Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej - Technologia chemiczna (S2)
specjalność: Technologia chemiczna nieorganiczna

Sylabus przedmiotu Chemia fizyczna polimerów 1:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Technologia chemiczna
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Chemia fizyczna polimerów 1
Specjalność Technologia polimerów syntetycznych i biomateriałów
Jednostka prowadząca Katedra Inżynierii Polimerów i Biomateriałów
Nauczyciel odpowiedzialny Agnieszka Piegat <Agnieszka.Piegat@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW1 30 2,00,60egzamin
ćwiczenia audytoryjneA1 15 1,00,40zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Opanowanie tresci z zakresu fizyki, chemii fizycznej i chemii polimerów.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyką fizyko-chemii polimerów.
C-2Ukształtowanie umiejętności posługiwania sie wiedzą z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnień i obliczeń z zakresu chemii fizycznej polimerów.
C-3Ukształtowanie umiejętności opisywania zjawisk i modeli fizycznych związków wielkocząsteczkowych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Obliczanie mas cząsteczkowych polimerów (metoda grup końcowych, metoda osmometrii parowej i membranowej, metoda wiskozymetryczna, metody dyfuzyjne i sedymentacyjne).4
T-A-2Rozpraszanie światła- omówienie wykresu Zimma, zadania obliczeniowe.2
T-A-3Obliczanie szybkości polimeryzacji.2
T-A-4Wyznaczanie funkcji rozkładu mas cząsteczkowych polimerów.2
T-A-5Obliczanie stałych szybkości procesów polimeryzacji.2
T-A-6Wyznaczanie współczynników reaktywności monomerów w kopolimeryzacji.2
T-A-7Kolokwium pisemne.1
15
wykłady
T-W-1Wprowadzenie, pojęcia podstawowe – funkcyjność potencjalna i rzeczywista, struktura liniowa, rozgałęziona i usieciowana, polidyspersja, ilościowe określenie polidyspersyjności polimerów. Konfiguracja i konformacja makrocząsteczek.2
T-W-2Funkcje rozkładu mas cząsteczkowych, średnie masy cząsteczkowe, statystyka łańcucha, funkcje Flory’ego i Schultza.3
T-W-3Rozcieńczone roztwory polimerów – spęcznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania polimerów, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasięgu, łańcuch swobodnie związany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobieństwo znalezienia końca łańcucha w objętości, prawdopodobieństwo odległości końców łańcucha.3
T-W-4Rozmiary kłębka, współczynnik ekspansji zwoju, warunki theta, roztwory metastabilne, objętość wyłączona, współczynnik wzajemnego oddziaływania polimer-rozpuszczalnik, wymiary makrocząsteczek rozgałęzionych, rozpuszczalność wielkocząsteczkowych biopolimerów3
T-W-5Metody badania właściwości roztworów i oznaczania średnich mas cząsteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a średnie masy cząsteczkowe) – metody oznaczania liczbowo średniej masy cząsteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana różnica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).2
T-W-6Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane ciśnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce); metoda analityczna – oznaczania grup końcowych.2
T-W-7Metoda oznaczania wagowo średniej masy cząsteczkowej polimerów – rozpraszanie światła w badaniach polimerów (małe i duże cząsteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własności, światło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makrocząsteczek).4
T-W-8Lepkość rozcieńczonych roztworów polimerów i metoda oznaczania wiskozymetrycznie średniej masy cząsteczkowej (definicja lepkości, lepkość zredukowana, istotna, równanie MKSH, wymiary makrocząsteczek, zależność lepkości istotnej i masy cząsteczkowej, wzory Flory’ego-Foxa, wyznaczanie K i alfa we wzorach MKSH, steżeniowa zależność lepkosci istotnej, molowy współczynnik tarcia).3
T-W-9Dyfuzja w roztworach polimerów i zastosowanie metod dyfuzyjnych w badaniach własciwosci roztworów polimerów (prawa Ficka).2
T-W-10Metody sedymentacyjne oznaczania mas cząsteczkowych polimerów i badanie właściwości roztworów przy użyciu ultrawirówek (metoda szybkości sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).2
T-W-11Chromatografia wykluczania (żelowa) – zasada pomiaru, stosowane detektory, wpływ poszczególnych elementów układu na jakoś rozdziału próbki polimerowej.4
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2przygotowanie się do kolokwiem7
A-A-3przygotowanie się do zajęć audytoryjnych2
A-A-4konsultacje z prowadzącym1
25
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach30
A-W-2przygotowanie się do egzaminu8
A-W-3czytanie wskazanej literatury8
A-W-4konsultacje2
A-W-5Egzamin2
50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia audytoryjne

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Egzamin
S-2Ocena formująca: kolokwium pisemne
S-3Ocena podsumowująca: kolokwium zaliczeniowe

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TCH_2A_D02-03_W01
Student definiuje oraz objaśnia pojecia z zakresu chemii fizycznej polimerów. Student tłumaczy charakteryzuje charakteryzowac modele i zjawiska dotyczące związków wielkocząsteczkowych.
