Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechanika i budowa maszyn (S1)

Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów II:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Mechanika i budowa maszyn
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauki techniczne, studia inżynierskie
Profil ogólnoakademicki
Moduł —
Przedmiot Wytrzymałość materiałów II
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn
Nauczyciel odpowiedzialny Mariusz Leus <Mariusz.Leus@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Artur Bajwoluk <Artur.Bajwoluk@zut.edu.pl>, Jędrzej Ratajczak <Jedrzej.Ratajczak@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 5,0 ECTS (formy) 5,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny — Grupa obieralna —

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA3 30 1,70,30zaliczenie
laboratoriaL3 15 1,60,26zaliczenie
wykładyW3 30 1,70,44zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Zaliczony kurs: Matematyka I
W-2Zaliczone kursy: Mechanika I, Wytrzymałość Materiałów I

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość, sztywność i stateczność.
C-2Zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami obliczeń elementów i konstrukcji w przypadku obciążeń złożonych np. jednoczesne zginanie i skręcanie prętów.
C-3Zapoznanie studentów z podstawami doświadczalnych badań wytrzymałościowych. Zapoznanie studentów ze sposobami przeprowadzania podstawowych prób wytrzymałościowych, przygotowaniem próbek do badań wytrzymałościowych, używamą aparaturą i obowiązującymi normami oraz ukształtowanie umiejętnosci analizy wyników badań doświadczalnych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek: a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu3
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki3
T-A-3Rozwiązywanie belek statycznie niewyznaczalnych: a) metodą całkowania równania różniczkowego linii ugięcia, b) metodą porównywania odkształceń4
T-A-4Wytrzymałość złożona pręta - równoczesne zginanie i skręcanie2
T-A-5Wytrzymałość złożona pręta - zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem2
T-A-6Kolokwium nr 12
T-A-7Obliczanie prętów na wyboczenie2
T-A-8Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach2
T-A-9Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek statycznie niewyznaczalnych2
T-A-10Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania ram statycznie niewyznaczalnych2
T-A-11Obliczenia prętów słabozakrzywionych2
T-A-12Obliczenia wytrzymałościowe płyty przy zgięciu walcowym2
T-A-13Kolokwium nr 22
30
laboratoria
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.1
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali2
T-L-3Statyczna próba ściskania metali1
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.1
T-L-5Pomiary twardości2
T-L-6Sprawdzian nr 11
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności1
T-L-8Wyboczenie1
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych2
T-L-10Badanie metali na zmęczenie1
T-L-11Wyznaczanie ugięcia belki. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Twierdzenie Maxwella1
T-L-12Sprawdzian nr 21
15
wykłady
T-W-1Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.2
T-W-2Naprężenia styczne przy zginaniu nierównomiernym2
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn2
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe2
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem2
T-W-6Wytrzymałość zmęczeniowa2
T-W-7Równanie różniczkowe linii ugięcia belki2
T-W-8Wyboczenie2
T-W-9Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.2
T-W-10Twierdzenia Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano.2
T-W-11Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano2
T-W-12Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania belek2
T-W-13Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania ram2
T-W-14Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania prętów słabo zakrzywionych2
T-W-15Analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych2
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu i zalecanej literatury5
A-A-2Uczestnictwo w zajęciach30
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań w ramach prac domowych5
A-A-4Konsultacje u prowadzącego ćwiczenia3
43
laboratoria
A-L-1Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie literatury i norm10
A-L-2Uczestnictwo w zajęciach15
A-L-3Opracowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych16
41
wykłady
A-W-1Przygotowanie do wykładu na podstawie zalecanej literatury3
A-W-2Uczestnictwo w zajęciach30
A-W-3Udział w konsultacjach2
A-W-4Przygotowanie do zaliczenia6
A-W-5Zaliczenie2
43

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne (tablica, rzutnik multimedialny)
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica
M-3Ćwiczenia laboratoryjne/ stanowiska badawcze

