Wydział Kształtowania Środowiska i Rolnictwa - Architektura krajobrazu (S1)
Sylabus przedmiotu Historia sztuki ogrodowej 1:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Architektura krajobrazu | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, dziedzina sztuki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Historia sztuki ogrodowej 1 | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Architektury Krajobrazu | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Aleksandra Pilarczyk <Aleksandra.Pilarczyk@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 2,0 | ECTS (formy) | 2,0 |
| Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Brak wymagań wstępnych |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie studenta z zasadami kształtowania założeń ogrodowych powstających od starożytności do baroku oraz z terminologią właściwą dla przedmiotu. |
| C-2 | Nabycie umiejętności rozpoznawania kompozycji założeń ogrodowych różnych epok i kultur oraz umiejętności samodzielnego przeprowadzania analizy kompozycyjnej historycznych założeniach ogrodowych. |
| C-3 | Wykształcenie świadomości ciągłości rozwojowej sztuki ogrodowej, istoty genius loci oraz znaczenia dziedzictwa kulturowego. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| wykłady | ||
| T-W-1 | Wprowadzenie do historii sztuki ogrodowej: podstawowe pojęcia, ciągłość rozwojowa ogrodów, rodzaje założeń ogrodowych i układów kompozycyjnych. Literatura przedmiotu. | 2 |
| T-W-2 | Ogrody starożytności (Egipt, Mezopotamia, Grecja, Rzym). | 6 |
| T-W-3 | Ogrody średniowiecza: klasztorne, zamkowe (rycerskie), miejskie. | 2 |
| T-W-4 | Ogrody islamu. | 2 |
| T-W-5 | Ogrody renesansowe. | 8 |
| T-W-6 | Ogrody barokowe. | 10 |
| 30 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo studenta w wykładach, aktywny udział w dyskusjach dydaktycznych | 30 |
| A-W-2 | Samodzielne przygotowanie się studenta do zaliczenie pisemnego z przedmiotu. | 15 |
| A-W-3 | Samodzielne przygotowanie szkicownika złożonego ze szkiców planów wybranych historycznych założeń ogrodowych charakterystycznych dla danej epoki i stylu. | 15 |
| 60 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykłady z prezentacjami |
| M-2 | Pokaz filmów tematycznych |
| M-3 | Dyskusje aktywizujące studentów |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne |
| S-2 | Ocena formująca: Zaliczenie szkicownika. |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| AK_1A_C06_W01 Zna tendencje i konwencje stylowe w kształtowaniu historycznych założeń ogrodowych panujące w okresie od starożytności do baroku, rozumie ich uwarunkowania kulturowe i filozoficzne. | AK_1A_W10 | — | — | C-1 | T-W-6, T-W-4, T-W-3, T-W-5, T-W-2, T-W-1 | M-2, M-1, M-3 | S-1, S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| AK_1A_C06_U01 Student rozpoznaje, w stopniu podstawowym, charakterystyczne dla różnych okresów historycznych układy kompozycyjne założeń ogrodowych. Potrafi przeprowadzić prostą analizę kompozycji zabytkowych założeń ogrodowych. | AK_1A_U15, AK_1A_U03 | — | — | C-2 | T-W-6, T-W-5, T-W-3, T-W-1, T-W-2, T-W-4 | M-1, M-2 | S-2, S-1 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| AK_1A_C06_K01 Ma świadomość ciągłości rozwojowej sztuki ogrodowej, istoty genius loci oraz znaczenia dziedzictwa kulturowego. | AK_1A_K03, AK_1A_K05 | — | — | C-3 | T-W-6, T-W-4, T-W-2, T-W-5, T-W-1, T-W-3 | M-1, M-2, M-3 | S-1 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| AK_1A_C06_W01 Zna tendencje i konwencje stylowe w kształtowaniu historycznych założeń ogrodowych panujące w okresie od starożytności do baroku, rozumie ich uwarunkowania kulturowe i filozoficzne. | 2,0 | Student nie zna tendencji i konwencji stylowych w kształtowaniu historycznych założeń ogrodowych powstałych w okresie od starożytności do baroku. Nie potrafi omówić zasad kształtowania i cech kompozycyjnych ogrodów historycznych, wymienić oraz scharakteryzować przykładów historycznych założeń ogrodowych. |
| 3,0 | Student jedynie bardzo ogólnie potrafi omówić tendencje i konwencje stylowe w kształtowaniu historycznych założeń ogrodowych powstałych w okresie od starożytności do baroku. Nie potrafi szczegółowo omówić zasad kształtowania i cech kompozycyjnych ogrodów historycznych, wymienić oraz scharakteryzować przykładów historycznych założeń ogrodowych. | |
| 3,5 | Student jedynie bardzo ogólnie potrafi omówić tendencje i konwencje stylowe w kształtowaniu historycznych założeń ogrodowych powstałych w okresie od starożytności do baroku. Nie potrafi szczegółowo omówić zasad kształtowania i cech kompozycyjnych ogrodów historycznych. Potrafi wymienić pojedyncze przykłady historycznych założeń ogrodowych bez ich scharakteryzowania. | |
| 4,0 | Student potrafi ogólnie omówić tendencje i konwencje stylowe w kształtowaniu historycznych założeń ogrodowych powstałych w okresie od starożytności do baroku. Potrafi ogólnie omówić zasady kształtowania i cechy kompozycyjne ogrodów historycznych. Potrafi wymienić kilka przykładów historycznych założeń ogrodowych i ogólnie je scharakteryzować. | |
