Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Informatyki - Informatyka (S1)
specjalność: Inżynieria komputerowa

Sylabus przedmiotu Komunikacja człowiek-maszyna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Informatyka
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauki techniczne, studia inżynierskie
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Komunikacja człowiek-maszyna
Specjalność Inżynieria komputerowa
Jednostka prowadząca Katedra Architektury Komputerów i Telekomunikacji
Nauczyciel odpowiedzialny Tomasz Mąka <Tomasz.Maka@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Marek Jaskuła <Marek.Jaskula@zut.edu.pl>, Anna Lewandowska <Anna.Tomaszewska@zut.edu.pl>, Adam Nowosielski <Adam.Nowosielski@zut.edu.pl>, Edward Półrolniczak <Edward.polrolniczak@zut.edu.pl>, Izabela Rejer <irejer@wi.zut.edu.pl>, Włodzimierz Ruciński <wrucinski@wi.zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 4,0 ECTS (formy) 4,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL5 30 2,00,50zaliczenie
wykładyW5 30 2,00,50zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Programowanie 2

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Uswiadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi byc znany informatykowi - na róznych poziomach szczegółowosci - aby mógł poprawnie zaprojektowac i zrealizować moduły komunikacji człowiek-maszyna.
C-2Nauczanie umiejętności projektowania i implementacji interaktywnych systemów.
C-3Nauczenie umiejętności korzystania z bibliotek HCI.
C-4Zapoznanie studentów z metodami i narzędziami służącymi do ewaluacji interfejsów człowiek-maszyna.
C-5Uczulenie przyszłego inzyniera na role pozatechnicznych czynników wpływajacych na rozwiazania procesów komunikacyjnych między człowiekiem a maszyną.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Ewaluacja wirtualnych asystentów.2
T-L-2Programowe pozyskiwanie danych z urządzeń peryferyjnych. Interfejsy urządzeń.2
T-L-3Określanie obszarów zainteresowań na monitorze. Programowa analiza wyników eye-trackera.2
T-L-4Implementacja podejścia camera mouse.2
T-L-5Zapoznanie z API do rozpoznawania gestów dotykowych.2
T-L-6Określenie położenia użytkownika z wykorzystaniem IMU (Inertial Measurement Unit).2
T-L-7Zastosowanie dedykowanych czujników do pozyskiwania parametrów biomedycznych.2
T-L-8Implementacja podstawowego systemu identyfikacji cech osobniczych mówcy na podstawie głosu.2
T-L-9Eksperymenty z wybranym systemem rozpoznawania mowy.2
T-L-10Próby syntezy mowy w języku angielskim z wykorzystaniem istniejącego systemu programowego.2
T-L-11Implementacja prostego systemu dialogowego - specyfikacja i nadzorca dialogu.2
T-L-12Implementacja prostego systemu dialogowego - połączenie komponentów (rozpoznawanie mowy, synteza, nadzorca).2
T-L-13Zapoznanie z elementami sprzętowymi interfejsu mózg-komputer oraz z oprogramowaniem do ich obsługi.2
T-L-14Przygotowanie oprogramowania przekształcającego sygnał EEG do postaci komend sterujących urządzeniami zewnętrznymi interfejsu mózg-komputer.2
T-L-15Integracja przygotowanego oprogramowania z fizycznymi elementami interfejsu; Przygotowanie schematu sesji eksperymentalnej, przeprowadzenie sesji oraz ewaluacja wyników.2
30
wykłady
T-W-1Fizjologiczne i kognitywne aspekty interakcji pomiędzy człowiekiem i komputerem.2
T-W-2Projektowanie HMI.2
T-W-3Interakcja za pomocą dotyku.2
T-W-4Interakcja za pomocą gestów.2
T-W-5Człowiek w roli kontrolera.2
T-W-6Wykorzystanie kierunku patrzenia (eye tracking).2
T-W-7Techniki sensoryczne w procesie identyfikacji parametrów biomedycznych.2
T-W-8Mechanizmy wytwarzania i percepcji sygnału mowy2
T-W-9Identyfikacja i weryfikacja mówców2
T-W-10Metody rozpoznawania mowy izolowanej oraz ciągłej2
T-W-11Proces syntezy mowy i systemy text-to-speech2
T-W-12Systemy dialogowe2
T-W-13Interakcja za pomocą urządzeń haptycznych.2
T-W-14Charakterystyka i rodzaje interfejsów mózg-komputer; Elementy składowe interfejsu (stymulator + rejestrator sygnału + urządzenia odbiorcze)2
T-W-15Etapy przetwarzania sygnału w interfejsie mózg-komputer (processing pipeline)2
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach30
A-L-2Uzupełnienie implementacji wykonanej w trakcie laboratoriow10
A-L-3Przygotowanie sprawozdań z wybranych laboratoriów10
50
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach30
A-W-2Przygotowanie się do zaliczenia16
A-W-3Konsultacje2
A-W-4Udział w zaliczeniu2
50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykłady: informacyjne, problemowe i konwersatoryjne
M-2Dyskusja dydaktyczna
M-3Ćwiczenia laboratoryjne z użyciem komputera oraz urządzeń peryferyjnych