TCH_2A_W01C-1, C-2T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5, T-A-6, T-A-7M-1, M-2S-1
TCH_2A_D02-03_W02
Student potrafi opisac oraz wytłumaczyc zachowanie sie makroczasteczek w roztworach oraz umie charakteryzowac własciwosci molekularne polimerów.
TCH_2A_W03C-1, C-2T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11M-1S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TCH_2A_D02-03_U01
Student interpetuje oraz ilościowo opisuje zjawiska fizykochemiczne w roztworach makroczasteczek a takze na podstawie wiedzy teoretycznej dobiera odpowiednie metody charakteryzowania makroczasteczek w roztworach. Student potrafi uzupełnic informacje uzyskane na wykładach o tresci zawarte w literaturze przedmiotu.
TCH_2A_U02C-3T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5, T-A-6, T-A-7M-2S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
TCH_2A_D02-03_W01
Student definiuje oraz objaśnia pojecia z zakresu chemii fizycznej polimerów. Student tłumaczy charakteryzuje charakteryzowac modele i zjawiska dotyczące związków wielkocząsteczkowych.
2,0
3,0Student wymienia i objaśnia wybrane podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów.
3,5
4,0
4,5
5,0
TCH_2A_D02-03_W02
Student potrafi opisac oraz wytłumaczyc zachowanie sie makroczasteczek w roztworach oraz umie charakteryzowac własciwosci molekularne polimerów.
2,0
3,0Student wymienia i objaśnia podstawowe zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
TCH_2A_D02-03_U01
Student interpetuje oraz ilościowo opisuje zjawiska fizykochemiczne w roztworach makroczasteczek a takze na podstawie wiedzy teoretycznej dobiera odpowiednie metody charakteryzowania makroczasteczek w roztworach. Student potrafi uzupełnic informacje uzyskane na wykładach o tresci zawarte w literaturze przedmiotu.
2,0
3,0Student na postawowym poziome interpretuje oraz matematycznie wyznacza wartości charakteryzujące zachowanie się makroczasteczek w roztworach.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Połowiński S., Chemia fizyczna polimerów, Politechnika Łódzka, 2001
  2. Galina H., Fizykochemia polimerów, Wydaw. Politechniki Rzeszowskiej, 1998
  3. Huppenthal L., Roztwory polimerów, ydaw. Nauk. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2008
  4. Galina H., Fizyka materiałów polimerowych. Makrocząsteczki i ich układy, WNT, 2008
  5. Błędzi A., Spychaj T., Obliczenia w laboratorium fizykochemii polimerów, Politechnika Szczecińska, 1984
  6. Błędzki A. Spychaj S., Spychaj T., Masa cząsteczkowa i polidyspersja polimerów, Politechnika Szczecińska, 1987

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Obliczanie mas cząsteczkowych polimerów (metoda grup końcowych, metoda osmometrii parowej i membranowej, metoda wiskozymetryczna, metody dyfuzyjne i sedymentacyjne).4
T-A-2Rozpraszanie światła- omówienie wykresu Zimma, zadania obliczeniowe.2
T-A-3Obliczanie szybkości polimeryzacji.2
T-A-4Wyznaczanie funkcji rozkładu mas cząsteczkowych polimerów.2
T-A-5Obliczanie stałych szybkości procesów polimeryzacji.2
T-A-6Wyznaczanie współczynników reaktywności monomerów w kopolimeryzacji.2
T-A-7Kolokwium pisemne.1
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Wprowadzenie, pojęcia podstawowe – funkcyjność potencjalna i rzeczywista, struktura liniowa, rozgałęziona i usieciowana, polidyspersja, ilościowe określenie polidyspersyjności polimerów. Konfiguracja i konformacja makrocząsteczek.2
T-W-2Funkcje rozkładu mas cząsteczkowych, średnie masy cząsteczkowe, statystyka łańcucha, funkcje Flory’ego i Schultza.3
T-W-3Rozcieńczone roztwory polimerów – spęcznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania polimerów, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasięgu, łańcuch swobodnie związany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobieństwo znalezienia końca łańcucha w objętości, prawdopodobieństwo odległości końców łańcucha.3
T-W-4Rozmiary kłębka, współczynnik ekspansji zwoju, warunki theta, roztwory metastabilne, objętość wyłączona, współczynnik wzajemnego oddziaływania polimer-rozpuszczalnik, wymiary makrocząsteczek rozgałęzionych, rozpuszczalność wielkocząsteczkowych biopolimerów3