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Odpowiedzi ustne na ćwiczeniach audytoryjnych
S-2Ocena formująca: Odpowiedzi ustne na ćwiczeniach laboratoryjnych
S-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-4Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów.
S-5Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia wykładów jest uzyskanie pozytywnych ocen z kolowium ( część zadaniowa) oraz pisemnego zaliczenia części teoretycznej.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MBM_1A_B09_W01
W wyniku zaliczenia przedmiotu, student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (zagadnienia wytrzymałości złożonej, hipotezy wytężeniowe, układy liniowo-sprężyste, analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych)		MBM_1A_W07, MBM_1A_W09——C-1, C-3T-W-4, T-W-7, T-W-9, T-W-10, T-W-12, T-W-15, T-W-8, T-W-3, T-W-5, T-L-11, T-L-7, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-A-4, T-A-8, T-A-1, T-A-3, T-A-9, T-A-7, T-A-2, T-A-12, T-A-10, T-A-11, T-W-11, T-W-13, T-W-14M-1, M-2, M-3S-3, S-5, S-4

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MBM_1A_B09_U01
Student osiąga umiejętnośici obliczania belek, ram, prętów słabo zakrzywionych oraz płyt cienkościennych oraz doświadczalnego weryfikowania otrzymanych wyników obliczeń.		MBM_1A_U05, MBM_1A_U08, MBM_1A_U09——C-1, C-3, C-2T-W-4, T-W-7, T-W-9, T-W-10, T-W-12, T-W-15, T-W-8, T-W-3, T-W-5, T-L-11, T-L-7, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-A-4, T-A-8, T-A-1, T-A-3, T-A-9, T-A-7, T-A-2, T-A-12, T-A-5, T-A-10, T-A-11, T-W-11, T-W-13, T-W-14M-1, M-2, M-3S-3, S-5, S-4

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
MBM_1A_B09_K01
W wyniku przeprowadzonych (zaliczonych) zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.		MBM_1A_K01, MBM_1A_K03, MBM_1A_K06——C-1T-W-4, T-W-7, T-W-9, T-W-10, T-W-12, T-W-15, T-W-8, T-W-3, T-W-5, T-L-11, T-L-7, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-A-4, T-A-8, T-A-1, T-A-3, T-A-9, T-A-7, T-A-2, T-A-12, T-A-10, T-A-11, T-W-11, T-W-13, T-W-14M-1, M-2S-3, S-5, S-4, S-2, S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
MBM_1A_B09_W01
W wyniku zaliczenia przedmiotu, student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (zagadnienia wytrzymałości złożonej, hipotezy wytężeniowe, układy liniowo-sprężyste, analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych)		2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi jej wykorzystać w obliczeniach.
3,5Student opanował przedstawioną wiedzę i umie ją stosować w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Potrafi ją wykorzystać w typowych obliczeniach elementów maszyn. Ma trudności z rozwiazywaniem zadań niestandardowych.
4,5Student opanował przedstawioną wiedzę i umie ją stosować w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Posiada umiejetność rozwiązywania zadań nietypowych. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
MBM_1A_B09_U01
Student osiąga umiejętnośici obliczania belek, ram, prętów słabo zakrzywionych oraz płyt cienkościennych oraz doświadczalnego weryfikowania otrzymanych wyników obliczeń.		2,0Student nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej w praktyce przez co nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z Wytrzymałości Materiałów.
3,0Student potrafi poprawnie rozwiązywacć zadania w sposób bierny, czesto korzysta z pomocy innych. Popełnia pomyłki w obliczeniach.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 a 4,0.
4,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiązywać zadania. Popełnia nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 a 5,0.
5,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiązywać zadania. Wykazuje inicjatywę w stosowaniu własnych rozwiązań. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
MBM_1A_B09_K01
W wyniku przeprowadzonych (zaliczonych) zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.		2,0Student nieaktywny. W pracy korzysta z postępów innych. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
3,0Student samodzielnie wykonujący zadaną pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,5Ocena pośrednia pomiędzy postawą studenta oceniana na 3,0 i 4,0.
4,0Student samodzielnie wykonujący zadaną pracę. Z chęcia przyłącza się do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzącym zajęcia.
4,5Ocena pośrednia pomiędzy postawą studenta oceniana na 4,0 i 5,0.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu w sposób podwyższający jakość zadanych prac. Wykazuje zainteresowanie wiedzą wykraczające poza ramy przedmiotu.

