Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Architektury - Architektura (S1)

Sylabus przedmiotu Projektowanie architektoniczne 2:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Architektura
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier architekt
Obszary studiów charakterystyki PRK, dziedzina sztuki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Projektowanie architektoniczne 2
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Projektowania Architektonicznego
Nauczyciel odpowiedzialny Mariusz Tuszyński <Mariusz-Tuszynski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 4,0 ECTS (formy) 4,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
projektyP2 30 4,01,00zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Rysunek odręczny, modelowanie prostych obiektów, umiejętność formułowania wypowiedzi i logicznego myślenia.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
projekty
T-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).30
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
projekty
A-P-1Uczestnictwo w zajęciach45
A-P-2Praca własna w domu.75
120

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_1A_CS1-I/2_W01
Student posiadł wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych służącą do rozwiązywania problemów projektowych.
AU_1A_W08C-1T-P-1M-1S-1
AU_1A_CS1-I/2_W02
Student wyrobił wrażliwość plastyczną i wiedzę z zakresu teorii estetycznej.
AU_1A_W06C-1T-P-1M-1S-1
AU_1A_CS1-I/2_W03
Student poznał podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń.
AU_1A_W08C-1T-P-1M-1S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_1A_CS1-I/2_U01
Student potrafi wyrazić poglądy i dyskutować na tematy estetyczne, merytoryczne itp. z zakresu architektury, urbanistyki i innych dziedzin sztuki.
AU_1A_U09C-1T-P-1M-1S-1
AU_1A_CS1-I/2_U02
Student potrafi kształtować kompozycję budynku, zespołu obiektów, jednostki urbanistycznej i ruralistycznej.
AU_1A_U12C-1T-P-1M-1S-1

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_1A_CS1-I/2_K01
Rozumie potrzebę pernamentrnej nauki, potrafi ją organizować
AU_1A_K05C-1T-P-1M-1S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_1A_CS1-I/2_W01
Student posiadł wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych służącą do rozwiązywania problemów projektowych.
2,0
3,0Student ma wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych.
3,5
4,0
4,5
5,0
AU_1A_CS1-I/2_W02
Student wyrobił wrażliwość plastyczną i wiedzę z zakresu teorii estetycznej.
2,0
3,0Student ma wyrobioną wrażliwość plastyczną.
3,5
4,0
4,5
5,0
AU_1A_CS1-I/2_W03
Student poznał podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń.
2,0
3,0Student ma podstawową wiedzę z budowy formy, elementów i zasad kompozycji przestrzennej.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_1A_CS1-I/2_U01
Student potrafi wyrazić poglądy i dyskutować na tematy estetyczne, merytoryczne itp. z zakresu architektury, urbanistyki i innych dziedzin sztuki.
2,0
3,0Student potrafi wyrazić poglądy i dyskutować na tematy z zakresu architektury itd.
3,5
4,0
4,5
5,0
AU_1A_CS1-I/2_U02
Student potrafi kształtować kompozycję budynku, zespołu obiektów, jednostki urbanistycznej i ruralistycznej.
2,0
3,0Student potrafi kształtować kompozycję budynków i zespołu budynków.
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_1A_CS1-I/2_K01
Rozumie potrzebę pernamentrnej nauki, potrafi ją organizować
2,0
3,0Potrafi odpowiadać na rzeczowe pytania.
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. ECO UMBERTO, Historia piękna, Rebis, Poznań, 2005
  2. HANSEN OSKAR, Zobaczyć świat, Zachęta, Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2005
  3. STRÓŻEWSKI WŁADYSŁAW, Dialektyka twórczości, Znak, Kraków, 2007
  4. WITRUWIUSZ, O architekturze ksiąg dziesięć, Prószyński i S-ka, Warszawa, 1999, Przekład Kazimierz Kumaniecki
  5. ŻÓRAWSKI JULIUSZ, O budowie formy architektonicznej, Arkady, Warszawa, 1973

Literatura dodatkowa

  1. KANT IMMANUEL, Krytyka władzy sądzenia, PWN, Warszawa, 2004
  2. KURYŁOWICZ STEFAN, Architektura – idea i jej realizacja, Politechnika Krakowska, Kraków, 2000
  3. SPINOZA BARUCH, Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona, Warszawa, 1954, tłum. I.Myślicki, na nowo oprac. L.Kołakowski

Treści programowe - projekty

KODTreść programowaGodziny
T-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).30
30