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Sprawdzenie sprawozdań z wykonanych zadań
S-2Ocena formująca: Ocena implementacji programowej
S-3Ocena podsumowująca: Sprawdzenie wiedzy teoretycznej

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_1A_D01.02_W01
Zdobycie wiedzy z zakresu komunikacji człowiek maszyna
I_1A_W09C-1, C-2, C-5T-W-7, T-W-3, T-W-1, T-W-6, T-W-4, T-W-12, T-W-10, T-W-13, T-W-14, T-W-11, T-W-9, T-W-5, T-W-15, T-W-8, T-W-2M-1S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_1A_D01.02_U01
Umie dobrac środki techniczne do zrealizowania określonych wymogów komunikacji oraz umie przeprowadzić ewaluację gotowego rozwiązania
I_1A_U11C-2, C-4, C-3T-L-11, T-L-5, T-L-12, T-L-8, T-L-3, T-L-9, T-L-15, T-L-10, T-L-7, T-L-2, T-L-1, T-L-13, T-L-14, T-L-6, T-L-4M-2, M-3S-2, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_1A_D01.02_K01
Ma swiadomosc budowania systemów komunikacji w scisłym zwiazku z grupa społeczna bedaca adresatem danego rozwiazania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawe z odpowiedzialnosci za błedna interpretacje przekazu.
I_1A_K04, I_1A_K02C-5T-L-3, T-L-2, T-L-1, T-L-11, T-L-14, T-L-15, T-L-10, T-L-5, T-L-6, T-L-8, T-L-4, T-L-9, T-L-12, T-L-13, T-L-7M-3, M-1, M-2S-1, S-3, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
I_1A_D01.02_W01
Zdobycie wiedzy z zakresu komunikacji człowiek maszyna
2,0Brak podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student zna podstawowe pojecia, definicje i parametry fizyczne mediów zwiazanych z komunikacja głosem, tekstem, ruchem oraz dotykiem.
3,5Zna istniejące rozwiązania programowe umożliwiające tworzenie interakcji człowiek-maszyna.
4,0Potrafi porównać technologie stosowane w systemach komunikacji człowiek-maszyna.
4,5Potrafi dokonac wyboru technik rodzaju komunikacji pod konkretne zastosowanie.
5,0Ocenia potencjalną skutecznosc algorytmów i rozwiązań w zadanym problemie komunikacji człowiek-maszyna i wykazuje sie dodatkowa wiedza pozyskana z literatury.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
I_1A_D01.02_U01
Umie dobrac środki techniczne do zrealizowania określonych wymogów komunikacji oraz umie przeprowadzić ewaluację gotowego rozwiązania
2,0Brak podstawowych umiejętności z zakresu przedmiotu.
3,0Umie skorzystać z podstawowych środków technicznych (sprzętu oraz bibliotek programistycznych) do realizacji określonych wymogów komunikacji użytkownika z maszyną.
3,5Operuje pojęciami, definicjami i parametrami fizycznymi mediów zwiazanych z komunikacja głosem, tekstem, ruchem oraz dotykiem.
4,0Potrafi napisać aplikację korzystającą z wybranego środka komunikacji człowiek-maszyna.
4,5Potrafi napisać aplikację korzystającą z kilku różnych środków komunikacji człowiek-maszyna.
5,0Umie porównać różne technologie komunikacji człowiek-maszyna i wykazuje sie umiejętnościami pozyskanymi z literatury.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
I_1A_D01.02_K01
Ma swiadomosc budowania systemów komunikacji w scisłym zwiazku z grupa społeczna bedaca adresatem danego rozwiazania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawe z odpowiedzialnosci za błedna interpretacje przekazu.
2,0Student nie zna postawowych czynników społecznych majacych wpływ na budowanie sodków komunikacji w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.
3,0Student potrafi scharakteryzowac czynniki społecznych majace wpływ na tworzenie komunikacji w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.
3,5Jest świadomy istnienia i wzajemnych powiązań warstw systemu informacyjnego (formalna, techniczna, nieformalna).
4,0Rozumie mechanizmy (w tym biologiczne) odbióru przez człowieka bodzców z otoczenia i potrafi ocenic wpływ wystepujacych dysfunkcji na odbiór komunikatu.
4,5Zdaje sobie sprawę z zagrożeń wynikających z lekceważenia aspektów społecznych i percepcyjnych odbiorcy w budowaniu systemów komunikacyjnych.
5,0Jest świadomy odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu. Wykazuje się znajomoscią aspektów prawnych zwiąnych z komunikacją w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.

