Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Architektury - Architektura (S1)

Sylabus przedmiotu Sztuki plastyczne i techniki warsztatowe:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Architektura
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier architekt
Obszary studiów charakterystyki PRK, dziedzina sztuki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł —
Przedmiot Sztuki plastyczne i techniki warsztatowe
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Sztuk Wizualnych
Nauczyciel odpowiedzialny Jerzy Lipczyński <jlipczynski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Andrzej Golc <agolc@zut.edu.pl>, Mikołaj Jerczyński <mjerczynski@zut.edu.pl>, Szymon Olbrychowski <solbrychowski@zut.edu.pl>, Agnieszka Rek-Lipczyńska <areklipczynska@zut.edu.pl>, Monika Szpener <mszpener@zut.edu.pl>, Joanna Tokarczyk <jtokarczyk@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 8,0 ECTS (formy) 8,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny — Grupa obieralna —

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL1 45 3,01,00zaliczenie
laboratoriaL2 45 3,01,00zaliczenie
laboratoriaL3 45 2,01,00zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1• Zdolności manualne potrzebne do wizualizacji własnych problemów artystycznych. • Podstawowa wiedza dotycząca znajomości perspektywy, konstrukcji, kompozycji oraz technik rysunkowych.
W-2Zaliczenie semestru IV - wiedza ogólna i warsztatowa dotycząca znajomości perspektywy, konstrukcji, kompozycji w rzeźbie malarstwie, grafice oraz technikach rysunkowych.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Rozwijanie umiejętności percepcji, kształcenie myślenia analitycznego i postawy kreacyjnej, pogłębianie wrażliwości na związki między skalą przedmiotów, kontrastem, kształtem, rytmem, bryłą, otoczeniem itp
C-2Wrażliwość kolorystyczna. Postrzeganie i wyrażanie. Umiejętność obserwowania i wyrażania stosunków barw i kształtów Precyzowanie wartości kolorystycznych w tonacji zimnej Umiejętność wyrażania przestrzeni i akcentów w obrazie Umiejętność harmonii - zawarcia światła wewnętrznego i zewnętrznego obrau
C-3Poznanie współczesnych tendencji wyrażania formy architektonicznej kolorem. Porządkowanie przestrzeni miasta i akcentowania krajobrazu kolorem Projektowanie koloru na wykonanej kompozycji rzeźbiarskiej. Testowanie światłem w oglądzie pełnoprzestrzennym. Próby wyrażania kolorem obiektu zrealizowanego w Szczecinie z uwzględnieniem jego formy, funkcji i otoczenia. Konstruowanie formy przy użyciu różnorodnych materiałów, umiejętność użycia kontrastu, rytmu, skali, przy zastosowaniu różnych materiałów.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Wykład informacyjny i wprowadzenie – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi i ich znaczeniem w architekturze oraz urbanistyce, architekturze wnetrz i wzornictwie. Omówienie kryteriów oceniania.2
T-L-2Układ przestrzenny komponowany ukierunkowany na związki: architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne wprowadzające do studium rysunkowego. Problem: -Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/. -Konstrukcje /perspektywa czołowa i boczna, napięcia kierunkowe/. -Światłocień /światło czynnikiem kreującym, światło a destrukcja formy/. -Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/. -Perspektywa /niski i wysoki horyzont/. -Kompozycja /otwarta, zamknięta/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych, format studyjny A1, A2, B1, B2, szkicownik A4.25
T-L-3Człowiek - znaczenie proporcji w architekturze, architekturze wnętrz i wzornictwie. -akt, -w ubraniu, Problemy: anatomia, konstrukcja, ruch, gest, światłocień, forma, człowiek wobec otoczenia, otoczenie a człowiek.9
T-L-4Układ przestrzenny zastany – plener ukierunkowany na związki architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. -pejzaż miejski w perspektywie /powietrzna, czołowa, boczna, żabia itd./ -detal architektoniczny Problemy: wartość ilościowa i jakościowa linii i plamy, światło czynnikiem modelującym przestrzeń, konstrukcja i modelunek światłocieniowy.3
T-L-5Praca z wyobraźni na podane hasło powiazane z istotnymi zagadnieniami dla architektury i urbanistyki, architektury wnętrz i otoczenia oraz wzornictwa. -układ brył w przestrzeni /liternictwo/– konstrukcja i dekonstrukcja.3
T-L-6Przeglądy śródsemestralne3
45
laboratoria
T-L-1Zastosowanie grafiki w architekturze, architekturze wnętrz i wzornictwie - w pracach projektowych i w realizacjach.3
T-L-2Kompozycja3
T-L-3Projektowanie znaków graficznych6
T-L-4Interpretacja graficzna fotografii3
T-L-5Liternictwo3
T-L-6Tworzenie obrazu wnętrza architektonicznego3
T-L-7Głowa z natury - Budowa, konstrukcja. Cechy indywidualne modela. Podział formy wg przyjętego kodu, np. siatka linii równoległych. Budowanie formy o wyraźnym działaniu statycznym, dynamicznym, przestrzeni otwartych, pomiędzy elementami itp. Posługiwanie się bryłą i przestrzenią w kontkscie zagadnień dotyczących architektury, architektury wnetrz i wzornictwa.21
T-L-8Zaliczenie przedmiotu3
