Wydział Kształtowania Środowiska i Rolnictwa - Ochrona środowiska (S2)
Sylabus przedmiotu Ekosystemy lądowe Polski i biomy kuli ziemskiej:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Ochrona środowiska | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | drugiego stopnia |
Tytuł zawodowy absolwenta | magister inżynier | ||
Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
Profil | ogólnoakademicki | ||
Moduł | — | ||
Przedmiot | Ekosystemy lądowe Polski i biomy kuli ziemskiej | ||
Specjalność | przedmiot wspólny | ||
Jednostka prowadząca | Katedra Kształtowania Środowiska | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Renata Gamrat <Renata.Gamrat@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | Joanna Podlasińska <Joanna.Podlasinska@zut.edu.pl> | ||
ECTS (planowane) | 1,0 | ECTS (formy) | 1,0 |
Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
Blok obieralny | 5 | Grupa obieralna | 1 |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | Przed rozpoczęciem nauki przedmiotu Student powinien posiadać podstawową wiedzę z zakresu praw ochrony środowiska, ekologii, podstawowych wymagań roślin i zwierząt |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Głównym celem zajęć jest przekazanie Studentom podstawowej wiedzy z zakresu róznorodności ekoosystemów i biomów Polski |
C-2 | Zapoznanie studentów zez strukturą biomu, roślinnością, światem zwierzęcym tundry, tajgi i stepu |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
ćwiczenia audytoryjne | ||
T-A-1 | Ekosystemy rolne (agroekosystemy). Występowanie, rozmieszczenie i cechy charakterystyczne agroekosystemów. Cztery typy systemów wyróżnionych w Polsce. Znaczenie produkcyjne i środowiskowe. Struktura agrocenoz. Producenci (rośliny uprawne i chwasty), konsumenci (owady, roztocza, nicienie, kręgowce). Produktywność agroekosystemów. Czynniki ograniczające produkcję agrocenoz. | 4 |
T-A-2 | Występowanie prataekosystemów na kuli ziemskiej (naturalne i antropogeniczne) Udział łąk i pastwisk w Polsce. Znaczenie ekosystemów trawiastych. Struktura i skład florystyczny pratacenoz. Szereg ekologiczny gatunków roślin łąkowych na ubogiej piaszczystej glebie przy wzrastającym uwilgotnieniu. Szereg ekologiczny gatunków łąkowych na glebie zasobnej przy wzrastającym uwilgotnieniu. Konsumenci pratacenoz. Produktywność pierwotna i wtórna pratacenoz. Czynniki wpływające na efektywność produkcji mięsa zwierząt gospodarskich. Czynniki ograniczające produkcję pratacenoz | 2 |
T-A-3 | Ekosystemy leśne. Występowanie hyloekosystemów. Znaczenie ekosystemów leśnych. Struktura fitocenozy lasu. Drzewostan, podszyt, runo. Typy próchnicy w leśnej sieci ekologicznej. Korzenie drzew. Struktura zoocenozy lasu. Struktura sieci troficznej zwierząt w lesie. Produktywność ekosystemów leśnych. Czynniki ograniczające produkcję cenoz leśnych. | 4 |
10 | ||
wykłady | ||
T-W-1 | Tundra. Rozmieszczenie głównych biomów świata. Biotop: klimat, gleby i inne czynniki fizyczne. Gleby poligonalne. Wieczna zmarzlina. Biocenoza: roślinność tundry: tundra arktyczna, mszysto-porostowa, krzewinkowa, lasotundra. Typy adaptacyjne strategii życia roślin wg Mazurenki. Biegacze śnieżne. Zoocenoza: roślinożercy, wszystkożercy i drapieżcy. Produktywność biologiczna (średnia produkcja pierwotna netto/rok). Produkcja i dekompozycja. Schemat zależności pokarmowych w tundrze. Tundra górska. Mieszkańcy tundry. | 2 |
T-W-2 | Tajga. Rozmieszczenie północnych (borealnych) lasów szpilkowych. Biotop: Warunki klimatyczne (temperatura, opady), gleby – bielicowe, bielice właściwe, torfowiska. Wieczna zmarzlina. Biocenoza tajgi. Produktywność i dekompozycja. Lasy iglaste (borealne). Dwa typy tajgi eurazjatyckiej – tajga ciemna i jasna. Typy florystyczno-siedliskowe świerczyn tajgi. Drzewostan tajgi. Fauna (roślinożercy, wszystkożercy i drapieżcy). Schemat zależności pokarmowych w tajdze | 2 |
