ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2020/2021 / Wydział Architektury / Architektura (S1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Architektury - Architektura (S1)

Sylabus przedmiotu Historia architektury współczesnej:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Architektura
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier architekt
Obszary studiów	charakterystyki PRK, dziedzina sztuki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Historia architektury współczesnej
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Architektury Współczesnej, Teorii i Metodologii Projektowania
Nauczyciel odpowiedzialny	Wojciech Bal <wojciech.bal@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Wojciech Bal <wojciech.bal@zut.edu.pl>, Krzysztof Bizio <kbizio@zut.edu.pl>, Adam Szymski <szymski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	2,0	ECTS (formy)	2,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	6	30	1,0	0,50	zaliczenie
wykłady	W	6	15	1,0	0,50	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Znajomość podstawowych stylów, porządków i detalu architektonicznego od starożytności do XIX w
W-2	Lab- Wymagane zaliczenie z przedmiotu historia architektury i urbanistyki na sem I-V

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Nabycie umiejętności przygotowania i wygłaszenia prezentacji na wybrany temat z zakresu historii architektury i urbanistyki na podstawie nurtów architektury XIX i XXw
C-2	Rozpoznawanie obiektów na podstawie ich charakterystycznych cech. Poznanie wiodących kierunków i stylów w architekturze europejskiej i polskiej w okresie XIX i XX wieku , ich licznych doktryn i ideologii.
C-3	Ocena i charakterystyka całokształtu zjawisk , prądów i pojęć, ich relacji i wzajemnego oddziaływania począwszy od eklektyzmu po nurty post-modernistyczne.
C-4	Pogłębienie podstaw teoretycznych, założeń estetycznych i uwarunkowań technicznych związanych z rozwojem architektury współczesnej w oparciu o analizę twórczości wybranych, wiodących architektów i ich realizacji w architekturze XX wieku.
C-5	Lab- Szczegółowe omówienie i rozwinięcie tematyki wykładów w oparciu o przygotowywane materiały do dyskusji (referaty, tłumaczenia artykułów), obejmujące następujące zagadnienia, style i kierunki – działalność wybitnych przedstawicieli epoki i zaakcentowanie ich roli w kształtowaniu podstawowych założeń ideowych i rozwiązań formalnych oraz funkcjonalnych architektury XX w. (m.in. F.L. Wright, Le Corbusier, A. Gaudi, W. Gropius, L. Mies van der Rohe) Na tle światowych trendów architektonicznych omówiona zostaje problematyka powojennej architektury polskiej.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Wprowadzenie do zajęć, omówienie tematyki ćwiczeń, zasad zaliczania i literatury przedmiotu. Lara 1750 – 1890. Tradycja klasyczna i wizjonerzy przełomu wieków. (Ledoux, Boulee). Rewolucja przemysłowa. Nurt inżynierski, Wystawy światowe, Szkoła Chicagowska.	4
T-L-2	Lata 1890 - 1910, Przełom XIX i XX w. Jedność sztuki i przemysłu, Arts & Crafts , Secesja europejska, organiczna i geometryczna, A. Gaudi. Lata 1910–1940. I Wojna Światowa - załamanie starego systemu, poszukiwanie nowych dróg. Futuryzm. Deutcher Werkbund. Funkcjonalizm. A. Loos, W. Gropius.	4
T-L-3	Ekspresjonizm niemiecki. Ekspresjonizm holenderski: grupa amsterdamska i rotterdamska (de Stijl). Konstruktywizm radziecki, Bauhaus. Indywidualności epoki: F. L. Wright, Mies van der Rohe, Le Corbusier, 17 zasad Theo van Doesburga - przykłady, analizy, porównania.	4
T-L-4	Dekada lat 30. i 40. Styl międzynarodowy, wpływ modernizmu na architekturę obu Ameryk. Brasilia, O. Niemeyer, L. Costa. Ddekada lat 50. Nurt czystej konstrukcji: Nervi, Candela, Fuller, Otto. Forma rzeźbiarska – E. Saarinen, J. Utzon. Wpływy modernistyczne w Japonii. K. Tange.	4
