy, nie popełnia żadnych błędów merytorycznych w zakresie treści , wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami. Uczestniczy w stałych lub cyklicznych wydarzeniach turystykę wiejska i agroturystykę ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ZO_2A_EAUZ-O9.4_U01 Student poprawnie posługuje się pojęciami z zakresu agroturystyki, omawia wybrane produkty uwzględniając zasoby gospodarstwa oraz wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.	2,0	Student nie potrafi poprawnie posługiwać się pojęciami omawianymi w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy.
	3,0	Student posługuje się poprawnie podstawowymi pojęciami z zakresu tematyki wykładów oraz ćwiczeń, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	3,5	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	4,0	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, popełnia niewielkie błędy, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i próbuje na ich podstawie formułować wnioski. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
	4,5	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
	5,0	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami oraz pojęciami wykraczającymi poza materiał programowy, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia żadnych błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ZO_2A_EAUZ-O9.4_K01 Student przejawia zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, jest aktywny poznawczo oraz rozumie konieczności organizacji ruchu turystycznego zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego.	2,0	Student unika podejmowania samodzielnych działań, nie wykazuje inicjatywy i przejawia obojętną postawę wobec możliwości samokształcenia oraz poleceń osoby prowadzącej zajęcia.
	3,0	Student nie unika podejmowania samodzielnych działań w zakresie samokształcenia, ale nie podejmuje ich z własnej inicjatywy.
	3,5	Student nie unika podejmowania samodzielnych działań, ale niechętnie podejmuje je z własnej woli. Dość szybko przystosowuje do procesu dydaktycznego i poleceń wykładowcy. Akceptuje poglądy innych osób, ale sporadycznie zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie wykładów.
	4,0	Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Podejmuje działania samokształceniowe z własnej woli, ale nie angażuje się spontanicznie. Akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.
	4,5	Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.
	5,0	Student bardzo szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, jest dociekliwy poznawczo, akceptuje poglądy innych osób, bardzo często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.

Literatura podstawowa

Drzewiecki M., Podstawy agroturystyki, Oficyna Wydawnicza Ośrodka Postępu Organizacyjnego, Bydgoszcz, 2001
Majewski J., Lane B., Turystyka wiejska i rozwój lokalny, Fundacja Edukacja dla Demokracji, Warszawa, 2003
Młynarczyk K. (red.), Agroturystyka, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko–Mazurskiego, Olsztyn, 2002
Sikora J. (red.), Agroturystyka inaczej, Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, 1998
Świetlikowska U.(red.), Agroturystyka, Wydawnictwo SGGW, Warszawa, 1998

Literatura dodatkowa

Drzewiecki M., Wiejska przestrzeń rekreacyjna, Instytut Turystyki, Warszawa, 1992
Jagusiewicz A., Zasoby dziedzictwa kulturowego i historycznego jako wartości turystyczne, Instytut Turystyki, Warszawa, 2000
Leonard J., Budownictwo wiejskie, Wydawnictwo SGGW, Warszawa, 1993
Zaręba D., Ekoturystyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2006

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Warunki rozwoju i prowadzenia działalności agroturystycznej w województwie zachodniopomorskim.	2
T-A-2	Typologia gospodarstw agroturystycznych.	2
T-A-3	Nabywca usług agroturystycznych.	1
T-A-4	Wybrane przykłady produktów oferowanych przez gospodarstwa agroturystyczne w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.	2
T-A-5	Wioski i szlaki tematyczne w Polsce i wybranych krajach Unii Europejskiej.	2
T-A-6	Promocja gospodarstwa agroturystycznego.	2
T-A-7	Żywienie gości w gospodarstwach agroturystycznych.	2
T-A-8	Edukacyjne gospodarstwa agroturystyczne w Polsce i na świecie.	2
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.	2
T-W-2	Znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich.	2
T-W-3	Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.	2
T-W-4	Instytucjonalne warunki rozwoju agroturystyki.	2
T-W-5	Przygotowanie gospodarstwa do prowadzenia działalności agroturystycznej.	2
T-W-6	Wiejska baza noclegowa w Polsce.	2
T-W-7	Stowarzyszenia agroturystyczne funkcjonujące w Polsce i wybranych krajach UE.	2
T-W-8	Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe sposobem pozyskania klienta w agroturystyce.	2
T-W-9	Stan i perspektywy rozwoju agroturystyki w Polsce i innych krajach. Regiony agroturystyczne.	2
T-W-10	Podstawy prawne działalności agroturystycznej w Polsce.	2
		20

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Udział studenta w ćwiczeniach.	10
A-A-2	Samodzielne studiowanie tematyki ćwiczeń.	1
A-A-3	Przygotowanie do zaliczenia.	2
A-A-4	Udział w konsultacjach.	1
A-A-5	Pisemne zaliczenie ćwiczeń	1
		15

