Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechanika i budowa maszyn (N1)

Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów II:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Mechanika i budowa maszyn
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł —
Przedmiot Wytrzymałość materiałów II
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Mechaniki
Nauczyciel odpowiedzialny Mariusz Leus <Mariusz.Leus@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Artur Bajwoluk <Artur.Bajwoluk@zut.edu.pl>, Mariusz Leus <Mariusz.Leus@zut.edu.pl>, Marta Rybkiewicz <Marta.Abrahamowicz@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 4,0 ECTS (formy) 4,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny — Grupa obieralna —

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL3 8 1,00,26zaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA3 8 1,00,30zaliczenie
wykładyW3 16 2,00,44zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Zaliczone przedmioty: Matematyka I, Mechanika I, Wytrzymałość Materiałów I

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość i sztywność i stateczność
C-2Zapoznanie studentów z podstawami doświadczalnych badań wytrzymałościowych
C-3Celem przedmiotu jest ukształtowanie umiejętności studenta w zakresie podstawowych obliczeń i badań wytrzymałościowych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu1
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki1
T-A-3Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem1
T-A-4Kolokwium nr11
T-A-5Obliczanie prętów na wyboczenie.1
T-A-6Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach1
T-A-7Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek i ram statycznie niewyznaczalnych1
T-A-8Kolokwium nr21
8
laboratoria
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.1
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali.1
T-L-3Statyczna próba ściskania metali.1
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.1
T-L-5Pomiary twardości.1
T-L-6Wyboczenie.1
T-L-7Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych.1
T-L-8Kolokwium.1
8
wykłady
T-W-1Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym2
T-W-2Równanie różniczkowe linii ugięcia belki2
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn2
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe2
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem2
T-W-6Wyboczenie2
T-W-7Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.2
T-W-8Twierdzenia: Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano. Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano1
T-W-9Zaliczenie wykładów1
16

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach8
A-A-2Przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu i zalecanej literatury8
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań w ramach prac domowych10
26
laboratoria
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach8
A-L-2Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie literatury i norm10
A-L-3Opracowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych7
25
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach16
A-W-2Przygotowanie do wykładu na podstawie zalecanej literatury14
A-W-3Przygotowanie do zaliczenia20
50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1wykład informacyjny / typowe średki audiowizualne (tablica, rzutnik przeźroczy)
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne/ stanowiska badawcze

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-2Ocena podsumowująca: Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnych ocen z cwiczeń audytoryjnch i laboratoryjnych
S-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MBM_1A_B11_W01
Student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (zagadnienia wytrzymałości belek, zagadnienia wytrzymałości złożonej, hipotezy wytężeniowe, układy liniowo-sprężyste)		MBM_1A_W07, MBM_1A_W09——C-3, C-2, C-1T-L-1, T-L-4, T-L-2, T-L-3, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-A-7, T-A-6, T-A-2, T-A-5, T-A-1, T-A-3, T-W-8, T-W-2, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-3, T-W-4M-1, M-2, M-3S-1, S-3, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MBM_1A_B11_U01
Student osiąga umiejętnośici obliczania belek, prętów słabo zakrzywionych oraz doświadczalnego weryfikowania otrzymanych wyników obliczeń.		MBM_1A_U05, MBM_1A_U08, MBM_1A_U09——C-3, C-2T-L-1, T-L-4, T-L-2, T-L-3, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-A-7, T-A-6, T-A-2, T-A-5, T-A-1, T-A-3, T-W-8, T-W-2, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-3, T-W-4M-1, M-2, M-3S-1, S-3, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MBM_1A_B11_K01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.		MBM_1A_K01, MBM_1A_K03, MBM_1A_K06——C-3, C-1T-L-1, T-L-4, T-L-2, T-L-3, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-A-7, T-A-6, T-A-2, T-A-5, T-A-1, T-A-3, T-W-1, T-W-8, T-W-2, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-3, T-W-4M-1, M-2S-1, S-3, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
MBM_1A_B11_W01
Student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (zagadnienia wytrzymałości belek, zagadnienia wytrzymałości złożonej, hipotezy wytężeniowe, układy liniowo-sprężyste)		2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedniotu.
3,0Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedniotu. Nie potrafi jej wykorzystac w obliczeniach .
3,5Student opanował przedstawiona wiedzę i umie ja stosowac w stopniu posrednim miedzy ocena 3,0 a 4,0.
4,0Student opanował podstawowa wiedzę z zakresu przedmiotu. Potrafi ja wykorzystać w typowych obliczeniach elementów maszyn. Ma trudnosci z rozwiazywaniem zadan niestandardowych.
4,5Student opanował przedstawiona wiedzę i umie ja stosowac w stopniu pośrednim między ocena 4,0 a 5,0.
5,0Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedniotu. Posiada umiejetnosc rozwiazywania zadan nietypowych. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczajace poza przedstawiona tematyke.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
MBM_1A_B11_U01
Student osiąga umiejętnośici obliczania belek, prętów słabo zakrzywionych oraz doświadczalnego weryfikowania otrzymanych wyników obliczeń.		2,0Student nie potrafi wykorzystac wiedzy teoretycznej w praktyce przez co nie potrafi samodzielnie rozwiazywac zadan z Wytrzymałości Materiałów
3,0Student potrafi poprawnie rozwiazywac zadania w sposób bierny, czesto korzysta z pomocy innych. Popełnia pomyłki w obliczeniach.
3,5Student wykazuje umiejetnosci posrednie miedzy ocena 3,0 a 4,0.
4,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiazywac zadania . Popełnia nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejetnosci posrednie miedzy ocena 4,0 a 5,0.
5,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiazywac zadania. Wykazuje inicjatywe w stosowaniu własnych rozwiazań. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
MBM_1A_B11_K01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.		2,0Student nieaktywny. W pracy korzysta z postępów innych. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
3,0Student samodzielnie wykonujacy zadana prace. Nie wykazuje checi współpracy z innymi studentami i prowadzacym zajecia.
3,5Ocena posrednia pomiedzy postawa studenta oceniana na 3,0 i 4,0.
4,0Student samodzielnie wykonujacy zadana prace. Z checia przyłacza sie do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzacym zajecia
4,5Ocena posrednia pomiedzy postawa studenta oceniana na 4,0 i 5,0.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje prace zespołu w sposób podwyzszajacy jakosc zadanych prac. Wykazuje zainteresowanie wiedza wykraczajace poza ramy przedmiotu.