T-L-5	Dekada lat 60. Brutalizm, nurty plastyczne, futurystyczne, Metabolizm pop konsumpcja, początki postmodernizmu. Dekada lat 70. i 80. Nurty technologiczne, struktura, Slick – Tech, odniesienia i mody : postmodernizm, neo-klasycyzm, wielowątkowość nowej architektury. High – Tech.	4
T-L-6	Postmodernizm cd, nurt historyczny , indywidualny i racjonalny. New modern, Dekonstruktywizm, Pluralizm.	4
T-L-7	Przedwojenna awangardowa architektura polska na tle światowych trendów architektonicznych. Powtórzenie, zakończenie i podsumowanie problematyki architektury współczesnej.	4
T-L-8	rozliczenie prac semestralnych i kolokwium zaliczające.	2
		30
wykłady
T-W-1	Wykłady ukierunkowane na prezentacje głównych nurtów architektury XIX i XX wieku , ich licznych doktryn i ideologii. Ocena i charakterystyka całokształtu zjawisk , prądów i pojęć, ich relacji i wzajemnego oddziaływania począwszy od eklektyzmu po nurty post-modernistyczne.	15
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	uczestnictwo w zajęciach	30
		30
wykłady
A-W-1	obecność na wykładach	15
A-W-2	praca własna , studiowanie literatury do przedmiotu	5
A-W-3	Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie	10
		30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny z prezentacją multimedialną / komputer z rzutnikiem multimedialnym
M-2	Laboratoria prowadzone w oparciu o podaną literaturę w formie dyskusji na zadane tematy, dające możliwość prezentowania własnych poglądów i wyrabiające umiejętność analitycznego myślenia. Wykłady ilustrowane za pomocą przeźroczy i folii oraz w formie multimedialnej: prezentacje , filmy

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Wymagane uczestnictwo w wykładach
S-2	Ocena podsumowująca: Opracowanie multimedialne na zadany temat
S-3	Ocena formująca: Lab- Wymagane uczestnictwo na zajęciach laboratoryjnych.
S-4	Ocena formująca: Lab- Ocena referatu i ocena aktywności na zajęciach
S-5	Ocena formująca: Lab- Wykonanie pracy rysunkowej wybranego dzieła na formacie A1 oraz uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium końcowego bądź zaliczenia ustnego.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
AU_1A_CS1-V/6_W01 zna w podstawowym zakresie sylwetki wybitnych twórców , dawnych i współczesnych, ich dokonania i poglądy estetyczne	AU_1A_W23	—	—	C-1, C-2, C-3, C-4, C-5	T-W-1	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3, S-4, S-5
AU_1A_CS1-V/6_W02 zna w podstawowym zakresie nowoczesne materiały i technologie, współczesne realizacje oraz najnowsze trendy we współczesnej architekturze i urbanistyce	AU_1A_W24	—	—	C-1, C-2, C-3, C-4	T-L-3, T-L-1, T-L-7, T-L-2, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-8	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3, S-4, S-5

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
AU_1A_CS1-V/6_U01 potrafi wyrażać poglądy i dyskutować na tematy estetyczne ,merytoryczne i techniczne z zakresu architektury urbanistyki i innych dziedzin sztukii	AU_1A_U09	—	—	C-1, C-2, C-3, C-4, C-5	T-L-3, T-L-1, T-L-7, T-L-2, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-8	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3, S-4, S-5

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
AU_1A_CS1-V/6_K01 popularyzuje wiedzę o architekturze i urbanistyce	AU_1A_K06	—	—	C-1, C-2, C-3, C-4, C-5	T-L-3, T-L-1, T-L-7, T-L-2, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-8	M-1, M-2	S-1, S-3, S-5

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
AU_1A_CS1-V/6_W01 zna w podstawowym zakresie sylwetki wybitnych twórców , dawnych i współczesnych, ich dokonania i poglądy estetyczne	2,0
