Wydział Informatyki - Informatyka (N1)
specjalność: systemy komputerowe i oprogramowanie
Sylabus przedmiotu Fizyka:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Informatyka | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | nauki techniczne, studia inżynierskie | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Fizyka | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Instytut Fizyki | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Nikos Guskos <Nikos.Guskos@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | Danuta Piwowarska <Danuta.Piwowarska@zut.edu.pl> | ||
| ECTS (planowane) | 7,0 | ECTS (formy) | 7,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Zna podstawy fizyki ze szkoły średniej. |
| W-2 | Zna podstawy algebry (wektory, macierze, rozwiązywanie równań) w zakresie niezbędnym do opisu zjawisk fizycznych i rozwiązywania problemów fizycznych. |
| W-3 | Potrafi wykonać obliczenia posługując się kalkulatorem i komputerem. |
| W-4 | Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Przekazanie wiedzy z zakresu fizyki, właściwej dla studiowania na kierunku i przydatnej w praktyce inżynierskiej. |
| C-2 | Nauczenie wykonywania pomiarów podstawowych i wyznaczanie pośrednich wielkości fizycznych z zakresu: mechaniki, ciepła, elektryczności, magnetyzmu i optyki. |
| C-3 | Rozwinięcie umiejętności właściwej analizy otrzymanych wyników, szacowania niepewności pomiarów bezpośrednich i pośrednich w zastosowaniu do przeprowadzonych eksperymentów fizycznych oraz stosowania podstawowych pakietów oprogramowania użytkowego do analizy danych i prezentacji wyników. |
| C-4 | Nauczenie sposobu opracowania wyników prostych pomiarów fizycznych i wyrobienie umiejętności korzystania ze źródeł literaturowych w zakresie wiedzy fachowej. |
| C-5 | Rozwinięcie umiejętności zastosowania doboru właściwej wiedzy z wykładów do rozwiązywania zadań z fizyki, przydatnych inżynierowi informatyki. |
| C-6 | Rozwinięcie umiejętności komunikacji i pracy w grupie. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| T-A-1 | Zamiana wartości jednostek fizycznych w różnych układach jednostek. Rozwiązywanie zadań z zastosowaniem iloczynu skalarnego i wektorowego. | 1 |
| T-A-2 | Rozwiązywanie zadań z zastosowaniem praw i zasad zachowania fizyki klasycznej. | 3 |
| T-A-3 | Kolokwium zaliczeniowe nr 1. | 2 |
| T-A-4 | Rozwiązywanie zadań z ruchu drgającego i falowego. | 2 |
| T-A-5 | Rozwiązywanie zadań z zakresu elektrodynamiki | 4 |
| T-A-6 | Dyskusja w grupie nad przygotowanymi przez studentów materiałami dotyczących fizycznych aspektów źródeł energii. | 1 |
| T-A-7 | Rozwiązywanie zadań ze szczególnej teorii względności. | 1 |
| T-A-8 | Rozwiązywanie zadań z zakresu elektrostatyki i prądu elektrycznego o stałym natężeniu. | 2 |
| 16 | ||
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Zapoznanie z metodami analizy niepewności pomiarowych i prezentacji wyników pomiarów. | 1 |
| T-L-2 | Student wykonuje i zalicza 5 ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki zgodnie z obowiązującym harmonogramem. | 5 |
| T-L-3 | Student wykonuje 10 ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki spośród wybranych, zgodnie z obowiązującym harmonogramem zamieszczonym na stronie internetowej Uczelni: http://labor.zut.edu.pl/ | 10 |
| 16 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Układ jednostek fizycznych SI, zasady tworzenia jednostek wtórnych. Matematyczny elementarz fizyka: wielkości fizyczne: wektorowe, skalarne i tensorowe; iloczyn skalarny, wektorowy; funkcje; elementy rachunku różniczkowego; całki. | 1 |
| T-W-2 | Prawa i zasady zachowania fizyki klasycznej. | 1 |
| T-W-3 | Ruch drgający: oscylator harmoniczny prosty, tłumiony, wymuszony; drgania złożone, rezonans. | 1 |
| T-W-4 | Promieniowanie świetlne – podstawowe zjawiska i prawa optyki geometrycznej, światłowody. | 1 |
| T-W-5 | Elektromagnetyzm | 1 |
| T-W-6 | Elementy szczególnej i ogólnej teorii względności. | 1 |
| T-W-7 | Podstawowe pojęcia i prawa termodynamiki. | 1 |
