Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska - Budownictwo (S1)

Sylabus przedmiotu Geometria wykreślna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Budownictwo
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Geometria wykreślna
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Projektowania Architektonicznego
Nauczyciel odpowiedzialny Piotr Arlet <Piotr.Arlet@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Alicja Świtalska <Alicja.Switalska@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 4,0 ECTS (formy) 4,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW1 15 1,50,59zaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA1 45 2,50,41zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Kurs szkoły średniej matematyka - stereometria

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorawania przestrzeni w technice.
C-2Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z kształtem konstrukcji i ustrojów budowlanych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Podstawowe elementy geometryczne; przynależność elementów w położeniach dowolnych i szczególnych.3
T-A-2Równoległość w rzutach; prawdziwa długość odcinka metodą obrotu, kładu trapezowego i transformacji.3
T-A-3Punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn rzutujących i dowolnych.3
T-A-4Prostopadłość elementów; znajdowanie odległości.3
T-A-5Kład płaszczyzny; prawdziwe wielkości i odległości metodą kładu.3
T-A-6Transformacja jednokrotna, odległości, wielkości kątów.3
T-A-7Transformacja dwukrotna, prawdziwe wielkości wielokątów i kątów.3
T-A-8Kolokwium nr 1.3
T-A-9Przekroje wielościanów.3
T-A-10Konstruowanie wielościanów foremnych metodą transformacji.3
T-A-11Dachy budynków, ich przekroje i wielkość połaci.3
T-A-12Dachy budynków przylegających do innych budynków.3
T-A-13Kolokwium nr 2.3
T-A-14Aksonometria.3
T-A-15Uzupełnianie zaległości i zaliczanie.3
45
wykłady
T-W-1Punkty i proste w rzutach, szczególne położenia prostych; płaszczyzny w rzutach; przynależność elementów.1
T-W-2Szczególne położenia płaszczyzn; równoległość w rzutach; prawdziwa długość odcinka metodą obrotu i kładu trapezowego.1
T-W-3Punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn rzutujących; punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn dowolnych.1
T-W-4Prostopadłość elementów; wyjaśnienie pojęcia odległości.1
T-W-5Kład płaszczyzny; prawdziwe wielkości i odległości metodą kładu.1
T-W-6Transformacja jednokrotna, odległości metodą transformacji jednokrotnej; przekroje graniasto- i ostrosłupów metodą jednokrotnej transformacji.1
T-W-7Transformacja dwukrotna jako metoda znajdowania prawdziwych wielkości kątów i wielokątów.1
T-W-8Wielościany (sześcian i ostrosłup prawidłowy prosty) w ustawieniu dowolnym metodą dwukrotnej transformacji.1
T-W-9Pojęcie nachylenia w budownictwie; rozwiązywanie kształtu dachów wysokich; przekroje i prawdziwe wielkości połaci dachowych.1
T-W-10Rozwiązywanie dachów budynków z dziedzińcem i przylegających do innych budynków, itd.1
T-W-11Aksonometrie ukośnokątne („perspektywy” wojskowa i kawalerska); aksonometrie prostokątne (izometria i dimetria).1
T-W-12Kreślenie elipsy; elipsa jako obraz okręgu w rzutach; rzuty powierzchni obrotowych; stożek w rzutach w położeniu dowolnym.1
T-W-13Stożek i walec w aksonometrii.1
T-W-14Projektowanie robót ziemnych.1
T-W-15Interesujące zastosowania geometrii w budownictwie.1
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Ćwiczenia polegają na wspólnym omówieniu i rozwiązaniu problemów postawionych w zadaniu. Zadanie rozwiązywane jest na tablicy i indywidualnie przez każdego w zeszycie.45
A-A-2Do każdego ćwiczenia przygotowane są zadania do wykonania w domu.9
A-A-3Przygotowanie się do 15 minutowego testu kontrolnego z teorii.2
A-A-4Powtórka i przygotowanie się do sprawdzianu.5
A-A-5Konsultacje2
63
wykłady
A-W-1Obecność na wykładach obowiązkowa15
A-W-2Zrozumienie i przyswojenie sobie wiedzy podanej na wykładach.10
A-W-3Prowadzenie notatek w trakcie wykładu i uzupełnianie ich przy pomocy przykładów ze stony internetowej.10
A-W-4Konsultacje2
37

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem rzutnika multimedialnego i tradycyjnej tablicy.