45
laboratoria
T-L-1Wykład informacyjny i wprowadzenie – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi i ich znaczeniem w architekturze oraz urbanistyce, architekturze wnetrz i wzornictwie. Omówienie kryteriów oceniania.2
T-L-2Układ przestrzenny komponowany ukierunkowany na związki: architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne wprowadzające do studium rysunkowego. Problem: -Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/. -Konstrukcje /perspektywa czołowa i boczna, napięcia kierunkowe/. -Światłocień /światło czynnikiem kreującym, światło a destrukcja formy/. -Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/. -Perspektywa /niski i wysoki horyzont/. -Kompozycja /otwarta, zamknięta/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych, format studyjny A1, A2, B1, B2, szkicownik A4.25
T-L-3Człowiek - znaczenie proporcji w architekturze, architekturze wnętrz i wzornictwie. -akt, -w ubraniu, Problemy: anatomia, konstrukcja, ruch, gest, światłocień, forma, człowiek wobec otoczenia, otoczenie a człowiek.6
T-L-4Układ przestrzenny zastany – plener ukierunkowany na związki architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. -pejzaż miejski w perspektywie /powietrzna, czołowa, boczna, żabia itd./ -detal architektoniczny Problemy: wartość ilościowa i jakościowa linii i plamy, światło czynnikiem modelującym przestrzeń, konstrukcja i modelunek światłocieniowy.6
T-L-5Praca z wyobraźni na podane hasło powiazane z istotnymi zagadnieniami dla architektury i urbanistyki, architektury wnętrz i otoczenia oraz wzornictwa. -układ brył w przestrzeni /liternictwo/– konstrukcja i dekonstrukcja.3
T-L-6Przeglądy śródsemestralne3
45

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1uczestnictwo w zajęciach45
A-L-2praca własna45
90
laboratoria
A-L-1uczestnictwo w zajęciach45
A-L-2praca własna45
90
laboratoria
A-L-1uczestnictwo w zajęciach45
A-L-2praca własna15
60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1• Wykład informacyjny • Pogadanka • Wykład problemowy • Metoda sytuacyjna • Inscenizacja • Pokaz połączony z przeżyciem • Ćw. Przedmiotowe • Metoda projektów

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: • Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. • Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_1A_S1/B.3/00_W01
posiada wyrobioną wrażliwość plastyczną i wiedzę z zakresu teorii estetycznych		AU_1A_W06——C-1, C-2, C-3T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4M-1S-1
AU_1A_S1/B.3/00_W02
ma wiedzę o kolorze i barwie, rozumie ich znaczenie dla kompozycji oraz wpływ na odbiór formy		AU_1A_W07——C-1, C-2, C-3T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-5M-1S-1
AU_1A_S1/B.3/00_W03
zna podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń		AU_1A_W08——C-1, C-2, C-3T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-5M-1S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_1A_S1/B.3/00_U01
sprawnie rysuje (rzeźbi, maluje, tworzy kolorowe grafiki…) z użyciem różnych narzędzi, materiałów i technik, także komputerowych; modeluje wirtualnie i fizycznie		AU_1A_U07——C-1, C-2, C-3T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4M-1S-1

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
AU_1A_S1/B.3/00_K01
jest gotowy do pracy w zespole branżowym i międzybranżowym		AU_1A_K01——C-1, C-2, C-3T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5M-1S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_1A_S1/B.3/00_W01
posiada wyrobioną wrażliwość plastyczną i wiedzę z zakresu teorii estetycznych		2,0Nie zna terminologi plastycznej. Nie proponujewłasnej kreacji artystycznej. Nie potrafi dobierać właściwych środków plastycznych w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych w rzeźbie, na formie trójwymiarowej i projektach kolorystyki architektury.
3,0W stopniu podstawowym zna terminologię plastyczną. Proponuje własną kreację artystyczną. Potrafi dobierać właściwe środki wyrazu w rzeźbie , kolorystyce architektury i kolorystyce formy.
3,5Zyskuje większą świadomość w rozpoznawaniu i odtwarzaniu wewnętrznej konstrukcji brył trójwymiarowych. W kolorystyce formy wyraża własnymi środkami zamierzone idee. W kolorystyce architektury rozwija umiejętności wizualizacji obiektu kolorem.
4,0Proponuje własne pomysły w rozwiązywaniu zadań problemowych. pogłębia wiedzę w zakresie form przestrzennych i koloryski architektury.. Przejawia większą samodzielność artystyczną.
4,5Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością. Wzbogaca swóje dokonania w zakresi rzeźby, malarstwa o prace realizowane poza uczelnią.
5,0Jest naturalnie aktywny. Posiada intuicję plastyczną. Chętnie podejmuje wyzwania a zakresu innych dyscyplin artystycznych.
AU_1A_S1/B.3/00_W02
ma wiedzę o kolorze i barwie, rozumie ich znaczenie dla kompozycji oraz wpływ na odbiór formy		2,0Nie zna terminologi plastycznej. Nie proponujewłasnej kreacji artystycznej. Nie potrafi dobierać właściwych środków plastycznych w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych na płaszczyźnie.
