Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej - Inżynieria Materiałów i Nanomateriałów (S1)

Sylabus przedmiotu Metody badań wytrzymałości materiałów:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Inżynieria Materiałów i Nanomateriałów
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Metody badań wytrzymałości materiałów
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Inżynierii Polimerów i Biomateriałów
Nauczyciel odpowiedzialny Mirosława El Fray <Miroslawa.ElFray@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 2,0 ECTS (formy) 2,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL3 30 2,01,00zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1matematyka, podstawy rachunku różniczkowego i całek

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1zaznajomienie z pojęciem wytrzymałości materiałów
C-2poznanie czynników wpływających na wytrzymałość materiałów
C-3wprowadzenie metod obliczeń wytrzymałościowych

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Sposoby przygotowania próbek do badań właściwości mechanicznych2
T-L-2Badanie wytrzymałości na rozciąganie różnych materiałówkonstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty). Wyznaczenie Rm, modułu sprężystości, granicy plastyczności, odkształcenia.4
T-L-3Badanie wytrzymałości na zginanie różnych materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty). Wyznaczenie Rg, modułu sprężystości, strzałki ugięcia i granicy plastyczności4
T-L-4Badania wytrzymałości na ściskanie materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty)2
T-L-5Badanie udarności różnych materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty)2
T-L-6Oznaczanie zależności właściwości materiałów od warunków badania – temperatury i prędkości obciążania4
T-L-7Badania zmęczeniowe materiałów konstrukcyjnych2
T-L-8Oznaczanie odkształcenia materiału z wykorzystaniem ekstensometrów mechanicznych i wideo2
T-L-9Oznaczanie współczynnika Poisson’a4
T-L-10Badanie wytrzymałości spoin klejowych na ścinanie2
T-L-11Zaliczenie2
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1uczestnictwo w zajęciach30
A-L-2Przygotowanie do zajęć, zapoznanie się z instrukcją5
A-L-3Przygotowanie sprawozdań10
A-L-4Przygotowanie do zaliczenia10
A-L-5Konsultacje5
60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Metody praktyczne: ćwiczenia laboratoryjne, pokaz.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Kolokwium - umiejętności praktyczne
S-2Ocena formująca: Sprawdziany z wiadomości teoretycznych + sprawozdania

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IMiN_1A_C31_W01
Ma podstawową wiedzę z materiałoznawstwa, potrafi dobierać materiały konstrukcyjne oraz prowadzić proste obliczenia wytrzymałościowe
IMiN_1A_W01, IMiN_1A_W06C-1, C-2, C-3T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-10M-1S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IMiN_1A_C31_U01
potrafi ocenić wytrzymałość mechaniczną i na tej podstawie oszacować przydatność materiałów do konkretnych rozwiązań technicznych
IMiN_1A_U01, IMiN_1A_U07C-1, C-2, C-3T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-10M-1S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IMiN_1A_C31_K01
Rozumie potrzebę podnoszenia swoich kwalifikacji, poprawnie adaptuje wiedzę
IMiN_1A_K02, IMiN_1A_K01C-2, C-3T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-10M-1S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
IMiN_1A_C31_W01
Ma podstawową wiedzę z materiałoznawstwa, potrafi dobierać materiały konstrukcyjne oraz prowadzić proste obliczenia wytrzymałościowe
2,0
3,0Student zna podstawowe właściwości mechaniczne materiałów konstukcyjnych
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
IMiN_1A_C31_U01
potrafi ocenić wytrzymałość mechaniczną i na tej podstawie oszacować przydatność materiałów do konkretnych rozwiązań technicznych
2,0
3,0Stuednt potrafi określić właściwości wytrzymałościowe konkretnych materiałów konstrukcyjnych
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
IMiN_1A_C31_K01
Rozumie potrzebę podnoszenia swoich kwalifikacji, poprawnie adaptuje wiedzę
2,0
3,0Student posiada podstawową wiedzę teoretyczną i wykazuje umiejętność praktycznego jej zastosowania
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Zdzisław Dyląg, A, Jakubowicz, Z. Orłoś, Wytrzymałość materiałów, T1, WNT, Warszawa, 1996
  2. Zdzisław Kowalewski, Podstawy wytrzymałości materiałów, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2000
  3. Jerzy Zielnica, Wytrzymałość materiałów, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 1996

