Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Transport (S2)
specjalność: Logistyczne zarządzanie transportem zintegrowanym

Sylabus przedmiotu Podstawy mechaniki stosowanej:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Transport
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Podstawy mechaniki stosowanej
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Logistyki i Ekonomiki Transportu
Nauczyciel odpowiedzialny Michał Czyński <Michal.Czynski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 2,0 ECTS (formy) 2,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA1 15 1,00,41zaliczenie
wykładyW1 15 1,00,59egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Wiedza umiejętności z matematyki (w tym rachunku wektorowego i różniczkowego) oraz z fizyki

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Ukształtowanie umiejetności opisu ruchu punktu oraz bryły sztywnej.
C-2Ukształtowanie umiejętności wyznaczania równań ruchu bryły sztywnej, na którą działaję znane są siły.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Zasada równoważności energii kinetycznej i pracy. Praca i moc. Zasada zachowania energii mechanicznej.3
T-A-2Zasada zachowania pędu i krętu układu punktów materialnych i bryły sztywnej.3
T-A-3Równania różniczkowe ruchu, zasada d'Alemberta. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej wokóół stałej osi. Dynamika ruchu płaskiego bryły sztywnej4
T-A-4Drgania punktu materialnego: swobodne i wymaszone.3
T-A-5Kolokwia zaliczeniowe2
15
wykłady
T-W-1Praca i energia kinetyczna punktu materialnego. Pęd i moment pędu (kręt) punktu materialnego. Środek mas, momenty bezwładności i momenty dewiacji układu punktów materialnych, twierdzenie Steinera. Zasada zachowania pędu układu punktów materialnych. Zasada d’Alamberta. Zasada zachowania krętu. Pole sił potencjalnych. Energia kinetyczna układu punktów materialnych, twierdzenie Koeniga. Zasada zachowania energii mechanicznej. Równania dynamiczne ruchu układu punktów materialnych w ruchu płaskim.8
T-W-2Elementy dynamiki analitycznej: klasyfikacja więzów, współrzędne krzywoliniowe. Uogólnione prędkości i przyspieszenia w układach dowolnych. Podstawy mechaniki analitycznej. Równania Lagrange’a I i II rodzaju. Wybrane elementy teorii drgań swobodnych i wymuszonych o jednym stopniu swobody. Drgania układów liniowych i nieliniowych o wielu stopniach swobody. Drgania wymuszone z tarciem wiskotycznym z wymuszeniem harmonicznym o wielu stopniach swobody. Eliminatory i tłumiki drgań. Metody analizy i syntezy układów dynamicznych.7
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2Wykonywanie zadań domowych6
A-A-3Przygotowanie się do kolokwiów4
25
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach15
A-W-2Czytanie wskazanej literatury5
A-W-3Przygotowanie się do egzaminu i udział w egzaminie5
25

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych
M-2Ćwiczenia audytoryjne: rozwiązywanie przkładowych zadań przy tablicy przy aktywnym udziale studentów

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Wskazywanie braków wiedzy i umiejętności w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych
S-2Ocena podsumowująca: Kolokwia z danej partii materiału (ćwiczenia)
S-3Ocena podsumowująca: Egzamin z wykładów.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TR_2A_C04_W01
Student posiada poszerzoną wiedzę z zakresu mechaniki stosowanej
TR_2A_W02T2A_W01, T2A_W02, T2A_W07InzA2_W02C-1, C-2T-W-2, T-W-1M-1S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TR_2A_C04_U01
Student potrafi dokonać doboru właściwej metody i rozwiązać zadania inżynierskie z zakresu mechaniki stosowanej
TR_2A_U10, TR_2A_U16T2A_U08, T2A_U09, T2A_U11, T2A_U18InzA2_U01, InzA2_U02, InzA2_U07C-1, C-2T-A-3, T-W-2, T-W-1M-1, M-2S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
TR_2A_C04_W01
Student posiada poszerzoną wiedzę z zakresu mechaniki stosowanej
2,0Student nie posiada podstawowej wiedzy z zakresu mechaniki stosowanej
3,0Student posiada jedynie podstawową wiedzę z zakresu mechaniki stosowanej
3,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0
4,0Student opanował cały zakres materiału. Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu typowych zadań. Ma trudności z rozwiązywaniem zadań niestandardowych.
4,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 4,0 a 5,0
5,0Student opanował cały zakres materiału. Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu typowych zadań. potrafi rozwiązywać zadania niestandardowe. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
TR_2A_C04_U01
Student potrafi dokonać doboru właściwej metody i rozwiązać zadania inżynierskie z zakresu mechaniki stosowanej
2,0Student nie posiada podstawowych umiejętności z zakresu mechaniki stosowanej
3,0Student posiada podstawowe umiejętności z zakresu mechaniki stosowanej. Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu jedynie typowych zadań
3,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0
4,0Student posiada wszystkie niezbędne umiejętności z zakresu mechaniki stosowanej. Potrafi bezbłędnie wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu typowych zadań; ma trudności z rozwiązywaniem zadań niestandardowych
4,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 4,0 a 5,0
5,0Student posiada wszystkie niezbędne umiejętności z zakresu mechaniki stosowanej. Potrafi rozwiązywać zadania niestandardowe. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza omówiony zakres materiału