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Udział studenta w wykładach	10
A-W-2	Samodzielne studiowanie tematyki wykładów	2
A-W-3	Przygotowanie do zaliczenia	1
A-W-4	Udział w konsultacjach	1
A-W-5	Pisemne zaliczenie wykładów	1
		15

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZO_2A_EAUZ-O9.4_W01	Student zna podstawowe pojęcia i czynniki rozwoju agroturystyki, podstawy prawne prowadzenia działalności w zakresie turystyki wiejskiej w gospodarstwie rolnym oraz skutki rozwoju tej formy ruchu turystycznego dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZOinz_2A_W07	ma rozszerzoną wiedzę z zakresu funkcjonowania obszarów wiejskich, możliwości ich zagospodarowania i czynników wpływających na ich rozwój
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZOinz_2A_W08	ma pogłębioną wiedzę o środowisku przyrodniczym i jego roli, znaczeniu i metodach ochrony w zrównoważonym wykorzystaniu
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami oraz regulacjami prawnymi dotyczącymi organizacji ruchu turystycznego na obszarach wiejskich.
Treści programowe	T-A-1	Warunki rozwoju i prowadzenia działalności agroturystycznej w województwie zachodniopomorskim.
	T-A-2	Typologia gospodarstw agroturystycznych.
	T-A-3	Nabywca usług agroturystycznych.
	T-A-4	Wybrane przykłady produktów oferowanych przez gospodarstwa agroturystyczne w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.
	T-A-5	Wioski i szlaki tematyczne w Polsce i wybranych krajach Unii Europejskiej.
	T-A-6	Promocja gospodarstwa agroturystycznego.
	T-A-7	Żywienie gości w gospodarstwach agroturystycznych.
	T-A-8	Edukacyjne gospodarstwa agroturystyczne w Polsce i na świecie.
	T-W-1	Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.
	T-W-2	Znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich.
	T-W-3	Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.
	T-W-4	Instytucjonalne warunki rozwoju agroturystyki.
	T-W-5	Przygotowanie gospodarstwa do prowadzenia działalności agroturystycznej.
	T-W-7	Stowarzyszenia agroturystyczne funkcjonujące w Polsce i wybranych krajach UE.
	T-W-8	Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe sposobem pozyskania klienta w agroturystyce.
	T-W-9	Stan i perspektywy rozwoju agroturystyki w Polsce i innych krajach. Regiony agroturystyczne.
	T-W-10	Podstawy prawne działalności agroturystycznej w Polsce.
Metody nauczania	M-1	Metody podające (wykład informacyjny, opis, prelekcja).
	M-2	Metody problemowe (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny).
	M-3	Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne, metoda sytuacyjna).
	M-4	Metody eksponujące (film, prezentacja multimedialna).
	M-5	Metody praktyczne (metoda projektów, ćwiczenia przedmiotowe).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na wykładach i ćwiczeniach.
	S-2	Ocena podsumowująca: Piseme zaliczenie treści wykładów i ćwiczeń.
	S-3	Ocena podsumowująca: Przygotowanie i omówienie prezentacji związanej z tematyką wykładów i ćwiczeń.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie zna podstawowych pojęć omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy z zakresu wiadomości dotyczących turystyki wiejskiej i agroturystyki.
	3,0	Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce), popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	3,5	Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	4,0	Student opanował materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami.
	4,5	Student opanował wszystkie treści programowe pojęcia (podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), nie popełnia błędów merytorycznych, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami z grupą.
	5,0	Student opanował wszystkie treści omawiane w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i wykracza w zakresie wiadomości poza materiał programowy, nie popełnia żadnych błędów merytorycznych w zakresie treści , wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami. Uczestniczy w stałych lub cyklicznych wydarzeniach turystykę wiejska i agroturystykę ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZO_2A_EAUZ-O9.4_U01	Student poprawnie posługuje się pojęciami z zakresu agroturystyki, omawia wybrane produkty uwzględniając zasoby gospodarstwa oraz wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZOinz_2A_U03	Wykazuje umiejętność analitycznego, krytycznego i właściwego opracowania materiałów oraz formułowania samodzielnych wniosków
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZOinz_2A_U04	Umie prowadzić rzeczową i merytoryczną dyskusję z różnymi podmiotami, prowadzącą do osiągnięcia wspólnego rozwiązania problemu
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami oraz regulacjami prawnymi dotyczącymi organizacji ruchu turystycznego na obszarach wiejskich.
Treści programowe	T-A-1	Warunki rozwoju i prowadzenia działalności agroturystycznej w województwie zachodniopomorskim.
	T-A-2	Typologia gospodarstw agroturystycznych.
	T-A-3	Nabywca usług agroturystycznych.
	T-A-4	Wybrane przykłady produktów oferowanych przez gospodarstwa agroturystyczne w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.
	T-A-5	Wioski i szlaki tematyczne w Polsce i wybranych krajach Unii Europejskiej.
	T-A-6	Promocja gospodarstwa agroturystycznego.
