Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Architektury - Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia (S1)

Sylabus przedmiotu Percepcja kompozycji - psychofizjologia widzenia:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, dziedzina sztuki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Percepcja kompozycji - psychofizjologia widzenia
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Historii i Teorii Architektury
Nauczyciel odpowiedzialny Joanna Arlet <arlet@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Joanna Arlet <arlet@zut.edu.pl>, Agnieszka Rek-Lipczyńska <areklipczynska@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 3,0 ECTS (formy) 3,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW4 30 3,01,00egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Posiada podstawową wiedzę zwiazaną z wykształceniem inzyniera architekta.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce.
C-2Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury.
C-3Ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
wykłady
T-W-1Wprowadzenie w treść przedmiotu.2
T-W-2Zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta.2
T-W-3Psychologia percepcji i definicja piękna.2
T-W-4Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.2
T-W-5Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.2
T-W-6Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie.Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.4
T-W-7Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.4
T-W-8Znaczenie działań interdyscyplinarnych, w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.2
T-W-9Złudzenia optyczne a percepcja kompozycji.4
T-W-10Psychologia kolorów, gra światła.4
T-W-11Zaliczenie przedmiotu.2
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
wykłady
A-W-1Aktywna obecność na wykładach30
A-W-2Przyswojenie materiału podanego na wykładach30
A-W-3Czytanie wskazanej literatury15
A-W-4Przygotowanie do wykładów15
90

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
M-2ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
S-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
PAWiO_1A_S1/C/10_W01
zna podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń
PAWiO_1A_W10C-1, C-2, C-3T-W-10, T-W-9, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-8, T-W-6, T-W-7M-2, M-1S-2, S-1
PAWiO_1A_S1/C/10_W02
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.
PAWiO_1A_W10, PAWiO_1A_W08, PAWiO_1A_W07, PAWiO_1A_W09C-1, C-2, C-3T-W-10, T-W-9, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-8, T-W-6, T-W-7M-2, M-1S-2, S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
PAWiO_1A_S1/C/10_U01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.
PAWiO_1A_U13, PAWiO_1A_U14, PAWiO_1A_U10, PAWiO_1A_U26, PAWiO_1A_U09C-1, C-2, C-3T-W-9, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-8, T-W-6, T-W-7M-2, M-1S-2, S-1

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
PAWiO_1A_S1/C/10_K01
ma świadomość potrzeb społecznych z zakresu psychofizjologii i potrzeb osób niepełnosprawnych
PAWiO_1A_K12C-1, C-2, C-3T-W-10, T-W-9, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-8, T-W-6, T-W-7M-2, M-1S-2, S-1
PAWiO_1A_S1/C/10_K02
W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.
PAWiO_1A_K05C-1, C-2, C-3T-W-10, T-W-9, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-8, T-W-6, T-W-7M-2, M-1S-2, S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
PAWiO_1A_S1/C/10_W01
zna podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń
2,0
3,0Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna podstawowe prawa percepcji.
3,5
4,0
4,5
5,0
PAWiO_1A_S1/C/10_W02
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.
2,0Nie orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, nie zna podstawowych praw percepcji.
3,0Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna podstawowe prawa percepcji.
3,5Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna prawa percepcji.
4,0Dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna prawa percepcji.
4,5Dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna dobrze prawa percepcji.
5,0Bardzo dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna bardzo dobrze prawa percepcji.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
PAWiO_1A_S1/C/10_U01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.
2,0Nie potrafi poslugiwać się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
3,0Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
3,5Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
4,0Dobrze posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
4,5Dobrze posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
5,0Bardzo sprawnie posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
PAWiO_1A_S1/C/10_K01
ma świadomość potrzeb społecznych z zakresu psychofizjologii i potrzeb osób niepełnosprawnych
2,0
3,0Student sumienny, współpracujący z zespołem.
3,5
4,0
4,5
5,0
PAWiO_1A_S1/C/10_K02
W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.
2,0Student nieaktywny , nieobowiązkowy.
3,0Student sumienny, współpracujący z zespołem.
3,5Student sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
4,0Student obowiązkowy , sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
4,5Student ambitny, obowiązkowy , sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
5,0Student ambitny, obowiązkowy , sumienny, bardzo dobrze współpracujący z zespołem.

