Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Inżynieria materiałowa (N2)
specjalność: spawalnictwo i techniki łączenia
Sylabus przedmiotu Innowacyjne materiały kompozytowe:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Inżynieria materiałowa | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | drugiego stopnia |
Tytuł zawodowy absolwenta | magister inżynier | ||
Obszary studiów | nauki techniczne | ||
Profil | ogólnoakademicki | ||
Moduł | — | ||
Przedmiot | Innowacyjne materiały kompozytowe | ||
Specjalność | konstrukcje lekkie | ||
Jednostka prowadząca | Instytut Inżynierii Materiałowej | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Andrzej Błędzki <Andrzej.Bledzki@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | |||
ECTS (planowane) | 4,0 | ECTS (formy) | 4,0 |
Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | Wiedza, umiejętności i kompetencje w zakresie mechaniki technicznej, wytrzymałości materiałów, mechaniki kompozytów oraz konstrukcji kompozytowych |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Zapoznanie studenta ze strukturą i zasadą działania zintegrowanych systemów wspomagających proces projektowania |
C-2 | Omówienie metody elementów skończonych na zaawansowanym poziomie w zakresie mechaniki nieliniowej i dynamiki |
C-3 | Opanowanie przez studenta technik posługiwania się zintegrowanym systemem wspomagającym proces projektowania |
C-4 | Opanowanie przez studenta umiejętności wykorzystywania systemu metody elementów skończonych w analizach wytrzymałościowych konstrukcji w zakresie mechaniki nieliniowej i dynamiki |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
laboratoria | ||
T-L-1 | Opanowanie umiejętności posługiwania się zintegrowanym systemem wspomagającym proces projektowania konstrukcji kompozytowych | 12 |
T-L-2 | Analizy wytrzymałościowe konstrukcji kompozytowych (modele nieliniowe i dynamika) - laboratorium komputerowe | 8 |
20 | ||
wykłady | ||
T-W-1 | Zintegrowane systemy komputerowe wspomagające proces projektowania | 8 |
T-W-2 | Analizy wytrzymałościowe konstrukcji kompozytowych - metoda elementów skończonych - w zakresie analiz mechaniki nieliniowej oraz dynamiki | 5 |
T-W-3 | Analizy wytrzymałościowe struktur wielowarstwowych - poziom zaawansowany | 4 |
T-W-4 | Niezawodność i bezpieczeństwo konstrukcji kompozytowych - poziom zaawansowany | 1 |
18 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
laboratoria | ||
A-L-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 20 |
A-L-2 | Konsultacje | 2 |
A-L-3 | Trening biegłości w modelowaniu konstrukcji kompozytowych | 38 |
60 | ||
wykłady | ||
A-W-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 18 |
A-W-2 | Przygotowanie do egzaminu | 38 |
A-W-3 | Konsultacje | 2 |
A-W-4 | Egzamin | 2 |
60 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | Metody podające - wykład informacyjny |
M-2 | Metody aktywizujące - analiza przypadków |
M-3 | Metody praktyczne - ćwiczenia laboratoryjne |
M-4 | Metody praktyczne - projektowanie |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena podsumowująca: egzamin pisemny |
S-2 | Ocena podsumowująca: egzamin ustny |
S-3 | Ocena formująca: ocena ciągła |
S-4 | Ocena podsumowująca: zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych - zaliczenie praktyczne |
S-5 | Ocena podsumowująca: zaliczenie projektu |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|
IM_2A_IK/01_W01 Student na zaawansowanym poziomie potrafi zdefiniować kryteria stawiane materiałom kompozytowym. | IM_2A_W01, IM_2A_W06, IM_2A_W02, IM_2A_W04 | — | C-2, C-1 | T-W-2, T-W-4, T-W-3 | M-1 | S-1, S-2 |
IM_2A_IK/01_W02 Student zna na zaawansowanym poziomie metodykę procesu projektowania materiałów kompozytowych oraz potrafi zdefiniować i przeprowadzić analizy wytrzymałościowe dla poszczególnych rodzajów wzmocnień. | IM_2A_W01, IM_2A_W02, IM_2A_W04 | — | C-1 | T-W-2, T-W-4, T-W-3, T-W-1 | M-1 | S-1, S-2 |