| T-W-8 | Struktura ciał stałych, odkształcenia sprężyste, prawo Hooke’a, energia sprężystości. | 1 |
| T-W-9 | Mechanika cieczy i gazów. | 1 |
| T-W-10 | Ruch falowy – interferencja, dyfrakcja, polaryzacja fal, spójność fal świetlnych, holografia. | 1 |
| T-W-11 | Kwantowy model budowy atomu, widma absorpcyjne i emisyjne, emisja wymuszona, laser. | 1 |
| T-W-12 | Wielkości opisujące pole elektryczne, prąd elektryczny – prawa Ohma i Kirchhoffa, praca i moc prądu. | 1 |
| T-W-13 | Przewodnictwo elektryczne metali, półprzewodników, cieczy i gazów. | 1 |
| T-W-14 | Wielkości charakteryzujące pole magnetyczne, prawa z zakresu magnetyzmu, magnetyczne właściwości materiałów. Drgania i fale elektromagnetyczne – równania Maxwella. | 1 |
| 14 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| A-A-1 | Udział w ćwiczeniach audytoryjnych. | 16 |
| A-A-2 | Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych .Studiowanie literatury. (praca własna studenta). | 6 |
| A-A-3 | Przygotowanie materiałów do dyskusji. | 6 |
| A-A-4 | Udział w konsultacjach. | 4 |
| A-A-5 | Udział w zaliczeniu formy zajęć i konsultacje | 2 |
| 34 | ||
| laboratoria | ||
| A-L-1 | Udział w laboratoriach. | 16 |
| A-L-2 | Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych (praca własna studenta). | 30 |
| A-L-3 | Ukończenie sprawozdania z laboratoriów w domu. (praca włąsna studenta) | 38 |
| A-L-4 | Realizacja sprawozdania (praca w zespołach lub praca własna studenta). | 12 |
| A-L-5 | Udział w zaliczeniu formy zajęć i konsultacje | 3 |
| 99 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w zajęciach. | 14 |
| A-W-2 | Przygotowanie się do egzaminu (obejmuje wiedzę z wykładów oraz studiowanie zalecanej literatury), a także obecność na egzaminie. | 35 |
| A-W-3 | Udział w konsultacjach do wykładu. | 18 |
| A-W-4 | Przygotowanie się do egzaminu (obejmuje wiedzę z wykładów oraz studiowanie zalecanej literatury). | 10 |
| A-W-5 | Udział w egzaminie | 2 |
| 79 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykład informacyjny z użyciem środków audiowizualnych. |
| M-2 | Wykład z pokazami eksperymentów fizycznych. |
| M-3 | Ćwiczenia laboratoryjne. |
| M-4 | Ćwiczenia audytoryjne. |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena podsumowująca: Ocena wiedzy i umiejętności wykazana na egzaminie pisemnym. |
| S-2 | Ocena formująca: Kolokwia zaliczające ćwiczenia audytoryjne. |
| S-3 | Ocena formująca: Sprawozdanie z laboratoriów. Kolokwia ustne zaliczające 10 ćwiczeń laboratoryjnych. |
| S-4 | Ocena formująca: Aktywność podczas dyskusji nad fizycznymi aspektami źródeł energii – materiał przygotowany przez studentów. |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| I_1A_B/04_W01 Student ma widzę obejmującą mechanikę, termodynamikę, optykę, elektryczność, magnetyzm, fizykę jądrową i fizykę ciała stałego w stopniu niezbędnym do zrozumienia podstaw działania urządzeń mechanicznych i układów elektronicznych. Student rozumie rolę eksperymentu fizycznego w praktyce inżynierskiej, potrafi planować i przeprowadzać proste eksperymenty fizyczne. Potrafi analizować wyniki pomiarów, zna i umie zastosować elementy teorii niepewności pomiarowych. | I_1A_W02 | — | — | C-4, C-2, C-1, C-3 | T-W-4, T-W-5, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-L-2 | M-2, M-3, M-1 | S-3 |
| I_1A_B/04_W02 Student ma wiedzę z wybranych działów fizyki obejmującą mechanikę, drgania, elektryczność i magnetyzm, niezbędną do ilościowego opisu, rozumienia oraz rozwiązywania prostych zadań. | I_1A_W02 | — | — | C-5, C-1, C-6 | T-W-5, T-W-2, T-W-3, T-W-12, T-A-4, T-A-2, T-A-5, T-A-8 | M-2, M-4, M-1 | S-2, S-1 |