Formy aktywności - projekty

KODForma aktywnościGodziny
A-P-1Uczestnictwo w zajęciach45
A-P-2Praca własna w domu.75
120
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_CS1-I/2_W01Student posiadł wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych służącą do rozwiązywania problemów projektowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_W08B.W4. absolwent zna i rozumie matematykę, geometrię przestrzeni, statykę, wytrzymałość materiałów, kształtowanie, konstruowanie i wymiarowanie konstrukcji, w zakresie niezbędnym do formułowania i rozwiązywania zadań z obszaru projektowania architektonicznego i urbanistycznego;
Cel przedmiotuC-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.
Treści programoweT-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student ma wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_CS1-I/2_W02Student wyrobił wrażliwość plastyczną i wiedzę z zakresu teorii estetycznej.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_W06B.W2. absolwent zna i rozumie historię architektury i urbanistyki, architekturę współczesną, ochronę dziedzictwa, w zakresie niezbędnym w twórczości architektonicznej, urbanistycznej i planistycznej;
Cel przedmiotuC-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.
Treści programoweT-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student ma wyrobioną wrażliwość plastyczną.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_CS1-I/2_W03Student poznał podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_W08B.W4. absolwent zna i rozumie matematykę, geometrię przestrzeni, statykę, wytrzymałość materiałów, kształtowanie, konstruowanie i wymiarowanie konstrukcji, w zakresie niezbędnym do formułowania i rozwiązywania zadań z obszaru projektowania architektonicznego i urbanistycznego;
Cel przedmiotuC-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.
Treści programoweT-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student ma podstawową wiedzę z budowy formy, elementów i zasad kompozycji przestrzennej.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_CS1-I/2_U01Student potrafi wyrazić poglądy i dyskutować na tematy estetyczne, merytoryczne itp. z zakresu architektury, urbanistyki i innych dziedzin sztuki.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_U09A.U9. absolwent potrafi wdrażać zasady i wytyczne projektowania uniwersalnego w architekturze, urbanistyce i planowaniu przestrzennym.
Cel przedmiotuC-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.
Treści programoweT-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student potrafi wyrazić poglądy i dyskutować na tematy z zakresu architektury itd.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_CS1-I/2_U02Student potrafi kształtować kompozycję budynku, zespołu obiektów, jednostki urbanistycznej i ruralistycznej.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_U12B.U3. absolwent potrafi posługiwać się właściwie dobranymi symulacjami komputerowymi, analizami i technologiami informacyjnymi, wspomagającymi projektowanie architektoniczne i urbanistyczne;
Cel przedmiotuC-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.
Treści programoweT-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student potrafi kształtować kompozycję budynków i zespołu budynków.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_CS1-I/2_K01Rozumie potrzebę pernamentrnej nauki, potrafi ją organizować
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_K05D.S1. absolwent jest gotów do adaptowania się do nowych, zmiennych okoliczności występujących w trakcie wykonywania pracy zawodowej o charakterze twórczym;
Cel przedmiotuC-1Poznanie uwarunkowań towarzyszących kształtowaniu formy architektonicznej związanych z: zasadami logiki i spójności wewnętrznej formy architektonicznej, zasadami świadomego działania projektowego i trafnego podejmowania decyzji w procesie projektowym, wpływem programu użytkowego na kształt formy architektonicznej, mechanizmami konotacji i denotacji oraz zagadnieniami semiotyki i semantyki, związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka, wpływem otoczenia formy na jej kształt przestrzenny.
Treści programoweT-P-11. Forma ukształtowana w procesie naturalnym (determinizm natury), 2. Forma podporządkowana wartości (zagadnienia determinizmu i indeterminizmu w kontekście działalności twórczej człowieka), 3. Forma podporządkowana sposobowi użytkowania, 4. Forma konotująca znaczenia (proces konotacji i denotacji oraz zagadnienia dot. semiotyki i semantyki), 5. Forma uchwytna (związkiem formy architektonicznej z możliwościami percepcyjnymi człowieka), 6. Forma uwarunkowana kontekstem (wpływem otoczenia kształt formy architektonicznej).
Metody nauczaniaM-11. Metody podające (opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie). 2. Metody problemowe (klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące: metoda przypadków, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne - (symulacyjne, decyzyjne), dyskusja dydaktyczna – (wielokrotna, panelowa). 3. Metody praktyczne (pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów, symulacja).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: 1. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania w kontekście ustalonych kryteriów oceny (formalnych, merytorycznych i estetycznych). 2. Ocena osiągniętych rezultatów w rozwiązaniu danego zadania na tle innych studentów w danej grupie ćwiczeniowej. 3. Porównanie efektów kształcenia wszystkich grup studentów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Potrafi odpowiadać na rzeczowe pytania.
3,5
4,0
4,5
5,0