Wydział Techniki Morskiej i Transportu - Oceanotechnika (S1)
specjalność: Budowa i eksploatacja siłowni okrętowych
Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Oceanotechnika | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | nauki techniczne, studia inżynierskie | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Wytrzymałość materiałów | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Mechaniki Konstrukcji | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Maciej Taczała <Maciej.Taczala@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | Maciej Taczała <Maciej.Taczala@zut.edu.pl>, Tomasz Urbański <Tomasz.Urbanski@zut.edu.pl> | ||
| ECTS (planowane) | 5,0 | ECTS (formy) | 5,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z matematyki |
| W-2 | Podstawowe wiadomości, kompetencje i umiejętności z mechaniki ogólnej |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Umiejetność oceny wytrzymałości elementów konstrukcyjnych z wykorzystaniem modeli obliczeniowych wytrzymałości materiałów. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| T-A-1 | Przykłady i zadania zgodnie z tematyka prowadzonych wykładów. | 28 |
| T-A-2 | Kolokwium nr 1. | 1 |
| T-A-3 | Kolokwium nr 2. | 1 |
| 30 | ||
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Przeszkolenie BHP - stanowiskowe. | 1 |
| T-L-2 | Statyczna próba rozciągania próbek ze stopów metali. | 2 |
| T-L-3 | Statyczna próba ściskania próbek ze stopów metali. | 2 |
| T-L-4 | Próba udarności stali. | 2 |
| T-L-5 | Pomiary odkształceń układów sprężystych. | 3 |
| T-L-6 | Próba wytrzymałości zmęczeniowej. | 3 |
| T-L-7 | Zaliczenie formy zajęć. | 2 |
| 15 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Przedmiot i podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Doświadczalne podstawy określania własności mechanicznych materiałów. | 2 |
| T-W-2 | Proste osiowe rozciąganie i ściskanie, prawo Hooke'a. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. | 4 |
| T-W-3 | Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne. | 2 |
| T-W-4 | Ścinanie technologiczne: połączenia sworzniowe, połączenia spawane. | 2 |
| T-W-5 | Momenty bezwładności figur płaskich. | 4 |
| T-W-6 | Skręcanie prętów o przekroju okrągłym. | 2 |
| T-W-7 | Zginanie płaskie: wykresy momentów gnących i sił tnących, naprężenia normalne i styczne przy zginaniu i ścinaniu belek, równanie różniczkowe linii ugięcia. | 5 |
| T-W-8 | Belki statycznie niewyznaczalne; metoda porównywania odkształceń, metoda całkowania równań linii ugięcia. | 2 |
| T-W-9 | Elementy analizy stanów naprężenia i odkształcenia. Uogólnione prawo Hooke'a. Pojęcie wytrzymałości złożonej; hipotezy wytężeniowe, obliczenia wytrzymałości złożonej prętów. | 5 |
| T-W-10 | Wyboczenie sprężyste i sprężysto-plastyczne pręta. | 2 |
| 30 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| A-A-1 | uczestnictwo w zajęciach | 30 |
| A-A-2 | przygotowanie się do kolokwiów | 20 |
| 50 | ||
| laboratoria | ||
| A-L-1 | uczestnictwo w zajęciach | 15 |
| A-L-2 | opracowywanie wyników pomiarów | 8 |
| A-L-3 | przygotowanie się do kolokwiów | 3 |
| 26 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | uczestnictwo w zajęciach | 30 |
| A-W-2 | przygotowanie do zaliczenia formy zajęć | 18 |
| A-W-3 | udział w egzaminie | 2 |
| 50 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Metody podające: wykład informacyjny, objaśnienie lub wyjaśnienie. |
| M-2 | Metody problemowe: wykład problemowy. |
| M-3 | Metody praktyczne: pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne. |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie egzaminu przeprowadzanego w dwóch formach, tj. pisemnej oraz ustnej (wykłady). |
| S-2 | Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie wyników kolokwiów zaliczeniowych (ćwiczenia audytoryjne). |