Literatura podstawowa

  1. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów t.1 i t.2, WNT, Warszawa, 2003
  2. Banasiak M., Grossman K., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 2000
  3. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 1997
  4. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 1996
  5. 4. Rajfert T., Rżysko J, Zbiór zadań ze statyki i wytrzymałości materiałów, PWN, 1974
  6. KMPKM, Laboratorium Wytrzymałości Materiałów, 4.http://www.kmpkm.ps.pl/pub/Wytrzymalosc_Materialow/Laboratorium/, 2011
  7. PKN, Polskie normy, 2011, aktualnie obowiążujące

Literatura dodatkowa

  1. Bąk R., Burczyński T., Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego, WNT, Warszawa, 2001
  2. Zielnica J., Wytrzymałość Materiałów, Wydawnictwa Politechniki Poznańskiej, 2006
  3. Brzoska Z., Wytrzymałość Materiałów, PWN, Warszawa, 1972

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek: a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu3
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki3
T-A-3Rozwiązywanie belek statycznie niewyznaczalnych: a) metodą całkowania równania różniczkowego linii ugięcia, b) metodą porównywania odkształceń4
T-A-4Wytrzymałość złożona pręta - równoczesne zginanie i skręcanie2
T-A-5Wytrzymałość złożona pręta - zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem2
T-A-6Kolokwium nr 12
T-A-7Obliczanie prętów na wyboczenie2
T-A-8Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach2
T-A-9Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek statycznie niewyznaczalnych2
T-A-10Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania ram statycznie niewyznaczalnych2
T-A-11Obliczenia prętów słabozakrzywionych2
T-A-12Obliczenia wytrzymałościowe płyty przy zgięciu walcowym2
T-A-13Kolokwium nr 22
30

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.1
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali2
T-L-3Statyczna próba ściskania metali1
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.1
T-L-5Pomiary twardości2
T-L-6Sprawdzian nr 11
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności1
T-L-8Wyboczenie1
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych2
T-L-10Badanie metali na zmęczenie1
T-L-11Wyznaczanie ugięcia belki. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Twierdzenie Maxwella1
T-L-12Sprawdzian nr 21
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.2
T-W-2Naprężenia styczne przy zginaniu nierównomiernym2
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn2
T-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe2
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem2
T-W-6Wytrzymałość zmęczeniowa2
T-W-7Równanie różniczkowe linii ugięcia belki2
T-W-8Wyboczenie2
T-W-9Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.2
T-W-10Twierdzenia Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano.2
T-W-11Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano2
T-W-12Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania belek2
T-W-13Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania ram2
T-W-14Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania prętów słabo zakrzywionych2
T-W-15Analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych2
30