T-W-5Metody badania właściwości roztworów i oznaczania średnich mas cząsteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a średnie masy cząsteczkowe) – metody oznaczania liczbowo średniej masy cząsteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana różnica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).2
T-W-6Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane ciśnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce); metoda analityczna – oznaczania grup końcowych.2
T-W-7Metoda oznaczania wagowo średniej masy cząsteczkowej polimerów – rozpraszanie światła w badaniach polimerów (małe i duże cząsteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własności, światło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makrocząsteczek).4
T-W-8Lepkość rozcieńczonych roztworów polimerów i metoda oznaczania wiskozymetrycznie średniej masy cząsteczkowej (definicja lepkości, lepkość zredukowana, istotna, równanie MKSH, wymiary makrocząsteczek, zależność lepkości istotnej i masy cząsteczkowej, wzory Flory’ego-Foxa, wyznaczanie K i alfa we wzorach MKSH, steżeniowa zależność lepkosci istotnej, molowy współczynnik tarcia).3
T-W-9Dyfuzja w roztworach polimerów i zastosowanie metod dyfuzyjnych w badaniach własciwosci roztworów polimerów (prawa Ficka).2
T-W-10Metody sedymentacyjne oznaczania mas cząsteczkowych polimerów i badanie właściwości roztworów przy użyciu ultrawirówek (metoda szybkości sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).2
T-W-11Chromatografia wykluczania (żelowa) – zasada pomiaru, stosowane detektory, wpływ poszczególnych elementów układu na jakoś rozdziału próbki polimerowej.4
30

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1uczestnictwo w zajęciach15
A-A-2przygotowanie się do kolokwiem7
A-A-3przygotowanie się do zajęć audytoryjnych2
A-A-4konsultacje z prowadzącym1
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach30
A-W-2przygotowanie się do egzaminu8
A-W-3czytanie wskazanej literatury8
A-W-4konsultacje2
A-W-5Egzamin2
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTCH_2A_D02-03_W01Student definiuje oraz objaśnia pojecia z zakresu chemii fizycznej polimerów. Student tłumaczy charakteryzuje charakteryzowac modele i zjawiska dotyczące związków wielkocząsteczkowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTCH_2A_W01Absolwent posiada pogłębioną wiedzę w zakresie procesów chemicznych, obejmującą odpowiedni dobór materiałów, surowców, metod, technik, aparatury i urządzeń do realizacji procesów chemicznych/biochemicznych oraz metod charakteryzowania surowców i otrzymanych produktów
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyką fizyko-chemii polimerów.
C-2Ukształtowanie umiejętności posługiwania sie wiedzą z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnień i obliczeń z zakresu chemii fizycznej polimerów.
Treści programoweT-W-1Wprowadzenie, pojęcia podstawowe – funkcyjność potencjalna i rzeczywista, struktura liniowa, rozgałęziona i usieciowana, polidyspersja, ilościowe określenie polidyspersyjności polimerów. Konfiguracja i konformacja makrocząsteczek.
T-W-2Funkcje rozkładu mas cząsteczkowych, średnie masy cząsteczkowe, statystyka łańcucha, funkcje Flory’ego i Schultza.
T-W-3Rozcieńczone roztwory polimerów – spęcznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania polimerów, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasięgu, łańcuch swobodnie związany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobieństwo znalezienia końca łańcucha w objętości, prawdopodobieństwo odległości końców łańcucha.
T-W-4Rozmiary kłębka, współczynnik ekspansji zwoju, warunki theta, roztwory metastabilne, objętość wyłączona, współczynnik wzajemnego oddziaływania polimer-rozpuszczalnik, wymiary makrocząsteczek rozgałęzionych, rozpuszczalność wielkocząsteczkowych biopolimerów
T-W-5Metody badania właściwości roztworów i oznaczania średnich mas cząsteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a średnie masy cząsteczkowe) – metody oznaczania liczbowo średniej masy cząsteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana różnica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).