| 4,5 | Student potrafi szczegółowo omówić tendencje i konwencje stylowe w kształtowaniu historycznych założeń ogrodowych powstałych w okresie od starożytności do baroku. Potrafi szczegółowo omówić zasady kształtowania i cechy kompozycyjne ogrodów historycznych. Potrafi wymienić wiele przykładów historycznych założeń ogrodowych i ogólnie je scharakteryzować. | |
| 5,0 | Student potrafi szczegółowo omówić tendencje i konwencje stylowe w kształtowaniu historycznych założeń ogrodowych powstałych w okresie od starożytności do baroku. Potrafi szczegółowo omówić zasady kształtowania i cechy kompozycyjne ogrodów historycznych. Potrafi wymienić wiele przykładów historycznych założeń ogrodowych i szczegółowo je scharakteryzować. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| AK_1A_C06_U01 Student rozpoznaje, w stopniu podstawowym, charakterystyczne dla różnych okresów historycznych układy kompozycyjne założeń ogrodowych. Potrafi przeprowadzić prostą analizę kompozycji zabytkowych założeń ogrodowych. | 2,0 | Student nie potrafi rozpoznać charakterystycznych dla różnych okresów historycznych układów kompozycyjnych założeń ogrodowych. Nie potrafi przeprowadzić prostej analizy kompozycji zabytkowych założeń ogrodowych. |
| 3,0 | Student potrafi rozpoznać tylko niektóre układy kompozycyjne historycznych założeń ogrodowych charakterystyczne dla różnych okresów historycznych. Potrafi w stopniu bardzo podstawowym przeprowadzić prostą analizę kompozycji zabytkowych założeń ogrodowych. | |
| 3,5 | Student potrafi rozpoznać część przykładów układów kompozycyjnych historycznych założeń ogrodowych charakterystycznych dla różnych okresów historycznych. Potrafi w stopniu podstawowym przeprowadzić prostą analizę kompozycji zabytkowych założeń ogrodowych. | |
| 4,0 | Student potrafi rozpoznać większość przykładów układów kompozycyjnych historycznych założeń ogrodowych charakterystycznych dla różnych okresów historycznych. Potrafi dość dokładnie przeprowadzić prostą analizę kompozycji zabytkowych założeń ogrodowych. | |
| 4,5 | Student potrafi rozpoznać zdecydowaną większość przykładów układów kompozycyjnych historycznych założeń ogrodowych charakterystycznych dla różnych okresów historycznych. Potrafi dokładnie przeprowadzić prostą analizę kompozycji zabytkowych założeń ogrodowych. | |
| 5,0 | Student potrafi rozpoznać zdecydowaną większość przykładów układów kompozycyjnych historycznych założeń ogrodowych charakterystycznych dla różnych okresów historycznych. Potrafi bardzo starannie przeprowadzić prostą analizę kompozycji zabytkowych założeń ogrodowych. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| AK_1A_C06_K01 Ma świadomość ciągłości rozwojowej sztuki ogrodowej, istoty genius loci oraz znaczenia dziedzictwa kulturowego. | 2,0 | Student nie ma świadomości ciągłości rozwojowej sztuki ogrodowej, istoty genius loci oraz znaczenia dziedzictwa kulturowego. |
| 3,0 | Student posiada minimalną świadomości ciągłości rozwojowej sztuki ogrodowej, istoty genius loci oraz znaczenia dziedzictwa kulturowego. | |
| 3,5 | Student w stopniu dostatecznym wykazuje świadomość ciągłości rozwojowej sztuki ogrodowej i rozumie istotę genius loci oraz znaczenie dziedzictwa kulturowego. | |
| 4,0 | Student w stopniu dobrym wykazuje świadomość ciągłości rozwojowej sztuki ogrodowej i rozumie istotę genius loci oraz znaczenie dziedzictwa kulturowego. | |
| 4,5 | Student wykazuje dużą świadomość ciągłości rozwojowej sztuki ogrodowej i rozumie istotę genius loci oraz znaczenie dziedzictwa kulturowego. Potrafi wskazać przykłady i scharakteryzować przemiany kompozycyjne historycznych ogrodów. | |
| 5,0 | Student wykazuje dużą świadomość ciągłości rozwojowej sztuki ogrodowej rozumie istotę genius loci oraz znaczenie dziedzictwa kulturowego. Potrafi wskazać przykłady i scharakteryzować przemiany kompozycyjne historycznych ogrodów, a także wskazać wykorzystanie zapożyczeń, stylizacji w ogrodach współczesnych. |
Literatura podstawowa
- Majdecki Longin, Historia ogrodów Tom 1 Od starożytności po barok, PWN, Warszawa, 2008, 3
- Majdecki Longin, Historia ogrodów Tom 2 Od XVIII wieku do współczesności, PWN, Warszawa, 2008, 3
- Siewniak Marek, Mitkowska Anna, Tezaurus sztuki ogrodowej, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa, 1998
- Bogdanowski Janusz, Polskie ogrody ozdobne, Arkady, Warszawa, 2000
- Ciołek Gerard, Ogrody polskie, Arkady, Warszawa, 1978
Literatura dodatkowa
- Kubalska-Sulkiewicz Krystyna (red.), Słownik terminologiczny sztuk pięknych, PWN, Warszawa, 2018, 5
- Hobhouse Penelope, Historia ogrodów, Arkady, Warszawa, 2005, 1
- Pawlak Anna, Ogrody chińskie, Trio, Warszawa, 2009
- Nitschke Günter, Japanese Gardens, Taschen, 2007
- Impelluso Lucia, Ogrody i labirynty. Leksykon historia, sztuka, ikonografia, Arkady, Warszawa, 2009