M-2Cwiczenia przedmiotowe polegają na wspólnym przedyskutowaniu problemu ćwiczeń, rozwiązaniu go na tablicy i w zeszytach.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: 15 minutowe testy ze znajomości tematu, teorii z wykładu.
S-2Ocena podsumowująca: W trakcie trwania semestru przeprowadzane są dwa sprawdziany monitorujące stan wiedzy z przedmiotu. Dodatkowo dochodzi ocena z pracy domowej, projekt drogi lub placu. Średnia z ocen daje ocenę końcową.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_1A_S1/C/02-1_W01
Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania. Rzuty prostokątne Monge'a , oraz rzuty cechowane. Wie jaki stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego. Wie jak rozwiązać proste zagadnienia topografigzne, wytyczyć trasę o określonym spadku, zaprojektować skarpy przydrożne.
B_1A_W01C-1T-W-1, T-W-3, T-W-6, T-W-9, T-W-11, T-W-5, T-W-7, T-W-8, T-W-2, T-W-4, T-W-12, T-W-10, T-W-15, T-W-13, T-W-14M-1S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_1A_S1/C/02-1_U01
Potrafi sporządzić i odczytać rysunki rzutowe, architektoniczno-budowlane jak również topograficzne.
B_1A_U05C-1, C-2T-A-6, T-A-2, T-A-14, T-A-15, T-A-7, T-A-8, T-A-3, T-A-1, T-A-12, T-A-4, T-A-5, T-A-9, T-A-11, T-A-13, T-A-10M-1, M-2S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_1A_S1/C/02-1_K01
Jest gotów posługiwać się i szukać nowych czytelnych metod zapisu rzutowania, pracować w zespole.
B_1A_K01C-1, C-2T-W-1, T-W-3, T-W-6, T-W-9, T-W-11, T-W-5, T-W-7, T-W-8, T-W-2, T-W-4, T-W-12, T-W-10, T-A-4, T-A-13, T-A-7, T-A-11, T-W-13, T-A-6, T-A-15, T-A-5, T-A-3, T-A-1, T-A-9, T-W-15, T-A-10, T-A-2, T-A-12, T-A-14, T-A-8, T-W-14M-1, M-2S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
B_1A_S1/C/02-1_W01
Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania. Rzuty prostokątne Monge'a , oraz rzuty cechowane. Wie jaki stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego. Wie jak rozwiązać proste zagadnienia topografigzne, wytyczyć trasę o określonym spadku, zaprojektować skarpy przydrożne.
2,0Nie posiada wiedzy teoretycznej. Nie potrafi poradzić sobie z problemem zadania.
3,0Zna tylko jedną metodę rozwiązania zadania. Nie ma błędów merytorycznych. Nie do końca poradzil sobie z czytelnym rysunkiem, brak czytelnych opisów.
3,5Zna tylko jedną metodę rozwiązania zadania. Nie ma błędów merytorycznych, rysunek czytelny, brak czytelnych opisów.
4,0Wie jak poprawnie rozwiązać zadanie. Wie jaką dobrać metodę rozwiązania, robi drobne błędy które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis czytelny.
4,5Wie jak poprawnie rozwiązać zadanie. Wie jaką dobrać metodę rozwiązania. Opis czytelny.
5,0Wie jak prawidłowo wykonać zadanie , zna wiele metod, doskonale dobirea metodę, wie jak zaprojektować klarowne rysunki i opisy.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
B_1A_S1/C/02-1_U01
Potrafi sporządzić i odczytać rysunki rzutowe, architektoniczno-budowlane jak również topograficzne.