Literatura podstawowa

  1. Arnheim R., Sztuka i percepcja wzrokowa, WAiF, Warszawa
  2. Bańka A., Psychologiczna struktura projektowa środowiska.Studium przestzreni architektonicznej., Wyd.Politechniki Poznańskiej, Poznań
  3. Lenartowicz J.K., O psychologii architektury, Politechnika Krakowska, Kraków
  4. Lenartowicz J.K., Słownik psychologii architektury dla studiujacych architekturę, Politechnika Krakowska, Kraków
  5. Satkiewicz-Parczewska A., Kompozycja architektoniczna a jej percepcja, Wyd. Politechnika Szczecińska IAiPP, Szczecin

Literatura dodatkowa

  1. Hochberg J.E., Percepcja, PWN, Warszawa
  2. Satkiewicz-Parczewska A., Rytm w architekturze jako główny element kompozycji na tle analogii z muzyką, Politechnika Szczecińska, Szzczecin
  3. Zimbardo Ph.G., Psychologia i życie, PWN, Warszawa, 2011

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Wprowadzenie w treść przedmiotu.2
T-W-2Zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta.2
T-W-3Psychologia percepcji i definicja piękna.2
T-W-4Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.2
T-W-5Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.2
T-W-6Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie.Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.4
T-W-7Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.4
T-W-8Znaczenie działań interdyscyplinarnych, w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.2
T-W-9Złudzenia optyczne a percepcja kompozycji.4
T-W-10Psychologia kolorów, gra światła.4
T-W-11Zaliczenie przedmiotu.2
30

