Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Informatyki - Informatyka (N3)

Sylabus przedmiotu Dydaktyka i metodyka nauczania w szkole wyższej:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Informatyka
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom trzeciego stopnia
Stopnień naukowy absolwenta doktor
Obszary studiów
Profil
Moduł
Przedmiot Dydaktyka i metodyka nauczania w szkole wyższej
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Studium Nauk Humanistycznych i Pedagogicznych
Nauczyciel odpowiedzialny Dariusz Zienkiewicz <Dariusz.Zienkiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Zbigniew Zychowicz <Zbigniew.Zychowicz@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 20,0 ECTS (formy) 20,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW1 20 20,01,00zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Podstawy psychologii i socjologii

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie doktorantów z czynnikami i prawidłowościami charakterystycznymi dla procesów nauczania w szkole wyższej.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
wykłady
T-W-1Przedmiot, system dydaktyki szkoły wyższej, zagadnienia epistemologiczne dydaktyki, cele kształcenia a cele wychowania (wiedza, umiejętności, kształcenie uzdolnień, rozwój zainteresowań, wdrażanie do kształcenia ustawicznego).2
T-W-2Pedagogiczne uwarunkowania doboru treści kształcenia; pedagogiczne teorie doboru treści kształcenia; plany i programy studiów; kształcenie ustawiczne; specyfika kształcenia dorosłych. Metodyka nauczania informatyki jako przykład dydaktyki szczegółowej.3
T-W-3Pojęcie, ogólne cechy procesu kształcenia, ogniwa procesu kształcenia, wielostronne nauczania i uczenie się, przygotowanie do samokształcenia.2
T-W-4Pojęcie metod, klasyfikacja, metody słowne – wykład, dyskusja, opis, prace z książką), metody oparte na obserwacji (pomiar, pokaz), metody praktyczne (ćwiczenia, praca laboratoryjna).2
T-W-5Wykład w szkole wyższej – zadania wykładu, recepcja wykładu, klasyfikacja, środki dydaktyczne, aktywizowanie studentów, treści wykładu.3
T-W-6Ćwiczenia w szkole wyższej – pojęcie nauczania problemowego, rodzaje, czynności nauczyciela i studenta, gry dy-daktyczne. Pojęcia i rodzaje oprogramowania dydaktyki, środki do eksploatacji programów, ocena.3
T-W-7Kontrola i ocena kształcenia w szkole wyższej – metody konwencjonalne (ustne, pisemne, praktyczne, egzaminy). Testy dydaktyczne (rodzaje, cechy, przygotowanie, opracowanie wyników badań testowych).3
T-W-8Podstawy technologii kształcenia – rola i funkcje technicznych środków kształcenia w procesie dydaktyczno-wychowawczym w szkole wyższej. Klasyfikacja technicznych środków kształcenia. Zasady i metody doboru oraz stosowania technicznych środków wzrokowych, słuchowych.2
20

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w wykładach.20
A-W-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu na wykład konwersatoryjny40
A-W-3Samodzielne przygotowanie prawidłowo skonstruowanego konspektu wykładu i ćwiczeń jako podstawa zaliczenia przedmiotu20
80

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny
M-2Wykład problemowy
M-3Wykład konwersatoryjny

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Ocena aktywności wykazywanej podczas wykładu konwersatoryjnego
S-2Ocena podsumowująca: Ocena końcowa za wykłady na podstawie samodzielnie skonstruowanego konspektu wykładu i ćwiczeń