Literatura podstawowa

  1. 1. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z, Wytrzymałość materiałów t.1 i t.2, WNT, Warszawa, 2003
  2. 3. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T, Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 1996
  3. 3. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T, Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 1997
  4. 2. Banasiak M., Grossman K, Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 2000
  5. 4. Rajfert T., Rżysko J, Zbiór zadań ze statyki i wytrzymałości materiałów, PWN, 1974
  6. KMPKM, Laboratorium Wytrzymałości Materiałów, http://kmpkm.zut.edu.pl/pub/Wytrzymalosc_Materialow/Laboratorium/, 2011

Literatura dodatkowa

  1. 1. R. Bąk, T. Burczyński, Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego, WNT, Warszawa, 2001
  2. 3. J. Zielnica, Wytrzymałość Materiałów, Wydawnictwa Politechniki Poznańskiej, 2006
  3. 2. Z.Brzoska, Wytrzymałość Materiałów, PWN, Warszawa, 1972

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu1
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki1
T-A-3Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem1
T-A-4Kolokwium nr11
T-A-5Obliczanie prętów na wyboczenie.1
T-A-6Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach1
T-A-7Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek i ram statycznie niewyznaczalnych1
T-A-8Kolokwium nr21
8

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.1
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali.1
T-L-3Statyczna próba ściskania metali.1
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.1
T-L-5Pomiary twardości.1
T-L-6Wyboczenie.1
T-L-7Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych.1
T-L-8Kolokwium.1
8

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym2
T-W-2Równanie różniczkowe linii ugięcia belki2
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn2
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe2
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem2
T-W-6Wyboczenie2
T-W-7Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.2
T-W-8Twierdzenia: Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano. Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano1
T-W-9Zaliczenie wykładów1
16

