Wydział Budownictwa i Architektury - Budownictwo (S2)
specjalność: Geotechnika
Sylabus przedmiotu Teoria niezawodności:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Budownictwo | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | drugiego stopnia |
Tytuł zawodowy absolwenta | magister inżynier | ||
Obszary studiów | nauk technicznych, studiów inżynierskich | ||
Profil | ogólnoakademicki | ||
Moduł | — | ||
Przedmiot | Teoria niezawodności | ||
Specjalność | Drogi, Ulice i Lotniska | ||
Jednostka prowadząca | Katedra Teorii Konstrukcji | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Aleksander Badower <Aleksander.Badower@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | |||
ECTS (planowane) | 2,0 | ECTS (formy) | 2,0 |
Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
Blok obieralny | 2 | Grupa obieralna | 2 |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | matematyka, fizyka, mechanika budowli, metody numeryczne |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Umiejętność formułowania zadań w języku algebry zbiorów |
C-2 | Umiejętność działania na rozkładach, charakterystykach i prawdopodobieństwach |
C-3 | Umiejętność zapisania warunków normowych w języku teorii niezawodności |
C-4 | Umiejętność rozwiązywania zadań teorii niezawodności za pomocą metod numerycznych |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
laboratoria | ||
T-L-1 | L-1 NUMERYCZNE WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYK I PRAWDOPODOBIEŃSTW DLA RÓŻNYCH POWIERZCHNI GRANICZNYCH | 15 |
15 | ||
wykłady | ||
T-W-1 | W-1 DZIAŁANIA I MIARA NA ZBIORACH | 2 |
T-W-2 | W-2 ROZKŁADY I FUNKCJE GĘSTOŚCI, FUNKCJE ZMIENNYCH LOSOWYCH | 4 |
T-W-3 | W-3 KORELACJA, REGRESJA | 4 |
T-W-4 | W-4 PRAWDOPODOBIEŃSTWOAWARII, WSPÓLCZYNNIK NIEZAWODNOŚCI | 5 |
15 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
laboratoria | ||
A-L-1 | udział w ćwiczeniach laboratoryjnych | 15 |
A-L-2 | udział wzaliczeniu | 2 |
17 | ||
wykłady | ||
A-W-1 | uczestnictwo w wykładach | 15 |
A-W-2 | samodzielne poszukiwanie wliteraturze | 10 |
A-W-3 | przygotowanie do zaliczenia przedmiotu | 16 |
A-W-4 | udział w zaliczeniu | 2 |
43 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | Wykład informacyjny |
M-2 | Cwiczenia laboratoryjne z użyciem komputera |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena formująca: Ocena wtrakcie prac laboratoryjnych CAD |
S-2 | Ocena podsumowująca: Ocena po zakończeniu semestru-zaliczenie |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
B_2A_??_W01 Wie jak formułować i rozwiązywać zadania dotycząca tematyki wykładanej na przedmiocie Teoria Niezawodności | B_2A_W01 | T2A_W01 | — | — | — | — | — |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
B_2A_??_U01 Umie tworzyć algorytmy numeryczne stosownie do rozwiązywanego zadania w zakresie przedmiotu Teoria NIezawodności | B_2A_U11 | T2A_U10 | — | — | — | — | — |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
B_2A_??_W01 Wie jak formułować i rozwiązywać zadania dotycząca tematyki wykładanej na przedmiocie Teoria Niezawodności | 2,0 | |
3,0 | Dwie trzecie zadań lub odpowiedzi poprawnie. | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 |
Literatura podstawowa
- Bobrowski D., Probabilistyka w zastosowaniach technicznych, WNT, Warszawa, 1980
- Murzewski j., Sowa A., Zarys teorii niezawodności konstrukcji, WPK, Kraków, 1983