Literatura podstawowa

  1. Alan Dix, Janet Finlay, Gregory D. Abowd, Russell Beale, Human-Computer Interaction, Prentice Hall, 2003, 3
  2. Daniel Wigdor, Dennis Wixon, Brave NUI World: Designing Natural User Interfaces for Touch and Gesture, Morgan Kaufmann, 2011, 1
  3. Jean-Phillipe Thiran, Ferran Marques Herve Bourlard, Multimodal Signal Processing - Theory and Applications or Human-Computer Interaction, Elsevier, 2010

Literatura dodatkowa

  1. W. Minker, G. Lee, S. Nakamura, J. Mariani, Spoken Dialogue Systems Technology and Design, Springer, 2011
  2. Douglas O'Shaughnessy, Speech Communications - Human and Machine, IEEE Press, 2000

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Ewaluacja wirtualnych asystentów.2
T-L-2Programowe pozyskiwanie danych z urządzeń peryferyjnych. Interfejsy urządzeń.2
T-L-3Określanie obszarów zainteresowań na monitorze. Programowa analiza wyników eye-trackera.2
T-L-4Implementacja podejścia camera mouse.2
T-L-5Zapoznanie z API do rozpoznawania gestów dotykowych.2
T-L-6Określenie położenia użytkownika z wykorzystaniem IMU (Inertial Measurement Unit).2
T-L-7Zastosowanie dedykowanych czujników do pozyskiwania parametrów biomedycznych.2
T-L-8Implementacja podstawowego systemu identyfikacji cech osobniczych mówcy na podstawie głosu.2
T-L-9Eksperymenty z wybranym systemem rozpoznawania mowy.2
T-L-10Próby syntezy mowy w języku angielskim z wykorzystaniem istniejącego systemu programowego.2
T-L-11Implementacja prostego systemu dialogowego - specyfikacja i nadzorca dialogu.2
T-L-12Implementacja prostego systemu dialogowego - połączenie komponentów (rozpoznawanie mowy, synteza, nadzorca).2
T-L-13Zapoznanie z elementami sprzętowymi interfejsu mózg-komputer oraz z oprogramowaniem do ich obsługi.2
T-L-14Przygotowanie oprogramowania przekształcającego sygnał EEG do postaci komend sterujących urządzeniami zewnętrznymi interfejsu mózg-komputer.2
T-L-15Integracja przygotowanego oprogramowania z fizycznymi elementami interfejsu; Przygotowanie schematu sesji eksperymentalnej, przeprowadzenie sesji oraz ewaluacja wyników.2
30

