ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2018/2019 / Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt / Biotechnologia (N1) / Sylabus przedmiotu - Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Biotechnologia (N1)

Sylabus przedmiotu Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Biotechnologia
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauki rolnicze, leśne i weterynaryjne, studia inżynierskie
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Metody biotechnologiczne w produkcji surowic i szczepionek
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Mikrobiologii i Biotechnologii
Nauczyciel odpowiedzialny	Karol Fijałkowski <karol.fijalkowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Karol Fijałkowski <karol.fijalkowski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	7	10	1,0	0,29	zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	7	5	0,5	0,29	zaliczenie
wykłady	W	7	8	1,5	0,42	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Student powinien posiadać podstwową wiedzę z zakresu mikrobiologii oraz immunologii

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Szczepionki - ratunek czy zagrożenie?	2
T-A-2	Szczepionki przyszłości.	1
T-A-3	Negatywne aspekty stosowania szczepionek.	1
T-A-4	Kalendarze szczepień.	1
		5
laboratoria
T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.	1
T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.	3
T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.	3
T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.	3
		10
wykłady
T-W-1	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.	2
T-W-2	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.	1
T-W-3	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.	1
T-W-4	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.	1
T-W-5	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.	1
T-W-6	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.	1
T-W-7	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.	1
		8

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Uczestnictwo w zajęciach.	5
A-A-2	Samodzielne przygotowanie się do dyskusji na zajęciach.	10
		15
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	10
A-L-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.	17
A-L-3	Udzia w konsultacjach.	3
		30
wykłady
A-W-1	Obecność na wykładach	8
A-W-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu	12
A-W-3	Przygotowanie się do zaliczenia wykładów	15
A-W-4	Samodzielne studiowanie tematyki wykładów	10
		45

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
M-2	Dyskusja dydaktyczna

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BT_1A_BT-N-C26_W03 student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.	BT_1A_W19	—	—	C-3, C-1, C-2, C-4, C-5	T-L-4, T-L-2, T-L-1, T-L-3, T-W-5, T-W-3, T-W-1, T-W-2, T-W-4, T-W-6	M-2, M-1	S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BT_1A_BT-N-C26_U01 Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu	BT_1A_U04, BT_1A_U10	—	—	C-3, C-1, C-2, C-4, C-5	T-L-4, T-L-2, T-L-1, T-L-3, T-W-5, T-W-3, T-W-1, T-W-2, T-W-4, T-W-6	M-2, M-1	S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
BT_1A_BT-N-C26_K01 Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwage ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.	BT_1A_K04	—	—	—	—	—	—

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
BT_1A_BT-N-C26_W03 student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.	2,0	Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
	3,0	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
	3,5	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
	4,0	Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	4,5	Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	5,0	Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
BT_1A_BT-N-C26_U01 Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu	2,0	Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,0	Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,5	Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	4,0	Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	4,5	Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	5,0	Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu

Literatura podstawowa

Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D., Zieliński A., Wakcynologia, Wydawnictwo α-medica Press, Bielsko-Biała, 2007
Mrożek-Budzyn D., Wakcynologia praktyczna, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała, 2009
Roitt I., Brostoff J., Male D., Immunologia, Wydawnictwo Medyczne Słotwinski Verlag, Brema, 1998
Gołąb J., Jakóbisiak M., Lasek W, Immunologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002

Literatura dodatkowa

Kayser F.H., Bienz K.A., Eckert J., Zinkernagel R.M., Mikrobiologia lekarska, Wydaw. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Szczepionki - ratunek czy zagrożenie?	2
T-A-2	Szczepionki przyszłości.	1
T-A-3	Negatywne aspekty stosowania szczepionek.	1
T-A-4	Kalendarze szczepień.	1
		5

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.	1
T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.	3
T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.	3
T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.	3
		10

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.	2
T-W-2	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.	1
T-W-3	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.	1
T-W-4	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.	1
T-W-5	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.	1
T-W-6	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.	1
T-W-7	Białka surowicy ze szczególnym uwzględnieniem immunoglobulin. Porównanie składu białek siary, mleka i surowicy różnych gatunków zwierząt i człowieka.	1
		8

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Uczestnictwo w zajęciach.	5
A-A-2	Samodzielne przygotowanie się do dyskusji na zajęciach.	10
		15

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach.	10
A-L-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu.	17
A-L-3	Udzia w konsultacjach.	3
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Obecność na wykładach	8
A-W-2	Samodzielne studiowanie literatury przedmiotu	12
A-W-3	Przygotowanie się do zaliczenia wykładów	15
A-W-4	Samodzielne studiowanie tematyki wykładów	10
		45