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu i zalecanej literatury5
A-A-2Uczestnictwo w zajęciach30
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań w ramach prac domowych5
A-A-4Konsultacje u prowadzącego ćwiczenia3
43
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie literatury i norm10
A-L-2Uczestnictwo w zajęciach15
A-L-3Opracowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych16
41
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Przygotowanie do wykładu na podstawie zalecanej literatury3
A-W-2Uczestnictwo w zajęciach30
A-W-3Udział w konsultacjach2
A-W-4Przygotowanie do zaliczenia6
A-W-5Zaliczenie2
43
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaMBM_1A_B09_W01W wyniku zaliczenia przedmiotu, student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (zagadnienia wytrzymałości złożonej, hipotezy wytężeniowe, układy liniowo-sprężyste, analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych)
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMBM_1A_W07ma szczegółową wiedzę w zakresie projektowania procesów kształtowania części maszyn i montażu maszyn o średnim stopniu złożoności
MBM_1A_W09ma podstawowa wiedzę i zna trendy rozwojowych w obszarach: konstrukcji maszyn, technologii, eksploatacji maszyn, energetyki oraz zarządzania
Cel przedmiotuC-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość, sztywność i stateczność.
C-3Zapoznanie studentów z podstawami doświadczalnych badań wytrzymałościowych. Zapoznanie studentów ze sposobami przeprowadzania podstawowych prób wytrzymałościowych, przygotowaniem próbek do badań wytrzymałościowych, używamą aparaturą i obowiązującymi normami oraz ukształtowanie umiejętnosci analizy wyników badań doświadczalnych.
Treści programoweT-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe
T-W-7Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
T-W-9Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.
T-W-10Twierdzenia Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano.
T-W-12Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania belek
T-W-15Analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych
T-W-8Wyboczenie
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-L-11Wyznaczanie ugięcia belki. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Twierdzenie Maxwella
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali
T-L-3Statyczna próba ściskania metali
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.
T-L-5Pomiary twardości
T-L-8Wyboczenie
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych
T-L-10Badanie metali na zmęczenie
T-A-4Wytrzymałość złożona pręta - równoczesne zginanie i skręcanie
T-A-8Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek: a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu
T-A-3Rozwiązywanie belek statycznie niewyznaczalnych: a) metodą całkowania równania różniczkowego linii ugięcia, b) metodą porównywania odkształceń
T-A-9Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek statycznie niewyznaczalnych
T-A-7Obliczanie prętów na wyboczenie
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki
T-A-12Obliczenia wytrzymałościowe płyty przy zgięciu walcowym
T-A-10Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania ram statycznie niewyznaczalnych
T-A-11Obliczenia prętów słabozakrzywionych
T-W-11Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano
T-W-13Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania ram
T-W-14Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania prętów słabo zakrzywionych
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne (tablica, rzutnik multimedialny)
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica
M-3Ćwiczenia laboratoryjne/ stanowiska badawcze
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-5Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia wykładów jest uzyskanie pozytywnych ocen z kolowium ( część zadaniowa) oraz pisemnego zaliczenia części teoretycznej.
S-4Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi jej wykorzystać w obliczeniach.
3,5Student opanował przedstawioną wiedzę i umie ją stosować w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Potrafi ją wykorzystać w typowych obliczeniach elementów maszyn. Ma trudności z rozwiazywaniem zadań niestandardowych.
4,5Student opanował przedstawioną wiedzę i umie ją stosować w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Posiada umiejetność rozwiązywania zadań nietypowych. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaMBM_1A_B09_U01Student osiąga umiejętnośici obliczania belek, ram, prętów słabo zakrzywionych oraz płyt cienkościennych oraz doświadczalnego weryfikowania otrzymanych wyników obliczeń.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMBM_1A_U05ma umiejętność samokształcenia - samodzielnego poszukiwania informacji i analizowania poznanych zagadnień
MBM_1A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
MBM_1A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Cel przedmiotuC-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość, sztywność i stateczność.
C-3Zapoznanie studentów z podstawami doświadczalnych badań wytrzymałościowych. Zapoznanie studentów ze sposobami przeprowadzania podstawowych prób wytrzymałościowych, przygotowaniem próbek do badań wytrzymałościowych, używamą aparaturą i obowiązującymi normami oraz ukształtowanie umiejętnosci analizy wyników badań doświadczalnych.
C-2Zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami obliczeń elementów i konstrukcji w przypadku obciążeń złożonych np. jednoczesne zginanie i skręcanie prętów.
Treści programoweT-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe
T-W-7Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
T-W-9Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.
T-W-10Twierdzenia Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano.
T-W-12Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania belek
T-W-15Analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych
T-W-8Wyboczenie
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-L-11Wyznaczanie ugięcia belki. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Twierdzenie Maxwella
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali
T-L-3Statyczna próba ściskania metali
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.