	3,0	zna pobieżnie sylwetki wybitnych twórców , dawnych i współczesnych, ich dokonania i poglądy estetyczne
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0
AU_1A_CS1-V/6_W02 zna w podstawowym zakresie nowoczesne materiały i technologie, współczesne realizacje oraz najnowsze trendy we współczesnej architekturze i urbanistyce	2,0
	3,0	zna w podstawowym zakresie najnowsze trendy we współczesnej architekturze i urbanistyce
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
AU_1A_CS1-V/6_U01 potrafi wyrażać poglądy i dyskutować na tematy estetyczne ,merytoryczne i techniczne z zakresu architektury urbanistyki i innych dziedzin sztukii	2,0
	3,0	sporadycznie zabiera glos w dyskusji, w ograniczonym zakresie wyraża swoje zdanie na dany temat, dostatecznie opracowuje prezentacje multimedialne na zadane tematy
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
AU_1A_CS1-V/6_K01 popularyzuje wiedzę o architekturze i urbanistyce	2,0
	3,0	popularyzuje podstawową wiedzę o architekturze i urbanistyce
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Literatura podstawowa

Latour St., Szymski A, Rozwój współczesnej myśli architektonicznej, PWN, Warszawa, 1985
Sharp D., 20th century architectur, Lund Humphries, 1991
Pevsner N., Pionierzy współczesności, Pionierzy współczesności, Warszawa, 1976
Szymski A., Powstanie i rozwój architektury współczesnej, Zapol, Szczecin, 1989, cz. 1
Giedion Z., Czas przestrzeń, architektura, PWN, Warszawa, 1968
Banham R., Rewolucja w architekturze, WaiF, Warszawa, 1979
Jencks Ch., Ruch nowoczesny w architekturze, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1987
Jencks Ch., Architektura późnego modernizmu, Arkady, Warszawa, 1989
Jencks Ch., Architektura postmodernistyczna, Arkady, Warszawa, 1989
Kotula A. , Krakowski P., Architektura Współczesna, zarys rozwoju, Wyd. Literackie, Kraków, 1967
Szymski A. Dawidowski R. , Długopolski R., Architektura modernistyczna lat 1928-1940 na obszarze Pomorza Zachodniego, Wyd. Walkowska, Szczecin, 2001

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Wprowadzenie do zajęć, omówienie tematyki ćwiczeń, zasad zaliczania i literatury przedmiotu. Lara 1750 – 1890. Tradycja klasyczna i wizjonerzy przełomu wieków. (Ledoux, Boulee). Rewolucja przemysłowa. Nurt inżynierski, Wystawy światowe, Szkoła Chicagowska.	4
T-L-2	Lata 1890 - 1910, Przełom XIX i XX w. Jedność sztuki i przemysłu, Arts & Crafts , Secesja europejska, organiczna i geometryczna, A. Gaudi. Lata 1910–1940. I Wojna Światowa - załamanie starego systemu, poszukiwanie nowych dróg. Futuryzm. Deutcher Werkbund. Funkcjonalizm. A. Loos, W. Gropius.	4
T-L-3	Ekspresjonizm niemiecki. Ekspresjonizm holenderski: grupa amsterdamska i rotterdamska (de Stijl). Konstruktywizm radziecki, Bauhaus. Indywidualności epoki: F. L. Wright, Mies van der Rohe, Le Corbusier, 17 zasad Theo van Doesburga - przykłady, analizy, porównania.	4
T-L-4	Dekada lat 30. i 40. Styl międzynarodowy, wpływ modernizmu na architekturę obu Ameryk. Brasilia, O. Niemeyer, L. Costa. Ddekada lat 50. Nurt czystej konstrukcji: Nervi, Candela, Fuller, Otto. Forma rzeźbiarska – E. Saarinen, J. Utzon. Wpływy modernistyczne w Japonii. K. Tange.	4
T-L-5	Dekada lat 60. Brutalizm, nurty plastyczne, futurystyczne, Metabolizm pop konsumpcja, początki postmodernizmu. Dekada lat 70. i 80. Nurty technologiczne, struktura, Slick – Tech, odniesienia i mody : postmodernizm, neo-klasycyzm, wielowątkowość nowej architektury. High – Tech.	4
T-L-6	Postmodernizm cd, nurt historyczny , indywidualny i racjonalny. New modern, Dekonstruktywizm, Pluralizm.	4