Literatura dodatkowa

  1. J. Pikoń, Podstawy konstrukcji aparatury chemicznej, PWN, Warszawa, 1979
  2. T. Hobler, Ruch ciepła i wymienniki, WNT, Warszawa, 1986

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Sposoby przygotowania próbek do badań właściwości mechanicznych2
T-L-2Badanie wytrzymałości na rozciąganie różnych materiałówkonstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty). Wyznaczenie Rm, modułu sprężystości, granicy plastyczności, odkształcenia.4
T-L-3Badanie wytrzymałości na zginanie różnych materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty). Wyznaczenie Rg, modułu sprężystości, strzałki ugięcia i granicy plastyczności4
T-L-4Badania wytrzymałości na ściskanie materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty)2
T-L-5Badanie udarności różnych materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty)2
T-L-6Oznaczanie zależności właściwości materiałów od warunków badania – temperatury i prędkości obciążania4
T-L-7Badania zmęczeniowe materiałów konstrukcyjnych2
T-L-8Oznaczanie odkształcenia materiału z wykorzystaniem ekstensometrów mechanicznych i wideo2
T-L-9Oznaczanie współczynnika Poisson’a4
T-L-10Badanie wytrzymałości spoin klejowych na ścinanie2
T-L-11Zaliczenie2
30

