ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2024/2025 / Wydział Elektryczny / Automatyka i robotyka (S1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Elektryczny - Automatyka i robotyka (S1)

Sylabus przedmiotu Interfejsy człowiek maszyna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Automatyka i robotyka
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Interfejsy człowiek maszyna
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Automatyki i Robotyki
Nauczyciel odpowiedzialny	Maja Kocoń <Maja.Kocon@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	15	Grupa obieralna	2

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	6	15	1,0	0,56	zaliczenie
projekty	P	6	30	2,0	0,44	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Podstawy programowania.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studenta z zagadnieniami związanymi z interfejsami człowiek-maszyna.
C-2	Zapoznanie studenta z możliwościami połączenia wiedzy z wielu dziedzin nauki do realizacji zadania poprawy interakcji człowiek-maszyna.
C-3	Kształtowanie umiejętności samodzielnego projektowania i realizacji elementów systemu służącego do kształtowania interakcji człowiek-maszyna.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
projekty
T-P-1	Opracowanie interfejsu użytkownika do interakcji użytkownika z maszyną, który będzie realizował zadane założenia.	6
T-P-2	Realizacja opracowanego interfejsu użytkownika.	22
T-P-3	Prezentacja wykonanych projektów i wystawienie ocen.	2
		30
wykłady
T-W-1	Główne aspekty interakcji człowieka z maszyną. Interfejsy człowiek-komputer, człowiek-maszyna i człowiek-robot: rodzaje, zastosowania. Dostępne kanały wymiany informacji: rodzaje komunikacji, bariery komunikacyjne.	2
T-W-2	Przykłady interfejsów użytkownika np. interfejs graficzny użytkownika, interfejs głosowy, interfejs dotykowy. Sterowanie gestem, ruchem ust itp., biometria.	2
T-W-3	Zastosowanie robotów w różnych dziedzinach (np. roboty chirurgiczne, roboty sprzątające, roboty asystujące). Graficzny interfejs użytkownika, interfejsy multimedialne, interaktywni asystenci, robotyka społeczna, symulatory urządzeń.	3
T-W-4	Grafika 3D, rzeczywistość wirtualna i rozszerzona w systemach interakcji.	2
T-W-5	Techniki modelowania interakcji między człowiekiem a maszyną oraz typy interakcji. Projektowanie interakcji.	2
T-W-6	Metodologie projektowania interfejsów. Realizacja modułu na podstawie zdefiniowanych celów z uwzględnieniem dopasowania do użytkownika. Zaliczenie wykładów.	4
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
projekty
A-P-1	Uczestnictwo w zajęciach.	30
A-P-2	Konsultacje projektowe.	2
A-P-3	Samodzielna praca nad przydzielonymi problemami projektowymi i przygotowanie raportu.	17
		49
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach.	15
A-W-2	Samodzielne analizowanie materiału prezentowanego na wykładach.	6
A-W-3	Przygotowanie do zaliczenia.	3
		24

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Metody podające/ wykład informacyjny.
M-2	Metody praktyczne/ metoda projektów.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wykonanych zadań projektowych. Ocenie podlega wykonanie projektu oraz jego prezentacja.
S-2	Ocena formująca: Ocena postępów w trakcie opracowywania projektów.
S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne na koniec cyklu wykładów.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
AR_1A_C109.1_W01 Student posiada wiedzę z obszaru interakcji człowiek-maszyna i zna podstawowe zasady projektowania interfejsów człowiek-maszyna.	AR_1A_W03	—	—	C-1, C-2	T-W-2, T-W-5, T-W-1, T-W-4, T-W-6, T-W-3	M-1	S-3

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
AR_1A_C109.1_U01 Student potrafi samodzielnie zaprojektować i zrealizować element interfejsu człowiek-maszyna, z uwzględnieniem zadanych założeń.	AR_1A_U07	—	—	C-3	T-P-1, T-P-2	M-2	S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
AR_1A_C109.1_W01 Student posiada wiedzę z obszaru interakcji człowiek-maszyna i zna podstawowe zasady projektowania interfejsów człowiek-maszyna.	2,0	Brak podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu. Student uzyskał poniżej 50% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	3,0	Student zna podstawowe metody, istniejące rozwiązania i zasady projektowania interfejsów człowiek-maszyna. Student uzyskał 50-60% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	3,5	Student zna podstawowe metody, istniejące rozwiązania i zasady projektowania interfejsów człowiek-maszyna. Student uzyskał 61-70% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	4,0	Student zna podstawowe metody, istniejące rozwiązania i zasady projektowania interfejsów człowiek-maszyna. Student uzyskał 71-80% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	4,5	Student zna podstawowe metody, istniejące rozwiązania i zasady projektowania interfejsów człowiek-maszyna. Student uzyskał 81-90% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	5,0	Student zna podstawowe metody, istniejące rozwiązania i zasady projektowania interfejsów człowiek-maszyna. Student uzyskał 91-100% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
AR_1A_C109.1_U01 Student potrafi samodzielnie zaprojektować i zrealizować element interfejsu człowiek-maszyna, z uwzględnieniem zadanych założeń.	2,0	Brak podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu. Student uzyskał poniżej 50% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	3,0	Student potrafi zaprojektować i zrealizować element interfejsu człowiek-maszyna, spełniając określone wymogi komunikacji użytkownika z maszyną. Student uzyskał 50-60% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	3,5	Student potrafi zaprojektować i zrealizować element interfejsu człowiek-maszyna, spełniając określone wymogi komunikacji użytkownika z maszyną. Student uzyskał 61-70% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	4,0	Student potrafi zaprojektować i zrealizować element interfejsu człowiek-maszyna, spełniając określone wymogi komunikacji użytkownika z maszyną. Student uzyskał 71-80% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	4,5	Student potrafi zaprojektować i zrealizować element interfejsu człowiek-maszyna, spełniając określone wymogi komunikacji użytkownika z maszyną. Student uzyskał 81-90% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	5,0	Student potrafi zaprojektować i zrealizować element interfejsu człowiek-maszyna, spełniając określone wymogi komunikacji użytkownika z maszyną. Student uzyskał 91-100% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.