2,0Nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej w praktyce, nie potrafi samodzielnie rozwiązać zadania.
3,0Potrafi rozwiązać poprawnie zadanie, zna tylko jedna metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak
3,5Potrafi tylko jedną metodą rozwiązać zadanie. Nie ma błędów merytorycznych, rysunek czytelny, brak czytelnych opisów.
4,0Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie, Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi wykonać rysunek rzutowy, zrobił drobne błędy , które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis czytelny. Na części ustnej wyjaśnia błędy.
4,5Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Wie jaką dobrać metodę rozwiązania. Opis czytelny.
5,0Potrafi prawidłowo rozwiązać zadanie. zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Rysunek wykonany czytelnie, właściwie opisany charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
B_1A_S1/C/02-1_K01
Jest gotów posługiwać się i szukać nowych czytelnych metod zapisu rzutowania, pracować w zespole.
2,0Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
3,0Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,5Studeny wkonuje współpracę na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0
4,0Student smodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
4,5Student potrafi pracować w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatzwny . Jego zachowanie jest zgodne z zasadami etyki.

Literatura podstawowa

  1. Majewski Mieczysław, Geometria Wykreślna t 1, 2, Politechnika Szczecińska, Szczecin, 1991
  2. Tadeusz Rachwał , Stefania Dwuraźna, Geometria Wykreślna t1 2, PWN, Łódź, 1964
  3. Zbigniew Lewandowski, Geometria wykreślna, PWN Warszawa, Warszawa, 1975
  4. Szerszeń Stanisław, Nauka o Rzutach, PWN, Warszawa, 1963

Literatura dodatkowa

  1. Otto Edward i Franciszek, Zbiór zadań z Geometrii wykreślnej, PWN, PWN Warszawa, 1966

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Podstawowe elementy geometryczne; przynależność elementów w położeniach dowolnych i szczególnych.3
T-A-2Równoległość w rzutach; prawdziwa długość odcinka metodą obrotu, kładu trapezowego i transformacji.3
T-A-3Punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn rzutujących i dowolnych.3
T-A-4Prostopadłość elementów; znajdowanie odległości.3
T-A-5Kład płaszczyzny; prawdziwe wielkości i odległości metodą kładu.3
T-A-6Transformacja jednokrotna, odległości, wielkości kątów.3
T-A-7Transformacja dwukrotna, prawdziwe wielkości wielokątów i kątów.3
T-A-8Kolokwium nr 1.3
T-A-9Przekroje wielościanów.3
T-A-10Konstruowanie wielościanów foremnych metodą transformacji.3
T-A-11Dachy budynków, ich przekroje i wielkość połaci.3
T-A-12Dachy budynków przylegających do innych budynków.3
T-A-13Kolokwium nr 2.3
T-A-14Aksonometria.3
T-A-15Uzupełnianie zaległości i zaliczanie.3
45

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Punkty i proste w rzutach, szczególne położenia prostych; płaszczyzny w rzutach; przynależność elementów.1
T-W-2Szczególne położenia płaszczyzn; równoległość w rzutach; prawdziwa długość odcinka metodą obrotu i kładu trapezowego.1
T-W-3Punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn rzutujących; punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn dowolnych.1
T-W-4Prostopadłość elementów; wyjaśnienie pojęcia odległości.1
T-W-5Kład płaszczyzny; prawdziwe wielkości i odległości metodą kładu.1
T-W-6Transformacja jednokrotna, odległości metodą transformacji jednokrotnej; przekroje graniasto- i ostrosłupów metodą jednokrotnej transformacji.1
