ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2022/2023 / Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska / Budownictwo - inżynier europejski (S1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska - Budownictwo - inżynier europejski (S1)

Sylabus przedmiotu Geometria wykreślna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Budownictwo - inżynier europejski
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Geometria wykreślna
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Projektowania Architektonicznego
Nauczyciel odpowiedzialny	Olga Kopczyńska <okopczynska.zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
projekty	P	1	30	1,0	0,44	zaliczenie
wykłady	W	1	30	2,0	0,56	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Wymagana jest wiedza na temat podstawowych pojęć geometrycznych - podstawy geometrii euklidesowej z zakresu szkoły średniej.Umiejętność szkicowania odręcznego.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
projekty
T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.	2
T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.	2
T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.	2
T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.	2
T-P-5	Kolokwium Nr 1	2
T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.	2
T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.	2
T-P-10	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.	2
T-P-11	Przekroje wielościanów płaszczyzną.	2
T-P-12	Punkty przebicia wielościanów prostą.	2
T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.	2
T-P-14	Kolokwium Nr 2	2
T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.	2
		30
wykłady
T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.	2
T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą	2
T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.	2
T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.	2
T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.	2
T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.	2
T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-W-9	Obroty i kłady.	2
T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.	2
T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.	2
T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.	2
T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.	2
T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.	2
T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.	2
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
projekty
A-P-1	Ćwiczenia projektowe polegają na : analizie problemów zawartych w zadanich i rozwiązywaniu zadań na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach.	26
A-P-2	Dwa kolokwia i konsultacje.	4
		30
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	30
A-W-2	Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie.	20
A-W-3	Studiowanie literatury odnoszącej się do podanej partii materiału wykładowego.	5
A-W-4	Konsultacje.	2
A-W-5	Egzamin.	3
		60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.

KOD

Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne

M-1

Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BIE_1A_C/01_W01 Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.	BIE-NL_1A_W01, BIE-NL_1A_W03, BIE-NL_1A_W02	—	—	C-1	T-P-1, T-P-15, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-5, T-P-6, T-P-8, T-P-9, T-P-10, T-P-11, T-P-13, T-P-14, T-P-7, T-W-4, T-W-5, T-W-10, T-W-9, T-W-2, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-W-1	M-1	S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BIE_1A_C/01_U01 Potrafi sporządzić i odczytać rzuty geometryczne obiektów , rysunki architektoniczno budowlane. Umie odczytać i sporządzić rzuty topografii terenu. Umie na podstawie sporządzonego rysunku rzutowego wyznaczać różne rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów i elementów pokazanych w rzutach. Umie znaleźć zależności pomiędzy obiektami geometrycznymi, wyznaczyć ich przenikanie.	BIE-NL_1A_U11, BIE-NL_1A_U07	—	—	C-1	T-P-1, T-P-15, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-5, T-P-6, T-P-8, T-P-9, T-P-10, T-P-11, T-P-13, T-P-14, T-P-7, T-W-4, T-W-5, T-W-10, T-W-9, T-W-2, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-W-1	M-1	S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BIE_1A_C/01_K01 Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejetność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.Rozumie potrzebę samokształcenia.	BIE-NL_1A_K01	—	—	C-1	T-P-1, T-P-15, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-5, T-P-6, T-P-8, T-P-9, T-P-10, T-P-11, T-P-13, T-P-14, T-P-7, T-W-4, T-W-5, T-W-10, T-W-9, T-W-2, T-W-3, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-W-1	M-1	S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
BIE_1A_C/01_W01 Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.	2,0	Nie umie zdefiniować poprawnego sposobu rozwiązania zadania.
	3,0	Umie rozwiazać poprawnie zadanie, lecz zna tylko jedną metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Umie rozwiazać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną metodę rozwiazania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Umie poprawnie rozwiazac zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania Zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Rysunek i opis czytelny.
	4,5	Umie poprawnie rozwiazać zadanie.Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania.Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis wykonany poprawnie i przejrzyście.
	5,0	Umie poprawnie rozwiazać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Weryfikuje błędy. Rysunek wykonany czytelnie i przejrzyście,właściwie opisany,charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
BIE_1A_C/01_U01 Potrafi sporządzić i odczytać rzuty geometryczne obiektów , rysunki architektoniczno budowlane. Umie odczytać i sporządzić rzuty topografii terenu. Umie na podstawie sporządzonego rysunku rzutowego wyznaczać różne rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów i elementów pokazanych w rzutach. Umie znaleźć zależności pomiędzy obiektami geometrycznymi, wyznaczyć ich przenikanie.	2,0	Nie potrafi poradzić sobie z problemem. Nie potrafi wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
	3,0	Potrafi rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Stosuje tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Potrafi rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Stosuje tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
	4,5	Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny.
	5,0	Potrafi prawidłowo rozwiązać zadanie. Stosuje kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą.Potrafi zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
BIE_1A_C/01_K01 Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejetność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.Rozumie potrzebę samokształcenia.	2,0	Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem
	3,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
	3,5	Student wykonuje pracę na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
	4,5	Student pracuje w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatywny. Jego postępowanie jest zgodne z zasadami etyki.