Literatura podstawowa

  1. Leyko Jerzy, Mechanika ogólna. T1: Statyka i kinematyka, PWN, Warszawa, 2008
  2. Leyko Jerzy, Mechanika ogólna. T2: Dynamika, PWN, Warszawa, 2008
  3. Nizioł Józef, Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa, 2009

Literatura dodatkowa

  1. Bąk Roman, Stawinoga Alojzy, Mechanika dla niemechaników, WNT, Warszawa, 2009

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Zasada równoważności energii kinetycznej i pracy. Praca i moc. Zasada zachowania energii mechanicznej.3
T-A-2Zasada zachowania pędu i krętu układu punktów materialnych i bryły sztywnej.3
T-A-3Równania różniczkowe ruchu, zasada d'Alemberta. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej wokóół stałej osi. Dynamika ruchu płaskiego bryły sztywnej4
T-A-4Drgania punktu materialnego: swobodne i wymaszone.3
T-A-5Kolokwia zaliczeniowe2
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Praca i energia kinetyczna punktu materialnego. Pęd i moment pędu (kręt) punktu materialnego. Środek mas, momenty bezwładności i momenty dewiacji układu punktów materialnych, twierdzenie Steinera. Zasada zachowania pędu układu punktów materialnych. Zasada d’Alamberta. Zasada zachowania krętu. Pole sił potencjalnych. Energia kinetyczna układu punktów materialnych, twierdzenie Koeniga. Zasada zachowania energii mechanicznej. Równania dynamiczne ruchu układu punktów materialnych w ruchu płaskim.8
T-W-2Elementy dynamiki analitycznej: klasyfikacja więzów, współrzędne krzywoliniowe. Uogólnione prędkości i przyspieszenia w układach dowolnych. Podstawy mechaniki analitycznej. Równania Lagrange’a I i II rodzaju. Wybrane elementy teorii drgań swobodnych i wymuszonych o jednym stopniu swobody. Drgania układów liniowych i nieliniowych o wielu stopniach swobody. Drgania wymuszone z tarciem wiskotycznym z wymuszeniem harmonicznym o wielu stopniach swobody. Eliminatory i tłumiki drgań. Metody analizy i syntezy układów dynamicznych.7
15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2Wykonywanie zadań domowych6
A-A-3Przygotowanie się do kolokwiów4
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach15
A-W-2Czytanie wskazanej literatury5
A-W-3Przygotowanie się do egzaminu i udział w egzaminie5
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaTR_2A_C04_W01Student posiada poszerzoną wiedzę z zakresu mechaniki stosowanej
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTR_2A_W02ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę w zakresie wybranych działów fizyki, obejmującą mechanikę stosowaną, przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań oraz rozumienia zjawisk i procesów z obszaru transportu
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W01ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
T2A_W02ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T2A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-1Ukształtowanie umiejetności opisu ruchu punktu oraz bryły sztywnej.
C-2Ukształtowanie umiejętności wyznaczania równań ruchu bryły sztywnej, na którą działaję znane są siły.
Treści programoweT-W-2Elementy dynamiki analitycznej: klasyfikacja więzów, współrzędne krzywoliniowe. Uogólnione prędkości i przyspieszenia w układach dowolnych. Podstawy mechaniki analitycznej. Równania Lagrange’a I i II rodzaju. Wybrane elementy teorii drgań swobodnych i wymuszonych o jednym stopniu swobody. Drgania układów liniowych i nieliniowych o wielu stopniach swobody. Drgania wymuszone z tarciem wiskotycznym z wymuszeniem harmonicznym o wielu stopniach swobody. Eliminatory i tłumiki drgań. Metody analizy i syntezy układów dynamicznych.
T-W-1Praca i energia kinetyczna punktu materialnego. Pęd i moment pędu (kręt) punktu materialnego. Środek mas, momenty bezwładności i momenty dewiacji układu punktów materialnych, twierdzenie Steinera. Zasada zachowania pędu układu punktów materialnych. Zasada d’Alamberta. Zasada zachowania krętu. Pole sił potencjalnych. Energia kinetyczna układu punktów materialnych, twierdzenie Koeniga. Zasada zachowania energii mechanicznej. Równania dynamiczne ruchu układu punktów materialnych w ruchu płaskim.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Egzamin z wykładów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie posiada podstawowej wiedzy z zakresu mechaniki stosowanej