| I_1A_B/04_W03 Student ma widzę obejmującą mechanikę, ciepło, optykę, elektryczność, magnetyzm w stopniu niezbędnym do zrozumienia podstaw działania urządzeń mechanicznych i układów elektronicznych. Potrafi planować i przeprowadzać proste eksperymenty fizyczne. Potrafi analizować wyniki pomiarów, zna i umie zastosować elementy teorii niepewności pomiarowych. | I_1A_W02 | — | — | C-4, C-2, C-1, C-3 | T-W-4, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-8, T-W-13, T-W-12, T-W-9, T-W-7, T-W-6, T-W-14, T-W-11, T-W-10, T-L-3 | M-2, M-3, M-1 | S-3 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| I_1A_B/04_U01 Student rozumie rolę eksperymentu fizycznego w praktyce inżynierskiej. Student zna zasady i umie wykonać pomiary podstawowych wielkości fizycznych z zakresu: mechaniki, ciepła, elektryczności, magnetyzmu, optyki i fizyki jądrowej. Student potrafi szacować niepewności pomiarowe wykonanych pomiarów. Umie opracować i przedstawić wyniki eksperymentu fizycznego z zakresu ćwiczeń laboratoryjnych. | I_1A_U02, I_1A_U15 | — | — | C-4, C-2, C-6, C-3 | T-W-1, T-L-2, T-L-1 | M-3, M-1 | S-3 |
| I_1A_B/04_U02 Student potrafi sformułować podstawowe twierdzenia i prawa fizyczne, zapisać je używając formalizmu matematycznego i zastosować do rozwiązywania prostych zadań fizycznych. | I_1A_U15 | — | — | C-4, C-5, C-2, C-6, C-3 | T-W-5, T-W-2, T-W-3, T-W-12, T-L-2, T-L-3, T-A-4, T-A-2, T-A-5, T-A-8 | M-2, M-4, M-3, M-1 | S-3, S-2, S-1 |
| I_1A_B/04_U03 Student rozumie rolę eksperymentu fizycznego w praktyce inżynierskiej. Student zna zasady i umie wykonać pomiary podstawowych wielkości fizycznych z zakresu: mechaniki, ciepła, elektryczności, magnetyzmu i optyki. Student potrafi szacować niepewności pomiarowe wykonanych pomiarów. Umie opracować i przedstawić wyniki eksperymentu fizycznego z zakresu ćwiczeń laboratoryjnych. | I_1A_U02, I_1A_U15 | — | — | C-4, C-2, C-6, C-3 | T-W-1, T-L-1, T-L-3 | M-3, M-1 | S-3 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| I_1A_B/04_K01 Student potrafi uczyć się samodzielnie, a także potrafi pracować w zespole. Potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje w literaturze. Student zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Student ma świadomość ważnej roli fizyki przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów jak i w praktyce inżynierskiej. | I_1A_K01 | — | — | C-4, C-5, C-2, C-3 | T-W-5, T-W-2, T-W-3, T-W-12, T-W-6, T-L-2, T-L-1, T-L-3, T-A-4, T-A-2, T-A-6 | M-2, M-4, M-3, M-1 | S-3, S-2, S-1, S-4 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| I_1A_B/04_W01 Student ma widzę obejmującą mechanikę, termodynamikę, optykę, elektryczność, magnetyzm, fizykę jądrową i fizykę ciała stałego w stopniu niezbędnym do zrozumienia podstaw działania urządzeń mechanicznych i układów elektronicznych. Student rozumie rolę eksperymentu fizycznego w praktyce inżynierskiej, potrafi planować i przeprowadzać proste eksperymenty fizyczne. Potrafi analizować wyniki pomiarów, zna i umie zastosować elementy teorii niepewności pomiarowych. | 2,0 | |
| 3,0 | Student zna podstawowe pojecia i terminologie z zakresu fizyki, obejmujace podstawy mechaniki, ciepła, optyki, elektrycznosci i magnetyzmu, w tym ma słaba wiedze potrzebna do zrozumienia, przeprowadzenia i opisu prostych eksperymentów fizycznych. W stopniu podstawowym zna i potrafi zastosowac elementy teorii niepewnosci pomiarowych, potrzebne do prawidłowego zapisu wyników pomiaru. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| I_1A_B/04_W02 Student ma wiedzę z wybranych działów fizyki obejmującą mechanikę, drgania, elektryczność i magnetyzm, niezbędną do ilościowego opisu, rozumienia oraz rozwiązywania prostych zadań. | 2,0 | Student nie zna podstawowych pojęć i terminologii z zakresu fizyki omawianych w ramach przedmiotu, niezbędnych do ilościowego opisu, rozumienia oraz rozwiązywania prostych zadań. |
| 3,0 | Student zna wybrane pojęcia i terminologie z zakresu fizyki, omawiane w ramach przedmiotu, niezbędne do ilościowego opisu, rozumienia oraz rozwiązywania prostych zadań. | |
| 3,5 | Student zna prawie wszystkie podstawowe pojęcia i terminologie z zakresu fizyki, omawiane w ramach przedmiotu, niezbędne do ilościowego opisu, rozumienia oraz rozwiązywania zadań fizycznych o średnim i wyższym poziomie trudności. Podaje przykłady ilustrujące wazniejsze poznane prawa. | |