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Fizjologiczne i kognitywne aspekty interakcji pomiędzy człowiekiem i komputerem.2
T-W-2Projektowanie HMI.2
T-W-3Interakcja za pomocą dotyku.2
T-W-4Interakcja za pomocą gestów.2
T-W-5Człowiek w roli kontrolera.2
T-W-6Wykorzystanie kierunku patrzenia (eye tracking).2
T-W-7Techniki sensoryczne w procesie identyfikacji parametrów biomedycznych.2
T-W-8Mechanizmy wytwarzania i percepcji sygnału mowy2
T-W-9Identyfikacja i weryfikacja mówców2
T-W-10Metody rozpoznawania mowy izolowanej oraz ciągłej2
T-W-11Proces syntezy mowy i systemy text-to-speech2
T-W-12Systemy dialogowe2
T-W-13Interakcja za pomocą urządzeń haptycznych.2
T-W-14Charakterystyka i rodzaje interfejsów mózg-komputer; Elementy składowe interfejsu (stymulator + rejestrator sygnału + urządzenia odbiorcze)2
T-W-15Etapy przetwarzania sygnału w interfejsie mózg-komputer (processing pipeline)2
30

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach30
A-L-2Uzupełnienie implementacji wykonanej w trakcie laboratoriow10
A-L-3Przygotowanie sprawozdań z wybranych laboratoriów10
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w zajęciach30
A-W-2Przygotowanie się do zaliczenia16
A-W-3Konsultacje2
A-W-4Udział w zaliczeniu2
50
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_1A_D01.02_W01Zdobycie wiedzy z zakresu komunikacji człowiek maszyna
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówI_1A_W09Zna zasady działania i podstawowe metody projektowania interfejsów komunikacyjnych człowiek-maszyna, ze szczególnym uwzględnieniem obrazowania komputerowego i wizualizacji danych.
Cel przedmiotuC-1Uswiadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi byc znany informatykowi - na róznych poziomach szczegółowosci - aby mógł poprawnie zaprojektowac i zrealizować moduły komunikacji człowiek-maszyna.
C-2Nauczanie umiejętności projektowania i implementacji interaktywnych systemów.
C-5Uczulenie przyszłego inzyniera na role pozatechnicznych czynników wpływajacych na rozwiazania procesów komunikacyjnych między człowiekiem a maszyną.
Treści programoweT-W-7Techniki sensoryczne w procesie identyfikacji parametrów biomedycznych.
T-W-3Interakcja za pomocą dotyku.
T-W-1Fizjologiczne i kognitywne aspekty interakcji pomiędzy człowiekiem i komputerem.
T-W-6Wykorzystanie kierunku patrzenia (eye tracking).
T-W-4Interakcja za pomocą gestów.
T-W-12Systemy dialogowe
T-W-10Metody rozpoznawania mowy izolowanej oraz ciągłej
T-W-13Interakcja za pomocą urządzeń haptycznych.
T-W-14Charakterystyka i rodzaje interfejsów mózg-komputer; Elementy składowe interfejsu (stymulator + rejestrator sygnału + urządzenia odbiorcze)
T-W-11Proces syntezy mowy i systemy text-to-speech
T-W-9Identyfikacja i weryfikacja mówców
T-W-5Człowiek w roli kontrolera.
T-W-15Etapy przetwarzania sygnału w interfejsie mózg-komputer (processing pipeline)
T-W-8Mechanizmy wytwarzania i percepcji sygnału mowy
T-W-2Projektowanie HMI.
Metody nauczaniaM-1Wykłady: informacyjne, problemowe i konwersatoryjne
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Sprawdzenie wiedzy teoretycznej
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Brak podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student zna podstawowe pojecia, definicje i parametry fizyczne mediów zwiazanych z komunikacja głosem, tekstem, ruchem oraz dotykiem.
3,5Zna istniejące rozwiązania programowe umożliwiające tworzenie interakcji człowiek-maszyna.
