Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Zootechnika (S2)
specjalność: Ekologiczne i amatorskie użytkowanie zwierząt

Sylabus przedmiotu Organizacja gospodarstw agroturystycznych:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Zootechnika
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Organizacja gospodarstw agroturystycznych
Specjalność Ekologiczne i amatorskie użytkowanie zwierząt
Jednostka prowadząca Katedra Nauk o Zwierzętach Monogastrycznych
Nauczyciel odpowiedzialny Danuta Majewska <Danuta.Majewska@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 1,0 ECTS (formy) 1,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny 9 Grupa obieralna 1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA3 10 0,40,41zaliczenie
wykładyW3 10 0,60,59zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Treści przedmiotu powiązane są ścisle z wybranymi zagadnieniami z zakresu geografii, ekonomii i turystyki.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami oraz regulacjami prawnymi dotyczącymi organizacji ruchu turystycznego na obszarach wiejskich.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Warunki rozwoju i prowadzenia działalności agroturystycznej w województwie zachodniopomorskim.2
T-A-2Typologia gospodarstw agroturystycznych.2
T-A-3Nabywca usług agroturystycznych.1
T-A-4Wybrane przykłady produktów oferowanych przez gospodarstwa agroturystyczne w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.1
T-A-5Wioski i szlaki tematyczne w Polsce i wybranych krajach Unii Europejskiej.1
T-A-6Promocja gospodarstwa agroturystycznego.1
T-A-7Żywienie gości w gospodarstwach agroturystycznych.1
T-A-8Edukacyjne gospodarstwa agroturystyczne w Polsce i na świecie.1
10
wykłady
T-W-1Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.1
T-W-2Znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich.1
T-W-3Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.1
T-W-4Instytucjonalne warunki rozwoju agroturystyki.1
T-W-5Przygotowanie gospodarstwa do prowadzenia działalności agroturystycznej.1
T-W-6Wiejska baza noclegowa w Polsce.1
T-W-7Stowarzyszenia agroturystyczne funkcjonujące w Polsce i wybranych krajach UE.1
T-W-8Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe sposobem pozyskania klienta w agroturystyce.1
T-W-9Stan i perspektywy rozwoju agroturystyki w Polsce i innych krajach. Regiony agroturystyczne.1
T-W-10Podstawy prawne działalności agroturystycznej w Polsce.1
10

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Udział studenta w ćwiczeniach.10
10
wykłady
A-W-1Udział studenta w wykładach10
A-W-2Samodzielne studiowanie tematyki wykładów2
A-W-3Przygotowanie do zaliczenia2
A-W-4Udział w konsultacjach1
15

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Metody podające (wykład informacyjny, opis, prelekcja).
M-2Metody problemowe (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny).
M-3Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne, metoda sytuacyjna).
M-4Metody eksponujące (film, prezentacja multimedialna).
M-5Metody praktyczne (metoda projektów, ćwiczenia przedmiotowe).