Literatura podstawowa

Ben Shneiderman, Catherine Plaisant, Maxine Cohen, Steven Jacobs, Niklas Elmqvist, Nicholas Diakopoulos, Designing the User Interface: Strategies for Effective Human-Computer Interaction, Pearson, 2016
Sharon Oviatt, Björn Schuller, Philip R. Cohen, Daniel Sonntag, Gerasimos Potamianos, Antonio Krüger, The Handbook of Multimodal-Multisensor Interfaces: Foundations, User Modeling, and Common Modality Combinations, Morgan and Claypool, 2017
Sharon Oviatt, Björn Schuller, Philip R. Cohen, Daniel Sonntag, Gerasimos Potamianos, Antonio Krüger, The Handbook of Multimodal-Multisensor Interfaces: Signal Processing, Architectures, and Detection of Emotion and Cognition, Morgan and Claypool, 2018
Kerstin Dautenhahn, Alan Bond, Lola Cañamero, Bruce Edmonds, Socially Intelligent Agents: Creating Relationships with Computers and Robots, Springer-Verlag, 2013
Sharon Oviatt, Björn Schuller, Philip R. Cohen, Daniel Sonntag, Gerasimos Potamianos, Antonio Krüger, The Handbook of Multimodal-Multisensor Interfaces, Volume 3: Language Processing, Software, Commercialization, and Emerging Directions, Morgan and Claypool, 2019

Literatura dodatkowa

Chang S. Nam, Anton Nijholt, Fabien Lotte, Brain–Computer Interfaces Handbook Technological and Theoretical Advances, CRC Press, 2018

Treści programowe - projekty

KOD	Treść programowa	Godziny
T-P-1	Opracowanie interfejsu użytkownika do interakcji użytkownika z maszyną, który będzie realizował zadane założenia.	6
T-P-2	Realizacja opracowanego interfejsu użytkownika.	22
T-P-3	Prezentacja wykonanych projektów i wystawienie ocen.	2
		30

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Główne aspekty interakcji człowieka z maszyną. Interfejsy człowiek-komputer, człowiek-maszyna i człowiek-robot: rodzaje, zastosowania. Dostępne kanały wymiany informacji: rodzaje komunikacji, bariery komunikacyjne.	2
T-W-2	Przykłady interfejsów użytkownika np. interfejs graficzny użytkownika, interfejs głosowy, interfejs dotykowy. Sterowanie gestem, ruchem ust itp., biometria.	2
T-W-3	Zastosowanie robotów w różnych dziedzinach (np. roboty chirurgiczne, roboty sprzątające, roboty asystujące). Graficzny interfejs użytkownika, interfejsy multimedialne, interaktywni asystenci, robotyka społeczna, symulatory urządzeń.	3
T-W-4	Grafika 3D, rzeczywistość wirtualna i rozszerzona w systemach interakcji.	2
T-W-5	Techniki modelowania interakcji między człowiekiem a maszyną oraz typy interakcji. Projektowanie interakcji.	2
T-W-6	Metodologie projektowania interfejsów. Realizacja modułu na podstawie zdefiniowanych celów z uwzględnieniem dopasowania do użytkownika. Zaliczenie wykładów.	4
		15

Formy aktywności - projekty

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-P-1	Uczestnictwo w zajęciach.	30
A-P-2	Konsultacje projektowe.	2
A-P-3	Samodzielna praca nad przydzielonymi problemami projektowymi i przygotowanie raportu.	17
		49

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach.	15
A-W-2	Samodzielne analizowanie materiału prezentowanego na wykładach.	6
A-W-3	Przygotowanie do zaliczenia.	3
		24