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	BT_1A_BT-N-C26_W03	student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_W19	Posiada wiedzę na temat wpływu czynników patogennych oraz rozumie zasady regulacji odpornościowej i zasady diagnostyki immunologicznej.
Cel przedmiotu	C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
Treści programowe	T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-W-5	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
	T-W-3	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
	T-W-1	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
	T-W-2	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-W-4	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
	T-W-6	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
	S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
	S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie rozpoznaje poszczególnych rodzajów i typów szczepionek, nie zna kierunków rozwoju wakcynologii, nie tłumaczy zasad uodparniania immunologicznego.
	3,0	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu minimalnym; w zakresie wyrażania wiedzy popełnia wiele błędów.
	3,5	Student rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego w stopniu zadowalającym, w zakresie opanowania wiedzy przyswoił zasadnicze treści programowe.
	4,0	Student szczegółowo rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	4,5	Student wyczerpująco rozpoznaje poszczególne rodzaje i typów szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie stosunku do wiedzy wykazuje duże zainteresowanie.
	5,0	Student dogłębnie analizuje poszczególne rodzaje i typy szczepionek, zna kierunki rozwoju wakcynologii, oraz tłumaczy zasady uodparniania immunologicznego; w zakresie rozumienia wiedzy opanował wszystkie treści programowe.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	BT_1A_BT-N-C26_U01	Student potrafi klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_U04	Wykorzystuje wiedzę z zakresu mikrobiologii i immunologii; posiada umiejętność hodowli drobnoustrojów; posiada umiejętność rozumienia mechanizmów warunkujących zjadliwość drobnoustrojów, potrafi scharakteryzować wybrane choroby zakaźne; rozumie funkcjonowanie układu odpornościowego; umie stosować odpowiednie techniki diagnostyczne.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_U10	Posługuje się kluczowymi pojęciami z zakresu biotechnologii; zna i ocenia znaczenie biotechnologii w różnych dziedzinach życia oraz w tworzeniu nowych i pozyskiwaniu istniejących substancji biologicznie aktywnych; zna podstawe zagadnienia z farmakologii i farmakokinetyki leków; potrafi zaprojektować linie biotechnologiczne oraz wykorzystywać różne urządzenia i aparaturę badawczą w biotechnologii; zdaje sobie sprawę z zagrożeń wynikających z osiągnięć biotechnologii; zna zagadnienia związane z biobezpieczeństwem.
Cel przedmiotu	C-3	Przedstawienie metod uodporniania i następujących w ich wyniku reakcji immunologicznych.
	C-1	Zaprezentowanie najnowszej wiedzy związanej z metodami wytwarzania i produkcji surowic odpornościowych i szczepionek.
	C-2	Zaznajomienie studenta z rodzajami, typami i pochodzeniem szczepionek.
	C-4	Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą z zakresu wakcynologii weterynaryjnej
	C-5	Zapoznanie studenta z najczęściej stosowanymi surowicami antytoksycznymi
Treści programowe	T-L-4	Próba toksyczności przygotowanych autoszczepionek.
	T-L-2	Przeprowadzenie procedury przygotowania autoszczepionek.
	T-L-1	Przygotowanie materiału w celu wykonania autoszczepionek.
	T-L-3	Próba jałowości przygotowanych autoszczepionek.
	T-W-5	Szczepionki przeciw Staphylococcus aureus. Unikanie odpowiedzi immunologicznej przez S. aureus.
	T-W-3	Szczepionki antyidiotypowe, podjednostkowe, komórkowe, wieloważne. Metody atenuacji drobnoustrojów chorobotwórczych.
	T-W-1	Surowice odpornościowe hetero- i homologiczne; zastosowanie u człowieka i zwierząt.
	T-W-2	Wpływ szczepień na występowanie zakażeń wirusowych i bakteryjnych. Skuteczność działania szczepionek.
	T-W-4	Rola adiuwantów i nośników syntetycznych w szczepieniach.
	T-W-6	Szczepionki i autoszczepionki stosowane w profilaktyce i terapii.
Metody nauczania	M-2	Dyskusja dydaktyczna
Metody nauczania	M-1	Wykłady informacyjne wspomagane prezentacjami multimedialnymi
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Bieżąca kontrola przygotowania się i poprawności pracy na zajęciach audytoryjnych.
	S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania zadań projektowych na zadany temat.
	S-3	Ocena podsumowująca: Zaliczenie w formie pisemnej części wykładowej i ćwiczeniowej.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi klasyfikować szczepionek i analizować reakcji układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,0	Student potrafi w dostateczny sposób klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	3,5	Student potrafi na średnim poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	4,0	Student potrafi na dobrym poziomie klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	4,5	Student potrafi dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu
	5,0	Student potrafi bardzo dobrze klasyfikować szczepionki i analizować reakcje układu immunologicznego po uodpornieniu

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	BT_1A_BT-N-C26_K01	Student jest zdolny do klasyfikowania poszczególnych rodzajów i typów szczepionek biorąc pod uwage ich skład, formę, metodę wytwarzania i sposób działania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	BT_1A_K04	Wykazuje odpowiedzialność za bezpieczeństwo pracy własnej i innych; ma świadomość wpływu biotechnologii na kształtowanie i stan środowiska naturalnego oraz zdrowie człowieka.