ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2017/2018 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Inżynieria materiałowa (N1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Inżynieria materiałowa (N1)

Sylabus przedmiotu Matematyka I:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Inżynieria materiałowa
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauki techniczne, studia inżynierskie
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Matematyka I
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Studium Matematyki
Nauczyciel odpowiedzialny	Grażyna Hajduk-Chmielewska <Grazyna.Hajduk-Chmielewska@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	5,0	ECTS (formy)	5,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	1	20	2,5	0,41	zaliczenie
wykłady	W	1	10	2,5	0,59	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Znajomość funkcji elementarnych omawianych w szkole średniej, umiejętność rozwiązywania równań i nierówności algebraicznych i funkcyjnych, podstawowe wiadomości z trygonometrii.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zdobycie wiedzy i umiejętności w zakresie matematyki na poziomie niezbędnym do dalszego kształcenia na kierunku technicznym, w tym do rozwiązywania zadań i problemów z zakresu tego kierunku.
C-2	Uświadomienie potrzeby ciągłej i systematycznej pracy.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Ciagi liczbowe, granica ciągu, zbieżność do liczby e.	3
T-A-2	Dziedzina funkcji, funkcja złożona i odwrotna, funkcje cyklometryczne.	2
T-A-3	Granica i ciągłość funkcji.	2
T-A-4	Pochodna funkcji i jej zastosowania do badania funkcji.	4
T-A-5	Podstawowe metody całkowania, całkowanie funkcji wymiernych.	4
T-A-6	Obliczanie całek oznaczonych i niewłaściwych, zastosowania.	3
T-A-7	Macierze i wyznaczniki. macierz odwrotna.	2
		20
wykłady
T-W-1	Ciągi liczbowe, granica ciągu, twierdzenia o granicach, definicja liczby e.	1
T-W-2	Funkcje elementarne. Funkcja złożona i odwrotna. Funkcje: logarytmiczna, wykładnicza, cyklometryczne.	1
T-W-3	Granica i ciągłość funkcji.	1
T-W-4	Pochodna funkcji, zastosowanie pochodnych, badanie monotoniczności funkcji i ekstremów.	2
T-W-5	Całka nieoznaczona, podstawowe metody całkowania.	2
T-W-6	Całka oznaczona, zastosowania całek oznaczonych. Całka niewłaściwa.	2
T-W-7	Macierze, wyznaczniki macierzy, macierze odwrotne.	1
		10

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Udział w ćwiczeniach.	20
A-A-2	Przygotowanie do cwiczeń, samodzielne rozwiązywanie zadań.	30
A-A-3	Przygotowanie do kolokwiów.	23
A-A-4	Konsultacje.	3
		76
wykłady
A-W-1	Udział w wykładach.	10
A-W-2	Samodzielne analizowanie tresci wykładów.	30
A-W-3	Konsultacje.	4
A-W-4	Przygotowanie do egzaminu.	30
A-W-5	Egzamin.	2
		76

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjno - problemowy.
M-2	Cwiczenia audytoryjne, dyskusje problemowe.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Student pisze dwa kolokwia, o ocenie końcowej decyduje suma punktów uzyskana z kolokwiów.
S-2	Ocena podsumowująca: Student uzyskuje punkty za aktywny udział w ćwiczeniach. Ocena końcowa zależy od ilości tych punktów.
S-3	Ocena podsumowująca: Po uzyskaniu pozytywnej oceny z zaliczenia ćwiczeń student przystępuje do egzaminu. Egzamin jest pisemny i zawiera część praktyczną (rozwiązywanie zadań) oraz teoretyczną (pytania z teorii). W razie wątplwośći co do oceny egzamin zostaje poszerzony o egzamin ustny. Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną oceny za ćwiczenia (wsp.wagi 0,7) i z egzaminu (wsp. wagi 1).