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	AR_1A_C109.1_W01	Student posiada wiedzę z obszaru interakcji człowiek-maszyna i zna podstawowe zasady projektowania interfejsów człowiek-maszyna.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	AR_1A_W03	Ma zaawansowaną, uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z obszaru automatyki oraz robotyki.
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studenta z zagadnieniami związanymi z interfejsami człowiek-maszyna.
Cel przedmiotu	C-2	Zapoznanie studenta z możliwościami połączenia wiedzy z wielu dziedzin nauki do realizacji zadania poprawy interakcji człowiek-maszyna.
Treści programowe	T-W-2	Przykłady interfejsów użytkownika np. interfejs graficzny użytkownika, interfejs głosowy, interfejs dotykowy. Sterowanie gestem, ruchem ust itp., biometria.
	T-W-5	Techniki modelowania interakcji między człowiekiem a maszyną oraz typy interakcji. Projektowanie interakcji.
	T-W-1	Główne aspekty interakcji człowieka z maszyną. Interfejsy człowiek-komputer, człowiek-maszyna i człowiek-robot: rodzaje, zastosowania. Dostępne kanały wymiany informacji: rodzaje komunikacji, bariery komunikacyjne.
	T-W-4	Grafika 3D, rzeczywistość wirtualna i rozszerzona w systemach interakcji.
	T-W-6	Metodologie projektowania interfejsów. Realizacja modułu na podstawie zdefiniowanych celów z uwzględnieniem dopasowania do użytkownika. Zaliczenie wykładów.
	T-W-3	Zastosowanie robotów w różnych dziedzinach (np. roboty chirurgiczne, roboty sprzątające, roboty asystujące). Graficzny interfejs użytkownika, interfejsy multimedialne, interaktywni asystenci, robotyka społeczna, symulatory urządzeń.
Metody nauczania	M-1	Metody podające/ wykład informacyjny.
Sposób oceny	S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne na koniec cyklu wykładów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Brak podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu. Student uzyskał poniżej 50% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	3,0	Student zna podstawowe metody, istniejące rozwiązania i zasady projektowania interfejsów człowiek-maszyna. Student uzyskał 50-60% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	3,5	Student zna podstawowe metody, istniejące rozwiązania i zasady projektowania interfejsów człowiek-maszyna. Student uzyskał 61-70% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	4,0	Student zna podstawowe metody, istniejące rozwiązania i zasady projektowania interfejsów człowiek-maszyna. Student uzyskał 71-80% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	4,5	Student zna podstawowe metody, istniejące rozwiązania i zasady projektowania interfejsów człowiek-maszyna. Student uzyskał 81-90% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	5,0	Student zna podstawowe metody, istniejące rozwiązania i zasady projektowania interfejsów człowiek-maszyna. Student uzyskał 91-100% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	AR_1A_C109.1_U01	Student potrafi samodzielnie zaprojektować i zrealizować element interfejsu człowiek-maszyna, z uwzględnieniem zadanych założeń.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	AR_1A_U07	Potrafi samodzielnie posługiwać się materiałami źródłowymi w zakresie analizy i syntezy zawartych w nich informacji oraz poddawać je krytycznej ocenie w odniesieniu do problemów w obszarze automatyki oraz robotyki.
Cel przedmiotu	C-3	Kształtowanie umiejętności samodzielnego projektowania i realizacji elementów systemu służącego do kształtowania interakcji człowiek-maszyna.
Treści programowe	T-P-1	Opracowanie interfejsu użytkownika do interakcji użytkownika z maszyną, który będzie realizował zadane założenia.
Treści programowe	T-P-2	Realizacja opracowanego interfejsu użytkownika.
Metody nauczania	M-2	Metody praktyczne/ metoda projektów.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wykonanych zadań projektowych. Ocenie podlega wykonanie projektu oraz jego prezentacja.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena postępów w trakcie opracowywania projektów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Brak podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu. Student uzyskał poniżej 50% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	3,0	Student potrafi zaprojektować i zrealizować element interfejsu człowiek-maszyna, spełniając określone wymogi komunikacji użytkownika z maszyną. Student uzyskał 50-60% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	3,5	Student potrafi zaprojektować i zrealizować element interfejsu człowiek-maszyna, spełniając określone wymogi komunikacji użytkownika z maszyną. Student uzyskał 61-70% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	4,0	Student potrafi zaprojektować i zrealizować element interfejsu człowiek-maszyna, spełniając określone wymogi komunikacji użytkownika z maszyną. Student uzyskał 71-80% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	4,5	Student potrafi zaprojektować i zrealizować element interfejsu człowiek-maszyna, spełniając określone wymogi komunikacji użytkownika z maszyną. Student uzyskał 81-90% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.
	5,0	Student potrafi zaprojektować i zrealizować element interfejsu człowiek-maszyna, spełniając określone wymogi komunikacji użytkownika z maszyną. Student uzyskał 91-100% łącznej liczby punktów z form ocen tego efektu.