Literatura podstawowa

Lewandowski Zbigniew, Geometria wykreślna, PWN, Poznań, 1975
Rachwał Tadeusz, Geometria wykreślna, PWN, Łódż, 1964
Otto Edward,Otto Franciszek, Podręcznik geometrii wykreślnej t.1, Warszawa, 1975
Bogaczyk Tomasz,Teresa Romaszkiewicz-Białas, 13 wykładów z geometrii wykreślnej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008, Wyd.VI

Literatura dodatkowa

Tadeusz Rachwał , Stefania Dwurażna, Ćwiczenia z geometrii wykreślnej t.I,cz.I Rzuty cechowane Tekst+atlas, PWN, Zakład Graficzny PWN Łódż, 1964
Tadeusz Rachwał, Stefania Duraźna, Ćwiczenia z geometrii wykreśłnej t I., cz.II Rzuty Monge^a Tekst+rysunki, PWN, Zakład Graficzny PWN Łódź, 1964
Wiktor Jankowski, Geometria Wykreślna, PWN Warszawa, Warszawa, 1984, Wyd.V

Treści programowe - projekty

KOD	Treść programowa	Godziny
T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.	2
T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.	2
T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.	2
T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.	2
T-P-5	Kolokwium Nr 1	2
T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.	2
T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.	2
T-P-10	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.	2
T-P-11	Przekroje wielościanów płaszczyzną.	2
T-P-12	Punkty przebicia wielościanów prostą.	2
T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.	2
T-P-14	Kolokwium Nr 2	2
T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.	2
		30

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.	2
T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą	2
T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.	2
T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.	2
T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.	2
T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.	2
T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.	2
T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.	2
T-W-9	Obroty i kłady.	2
T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.	2
T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.	2
T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.	2
T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.	2
T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.	2
T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.	2
		30