T-W-3 | Step (puszta, preria, pampa) i sawanna afrykańska. Rozmieszczenie stepów na kuli ziemskiej. Biotop: klimat: lato suche i gorące, zima mroźna i śnieżna. Zróżnicowane opady. Silne wiatry – suchowieje. Gleby: czarnoziemy, kasztanowe, sołońce – geneza ich powstania. Biocenoza: fitocenoza: step łąkowy, właściwy (ostnicowy) i piołunowy. Roślinność kseromorficzna. Biegacze stepowe. Bezleśność. Lasostep. Zoocenoza: ssaki kopytne, gryzonie. Brak wielkich drapieżników. Produkcja stepu i dekompozycja. Pożary na stepach. Sawanna. Rozmieszczenie. Biotop. Pora sucha i deszczowa. Opady i temperatura. Gleby laterytowe. Pożary. Biocenoza: sawanna trawiasta, krzewiasta, drzewiasta, zalewowa, wilgotna, sucha, kolczasta i termitowa. Sawanny naturalne, zoogeniczne i antropogeniczne. Bogactwo roślinożerców i drapieżców. Zależności pokarmowe w sawannie afrykańskiej. Produkcja i dekompozycja. Parki narodowe na obszarze sawanny w Afryce. Mieszkańcy sawann. | 2 |
T-W-4 | Lasy i zarośla twardolistne (roślinność śródziemnomorska). Biotop. Rozmieszczenie. Klimat (opady, temperatura, wiatry, pożary, gleby czerwone (terra rossa). Rzeźba terenu na tym obszarze. Biocenoza. Lesistość – rodzaje lasów – kasztanowo-dębowe, cyprysowe. Zarośla krzewiaste (makia) i ich rodzaje: garig, palmito, frygana, szybilak. Pirofity. Gaje oliwne, wawrzynowe. Drzewa i krzewy użytkowe (figi, granaty, pomarańcze, cytryny, mandarynki, winorośl, kiwi i inne). Sady owocowe, uprawa bawełny. Fauna w tym drapieżcy. Produkcja i dekompozycja. | 2 |
T-W-5 | Pustynie. Biotop. Rozmieszczenie. Pustynie strefy umiarkowanej i zwrotnikowej. Klimaty pustynne. Typy pustyń: piaszczyste (erg i kum), ilaste (takyr, kewir, playa), kamieniste, skaliste (hamada), żwirowe (serir, erg). Pustynie gorące i zimne. Wiatr, opady, temperatura. Biocenoza. Świat roślinny: kaktusy – saguaro, ocotillo, formacja mesquito, krzew kreozotowy, żożoba, „pustynne kamienie”, juki, drzewo Jozuego, welwiczia. Świat zwierzęcy (ubogi). Produkcja i dekompozycja. Zależności pokarmowe na pustyni Sahara. Wilgotny las równikowy – puszcza tropikalna. Biotop: Rozmieszczenie, klimat (temperatura, opady). Gleby laterytowe. Biocenoza: Wielowarstwowa struktura roślinności: drzewa bardzo wysokie – heban, mahoń, palisander; warstwa środkowa lasu (drzewa tworzące „dach lasu” – ograniczające dostęp do światła), warstwa krzewów i drzew niższych. Liany i epifity. Ogromna różnorodność roślin i bogactwo fauny. Niszczenie lasów tropikalnych. Znaczenie lasów. Produkcja i dekompozycja. | 2 |
10 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
ćwiczenia audytoryjne | ||
A-A-1 | Udział Studenta w ćwiczeniach audytoryjnych | 10 |
10 | ||
wykłady | ||
A-W-1 | Udział Studenta w wykładach | 10 |
A-W-2 | konsultacje | 2 |
A-W-3 | przygotowanie do zajęć | 3 |
15 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | Wykład informacyjny prezentujący zagadnienia teoretyczne |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena formująca: Aktywność Studenta na zajęciach |
S-2 | Ocena formująca: Potwierdzenie obecności Studenta na zajęciach |
S-3 | Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne z części ćwiczeniowej i wykładowej przez Studenta |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
OS_2A_O04-1_W01 Student po zrealizowaniu części wykładowej i ćwiczeniowej przedmiotu posiadając rozszerzoną wiedzę z zakresu biologii będzie znał zjawiska zachodzące w poszczególnych biomach | OS_2A_W01 | — | — | C-1, C-2 | T-W-2, T-W-1, T-W-3, T-W-4, T-W-5 | M-1 | S-1, S-2, S-3 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
OS_2A_O04-1_U07 Student po zrealizowaniu części wykładowej i ćwiczeniowej przedmiotu będzie posiadał umiejętność inwentaryzacji i oceny walorów przyrodniczych wybranych ekosystemów i biomów. | OS_2A_U07 | — | — | C-1, C-2 | T-A-1, T-A-3 | M-1 | S-1, S-2, S-3 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
OS_2A_O04-1_K01 Student po zrealizowaniu części wykładowej i ćwiczeniowej przedmiotu będzie posiadał świadomość ciągłego rozwoju nauk biologicznych (metod oceny walorów śwwiatata roślin i zwierząt) | OS_2A_K01 | — | — | C-1, C-2 | T-A-2 | M-1 | S-1, S-2, S-3 |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
OS_2A_O04-1_W01 Student po zrealizowaniu części wykładowej i ćwiczeniowej przedmiotu posiadając rozszerzoną wiedzę z zakresu biologii będzie znał zjawiska zachodzące w poszczególnych biomach | 2,0 | Student nie znał zjawisk zachodzących w poszczególnych biomach |
