ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2017/2018 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Mechanika i budowa maszyn (S2) / urządzenia mechatroniczne / Sylabus przedmiotu

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechanika i budowa maszyn (S2)
specjalność: urządzenia mechatroniczne

Sylabus przedmiotu Eksploatacja maszyn i urządzeń:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Mechanika i budowa maszyn
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister inżynier
Obszary studiów	nauki techniczne
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Eksploatacja maszyn i urządzeń
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Instytut Technologii Mechanicznej
Nauczyciel odpowiedzialny	Marcin Hoffmann <Marcin.Hoffmann@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Andrzej Bodnar <Andrzej.Bodnar@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	2,0	ECTS (formy)	2,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	2	15	0,8	0,38	zaliczenie
wykłady	W	2	30	1,2	0,62	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Podstawowa wiedza z: - statystyki matematycznej, - elektroniki, - mechaniki.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Poznanie zasad eksploatacji układów mechatronicznych. Poznanie metod diagnozowania i nadzoru.
C-2	Nabycie umiejętności oceny niezawodności prostych urządzeń mechatronicznych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Obliczanie wskaźników oceny procesu eksploatacji pojedynczego obiektu i grupy obiektów technicznych.	2
T-L-2	Wyszukiwanie słabych ogniw.	2
T-L-3	Wyznaczanie trwałości maszyn i środków transportowych na podstawie wyników badań.	2
T-L-4	Estymowanie parametrów niezawodności.	2
T-L-5	Prognozowanie niezawodności złożonych układów mechatronicznych.	2
T-L-6	Wykorzystanie modeli obiektów. Analiza sygnałów diagnostycznych.	2
T-L-7	Dobór wartości granicznych.	1
T-L-8	Elementy inżynierii niezawodności.	2
		15
wykłady
T-W-1	Metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej. System obsługi.	2
T-W-2	Gospodarka remontowa, organizacja remontów. Naprawa zespołów mechanicznych i elektronicznych.	2
T-W-3	Prawne i ekonomiczne aspekty eksploatacji, amortyzacja.	2
T-W-4	Środki trwałe i ich podział. Dopuszczenie obiektów technicznych do eksploatacji, certyfikacja, deklaracje zgodności.	2
T-W-5	Wycofanie obiektu z użytkowania, utylizacja i recykling.	2
T-W-6	Czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn oraz urządzeń. Niesprawność.	2
T-W-7	Trwałość i niezawodność. Funkcje i miary niezawodności, trwałość, podstawowe zależności.	2
T-W-8	Modelowanie procesów życia obiektów. Układy szeregowe, równoległe i złożone.	2
T-W-9	Modele uszkodzeń. Przykłady oceny niezawodności.	2
T-W-10	Systemy naprawialne. Podnoszenie niezawodności i jej koszty, redundancja.	2
T-W-11	Testowanie żywotności. Stan techniczny obiektu.	2
T-W-12	Diagnozowanie. Modele diagnostyczne.	2
T-W-13	Modele diagnostyczne. Symptomy i wartości graniczne.	2
T-W-14	Lokalizacja uszkodzeń. Przykłady algorytmów diagnostycznych.	2
T-W-15	Monitorowanie i nadzór.	2
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Przygotowanie do ćwiczeń	5
A-L-3	Udział w konsultacjach	2
A-L-4	Przygotowanie do sprawdzianów	2
		24
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Praca własna, przygotowanie do zajęć	1
A-W-3	Konsultacje	1
A-W-4	Przygotowanie do egzaminu	1
A-W-5	Egzamin	2
		35

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny
M-2	Ćwiczenia audytoryjne