T-L-7	Przedwojenna awangardowa architektura polska na tle światowych trendów architektonicznych. Powtórzenie, zakończenie i podsumowanie problematyki architektury współczesnej.	4
T-L-8	rozliczenie prac semestralnych i kolokwium zaliczające.	2
		30

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Wykłady ukierunkowane na prezentacje głównych nurtów architektury XIX i XX wieku , ich licznych doktryn i ideologii. Ocena i charakterystyka całokształtu zjawisk , prądów i pojęć, ich relacji i wzajemnego oddziaływania począwszy od eklektyzmu po nurty post-modernistyczne.	15
		15

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	uczestnictwo w zajęciach	30
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	obecność na wykładach	15
A-W-2	praca własna , studiowanie literatury do przedmiotu	5
A-W-3	Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie	10
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	AU_1A_CS1-V/6_W01	zna w podstawowym zakresie sylwetki wybitnych twórców , dawnych i współczesnych, ich dokonania i poglądy estetyczne
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	AU_1A_W23	E.W2. absolwent zna i rozumie problematykę dotyczącą architektury i urbanistyki przydatną do projektowania obiektów architektonicznych i zespołów urbanistycznych w kontekście społecznych, kulturowych, przyrodniczych, historycznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej, integrując wiedzę zdobytą w trakcie studiów;
Cel przedmiotu	C-1	Nabycie umiejętności przygotowania i wygłaszenia prezentacji na wybrany temat z zakresu historii architektury i urbanistyki na podstawie nurtów architektury XIX i XXw
	C-2	Rozpoznawanie obiektów na podstawie ich charakterystycznych cech. Poznanie wiodących kierunków i stylów w architekturze europejskiej i polskiej w okresie XIX i XX wieku , ich licznych doktryn i ideologii.
	C-3	Ocena i charakterystyka całokształtu zjawisk , prądów i pojęć, ich relacji i wzajemnego oddziaływania począwszy od eklektyzmu po nurty post-modernistyczne.
	C-4	Pogłębienie podstaw teoretycznych, założeń estetycznych i uwarunkowań technicznych związanych z rozwojem architektury współczesnej w oparciu o analizę twórczości wybranych, wiodących architektów i ich realizacji w architekturze XX wieku.
	C-5	Lab- Szczegółowe omówienie i rozwinięcie tematyki wykładów w oparciu o przygotowywane materiały do dyskusji (referaty, tłumaczenia artykułów), obejmujące następujące zagadnienia, style i kierunki – działalność wybitnych przedstawicieli epoki i zaakcentowanie ich roli w kształtowaniu podstawowych założeń ideowych i rozwiązań formalnych oraz funkcjonalnych architektury XX w. (m.in. F.L. Wright, Le Corbusier, A. Gaudi, W. Gropius, L. Mies van der Rohe) Na tle światowych trendów architektonicznych omówiona zostaje problematyka powojennej architektury polskiej.
Treści programowe	T-W-1	Wykłady ukierunkowane na prezentacje głównych nurtów architektury XIX i XX wieku , ich licznych doktryn i ideologii. Ocena i charakterystyka całokształtu zjawisk , prądów i pojęć, ich relacji i wzajemnego oddziaływania począwszy od eklektyzmu po nurty post-modernistyczne.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z prezentacją multimedialną / komputer z rzutnikiem multimedialnym
Metody nauczania	M-2	Laboratoria prowadzone w oparciu o podaną literaturę w formie dyskusji na zadane tematy, dające możliwość prezentowania własnych poglądów i wyrabiające umiejętność analitycznego myślenia. Wykłady ilustrowane za pomocą przeźroczy i folii oraz w formie multimedialnej: prezentacje , filmy
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Wymagane uczestnictwo w wykładach
	S-2	Ocena podsumowująca: Opracowanie multimedialne na zadany temat
	S-3	Ocena formująca: Lab- Wymagane uczestnictwo na zajęciach laboratoryjnych.
