Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Logistyka (S1)

Sylabus przedmiotu Wprowadzenie do mechaniki technicznej:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Logistyka
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Wprowadzenie do mechaniki technicznej
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Mechaniki Konstrukcji
Nauczyciel odpowiedzialny Ryszard Buczkowski <Ryszard.Buczkowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Arkadiusz Rzeczycki <Arkadiusz.Rzeczycki@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW2 30 2,00,60zaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA2 15 1,00,40zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Wymagane przygotowanie z przedmiotów Matematyka, Fizyka

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zdobycie umiejętności rozwiązywania wyznaczalnych płaskich i przestrzennych układów sił z tarciem i bez tarcia. Zdobycie umiejętności obliczania układów kratownicowych metodami analitycznymi i graficznymi. Umiejętność rozwiązywania prostych zadań z układów odkształcalnych (prętowych i belkowych).

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Rozwiązywanie zadań z układów płaskich zbieżnych i dowolnych (z tarciem i bez tarcia). Rozwiazywanie zadań z układów zbieżnych i przestrzennych. Znajdowanie środków ciężkości linii, figur płaskich i brył. Wyznaczanie naprężeń w układach prętowych wyznaczalnych. Układy prętowe złożone (statycznie wyznaczalne). Wykresy momentów zginających belek. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne: naprężenia montażowe i termiczne.15
15
wykłady
T-W-11. Płaskie i przestrzenne układy sił zbieżnych – równania równowagi. 2. Płaskie i przestrzenne układy sił dowolnych – równania równowagi. 3. Płaskie układy sił z tarciem poślizgowym i tarciem tocznym. 4. Metody obliczania środków ciężkości linii, figur płaskich i brył. 5. Rozwiązywanie kratownic - metody analityczne i graficzne 6. Rozciąganie i ściskanie osiowe. Układy statycznie wyznaczalne. 7. Układy statycznie niewyznaczalne – obciążenia termiczne i montażowe. 8. Proste układy prętowo-belkowe – obliczanie przemieszczeń i naprężeń. 9. Swobodne skręcanie prętów pryzmatycznych. 10. Zginanie proste. Równanie różniczkowe linii ugięcia. 11. Wykresy ugięć i sił wewnętrznych belek zginanych. 12. Wytrzymałość złożona. Hipotezy wytrzymałościowe. Praktyczne wykorzystanie hipotez wytrzymałościowych.30
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach, uczestnictwo w zaliczeniach i sprawdzianach. Wykonanie zadanych projektów.15
A-A-2Samodzielne wykoanie projektów10
25
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach obowiązkowych praca własna studenta uczestnictwo w zajęciach nieobowiązkowych (konsultacje)30
A-W-2Studiowanie literatury10
A-W-3Przygotowanie do zaliczenia10
50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Projekty obowiązkowe (obliczanie kratownic).
M-2Wykład - klasyczna metoda programowa

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy
S-2Ocena formująca: Zaliczenia cząstkowe z określonej partii materiału

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
LO_1A_C04_W01
Ma wiedzę w zakresie statyki pozwalającą rozwiązywać płaskie i przestrzenne wyznaczalne i niewyznczalne układy sił.
LO_1A_W02C-1T-W-1M-2S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
LO_1A_C04_U01
W zakresie podstawowym: student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych (wyznaczalnych i niewyznaczalnych). W stopniu zadawającym: poprawnie rozwiązuje zagadnienia podstawowe. W stopniu ponadprzeciętnym: student posiada umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki.
LO_1A_U01, LO_1A_U05C-1T-W-1M-1S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
LO_1A_C04_W01
Ma wiedzę w zakresie statyki pozwalającą rozwiązywać płaskie i przestrzenne wyznaczalne i niewyznczalne układy sił.
2,0Student nie posiada żadnej wiedzy.
3,0Student posiada wiedzę dotyczącą rozwiązywania podstawowych zagadnień mechaniki.
3,5Student posiada wiedzę dotyczącą rozumienia i rozwiązywania podstawowych zagadnień mechaniki i wytrzymałośc materiałów.
4,0Student opanował w sposób zadawalający wiedzę pozwalającą na rozwiązywanie elementarnych zagadnień mechaniki i wytrzymałości.
4,5Student opanował w sposób ponadprzeciętny wiedzę dotyczącą podstaw teoretycznych mechaniki. Posiadł umiejętność rozwiązywania elementarnych zagadnień mechaniki i wytrzymałości.
5,0Student posiada wiedzę i umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki i wytrzymałości konstrukcji.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
LO_1A_C04_U01
W zakresie podstawowym: student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych (wyznaczalnych i niewyznaczalnych). W stopniu zadawającym: poprawnie rozwiązuje zagadnienia podstawowe. W stopniu ponadprzeciętnym: student posiada umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki.
2,0Student nie posiada umiejętności rozwiązywania podstawowych zagadnień mechaniki.
3,0Student opanował zasady statykii. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Rozwiązuje zadania w stopniu zadawalającym.
3,5Student opanował zasady statykii. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Rozwiązuje zadania w stopniu ponadprzeciętnym.
4,0Student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Poprawnie rozwiązuje zagadnienia podstawowe.
4,5Student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Dobrze rozwiązuje zagadnienia podstawowe.
5,0Student posiada umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki.