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Oceana analityczna - średnia ze stopni ze sprawdzianów z zdaniami rachunkowymi.
S-2	Ocena podsumowująca: Oceana analityczna - średnia ze stopni z pisemnych sprawdzianów wiedzy przekazanej na wykładzie i zdobytej samodzielnie oraz umiejętność rozwiązywania zadań.
S-3	Ocena podsumowująca: Ocena kompetencji personalnych i społecznych - intuicujna w formie aprobaty.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_2A_C01_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: - zdefiniować podstawowe zasady eksploatacji układów mechatronicznych, - wymieniać metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej, - wymieniać czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn, - zdefiniować trwałość i niezawodność, - rozpoznać układy szeregowe, równoległe i złożone oraz dobrać metodę ich obliczeń, - opisać stan techniczny obiektu systemy naprawialne oraz metod diagnozowania i nadzoru - zaproponować metodę podniesienia niezawodności układu	MBM_2A_W09, MBM_2A_W06, MBM_2A_W10, MBM_2A_W08	—	C-1	T-W-15, T-W-1, T-W-2, T-W-11, T-W-10, T-W-9, T-W-8, T-W-7, T-W-6, T-W-5, T-W-4, T-W-3, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8	M-2, M-1	S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_2A_C01_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć: - zinterpretować podstawowe wskaźniki związane z niezawodnością i eksploatacją układów mechatronicznych - zastosować metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej do konkretnych obiektów - zinterpretować czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn - obliczać niezawodność i trwałość układy szeregowych, równoległych i złożonych - dobierać metodę podniesienia niezawodności układu	MBM_2A_U07, MBM_2A_U10, MBM_2A_U14, MBM_2A_U16	—	C-2	T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8	M-2, M-1	S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_2A_C01_K01 Ćwiczenia w grupie kształtują właściwa postawę studenta do efektywnej współpracy w zespole. Student rozumie potrzebę nabywania nowej wiedzy.	MBM_2A_K01, MBM_2A_K03	—	C-1	T-L-1, T-L-2, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8	M-2, M-1	S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_2A_C01_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: - zdefiniować podstawowe zasady eksploatacji układów mechatronicznych, - wymieniać metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej, - wymieniać czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn, - zdefiniować trwałość i niezawodność, - rozpoznać układy szeregowe, równoległe i złożone oraz dobrać metodę ich obliczeń, - opisać stan techniczny obiektu systemy naprawialne oraz metod diagnozowania i nadzoru - zaproponować metodę podniesienia niezawodności układu	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzą z zakresu przedmiotu. Nie portafi kojarzyć i analizaować nabytej wiedzy. Czasaem nie wie jak ją wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu średnim między oceną 3.0 i 4.0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4.0 i 5.0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary jej stosowania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_2A_C01_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć: - zinterpretować podstawowe wskaźniki związane z niezawodnością i eksploatacją układów mechatronicznych - zastosować metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej do konkretnych obiektów - zinterpretować czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn - obliczać niezawodność i trwałość układy szeregowych, równoległych i złożonych - dobierać metodę podniesienia niezawodności układu	2,0	Nie potrafi poprawnie rozwiązywać zadań. Przy wykonywaniu ćwiczeń nie potrafi wyjaśnić metody obliczeniowej oraz konieczności obliczeń. Ma problemy z formułowaniem wniosków.
	3,0	Student rozwiązuje zadania metodami nieoptymalnymi. Popełnia pomyłki w obliczeniach. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, ale w sposób bierny.
	3,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania najczęściej rozwiązuje metodami optymalnymi. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, jest aktywny, potrafi interpretować wyniki pomiarów. W sposób dobry opanować nazewnictwo z zakresu eksploatacji urządzań.
	4,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje metodami optymalnymi. Potrafi wykorzystywać właściwe metody obliczeniowe. Ćwiczenia praktyczne realizuje wzorowo, w sposób aktywny, potrafi ocenić metodę i wyniki obliczeń. Opanował nazewnictwo z zakresu eksploatacji urządzań.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_2A_C01_K01 Ćwiczenia w grupie kształtują właściwa postawę studenta do efektywnej współpracy w zespole. Student rozumie potrzebę nabywania nowej wiedzy.	2,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, nie angażuje się w pracy zespołu.
	3,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, realizuje proste prace zlecone mu przez innych członków zespołu, wymaga stałego nadzoru.
	3,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami.
	4,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Pomaga innym członkom zespołu w realizacji ich zadań. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami. Jest kreatywny chętny do współpracy i wykazuje cechy lidera zespołu.