T-L-5Pomiary twardości
T-L-8Wyboczenie
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych
T-L-10Badanie metali na zmęczenie
T-A-4Wytrzymałość złożona pręta - równoczesne zginanie i skręcanie
T-A-8Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek: a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu
T-A-3Rozwiązywanie belek statycznie niewyznaczalnych: a) metodą całkowania równania różniczkowego linii ugięcia, b) metodą porównywania odkształceń
T-A-9Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek statycznie niewyznaczalnych
T-A-7Obliczanie prętów na wyboczenie
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki
T-A-12Obliczenia wytrzymałościowe płyty przy zgięciu walcowym
T-A-5Wytrzymałość złożona pręta - zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-A-10Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania ram statycznie niewyznaczalnych
T-A-11Obliczenia prętów słabozakrzywionych
T-W-11Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano
T-W-13Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania ram
T-W-14Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania prętów słabo zakrzywionych
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne (tablica, rzutnik multimedialny)
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica
M-3Ćwiczenia laboratoryjne/ stanowiska badawcze
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-5Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia wykładów jest uzyskanie pozytywnych ocen z kolowium ( część zadaniowa) oraz pisemnego zaliczenia części teoretycznej.
S-4Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej w praktyce przez co nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z Wytrzymałości Materiałów.
3,0Student potrafi poprawnie rozwiązywacć zadania w sposób bierny, czesto korzysta z pomocy innych. Popełnia pomyłki w obliczeniach.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 a 4,0.
4,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiązywać zadania. Popełnia nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 a 5,0.
5,0Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiązywać zadania. Wykazuje inicjatywę w stosowaniu własnych rozwiązań. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaMBM_1A_B09_K01W wyniku przeprowadzonych (zaliczonych) zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówMBM_1A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
MBM_1A_K03potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
MBM_1A_K06potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Cel przedmiotuC-1Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii z uwagi na ich wytrzymałość, sztywność i stateczność.
Treści programoweT-W-4Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe
T-W-7Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
T-W-9Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. Energia odkształcenia sprężystego układu liniowo-sprężystego.
T-W-10Twierdzenia Betti i Maxwella. Twierdzenie Castigliano.
T-W-12Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania belek
T-W-15Analiza wytrzymałościowa płyt cienkościennych
T-W-8Wyboczenie
T-W-3Pojęcie wytężenia materiału, analiza wytężenia elementów maszyn
T-W-5Wytrzymałość złożona pręta: a) równoczesne zginanie i skręcanie, b) zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem
T-L-11Wyznaczanie ugięcia belki. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Twierdzenie Maxwella
T-L-7Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy plastyczności i umownej granicy proporcjonalności
T-L-1Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnch. Omówienie regulaminu, programu i przebiegu ćwiczeń.
T-L-2Statyczna próba rozciągania metali
T-L-3Statyczna próba ściskania metali
T-L-4Próby udarności. Próba ścinania technologicznego.
T-L-5Pomiary twardości
T-L-8Wyboczenie
T-L-9Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych
T-L-10Badanie metali na zmęczenie
T-A-4Wytrzymałość złożona pręta - równoczesne zginanie i skręcanie
T-A-8Wykorzystanie twierdzenia Castigliano do wyznaczania przemieszczeń w belkach
T-A-1Obliczanie wytrzymałościowe belek: a) obliczanie dopuszczalnych obciążeń belki o zadanym przekroju, b) dobór przekroju belki przy danym obciążeniu
T-A-3Rozwiązywanie belek statycznie niewyznaczalnych: a) metodą całkowania równania różniczkowego linii ugięcia, b) metodą porównywania odkształceń
T-A-9Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania belek statycznie niewyznaczalnych
T-A-7Obliczanie prętów na wyboczenie
T-A-2Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki
T-A-12Obliczenia wytrzymałościowe płyty przy zgięciu walcowym
T-A-10Zastosowanie twierdzenia Menabrea-Castigliano do rozwiązywania ram statycznie niewyznaczalnych
T-A-11Obliczenia prętów słabozakrzywionych
T-W-11Zasada minimum energii Menabrea-Castigliano
T-W-13Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania ram
T-W-14Zastosowanie twierdzeń energetycznych do rozwiązywania prętów słabo zakrzywionych
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne (tablica, rzutnik multimedialny)
M-2Ćwiczenia przedmiotowe / tablica
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-5Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia wykładów jest uzyskanie pozytywnych ocen z kolowium ( część zadaniowa) oraz pisemnego zaliczenia części teoretycznej.
S-4Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z każdego sprawozdania oraz pozytywnych ocen z obydwóch sprawdzianów.
S-2Ocena formująca: Odpowiedzi ustne na ćwiczeniach laboratoryjnych
S-1Ocena formująca: Odpowiedzi ustne na ćwiczeniach audytoryjnych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nieaktywny. W pracy korzysta z postępów innych. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
3,0Student samodzielnie wykonujący zadaną pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
3,5Ocena pośrednia pomiędzy postawą studenta oceniana na 3,0 i 4,0.
4,0Student samodzielnie wykonujący zadaną pracę. Z chęcia przyłącza się do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzącym zajęcia.
4,5Ocena pośrednia pomiędzy postawą studenta oceniana na 4,0 i 5,0.
5,0Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu w sposób podwyższający jakość zadanych prac. Wykazuje zainteresowanie wiedzą wykraczające poza ramy przedmiotu.