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na wykładach i ćwiczeniach.
S-2Ocena podsumowująca: Piseme zaliczenie treści wykładów i ćwiczeń.
S-3Ocena podsumowująca: Przygotowanie i omówienie prezentacji związanej z tematyką wykładów i ćwiczeń.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_2A_EAUZ-O9.4_W01
Student zna podstawowe pojęcia i czynniki rozwoju agroturystyki, podstawy prawne prowadzenia działalności w zakresie turystyki wiejskiej w gospodarstwie rolnym oraz skutki rozwoju tej formy ruchu turystycznego dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.
ZO_2A_W08, ZO_2A_W07, ZO_2A_W10C-1T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-8, T-A-7, T-A-6, T-A-5, T-A-4, T-W-10, T-W-9, T-W-8, T-W-7, T-W-5, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-1M-2, M-1, M-3, M-5, M-4S-3, S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_2A_EAUZ-O9.4_U01
Student poprawnie posługuje się pojęciami z zakresu agroturystyki, omawia wybrane produkty uwzględniając zasoby gospodarstwa oraz wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
ZO_2A_U03, ZO_2A_U04, ZO_2A_U15C-1T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-8, T-A-7, T-A-6, T-A-5, T-A-4, T-W-10, T-W-9, T-W-8, T-W-7, T-W-6, T-W-5, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-1M-2, M-1, M-3, M-5, M-4S-3, S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_2A_EAUZ-O9.4_K01
Student przejawia zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, jest aktywny poznawczo oraz rozumie konieczności organizacji ruchu turystycznego zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego.
ZO_2A_K01, ZO_2A_K02, ZO_2A_K09C-1T-A-6, T-W-10, T-W-7, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-1M-2, M-1, M-3, M-5, M-4S-3, S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
ZO_2A_EAUZ-O9.4_W01
Student zna podstawowe pojęcia i czynniki rozwoju agroturystyki, podstawy prawne prowadzenia działalności w zakresie turystyki wiejskiej w gospodarstwie rolnym oraz skutki rozwoju tej formy ruchu turystycznego dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.
2,0Student nie zna podstawowych pojęć omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy z zakresu wiadomości dotyczących turystyki wiejskiej i agroturystyki.
3,0Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce), popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
3,5Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
4,0Student opanował materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami.
4,5Student opanował wszystkie treści programowe pojęcia (podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), nie popełnia błędów merytorycznych, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami z grupą.
5,0Student opanował wszystkie treści omawiane w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i wykracza w zakresie wiadomości poza materiał programowy, nie popełnia żadnych błędów merytorycznych w zakresie treści , wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami. Uczestniczy w stałych lub cyklicznych wydarzeniach turystykę wiejska i agroturystykę ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
ZO_2A_EAUZ-O9.4_U01
Student poprawnie posługuje się pojęciami z zakresu agroturystyki, omawia wybrane produkty uwzględniając zasoby gospodarstwa oraz wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
2,0Student nie potrafi poprawnie posługiwać się pojęciami omawianymi w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy.
3,0Student posługuje się poprawnie podstawowymi pojęciami z zakresu tematyki wykładów oraz ćwiczeń, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
3,5Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
4,0Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, popełnia niewielkie błędy, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i próbuje na ich podstawie formułować wnioski. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
4,5Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
5,0Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami oraz pojęciami wykraczającymi poza materiał programowy, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia żadnych błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
ZO_2A_EAUZ-O9.4_K01
Student przejawia zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, jest aktywny poznawczo oraz rozumie konieczności organizacji ruchu turystycznego zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego.
2,0Student unika podejmowania samodzielnych działań, nie wykazuje inicjatywy i przejawia obojętną postawę wobec możliwości samokształcenia oraz poleceń osoby prowadzącej zajęcia.
3,0Student nie unika podejmowania samodzielnych działań w zakresie samokształcenia, ale nie podejmuje ich z własnej inicjatywy.
3,5Student nie unika podejmowania samodzielnych działań, ale niechętnie podejmuje je z własnej woli. Dość szybko przystosowuje do procesu dydaktycznego i poleceń wykładowcy. Akceptuje poglądy innych osób, ale sporadycznie zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie wykładów.
4,0Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Podejmuje działania samokształceniowe z własnej woli, ale nie angażuje się spontanicznie. Akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.
4,5Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.
5,0Student bardzo szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, jest dociekliwy poznawczo, akceptuje poglądy innych osób, bardzo często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.

Literatura podstawowa

  1. Drzewiecki M., Podstawy agroturystyki, Oficyna Wydawnicza Ośrodka Postępu Organizacyjnego, Bydgoszcz, 2001
  2. Majewski J., Lane B., Turystyka wiejska i rozwój lokalny, Fundacja Edukacja dla Demokracji, Warszawa, 2003
  3. Młynarczyk K. (red.), Agroturystyka, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko–Mazurskiego, Olsztyn, 2002
  4. Sikora J. (red.), Agroturystyka inaczej, Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, 1998
  5. Świetlikowska U.(red.), Agroturystyka, Wydawnictwo SGGW, Warszawa, 1998

Literatura dodatkowa

  1. Drzewiecki M., Wiejska przestrzeń rekreacyjna, Instytut Turystyki, Warszawa, 1992
  2. Jagusiewicz A., Zasoby dziedzictwa kulturowego i historycznego jako wartości turystyczne, Instytut Turystyki, Warszawa, 2000
  3. Leonard J., Budownictwo wiejskie, Wydawnictwo SGGW, Warszawa, 1993
  4. Zaręba D., Ekoturystyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2006