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IM_1A_B01_W01 Student zna podstawowe definicje i twierdzenia omawiane w ramach przedmiotu.	IM_1A_W01	—	—	C-1	T-W-2, T-W-7, T-W-3, T-W-6, T-W-1, T-W-4, T-W-5	M-1, M-2	S-2, S-3, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IM_1A_B01_U01 Student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę oraz znalezione w literaturze fakty do rozwiązywania zadan i problemów matematycznych i inzynierskich.	IM_1A_U07	—	—	C-1	T-A-1, T-A-5, T-A-4, T-A-2, T-A-7, T-A-6, T-A-3	M-2	S-2, S-3, S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
IM_1A_B01_K01 Student zna ograniczenia własnej wiedzy. Rozunmie potrzebę dalszego kształcenia się i systematycznej pracy.	IM_1A_K01	—	—	C-2	T-A-2, T-A-5, T-A-1, T-A-4, T-A-6, T-A-3, T-A-7	M-2	S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
IM_1A_B01_W01 Student zna podstawowe definicje i twierdzenia omawiane w ramach przedmiotu.	2,0	Nie spełnia kryteriów na ocenę 3,0.
	3,0	Potrafi podać treść kilku wybranych definicji i twierdzeń omówionych w ramach wykładu.
	3,5	Potrafi podać treśc większości podstawowych definicji i twierdzeń omówionych w trakcie wykładu.
	4,0	Potrafi podać treśc większości definicji i twierdzeń omówionych w trakcie wykładu i niektóre z nich zilustrwać przykładami.
	4,5	Potrafi podać treśc większości definicji i twierdzeń omówionych w trakcie wykładu, niektóre z nich zilustrwać przykładami, a ponadto (przy niewielkiej pomocy prowadzącego) wyciagnąć z nich wnioski dotyczące zastosowań.
	5,0	Potrafi podać treśc większości definicji i twierdzeń omówionych w trakcie wykładu i zilustrwać je przykładami, a ponadto samodzielnie wyciągnać z nich wnioski dotyczące zastosowań.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
IM_1A_B01_U01 Student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę oraz znalezione w literaturze fakty do rozwiązywania zadan i problemów matematycznych i inzynierskich.	2,0	Nie spełnia kryteriów na ocenę 3,0.
	3,0	Potrafi rozwiązać większość podstawowych zadań matematycznych, analogicznych do zadań omówionych na ćwiczeniach.
	3,5	Potrafi rozwiązać większość podstawowych zadań matematycznych, analogicznych do zadań omówionych na ćwiczeniach, ponadto podać opis tych rozwiązań, odnoszący się do twierdzeń podanych na wykładzie.
	4,0	Potrafi rozwiązać prawie wszystkie podstawowe zadania matematyczne, analogiczne do zadań omówionych na ćwiczeniach, ponadto podać opis tych rozwiązań, odnoszący się do twierdzeń podanych na wykładzie.
	4,5	Potrafi rozwiązać prawie wszystkie podstawowe i większość pozostałych zadań matematycznych, analogicznych do zadań omówionych na ćwiczeniach, podać opis tych rozwiązań, odnoszący się do twierdzeń podanych na wykładzie.
	5,0	Potrafi rozwiązać prawie wszystkie podstawowe i większość pozostałych zadań matematycznych, analogicznych do zadań omówionych na ćwiczeniach, podać opis tych rozwiązań oraz (przy pomocy niewielkich wskazówek) rozwiązać zadania inne, wyciągając samodzielne wnioski z twierdzeń z wykładu.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
IM_1A_B01_K01 Student zna ograniczenia własnej wiedzy. Rozunmie potrzebę dalszego kształcenia się i systematycznej pracy.	2,0	Nie spełnia kryteriów na ocenę 3,0.
	3,0	Dość regularnie przygotowuje się do ćwiczeń, uczestniczy w prawie wszystkich wykładach, uzupełnia na bieżąco braki swojej wiedzy.
	3,5	Systematycznie przygotowuje się do ćwiczeń, uczestniczy w prawie wszystkich wykładach, uzupełnia na bieżąco braki swojej wiedzy. W trakcie ćwiczeń jest umiarkowanie aktywny i otwarty na sugestie prowadzącego.
	4,0	Systematycznie i starannie przygotowuje się do ćwiczeń, uczestniczy w prawie wszystkich wykładach, uzupełnia na bieżąco braki swojej wiedzy. W trakcie ćwiczeń jest aktywny i otwarty na sugestie prowadzącego, wyraźnie angażując się w poznawanie nowych zagadnień i zdobywanie nowych umiejętności.
	4,5	Systematycznie i starannie przygotowuje się do ćwiczeń, uczestniczy w prawie wszystkich wykładach, uzupełnia na bieżąco braki swojej wiedzy. W trakcie ćwiczeń jest bardzo aktywny i samodzielny, wyraźnie angażując się w poznawanie nowych zagadnień i zdobywanie nowych umiejętności.
	5,0	Systematycznie i bardzo starannie przygotowuje się do ćwiczeń, uczestniczy w prawie wszystkich wykładach, uzupełnia na bieżąco braki swojej wiedzy. W trakcie ćwiczeń jest bardzo aktywny i samodzielny, w wysokim stopniu angażując się w poznawanie nowych zagadnień i zdobywanie nowych umiejętności. jego przygotowanie do zajęć jest na poziomie wiedzy i umiejętności wymaganych na ocenę 5,0.