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Aktywna obecność na wykładach30
A-W-2Przyswojenie materiału podanego na wykładach30
A-W-3Czytanie wskazanej literatury15
A-W-4Przygotowanie do wykładów15
90
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięPAWiO_1A_S1/C/10_W01zna podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_W10zna podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce.
C-2Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury.
C-3Ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem.
Treści programoweT-W-10Psychologia kolorów, gra światła.
T-W-9Złudzenia optyczne a percepcja kompozycji.
T-W-2Zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta.
T-W-3Psychologia percepcji i definicja piękna.
T-W-4Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.
T-W-5Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.
T-W-8Znaczenie działań interdyscyplinarnych, w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.
T-W-6Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie.Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.
T-W-7Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.
Metody nauczaniaM-2ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.
M-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
S-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna podstawowe prawa percepcji.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięPAWiO_1A_S1/C/10_W02W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:rozpoznawać i formułowac podstawowe aspekty odbioru kompozycji i oddziaływania przestrzeni architektonicznej w zakresie ogólnych praw psychologii percepcji z uwzględnieniem oddziaływania emocjonalnego kształtów, faktur i kolorów i ich i odpowiednim dobieraniem.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_W10zna podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń
PAWiO_1A_W08posiada wyrobioną wrażliwość plastyczną i wiedzę z zakresu teorii estetycznych
PAWiO_1A_W07posiada podstawową wiedzę o człowieku w zakresie ergonomii, psychofizjologii, potrzeb osób niepełnosprawnych
PAWiO_1A_W09ma wiedzę o kolorze i barwie, rozumie ich znaczenie dla kompozycji oraz ich wpływ na percepcję formy
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce.
C-2Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury.
C-3Ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem.
Treści programoweT-W-10Psychologia kolorów, gra światła.
T-W-9Złudzenia optyczne a percepcja kompozycji.
T-W-2Zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta.
T-W-3Psychologia percepcji i definicja piękna.
T-W-4Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.
T-W-5Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.
T-W-8Znaczenie działań interdyscyplinarnych, w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.
T-W-6Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie.Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.
T-W-7Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.
Metody nauczaniaM-2ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.
M-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
S-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, nie zna podstawowych praw percepcji.
3,0Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna podstawowe prawa percepcji.
3,5Orientuje się w podstawowych aspektach odbioru kompozycji, zna prawa percepcji.
4,0Dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna prawa percepcji.
4,5Dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna dobrze prawa percepcji.
5,0Bardzo dobrze orientuje się w aspektach odbioru kompozycji, zna bardzo dobrze prawa percepcji.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięPAWiO_1A_S1/C/10_U01W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien posiadać umiejętności związane z prawidłowym posługiwaniem się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji, także związanymi ze stosowaniem kształtów, faktur i kolorów w architekturze oraz powinien mieć odpowiednio rozwiniętą wrażliwość estetyczną i emocjonalną w stosunku do współczesnej sztuki.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_U13potrafi przedstawić projekt w atrakcyjnej formie graficznej i w formie prezentacji multimedialnej
PAWiO_1A_U14potrafi uzyskać zamierzony efekt estetyczny w projekcie architektonicznym przy zastosowaniu odpowiednich materiałów o określonych własnościach plastycznych
PAWiO_1A_U10praktycznie stosuje zasady kształtowania form przestrzennych w różnym kontekście i skali
PAWiO_1A_U26posiada umiejętność zastosowania nabytej wiedzy o człowieku w zakresie ergonomii, psychofizjologii, potrzeb osób niepełnosprawnych w procesie projektowym
PAWiO_1A_U09posiada umiejętność opracowania projektu kolorystyki w architekturze wnętrz i otoczenia
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce.
C-2Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury.
C-3Ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem.
Treści programoweT-W-9Złudzenia optyczne a percepcja kompozycji.
T-W-2Zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta.
T-W-3Psychologia percepcji i definicja piękna.
T-W-4Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.
T-W-5Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.
T-W-8Znaczenie działań interdyscyplinarnych, w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.
T-W-6Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie.Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.
T-W-7Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.
Metody nauczaniaM-2ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.
M-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
S-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie potrafi poslugiwać się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
3,0Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
3,5Prawidłowo posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
4,0Dobrze posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
4,5Dobrze posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
5,0Bardzo sprawnie posługuje się prawami dotyczącymi kompozycji i psychologii percepcji.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięPAWiO_1A_S1/C/10_K01ma świadomość potrzeb społecznych z zakresu psychofizjologii i potrzeb osób niepełnosprawnych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_K12ma świadomość potrzeb społecznych z zakresu psychofizjologii i potrzeb osób niepełnosprawnych
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce.
C-2Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury.
C-3Ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem.
Treści programoweT-W-10Psychologia kolorów, gra światła.
T-W-9Złudzenia optyczne a percepcja kompozycji.
T-W-2Zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta.
T-W-3Psychologia percepcji i definicja piękna.
T-W-4Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.
T-W-5Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.
T-W-8Znaczenie działań interdyscyplinarnych, w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.
T-W-6Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie.Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.
T-W-7Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.
Metody nauczaniaM-2ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.
M-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
S-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0Student sumienny, współpracujący z zespołem.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięPAWiO_1A_S1/C/10_K02W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: aktywna postawa w stosunku do oceny oddziaływania przrestrzeni architektonicznych, chętny do współpracy, dbały o piękno, kreatywny, otwarty na różne oceny odbioru przestrzeni przez innych ludzii, postrzeganie relacji miedzy kompozycją architektoniczna a jej percepcją.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_K05rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności projektowej (społeczne, zdrowotne) i jej wpływ na środowisko
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia kompozycji w sztuce.
C-2Przygotowanie i prowadzenie prezentacji dot. zagadnień zwiazanych z psychologią architektury.
C-3Ukształtowanie umiejetności z zakresu stosowania odpowiednich kształtów i kolorów zgodnych z ich psycholgicznym oddziaływaniem.
Treści programoweT-W-10Psychologia kolorów, gra światła.
T-W-9Złudzenia optyczne a percepcja kompozycji.
T-W-2Zarys problematyki przedmiotu w świetle psychologii architektury i jej znaczenia dla warsztatu projektowego współczesnego architekta.
T-W-3Psychologia percepcji i definicja piękna.
T-W-4Kompozycja architektoniczna, demonstracja formy najprostszej.
T-W-5Budowa kompozycji architektonicznej: cztery główne konwencje, znaczenie rytmu.
T-W-8Znaczenie działań interdyscyplinarnych, w tym malarstwa, rzeźby i muzyki.
T-W-6Dwufazowość percepcji: wrażenie i racjonalizowanie.Trójstopniowy proces percepcyjny: analiza, organizacja, synteza. Figury niemożliwe.
T-W-7Percepcja wizualna - prawa, zasady, granice. Znaczenie stref percepcyjnych w psychologicznym strukturalizowaniu przestrzeni.
Metody nauczaniaM-2ćwiczenia testowe i projektowe z wprowadzeniem zajęć interdyscyplinarnych, z wykorzystaniem muzyki i innych dziedzin sztuki, także w formie korekt zadanych prac projektowych, prezentacji zespołowych wybranych zagadnień i dyskusji podsumowujących.
M-1Metody podające: wykłady informacyjne i prelekcje z objaśnieniem. Metody problemowe: wykłady problemowe i konwersatoryjne, Metody aktywizujące: metoda przypadków,metoda sytuacyjna,inscenizacja,gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne),seminarium,dyskusja dydaktyczna (związana z wykładem, okrągłego stołu, wielokrotna,). Metody eksponujące:filmy ,ekspozycje, pokazy połączone z przeżyciem. Metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem maszyny dydaktycznej, z użyciem podręcznika programowanego. Metody praktyczne: pokazy, ćwiczenia przedmiotowe, korekty ćwiczeń i projektów, symulacje i seminaria.
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: ocena na koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty uczenia się poprzez średnią ocen z wykonanych zadan, ćwiczeń i projektów.
S-1Ocena formująca: ocena okresowych osiągnięć studenta prowadzona na początku zajęć i w trakcie ich trwania.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nieaktywny , nieobowiązkowy.
3,0Student sumienny, współpracujący z zespołem.
3,5Student sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
4,0Student obowiązkowy , sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
4,5Student ambitny, obowiązkowy , sumienny, dobrze współpracujący z zespołem.
5,0Student ambitny, obowiązkowy , sumienny, bardzo dobrze współpracujący z zespołem.