Literatura podstawowa

Gołąbek A., Eksploatacja i niezawodność maszyn, Wydaw. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1988
Bobrowski D., Modele i metody matematyczne w teorii niezawodności, WNT, Warszawa, 1985
Gładysz H., Peciakowski E., Niezawodność elementów elektronicznych, WKŁ, Warszawa, 1987
Cempel Cz., Podstawy wibroakustycznej diagnostyki maszyn, WNT, Warszawa, 1982

Literatura dodatkowa

Red.: J. Korbicz, J.M. Kościelny, Z. Kowalczuk, W. Cholewa, Diagnostyka procesów. Modele. Metody sztucznej inteligencji. Zastosowania., WNT, Warszawa, 2002
Żółtowski B., Tylicki H., Wybrane problemy eksploatacji maszyn, PWSZ St. Staszica, Piła, 2004
Bucior J., Podstawy teorii i inżynierii niezawodności, Oficyna Wydaw. Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów, 2004
Red. Prażewska M., Niezawodność urządzeń elektronicznych, WKŁ, Warszawa, 1987

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Obliczanie wskaźników oceny procesu eksploatacji pojedynczego obiektu i grupy obiektów technicznych.	2
T-L-2	Wyszukiwanie słabych ogniw.	2
T-L-3	Wyznaczanie trwałości maszyn i środków transportowych na podstawie wyników badań.	2
T-L-4	Estymowanie parametrów niezawodności.	2
T-L-5	Prognozowanie niezawodności złożonych układów mechatronicznych.	2
T-L-6	Wykorzystanie modeli obiektów. Analiza sygnałów diagnostycznych.	2
T-L-7	Dobór wartości granicznych.	1
T-L-8	Elementy inżynierii niezawodności.	2
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej. System obsługi.	2
T-W-2	Gospodarka remontowa, organizacja remontów. Naprawa zespołów mechanicznych i elektronicznych.	2
T-W-3	Prawne i ekonomiczne aspekty eksploatacji, amortyzacja.	2
T-W-4	Środki trwałe i ich podział. Dopuszczenie obiektów technicznych do eksploatacji, certyfikacja, deklaracje zgodności.	2
T-W-5	Wycofanie obiektu z użytkowania, utylizacja i recykling.	2
T-W-6	Czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn oraz urządzeń. Niesprawność.	2
T-W-7	Trwałość i niezawodność. Funkcje i miary niezawodności, trwałość, podstawowe zależności.	2
T-W-8	Modelowanie procesów życia obiektów. Układy szeregowe, równoległe i złożone.	2
T-W-9	Modele uszkodzeń. Przykłady oceny niezawodności.	2
T-W-10	Systemy naprawialne. Podnoszenie niezawodności i jej koszty, redundancja.	2
T-W-11	Testowanie żywotności. Stan techniczny obiektu.	2
T-W-12	Diagnozowanie. Modele diagnostyczne.	2
T-W-13	Modele diagnostyczne. Symptomy i wartości graniczne.	2
T-W-14	Lokalizacja uszkodzeń. Przykłady algorytmów diagnostycznych.	2
T-W-15	Monitorowanie i nadzór.	2
		30

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Przygotowanie do ćwiczeń	5
A-L-3	Udział w konsultacjach	2
A-L-4	Przygotowanie do sprawdzianów	2
		24

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Praca własna, przygotowanie do zajęć	1
A-W-3	Konsultacje	1
A-W-4	Przygotowanie do egzaminu	1
A-W-5	Egzamin	2
		35