4,0Potrafi porównać technologie stosowane w systemach komunikacji człowiek-maszyna.
4,5Potrafi dokonac wyboru technik rodzaju komunikacji pod konkretne zastosowanie.
5,0Ocenia potencjalną skutecznosc algorytmów i rozwiązań w zadanym problemie komunikacji człowiek-maszyna i wykazuje sie dodatkowa wiedza pozyskana z literatury.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_1A_D01.02_U01Umie dobrac środki techniczne do zrealizowania określonych wymogów komunikacji oraz umie przeprowadzić ewaluację gotowego rozwiązania
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówI_1A_U11Potrafi projektować i tworzyć interfejsy człowiek-maszyna dla różnych klas systemów informatycznych, w tym z uwzględnieniem potrzeb i wymagań zorientowanych na użytkownika.
Cel przedmiotuC-2Nauczanie umiejętności projektowania i implementacji interaktywnych systemów.
C-4Zapoznanie studentów z metodami i narzędziami służącymi do ewaluacji interfejsów człowiek-maszyna.
C-3Nauczenie umiejętności korzystania z bibliotek HCI.
Treści programoweT-L-11Implementacja prostego systemu dialogowego - specyfikacja i nadzorca dialogu.
T-L-5Zapoznanie z API do rozpoznawania gestów dotykowych.
T-L-12Implementacja prostego systemu dialogowego - połączenie komponentów (rozpoznawanie mowy, synteza, nadzorca).
T-L-8Implementacja podstawowego systemu identyfikacji cech osobniczych mówcy na podstawie głosu.
T-L-3Określanie obszarów zainteresowań na monitorze. Programowa analiza wyników eye-trackera.
T-L-9Eksperymenty z wybranym systemem rozpoznawania mowy.
T-L-15Integracja przygotowanego oprogramowania z fizycznymi elementami interfejsu; Przygotowanie schematu sesji eksperymentalnej, przeprowadzenie sesji oraz ewaluacja wyników.
T-L-10Próby syntezy mowy w języku angielskim z wykorzystaniem istniejącego systemu programowego.
T-L-7Zastosowanie dedykowanych czujników do pozyskiwania parametrów biomedycznych.
T-L-2Programowe pozyskiwanie danych z urządzeń peryferyjnych. Interfejsy urządzeń.
T-L-1Ewaluacja wirtualnych asystentów.
T-L-13Zapoznanie z elementami sprzętowymi interfejsu mózg-komputer oraz z oprogramowaniem do ich obsługi.
T-L-14Przygotowanie oprogramowania przekształcającego sygnał EEG do postaci komend sterujących urządzeniami zewnętrznymi interfejsu mózg-komputer.
T-L-6Określenie położenia użytkownika z wykorzystaniem IMU (Inertial Measurement Unit).
T-L-4Implementacja podejścia camera mouse.
Metody nauczaniaM-2Dyskusja dydaktyczna
M-3Ćwiczenia laboratoryjne z użyciem komputera oraz urządzeń peryferyjnych
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Ocena implementacji programowej
S-1Ocena formująca: Sprawdzenie sprawozdań z wykonanych zadań
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Brak podstawowych umiejętności z zakresu przedmiotu.
3,0Umie skorzystać z podstawowych środków technicznych (sprzętu oraz bibliotek programistycznych) do realizacji określonych wymogów komunikacji użytkownika z maszyną.
3,5Operuje pojęciami, definicjami i parametrami fizycznymi mediów zwiazanych z komunikacja głosem, tekstem, ruchem oraz dotykiem.
4,0Potrafi napisać aplikację korzystającą z wybranego środka komunikacji człowiek-maszyna.
4,5Potrafi napisać aplikację korzystającą z kilku różnych środków komunikacji człowiek-maszyna.