T-W-7Transformacja dwukrotna jako metoda znajdowania prawdziwych wielkości kątów i wielokątów.1
T-W-8Wielościany (sześcian i ostrosłup prawidłowy prosty) w ustawieniu dowolnym metodą dwukrotnej transformacji.1
T-W-9Pojęcie nachylenia w budownictwie; rozwiązywanie kształtu dachów wysokich; przekroje i prawdziwe wielkości połaci dachowych.1
T-W-10Rozwiązywanie dachów budynków z dziedzińcem i przylegających do innych budynków, itd.1
T-W-11Aksonometrie ukośnokątne („perspektywy” wojskowa i kawalerska); aksonometrie prostokątne (izometria i dimetria).1
T-W-12Kreślenie elipsy; elipsa jako obraz okręgu w rzutach; rzuty powierzchni obrotowych; stożek w rzutach w położeniu dowolnym.1
T-W-13Stożek i walec w aksonometrii.1
T-W-14Projektowanie robót ziemnych.1
T-W-15Interesujące zastosowania geometrii w budownictwie.1
15

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Ćwiczenia polegają na wspólnym omówieniu i rozwiązaniu problemów postawionych w zadaniu. Zadanie rozwiązywane jest na tablicy i indywidualnie przez każdego w zeszycie.45
A-A-2Do każdego ćwiczenia przygotowane są zadania do wykonania w domu.9
A-A-3Przygotowanie się do 15 minutowego testu kontrolnego z teorii.2
A-A-4Powtórka i przygotowanie się do sprawdzianu.5
A-A-5Konsultacje2
63
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Obecność na wykładach obowiązkowa15
A-W-2Zrozumienie i przyswojenie sobie wiedzy podanej na wykładach.10
A-W-3Prowadzenie notatek w trakcie wykładu i uzupełnianie ich przy pomocy przykładów ze stony internetowej.10
A-W-4Konsultacje2
37
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięB_1A_S1/C/02-1_W01Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania. Rzuty prostokątne Monge'a , oraz rzuty cechowane. Wie jaki stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego. Wie jak rozwiązać proste zagadnienia topografigzne, wytyczyć trasę o określonym spadku, zaprojektować skarpy przydrożne.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_W01Ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu budownictwa i zagadnień inżynieryjnych.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorawania przestrzeni w technice.
Treści programoweT-W-1Punkty i proste w rzutach, szczególne położenia prostych; płaszczyzny w rzutach; przynależność elementów.
T-W-3Punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn rzutujących; punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn dowolnych.
T-W-6Transformacja jednokrotna, odległości metodą transformacji jednokrotnej; przekroje graniasto- i ostrosłupów metodą jednokrotnej transformacji.
T-W-9Pojęcie nachylenia w budownictwie; rozwiązywanie kształtu dachów wysokich; przekroje i prawdziwe wielkości połaci dachowych.
T-W-11Aksonometrie ukośnokątne („perspektywy” wojskowa i kawalerska); aksonometrie prostokątne (izometria i dimetria).
T-W-5Kład płaszczyzny; prawdziwe wielkości i odległości metodą kładu.
T-W-7Transformacja dwukrotna jako metoda znajdowania prawdziwych wielkości kątów i wielokątów.
T-W-8Wielościany (sześcian i ostrosłup prawidłowy prosty) w ustawieniu dowolnym metodą dwukrotnej transformacji.
T-W-2Szczególne położenia płaszczyzn; równoległość w rzutach; prawdziwa długość odcinka metodą obrotu i kładu trapezowego.
T-W-4Prostopadłość elementów; wyjaśnienie pojęcia odległości.
T-W-12Kreślenie elipsy; elipsa jako obraz okręgu w rzutach; rzuty powierzchni obrotowych; stożek w rzutach w położeniu dowolnym.
T-W-10Rozwiązywanie dachów budynków z dziedzińcem i przylegających do innych budynków, itd.
T-W-15Interesujące zastosowania geometrii w budownictwie.
T-W-13Stożek i walec w aksonometrii.