3,0W stopniu podstawowym zna terminologię plastyczną. Proponuje własną kreację artystyczną. Potrafi dobierać właściwe środki wyrazu w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych na płaszczyźnie.
3,5Zyskuje większą świadomość w rozpoznawaniu i odtwarzaniu wewnętrznej konstrukcji brył oraz budowy anatomicznej człowieka.
4,0Proponuje własne pomysły w rozwiązywaniu zadań problemowych. pogłębia wiedzę w zakresie technik rysunku. Przejawia większą samodzielność artystyczną.
4,5Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością. Wzbogaca swóje dokonania w zakresi rysunku o prace realizowane poza uczelnią.
5,0Jest naturalnie aktywny. Posiada intuicję plastyczną. Chętnie podejmuje wyzwania a zakresu innych dyscyplin artystycznych.
AU_1A_S1/B.3/00_W03
zna podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń		2,0Nie zna terminologi plastycznej. Nie proponujewłasnej kreacji artystycznej. Nie potrafi dobierać właściwych środków plastycznych w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych na płaszczyźnie.
3,0W stopniu podstawowym zna terminologię plastyczną. Proponuje własną kreację artystyczną. Potrafi dobierać właściwe środki wyrazu w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych na płaszczyźnie.
3,5Zyskuje większą świadomość w rozpoznawaniu i odtwarzaniu wewnętrznej konstrukcji brył oraz budowy anatomicznej człowieka.
4,0Proponuje własne pomysły w rozwiązywaniu zadań problemowych. pogłębia wiedzę w zakresie technik rysunku. Przejawia większą samodzielność artystyczną.
4,5Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością. Wzbogaca swóje dokonania w zakresi rysunku o prace realizowane poza uczelnią.
5,0Jest naturalnie aktywny. Posiada intuicję plastyczną. Chętnie podejmuje wyzwania a zakresu innych dyscyplin artystycznych.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_1A_S1/B.3/00_U01
sprawnie rysuje (rzeźbi, maluje, tworzy kolorowe grafiki…) z użyciem różnych narzędzi, materiałów i technik, także komputerowych; modeluje wirtualnie i fizycznie		2,0Nie posiada sprawności manualnej w zakresie przewidzianym programem.
3,0W stopniu podstawowym posiada sprawność manualną w zakresie przewidzianym programem.
3,5Potrafi dobrać i posłużyć się różnymi technikami w zakresie rzeźby, kolorystyki formy i kolorystyki architektury
4,0Potrafi na podstawie zdobytych umiejętności przygotować ryginalną pracę z rzeźby, kolorystyki formy i kolorystyki architektury .
4,5Wyróżnia się samodzielnością .Swiadomie stosuje zabiegi kompozycyje w celu osiągnięcia pożądanego efektu.
5,0Potrafi rozwijać i wzbogacać swoją biegłość warsztatową w oparciu także o inne media.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
AU_1A_S1/B.3/00_K01
jest gotowy do pracy w zespole branżowym i międzybranżowym		2,0nie jest gotowy do pracy w zespołach nie zrealizował żadnego postawionego zadania z rzeźby, kolorystyki formy i kolorystyki architektury.
3,0Posiada gotowość pracy w szerszym gronie. Przejawia zdolności krytycznego myślenia.
3,5Umie pracować w zespole. Posiada zdolność krytycznego myślenia.
4,0Jest kreatywny i twórczy. Umie oceniach wyniki własnej pracy.Postępuje zgodnie z zasadami etyki.
4,5Jest kreatywny i twórczy. Umie oceniach wyniki własnej pracy.Postępuje zgodnie z zasadami etyki. Wyróżnia się zdolnościami organizacyjnymi.
5,0Jest dobrze przygotowany do pracy w zespołachbranżowych i międzybranżowych.