	S-4	Ocena formująca: Lab- Ocena referatu i ocena aktywności na zajęciach
	S-5	Ocena formująca: Lab- Wykonanie pracy rysunkowej wybranego dzieła na formacie A1 oraz uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium końcowego bądź zaliczenia ustnego.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	zna pobieżnie sylwetki wybitnych twórców , dawnych i współczesnych, ich dokonania i poglądy estetyczne
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	AU_1A_CS1-V/6_W02	zna w podstawowym zakresie nowoczesne materiały i technologie, współczesne realizacje oraz najnowsze trendy we współczesnej architekturze i urbanistyce
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	AU_1A_W24	E.W3. absolwent zna i rozumie zasady, rozwiązania, konstrukcje, materiały budowlane stosowane przy wykonywaniu zadań inżynierskich z zakresu projektowania architektonicznego i urbanistycznego;
Cel przedmiotu	C-1	Nabycie umiejętności przygotowania i wygłaszenia prezentacji na wybrany temat z zakresu historii architektury i urbanistyki na podstawie nurtów architektury XIX i XXw
	C-2	Rozpoznawanie obiektów na podstawie ich charakterystycznych cech. Poznanie wiodących kierunków i stylów w architekturze europejskiej i polskiej w okresie XIX i XX wieku , ich licznych doktryn i ideologii.
	C-3	Ocena i charakterystyka całokształtu zjawisk , prądów i pojęć, ich relacji i wzajemnego oddziaływania począwszy od eklektyzmu po nurty post-modernistyczne.
	C-4	Pogłębienie podstaw teoretycznych, założeń estetycznych i uwarunkowań technicznych związanych z rozwojem architektury współczesnej w oparciu o analizę twórczości wybranych, wiodących architektów i ich realizacji w architekturze XX wieku.
Treści programowe	T-L-3	Ekspresjonizm niemiecki. Ekspresjonizm holenderski: grupa amsterdamska i rotterdamska (de Stijl). Konstruktywizm radziecki, Bauhaus. Indywidualności epoki: F. L. Wright, Mies van der Rohe, Le Corbusier, 17 zasad Theo van Doesburga - przykłady, analizy, porównania.
	T-L-1	Wprowadzenie do zajęć, omówienie tematyki ćwiczeń, zasad zaliczania i literatury przedmiotu. Lara 1750 – 1890. Tradycja klasyczna i wizjonerzy przełomu wieków. (Ledoux, Boulee). Rewolucja przemysłowa. Nurt inżynierski, Wystawy światowe, Szkoła Chicagowska.
	T-L-7	Przedwojenna awangardowa architektura polska na tle światowych trendów architektonicznych. Powtórzenie, zakończenie i podsumowanie problematyki architektury współczesnej.
	T-L-2	Lata 1890 - 1910, Przełom XIX i XX w. Jedność sztuki i przemysłu, Arts & Crafts , Secesja europejska, organiczna i geometryczna, A. Gaudi. Lata 1910–1940. I Wojna Światowa - załamanie starego systemu, poszukiwanie nowych dróg. Futuryzm. Deutcher Werkbund. Funkcjonalizm. A. Loos, W. Gropius.
	T-L-4	Dekada lat 30. i 40. Styl międzynarodowy, wpływ modernizmu na architekturę obu Ameryk. Brasilia, O. Niemeyer, L. Costa. Ddekada lat 50. Nurt czystej konstrukcji: Nervi, Candela, Fuller, Otto. Forma rzeźbiarska – E. Saarinen, J. Utzon. Wpływy modernistyczne w Japonii. K. Tange.
	T-L-5	Dekada lat 60. Brutalizm, nurty plastyczne, futurystyczne, Metabolizm pop konsumpcja, początki postmodernizmu. Dekada lat 70. i 80. Nurty technologiczne, struktura, Slick – Tech, odniesienia i mody : postmodernizm, neo-klasycyzm, wielowątkowość nowej architektury. High – Tech.