3,0 | Student znał nielicne zjawiska zachodzące w poszczególnych biomach | |
3,5 | Student nie posiada rozszerzonej wiedzy z zakresu biologii i znał nieliczne zjawiska zachodzące w poszczególnych biomach | |
4,0 | Student posiada rozszerzoną wiedzę z zakresu biologii i zna zjawiska zachodzące w poszczególnych biomach | |
4,5 | Student posiada rozszerzoną wiedzę z zakresu biologii i dobrze zna zjawiska zachodzące w poszczególnych biomach | |
5,0 | Student posiada rozszerzoną wiedzę z zakresu biologii i bardzo dobrze zna zjawiska zachodzące w poszczególnych biomach |
Kryterium oceny - umiejętności
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
OS_2A_O04-1_U07 Student po zrealizowaniu części wykładowej i ćwiczeniowej przedmiotu będzie posiadał umiejętność inwentaryzacji i oceny walorów przyrodniczych wybranych ekosystemów i biomów. | 2,0 | Student nie posiada umiejętności inwentaryzacji i oceny walorów przyrodniczych wybranych ekosystemów i biomów. |
3,0 | Student posiada w nieznaczym stopniu umiejętność inwentaryzacji i oceny walorów przyrodniczych wybranych ekosystemów i biomów. | |
3,5 | Student posiada w stopniu dostatecznym umiejętność inwentaryzacji i oceny walorów przyrodniczych wybranych ekosystemów i biomów. | |
4,0 | Student posiada w stopniu dobrym umiejętność inwentaryzacji i oceny walorów przyrodniczych kilku ekosystemów i biomów. | |
4,5 | Student posiada w stopniu bardzo dobrym umiejętność inwentaryzacji i oceny walorów przyrodniczych kilku ekosystemów i biomów. | |
5,0 | Student posiada w stopniu bardzo dobrym umiejętność inwentaryzacji i oceny walorów przyrodniczych wszystkich ekosystemów i biomów. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
OS_2A_O04-1_K01 Student po zrealizowaniu części wykładowej i ćwiczeniowej przedmiotu będzie posiadał świadomość ciągłego rozwoju nauk biologicznych (metod oceny walorów śwwiatata roślin i zwierząt) | 2,0 | Student nie posiada świadomości ciągłego rozwoju nauk biologicznych (metod oceny walorów śwwiatata roślin i zwierząt) |
3,0 | Student posiada w nieznacznym stopniu świadomość ciągłego rozwoju nauk biologicznych (metod oceny walorów śwwiatata roślin i zwierząt) | |
3,5 | Student posiada w stopniu dostatecznym świadomość ciągłego rozwoju nauk biologicznych (metod oceny walorów śwwiatata roślin i zwierząt) | |
4,0 | Student posiada w stopniu dobrym świadomość ciągłego rozwoju nauk biologicznych (metod oceny walorów śwwiatata roślin i zwierząt) | |
4,5 | Student posiada w stopniu bardzo dobrym świadomość ciągłego rozwoju nauk biologicznych (metod oceny walorów śwwiatata roślin i zwierząt) | |
5,0 | Student posiada w stopniu bardzo dobrym świadomość ciągłego rozwoju nauk biologicznych (metod oceny walorów śwwiatata roślin i zwierząt) oraz wynikającą z tego potrzebę uczenia się przez całe życie. |
Literatura podstawowa
- Podbielkowski Z., Geografia roślin, Wyd. WSiP, Warszawa, 1991
- Kornaś J., Medwecka-Kornaś A., Geografia roślin, Wyd. PWN, Warszawa, 1986
- Podbielkowski Z., Fitogeografia części świata, Wyd. PWN, Warszawa, 1987, T. I i II.
Literatura dodatkowa
- Pubin Hong, Bernhard Schmid, Frederik De Laender, Nico Eisenhauer, Xingwen Zhang, Haozhen Chen, Dylan Craven, Hans J. De Boeck, Yann Hautier, Owen L. Petchey Peter B. Reich, Bastian Steudel, Maren Striebel, Madhav P. Thakur, Shaopeng Wang, Biodiversity promotes ecosystem functioning despite environmental change, Ecology Letters. 2022;25:555–569, 2022, -, -
- Marek Degórski, Solon Jerzy, Roo-Zielińska Ewa, Grabińska Bożenna, Anna Kowalska, Affek Andrzej, Kruczkowska Bogusława, Wolski Jacek, Kołaczkowska Ewa, Regulska Edyta, Zawiska Izabela, Świadczenia ekosystemowe w krajobrazie młodoglacjalnym, Wydawnictwo Akademickie Sedno, -, 2017, -, -
- Wiąckowski St., Ekologia ogólna, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz, 1998
- Pyłka-Gutowska E., Ekologia z ochroną środowiska, Wydawnictwo Oświata, Warszawa, 1996
- Umiński T., Ekologia, środowisko, przyroda, WSiP, Warszawa, 1995