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_2A_C01_W01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: - zdefiniować podstawowe zasady eksploatacji układów mechatronicznych, - wymieniać metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej, - wymieniać czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn, - zdefiniować trwałość i niezawodność, - rozpoznać układy szeregowe, równoległe i złożone oraz dobrać metodę ich obliczeń, - opisać stan techniczny obiektu systemy naprawialne oraz metod diagnozowania i nadzoru - zaproponować metodę podniesienia niezawodności układu
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_2A_W09	ma podstawową wiedzę o cyklach życia produktu (technicznym, marketingowym i środowiskowym) w odniesieniu do urządzeń i systemów o różnym stopniu złożoności
	MBM_2A_W06	ma szczegółową wiedzę w zakresie opracowania dokumentacji konstrukcyjnej, technologicznej i eksploatacyjnej
	MBM_2A_W10	zna podstawowe metody i techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań w zakresie konstruowania, pomiarów, projektowania technologii i eksploatacji
	MBM_2A_W08	ma poszerzoną wiedzę i zna trendy rozwojowe i główne osiągnięcia naukowe w swojej specjalności, w obszarach konstrukcji, technologii i eksploatacji maszyn i urządzeń, a także energetyki oraz zarządzania
Cel przedmiotu	C-1	Poznanie zasad eksploatacji układów mechatronicznych. Poznanie metod diagnozowania i nadzoru.
Treści programowe	T-W-15	Monitorowanie i nadzór.
	T-W-1	Metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej. System obsługi.
	T-W-2	Gospodarka remontowa, organizacja remontów. Naprawa zespołów mechanicznych i elektronicznych.
	T-W-11	Testowanie żywotności. Stan techniczny obiektu.
	T-W-10	Systemy naprawialne. Podnoszenie niezawodności i jej koszty, redundancja.
	T-W-9	Modele uszkodzeń. Przykłady oceny niezawodności.
	T-W-8	Modelowanie procesów życia obiektów. Układy szeregowe, równoległe i złożone.
	T-W-7	Trwałość i niezawodność. Funkcje i miary niezawodności, trwałość, podstawowe zależności.
	T-W-6	Czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn oraz urządzeń. Niesprawność.
	T-W-5	Wycofanie obiektu z użytkowania, utylizacja i recykling.
	T-W-4	Środki trwałe i ich podział. Dopuszczenie obiektów technicznych do eksploatacji, certyfikacja, deklaracje zgodności.
	T-W-3	Prawne i ekonomiczne aspekty eksploatacji, amortyzacja.
	T-W-12	Diagnozowanie. Modele diagnostyczne.
	T-W-13	Modele diagnostyczne. Symptomy i wartości graniczne.
	T-W-14	Lokalizacja uszkodzeń. Przykłady algorytmów diagnostycznych.
	T-L-1	Obliczanie wskaźników oceny procesu eksploatacji pojedynczego obiektu i grupy obiektów technicznych.
	T-L-2	Wyszukiwanie słabych ogniw.
	T-L-3	Wyznaczanie trwałości maszyn i środków transportowych na podstawie wyników badań.
	T-L-4	Estymowanie parametrów niezawodności.
	T-L-5	Prognozowanie niezawodności złożonych układów mechatronicznych.
	T-L-6	Wykorzystanie modeli obiektów. Analiza sygnałów diagnostycznych.
	T-L-7	Dobór wartości granicznych.
	T-L-8	Elementy inżynierii niezawodności.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia audytoryjne
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Oceana analityczna - średnia ze stopni z pisemnych sprawdzianów wiedzy przekazanej na wykładzie i zdobytej samodzielnie oraz umiejętność rozwiązywania zadań.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzą z zakresu przedmiotu. Nie portafi kojarzyć i analizaować nabytej wiedzy. Czasaem nie wie jak ją wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu średnim między oceną 3.0 i 4.0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4.0 i 5.0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary jej stosowania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_2A_C01_U01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć: - zinterpretować podstawowe wskaźniki związane z niezawodnością i eksploatacją układów mechatronicznych - zastosować metody utrzymania urządzeń w gotowości technicznej do konkretnych obiektów - zinterpretować czynniki i procesy powodujące zmiany stanu technicznego i uszkodzenia elementów maszyn - obliczać niezawodność i trwałość układy szeregowych, równoległych i złożonych - dobierać metodę podniesienia niezawodności układu