	T-L-6	Postmodernizm cd, nurt historyczny , indywidualny i racjonalny. New modern, Dekonstruktywizm, Pluralizm.
	T-L-8	rozliczenie prac semestralnych i kolokwium zaliczające.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z prezentacją multimedialną / komputer z rzutnikiem multimedialnym
Metody nauczania	M-2	Laboratoria prowadzone w oparciu o podaną literaturę w formie dyskusji na zadane tematy, dające możliwość prezentowania własnych poglądów i wyrabiające umiejętność analitycznego myślenia. Wykłady ilustrowane za pomocą przeźroczy i folii oraz w formie multimedialnej: prezentacje , filmy
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Wymagane uczestnictwo w wykładach
	S-2	Ocena podsumowująca: Opracowanie multimedialne na zadany temat
	S-3	Ocena formująca: Lab- Wymagane uczestnictwo na zajęciach laboratoryjnych.
	S-4	Ocena formująca: Lab- Ocena referatu i ocena aktywności na zajęciach
	S-5	Ocena formująca: Lab- Wykonanie pracy rysunkowej wybranego dzieła na formacie A1 oraz uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium końcowego bądź zaliczenia ustnego.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	zna w podstawowym zakresie najnowsze trendy we współczesnej architekturze i urbanistyce
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	AU_1A_CS1-V/6_U01	potrafi wyrażać poglądy i dyskutować na tematy estetyczne ,merytoryczne i techniczne z zakresu architektury urbanistyki i innych dziedzin sztukii
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	AU_1A_U09	A.U9. absolwent potrafi wdrażać zasady i wytyczne projektowania uniwersalnego w architekturze, urbanistyce i planowaniu przestrzennym.
Cel przedmiotu	C-1	Nabycie umiejętności przygotowania i wygłaszenia prezentacji na wybrany temat z zakresu historii architektury i urbanistyki na podstawie nurtów architektury XIX i XXw
	C-2	Rozpoznawanie obiektów na podstawie ich charakterystycznych cech. Poznanie wiodących kierunków i stylów w architekturze europejskiej i polskiej w okresie XIX i XX wieku , ich licznych doktryn i ideologii.
	C-3	Ocena i charakterystyka całokształtu zjawisk , prądów i pojęć, ich relacji i wzajemnego oddziaływania począwszy od eklektyzmu po nurty post-modernistyczne.
	C-4	Pogłębienie podstaw teoretycznych, założeń estetycznych i uwarunkowań technicznych związanych z rozwojem architektury współczesnej w oparciu o analizę twórczości wybranych, wiodących architektów i ich realizacji w architekturze XX wieku.
	C-5	Lab- Szczegółowe omówienie i rozwinięcie tematyki wykładów w oparciu o przygotowywane materiały do dyskusji (referaty, tłumaczenia artykułów), obejmujące następujące zagadnienia, style i kierunki – działalność wybitnych przedstawicieli epoki i zaakcentowanie ich roli w kształtowaniu podstawowych założeń ideowych i rozwiązań formalnych oraz funkcjonalnych architektury XX w. (m.in. F.L. Wright, Le Corbusier, A. Gaudi, W. Gropius, L. Mies van der Rohe) Na tle światowych trendów architektonicznych omówiona zostaje problematyka powojennej architektury polskiej.
Treści programowe	T-L-3	Ekspresjonizm niemiecki. Ekspresjonizm holenderski: grupa amsterdamska i rotterdamska (de Stijl). Konstruktywizm radziecki, Bauhaus. Indywidualności epoki: F. L. Wright, Mies van der Rohe, Le Corbusier, 17 zasad Theo van Doesburga - przykłady, analizy, porównania.