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_3A_A/01_W01
Potrafi przedstawić pojęcie i ogólne cechy procesu kształcenia. Przedstawia role i zadania wykładu i ćwiczeń w szkole wyższej, rozumie znaczenie nauczania problemowego, zna zasady i metody doboru nowych technologii kształcenia.
I_3A_W04C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8M-1, M-2, M-3S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_3A_A/01_U01
Potrafi dobrać odpowiednie środki dydaktyczne do celów szczegółowych realizowanych podczas wykładów lub ćwiczeń. Wykazuje umiejętność nauczania problemowego i w uzasadniony dydaktycznie sposób stosuje najnowsze technologie kształcenia.
I_3A_U02C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8M-1, M-2, M-3S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_3A_A/01_K01
Absolwent wykazuje się kompetencją w zakresie wykorzystywania najnowszej wiedzy psychologicznej w pracy dydaktycznej i samokształceniu.
I_3A_K02C-1T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8M-2, M-3S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
I_3A_A/01_W01
Potrafi przedstawić pojęcie i ogólne cechy procesu kształcenia. Przedstawia role i zadania wykładu i ćwiczeń w szkole wyższej, rozumie znaczenie nauczania problemowego, zna zasady i metody doboru nowych technologii kształcenia.
2,0
3,0Potrafi przedstawić pojęcie i ogólne cechy procesu kształcenia. Przedstawia role i zadania wykładu i ćwiczeń w szkole wyższej, rozumie znaczenie nauczania problemowego, zna zasady i metody doboru nowych technologii kształcenia.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
I_3A_A/01_U01
Potrafi dobrać odpowiednie środki dydaktyczne do celów szczegółowych realizowanych podczas wykładów lub ćwiczeń. Wykazuje umiejętność nauczania problemowego i w uzasadniony dydaktycznie sposób stosuje najnowsze technologie kształcenia.
2,0
3,0Potrafi dobrać odpowiednie środki dydaktyczne do celów szczegółowych realizowanych podczas wykładów lub ćwiczeń. Wykazuje umiejętność nauczania problemowego i w uzasadniony dydaktycznie sposób stosuje najnowsze technologie kształcenia.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
I_3A_A/01_K01
Absolwent wykazuje się kompetencją w zakresie wykorzystywania najnowszej wiedzy psychologicznej w pracy dydaktycznej i samokształceniu.
2,0
3,0Absolwent wykazuje się kompetencją w zakresie wykorzystywania najnowszej wiedzy psychologicznej w pracy dydaktycznej i samokształceniu.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Kupisiewicz Cz., Dydaktyka ogólna, Graf Punkt, Warszawa, 2002
  2. Okoń W., Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa, 2003
  3. Juszczyk S. (red), Dydaktyka informatyki i technologii informacyjnej, Wyd. Adam Marszałek, Toruń, 2003

Literatura dodatkowa

  1. Nowacki T. W., Aktywizujęce metody w kształceniu, CODN, Warszawa, 1999
  2. Szymański M. S., O metodzie projektów, Wyd. Akademickie Żak, Warszawa, 2000

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Przedmiot, system dydaktyki szkoły wyższej, zagadnienia epistemologiczne dydaktyki, cele kształcenia a cele wychowania (wiedza, umiejętności, kształcenie uzdolnień, rozwój zainteresowań, wdrażanie do kształcenia ustawicznego).2
T-W-2Pedagogiczne uwarunkowania doboru treści kształcenia; pedagogiczne teorie doboru treści kształcenia; plany i programy studiów; kształcenie ustawiczne; specyfika kształcenia dorosłych. Metodyka nauczania informatyki jako przykład dydaktyki szczegółowej.3
T-W-3Pojęcie, ogólne cechy procesu kształcenia, ogniwa procesu kształcenia, wielostronne nauczania i uczenie się, przygotowanie do samokształcenia.2
T-W-4Pojęcie metod, klasyfikacja, metody słowne – wykład, dyskusja, opis, prace z książką), metody oparte na obserwacji (pomiar, pokaz), metody praktyczne (ćwiczenia, praca laboratoryjna).2
T-W-5Wykład w szkole wyższej – zadania wykładu, recepcja wykładu, klasyfikacja, środki dydaktyczne, aktywizowanie studentów, treści wykładu.3
T-W-6Ćwiczenia w szkole wyższej – pojęcie nauczania problemowego, rodzaje, czynności nauczyciela i studenta, gry dy-daktyczne. Pojęcia i rodzaje oprogramowania dydaktyki, środki do eksploatacji programów, ocena.3
T-W-7Kontrola i ocena kształcenia w szkole wyższej – metody konwencjonalne (ustne, pisemne, praktyczne, egzaminy). Testy dydaktyczne (rodzaje, cechy, przygotowanie, opracowanie wyników badań testowych).3
T-W-8Podstawy technologii kształcenia – rola i funkcje technicznych środków kształcenia w procesie dydaktyczno-wychowawczym w szkole wyższej. Klasyfikacja technicznych środków kształcenia. Zasady i metody doboru oraz stosowania technicznych środków wzrokowych, słuchowych.2
20

