Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Logistyka (S1)
Sylabus przedmiotu Wprowadzenie do mechaniki technicznej:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Logistyka | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
Profil | ogólnoakademicki | ||
Moduł | — | ||
Przedmiot | Wprowadzenie do mechaniki technicznej | ||
Specjalność | przedmiot wspólny | ||
Jednostka prowadząca | Katedra Mechaniki Konstrukcji | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Ryszard Buczkowski <Ryszard.Buczkowski@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | Arkadiusz Rzeczycki <Arkadiusz.Rzeczycki@zut.edu.pl> | ||
ECTS (planowane) | 3,0 | ECTS (formy) | 3,0 |
Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | Wymagane przygotowanie z przedmiotów Matematyka, Fizyka |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Zdobycie umiejętności rozwiązywania wyznaczalnych płaskich i przestrzennych układów sił z tarciem i bez tarcia. Zdobycie umiejętności obliczania układów kratownicowych metodami analitycznymi i graficznymi. Umiejętność rozwiązywania prostych zadań z układów odkształcalnych (prętowych i belkowych). |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
ćwiczenia audytoryjne | ||
T-A-1 | Rozwiązywanie zadań z układów płaskich zbieżnych i dowolnych (z tarciem i bez tarcia). Rozwiazywanie zadań z układów zbieżnych i przestrzennych. Znajdowanie środków ciężkości linii, figur płaskich i brył. Wyznaczanie naprężeń w układach prętowych wyznaczalnych. Układy prętowe złożone (statycznie wyznaczalne). Wykresy momentów zginających belek. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne: naprężenia montażowe i termiczne. | 15 |
15 | ||
wykłady | ||
T-W-1 | 1. Płaskie i przestrzenne układy sił zbieżnych – równania równowagi. 2. Płaskie i przestrzenne układy sił dowolnych – równania równowagi. 3. Płaskie układy sił z tarciem poślizgowym i tarciem tocznym. 4. Metody obliczania środków ciężkości linii, figur płaskich i brył. 5. Rozwiązywanie kratownic - metody analityczne i graficzne 6. Rozciąganie i ściskanie osiowe. Układy statycznie wyznaczalne. 7. Układy statycznie niewyznaczalne – obciążenia termiczne i montażowe. 8. Proste układy prętowo-belkowe – obliczanie przemieszczeń i naprężeń. 9. Swobodne skręcanie prętów pryzmatycznych. 10. Zginanie proste. Równanie różniczkowe linii ugięcia. 11. Wykresy ugięć i sił wewnętrznych belek zginanych. 12. Wytrzymałość złożona. Hipotezy wytrzymałościowe. Praktyczne wykorzystanie hipotez wytrzymałościowych. | 30 |
30 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
ćwiczenia audytoryjne | ||
A-A-1 | Uczestnictwo w zajęciach, uczestnictwo w zaliczeniach i sprawdzianach. Wykonanie zadanych projektów. | 15 |
A-A-2 | Samodzielne wykoanie projektów | 10 |
25 | ||
wykłady | ||
A-W-1 | uczestnictwo w zajęciach obowiązkowych praca własna studenta uczestnictwo w zajęciach nieobowiązkowych (konsultacje) | 30 |
A-W-2 | Studiowanie literatury | 10 |
A-W-3 | Przygotowanie do zaliczenia | 10 |
50 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | Projekty obowiązkowe (obliczanie kratownic). |
M-2 | Wykład - klasyczna metoda programowa |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy |
S-2 | Ocena formująca: Zaliczenia cząstkowe z określonej partii materiału |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
LO_1A_C04_W01 Ma wiedzę w zakresie statyki pozwalającą rozwiązywać płaskie i przestrzenne wyznaczalne i niewyznczalne układy sił. | LO_1A_W02 | — | — | C-1 | T-W-1 | M-2 | S-1 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
LO_1A_C04_U01 W zakresie podstawowym: student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych (wyznaczalnych i niewyznaczalnych). W stopniu zadawającym: poprawnie rozwiązuje zagadnienia podstawowe. W stopniu ponadprzeciętnym: student posiada umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki. | LO_1A_U01, LO_1A_U05 | — | — | C-1 | T-W-1 | M-1 | S-2 |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
LO_1A_C04_W01 Ma wiedzę w zakresie statyki pozwalającą rozwiązywać płaskie i przestrzenne wyznaczalne i niewyznczalne układy sił. | 2,0 | Student nie posiada żadnej wiedzy. |
3,0 | Student posiada wiedzę dotyczącą rozwiązywania podstawowych zagadnień mechaniki. | |
3,5 | Student posiada wiedzę dotyczącą rozumienia i rozwiązywania podstawowych zagadnień mechaniki i wytrzymałośc materiałów. | |
4,0 | Student opanował w sposób zadawalający wiedzę pozwalającą na rozwiązywanie elementarnych zagadnień mechaniki i wytrzymałości. | |
4,5 | Student opanował w sposób ponadprzeciętny wiedzę dotyczącą podstaw teoretycznych mechaniki. Posiadł umiejętność rozwiązywania elementarnych zagadnień mechaniki i wytrzymałości. | |
5,0 | Student posiada wiedzę i umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki i wytrzymałości konstrukcji. |
Kryterium oceny - umiejętności
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
LO_1A_C04_U01 W zakresie podstawowym: student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych (wyznaczalnych i niewyznaczalnych). W stopniu zadawającym: poprawnie rozwiązuje zagadnienia podstawowe. W stopniu ponadprzeciętnym: student posiada umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki. | 2,0 | Student nie posiada umiejętności rozwiązywania podstawowych zagadnień mechaniki. |
3,0 | Student opanował zasady statykii. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Rozwiązuje zadania w stopniu zadawalającym. | |
3,5 | Student opanował zasady statykii. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Rozwiązuje zadania w stopniu ponadprzeciętnym. | |
4,0 | Student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Poprawnie rozwiązuje zagadnienia podstawowe. | |
4,5 | Student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Dobrze rozwiązuje zagadnienia podstawowe. | |
5,0 | Student posiada umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki. |
Literatura podstawowa
- Buczkowski R., Banaszek A., Mechanika ogólna w ujęciu wektorowym i tensorowym. Statyka. Przykłady i zadania, WNT, Warszawa, 2009, Wyd.1
- Leyko J., Szmelter J, Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, PWN, Warszawa, 1978, t.1 i t.2
- Nizioł J., Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa, 2017, wyd. 2
- Leyko J., Mechanika ogólna, PWN, Warszawa, 1966, t.1, t.2, wyd. VII
Literatura dodatkowa
- Szcześniak W., Zbiór zadań z mechaniki teoretycznej. Statyka., Oficyna Wydawnicza PW., Warszawa, 1999