Literatura podstawowa

  1. Cook Peter, Drawing.The Motive Force of Architecture, John Wiley & Sons Ltd, London, 2014
  2. Leblanc Yves, Rysunek perspektywiczny, Arkady, Warszawa, 2012
  3. Simblet Sarah, Anatomia dla artystów, Arkady, W-wa, 2007
  4. Kandynsky Wassily, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa, 1986
  5. Tessing Karl, Techniki Rysunku, WAF, Warszawa, 1982
  6. Gombrich E.H., Sztuka i złudzenie, PIW, W-wa, 1981

Literatura dodatkowa

  1. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, PWN, 2011
  2. Berger John, Sposoby widzenia, Aletheia, Warszawa, 2009
  3. Hansen Oskar, Zobaczyć świat, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2005

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Wykład informacyjny i wprowadzenie – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi i ich znaczeniem w architekturze oraz urbanistyce, architekturze wnetrz i wzornictwie. Omówienie kryteriów oceniania.2
T-L-2Układ przestrzenny komponowany ukierunkowany na związki: architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne wprowadzające do studium rysunkowego. Problem: -Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/. -Konstrukcje /perspektywa czołowa i boczna, napięcia kierunkowe/. -Światłocień /światło czynnikiem kreującym, światło a destrukcja formy/. -Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/. -Perspektywa /niski i wysoki horyzont/. -Kompozycja /otwarta, zamknięta/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych, format studyjny A1, A2, B1, B2, szkicownik A4.25
T-L-3Człowiek - znaczenie proporcji w architekturze, architekturze wnętrz i wzornictwie. -akt, -w ubraniu, Problemy: anatomia, konstrukcja, ruch, gest, światłocień, forma, człowiek wobec otoczenia, otoczenie a człowiek.9
T-L-4Układ przestrzenny zastany – plener ukierunkowany na związki architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. -pejzaż miejski w perspektywie /powietrzna, czołowa, boczna, żabia itd./ -detal architektoniczny Problemy: wartość ilościowa i jakościowa linii i plamy, światło czynnikiem modelującym przestrzeń, konstrukcja i modelunek światłocieniowy.3
T-L-5Praca z wyobraźni na podane hasło powiazane z istotnymi zagadnieniami dla architektury i urbanistyki, architektury wnętrz i otoczenia oraz wzornictwa. -układ brył w przestrzeni /liternictwo/– konstrukcja i dekonstrukcja.3
T-L-6Przeglądy śródsemestralne3
45

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Zastosowanie grafiki w architekturze, architekturze wnętrz i wzornictwie - w pracach projektowych i w realizacjach.3
T-L-2Kompozycja3
T-L-3Projektowanie znaków graficznych6
T-L-4Interpretacja graficzna fotografii3
T-L-5Liternictwo3
T-L-6Tworzenie obrazu wnętrza architektonicznego3
T-L-7Głowa z natury - Budowa, konstrukcja. Cechy indywidualne modela. Podział formy wg przyjętego kodu, np. siatka linii równoległych. Budowanie formy o wyraźnym działaniu statycznym, dynamicznym, przestrzeni otwartych, pomiędzy elementami itp. Posługiwanie się bryłą i przestrzenią w kontkscie zagadnień dotyczących architektury, architektury wnetrz i wzornictwa.21
T-L-8Zaliczenie przedmiotu3
45

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Wykład informacyjny i wprowadzenie – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi i ich znaczeniem w architekturze oraz urbanistyce, architekturze wnetrz i wzornictwie. Omówienie kryteriów oceniania.2
T-L-2Układ przestrzenny komponowany ukierunkowany na związki: architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne wprowadzające do studium rysunkowego. Problem: -Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/. -Konstrukcje /perspektywa czołowa i boczna, napięcia kierunkowe/. -Światłocień /światło czynnikiem kreującym, światło a destrukcja formy/. -Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/. -Perspektywa /niski i wysoki horyzont/. -Kompozycja /otwarta, zamknięta/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych, format studyjny A1, A2, B1, B2, szkicownik A4.25
T-L-3Człowiek - znaczenie proporcji w architekturze, architekturze wnętrz i wzornictwie. -akt, -w ubraniu, Problemy: anatomia, konstrukcja, ruch, gest, światłocień, forma, człowiek wobec otoczenia, otoczenie a człowiek.6
T-L-4Układ przestrzenny zastany – plener ukierunkowany na związki architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. -pejzaż miejski w perspektywie /powietrzna, czołowa, boczna, żabia itd./ -detal architektoniczny Problemy: wartość ilościowa i jakościowa linii i plamy, światło czynnikiem modelującym przestrzeń, konstrukcja i modelunek światłocieniowy.6
T-L-5Praca z wyobraźni na podane hasło powiazane z istotnymi zagadnieniami dla architektury i urbanistyki, architektury wnętrz i otoczenia oraz wzornictwa. -układ brył w przestrzeni /liternictwo/– konstrukcja i dekonstrukcja.3
T-L-6Przeglądy śródsemestralne3
45

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1uczestnictwo w zajęciach45
A-L-2praca własna45
90
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1uczestnictwo w zajęciach45
A-L-2praca własna45
90
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1uczestnictwo w zajęciach45
A-L-2praca własna15
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_S1/B.3/00_W01posiada wyrobioną wrażliwość plastyczną i wiedzę z zakresu teorii estetycznych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_W06B.W2. absolwent zna i rozumie historię architektury i urbanistyki, architekturę współczesną, ochronę dziedzictwa, w zakresie niezbędnym w twórczości architektonicznej, urbanistycznej i planistycznej;
Cel przedmiotuC-1Rozwijanie umiejętności percepcji, kształcenie myślenia analitycznego i postawy kreacyjnej, pogłębianie wrażliwości na związki między skalą przedmiotów, kontrastem, kształtem, rytmem, bryłą, otoczeniem itp
C-2Wrażliwość kolorystyczna. Postrzeganie i wyrażanie. Umiejętność obserwowania i wyrażania stosunków barw i kształtów Precyzowanie wartości kolorystycznych w tonacji zimnej Umiejętność wyrażania przestrzeni i akcentów w obrazie Umiejętność harmonii - zawarcia światła wewnętrznego i zewnętrznego obrau
C-3Poznanie współczesnych tendencji wyrażania formy architektonicznej kolorem. Porządkowanie przestrzeni miasta i akcentowania krajobrazu kolorem Projektowanie koloru na wykonanej kompozycji rzeźbiarskiej. Testowanie światłem w oglądzie pełnoprzestrzennym. Próby wyrażania kolorem obiektu zrealizowanego w Szczecinie z uwzględnieniem jego formy, funkcji i otoczenia. Konstruowanie formy przy użyciu różnorodnych materiałów, umiejętność użycia kontrastu, rytmu, skali, przy zastosowaniu różnych materiałów.