IM_2A_IK/01_W03 Student zna metodę elementów skończonych oraz potrafi zastosować ją w złożonych analizach wytrzymałościowych materiałów kompozytowych. | IM_2A_W01, IM_2A_W02, IM_2A_W04 | — | C-2 | T-W-2, T-W-3 | M-1 | S-1, S-2 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|
IM_2A_IK/01_U01 Student potrafi zaprojektować materiał kompozytowy wykorzystując przy tym metody analiz metodą elementów skończonych. | IM_2A_U03, IM_2A_U16, IM_2A_U08, IM_2A_U02 | — | C-4, C-3 | T-W-3, T-W-1, T-L-1, T-L-2 | M-4, M-3 | S-4, S-3, S-5 |
IM_2A_IK/01_U02 Student potrafi zamodelować metodą elementów skończonych kompozytowe elementy konstrukcyjne. | IM_2A_U03, IM_2A_U16, IM_2A_U08, IM_2A_U02 | — | C-4, C-3 | T-W-2, T-W-4, T-W-3, T-L-1, T-L-2 | M-4, M-3 | S-4, S-3, S-5 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|
IM_2A_IK/01_K01 Student staje się odpowiedzialny i otwarty na zagadnienia związane z zastosowaniem materiałów kompozytowych w konstrukcjach różnego typu oraz ich wpływu na środowisko naturalne. | IM_2A_K02, IM_2A_K01, IM_2A_K03 | — | C-4, C-3, C-2, C-1 | T-W-2, T-W-4, T-W-3, T-W-1, T-L-1, T-L-2 | M-4, M-3, M-2 | S-4, S-3, S-5 |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
IM_2A_IK/01_W01 Student na zaawansowanym poziomie potrafi zdefiniować kryteria stawiane materiałom kompozytowym. | 2,0 | Student nie potrafi na zaawansowanym poziomie zdefiniować kryteriów stawianych materiałom konstrukcyjnym |
3,0 | Student potrafi na zaawansowanym poziomie zdefiniować kryteria stawiane materiałom konstrukcyjnym | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 | ||
IM_2A_IK/01_W02 Student zna na zaawansowanym poziomie metodykę procesu projektowania materiałów kompozytowych oraz potrafi zdefiniować i przeprowadzić analizy wytrzymałościowe dla poszczególnych rodzajów wzmocnień. | 2,0 | Student nie zna na zaawansowanym poziomie metodyki procesu projektowania w tym nie zna zintegrowanych systemów wspomagających proces projektowania |
3,0 | Student zna na zaawansowanym poziomie metodykę procesu projektowania w tym zna zintegrowane systemy wspomagające proces projektowania | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 | ||
IM_2A_IK/01_W03 Student zna metodę elementów skończonych oraz potrafi zastosować ją w złożonych analizach wytrzymałościowych materiałów kompozytowych. | 2,0 | Student nie zna metody elementów skończonych w zakresie analiz mechaniki nieliniowej oraz dynamiki |
3,0 | Student zna metodę elementów skończonych w zakresie analiz mechaniki nieliniowej oraz dynamiki | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 |
Kryterium oceny - umiejętności
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
IM_2A_IK/01_U01 Student potrafi zaprojektować materiał kompozytowy wykorzystując przy tym metody analiz metodą elementów skończonych. | 2,0 | Student nie potrafi zaprojektować urządzenia wykorzystując zintegrowane systemy wspomagające proces projektowania |
3,0 | Student potrafi zaprojektować urządzenia wykorzystując zintegrowane systemy wspomagające proces projektowania | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 | ||
IM_2A_IK/01_U02 Student potrafi zamodelować metodą elementów skończonych kompozytowe elementy konstrukcyjne. | 2,0 | Student nie potrafi zaprojektować urządzenia wykorzystując zaawansowane analizy wytrzymałościowe |
3,0 | Student potrafi zaprojektować urządzenia wykorzystując zaawansowane analizy wytrzymałościowe | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 |
Literatura podstawowa
- Gerhard Pahl, Wolfgang Beitz, Nauka konstruowania, WNT, Warszawa, 1984
- Eugeniusz Rusiński, Metoda elementów skończonych COSMOS/M, Wydawnictwo komunikacji i Łączności, Warszawa, 1994, ISBN 83-206-1137-7
- Eugeniusz Rusiński, Jerzy Czmochowski, Tadeusz Smolnicki, Zaawansowana metoda elementów skończonych w konstrukcjach nośnych, Oficyna wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2000, ISBN 83-7085-458-3
Literatura dodatkowa
- Stanisław Ochelski, Metody doświadczalne mechaniki kompozytów konstrukcyjnych, WNT, Warszawa, 2004, ISBN 83-204-2890-4
- Wacław Królikowski, Polimerowe kompozyty konstrukcyjne, PWN, Warszawa, 2012, ISBN 978-83-01-16881-0