Literatura podstawowa

Roman Leitner, Zarys matematyki wyższej dla studentów, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 8, część I i II
M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 1, OW GIS, Wrocław, 2008, 15, 1. Def., tw., wzory i 2. Przykłady i zadania
M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2, OW GIS, Wrocław, 2008, 15, 1.Definicje, tw. wzory i 2. Przykłady i zadania
T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra liniowa 1, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław, 2008, 14, 1. Definicje, tw., wzory oraz 2. Przykłady i zadania

Literatura dodatkowa

R. Leitner, W. Matuszewski, Z. Rojek, Zadania z matematyki wyższej, WNT, Warszawa, 1992, 2, część 1
W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, PWN, Warszawa, 1995, 8, część IA i IB

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Ciagi liczbowe, granica ciągu, zbieżność do liczby e.	3
T-A-2	Dziedzina funkcji, funkcja złożona i odwrotna, funkcje cyklometryczne.	2
T-A-3	Granica i ciągłość funkcji.	2
T-A-4	Pochodna funkcji i jej zastosowania do badania funkcji.	4
T-A-5	Podstawowe metody całkowania, całkowanie funkcji wymiernych.	4
T-A-6	Obliczanie całek oznaczonych i niewłaściwych, zastosowania.	3
T-A-7	Macierze i wyznaczniki. macierz odwrotna.	2
		20

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Ciągi liczbowe, granica ciągu, twierdzenia o granicach, definicja liczby e.	1
T-W-2	Funkcje elementarne. Funkcja złożona i odwrotna. Funkcje: logarytmiczna, wykładnicza, cyklometryczne.	1
T-W-3	Granica i ciągłość funkcji.	1
T-W-4	Pochodna funkcji, zastosowanie pochodnych, badanie monotoniczności funkcji i ekstremów.	2
T-W-5	Całka nieoznaczona, podstawowe metody całkowania.	2
T-W-6	Całka oznaczona, zastosowania całek oznaczonych. Całka niewłaściwa.	2
T-W-7	Macierze, wyznaczniki macierzy, macierze odwrotne.	1
		10

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Udział w ćwiczeniach.	20
A-A-2	Przygotowanie do cwiczeń, samodzielne rozwiązywanie zadań.	30
A-A-3	Przygotowanie do kolokwiów.	23
A-A-4	Konsultacje.	3
		76

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Udział w wykładach.	10
A-W-2	Samodzielne analizowanie tresci wykładów.	30
A-W-3	Konsultacje.	4
A-W-4	Przygotowanie do egzaminu.	30
A-W-5	Egzamin.	2
		76