Treści programoweT-L-1Wykład informacyjny i wprowadzenie – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi i ich znaczeniem w architekturze oraz urbanistyce, architekturze wnetrz i wzornictwie. Omówienie kryteriów oceniania.
T-L-2Układ przestrzenny komponowany ukierunkowany na związki: architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne wprowadzające do studium rysunkowego. Problem: -Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/. -Konstrukcje /perspektywa czołowa i boczna, napięcia kierunkowe/. -Światłocień /światło czynnikiem kreującym, światło a destrukcja formy/. -Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/. -Perspektywa /niski i wysoki horyzont/. -Kompozycja /otwarta, zamknięta/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych, format studyjny A1, A2, B1, B2, szkicownik A4.
T-L-3Człowiek - znaczenie proporcji w architekturze, architekturze wnętrz i wzornictwie. -akt, -w ubraniu, Problemy: anatomia, konstrukcja, ruch, gest, światłocień, forma, człowiek wobec otoczenia, otoczenie a człowiek.
T-L-4Układ przestrzenny zastany – plener ukierunkowany na związki architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. -pejzaż miejski w perspektywie /powietrzna, czołowa, boczna, żabia itd./ -detal architektoniczny Problemy: wartość ilościowa i jakościowa linii i plamy, światło czynnikiem modelującym przestrzeń, konstrukcja i modelunek światłocieniowy.
Metody nauczaniaM-1• Wykład informacyjny • Pogadanka • Wykład problemowy • Metoda sytuacyjna • Inscenizacja • Pokaz połączony z przeżyciem • Ćw. Przedmiotowe • Metoda projektów
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: • Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. • Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie zna terminologi plastycznej. Nie proponujewłasnej kreacji artystycznej. Nie potrafi dobierać właściwych środków plastycznych w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych w rzeźbie, na formie trójwymiarowej i projektach kolorystyki architektury.
3,0W stopniu podstawowym zna terminologię plastyczną. Proponuje własną kreację artystyczną. Potrafi dobierać właściwe środki wyrazu w rzeźbie , kolorystyce architektury i kolorystyce formy.
3,5Zyskuje większą świadomość w rozpoznawaniu i odtwarzaniu wewnętrznej konstrukcji brył trójwymiarowych. W kolorystyce formy wyraża własnymi środkami zamierzone idee. W kolorystyce architektury rozwija umiejętności wizualizacji obiektu kolorem.
4,0Proponuje własne pomysły w rozwiązywaniu zadań problemowych. pogłębia wiedzę w zakresie form przestrzennych i koloryski architektury.. Przejawia większą samodzielność artystyczną.
4,5Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością. Wzbogaca swóje dokonania w zakresi rzeźby, malarstwa o prace realizowane poza uczelnią.
5,0Jest naturalnie aktywny. Posiada intuicję plastyczną. Chętnie podejmuje wyzwania a zakresu innych dyscyplin artystycznych.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_S1/B.3/00_W02ma wiedzę o kolorze i barwie, rozumie ich znaczenie dla kompozycji oraz wpływ na odbiór formy
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_W07B.W3. absolwent zna i rozumie znaczenie środowiska przyrodniczego w projektowaniu architektonicznym, urbanistycznym i planowaniu przestrzennym;
Cel przedmiotuC-1Rozwijanie umiejętności percepcji, kształcenie myślenia analitycznego i postawy kreacyjnej, pogłębianie wrażliwości na związki między skalą przedmiotów, kontrastem, kształtem, rytmem, bryłą, otoczeniem itp
C-2Wrażliwość kolorystyczna. Postrzeganie i wyrażanie. Umiejętność obserwowania i wyrażania stosunków barw i kształtów Precyzowanie wartości kolorystycznych w tonacji zimnej Umiejętność wyrażania przestrzeni i akcentów w obrazie Umiejętność harmonii - zawarcia światła wewnętrznego i zewnętrznego obrau
C-3Poznanie współczesnych tendencji wyrażania formy architektonicznej kolorem. Porządkowanie przestrzeni miasta i akcentowania krajobrazu kolorem Projektowanie koloru na wykonanej kompozycji rzeźbiarskiej. Testowanie światłem w oglądzie pełnoprzestrzennym. Próby wyrażania kolorem obiektu zrealizowanego w Szczecinie z uwzględnieniem jego formy, funkcji i otoczenia. Konstruowanie formy przy użyciu różnorodnych materiałów, umiejętność użycia kontrastu, rytmu, skali, przy zastosowaniu różnych materiałów.
Treści programoweT-L-1Wykład informacyjny i wprowadzenie – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi i ich znaczeniem w architekturze oraz urbanistyce, architekturze wnetrz i wzornictwie. Omówienie kryteriów oceniania.
T-L-2Układ przestrzenny komponowany ukierunkowany na związki: architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne wprowadzające do studium rysunkowego. Problem: -Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/. -Konstrukcje /perspektywa czołowa i boczna, napięcia kierunkowe/. -Światłocień /światło czynnikiem kreującym, światło a destrukcja formy/. -Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/. -Perspektywa /niski i wysoki horyzont/. -Kompozycja /otwarta, zamknięta/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych, format studyjny A1, A2, B1, B2, szkicownik A4.
