ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2018/2019 / Wydział Informatyki / Informatyka (N1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Informatyki - Informatyka (N1)

Sylabus przedmiotu Komunikacja człowiek-maszyna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Informatyka
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauki techniczne, studia inżynierskie
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Komunikacja człowiek-maszyna
Specjalność	Inżynieria oprogramowania
Jednostka prowadząca	Katedra Systemów Multimedialnych
Nauczyciel odpowiedzialny	Adam Nowosielski <Adam.Nowosielski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Marek Jaskuła <Marek.Jaskula@zut.edu.pl>, Anna Lewandowska <Anna.Tomaszewska@zut.edu.pl>, Radosław Mantiuk <Radoslaw.Mantiuk@zut.edu.pl>, Tomasz Mąka <Tomasz.Maka@zut.edu.pl>, Edward Półrolniczak <Edward.polrolniczak@zut.edu.pl>, Włodzimierz Ruciński <wrucinski@wi.zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	4,0	ECTS (formy)	4,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	3	Grupa obieralna	1

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	5	18	2,0	0,50	zaliczenie
laboratoria	L	5	18	2,0	0,50	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Programowanie 2

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Uswiadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi byc znany informatykowi - na róznych poziomach szczegółowosci - aby mógł poprawnie zaprojektowac i zrealizować moduły komunikacji człowiek-maszyna. komputer.
C-2	Nauczanie umiejętności projektowania i implementacji interaktywnych systemów.
C-3	Nauczenie umiejętności korzystania z bibliotek HCI.
C-4	Zapoznanie studentów z metodami i narzędziami służącymi do ewaluacji interfejsów człowiek-maszyna.
C-5	Uczulenie przyszłego inzyniera na role pozatechnicznych czynników wpływajacych na rozwiazania procesów komunikacyjnych między człowiekiem a maszyną.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Instruktaż do zajęć. Ewaluacja wirtualnych asystentów.	1
T-L-2	Tworzenie własnego asystenta. Technologia chatterbotów.	1
T-L-3	Projektowanie interfejsu graficznego aplikacji (GUI) z użyciem API.	1
T-L-4	Interakcja graficzna ̶ przykład API. Gesty myszy komputerowej.	1
T-L-5	Programowe pozyskiwanie danych z urządzeń peryferyjnych. Interfejsy urządzeń.	1
T-L-6	Określanie obszarów zainteresowań na monitorze. Programowa analiza wyników eye-trackera, tworzenie mapy cieplnej.	2
T-L-7	Zapoznanie z API do rozpoznawania gestów dotykowych.	1
T-L-8	Implementacja podejścia camera mouse.	1
T-L-9	Zastosowanie dedykowanych czujników do pozyskiwania parametrów biomedycznych.	1
T-L-10	Realizacja interfejsu bezdotykowego z wykorzystaniem API.	1
T-L-11	Wykorzystanie syntezatora mowy we własnej aplikacji.	1
T-L-12	Wykorzystanie sterowania głosem we własnej aplikacji.	2
T-L-13	Komunikacja z wykorzystaniem alfabetu Brajla.	1
T-L-14	Przygotowanie schematu sesji z interfejsem mózg-komputer oraz jej przeprowadzenie.	2
T-L-15	Zaliczenie laboratorium.	1
		18
wykłady
T-W-1	Fizjologiczne i kognitywne aspekty interakcji pomiędzy człowiekiem i komputerem.	1
T-W-2	Projektowanie HCI.	1
T-W-3	Wprowadzanie informacji tekstowej.	1
T-W-4	Interakcja graficzna z użyciem wskaźnika.	1
T-W-5	Systemy dialogowe.	1
T-W-6	Interakcja za pomocą dotyku.	1
T-W-7	Interakcja za pomocą gestów.	1
T-W-8	Człowiek w roli kontrolera.	2
T-W-9	Wykorzystanie kierunku patrzenia (eye tracking).	2
T-W-10	Synteza mowy.	1
T-W-11	Sterowanie za pomocą głosu.	1
T-W-12	Interakcja za pomocą urządzeń haptycznych.	1
T-W-13	Rodzaje interfejsów mózg-komputer oraz ich charakterystyka.	2
T-W-14	Interfejsy dedykowane niepełnosprawnym.	1
T-W-15	Symulatory urządzeń, trenażery.	1
		18