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w wykładach.20
A-W-2Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu na wykład konwersatoryjny40
A-W-3Samodzielne przygotowanie prawidłowo skonstruowanego konspektu wykładu i ćwiczeń jako podstawa zaliczenia przedmiotu20
80
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_3A_A/01_W01Potrafi przedstawić pojęcie i ogólne cechy procesu kształcenia. Przedstawia role i zadania wykładu i ćwiczeń w szkole wyższej, rozumie znaczenie nauczania problemowego, zna zasady i metody doboru nowych technologii kształcenia.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyI_3A_W04Absolwent posiada podstawową wiedzę w zakresie dydaktyki i metod nauczania w szkole wyższej przygotowującą do wykonywania zawodu nauczyciela akademickiego uwzględniającą nowe technologie kształcenia studentów.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie doktorantów z czynnikami i prawidłowościami charakterystycznymi dla procesów nauczania w szkole wyższej.
Treści programoweT-W-1Przedmiot, system dydaktyki szkoły wyższej, zagadnienia epistemologiczne dydaktyki, cele kształcenia a cele wychowania (wiedza, umiejętności, kształcenie uzdolnień, rozwój zainteresowań, wdrażanie do kształcenia ustawicznego).
T-W-2Pedagogiczne uwarunkowania doboru treści kształcenia; pedagogiczne teorie doboru treści kształcenia; plany i programy studiów; kształcenie ustawiczne; specyfika kształcenia dorosłych. Metodyka nauczania informatyki jako przykład dydaktyki szczegółowej.
T-W-3Pojęcie, ogólne cechy procesu kształcenia, ogniwa procesu kształcenia, wielostronne nauczania i uczenie się, przygotowanie do samokształcenia.
T-W-4Pojęcie metod, klasyfikacja, metody słowne – wykład, dyskusja, opis, prace z książką), metody oparte na obserwacji (pomiar, pokaz), metody praktyczne (ćwiczenia, praca laboratoryjna).
T-W-5Wykład w szkole wyższej – zadania wykładu, recepcja wykładu, klasyfikacja, środki dydaktyczne, aktywizowanie studentów, treści wykładu.
T-W-6Ćwiczenia w szkole wyższej – pojęcie nauczania problemowego, rodzaje, czynności nauczyciela i studenta, gry dy-daktyczne. Pojęcia i rodzaje oprogramowania dydaktyki, środki do eksploatacji programów, ocena.
T-W-7Kontrola i ocena kształcenia w szkole wyższej – metody konwencjonalne (ustne, pisemne, praktyczne, egzaminy). Testy dydaktyczne (rodzaje, cechy, przygotowanie, opracowanie wyników badań testowych).
T-W-8Podstawy technologii kształcenia – rola i funkcje technicznych środków kształcenia w procesie dydaktyczno-wychowawczym w szkole wyższej. Klasyfikacja technicznych środków kształcenia. Zasady i metody doboru oraz stosowania technicznych środków wzrokowych, słuchowych.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Wykład problemowy
M-3Wykład konwersatoryjny
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena aktywności wykazywanej podczas wykładu konwersatoryjnego
S-2Ocena podsumowująca: Ocena końcowa za wykłady na podstawie samodzielnie skonstruowanego konspektu wykładu i ćwiczeń
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Potrafi przedstawić pojęcie i ogólne cechy procesu kształcenia. Przedstawia role i zadania wykładu i ćwiczeń w szkole wyższej, rozumie znaczenie nauczania problemowego, zna zasady i metody doboru nowych technologii kształcenia.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_3A_A/01_U01Potrafi dobrać odpowiednie środki dydaktyczne do celów szczegółowych realizowanych podczas wykładów lub ćwiczeń. Wykazuje umiejętność nauczania problemowego i w uzasadniony dydaktycznie sposób stosuje najnowsze technologie kształcenia.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyI_3A_U02Absolwent potrafi prowadzić zajęcia dydaktyczne w szkole wyższej z wykorzystaniem najnowszych technologii kształcenia.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie doktorantów z czynnikami i prawidłowościami charakterystycznymi dla procesów nauczania w szkole wyższej.
Treści programoweT-W-1Przedmiot, system dydaktyki szkoły wyższej, zagadnienia epistemologiczne dydaktyki, cele kształcenia a cele wychowania (wiedza, umiejętności, kształcenie uzdolnień, rozwój zainteresowań, wdrażanie do kształcenia ustawicznego).
T-W-2Pedagogiczne uwarunkowania doboru treści kształcenia; pedagogiczne teorie doboru treści kształcenia; plany i programy studiów; kształcenie ustawiczne; specyfika kształcenia dorosłych. Metodyka nauczania informatyki jako przykład dydaktyki szczegółowej.