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Warunki rozwoju i prowadzenia działalności agroturystycznej w województwie zachodniopomorskim.2
T-A-2Typologia gospodarstw agroturystycznych.2
T-A-3Nabywca usług agroturystycznych.1
T-A-4Wybrane przykłady produktów oferowanych przez gospodarstwa agroturystyczne w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.1
T-A-5Wioski i szlaki tematyczne w Polsce i wybranych krajach Unii Europejskiej.1
T-A-6Promocja gospodarstwa agroturystycznego.1
T-A-7Żywienie gości w gospodarstwach agroturystycznych.1
T-A-8Edukacyjne gospodarstwa agroturystyczne w Polsce i na świecie.1
10

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.1
T-W-2Znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich.1
T-W-3Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.1
T-W-4Instytucjonalne warunki rozwoju agroturystyki.1
T-W-5Przygotowanie gospodarstwa do prowadzenia działalności agroturystycznej.1
T-W-6Wiejska baza noclegowa w Polsce.1
T-W-7Stowarzyszenia agroturystyczne funkcjonujące w Polsce i wybranych krajach UE.1
T-W-8Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe sposobem pozyskania klienta w agroturystyce.1
T-W-9Stan i perspektywy rozwoju agroturystyki w Polsce i innych krajach. Regiony agroturystyczne.1
T-W-10Podstawy prawne działalności agroturystycznej w Polsce.1
10