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	18
A-L-2	Uzupełnienie implementacji wykonanej w czasie laboratoriów	16
A-L-3	Przygotowanie sprawozdań z realizacji wybranych laboratoriów	16
		50
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach	18
A-W-2	Czytanie literatury	18
A-W-3	Przygotowanie do zaliczenia	10
A-W-4	Konsultacje	2
A-W-5	Udział w zaliczeniu	2
		50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	wykłady: informacyjne, problemowe i konwersatoryjne
M-2	dyskusja dydaktyczna
M-3	cwiczenia laboratoryjne z uzyciem komputera oraz urządzeń peryferyjnych

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Sprawdzenie sprawozdan z wykonanych zadan.
S-2	Ocena formująca: Ocena implementacji
S-3	Ocena podsumowująca: Sprawdzenie wiedzy teoretycznej

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
I_1A_D02.03.1_W01 Zdobycie wiedzy z zakresu komunikacji człowiek maszyna	I_1A_W09	—	—	C-5, C-2, C-1	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15	M-1	S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
I_1A_D02.03.1_U01 Umie dobrac środki techniczne do zrealizowania określonych wymogów komunikacji oraz umie przeprowadzić ewaluację gotowego rozwiązania	I_1A_U11	—	—	C-2, C-4, C-3	T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-L-11, T-L-12, T-L-13, T-L-14	M-2, M-3	S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
I_1A_D02.03.1_K01 Ma swiadomosc budowania systemów komunikacji w scisłym zwiazku z grupa społeczna bedaca adresatem danego rozwiazania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawe z odpowiedzialnosci za błedna interpretacje przekazu.	I_1A_K06	—	—	C-5	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-10, T-L-11, T-L-12, T-L-13, T-L-14	M-1, M-2, M-3	S-1, S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
I_1A_D02.03.1_W01 Zdobycie wiedzy z zakresu komunikacji człowiek maszyna	2,0	Brak podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student zna podstawowe pojecia, definicje i parametry fizyczne mediów zwiazanych z komunikacja głosem, tekstem, ruchem i dotykiem. Zna podstawowe (standardowe) rozwiazania techniczne.
	3,5	Zna biblioteki programistyczne umożliwiające tworzenie interakcji człowiek-maszyna
	4,0	Porównuje technologie stosowane w systemach komunikacji człowiek-maszyna
	4,5	Potrafi dokonac wyboru technik komunikacji pod konkretne zastosowanie.
	5,0	Ocenia potencjalną skutecznosc algorytmów i rozwiązań w zadanym problemie komunikacji człowiek-maszyna i wykazuje sie dodatkowa wiedza pozyskana z literatury.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
I_1A_D02.03.1_U01 Umie dobrac środki techniczne do zrealizowania określonych wymogów komunikacji oraz umie przeprowadzić ewaluację gotowego rozwiązania	2,0	Brak podstawowych umiejętności z zakresu przedmiotu.
	3,0	Umie skorzystać z podstawowych środków technicznych (sprzętu oraz bibliotek programistycznych) do realizacji określonych wymogów komunikacji użytkownika z maszyną. Umie przeprowadzić ewaluację gotowego rozwiązania.
	3,5	Operuje pojęciami, definicjami i parametrami fizycznymi mediów zwiazanych z komunikacja głosem, tekstem, ruchem i dotykiem.
	4,0	Potrafi napisać aplikację korzystającą z wybranego środka komunikacji człowiek-maszyna.
	4,5	Potrafi napisać aplikację korzystającą z kilku różnych środków komunikacji człowiek-maszyna.
	5,0	Umie porównać różne technologie komunikacji człowiek-maszyna i wykazuje sie umiejętnościami pozyskanymi z literatury.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
I_1A_D02.03.1_K01 Ma swiadomosc budowania systemów komunikacji w scisłym zwiazku z grupa społeczna bedaca adresatem danego rozwiazania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawe z odpowiedzialnosci za błedna interpretacje przekazu.	2,0	Student nie zna postawowych czynników społecznych majacych wpływ na budowanie sodków komunikacji w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.
	3,0	Student potrafi scharakteryzowac czynniki społecznych majace wpływ na tworzenie komunikacji w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.
	3,5	Jest świadomy istnienia i wzajemnych powiązań warstw systemu informacyjnego (formalna, techniczna, nieformalna).
	4,0	Rozumie mechanizmy (w tym biologiczne) odbióru przez człowieka bodzców z otoczenia i potrafi ocenic wpływ wystepujacych dysfunkcji na odbiór komunikatu.
	4,5	Zdaje sobie sprawę z zagrożeń wynikających z lekceważenia aspektów społecznych i percepcyjnych odbiorcy w budowaniu systemów komunikacyjnych.
	5,0	Jest świadomy odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu. Wykazuje się znajomoscią aspektów prawnych zwiąnych z komunikacją w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.