| S-3 | Ocena podsumowująca: Ocena na podstawie sprawozdań wykonywanych dla każdego zagadnienia tematycznego oraz wyników kolokwium zaliczeniowego (ćwiczenia laboratoryjne). |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| O_1A_B17_W01 ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych | O_1A_W18 | — | — | C-1 | T-A-2, T-A-3, T-A-1, T-L-7, T-L-3, T-L-5, T-L-6, T-L-4, T-L-2, T-L-1, T-W-6, T-W-9, T-W-10, T-W-4, T-W-5, T-W-3, T-W-1, T-W-8, T-W-2, T-W-7 | M-2, M-1, M-3 | S-3, S-1, S-2 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| O_1A_B17_U01 potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych | O_1A_U11 | — | — | C-1 | T-L-3, T-L-5, T-L-6, T-L-4, T-L-2, T-W-6, T-W-9, T-W-10, T-W-4, T-W-5, T-W-3, T-W-1, T-W-8, T-W-2, T-W-7 | M-2, M-1, M-3 | S-3, S-1, S-2 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| O_1A_B17_K01 ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymalości konstrukcji | O_1A_K08 | — | — | C-1 | T-A-1, T-L-7, T-L-3, T-L-5, T-L-6, T-L-4, T-L-2, T-W-6, T-W-9, T-W-10, T-W-4, T-W-5, T-W-3, T-W-1, T-W-8, T-W-2, T-W-7 | M-1, M-3 | S-3, S-1, S-2 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| O_1A_B17_W01 ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych | 2,0 | Student nie ma wiedzy w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych. |
| 3,0 | Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na podstawowym poziomie trudności. | |
| 3,5 | Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności. | |
| 4,0 | Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności. | |
| 4,5 | Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do sformułowania i rozwiązywania problemów na średnim poziomie trudności. | |
| 5,0 | Student ma wiedzę w zakresie analizy wytrzymałości elementów konstrukcyjnych wystarczającą do sformułowania i rozwiązywania problemów na zaawansowanym poziomie trudności. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| O_1A_B17_U01 potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych | 2,0 | Student nie potrafi wykonać obliczeń wytrzymałościowych podstawowych elementów konstrukcyjnych. |
| 3,0 | Student potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na podstawowym poziomie trudności. | |
| 3,5 | Student potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na średnim poziomie trudności. | |
| 4,0 | Student potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na zaawansowanym poziomie trudności. | |
| 4,5 | Student potrafi sformułować problem i wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na średnim poziomie trudności. | |
| 5,0 | Student potrafi sformułować problem i wykonać obliczenia wytrzymałościowe podstawowych elementów konstrukcyjnych na zaawansowanym poziomie trudności. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| O_1A_B17_K01 ma świadomość odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymalości konstrukcji | 2,0 | Student nie ma świadomości odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji |
| 3,0 | Student ma podstawową świadomość odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji | |
| 3,5 | Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną i ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji | |
| 4,0 | Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną i pewną gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole, a także ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji | |
| 4,5 | Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną i dużą gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole, a także ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji | |
| 5,0 | Student ma wyraźną świadomość odpowiedzialności za pracę własną, dużą gotowość podporządkowania się zasadom pracy w zespole, zdolność do przewodzenia zespołowi, a także ponoszenia odpowiedzialności w kontekście zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji |
Literatura podstawowa
- Banasiak, M., Grossman, K., Trombski, M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, PWN, Warszawa, 1992
- Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa, 1996
- Grudziński, K., Ćwiczenia laboratoryjne z wytrzymałości materiałów, Politechnika Szczecińska, Szczecin, 1981
Literatura dodatkowa
- Jastrzębski, P., Mutermilch, J., Orłowski, W., Wytrzymałość materiałów, Arkady, Warszawa, 1985
- Niezgodziński M., Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa, 1979