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	IM_1A_B01_W01	Student zna podstawowe definicje i twierdzenia omawiane w ramach przedmiotu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IM_1A_W01	Ma wiedzę w zakresie matematyki obejmującą algebrę, analizę, elementy matematyki dyskretnej i stosowanej w tym metody matematyczne i numeryczne oraz statystykę, niezbędne do: 1) Opisu podstawowych zjawisk fizycznych i chemicznych 2) Do opracowywania wyników doświadczeń i analizy błędów 3) Modelowania prostych zjawisk fizycznych i chemicznych zachodzących w materiałach i procesach
Cel przedmiotu	C-1	Zdobycie wiedzy i umiejętności w zakresie matematyki na poziomie niezbędnym do dalszego kształcenia na kierunku technicznym, w tym do rozwiązywania zadań i problemów z zakresu tego kierunku.
Treści programowe	T-W-2	Funkcje elementarne. Funkcja złożona i odwrotna. Funkcje: logarytmiczna, wykładnicza, cyklometryczne.
	T-W-7	Macierze, wyznaczniki macierzy, macierze odwrotne.
	T-W-3	Granica i ciągłość funkcji.
	T-W-6	Całka oznaczona, zastosowania całek oznaczonych. Całka niewłaściwa.
	T-W-1	Ciągi liczbowe, granica ciągu, twierdzenia o granicach, definicja liczby e.
	T-W-4	Pochodna funkcji, zastosowanie pochodnych, badanie monotoniczności funkcji i ekstremów.
	T-W-5	Całka nieoznaczona, podstawowe metody całkowania.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjno - problemowy.
Metody nauczania	M-2	Cwiczenia audytoryjne, dyskusje problemowe.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Student uzyskuje punkty za aktywny udział w ćwiczeniach. Ocena końcowa zależy od ilości tych punktów.
	S-3	Ocena podsumowująca: Po uzyskaniu pozytywnej oceny z zaliczenia ćwiczeń student przystępuje do egzaminu. Egzamin jest pisemny i zawiera część praktyczną (rozwiązywanie zadań) oraz teoretyczną (pytania z teorii). W razie wątplwośći co do oceny egzamin zostaje poszerzony o egzamin ustny. Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną oceny za ćwiczenia (wsp.wagi 0,7) i z egzaminu (wsp. wagi 1).
	S-1	Ocena podsumowująca: Student pisze dwa kolokwia, o ocenie końcowej decyduje suma punktów uzyskana z kolokwiów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie spełnia kryteriów na ocenę 3,0.
	3,0	Potrafi podać treść kilku wybranych definicji i twierdzeń omówionych w ramach wykładu.
	3,5	Potrafi podać treśc większości podstawowych definicji i twierdzeń omówionych w trakcie wykładu.
	4,0	Potrafi podać treśc większości definicji i twierdzeń omówionych w trakcie wykładu i niektóre z nich zilustrwać przykładami.
	4,5	Potrafi podać treśc większości definicji i twierdzeń omówionych w trakcie wykładu, niektóre z nich zilustrwać przykładami, a ponadto (przy niewielkiej pomocy prowadzącego) wyciagnąć z nich wnioski dotyczące zastosowań.
	5,0	Potrafi podać treśc większości definicji i twierdzeń omówionych w trakcie wykładu i zilustrwać je przykładami, a ponadto samodzielnie wyciągnać z nich wnioski dotyczące zastosowań.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	IM_1A_B01_U01	Student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę oraz znalezione w literaturze fakty do rozwiązywania zadan i problemów matematycznych i inzynierskich.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IM_1A_U07	Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, a także symulacje komputerowe do analizy i oceny budowy, struktury i właściwości materiałów
Cel przedmiotu	C-1	Zdobycie wiedzy i umiejętności w zakresie matematyki na poziomie niezbędnym do dalszego kształcenia na kierunku technicznym, w tym do rozwiązywania zadań i problemów z zakresu tego kierunku.
Treści programowe	T-A-1	Ciagi liczbowe, granica ciągu, zbieżność do liczby e.
	T-A-5	Podstawowe metody całkowania, całkowanie funkcji wymiernych.
	T-A-4	Pochodna funkcji i jej zastosowania do badania funkcji.
	T-A-2	Dziedzina funkcji, funkcja złożona i odwrotna, funkcje cyklometryczne.
	T-A-7	Macierze i wyznaczniki. macierz odwrotna.
	T-A-6	Obliczanie całek oznaczonych i niewłaściwych, zastosowania.
	T-A-3	Granica i ciągłość funkcji.
Metody nauczania	M-2	Cwiczenia audytoryjne, dyskusje problemowe.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Student uzyskuje punkty za aktywny udział w ćwiczeniach. Ocena końcowa zależy od ilości tych punktów.
