Wydział Informatyki - Informatyka (N1)
Sylabus przedmiotu Technika cyfrowa:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Informatyka | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
Obszary studiów | nauki techniczne, studia inżynierskie | ||
Profil | ogólnoakademicki | ||
Moduł | — | ||
Przedmiot | Technika cyfrowa | ||
Specjalność | systemy komputerowe i oprogramowanie | ||
Jednostka prowadząca | Katedra Architektury Komputerów i Telekomunikacji | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Mirosław Łazoryszczak <Miroslaw.Lazoryszczak@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | Piotr Dziurzański <Piotr.Dziurzanski@zut.edu.pl>, Radosław Maciaszczyk <Radoslaw.Maciaszczyk@zut.edu.pl> | ||
ECTS (planowane) | 3,0 | ECTS (formy) | 3,0 |
Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | Opanowana wiedza z przedmiotu "Elektronika" oraz "Elementy cyfrowe i układy logiczne". |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Zapoznanie studentów z zasadami projektowania i syntezy układów cyfrowych |
C-2 | Ukształtowanie umiejętności z zakresu projektowania prostych układów cyfrowych z wykorzystaniem języków opisu sprzętu |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
laboratoria | ||
T-L-1 | Badanie parametrów statycznych i dynamicznych scalonych układów cyfrowych, badanie zjawiska hazardu. | 2 |
T-L-2 | Synteza układów logicznych, wykonanie układu i jego weryfikacja. | 2 |
T-L-3 | Narzędzia do projektowania układów cyfrowych z wykorzystaniem platformy CPLD/FPGA i języków opisu sprzętu. | 2 |
T-L-4 | Układy sekwencyjne: przerzutniki proste i złożone, badanie i przekształcenia. | 2 |
T-L-5 | Synteza układów sekwencyjnych synchronicznych z wykorzystaniem modeli automatów. | 2 |
T-L-6 | Podstawy projektowania sprzętowych systemów cyfrowych z wykorzystaniem języków opisu sprzętu zgodnie z zadaną specyfikacją funkcjonalną, łączące różne elementy cyfrowe i układy cyfrowe. | 4 |
14 | ||
wykłady | ||
T-W-1 | Układy sekwencyjne asynchroniczne i synchroniczne. Model Moore'a i Mealy'ego. | 2 |
T-W-2 | Elementy syntezy i optymalizacji układów sekwencyjnych synchronicznych. | 2 |
T-W-3 | Język opisu sprzętu VHDL: przeznaczenie, możliwości, przykłady praktyczne. | 2 |
T-W-4 | Komputerowe wspomaganie projektowania: sposób wprowadzania projektu, symulacja funkcjonalna, synteza, symulacja czasowa i weryfikacja, implementacja. | 2 |
T-W-5 | Pamięci półprzewodnikowe. Cyfrowe układy scalone dużej skali integracji: specjalizowane układy ASIC oraz programowalne struktury logiczne CPLD/FPGA. | 2 |
T-W-6 | Sprzętowa realizacja algorytmów. Modelowanie i synteza sprzętu: modele abstrakcyjne i poziomy modelowania, języki opisu sprzętu. Elementy modelowania poziomu architektury i systemu. | 2 |
12 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
laboratoria | ||
A-L-1 | Przygotowywanie się do zajęć | 32 |
A-L-2 | Udział w zajęciach | 14 |
A-L-3 | Udział w konsultacjach | 2 |
A-L-4 | Przygotowanie sprawozdań z wykonanych ćwiczeń | 14 |
62 | ||
wykłady | ||
A-W-1 | Przygotowanie się do egzaminu - studia literaturowe | 12 |
A-W-2 | Udział w zajęciach | 12 |
A-W-3 | Udział w egzaminie | 2 |
A-W-4 | Konsultacje do wykładu | 1 |
27 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | Wykład informacyjny |
M-2 | Wykład problemowy |
M-3 | Metoda przypadków |
M-4 | Ćwiczenia laboratoryjne |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena podsumowująca: Ocena wiedzy i umiejętności wykazana na egzaminie pisemnym o charakterze problemowym |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