T-L-3Człowiek - znaczenie proporcji w architekturze, architekturze wnętrz i wzornictwie. -akt, -w ubraniu, Problemy: anatomia, konstrukcja, ruch, gest, światłocień, forma, człowiek wobec otoczenia, otoczenie a człowiek.
T-L-5Praca z wyobraźni na podane hasło powiazane z istotnymi zagadnieniami dla architektury i urbanistyki, architektury wnętrz i otoczenia oraz wzornictwa. -układ brył w przestrzeni /liternictwo/– konstrukcja i dekonstrukcja.
Metody nauczaniaM-1• Wykład informacyjny • Pogadanka • Wykład problemowy • Metoda sytuacyjna • Inscenizacja • Pokaz połączony z przeżyciem • Ćw. Przedmiotowe • Metoda projektów
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: • Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. • Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie zna terminologi plastycznej. Nie proponujewłasnej kreacji artystycznej. Nie potrafi dobierać właściwych środków plastycznych w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych na płaszczyźnie.
3,0W stopniu podstawowym zna terminologię plastyczną. Proponuje własną kreację artystyczną. Potrafi dobierać właściwe środki wyrazu w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych na płaszczyźnie.
3,5Zyskuje większą świadomość w rozpoznawaniu i odtwarzaniu wewnętrznej konstrukcji brył oraz budowy anatomicznej człowieka.
4,0Proponuje własne pomysły w rozwiązywaniu zadań problemowych. pogłębia wiedzę w zakresie technik rysunku. Przejawia większą samodzielność artystyczną.
4,5Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością. Wzbogaca swóje dokonania w zakresi rysunku o prace realizowane poza uczelnią.
5,0Jest naturalnie aktywny. Posiada intuicję plastyczną. Chętnie podejmuje wyzwania a zakresu innych dyscyplin artystycznych.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_S1/B.3/00_W03zna podstawy budowy formy, elementy i zasady kompozycji przestrzennej oraz relacje między elementami kształtującymi przestrzeń
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_W08B.W4. absolwent zna i rozumie matematykę, geometrię przestrzeni, statykę, wytrzymałość materiałów, kształtowanie, konstruowanie i wymiarowanie konstrukcji, w zakresie niezbędnym do formułowania i rozwiązywania zadań z obszaru projektowania architektonicznego i urbanistycznego;
Cel przedmiotuC-1Rozwijanie umiejętności percepcji, kształcenie myślenia analitycznego i postawy kreacyjnej, pogłębianie wrażliwości na związki między skalą przedmiotów, kontrastem, kształtem, rytmem, bryłą, otoczeniem itp
C-2Wrażliwość kolorystyczna. Postrzeganie i wyrażanie. Umiejętność obserwowania i wyrażania stosunków barw i kształtów Precyzowanie wartości kolorystycznych w tonacji zimnej Umiejętność wyrażania przestrzeni i akcentów w obrazie Umiejętność harmonii - zawarcia światła wewnętrznego i zewnętrznego obrau
C-3Poznanie współczesnych tendencji wyrażania formy architektonicznej kolorem. Porządkowanie przestrzeni miasta i akcentowania krajobrazu kolorem Projektowanie koloru na wykonanej kompozycji rzeźbiarskiej. Testowanie światłem w oglądzie pełnoprzestrzennym. Próby wyrażania kolorem obiektu zrealizowanego w Szczecinie z uwzględnieniem jego formy, funkcji i otoczenia. Konstruowanie formy przy użyciu różnorodnych materiałów, umiejętność użycia kontrastu, rytmu, skali, przy zastosowaniu różnych materiałów.
Treści programoweT-L-1Wykład informacyjny i wprowadzenie – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi i ich znaczeniem w architekturze oraz urbanistyce, architekturze wnetrz i wzornictwie. Omówienie kryteriów oceniania.
T-L-2Układ przestrzenny komponowany ukierunkowany na związki: architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne wprowadzające do studium rysunkowego. Problem: -Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/. -Konstrukcje /perspektywa czołowa i boczna, napięcia kierunkowe/. -Światłocień /światło czynnikiem kreującym, światło a destrukcja formy/. -Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/. -Perspektywa /niski i wysoki horyzont/. -Kompozycja /otwarta, zamknięta/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych, format studyjny A1, A2, B1, B2, szkicownik A4.
T-L-3Człowiek - znaczenie proporcji w architekturze, architekturze wnętrz i wzornictwie. -akt, -w ubraniu, Problemy: anatomia, konstrukcja, ruch, gest, światłocień, forma, człowiek wobec otoczenia, otoczenie a człowiek.
T-L-5Praca z wyobraźni na podane hasło powiazane z istotnymi zagadnieniami dla architektury i urbanistyki, architektury wnętrz i otoczenia oraz wzornictwa. -układ brył w przestrzeni /liternictwo/– konstrukcja i dekonstrukcja.