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Udział studenta w ćwiczeniach.10
10
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Udział studenta w wykładach10
A-W-2Samodzielne studiowanie tematyki wykładów2
A-W-3Przygotowanie do zaliczenia2
A-W-4Udział w konsultacjach1
15
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięZO_2A_EAUZ-O9.4_W01Student zna podstawowe pojęcia i czynniki rozwoju agroturystyki, podstawy prawne prowadzenia działalności w zakresie turystyki wiejskiej w gospodarstwie rolnym oraz skutki rozwoju tej formy ruchu turystycznego dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_2A_W08ma pogłębioną wiedzę o środowisku przyrodniczym i jego roli, znaczeniu i metodach ochrony w zrównoważonym wykorzystaniu
ZO_2A_W07ma rozszerzoną wiedzę z zakresu funkcjonowania obszarów wiejskich, możliwości ich zagospodarowania i czynników wpływających na ich rozwój
ZO_2A_W10ma pogłębioną wiedzę z zakresu podejmowania i organizacji działań w obszarze zootechniki z zachowaniem podstawowych zasad bezpieczeństwa i ergonomii pracy oraz kształtowania indywidualnej przedsiębiorczości
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami oraz regulacjami prawnymi dotyczącymi organizacji ruchu turystycznego na obszarach wiejskich.
Treści programoweT-A-1Warunki rozwoju i prowadzenia działalności agroturystycznej w województwie zachodniopomorskim.
T-A-2Typologia gospodarstw agroturystycznych.
T-A-3Nabywca usług agroturystycznych.
T-A-8Edukacyjne gospodarstwa agroturystyczne w Polsce i na świecie.
T-A-7Żywienie gości w gospodarstwach agroturystycznych.
T-A-6Promocja gospodarstwa agroturystycznego.
T-A-5Wioski i szlaki tematyczne w Polsce i wybranych krajach Unii Europejskiej.
T-A-4Wybrane przykłady produktów oferowanych przez gospodarstwa agroturystyczne w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.
T-W-10Podstawy prawne działalności agroturystycznej w Polsce.
T-W-9Stan i perspektywy rozwoju agroturystyki w Polsce i innych krajach. Regiony agroturystyczne.
T-W-8Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe sposobem pozyskania klienta w agroturystyce.
T-W-7Stowarzyszenia agroturystyczne funkcjonujące w Polsce i wybranych krajach UE.
T-W-5Przygotowanie gospodarstwa do prowadzenia działalności agroturystycznej.
T-W-4Instytucjonalne warunki rozwoju agroturystyki.
T-W-3Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.
T-W-2Znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich.
T-W-1Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.
Metody nauczaniaM-2Metody problemowe (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny).
M-1Metody podające (wykład informacyjny, opis, prelekcja).
M-3Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne, metoda sytuacyjna).
M-5Metody praktyczne (metoda projektów, ćwiczenia przedmiotowe).
M-4Metody eksponujące (film, prezentacja multimedialna).
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Przygotowanie i omówienie prezentacji związanej z tematyką wykładów i ćwiczeń.
S-1Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na wykładach i ćwiczeniach.
S-2Ocena podsumowująca: Piseme zaliczenie treści wykładów i ćwiczeń.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie zna podstawowych pojęć omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy z zakresu wiadomości dotyczących turystyki wiejskiej i agroturystyki.
3,0Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce), popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
3,5Student przyswoił podstawowy materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
4,0Student opanował materiał programowy (pojęcia, podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), sporadycznie popełnia błędy, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami.
4,5Student opanował wszystkie treści programowe pojęcia (podstawy prawne funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych w Polsce, instytucje wspierające rozwój turystyki wiejskiej, typy gospodarstw, wioski i szlaki tematyczne, żywienie gości i formy rekreacji w gospodarstwie), nie popełnia błędów merytorycznych, wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami z grupą.
5,0Student opanował wszystkie treści omawiane w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i wykracza w zakresie wiadomości poza materiał programowy, nie popełnia żadnych błędów merytorycznych w zakresie treści , wykazuje duże zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, chętnie podejmuje dyskusję i dzieli się swoimi przemyśleniami. Uczestniczy w stałych lub cyklicznych wydarzeniach turystykę wiejska i agroturystykę ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięZO_2A_EAUZ-O9.4_U01Student poprawnie posługuje się pojęciami z zakresu agroturystyki, omawia wybrane produkty uwzględniając zasoby gospodarstwa oraz wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_2A_U03Wykazuje umiejętność analitycznego, krytycznego i właściwego opracowania materiałów oraz formułowania samodzielnych wniosków
ZO_2A_U04Umie prowadzić rzeczową i merytoryczną dyskusję z różnymi podmiotami, prowadzącą do osiągnięcia wspólnego rozwiązania problemu
ZO_2A_U15Potrafi organizować różne formy działalności w tym na obszarach wiejskich z możliwością wykorzystania technologii informatycznych, a także narzędzi marketingowych i ekonomicznych
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami oraz regulacjami prawnymi dotyczącymi organizacji ruchu turystycznego na obszarach wiejskich.
Treści programoweT-A-1Warunki rozwoju i prowadzenia działalności agroturystycznej w województwie zachodniopomorskim.
T-A-2Typologia gospodarstw agroturystycznych.
T-A-3Nabywca usług agroturystycznych.
T-A-8Edukacyjne gospodarstwa agroturystyczne w Polsce i na świecie.
T-A-7Żywienie gości w gospodarstwach agroturystycznych.
T-A-6Promocja gospodarstwa agroturystycznego.
T-A-5Wioski i szlaki tematyczne w Polsce i wybranych krajach Unii Europejskiej.
T-A-4Wybrane przykłady produktów oferowanych przez gospodarstwa agroturystyczne w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem województwa zachodniopomorskiego.