	S-3	Ocena podsumowująca: Po uzyskaniu pozytywnej oceny z zaliczenia ćwiczeń student przystępuje do egzaminu. Egzamin jest pisemny i zawiera część praktyczną (rozwiązywanie zadań) oraz teoretyczną (pytania z teorii). W razie wątplwośći co do oceny egzamin zostaje poszerzony o egzamin ustny. Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną oceny za ćwiczenia (wsp.wagi 0,7) i z egzaminu (wsp. wagi 1).
	S-1	Ocena podsumowująca: Student pisze dwa kolokwia, o ocenie końcowej decyduje suma punktów uzyskana z kolokwiów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie spełnia kryteriów na ocenę 3,0.
	3,0	Potrafi rozwiązać większość podstawowych zadań matematycznych, analogicznych do zadań omówionych na ćwiczeniach.
	3,5	Potrafi rozwiązać większość podstawowych zadań matematycznych, analogicznych do zadań omówionych na ćwiczeniach, ponadto podać opis tych rozwiązań, odnoszący się do twierdzeń podanych na wykładzie.
	4,0	Potrafi rozwiązać prawie wszystkie podstawowe zadania matematyczne, analogiczne do zadań omówionych na ćwiczeniach, ponadto podać opis tych rozwiązań, odnoszący się do twierdzeń podanych na wykładzie.
	4,5	Potrafi rozwiązać prawie wszystkie podstawowe i większość pozostałych zadań matematycznych, analogicznych do zadań omówionych na ćwiczeniach, podać opis tych rozwiązań, odnoszący się do twierdzeń podanych na wykładzie.
	5,0	Potrafi rozwiązać prawie wszystkie podstawowe i większość pozostałych zadań matematycznych, analogicznych do zadań omówionych na ćwiczeniach, podać opis tych rozwiązań oraz (przy pomocy niewielkich wskazówek) rozwiązać zadania inne, wyciągając samodzielne wnioski z twierdzeń z wykładu.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	IM_1A_B01_K01	Student zna ograniczenia własnej wiedzy. Rozunmie potrzebę dalszego kształcenia się i systematycznej pracy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	IM_1A_K01	Rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się (studia drugiego i trzeciego stopnia, studia podyplomowe, kursy) – podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych
Cel przedmiotu	C-2	Uświadomienie potrzeby ciągłej i systematycznej pracy.
Treści programowe	T-A-2	Dziedzina funkcji, funkcja złożona i odwrotna, funkcje cyklometryczne.
	T-A-5	Podstawowe metody całkowania, całkowanie funkcji wymiernych.
	T-A-1	Ciagi liczbowe, granica ciągu, zbieżność do liczby e.
	T-A-4	Pochodna funkcji i jej zastosowania do badania funkcji.
	T-A-6	Obliczanie całek oznaczonych i niewłaściwych, zastosowania.
	T-A-3	Granica i ciągłość funkcji.
	T-A-7	Macierze i wyznaczniki. macierz odwrotna.
Metody nauczania	M-2	Cwiczenia audytoryjne, dyskusje problemowe.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Student uzyskuje punkty za aktywny udział w ćwiczeniach. Ocena końcowa zależy od ilości tych punktów.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie spełnia kryteriów na ocenę 3,0.
	3,0	Dość regularnie przygotowuje się do ćwiczeń, uczestniczy w prawie wszystkich wykładach, uzupełnia na bieżąco braki swojej wiedzy.
	3,5	Systematycznie przygotowuje się do ćwiczeń, uczestniczy w prawie wszystkich wykładach, uzupełnia na bieżąco braki swojej wiedzy. W trakcie ćwiczeń jest umiarkowanie aktywny i otwarty na sugestie prowadzącego.
	4,0	Systematycznie i starannie przygotowuje się do ćwiczeń, uczestniczy w prawie wszystkich wykładach, uzupełnia na bieżąco braki swojej wiedzy. W trakcie ćwiczeń jest aktywny i otwarty na sugestie prowadzącego, wyraźnie angażując się w poznawanie nowych zagadnień i zdobywanie nowych umiejętności.
	4,5	Systematycznie i starannie przygotowuje się do ćwiczeń, uczestniczy w prawie wszystkich wykładach, uzupełnia na bieżąco braki swojej wiedzy. W trakcie ćwiczeń jest bardzo aktywny i samodzielny, wyraźnie angażując się w poznawanie nowych zagadnień i zdobywanie nowych umiejętności.
	5,0	Systematycznie i bardzo starannie przygotowuje się do ćwiczeń, uczestniczy w prawie wszystkich wykładach, uzupełnia na bieżąco braki swojej wiedzy. W trakcie ćwiczeń jest bardzo aktywny i samodzielny, w wysokim stopniu angażując się w poznawanie nowych zagadnień i zdobywanie nowych umiejętności. jego przygotowanie do zajęć jest na poziomie wiedzy i umiejętności wymaganych na ocenę 5,0.