Literatura podstawowa

  1. Buczkowski R., Banaszek A., Mechanika ogólna w ujęciu wektorowym i tensorowym. Statyka. Przykłady i zadania, WNT, Warszawa, 2009, Wyd.1
  2. Leyko J., Szmelter J, Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, PWN, Warszawa, 1978, t.1 i t.2
  3. Nizioł J., Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa, 2017, wyd. 2
  4. Leyko J., Mechanika ogólna, PWN, Warszawa, 1966, t.1, t.2, wyd. VII

Literatura dodatkowa

  1. Szcześniak W., Zbiór zadań z mechaniki teoretycznej. Statyka., Oficyna Wydawnicza PW., Warszawa, 1999

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Rozwiązywanie zadań z układów płaskich zbieżnych i dowolnych (z tarciem i bez tarcia). Rozwiazywanie zadań z układów zbieżnych i przestrzennych. Znajdowanie środków ciężkości linii, figur płaskich i brył. Wyznaczanie naprężeń w układach prętowych wyznaczalnych. Układy prętowe złożone (statycznie wyznaczalne). Wykresy momentów zginających belek. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne: naprężenia montażowe i termiczne.15
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-11. Płaskie i przestrzenne układy sił zbieżnych – równania równowagi. 2. Płaskie i przestrzenne układy sił dowolnych – równania równowagi. 3. Płaskie układy sił z tarciem poślizgowym i tarciem tocznym. 4. Metody obliczania środków ciężkości linii, figur płaskich i brył. 5. Rozwiązywanie kratownic - metody analityczne i graficzne 6. Rozciąganie i ściskanie osiowe. Układy statycznie wyznaczalne. 7. Układy statycznie niewyznaczalne – obciążenia termiczne i montażowe. 8. Proste układy prętowo-belkowe – obliczanie przemieszczeń i naprężeń. 9. Swobodne skręcanie prętów pryzmatycznych. 10. Zginanie proste. Równanie różniczkowe linii ugięcia. 11. Wykresy ugięć i sił wewnętrznych belek zginanych. 12. Wytrzymałość złożona. Hipotezy wytrzymałościowe. Praktyczne wykorzystanie hipotez wytrzymałościowych.30
30