Literatura podstawowa

Alan Dix, Janet Finlay, Gregory D. Abowd, Russell Beale, Human-Computer Interaction, Prentice Hall, 2003, 3
Daniel Wigdor, Dennis Wixon, Brave NUI World: Designing Natural User Interfaces for Touch and Gesture, Morgan Kaufmann, 2011, 1
Dinesh K. Kumar, Sridhar Poosapadi Arjunan, Human–Computer Interface Technologies for the Motor Impaired, CRC Press, 2015

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Instruktaż do zajęć. Ewaluacja wirtualnych asystentów.	1
T-L-2	Tworzenie własnego asystenta. Technologia chatterbotów.	1
T-L-3	Projektowanie interfejsu graficznego aplikacji (GUI) z użyciem API.	1
T-L-4	Interakcja graficzna ̶ przykład API. Gesty myszy komputerowej.	1
T-L-5	Programowe pozyskiwanie danych z urządzeń peryferyjnych. Interfejsy urządzeń.	1
T-L-6	Określanie obszarów zainteresowań na monitorze. Programowa analiza wyników eye-trackera, tworzenie mapy cieplnej.	2
T-L-7	Zapoznanie z API do rozpoznawania gestów dotykowych.	1
T-L-8	Implementacja podejścia camera mouse.	1
T-L-9	Zastosowanie dedykowanych czujników do pozyskiwania parametrów biomedycznych.	1
T-L-10	Realizacja interfejsu bezdotykowego z wykorzystaniem API.	1
T-L-11	Wykorzystanie syntezatora mowy we własnej aplikacji.	1
T-L-12	Wykorzystanie sterowania głosem we własnej aplikacji.	2
T-L-13	Komunikacja z wykorzystaniem alfabetu Brajla.	1
T-L-14	Przygotowanie schematu sesji z interfejsem mózg-komputer oraz jej przeprowadzenie.	2
T-L-15	Zaliczenie laboratorium.	1
		18

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Fizjologiczne i kognitywne aspekty interakcji pomiędzy człowiekiem i komputerem.	1
T-W-2	Projektowanie HCI.	1
T-W-3	Wprowadzanie informacji tekstowej.	1
T-W-4	Interakcja graficzna z użyciem wskaźnika.	1
T-W-5	Systemy dialogowe.	1
T-W-6	Interakcja za pomocą dotyku.	1
T-W-7	Interakcja za pomocą gestów.	1
T-W-8	Człowiek w roli kontrolera.	2
T-W-9	Wykorzystanie kierunku patrzenia (eye tracking).	2
T-W-10	Synteza mowy.	1
T-W-11	Sterowanie za pomocą głosu.	1
T-W-12	Interakcja za pomocą urządzeń haptycznych.	1
T-W-13	Rodzaje interfejsów mózg-komputer oraz ich charakterystyka.	2
T-W-14	Interfejsy dedykowane niepełnosprawnym.	1
T-W-15	Symulatory urządzeń, trenażery.	1
		18

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	18
A-L-2	Uzupełnienie implementacji wykonanej w czasie laboratoriów	16
A-L-3	Przygotowanie sprawozdań z realizacji wybranych laboratoriów	16
		50

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach	18
A-W-2	Czytanie literatury	18
A-W-3	Przygotowanie do zaliczenia	10
A-W-4	Konsultacje	2
A-W-5	Udział w zaliczeniu	2
		50