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_2A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
	MBM_2A_U10	potrafi, przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich integrować wiedzę z zakresu konstrukcji, technologii, planowania, automatyzacji i eksploatacji, stosować podejście systemowe oraz uwzględniać aspekty pozatechniczne
	MBM_2A_U14	potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich
	MBM_2A_U16	potrafi zaproponować ulepszenia i usprawnienia istniejących rozwiązań technicznych uwzględniając zagadnienia konstrukcji, technologii i eksploatacji w inżynierii mechanicznej i obszarach pokrewnych
Cel przedmiotu	C-2	Nabycie umiejętności oceny niezawodności prostych urządzeń mechatronicznych.
Treści programowe	T-L-1	Obliczanie wskaźników oceny procesu eksploatacji pojedynczego obiektu i grupy obiektów technicznych.
	T-L-2	Wyszukiwanie słabych ogniw.
	T-L-3	Wyznaczanie trwałości maszyn i środków transportowych na podstawie wyników badań.
	T-L-4	Estymowanie parametrów niezawodności.
	T-L-5	Prognozowanie niezawodności złożonych układów mechatronicznych.
	T-L-6	Wykorzystanie modeli obiektów. Analiza sygnałów diagnostycznych.
	T-L-7	Dobór wartości granicznych.
	T-L-8	Elementy inżynierii niezawodności.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia audytoryjne
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Oceana analityczna - średnia ze stopni ze sprawdzianów z zdaniami rachunkowymi.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie potrafi poprawnie rozwiązywać zadań. Przy wykonywaniu ćwiczeń nie potrafi wyjaśnić metody obliczeniowej oraz konieczności obliczeń. Ma problemy z formułowaniem wniosków.
	3,0	Student rozwiązuje zadania metodami nieoptymalnymi. Popełnia pomyłki w obliczeniach. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, ale w sposób bierny.
	3,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania najczęściej rozwiązuje metodami optymalnymi. Ćwiczenia praktyczne realizuje poprawnie, jest aktywny, potrafi interpretować wyniki pomiarów. W sposób dobry opanować nazewnictwo z zakresu eksploatacji urządzań.
	4,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje metodami optymalnymi. Potrafi wykorzystywać właściwe metody obliczeniowe. Ćwiczenia praktyczne realizuje wzorowo, w sposób aktywny, potrafi ocenić metodę i wyniki obliczeń. Opanował nazewnictwo z zakresu eksploatacji urządzań.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_2A_C01_K01	Ćwiczenia w grupie kształtują właściwa postawę studenta do efektywnej współpracy w zespole. Student rozumie potrzebę nabywania nowej wiedzy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_2A_K01	rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_2A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
Cel przedmiotu	C-1	Poznanie zasad eksploatacji układów mechatronicznych. Poznanie metod diagnozowania i nadzoru.
Treści programowe	T-L-1	Obliczanie wskaźników oceny procesu eksploatacji pojedynczego obiektu i grupy obiektów technicznych.
	T-L-2	Wyszukiwanie słabych ogniw.
	T-L-4	Estymowanie parametrów niezawodności.
	T-L-5	Prognozowanie niezawodności złożonych układów mechatronicznych.
	T-L-6	Wykorzystanie modeli obiektów. Analiza sygnałów diagnostycznych.
	T-L-7	Dobór wartości granicznych.
	T-L-8	Elementy inżynierii niezawodności.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia audytoryjne
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny
Sposób oceny	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena kompetencji personalnych i społecznych - intuicujna w formie aprobaty.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, nie angażuje się w pracy zespołu.
	3,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, realizuje proste prace zlecone mu przez innych członków zespołu, wymaga stałego nadzoru.
	3,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami.
	4,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Pomaga innym członkom zespołu w realizacji ich zadań. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami. Jest kreatywny chętny do współpracy i wykazuje cechy lidera zespołu.