3,0Student posiada jedynie podstawową wiedzę z zakresu mechaniki stosowanej
3,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0
4,0Student opanował cały zakres materiału. Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu typowych zadań. Ma trudności z rozwiązywaniem zadań niestandardowych.
4,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 4,0 a 5,0
5,0Student opanował cały zakres materiału. Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu typowych zadań. potrafi rozwiązywać zadania niestandardowe. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaTR_2A_C04_U01Student potrafi dokonać doboru właściwej metody i rozwiązać zadania inżynierskie z zakresu mechaniki stosowanej
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTR_2A_U10potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne, jak również formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i badawczymi
TR_2A_U16potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla transportu, oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia dostrzegając ich ograniczenia
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
T2A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne
T2A_U11potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi
T2A_U18potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA2_U01potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
InzA2_U02potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
InzA2_U07potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-1Ukształtowanie umiejetności opisu ruchu punktu oraz bryły sztywnej.
C-2Ukształtowanie umiejętności wyznaczania równań ruchu bryły sztywnej, na którą działaję znane są siły.
Treści programoweT-A-3Równania różniczkowe ruchu, zasada d'Alemberta. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej wokóół stałej osi. Dynamika ruchu płaskiego bryły sztywnej
T-W-2Elementy dynamiki analitycznej: klasyfikacja więzów, współrzędne krzywoliniowe. Uogólnione prędkości i przyspieszenia w układach dowolnych. Podstawy mechaniki analitycznej. Równania Lagrange’a I i II rodzaju. Wybrane elementy teorii drgań swobodnych i wymuszonych o jednym stopniu swobody. Drgania układów liniowych i nieliniowych o wielu stopniach swobody. Drgania wymuszone z tarciem wiskotycznym z wymuszeniem harmonicznym o wielu stopniach swobody. Eliminatory i tłumiki drgań. Metody analizy i syntezy układów dynamicznych.
T-W-1Praca i energia kinetyczna punktu materialnego. Pęd i moment pędu (kręt) punktu materialnego. Środek mas, momenty bezwładności i momenty dewiacji układu punktów materialnych, twierdzenie Steinera. Zasada zachowania pędu układu punktów materialnych. Zasada d’Alamberta. Zasada zachowania krętu. Pole sił potencjalnych. Energia kinetyczna układu punktów materialnych, twierdzenie Koeniga. Zasada zachowania energii mechanicznej. Równania dynamiczne ruchu układu punktów materialnych w ruchu płaskim.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych
M-2Ćwiczenia audytoryjne: rozwiązywanie przkładowych zadań przy tablicy przy aktywnym udziale studentów
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Wskazywanie braków wiedzy i umiejętności w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych
S-2Ocena podsumowująca: Kolokwia z danej partii materiału (ćwiczenia)
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie posiada podstawowych umiejętności z zakresu mechaniki stosowanej
3,0Student posiada podstawowe umiejętności z zakresu mechaniki stosowanej. Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu jedynie typowych zadań
3,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0
4,0Student posiada wszystkie niezbędne umiejętności z zakresu mechaniki stosowanej. Potrafi bezbłędnie wykorzystać zdobytą wiedzę przy rozwiązywaniu typowych zadań; ma trudności z rozwiązywaniem zadań niestandardowych
4,5Student opanował materiał na ocenę pośrednią między 4,0 a 5,0
5,0Student posiada wszystkie niezbędne umiejętności z zakresu mechaniki stosowanej. Potrafi rozwiązywać zadania niestandardowe. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza omówiony zakres materiału