Metody nauczaniaM-1• Wykład informacyjny • Pogadanka • Wykład problemowy • Metoda sytuacyjna • Inscenizacja • Pokaz połączony z przeżyciem • Ćw. Przedmiotowe • Metoda projektów
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: • Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. • Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie zna terminologi plastycznej. Nie proponujewłasnej kreacji artystycznej. Nie potrafi dobierać właściwych środków plastycznych w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych na płaszczyźnie.
3,0W stopniu podstawowym zna terminologię plastyczną. Proponuje własną kreację artystyczną. Potrafi dobierać właściwe środki wyrazu w budowaniu napięć kierunkowych, światłocieniowych i fakturowych na płaszczyźnie.
3,5Zyskuje większą świadomość w rozpoznawaniu i odtwarzaniu wewnętrznej konstrukcji brył oraz budowy anatomicznej człowieka.
4,0Proponuje własne pomysły w rozwiązywaniu zadań problemowych. pogłębia wiedzę w zakresie technik rysunku. Przejawia większą samodzielność artystyczną.
4,5Wyróżnia się aktywnością i samodzielnością. Wzbogaca swóje dokonania w zakresi rysunku o prace realizowane poza uczelnią.
5,0Jest naturalnie aktywny. Posiada intuicję plastyczną. Chętnie podejmuje wyzwania a zakresu innych dyscyplin artystycznych.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_S1/B.3/00_U01sprawnie rysuje (rzeźbi, maluje, tworzy kolorowe grafiki…) z użyciem różnych narzędzi, materiałów i technik, także komputerowych; modeluje wirtualnie i fizycznie
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_U07A.U7. absolwent potrafi porozumieć się przy użyciu różnych technik i narzędzi w środowisku zawodowym właściwym dla projektowania architektonicznego i urbanistycznego;
Cel przedmiotuC-1Rozwijanie umiejętności percepcji, kształcenie myślenia analitycznego i postawy kreacyjnej, pogłębianie wrażliwości na związki między skalą przedmiotów, kontrastem, kształtem, rytmem, bryłą, otoczeniem itp
C-2Wrażliwość kolorystyczna. Postrzeganie i wyrażanie. Umiejętność obserwowania i wyrażania stosunków barw i kształtów Precyzowanie wartości kolorystycznych w tonacji zimnej Umiejętność wyrażania przestrzeni i akcentów w obrazie Umiejętność harmonii - zawarcia światła wewnętrznego i zewnętrznego obrau
C-3Poznanie współczesnych tendencji wyrażania formy architektonicznej kolorem. Porządkowanie przestrzeni miasta i akcentowania krajobrazu kolorem Projektowanie koloru na wykonanej kompozycji rzeźbiarskiej. Testowanie światłem w oglądzie pełnoprzestrzennym. Próby wyrażania kolorem obiektu zrealizowanego w Szczecinie z uwzględnieniem jego formy, funkcji i otoczenia. Konstruowanie formy przy użyciu różnorodnych materiałów, umiejętność użycia kontrastu, rytmu, skali, przy zastosowaniu różnych materiałów.
Treści programoweT-L-1Wykład informacyjny i wprowadzenie – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi i ich znaczeniem w architekturze oraz urbanistyce, architekturze wnetrz i wzornictwie. Omówienie kryteriów oceniania.
T-L-2Układ przestrzenny komponowany ukierunkowany na związki: architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne wprowadzające do studium rysunkowego. Problem: -Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/. -Konstrukcje /perspektywa czołowa i boczna, napięcia kierunkowe/. -Światłocień /światło czynnikiem kreującym, światło a destrukcja formy/. -Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/. -Perspektywa /niski i wysoki horyzont/. -Kompozycja /otwarta, zamknięta/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych, format studyjny A1, A2, B1, B2, szkicownik A4.
T-L-3Człowiek - znaczenie proporcji w architekturze, architekturze wnętrz i wzornictwie. -akt, -w ubraniu, Problemy: anatomia, konstrukcja, ruch, gest, światłocień, forma, człowiek wobec otoczenia, otoczenie a człowiek.
T-L-4Układ przestrzenny zastany – plener ukierunkowany na związki architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. -pejzaż miejski w perspektywie /powietrzna, czołowa, boczna, żabia itd./ -detal architektoniczny Problemy: wartość ilościowa i jakościowa linii i plamy, światło czynnikiem modelującym przestrzeń, konstrukcja i modelunek światłocieniowy.
Metody nauczaniaM-1• Wykład informacyjny • Pogadanka • Wykład problemowy • Metoda sytuacyjna • Inscenizacja • Pokaz połączony z przeżyciem • Ćw. Przedmiotowe • Metoda projektów
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: • Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. • Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie posiada sprawności manualnej w zakresie przewidzianym programem.
3,0W stopniu podstawowym posiada sprawność manualną w zakresie przewidzianym programem.
3,5Potrafi dobrać i posłużyć się różnymi technikami w zakresie rzeźby, kolorystyki formy i kolorystyki architektury
4,0Potrafi na podstawie zdobytych umiejętności przygotować ryginalną pracę z rzeźby, kolorystyki formy i kolorystyki architektury .
4,5Wyróżnia się samodzielnością .Swiadomie stosuje zabiegi kompozycyje w celu osiągnięcia pożądanego efektu.