	T-L-1	Wprowadzenie do zajęć, omówienie tematyki ćwiczeń, zasad zaliczania i literatury przedmiotu. Lara 1750 – 1890. Tradycja klasyczna i wizjonerzy przełomu wieków. (Ledoux, Boulee). Rewolucja przemysłowa. Nurt inżynierski, Wystawy światowe, Szkoła Chicagowska.
	T-L-7	Przedwojenna awangardowa architektura polska na tle światowych trendów architektonicznych. Powtórzenie, zakończenie i podsumowanie problematyki architektury współczesnej.
	T-L-2	Lata 1890 - 1910, Przełom XIX i XX w. Jedność sztuki i przemysłu, Arts & Crafts , Secesja europejska, organiczna i geometryczna, A. Gaudi. Lata 1910–1940. I Wojna Światowa - załamanie starego systemu, poszukiwanie nowych dróg. Futuryzm. Deutcher Werkbund. Funkcjonalizm. A. Loos, W. Gropius.
	T-L-4	Dekada lat 30. i 40. Styl międzynarodowy, wpływ modernizmu na architekturę obu Ameryk. Brasilia, O. Niemeyer, L. Costa. Ddekada lat 50. Nurt czystej konstrukcji: Nervi, Candela, Fuller, Otto. Forma rzeźbiarska – E. Saarinen, J. Utzon. Wpływy modernistyczne w Japonii. K. Tange.
	T-L-5	Dekada lat 60. Brutalizm, nurty plastyczne, futurystyczne, Metabolizm pop konsumpcja, początki postmodernizmu. Dekada lat 70. i 80. Nurty technologiczne, struktura, Slick – Tech, odniesienia i mody : postmodernizm, neo-klasycyzm, wielowątkowość nowej architektury. High – Tech.
	T-L-6	Postmodernizm cd, nurt historyczny , indywidualny i racjonalny. New modern, Dekonstruktywizm, Pluralizm.
	T-L-8	rozliczenie prac semestralnych i kolokwium zaliczające.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z prezentacją multimedialną / komputer z rzutnikiem multimedialnym
Metody nauczania	M-2	Laboratoria prowadzone w oparciu o podaną literaturę w formie dyskusji na zadane tematy, dające możliwość prezentowania własnych poglądów i wyrabiające umiejętność analitycznego myślenia. Wykłady ilustrowane za pomocą przeźroczy i folii oraz w formie multimedialnej: prezentacje , filmy
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Wymagane uczestnictwo w wykładach
	S-2	Ocena podsumowująca: Opracowanie multimedialne na zadany temat
	S-3	Ocena formująca: Lab- Wymagane uczestnictwo na zajęciach laboratoryjnych.
	S-4	Ocena formująca: Lab- Ocena referatu i ocena aktywności na zajęciach
	S-5	Ocena formująca: Lab- Wykonanie pracy rysunkowej wybranego dzieła na formacie A1 oraz uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium końcowego bądź zaliczenia ustnego.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	sporadycznie zabiera glos w dyskusji, w ograniczonym zakresie wyraża swoje zdanie na dany temat, dostatecznie opracowuje prezentacje multimedialne na zadane tematy
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	AU_1A_CS1-V/6_K01	popularyzuje wiedzę o architekturze i urbanistyce
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	AU_1A_K06	D.S2. absolwent jest gotów do właściwego określania priorytetów działań służących realizacji określonego zadania;
Cel przedmiotu	C-1	Nabycie umiejętności przygotowania i wygłaszenia prezentacji na wybrany temat z zakresu historii architektury i urbanistyki na podstawie nurtów architektury XIX i XXw
	C-2	Rozpoznawanie obiektów na podstawie ich charakterystycznych cech. Poznanie wiodących kierunków i stylów w architekturze europejskiej i polskiej w okresie XIX i XX wieku , ich licznych doktryn i ideologii.
	C-3	Ocena i charakterystyka całokształtu zjawisk , prądów i pojęć, ich relacji i wzajemnego oddziaływania począwszy od eklektyzmu po nurty post-modernistyczne.
	C-4	Pogłębienie podstaw teoretycznych, założeń estetycznych i uwarunkowań technicznych związanych z rozwojem architektury współczesnej w oparciu o analizę twórczości wybranych, wiodących architektów i ich realizacji w architekturze XX wieku.