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	I_1A_D02.03.1_W01	Zdobycie wiedzy z zakresu komunikacji człowiek maszyna
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	I_1A_W09	Zna zasady działania i podstawowe metody projektowania interfejsów komunikacyjnych człowiek-maszyna, ze szczególnym uwzględnieniem obrazowania komputerowego i wizualizacji danych.
Cel przedmiotu	C-5	Uczulenie przyszłego inzyniera na role pozatechnicznych czynników wpływajacych na rozwiazania procesów komunikacyjnych między człowiekiem a maszyną.
	C-2	Nauczanie umiejętności projektowania i implementacji interaktywnych systemów.
	C-1	Uswiadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi byc znany informatykowi - na róznych poziomach szczegółowosci - aby mógł poprawnie zaprojektowac i zrealizować moduły komunikacji człowiek-maszyna. komputer.
Treści programowe	T-W-1	Fizjologiczne i kognitywne aspekty interakcji pomiędzy człowiekiem i komputerem.
	T-W-2	Projektowanie HCI.
	T-W-3	Wprowadzanie informacji tekstowej.
	T-W-4	Interakcja graficzna z użyciem wskaźnika.
	T-W-5	Systemy dialogowe.
	T-W-6	Interakcja za pomocą dotyku.
	T-W-7	Interakcja za pomocą gestów.
	T-W-8	Człowiek w roli kontrolera.
	T-W-9	Wykorzystanie kierunku patrzenia (eye tracking).
	T-W-10	Synteza mowy.
	T-W-11	Sterowanie za pomocą głosu.
	T-W-12	Interakcja za pomocą urządzeń haptycznych.
	T-W-13	Rodzaje interfejsów mózg-komputer oraz ich charakterystyka.
	T-W-14	Interfejsy dedykowane niepełnosprawnym.
	T-W-15	Symulatory urządzeń, trenażery.
Metody nauczania	M-1	wykłady: informacyjne, problemowe i konwersatoryjne
Sposób oceny	S-3	Ocena podsumowująca: Sprawdzenie wiedzy teoretycznej
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Brak podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student zna podstawowe pojecia, definicje i parametry fizyczne mediów zwiazanych z komunikacja głosem, tekstem, ruchem i dotykiem. Zna podstawowe (standardowe) rozwiazania techniczne.
	3,5	Zna biblioteki programistyczne umożliwiające tworzenie interakcji człowiek-maszyna
	4,0	Porównuje technologie stosowane w systemach komunikacji człowiek-maszyna
	4,5	Potrafi dokonac wyboru technik komunikacji pod konkretne zastosowanie.
	5,0	Ocenia potencjalną skutecznosc algorytmów i rozwiązań w zadanym problemie komunikacji człowiek-maszyna i wykazuje sie dodatkowa wiedza pozyskana z literatury.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	I_1A_D02.03.1_U01	Umie dobrac środki techniczne do zrealizowania określonych wymogów komunikacji oraz umie przeprowadzić ewaluację gotowego rozwiązania
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	I_1A_U11	Potrafi projektować i tworzyć interfejsy człowiek-maszyna dla różnych klas systemów informatycznych, w tym z uwzględnieniem potrzeb i wymagań zorientowanych na użytkownika.
Cel przedmiotu	C-2	Nauczanie umiejętności projektowania i implementacji interaktywnych systemów.
	C-4	Zapoznanie studentów z metodami i narzędziami służącymi do ewaluacji interfejsów człowiek-maszyna.
	C-3	Nauczenie umiejętności korzystania z bibliotek HCI.
Treści programowe	T-L-1	Instruktaż do zajęć. Ewaluacja wirtualnych asystentów.
	T-L-2	Tworzenie własnego asystenta. Technologia chatterbotów.
	T-L-3	Projektowanie interfejsu graficznego aplikacji (GUI) z użyciem API.
	T-L-4	Interakcja graficzna ̶ przykład API. Gesty myszy komputerowej.
	T-L-5	Programowe pozyskiwanie danych z urządzeń peryferyjnych. Interfejsy urządzeń.
	T-L-6	Określanie obszarów zainteresowań na monitorze. Programowa analiza wyników eye-trackera, tworzenie mapy cieplnej.
	T-L-7	Zapoznanie z API do rozpoznawania gestów dotykowych.
	T-L-8	Implementacja podejścia camera mouse.
	T-L-9	Zastosowanie dedykowanych czujników do pozyskiwania parametrów biomedycznych.
	T-L-10	Realizacja interfejsu bezdotykowego z wykorzystaniem API.
	T-L-11	Wykorzystanie syntezatora mowy we własnej aplikacji.
	T-L-12	Wykorzystanie sterowania głosem we własnej aplikacji.
	T-L-13	Komunikacja z wykorzystaniem alfabetu Brajla.
	T-L-14	Przygotowanie schematu sesji z interfejsem mózg-komputer oraz jej przeprowadzenie.
Metody nauczania	M-2	dyskusja dydaktyczna
Metody nauczania	M-3	cwiczenia laboratoryjne z uzyciem komputera oraz urządzeń peryferyjnych
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Sprawdzenie sprawozdan z wykonanych zadan.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena implementacji
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Brak podstawowych umiejętności z zakresu przedmiotu.