T-W-14Projektowanie robót ziemnych.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem rzutnika multimedialnego i tradycyjnej tablicy.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 15 minutowe testy ze znajomości tematu, teorii z wykładu.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie posiada wiedzy teoretycznej. Nie potrafi poradzić sobie z problemem zadania.
3,0Zna tylko jedną metodę rozwiązania zadania. Nie ma błędów merytorycznych. Nie do końca poradzil sobie z czytelnym rysunkiem, brak czytelnych opisów.
3,5Zna tylko jedną metodę rozwiązania zadania. Nie ma błędów merytorycznych, rysunek czytelny, brak czytelnych opisów.
4,0Wie jak poprawnie rozwiązać zadanie. Wie jaką dobrać metodę rozwiązania, robi drobne błędy które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis czytelny.
4,5Wie jak poprawnie rozwiązać zadanie. Wie jaką dobrać metodę rozwiązania. Opis czytelny.
5,0Wie jak prawidłowo wykonać zadanie , zna wiele metod, doskonale dobirea metodę, wie jak zaprojektować klarowne rysunki i opisy.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięB_1A_S1/C/02-1_U01Potrafi sporządzić i odczytać rysunki rzutowe, architektoniczno-budowlane jak również topograficzne.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_U05Potrafi planować i przeprowadzać obliczenia, analizy i eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane rezultaty, krytycznie ocenić otrzymane wyniki oraz wyciągać wnioski .
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorawania przestrzeni w technice.
C-2Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z kształtem konstrukcji i ustrojów budowlanych.
Treści programoweT-A-6Transformacja jednokrotna, odległości, wielkości kątów.
T-A-2Równoległość w rzutach; prawdziwa długość odcinka metodą obrotu, kładu trapezowego i transformacji.
T-A-14Aksonometria.
T-A-15Uzupełnianie zaległości i zaliczanie.
T-A-7Transformacja dwukrotna, prawdziwe wielkości wielokątów i kątów.
T-A-8Kolokwium nr 1.
T-A-3Punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn rzutujących i dowolnych.
T-A-1Podstawowe elementy geometryczne; przynależność elementów w położeniach dowolnych i szczególnych.
T-A-12Dachy budynków przylegających do innych budynków.
T-A-4Prostopadłość elementów; znajdowanie odległości.
T-A-5Kład płaszczyzny; prawdziwe wielkości i odległości metodą kładu.
T-A-9Przekroje wielościanów.
T-A-11Dachy budynków, ich przekroje i wielkość połaci.
T-A-13Kolokwium nr 2.
T-A-10Konstruowanie wielościanów foremnych metodą transformacji.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem rzutnika multimedialnego i tradycyjnej tablicy.
M-2Cwiczenia przedmiotowe polegają na wspólnym przedyskutowaniu problemu ćwiczeń, rozwiązaniu go na tablicy i w zeszytach.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 15 minutowe testy ze znajomości tematu, teorii z wykładu.
S-2Ocena podsumowująca: W trakcie trwania semestru przeprowadzane są dwa sprawdziany monitorujące stan wiedzy z przedmiotu. Dodatkowo dochodzi ocena z pracy domowej, projekt drogi lub placu. Średnia z ocen daje ocenę końcową.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej w praktyce, nie potrafi samodzielnie rozwiązać zadania.
3,0Potrafi rozwiązać poprawnie zadanie, zna tylko jedna metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak
3,5Potrafi tylko jedną metodą rozwiązać zadanie. Nie ma błędów merytorycznych, rysunek czytelny, brak czytelnych opisów.
4,0Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie, Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi wykonać rysunek rzutowy, zrobił drobne błędy , które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis czytelny. Na części ustnej wyjaśnia błędy.
4,5Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Wie jaką dobrać metodę rozwiązania. Opis czytelny.
5,0Potrafi prawidłowo rozwiązać zadanie. zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Rysunek wykonany czytelnie, właściwie opisany charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięB_1A_S1/C/02-1_K01Jest gotów posługiwać się i szukać nowych czytelnych metod zapisu rzutowania, pracować w zespole.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_K01Jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy oraz ma świadomość jej znaczenia w procesie rozwiązywania szeregu problemów inżynierskich i technicznych.