T-W-10Podstawy prawne działalności agroturystycznej w Polsce.
T-W-9Stan i perspektywy rozwoju agroturystyki w Polsce i innych krajach. Regiony agroturystyczne.
T-W-8Specjalizacja i reakcja na rynki niszowe sposobem pozyskania klienta w agroturystyce.
T-W-7Stowarzyszenia agroturystyczne funkcjonujące w Polsce i wybranych krajach UE.
T-W-6Wiejska baza noclegowa w Polsce.
T-W-5Przygotowanie gospodarstwa do prowadzenia działalności agroturystycznej.
T-W-4Instytucjonalne warunki rozwoju agroturystyki.
T-W-3Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.
T-W-2Znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich.
T-W-1Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.
Metody nauczaniaM-2Metody problemowe (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny).
M-1Metody podające (wykład informacyjny, opis, prelekcja).
M-3Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne, metoda sytuacyjna).
M-5Metody praktyczne (metoda projektów, ćwiczenia przedmiotowe).
M-4Metody eksponujące (film, prezentacja multimedialna).
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Przygotowanie i omówienie prezentacji związanej z tematyką wykładów i ćwiczeń.
S-1Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na wykładach i ćwiczeniach.
S-2Ocena podsumowująca: Piseme zaliczenie treści wykładów i ćwiczeń.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi poprawnie posługiwać się pojęciami omawianymi w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i nie jest zainteresowany samodzielnym pogłębianiem wiedzy.
3,0Student posługuje się poprawnie podstawowymi pojęciami z zakresu tematyki wykładów oraz ćwiczeń, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, popełnia jednak wiele błędów i wykazuje niewielkie zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
3,5Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, sporadycznie popełnia błędy i wykazuje zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy.
4,0Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, popełnia niewielkie błędy, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i próbuje na ich podstawie formułować wnioski. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
4,5Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
5,0Student posługuje się poprawnie wszystkimi poznanymi pojęciami oraz pojęciami wykraczającymi poza materiał programowy, analizuje znaczenie rozwoju agroturystyki dla obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców w aspekcie społecznym, ekonomicznym i kulturowym, analizuje rodzaje produktów dostępnych w turystyce wiejskiej, nie popełnia żadnych błędów, samodzielnie studiuje opracowania dotyczące zagadnień omawianych w trakcie wykładów oraz ćwiczeń i na ich podstawie formułuje wnioski. Podejmuje dyskusję i dzieli się z grupą swoimi przemyśleniami. Student gromadzi informacje dotyczące agroturystyki w aspekcie lokalnym i regionalnym. Student potrafi stworzyć produkt agroturystyczny i wyznacza na obszarze Polski regiony/wsie o szczególnym znaczeniu dla agroturystyki.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięZO_2A_EAUZ-O9.4_K01Student przejawia zainteresowanie samodzielnym zdobywaniem wiedzy, jest aktywny poznawczo oraz rozumie konieczności organizacji ruchu turystycznego zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_2A_K01Pracuje samodzielnie i w zespole, potrafi przejąć rolę lidera
ZO_2A_K02Wykazuje świadomość potrzeby dokształcania się i samodoskonalenia w zakresie zootechniki
ZO_2A_K09Przejawia wysoką wrażliwość na potrzeby ludzi i zwierząt oraz otaczającego środowiska
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami oraz regulacjami prawnymi dotyczącymi organizacji ruchu turystycznego na obszarach wiejskich.
Treści programoweT-A-6Promocja gospodarstwa agroturystycznego.
T-W-10Podstawy prawne działalności agroturystycznej w Polsce.
T-W-7Stowarzyszenia agroturystyczne funkcjonujące w Polsce i wybranych krajach UE.
T-W-4Instytucjonalne warunki rozwoju agroturystyki.
T-W-3Skutki rozwoju agroturystyki w odniesieniu do obszarów wiejskich i ich stałych mieszkańców.
T-W-2Znaczenie agroturystyki w rozwoju obszarów wiejskich.
T-W-1Specyfika turystyki wiejskiej i agroturystyki.
Metody nauczaniaM-2Metody problemowe (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny).
M-1Metody podające (wykład informacyjny, opis, prelekcja).
M-3Metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne, metoda sytuacyjna).
M-5Metody praktyczne (metoda projektów, ćwiczenia przedmiotowe).
M-4Metody eksponujące (film, prezentacja multimedialna).
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Przygotowanie i omówienie prezentacji związanej z tematyką wykładów i ćwiczeń.
S-1Ocena formująca: Ocena aktywności studenta na wykładach i ćwiczeniach.
S-2Ocena podsumowująca: Piseme zaliczenie treści wykładów i ćwiczeń.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student unika podejmowania samodzielnych działań, nie wykazuje inicjatywy i przejawia obojętną postawę wobec możliwości samokształcenia oraz poleceń osoby prowadzącej zajęcia.
3,0Student nie unika podejmowania samodzielnych działań w zakresie samokształcenia, ale nie podejmuje ich z własnej inicjatywy.
3,5Student nie unika podejmowania samodzielnych działań, ale niechętnie podejmuje je z własnej woli. Dość szybko przystosowuje do procesu dydaktycznego i poleceń wykładowcy. Akceptuje poglądy innych osób, ale sporadycznie zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie wykładów.
4,0Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Podejmuje działania samokształceniowe z własnej woli, ale nie angażuje się spontanicznie. Akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.
4,5Student szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, akceptuje poglądy innych osób, często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.
5,0Student bardzo szybko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznych w trakcie wykładów i ćwiczeń. Chętnie podejmuje działania samokształceniowe, jest dociekliwy poznawczo, akceptuje poglądy innych osób, bardzo często zabiera głos w dyskusji i wypowiada się na tematy poruszane w trakcie zajęć.