	T-A-7	Żywienie gości w gospodarstwach agroturystycznych.
	T-A-8	Edukacyjne gospodarstwa agroturystyczne w Polsce i na świecie.
	T-W-1	Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.
	T-W-2	Znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich.
	T-W-3	Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.
	T-W-4	Instytucjonalne warunki rozwoju agroturystyki.
	T-W-5	Przygotowanie gospodarstwa do prowadzenia działalności agroturystycznej.
	T-W-6	Wiejska baza noclegowa w Polsce.
	T-W-7	Stowarzyszenia agroturystyczne funkcjonujące w Polsce i wybranych krajach UE.
	T-W-8	Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe sposobem pozyskania klienta w agroturystyce.
	T-W-9	Stan i perspektywy rozwoju agroturystyki w Polsce i innych krajach. Regiony agroturystyczne.
	T-W-10	Podstawy prawne działalności agroturystycznej w Polsce.
Metody nauczania	M-1	Metody podające (wykład informacyjny, opis, prelekcja).
	M-2	Metody problemowe (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny).
	M-3	Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne, metoda sytuacyjna).
	M-4	Metody eksponujące (film, prezentacja multimedialna).
	M-5	Metody praktyczne (metoda projektów, ćwiczenia przedmiotowe).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na wykładach i ćwiczeniach.
	S-2	Ocena podsumowująca: Piseme zaliczenie treści wykładów i ćwiczeń.
	S-3	Ocena podsumowująca: Przygotowanie i omówienie prezentacji związanej z tematyką wykładów i ćwiczeń.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi poprawnie posługiwać się pojęciami omawianymi w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy.
	3,0	Student posługuje się poprawnie podstawowymi pojęciami z zakresu tematyki wykładów oraz ćwiczeń, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	3,5	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
	4,0	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, popełnia niewielkie błędy, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i próbuje na ich podstawie formułować wnioski. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
	4,5	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
	5,0	Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami oraz pojęciami wykraczającymi poza materiał programowy, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia żadnych błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZO_2A_EAUZ-O9.4_K01	Student przejawia zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, jest aktywny poznawczo oraz rozumie konieczności organizacji ruchu turystycznego zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZOinz_2A_K01	Pracuje samodzielnie i w zespole, potrafi przejąć rolę lidera
	ZOinz_2A_K02	Wykazuje świadomość potrzeby dokształcania się i samodoskonalenia w zakresie zootechniki
	ZOinz_2A_K09	Przejawia wysoką wrażliwość na potrzeby ludzi i zwierząt oraz otaczającego środowiska
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami oraz regulacjami prawnymi dotyczącymi organizacji ruchu turystycznego na obszarach wiejskich.
Treści programowe	T-A-6	Promocja gospodarstwa agroturystycznego.
	T-W-1	Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.
	T-W-2	Znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich.
	T-W-3	Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.
	T-W-4	Instytucjonalne warunki rozwoju agroturystyki.
	T-W-7	Stowarzyszenia agroturystyczne funkcjonujące w Polsce i wybranych krajach UE.
	T-W-10	Podstawy prawne działalności agroturystycznej w Polsce.
Metody nauczania	M-1	Metody podające (wykład informacyjny, opis, prelekcja).
	M-2	Metody problemowe (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny).
	M-3	Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne, metoda sytuacyjna).
	M-4	Metody eksponujące (film, prezentacja multimedialna).
	M-5	Metody praktyczne (metoda projektów, ćwiczenia przedmiotowe).
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na wykładach i ćwiczeniach.
	S-2	Ocena podsumowująca: Piseme zaliczenie treści wykładów i ćwiczeń.
	S-3	Ocena podsumowująca: Przygotowanie i omówienie prezentacji związanej z tematyką wykładów i ćwiczeń.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student unika podejmowania samodzielnych działań, nie wykazuje inicjatywy i przejawia obojętną postawę wobec możliwości samokształcenia oraz poleceń osoby prowadzącej zajęcia.
	3,0	Student nie unika podejmowania samodzielnych działań w zakresie samokształcenia, ale nie podejmuje ich z własnej inicjatywy.
	3,5	Student nie unika podejmowania samodzielnych działań, ale niechętnie podejmuje je z własnej woli. Dość szybko przystosowuje do procesu dydaktycznego i poleceń wykładowcy. Akceptuje poglądy innych osób, ale sporadycznie zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie wykładów.
	4,0	Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Podejmuje działania samokształceniowe z własnej woli, ale nie angażuje się spontanicznie. Akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.
	4,5	Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.
	5,0	Student bardzo szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, jest dociekliwy poznawczo, akceptuje poglądy innych osób, bardzo często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.