Wydział Elektryczny - Elektrotechnika (N2)
Sylabus przedmiotu Energoelektronika w elektroenergetyce:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Elektrotechnika | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | drugiego stopnia |
Tytuł zawodowy absolwenta | magister inżynier | ||
Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
Profil | ogólnoakademicki | ||
Moduł | — | ||
Przedmiot | Energoelektronika w elektroenergetyce | ||
Specjalność | Systemy elektroenergetyczne | ||
Jednostka prowadząca | Katedra Wysokich Napięć i Elektroenergetyki | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Olgierd Małyszko <Olgierd.Malyszko@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | Olgierd Małyszko <Olgierd.Malyszko@zut.edu.pl> | ||
ECTS (planowane) | 2,0 | ECTS (formy) | 2,0 |
Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | Znajomość podstaw elektroenergetyki |
W-2 | Znajomość podstaw elektroniki / energoelektroniki |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Student zna układy i urządzenia energoelektroniczne pracujące w systemie elektroenergetycznym. |
C-2 | Nabycie umiejętności pracy z literaturą oraz dokumentacją techniczną. |
C-3 | Nabycie umiejętności pracy w grupie oraz prezentowania uzyskanych rezultatów. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
projekty | ||
T-P-1 | Wprowadzenie, omówienie i przydzielenie zadań projektowych | 2 |
T-P-2 | Zasady projektowania układów energoelektronicznych | 2 |
T-P-3 | Zasady budowy i badania układów energoelektronicznych współpracujących z siecią elektroenergetyczną | 2 |
T-P-4 | Opracowanie modelu komputerowego projektowanego układu | 2 |
T-P-5 | Budowa prototypu układu energoelektronicznego | 2 |
T-P-6 | Przeprowadzenie badań testowych | 2 |
T-P-7 | Opracowanie wyników testów | 2 |
T-P-8 | Sporządzanie dokumentacji układu | 2 |
T-P-9 | Zaliczenie projektu | 2 |
18 | ||
wykłady | ||
T-W-1 | Wprowadzenie, zasady zaliczeń, literatura | 1 |
T-W-2 | Elementy półprzewodnikowe mocy do zastosowań w elektroenergetyce - przegląd, trendy | 1 |
T-W-3 | Prostowniki w systemie elektroenergetycznym - układy 6,12 pulsowe, rozwiązania trakcyjne | 1 |
T-W-4 | Falowniki napięcia 1 i 3-fazowe - rodzaje modulacji, współpraca z systemem elektroenergetycznym | 1 |
T-W-5 | Zastosowanie energoelektroniki w sektorze energetyki wiatrowej i fotowoltaiki | 1 |
T-W-6 | Systemy przesyłu energii prądem stałym HVDC | 1 |
T-W-7 | Zastosowanie bocznikowych urządzeń FACTS do kompensacji mocy biernej i regulacji napięcia w systemie elektroenergetycznym (urządzenia SVC, STATCOM) | 1 |
T-W-8 | Zastosowanie szeregowych urządzeń FACTS do regulacji przepływu mocy czynnej (urządzenia TCPAR, SSC, CEC, UPFC). Zaliczenie wykładu. | 2 |
9 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
projekty | ||
A-P-1 | Udział w zajęciach projektowych | 18 |
A-P-2 | Przygotowanie dokumentacji i prezentacji końcowej | 17 |
35 | ||
wykłady | ||
A-W-1 | Udział w zajęciach | 9 |
A-W-2 | Przygotowanie do zaliczenia | 6 |
15 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | Metody nauczania (wykład): wykład informacyjny, wykład problemowy |
M-2 | Metody nauczania (projekt): pokaz, metoda projektów. |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena podsumowująca: Ocena podsumowująca wystawiana na podstawie zaliczenia pisemnego i rozmowy ze studentem |
S-2 | Ocena podsumowująca: Ocena podsumowująca wystawiana na podstawie zaliczenia projektu |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