5,0Umie porównać różne technologie komunikacji człowiek-maszyna i wykazuje sie umiejętnościami pozyskanymi z literatury.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_1A_D01.02_K01Ma swiadomosc budowania systemów komunikacji w scisłym zwiazku z grupa społeczna bedaca adresatem danego rozwiazania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawe z odpowiedzialnosci za błedna interpretacje przekazu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówI_1A_K04Ma kompetencje do podejmowania działań na rzecz upowszechniania wiedzy na temat właściwego wykorzystywania nowych technologii i szerzenia idei społeczeństwa informacyjnego.
I_1A_K02Ma świadomość znaczenia wiedzy (w szczególności jej niewłaściwego użycia) w procesie rozwiązywania szeregu problemów inżynierskich i technicznych w dziedzinie informatyki.
Cel przedmiotuC-5Uczulenie przyszłego inzyniera na role pozatechnicznych czynników wpływajacych na rozwiazania procesów komunikacyjnych między człowiekiem a maszyną.
Treści programoweT-L-3Określanie obszarów zainteresowań na monitorze. Programowa analiza wyników eye-trackera.
T-L-2Programowe pozyskiwanie danych z urządzeń peryferyjnych. Interfejsy urządzeń.
T-L-1Ewaluacja wirtualnych asystentów.
T-L-11Implementacja prostego systemu dialogowego - specyfikacja i nadzorca dialogu.
T-L-14Przygotowanie oprogramowania przekształcającego sygnał EEG do postaci komend sterujących urządzeniami zewnętrznymi interfejsu mózg-komputer.
T-L-15Integracja przygotowanego oprogramowania z fizycznymi elementami interfejsu; Przygotowanie schematu sesji eksperymentalnej, przeprowadzenie sesji oraz ewaluacja wyników.
T-L-10Próby syntezy mowy w języku angielskim z wykorzystaniem istniejącego systemu programowego.
T-L-5Zapoznanie z API do rozpoznawania gestów dotykowych.
T-L-6Określenie położenia użytkownika z wykorzystaniem IMU (Inertial Measurement Unit).
T-L-8Implementacja podstawowego systemu identyfikacji cech osobniczych mówcy na podstawie głosu.
T-L-4Implementacja podejścia camera mouse.
T-L-9Eksperymenty z wybranym systemem rozpoznawania mowy.
T-L-12Implementacja prostego systemu dialogowego - połączenie komponentów (rozpoznawanie mowy, synteza, nadzorca).
T-L-13Zapoznanie z elementami sprzętowymi interfejsu mózg-komputer oraz z oprogramowaniem do ich obsługi.
T-L-7Zastosowanie dedykowanych czujników do pozyskiwania parametrów biomedycznych.
Metody nauczaniaM-3Ćwiczenia laboratoryjne z użyciem komputera oraz urządzeń peryferyjnych
M-1Wykłady: informacyjne, problemowe i konwersatoryjne
M-2Dyskusja dydaktyczna
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Sprawdzenie sprawozdań z wykonanych zadań
S-3Ocena podsumowująca: Sprawdzenie wiedzy teoretycznej
S-2Ocena formująca: Ocena implementacji programowej
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie zna postawowych czynników społecznych majacych wpływ na budowanie sodków komunikacji w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.
3,0Student potrafi scharakteryzowac czynniki społecznych majace wpływ na tworzenie komunikacji w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.
3,5Jest świadomy istnienia i wzajemnych powiązań warstw systemu informacyjnego (formalna, techniczna, nieformalna).
4,0Rozumie mechanizmy (w tym biologiczne) odbióru przez człowieka bodzców z otoczenia i potrafi ocenic wpływ wystepujacych dysfunkcji na odbiór komunikatu.
4,5Zdaje sobie sprawę z zagrożeń wynikających z lekceważenia aspektów społecznych i percepcyjnych odbiorcy w budowaniu systemów komunikacyjnych.
5,0Jest świadomy odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu. Wykazuje się znajomoscią aspektów prawnych zwiąnych z komunikacją w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.