	C-5	Lab- Szczegółowe omówienie i rozwinięcie tematyki wykładów w oparciu o przygotowywane materiały do dyskusji (referaty, tłumaczenia artykułów), obejmujące następujące zagadnienia, style i kierunki – działalność wybitnych przedstawicieli epoki i zaakcentowanie ich roli w kształtowaniu podstawowych założeń ideowych i rozwiązań formalnych oraz funkcjonalnych architektury XX w. (m.in. F.L. Wright, Le Corbusier, A. Gaudi, W. Gropius, L. Mies van der Rohe) Na tle światowych trendów architektonicznych omówiona zostaje problematyka powojennej architektury polskiej.
Treści programowe	T-L-3	Ekspresjonizm niemiecki. Ekspresjonizm holenderski: grupa amsterdamska i rotterdamska (de Stijl). Konstruktywizm radziecki, Bauhaus. Indywidualności epoki: F. L. Wright, Mies van der Rohe, Le Corbusier, 17 zasad Theo van Doesburga - przykłady, analizy, porównania.
	T-L-1	Wprowadzenie do zajęć, omówienie tematyki ćwiczeń, zasad zaliczania i literatury przedmiotu. Lara 1750 – 1890. Tradycja klasyczna i wizjonerzy przełomu wieków. (Ledoux, Boulee). Rewolucja przemysłowa. Nurt inżynierski, Wystawy światowe, Szkoła Chicagowska.
	T-L-7	Przedwojenna awangardowa architektura polska na tle światowych trendów architektonicznych. Powtórzenie, zakończenie i podsumowanie problematyki architektury współczesnej.
	T-L-2	Lata 1890 - 1910, Przełom XIX i XX w. Jedność sztuki i przemysłu, Arts & Crafts , Secesja europejska, organiczna i geometryczna, A. Gaudi. Lata 1910–1940. I Wojna Światowa - załamanie starego systemu, poszukiwanie nowych dróg. Futuryzm. Deutcher Werkbund. Funkcjonalizm. A. Loos, W. Gropius.
	T-L-4	Dekada lat 30. i 40. Styl międzynarodowy, wpływ modernizmu na architekturę obu Ameryk. Brasilia, O. Niemeyer, L. Costa. Ddekada lat 50. Nurt czystej konstrukcji: Nervi, Candela, Fuller, Otto. Forma rzeźbiarska – E. Saarinen, J. Utzon. Wpływy modernistyczne w Japonii. K. Tange.
	T-L-5	Dekada lat 60. Brutalizm, nurty plastyczne, futurystyczne, Metabolizm pop konsumpcja, początki postmodernizmu. Dekada lat 70. i 80. Nurty technologiczne, struktura, Slick – Tech, odniesienia i mody : postmodernizm, neo-klasycyzm, wielowątkowość nowej architektury. High – Tech.
	T-L-6	Postmodernizm cd, nurt historyczny , indywidualny i racjonalny. New modern, Dekonstruktywizm, Pluralizm.
	T-L-8	rozliczenie prac semestralnych i kolokwium zaliczające.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z prezentacją multimedialną / komputer z rzutnikiem multimedialnym
Metody nauczania	M-2	Laboratoria prowadzone w oparciu o podaną literaturę w formie dyskusji na zadane tematy, dające możliwość prezentowania własnych poglądów i wyrabiające umiejętność analitycznego myślenia. Wykłady ilustrowane za pomocą przeźroczy i folii oraz w formie multimedialnej: prezentacje , filmy
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Wymagane uczestnictwo w wykładach
	S-3	Ocena formująca: Lab- Wymagane uczestnictwo na zajęciach laboratoryjnych.
	S-5	Ocena formująca: Lab- Wykonanie pracy rysunkowej wybranego dzieła na formacie A1 oraz uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium końcowego bądź zaliczenia ustnego.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	popularyzuje podstawową wiedzę o architekturze i urbanistyce
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0