I_1A_D/01_W01 Student zna funkcjonalność podstawowych układów sekwencyjnych. Zna architekturę podstawowych układów reprogramowalnych, a także podstawy języka opisu sprzętu VHDL. | I_1A_W10, I_1A_W06, I_1A_W19, I_1A_W03 | — | — | C-1 | T-W-2, T-W-5, T-W-4, T-W-3, T-W-1, T-W-6, T-L-5, T-L-6, T-L-2, T-L-4, T-L-1, T-L-3 | M-2, M-1 | S-1 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
I_1A_D/01_U01 Student ma opanowaną umiejętność posługiwania się cyfrowymi układami scalonymi oraz zaprojektowania prostego systemu cyfrowego za pomocą układów scalonych SSI, a także umiejętność implementacji systemu cyfrowego za pomocą układów reprogramowalnych na rzeczywistej platformie uruchomieniowej z wykorzystaniem przemysłowych narzędzi projektowych. | I_1A_U18 | — | — | C-2, C-1 | T-W-2, T-W-5, T-W-4, T-W-3, T-W-1, T-W-6, T-L-5, T-L-6, T-L-2, T-L-4, T-L-1, T-L-3 | M-4 | S-1 |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
I_1A_D/01_W01 Student zna funkcjonalność podstawowych układów sekwencyjnych. Zna architekturę podstawowych układów reprogramowalnych, a także podstawy języka opisu sprzętu VHDL. | 2,0 | Nie spełnia minimalnych wymagań na ocenę pozytywną. |
3,0 | Zna sposób działania przerzutników, zna budowę podstawowych układów sekwencyjnych, zna elementy składowe diagramów ASM, zna definicję automatów skończonych, zna budowę podstawowych układów reprogramowalnych, zna podstawowe konstrukcje języka VHDL. | |
3,5 | Jak na ocenę 3,0 oraz zna pojęcie rezolucji i bramki trójstanowej. | |
4,0 | Jak na ocenę 3,5 oraz dodatkowo zna sposób projektowania synchronicznych układów cyfrowych zadanych za pomocą automatu skończonego. | |
4,5 | Jak na ocenę 4,0 oraz zna dokładną budowę podstawowych układów sekwencyjnych. | |
5,0 | Jak na ocenę 4,5 oraz zna wszystkie podane na zajęciach konstrukcje języka VHDL. |
Kryterium oceny - umiejętności
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
I_1A_D/01_U01 Student ma opanowaną umiejętność posługiwania się cyfrowymi układami scalonymi oraz zaprojektowania prostego systemu cyfrowego za pomocą układów scalonych SSI, a także umiejętność implementacji systemu cyfrowego za pomocą układów reprogramowalnych na rzeczywistej platformie uruchomieniowej z wykorzystaniem przemysłowych narzędzi projektowych. | 2,0 | Nie spełnia minimalnych wymagań na ocenę pozytywną. |
3,0 | Potrafi zaprojektować prosty sekwencyjny i kombinacyjny układ cyfrowy, potrafi narysować podstawowe układy sekwencyjne, potrafi zaprojektować prosty automat skończony, potrafi napisać prosty kod w języku VHDL. | |
3,5 | Jak na ocenę 3,0 oraz potrafi zaprojektować układ wykorzystując sygnały z funkcją rezolucji. | |
4,0 | Jak na ocenę 3,5 oraz dodatkowo potrafi dokonywać konwersji między automatami Mealy'ego i Moore'a oraz potrafi zaprojektować synchroniczny układ cyfrowy zadany za pomocą automatu skończonego; potrafi zapisywać bardziej rozbudowane programy w języku VHDL. | |
4,5 | Jak na ocenę 4,0 oraz potrafi wykorzystać w projektach podstawowe układy sekwencyjne, w tym także w projektach w języku VHDL. | |
5,0 | Jak na ocenę 4,5 oraz potrafi stosować w praktycznych realizacjach układowych wszystkie podane na zajęciach konstrukcje języka VHDL. |
Literatura podstawowa
- Mano M., Kime Ch., Podstawy projektowania układów logicznych i komputerów, WNT, Warszawa, 2007
- Wilkinson B., Układy cyfrowe, WKŁ, Warszawa, 2000
- Zieliński C., Podstawy projektowania układów cyfrowych, PWN, Warszawa, 2003, 1
- Zwoliński M., Podstawy projektowania układów cyfrowych z wykorzystaniem języka VHDL, WKŁ, Warszawa, 2007
Literatura dodatkowa
- Kalisz J., Podstawy elektroniki cyfrowej, WKŁ, Warszawa, 1998
- de Micheli G., Synteza i optymalizacja układów cyfrowych, WNT, Warszawa, 1998