T-W-6Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane ciśnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce); metoda analityczna – oznaczania grup końcowych.
T-W-7Metoda oznaczania wagowo średniej masy cząsteczkowej polimerów – rozpraszanie światła w badaniach polimerów (małe i duże cząsteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własności, światło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makrocząsteczek).
T-W-8Lepkość rozcieńczonych roztworów polimerów i metoda oznaczania wiskozymetrycznie średniej masy cząsteczkowej (definicja lepkości, lepkość zredukowana, istotna, równanie MKSH, wymiary makrocząsteczek, zależność lepkości istotnej i masy cząsteczkowej, wzory Flory’ego-Foxa, wyznaczanie K i alfa we wzorach MKSH, steżeniowa zależność lepkosci istotnej, molowy współczynnik tarcia).
T-W-9Dyfuzja w roztworach polimerów i zastosowanie metod dyfuzyjnych w badaniach własciwosci roztworów polimerów (prawa Ficka).
T-W-10Metody sedymentacyjne oznaczania mas cząsteczkowych polimerów i badanie właściwości roztworów przy użyciu ultrawirówek (metoda szybkości sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).
T-W-11Chromatografia wykluczania (żelowa) – zasada pomiaru, stosowane detektory, wpływ poszczególnych elementów układu na jakoś rozdziału próbki polimerowej.
T-A-1Obliczanie mas cząsteczkowych polimerów (metoda grup końcowych, metoda osmometrii parowej i membranowej, metoda wiskozymetryczna, metody dyfuzyjne i sedymentacyjne).
T-A-2Rozpraszanie światła- omówienie wykresu Zimma, zadania obliczeniowe.
T-A-3Obliczanie szybkości polimeryzacji.
T-A-4Wyznaczanie funkcji rozkładu mas cząsteczkowych polimerów.
T-A-5Obliczanie stałych szybkości procesów polimeryzacji.
T-A-6Wyznaczanie współczynników reaktywności monomerów w kopolimeryzacji.
T-A-7Kolokwium pisemne.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia audytoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Egzamin
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student wymienia i objaśnia wybrane podstawowe definicje i zjawiska z zakresu chemii fizycznej polimerów.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTCH_2A_D02-03_W02Student potrafi opisac oraz wytłumaczyc zachowanie sie makroczasteczek w roztworach oraz umie charakteryzowac własciwosci molekularne polimerów.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTCH_2A_W03Absolwent posiada uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą zagadnienia dotyczące kinetyki, termodynamiki, zjawisk powierzchniowych i katalizy procesów chemicznych
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z definicjami i pojeciami zwiazanymi z tematyką fizyko-chemii polimerów.
C-2Ukształtowanie umiejętności posługiwania sie wiedzą z zakresu podstawowych i szczegółowych zagadnień i obliczeń z zakresu chemii fizycznej polimerów.
Treści programoweT-W-1Wprowadzenie, pojęcia podstawowe – funkcyjność potencjalna i rzeczywista, struktura liniowa, rozgałęziona i usieciowana, polidyspersja, ilościowe określenie polidyspersyjności polimerów. Konfiguracja i konformacja makrocząsteczek.
T-W-2Funkcje rozkładu mas cząsteczkowych, średnie masy cząsteczkowe, statystyka łańcucha, funkcje Flory’ego i Schultza.
T-W-3Rozcieńczone roztwory polimerów – spęcznianie i rozpuszczanie, termodynamika rozpuszczania polimerów, parametry Hildebranda, oddziaływania bliskiego i dalekiego zasięgu, łańcuch swobodnie związany, statystyczny model Kuhna, prawdopodobieństwo znalezienia końca łańcucha w objętości, prawdopodobieństwo odległości końców łańcucha.
T-W-4Rozmiary kłębka, współczynnik ekspansji zwoju, warunki theta, roztwory metastabilne, objętość wyłączona, współczynnik wzajemnego oddziaływania polimer-rozpuszczalnik, wymiary makrocząsteczek rozgałęzionych, rozpuszczalność wielkocząsteczkowych biopolimerów
T-W-5Metody badania właściwości roztworów i oznaczania średnich mas cząsteczkowych polimerów (parametry pomiarowe a średnie masy cząsteczkowe) – metody oznaczania liczbowo średniej masy cząsteczkowego: ebuliometryczna i kriometryczna (zredukowana różnica temperatur, współczynniki wirialne, metoda porównawcza, stała kriometryczna i ebuliometryczna, metoda statyczna i dynamiczna).