	3,0	Umie skorzystać z podstawowych środków technicznych (sprzętu oraz bibliotek programistycznych) do realizacji określonych wymogów komunikacji użytkownika z maszyną. Umie przeprowadzić ewaluację gotowego rozwiązania.
	3,5	Operuje pojęciami, definicjami i parametrami fizycznymi mediów zwiazanych z komunikacja głosem, tekstem, ruchem i dotykiem.
	4,0	Potrafi napisać aplikację korzystającą z wybranego środka komunikacji człowiek-maszyna.
	4,5	Potrafi napisać aplikację korzystającą z kilku różnych środków komunikacji człowiek-maszyna.
	5,0	Umie porównać różne technologie komunikacji człowiek-maszyna i wykazuje sie umiejętnościami pozyskanymi z literatury.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	I_1A_D02.03.1_K01	Ma swiadomosc budowania systemów komunikacji w scisłym zwiazku z grupa społeczna bedaca adresatem danego rozwiazania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawe z odpowiedzialnosci za błedna interpretacje przekazu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	I_1A_K06	Jest świadomy społecznego i zawodowego kontekstu informatyki oraz związanych z nim aspektów prawnych i etycznych, odpowiedzialnie stosuje przepisy prawa i przestrzega zasad etyki w życiu zawodowym i codziennym.
Cel przedmiotu	C-5	Uczulenie przyszłego inzyniera na role pozatechnicznych czynników wpływajacych na rozwiazania procesów komunikacyjnych między człowiekiem a maszyną.
Treści programowe	T-W-1	Fizjologiczne i kognitywne aspekty interakcji pomiędzy człowiekiem i komputerem.
	T-W-2	Projektowanie HCI.
	T-W-3	Wprowadzanie informacji tekstowej.
	T-W-4	Interakcja graficzna z użyciem wskaźnika.
	T-W-5	Systemy dialogowe.
	T-W-6	Interakcja za pomocą dotyku.
	T-W-7	Interakcja za pomocą gestów.
	T-W-8	Człowiek w roli kontrolera.
	T-W-9	Wykorzystanie kierunku patrzenia (eye tracking).
	T-W-10	Synteza mowy.
	T-W-11	Sterowanie za pomocą głosu.
	T-W-12	Interakcja za pomocą urządzeń haptycznych.
	T-W-13	Rodzaje interfejsów mózg-komputer oraz ich charakterystyka.
	T-W-14	Interfejsy dedykowane niepełnosprawnym.
	T-W-15	Symulatory urządzeń, trenażery.
	T-L-1	Instruktaż do zajęć. Ewaluacja wirtualnych asystentów.
	T-L-2	Tworzenie własnego asystenta. Technologia chatterbotów.
	T-L-3	Projektowanie interfejsu graficznego aplikacji (GUI) z użyciem API.
	T-L-4	Interakcja graficzna ̶ przykład API. Gesty myszy komputerowej.
	T-L-5	Programowe pozyskiwanie danych z urządzeń peryferyjnych. Interfejsy urządzeń.
	T-L-6	Określanie obszarów zainteresowań na monitorze. Programowa analiza wyników eye-trackera, tworzenie mapy cieplnej.
	T-L-7	Zapoznanie z API do rozpoznawania gestów dotykowych.
	T-L-8	Implementacja podejścia camera mouse.
	T-L-9	Zastosowanie dedykowanych czujników do pozyskiwania parametrów biomedycznych.
	T-L-10	Realizacja interfejsu bezdotykowego z wykorzystaniem API.
	T-L-11	Wykorzystanie syntezatora mowy we własnej aplikacji.
	T-L-12	Wykorzystanie sterowania głosem we własnej aplikacji.
	T-L-13	Komunikacja z wykorzystaniem alfabetu Brajla.
	T-L-14	Przygotowanie schematu sesji z interfejsem mózg-komputer oraz jej przeprowadzenie.
Metody nauczania	M-1	wykłady: informacyjne, problemowe i konwersatoryjne
	M-2	dyskusja dydaktyczna
	M-3	cwiczenia laboratoryjne z uzyciem komputera oraz urządzeń peryferyjnych
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Sprawdzenie sprawozdan z wykonanych zadan.
	S-2	Ocena formująca: Ocena implementacji
	S-3	Ocena podsumowująca: Sprawdzenie wiedzy teoretycznej
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie zna postawowych czynników społecznych majacych wpływ na budowanie sodków komunikacji w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.
	3,0	Student potrafi scharakteryzowac czynniki społecznych majace wpływ na tworzenie komunikacji w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.
	3,5	Jest świadomy istnienia i wzajemnych powiązań warstw systemu informacyjnego (formalna, techniczna, nieformalna).
	4,0	Rozumie mechanizmy (w tym biologiczne) odbióru przez człowieka bodzców z otoczenia i potrafi ocenic wpływ wystepujacych dysfunkcji na odbiór komunikatu.
	4,5	Zdaje sobie sprawę z zagrożeń wynikających z lekceważenia aspektów społecznych i percepcyjnych odbiorcy w budowaniu systemów komunikacyjnych.
	5,0	Jest świadomy odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu. Wykazuje się znajomoscią aspektów prawnych zwiąnych z komunikacją w relacji człowiek-maszyna, z naciskiem na interakcję człowiek-komputer.