5,0Potrafi rozwijać i wzbogacać swoją biegłość warsztatową w oparciu także o inne media.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięAU_1A_S1/B.3/00_K01jest gotowy do pracy w zespole branżowym i międzybranżowym
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówAU_1A_K01A.S1. absolwent jest gotów do samodzielnego myślenia w celu rozwiązywania prostych problemów projektowych;
Cel przedmiotuC-1Rozwijanie umiejętności percepcji, kształcenie myślenia analitycznego i postawy kreacyjnej, pogłębianie wrażliwości na związki między skalą przedmiotów, kontrastem, kształtem, rytmem, bryłą, otoczeniem itp
C-2Wrażliwość kolorystyczna. Postrzeganie i wyrażanie. Umiejętność obserwowania i wyrażania stosunków barw i kształtów Precyzowanie wartości kolorystycznych w tonacji zimnej Umiejętność wyrażania przestrzeni i akcentów w obrazie Umiejętność harmonii - zawarcia światła wewnętrznego i zewnętrznego obrau
C-3Poznanie współczesnych tendencji wyrażania formy architektonicznej kolorem. Porządkowanie przestrzeni miasta i akcentowania krajobrazu kolorem Projektowanie koloru na wykonanej kompozycji rzeźbiarskiej. Testowanie światłem w oglądzie pełnoprzestrzennym. Próby wyrażania kolorem obiektu zrealizowanego w Szczecinie z uwzględnieniem jego formy, funkcji i otoczenia. Konstruowanie formy przy użyciu różnorodnych materiałów, umiejętność użycia kontrastu, rytmu, skali, przy zastosowaniu różnych materiałów.
Treści programoweT-L-1Wykład informacyjny i wprowadzenie – zaznajomienie z podstawową terminologią związaną z konstrukcją rysunku na płaszczyźnie oraz technikami rysunkowymi i ich znaczeniem w architekturze oraz urbanistyce, architekturze wnetrz i wzornictwie. Omówienie kryteriów oceniania.
T-L-2Układ przestrzenny komponowany ukierunkowany na związki: architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. Wszystkie ćwiczenia poprzedza wykład problemowy oraz szkice koncepcyjne wprowadzające do studium rysunkowego. Problem: -Proporcje /relacja skali elementów względem siebie oraz w stosunku do formatu płaszczyzny/. -Konstrukcje /perspektywa czołowa i boczna, napięcia kierunkowe/. -Światłocień /światło czynnikiem kreującym, światło a destrukcja formy/. -Faktura /zróżnicowanie materii, opracowanie detalu/. -Perspektywa /niski i wysoki horyzont/. -Kompozycja /otwarta, zamknięta/. Cykl ćwiczeń zakłada rozwój umiejętności notacji rysunkowych oraz możliwości kreacyjnych w odniesieniu do układu przestrzennego przy stosowaniu różnorodnych technik rysunkowych, format studyjny A1, A2, B1, B2, szkicownik A4.
T-L-3Człowiek - znaczenie proporcji w architekturze, architekturze wnętrz i wzornictwie. -akt, -w ubraniu, Problemy: anatomia, konstrukcja, ruch, gest, światłocień, forma, człowiek wobec otoczenia, otoczenie a człowiek.
T-L-4Układ przestrzenny zastany – plener ukierunkowany na związki architektury i urbanistyki z otoczeniem, wnętrzami architektonicznymi, wnętrzami urbanistycznymi, detalem architektonicznym i wzornictwem. -pejzaż miejski w perspektywie /powietrzna, czołowa, boczna, żabia itd./ -detal architektoniczny Problemy: wartość ilościowa i jakościowa linii i plamy, światło czynnikiem modelującym przestrzeń, konstrukcja i modelunek światłocieniowy.
T-L-5Praca z wyobraźni na podane hasło powiazane z istotnymi zagadnieniami dla architektury i urbanistyki, architektury wnętrz i otoczenia oraz wzornictwa. -układ brył w przestrzeni /liternictwo/– konstrukcja i dekonstrukcja.
Metody nauczaniaM-1• Wykład informacyjny • Pogadanka • Wykład problemowy • Metoda sytuacyjna • Inscenizacja • Pokaz połączony z przeżyciem • Ćw. Przedmiotowe • Metoda projektów
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: • Ocena formująca – przegląd śródsemestralny, aktywne uczestnictwo w zajęciach połączone z indywidualną korektą, systematyczne przygotowanie do zajęć. • Ocena podsumowująca – uwzględnia ocenę formującą, postęp w umiejętnościach warsztatowych oraz indywidualne zaangażowanie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0nie jest gotowy do pracy w zespołach nie zrealizował żadnego postawionego zadania z rzeźby, kolorystyki formy i kolorystyki architektury.
3,0Posiada gotowość pracy w szerszym gronie. Przejawia zdolności krytycznego myślenia.
3,5Umie pracować w zespole. Posiada zdolność krytycznego myślenia.
4,0Jest kreatywny i twórczy. Umie oceniach wyniki własnej pracy.Postępuje zgodnie z zasadami etyki.
4,5Jest kreatywny i twórczy. Umie oceniach wyniki własnej pracy.Postępuje zgodnie z zasadami etyki. Wyróżnia się zdolnościami organizacyjnymi.
5,0Jest dobrze przygotowany do pracy w zespołachbranżowych i międzybranżowych.