T-W-6Metody osmometryczne –membranowa (zredukowane ciśnienie osmotyczne, współczynniki wirialne, typy osmometrów, sposoby pomiarów), metoda destylacji izotermicznej – osmometrii parowej (vapour-pressure) (prawo Raoulta, zasada pomiaru, wzorce); metoda analityczna – oznaczania grup końcowych.
T-W-7Metoda oznaczania wagowo średniej masy cząsteczkowej polimerów – rozpraszanie światła w badaniach polimerów (małe i duże cząsteczki, inkrement współczynnika załamania, stała optyczna Debey’a, stała Rayleigha, rozpraszanie roztworu, czynnik depolaryzacji – funkcja P(teta) i jej własności, światło spolaryzowane i niespolaryzowane, wykres Zimma, wymiary makrocząsteczek).
T-W-8Lepkość rozcieńczonych roztworów polimerów i metoda oznaczania wiskozymetrycznie średniej masy cząsteczkowej (definicja lepkości, lepkość zredukowana, istotna, równanie MKSH, wymiary makrocząsteczek, zależność lepkości istotnej i masy cząsteczkowej, wzory Flory’ego-Foxa, wyznaczanie K i alfa we wzorach MKSH, steżeniowa zależność lepkosci istotnej, molowy współczynnik tarcia).
T-W-9Dyfuzja w roztworach polimerów i zastosowanie metod dyfuzyjnych w badaniach własciwosci roztworów polimerów (prawa Ficka).
T-W-10Metody sedymentacyjne oznaczania mas cząsteczkowych polimerów i badanie właściwości roztworów przy użyciu ultrawirówek (metoda szybkości sedymentacji, stała sedymentacyjna, metoda równowagi sedymentacyjnej, metoda Archibalda).
T-W-11Chromatografia wykluczania (żelowa) – zasada pomiaru, stosowane detektory, wpływ poszczególnych elementów układu na jakoś rozdziału próbki polimerowej.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Egzamin
S-2Ocena formująca: kolokwium pisemne
S-3Ocena podsumowująca: kolokwium zaliczeniowe
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student wymienia i objaśnia podstawowe zjawiska zachodzace w roztworach makroczasteczek.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTCH_2A_D02-03_U01Student interpetuje oraz ilościowo opisuje zjawiska fizykochemiczne w roztworach makroczasteczek a takze na podstawie wiedzy teoretycznej dobiera odpowiednie metody charakteryzowania makroczasteczek w roztworach. Student potrafi uzupełnic informacje uzyskane na wykładach o tresci zawarte w literaturze przedmiotu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTCH_2A_U02Absolwent potrafi wykorzystać poszerzoną i pogłębioną wiedzę w zakresie narzędzi informatycznych niezbędną do modelowania, planowania, projektowania i optymalizacji technologicznych procesów przemysłowych oraz zna metody analizy i sposoby opracowywania wyników badań eksperymentalnych
Cel przedmiotuC-3Ukształtowanie umiejętności opisywania zjawisk i modeli fizycznych związków wielkocząsteczkowych.
Treści programoweT-A-1Obliczanie mas cząsteczkowych polimerów (metoda grup końcowych, metoda osmometrii parowej i membranowej, metoda wiskozymetryczna, metody dyfuzyjne i sedymentacyjne).
T-A-2Rozpraszanie światła- omówienie wykresu Zimma, zadania obliczeniowe.
T-A-3Obliczanie szybkości polimeryzacji.
T-A-4Wyznaczanie funkcji rozkładu mas cząsteczkowych polimerów.
T-A-5Obliczanie stałych szybkości procesów polimeryzacji.
T-A-6Wyznaczanie współczynników reaktywności monomerów w kopolimeryzacji.
T-A-7Kolokwium pisemne.
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia audytoryjne
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: kolokwium pisemne
S-3Ocena podsumowująca: kolokwium zaliczeniowe
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student na postawowym poziome interpretuje oraz matematycznie wyznacza wartości charakteryzujące zachowanie się makroczasteczek w roztworach.
3,5
4,0
4,5
5,0