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1uczestnictwo w zajęciach30
A-L-2Przygotowanie do zajęć, zapoznanie się z instrukcją5
A-L-3Przygotowanie sprawozdań10
A-L-4Przygotowanie do zaliczenia10
A-L-5Konsultacje5
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięIMiN_1A_C31_W01Ma podstawową wiedzę z materiałoznawstwa, potrafi dobierać materiały konstrukcyjne oraz prowadzić proste obliczenia wytrzymałościowe
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIMiN_1A_W01Absolwent zna i rozumie w zaawansowanym stopniu wybrane zagadnienia z zakresu analizy matematycznej oraz zagadnienia z zakresu: elementów logiki, elementów algebry i algebry liniowej, statystyki matematycznej pozwalające na zrozumienie, opisanie i modelowanie zjawisk fizykochemicznych zachodzących w materiałach i procesach technicznych
IMiN_1A_W06Absolwent zna i rozumie w zaawansowanym stopniu metody charakterystyki struktury oraz właściwości materiałów i nanomateriałów
Cel przedmiotuC-1zaznajomienie z pojęciem wytrzymałości materiałów
C-2poznanie czynników wpływających na wytrzymałość materiałów
C-3wprowadzenie metod obliczeń wytrzymałościowych
Treści programoweT-L-1Sposoby przygotowania próbek do badań właściwości mechanicznych
T-L-2Badanie wytrzymałości na rozciąganie różnych materiałówkonstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty). Wyznaczenie Rm, modułu sprężystości, granicy plastyczności, odkształcenia.
T-L-3Badanie wytrzymałości na zginanie różnych materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty). Wyznaczenie Rg, modułu sprężystości, strzałki ugięcia i granicy plastyczności
T-L-4Badania wytrzymałości na ściskanie materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty)
T-L-5Badanie udarności różnych materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty)
T-L-6Oznaczanie zależności właściwości materiałów od warunków badania – temperatury i prędkości obciążania
T-L-7Badania zmęczeniowe materiałów konstrukcyjnych
T-L-8Oznaczanie odkształcenia materiału z wykorzystaniem ekstensometrów mechanicznych i wideo
T-L-9Oznaczanie współczynnika Poisson’a
T-L-10Badanie wytrzymałości spoin klejowych na ścinanie
Metody nauczaniaM-1Metody praktyczne: ćwiczenia laboratoryjne, pokaz.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Kolokwium - umiejętności praktyczne
S-2Ocena formująca: Sprawdziany z wiadomości teoretycznych + sprawozdania
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student zna podstawowe właściwości mechaniczne materiałów konstukcyjnych
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięIMiN_1A_C31_U01potrafi ocenić wytrzymałość mechaniczną i na tej podstawie oszacować przydatność materiałów do konkretnych rozwiązań technicznych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIMiN_1A_U01Absolwent potrafi wykorzystywać posiadaną wiedzę związaną z inżynierią materiałów i nanomateriałów – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe zadania inżynierskie przez: − właściwy dobór źródeł oraz informacji z nich pochodzących, dokonywanie oceny, krytycznej analizy i syntezy tych informacji, − dobór oraz stosowanie właściwych metod i narzędzi, w tym zaawansowanych technik informacyjno-komunikacyjnych
IMiN_1A_U07Absolwent potrafi ujawnić, scharakteryzować strukturę oraz określić podstawowe właściwości materiałów i nanomateriałów
Cel przedmiotuC-1zaznajomienie z pojęciem wytrzymałości materiałów
C-2poznanie czynników wpływających na wytrzymałość materiałów
C-3wprowadzenie metod obliczeń wytrzymałościowych
Treści programoweT-L-1Sposoby przygotowania próbek do badań właściwości mechanicznych
T-L-2Badanie wytrzymałości na rozciąganie różnych materiałówkonstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty). Wyznaczenie Rm, modułu sprężystości, granicy plastyczności, odkształcenia.
T-L-3Badanie wytrzymałości na zginanie różnych materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty). Wyznaczenie Rg, modułu sprężystości, strzałki ugięcia i granicy plastyczności
T-L-4Badania wytrzymałości na ściskanie materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty)
T-L-5Badanie udarności różnych materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty)
T-L-6Oznaczanie zależności właściwości materiałów od warunków badania – temperatury i prędkości obciążania
T-L-7Badania zmęczeniowe materiałów konstrukcyjnych
T-L-8Oznaczanie odkształcenia materiału z wykorzystaniem ekstensometrów mechanicznych i wideo
T-L-9Oznaczanie współczynnika Poisson’a
T-L-10Badanie wytrzymałości spoin klejowych na ścinanie
Metody nauczaniaM-1Metody praktyczne: ćwiczenia laboratoryjne, pokaz.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Kolokwium - umiejętności praktyczne
S-2Ocena formująca: Sprawdziany z wiadomości teoretycznych + sprawozdania
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Stuednt potrafi określić właściwości wytrzymałościowe konkretnych materiałów konstrukcyjnych
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięIMiN_1A_C31_K01Rozumie potrzebę podnoszenia swoich kwalifikacji, poprawnie adaptuje wiedzę
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIMiN_1A_K02Absolwent uznaje znaczenie wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych oraz potrafi zasięgać opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu
IMiN_1A_K01Absolwent potrafi krytycznie ocenić posiadaną wiedzę i odbierane treści
Cel przedmiotuC-2poznanie czynników wpływających na wytrzymałość materiałów
C-3wprowadzenie metod obliczeń wytrzymałościowych
Treści programoweT-L-1Sposoby przygotowania próbek do badań właściwości mechanicznych
T-L-2Badanie wytrzymałości na rozciąganie różnych materiałówkonstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty). Wyznaczenie Rm, modułu sprężystości, granicy plastyczności, odkształcenia.
T-L-3Badanie wytrzymałości na zginanie różnych materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty). Wyznaczenie Rg, modułu sprężystości, strzałki ugięcia i granicy plastyczności
T-L-4Badania wytrzymałości na ściskanie materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty)
T-L-5Badanie udarności różnych materiałów konstrukcyjnych (metale, tworzywa sztuczne, kompozyty)
T-L-6Oznaczanie zależności właściwości materiałów od warunków badania – temperatury i prędkości obciążania
T-L-7Badania zmęczeniowe materiałów konstrukcyjnych
T-L-8Oznaczanie odkształcenia materiału z wykorzystaniem ekstensometrów mechanicznych i wideo
T-L-9Oznaczanie współczynnika Poisson’a
T-L-10Badanie wytrzymałości spoin klejowych na ścinanie
Metody nauczaniaM-1Metody praktyczne: ćwiczenia laboratoryjne, pokaz.
Sposób ocenyS-1Ocena podsumowująca: Kolokwium - umiejętności praktyczne
S-2Ocena formująca: Sprawdziany z wiadomości teoretycznych + sprawozdania
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student posiada podstawową wiedzę teoretyczną i wykazuje umiejętność praktycznego jej zastosowania
3,5
4,0
4,5
5,0