Formy aktywności - projekty

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-P-1	Ćwiczenia projektowe polegają na : analizie problemów zawartych w zadanich i rozwiązywaniu zadań na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach.	26
A-P-2	Dwa kolokwia i konsultacje.	4
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	30
A-W-2	Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie.	20
A-W-3	Studiowanie literatury odnoszącej się do podanej partii materiału wykładowego.	5
A-W-4	Konsultacje.	2
A-W-5	Egzamin.	3
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	BIE_1A_C/01_W01	Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BIE-NL_1A_W01	Zna i rozumie podstawową wiedzę z wybranych działów matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla kierunku budownictwo, niezbędną do formułowania oraz rozwiązywania prostych zadań z zakresu budownictwa
	BIE-NL_1A_W03	Zna zasady i właściwie definiuje odwzorowania kartograficzne. Zna podstawowe prace geodezyjne w budownictwie
	BIE-NL_1A_W02	Zna zasady geometrii wykreślnej oraz rysunku technicznego dotyczące zapisu i odczytu rysunków architektonicznych, budowlanych, map geodezyjnych, geologicznych z wykorzystaniem CAD
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programowe	T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.
	T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.
	T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
	T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.
	T-P-5	Kolokwium Nr 1
	T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.
	T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.
	T-P-10	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.
	T-P-11	Przekroje wielościanów płaszczyzną.
	T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.
	T-P-14	Kolokwium Nr 2
	T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.
	T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
	T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
	T-W-9	Obroty i kłady.
	T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
	T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.
	T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
	T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.
	T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.
	T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
	T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
	T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie umie zdefiniować poprawnego sposobu rozwiązania zadania.
	3,0	Umie rozwiazać poprawnie zadanie, lecz zna tylko jedną metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Umie rozwiazać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną metodę rozwiazania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Umie poprawnie rozwiazac zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania Zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Rysunek i opis czytelny.
	4,5	Umie poprawnie rozwiazać zadanie.Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania.Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis wykonany poprawnie i przejrzyście.
	5,0	Umie poprawnie rozwiazać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Weryfikuje błędy. Rysunek wykonany czytelnie i przejrzyście,właściwie opisany,charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	BIE_1A_C/01_U01	Potrafi sporządzić i odczytać rzuty geometryczne obiektów , rysunki architektoniczno budowlane. Umie odczytać i sporządzić rzuty topografii terenu. Umie na podstawie sporządzonego rysunku rzutowego wyznaczać różne rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów i elementów pokazanych w rzutach. Umie znaleźć zależności pomiędzy obiektami geometrycznymi, wyznaczyć ich przenikanie.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BIE-NL_1A_U11	Potrafi odczytać rysunki architektoniczne, budowlane oraz mapy geodezyjne i geologiczne. Potrafi sporządzić dokumentację graficzną w środowisku wybranych programów CAD
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BIE-NL_1A_U07	Potrafi zaprojektować wybrane elementy i proste konstrukcje inżynierskie oraz dokonać oceny rozwiązań istniejących
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programowe	T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.
	T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.
	T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
	T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.
	T-P-5	Kolokwium Nr 1
	T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.
	T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.
	T-P-10	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.
	T-P-11	Przekroje wielościanów płaszczyzną.
	T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.
	T-P-14	Kolokwium Nr 2
	T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.
	T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
	T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
	T-W-9	Obroty i kłady.
	T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
	T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.
	T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
	T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.
	T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.
	T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
	T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
	T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie potrafi poradzić sobie z problemem. Nie potrafi wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy.
	3,0	Potrafi rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Stosuje tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak.
	3,5	Potrafi rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Stosuje tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny.
	4,0	Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny.
	4,5	Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny.
	5,0	Potrafi prawidłowo rozwiązać zadanie. Stosuje kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą.Potrafi zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	BIE_1A_C/01_K01	Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejetność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.Rozumie potrzebę samokształcenia.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BIE-NL_1A_K01	Jest gotów do samodzielnego podejmowania niezależnych prac, wykazując się właściwą organizacją pracy
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice.Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z ukształtowaniem terenu.Nauczanie praktycznych, wykreślnych metod wizualizacji obiektów budowlanych.Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
Treści programowe	T-P-1	Rzuty cechowane. Stopniowanie prostej,wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej. Płaszczyzna. Wyznaczanie planu warstwicowego.
	T-P-15	Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych.Konstrukcje krzywych płaskich występujących w danych powierzchniach.
	T-P-2	Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą.
	T-P-3	Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-4	Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne.
	T-P-5	Kolokwium Nr 1
	T-P-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych, wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do płaszczyzny, wzajemne położenie pary prostych i płaszczyzn.
	T-P-8	Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-P-9	Transformacje: rodzaje i zastosowania.
	T-P-10	Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych.
	T-P-11	Przekroje wielościanów płaszczyzną.
	T-P-13	Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii.
	T-P-14	Kolokwium Nr 2
	T-P-7	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-4	Rzut cechowany wielościanów.
	T-W-5	Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile.
	T-W-10	Transformacje, rodzaje i zastosowanie.
	T-W-9	Obroty i kłady.
	T-W-2	Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą
	T-W-3	Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie.
	T-W-6	Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów, prostych, wzajemne położenie pary prostych, odwzorowanie płaszczyzny.
	T-W-7	Przynalęzność elementów,wzajemne położenie płaszczyzn, wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
	T-W-8	Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.
	T-W-11	Wielościany: rodzaje i rzuty wielościanów.
	T-W-12	Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą.
	T-W-13	Rzuty aksonometryczne:aksonometria prostokątna i ukośnokatna.
	T-W-14	Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie.
	T-W-15	Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni.
	T-W-1	Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i plaszczyzna,wzajemne połozenie,położenie punktów, prostych i płaszczyzn- konstrukcje podstawowe.
Metody nauczania	M-1	Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem
	3,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
	3,5	Student wykonuje pracę na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym.
	4,5	Student pracuje w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatywny. Jego postępowanie jest zgodne z zasadami etyki.