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Uczestnictwo w zajęciach8
A-A-2Przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu i zalecanej literatury8
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań w ramach prac domowych10
26
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach8
A-L-2Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie literatury i norm10
A-L-3Opracowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych7
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach16
A-W-2Przygotowanie do wykładu na podstawie zalecanej literatury14
A-W-3Przygotowanie do zaliczenia20
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięMBM_1A_B11_W01Student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (zagadnienia wytrzymałości belek, zagadnienia wytrzymałości złożonej, hipotezy wytężeniowe, układy liniowo-sprężyste)
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMBM_1A_W07ma szczegółową wiedzę w zakresie projektowania procesów kształtowania części maszyn i montażu maszyn o średnim stopniu złożoności
MBM_1A_W09ma podstawowa wiedzę i zna trendy rozwojowych w obszarach: konstrukcji maszyn, technologii, eksploatacji maszyn, energetyki oraz zarządzania
Cel przedmiotuC-3Celem przedmiotu jest ukształtowanie umiejętności studenta w zakresie podstawowych obliczeń i badań wytrzymałościowych.
C-2Zapoznanie studentów z podstawami doświadczalnych badań wytrzymałościowych
C-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość i sztywność i stateczność
Treści programoweT-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali.
T-L-3Statyczna próba ściskania metali.
T-L-5Pomiary twardości.
T-L-6Wyboczenie.
T-L-7Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych.
T-A-7Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek i ram statycznie niewyznaczalnych
T-A-6Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki
T-A-5Obliczanie prętów na wyboczenie.
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu
T-A-3Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-W-8Twierdzenia: Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano. Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano
T-W-2Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-W-6Wyboczenie
T-W-7Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe
Metody nauczaniaM-1wykład informacyjny / typowe średki audiowizualne (tablica, rzutnik przeźroczy)
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne/ stanowiska badawcze
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów
S-2Ocena podsumowująca: Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnych ocen z cwiczeń audytoryjnch i laboratoryjnych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedniotu.
3,0Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedniotu. Nie potrafi jej wykorzystac w obliczeniach .
3,5Student opanował przedstawiona wiedzę i umie ja stosowac w stopniu posrednim miedzy ocena 3,0 a 4,0.
4,0Student opanował podstawowa wiedzę z zakresu przedmiotu. Potrafi ja wykorzystać w typowych obliczeniach elementów maszyn. Ma trudnosci z rozwiazywaniem zadan niestandardowych.
4,5Student opanował przedstawiona wiedzę i umie ja stosowac w stopniu pośrednim między ocena 4,0 a 5,0.
5,0Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedniotu. Posiada umiejetnosc rozwiazywania zadan nietypowych. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczajace poza przedstawiona tematyke.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięMBM_1A_B11_U01Student osiąga umiejętnośici obliczania belek, prętów słabo zakrzywionych oraz doświadczalnego weryfikowania otrzymanych wyników obliczeń.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMBM_1A_U05ma umiejętność samokształcenia - samodzielnego poszukiwania informacji i analizowania poznanych zagadnień
MBM_1A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
MBM_1A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Cel przedmiotuC-3Celem przedmiotu jest ukształtowanie umiejętności studenta w zakresie podstawowych obliczeń i badań wytrzymałościowych.
C-2Zapoznanie studentów z podstawami doświadczalnych badań wytrzymałościowych
Treści programoweT-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali.
T-L-3Statyczna próba ściskania metali.
T-L-5Pomiary twardości.
T-L-6Wyboczenie.
T-L-7Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych.
T-A-7Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek i ram statycznie niewyznaczalnych
T-A-6Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki
T-A-5Obliczanie prętów na wyboczenie.
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu
T-A-3Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-W-8Twierdzenia: Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano. Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano
T-W-2Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-W-6Wyboczenie
T-W-7Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe
Metody nauczaniaM-1wykład informacyjny / typowe średki audiowizualne (tablica, rzutnik przeźroczy)
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne/ stanowiska badawcze
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów
S-2Ocena podsumowująca: Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnych ocen z cwiczeń audytoryjnch i laboratoryjnych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi wykorzystac wiedzy teoretycznej w praktyce przez co nie potrafi samodzielnie rozwiazywac zadan z Wytrzymałości Materiałów
3,0Student potrafi poprawnie rozwiazywac zadania w sposób bierny, czesto korzysta z pomocy innych. Popełnia pomyłki w obliczeniach.
3,5Student wykazuje umiejetnosci posrednie miedzy ocena 3,0 a 4,0.
4,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiazywac zadania . Popełnia nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejetnosci posrednie miedzy ocena 4,0 a 5,0.
5,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiazywac zadania. Wykazuje inicjatywe w stosowaniu własnych rozwiazań. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięMBM_1A_B11_K01W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMBM_1A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
MBM_1A_K03potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
MBM_1A_K06potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Cel przedmiotuC-3Celem przedmiotu jest ukształtowanie umiejętności studenta w zakresie podstawowych obliczeń i badań wytrzymałościowych.
C-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość i sztywność i stateczność
Treści programoweT-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali.
T-L-3Statyczna próba ściskania metali.
T-L-5Pomiary twardości.
T-L-6Wyboczenie.
T-L-7Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych.
T-A-7Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek i ram statycznie niewyznaczalnych
T-A-6Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki
T-A-5Obliczanie prętów na wyboczenie.
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu
T-A-3Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-W-1Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym
T-W-8Twierdzenia: Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano. Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano
T-W-2Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-W-6Wyboczenie
T-W-7Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe
Metody nauczaniaM-1wykład informacyjny / typowe średki audiowizualne (tablica, rzutnik przeźroczy)
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów
S-2Ocena podsumowująca: Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnych ocen z cwiczeń audytoryjnch i laboratoryjnych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nieaktywny. W pracy korzysta z postępów innych. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
3,0Student samodzielnie wykonujacy zadana prace. Nie wykazuje checi współpracy z innymi studentami i prowadzacym zajecia.
3,5Ocena posrednia pomiedzy postawa studenta oceniana na 3,0 i 4,0.
4,0Student samodzielnie wykonujacy zadana prace. Z checia przyłacza sie do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzacym zajecia
4,5Ocena posrednia pomiedzy postawa studenta oceniana na 4,0 i 5,0.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje prace zespołu w sposób podwyzszajacy jakosc zadanych prac. Wykazuje zainteresowanie wiedza wykraczajace poza ramy przedmiotu.