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorawania przestrzeni w technice.
C-2Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z kształtem konstrukcji i ustrojów budowlanych.
Treści programoweT-W-1Punkty i proste w rzutach, szczególne położenia prostych; płaszczyzny w rzutach; przynależność elementów.
T-W-3Punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn rzutujących; punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn dowolnych.
T-W-6Transformacja jednokrotna, odległości metodą transformacji jednokrotnej; przekroje graniasto- i ostrosłupów metodą jednokrotnej transformacji.
T-W-9Pojęcie nachylenia w budownictwie; rozwiązywanie kształtu dachów wysokich; przekroje i prawdziwe wielkości połaci dachowych.
T-W-11Aksonometrie ukośnokątne („perspektywy” wojskowa i kawalerska); aksonometrie prostokątne (izometria i dimetria).
T-W-5Kład płaszczyzny; prawdziwe wielkości i odległości metodą kładu.
T-W-7Transformacja dwukrotna jako metoda znajdowania prawdziwych wielkości kątów i wielokątów.
T-W-8Wielościany (sześcian i ostrosłup prawidłowy prosty) w ustawieniu dowolnym metodą dwukrotnej transformacji.
T-W-2Szczególne położenia płaszczyzn; równoległość w rzutach; prawdziwa długość odcinka metodą obrotu i kładu trapezowego.
T-W-4Prostopadłość elementów; wyjaśnienie pojęcia odległości.
T-W-12Kreślenie elipsy; elipsa jako obraz okręgu w rzutach; rzuty powierzchni obrotowych; stożek w rzutach w położeniu dowolnym.
T-W-10Rozwiązywanie dachów budynków z dziedzińcem i przylegających do innych budynków, itd.
T-A-4Prostopadłość elementów; znajdowanie odległości.
T-A-13Kolokwium nr 2.
T-A-7Transformacja dwukrotna, prawdziwe wielkości wielokątów i kątów.
T-A-11Dachy budynków, ich przekroje i wielkość połaci.
T-W-13Stożek i walec w aksonometrii.
T-A-6Transformacja jednokrotna, odległości, wielkości kątów.
T-A-15Uzupełnianie zaległości i zaliczanie.
T-A-5Kład płaszczyzny; prawdziwe wielkości i odległości metodą kładu.
T-A-3Punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn rzutujących i dowolnych.
T-A-1Podstawowe elementy geometryczne; przynależność elementów w położeniach dowolnych i szczególnych.
T-A-9Przekroje wielościanów.
T-W-15Interesujące zastosowania geometrii w budownictwie.
T-A-10Konstruowanie wielościanów foremnych metodą transformacji.
T-A-2Równoległość w rzutach; prawdziwa długość odcinka metodą obrotu, kładu trapezowego i transformacji.
T-A-12Dachy budynków przylegających do innych budynków.
T-A-14Aksonometria.
T-A-8Kolokwium nr 1.
T-W-14Projektowanie robót ziemnych.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem rzutnika multimedialnego i tradycyjnej tablicy.
M-2Cwiczenia przedmiotowe polegają na wspólnym przedyskutowaniu problemu ćwiczeń, rozwiązaniu go na tablicy i w zeszytach.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 15 minutowe testy ze znajomości tematu, teorii z wykładu.
S-2Ocena podsumowująca: W trakcie trwania semestru przeprowadzane są dwa sprawdziany monitorujące stan wiedzy z przedmiotu. Dodatkowo dochodzi ocena z pracy domowej, projekt drogi lub placu. Średnia z ocen daje ocenę końcową.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
3,0Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,5Studeny wkonuje współpracę na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0
4,0Student smodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
4,5Student potrafi pracować w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatzwny . Jego zachowanie jest zgodne z zasadami etyki.