T-W-3Pojęcie, ogólne cechy procesu kształcenia, ogniwa procesu kształcenia, wielostronne nauczania i uczenie się, przygotowanie do samokształcenia.
T-W-4Pojęcie metod, klasyfikacja, metody słowne – wykład, dyskusja, opis, prace z książką), metody oparte na obserwacji (pomiar, pokaz), metody praktyczne (ćwiczenia, praca laboratoryjna).
T-W-5Wykład w szkole wyższej – zadania wykładu, recepcja wykładu, klasyfikacja, środki dydaktyczne, aktywizowanie studentów, treści wykładu.
T-W-6Ćwiczenia w szkole wyższej – pojęcie nauczania problemowego, rodzaje, czynności nauczyciela i studenta, gry dy-daktyczne. Pojęcia i rodzaje oprogramowania dydaktyki, środki do eksploatacji programów, ocena.
T-W-7Kontrola i ocena kształcenia w szkole wyższej – metody konwencjonalne (ustne, pisemne, praktyczne, egzaminy). Testy dydaktyczne (rodzaje, cechy, przygotowanie, opracowanie wyników badań testowych).
T-W-8Podstawy technologii kształcenia – rola i funkcje technicznych środków kształcenia w procesie dydaktyczno-wychowawczym w szkole wyższej. Klasyfikacja technicznych środków kształcenia. Zasady i metody doboru oraz stosowania technicznych środków wzrokowych, słuchowych.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Wykład problemowy
M-3Wykład konwersatoryjny
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena aktywności wykazywanej podczas wykładu konwersatoryjnego
S-2Ocena podsumowująca: Ocena końcowa za wykłady na podstawie samodzielnie skonstruowanego konspektu wykładu i ćwiczeń
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Potrafi dobrać odpowiednie środki dydaktyczne do celów szczegółowych realizowanych podczas wykładów lub ćwiczeń. Wykazuje umiejętność nauczania problemowego i w uzasadniony dydaktycznie sposób stosuje najnowsze technologie kształcenia.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_3A_A/01_K01Absolwent wykazuje się kompetencją w zakresie wykorzystywania najnowszej wiedzy psychologicznej w pracy dydaktycznej i samokształceniu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyI_3A_K02Absolwent rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, zapoznawania się z najnowszymi osiągnięciami nauki i wdrażania ich do praktyki.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie doktorantów z czynnikami i prawidłowościami charakterystycznymi dla procesów nauczania w szkole wyższej.
Treści programoweT-W-1Przedmiot, system dydaktyki szkoły wyższej, zagadnienia epistemologiczne dydaktyki, cele kształcenia a cele wychowania (wiedza, umiejętności, kształcenie uzdolnień, rozwój zainteresowań, wdrażanie do kształcenia ustawicznego).
T-W-2Pedagogiczne uwarunkowania doboru treści kształcenia; pedagogiczne teorie doboru treści kształcenia; plany i programy studiów; kształcenie ustawiczne; specyfika kształcenia dorosłych. Metodyka nauczania informatyki jako przykład dydaktyki szczegółowej.
T-W-3Pojęcie, ogólne cechy procesu kształcenia, ogniwa procesu kształcenia, wielostronne nauczania i uczenie się, przygotowanie do samokształcenia.
T-W-4Pojęcie metod, klasyfikacja, metody słowne – wykład, dyskusja, opis, prace z książką), metody oparte na obserwacji (pomiar, pokaz), metody praktyczne (ćwiczenia, praca laboratoryjna).
T-W-5Wykład w szkole wyższej – zadania wykładu, recepcja wykładu, klasyfikacja, środki dydaktyczne, aktywizowanie studentów, treści wykładu.
T-W-6Ćwiczenia w szkole wyższej – pojęcie nauczania problemowego, rodzaje, czynności nauczyciela i studenta, gry dy-daktyczne. Pojęcia i rodzaje oprogramowania dydaktyki, środki do eksploatacji programów, ocena.
T-W-7Kontrola i ocena kształcenia w szkole wyższej – metody konwencjonalne (ustne, pisemne, praktyczne, egzaminy). Testy dydaktyczne (rodzaje, cechy, przygotowanie, opracowanie wyników badań testowych).
T-W-8Podstawy technologii kształcenia – rola i funkcje technicznych środków kształcenia w procesie dydaktyczno-wychowawczym w szkole wyższej. Klasyfikacja technicznych środków kształcenia. Zasady i metody doboru oraz stosowania technicznych środków wzrokowych, słuchowych.
Metody nauczaniaM-2Wykład problemowy
M-3Wykład konwersatoryjny
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena aktywności wykazywanej podczas wykładu konwersatoryjnego
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Absolwent wykazuje się kompetencją w zakresie wykorzystywania najnowszej wiedzy psychologicznej w pracy dydaktycznej i samokształceniu.
3,5
4,0
4,5
5,0