EL_2A_D03-SE_W01 Student rozumie metodykę projektowania i cechy charakterystyczne złożonych rozwiązań energoelektronicznych o różnym przeznaczeniu, potrafi ocenić ich przydatność w systemach pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych, ma wiedze na temat trendów rozwojowych w tym segmencie energoelektroniki. | EL_2A_W05, EL_2A_W08 | — | — | C-1 | T-W-1, T-W-6, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-7, T-W-8 | M-1 | S-1 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
EL_2A_D03-SE_U01 Student potrafi zaprojektować oraz opracować komputerowy model układu energoelektronicznego. | EL_2A_U07, EL_2A_U08, EL_2A_U02, EL_2A_U03, EL_2A_U17 | — | — | C-2, C-3 | T-P-1, T-P-3, T-P-4, T-P-2 | M-2 | S-2 |
EL_2A_D03-SE_U02 Student potrafi zbudować prototyp układu energoelektronicznego, zdefiniować i przeprowadzić eksperyment, opracować jego wyniki i przedstawić dokumentację techniczną. | EL_2A_U07, EL_2A_U08, EL_2A_U02, EL_2A_U03, EL_2A_U17 | — | — | C-2, C-3 | T-P-7, T-P-9, T-P-5, T-P-6, T-P-8 | M-2 | S-2 |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
EL_2A_D03-SE_W01 Student rozumie metodykę projektowania i cechy charakterystyczne złożonych rozwiązań energoelektronicznych o różnym przeznaczeniu, potrafi ocenić ich przydatność w systemach pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych, ma wiedze na temat trendów rozwojowych w tym segmencie energoelektroniki. | 2,0 | Student uzyskał poniżej 50% punktów z zaliczenia danego efektu |
3,0 | Student uzyskał od 50% do 60% punktów z zaliczenia danego efektu | |
3,5 | Student uzyskał od 61% do 70% punktów z zaliczenia danego efektu | |
4,0 | Student uzyskał od 71% do 80% punktów z zaliczenia danego efektu | |
4,5 | Student uzyskał od 81% do 90% punktów z zaliczenia danego efektu | |
5,0 | Student uzyskał od 91% do 100% punktów z zaliczenia danego efektu |
Kryterium oceny - umiejętności
Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
EL_2A_D03-SE_U01 Student potrafi zaprojektować oraz opracować komputerowy model układu energoelektronicznego. | 2,0 | Student uzyskał poniżej 50% punktów z zaliczenia danego efektu |
3,0 | Student uzyskał od 50% do 60% punktów z zaliczenia danego efektu | |
3,5 | Student uzyskał od 61% do 70% punktów z zaliczenia danego efektu | |
4,0 | Student uzyskał od 71% do 80% punktów z zaliczenia danego efektu | |
4,5 | Student uzyskał od 81% do 90% punktów z zaliczenia danego efektu | |
5,0 | Student uzyskał od 91% do 100% punktów z zaliczenia danego efektu | |
EL_2A_D03-SE_U02 Student potrafi zbudować prototyp układu energoelektronicznego, zdefiniować i przeprowadzić eksperyment, opracować jego wyniki i przedstawić dokumentację techniczną. | 2,0 | Student uzyskał poniżej 50% punktów z zaliczenia danego efektu |
3,0 | Student uzyskał od 50% do 60% punktów z zaliczenia danego efektu | |
3,5 | Student uzyskał od 61% do 70% punktów z zaliczenia danego efektu | |
4,0 | Student uzyskał od 71% do 80% punktów z zaliczenia danego efektu | |
4,5 | Student uzyskał od 81% do 90% punktów z zaliczenia danego efektu | |
5,0 | Student uzyskał od 91% do 100% punktów z zaliczenia danego efektu |
Literatura podstawowa
- Nowak M., Barlik R., Rąbkowski J., Poradnik inżyniera energoelektronika, tom 1 i 2, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2016
- Krykowski K., Energoelektronika, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2007
- Kaźmierkowski M.P., Matysik J.T., Wprowadzenie do elektroniki i energoelektroniki, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2005
Literatura dodatkowa
- Machowski J., Regulacja i stabilność systemu elektroenergetycznego, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2007
- Strzelecki R.M., Benysek G., Power Electronics in Smart Electrical Energy Networks, Springer-Verlag, London, 2008
- Tunia H., Barlik R., Teoria przekształtników, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2003