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach, uczestnictwo w zaliczeniach i sprawdzianach. Wykonanie zadanych projektów.15
A-A-2Samodzielne wykoanie projektów10
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach obowiązkowych praca własna studenta uczestnictwo w zajęciach nieobowiązkowych (konsultacje)30
A-W-2Studiowanie literatury10
A-W-3Przygotowanie do zaliczenia10
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięLO_1A_C04_W01Ma wiedzę w zakresie statyki pozwalającą rozwiązywać płaskie i przestrzenne wyznaczalne i niewyznczalne układy sił.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówLO_1A_W02ma wiedzę z zakresu fizyki niezbędną do zrozumienia podstawowych zjawisk fizycznych
Cel przedmiotuC-1Zdobycie umiejętności rozwiązywania wyznaczalnych płaskich i przestrzennych układów sił z tarciem i bez tarcia. Zdobycie umiejętności obliczania układów kratownicowych metodami analitycznymi i graficznymi. Umiejętność rozwiązywania prostych zadań z układów odkształcalnych (prętowych i belkowych).
Treści programoweT-W-11. Płaskie i przestrzenne układy sił zbieżnych – równania równowagi. 2. Płaskie i przestrzenne układy sił dowolnych – równania równowagi. 3. Płaskie układy sił z tarciem poślizgowym i tarciem tocznym. 4. Metody obliczania środków ciężkości linii, figur płaskich i brył. 5. Rozwiązywanie kratownic - metody analityczne i graficzne 6. Rozciąganie i ściskanie osiowe. Układy statycznie wyznaczalne. 7. Układy statycznie niewyznaczalne – obciążenia termiczne i montażowe. 8. Proste układy prętowo-belkowe – obliczanie przemieszczeń i naprężeń. 9. Swobodne skręcanie prętów pryzmatycznych. 10. Zginanie proste. Równanie różniczkowe linii ugięcia. 11. Wykresy ugięć i sił wewnętrznych belek zginanych. 12. Wytrzymałość złożona. Hipotezy wytrzymałościowe. Praktyczne wykorzystanie hipotez wytrzymałościowych.
Metody nauczaniaM-2Wykład - klasyczna metoda programowa
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie posiada żadnej wiedzy.
3,0Student posiada wiedzę dotyczącą rozwiązywania podstawowych zagadnień mechaniki.
3,5Student posiada wiedzę dotyczącą rozumienia i rozwiązywania podstawowych zagadnień mechaniki i wytrzymałośc materiałów.
4,0Student opanował w sposób zadawalający wiedzę pozwalającą na rozwiązywanie elementarnych zagadnień mechaniki i wytrzymałości.
4,5Student opanował w sposób ponadprzeciętny wiedzę dotyczącą podstaw teoretycznych mechaniki. Posiadł umiejętność rozwiązywania elementarnych zagadnień mechaniki i wytrzymałości.
5,0Student posiada wiedzę i umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki i wytrzymałości konstrukcji.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięLO_1A_C04_U01W zakresie podstawowym: student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych (wyznaczalnych i niewyznaczalnych). W stopniu zadawającym: poprawnie rozwiązuje zagadnienia podstawowe. W stopniu ponadprzeciętnym: student posiada umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówLO_1A_U01posiada umiejętność wyszukiwania, zrozumienia, analizy i wykorzystywania potrzebnych informacji; potrafi uzyskane informacje analizować i oceniać, interpretować, syntezować i wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie związane z działalnością inżynierską w zakresie logistyki
LO_1A_U05potrafi dobrać i poprawnie zastosować metody i narzędzia, w tym podstawowe technologie informacyjne, niezbędne w pracy zawodowej
Cel przedmiotuC-1Zdobycie umiejętności rozwiązywania wyznaczalnych płaskich i przestrzennych układów sił z tarciem i bez tarcia. Zdobycie umiejętności obliczania układów kratownicowych metodami analitycznymi i graficznymi. Umiejętność rozwiązywania prostych zadań z układów odkształcalnych (prętowych i belkowych).
Treści programoweT-W-11. Płaskie i przestrzenne układy sił zbieżnych – równania równowagi. 2. Płaskie i przestrzenne układy sił dowolnych – równania równowagi. 3. Płaskie układy sił z tarciem poślizgowym i tarciem tocznym. 4. Metody obliczania środków ciężkości linii, figur płaskich i brył. 5. Rozwiązywanie kratownic - metody analityczne i graficzne 6. Rozciąganie i ściskanie osiowe. Układy statycznie wyznaczalne. 7. Układy statycznie niewyznaczalne – obciążenia termiczne i montażowe. 8. Proste układy prętowo-belkowe – obliczanie przemieszczeń i naprężeń. 9. Swobodne skręcanie prętów pryzmatycznych. 10. Zginanie proste. Równanie różniczkowe linii ugięcia. 11. Wykresy ugięć i sił wewnętrznych belek zginanych. 12. Wytrzymałość złożona. Hipotezy wytrzymałościowe. Praktyczne wykorzystanie hipotez wytrzymałościowych.
Metody nauczaniaM-1Projekty obowiązkowe (obliczanie kratownic).
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Zaliczenia cząstkowe z określonej partii materiału
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie posiada umiejętności rozwiązywania podstawowych zagadnień mechaniki.
3,0Student opanował zasady statykii. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Rozwiązuje zadania w stopniu zadawalającym.
3,5Student opanował zasady statykii. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Rozwiązuje zadania w stopniu ponadprzeciętnym.
4,0Student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Poprawnie rozwiązuje zagadnienia podstawowe.
4,5Student opanował zasady statyki. Posiada umiejętność uwalniania od więzów układów mechanicznych. Dobrze rozwiązuje zagadnienia podstawowe.
5,0Student posiada umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień mechaniki.