| 4,0 | Student zna większość pojęć i terminologii z zakresu fizyki, omawianych w ramach przedmiotu, niezbędnych do ilościowego opisu, rozumienia oraz rozwiązywania zadań fizycznych o średnim i wyższym poziomie trudności, zadań. Podaje przykłady ilustrujące poznane prawa. | |
| 4,5 | Student zna prawie wszystkie pojęcia i terminologie z zakresu fizyki, omawiane w ramach przedmiotu, niezbędne do ilościowego opisu, rozumienia oraz rozwiązywania trudnych zadań. Podaje przykłady ilustrujące poznane prawa i umie podać ich ważniejsze własności. Zna prawie wszystkie wyprowadzenia podstawowych wzorów. | |
| 5,0 | Student zna prawie wszystkie pojęcia i terminologie z zakresu fizyki, omawiane w ramach przedmiotu, niezbędnych do ilościowego opisu, rozumienia oraz rozwiązywania trudnych zadań. Podaje przykłady ilustrujące poznane prawa i umie podać ich ważniejsze własności. Zna prawie wszystkie wyprowadzenia podstawowych wzorów. Stosuje swoją wiedzę w niektórych zadaniach problemowych. | |
| I_1A_B/04_W03 Student ma widzę obejmującą mechanikę, ciepło, optykę, elektryczność, magnetyzm w stopniu niezbędnym do zrozumienia podstaw działania urządzeń mechanicznych i układów elektronicznych. Potrafi planować i przeprowadzać proste eksperymenty fizyczne. Potrafi analizować wyniki pomiarów, zna i umie zastosować elementy teorii niepewności pomiarowych. | 2,0 | Student nie zna podstawowych pojęć i terminologii z zakresu fizyki, obejmujących podstawy mechaniki, ciepła, optyki, elektryczności i magnetyzmu, w tym nie ma wiedzy potrzebnej do zrozumienia, przeprowadzenia i opisu prostych eksperymentów fizycznych. Nie zna i nie umie zastosować teorii niepewności pomiarowych potrzebnej do prawidłowego zapisu wyników pomiaru. |
| 3,0 | Student zna podstawowe pojęcia i terminologie z zakresu fizyki, obejmujące podstawy mechaniki, ciepła, optyki, elektryczności i magnetyzmu, w tym ma słabą wiedze potrzebną do zrozumienia, przeprowadzenia i opisu prostych eksperymentów fizycznych. W stopniu podstawowym zna i potrafi zastosować elementy teorii niepewności pomiarowych, potrzebne do prawidłowego zapisu wyników pomiaru. | |
| 3,5 | Student zna podstawowe pojęcia i terminologie z zakresu fizyki, obejmujące podstawy mechaniki, ciepła, optyki, elektryczności i magnetyzmu, w tym ma dostateczną wiedze potrzebną do zrozumienia, przeprowadzenia i opisu prostych eksperymentów fizycznych. Zna i potrafi zastosować elementy teorii niepewności pomiarowych, potrzebne do prawidłowego zapisu wyników pomiaru. | |
| 4,0 | Student zna większość pojęć i terminologii z zakresu fizyki, obejmujące podstawy mechaniki, ciepła, optyki, elektryczności i magnetyzmu, w tym ma wystarczającą wiedze potrzebną do zrozumienia, przeprowadzenia i opisu prostych eksperymentów fizycznych. Zna i potrafi zastosować elementy teorii niepewności pomiarowych, potrzebne do prawidłowego zapisu wyników pomiaru. Potrafi omówić wyniki pomiarów. | |
| 4,5 | Student zna prawie wszystkie pojęcia i terminologie z zakresu fizyki, obejmujące podstawy mechaniki, ciepła, optyki, elektryczności i magnetyzmu, w tym ma wystarczającą wiedze potrzebną do zrozumienia, przeprowadzenia i opisu prostych eksperymentów fizycznych. Zna i potrafi zastosować elementy teorii niepewności pomiarowych, potrzebne do prawidłowego zapisu wyników pomiaru. Potrafi szczegółowo omówić wyniki pomiarów. | |
| 5,0 | Student zna prawie wszystkie pojęcia i terminologie z zakresu fizyki, obejmujące podstawy mechaniki, ciepła, optyki, elektryczności i magnetyzmu, w tym ma bardzo dobrą wiedzę potrzebną do zrozumienia, przeprowadzenia i opisu prostych eksperymentów fizycznych. Zna i potrafi zastosować elementy teorii niepewności pomiarowych, potrzebne do prawidłowego zapisu wyników pomiaru. Potrafi analizować wyniki pomiarów oraz zatosować swoją wiedzę w zadaniach problemowych. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| I_1A_B/04_U01 Student rozumie rolę eksperymentu fizycznego w praktyce inżynierskiej. Student zna zasady i umie wykonać pomiary podstawowych wielkości fizycznych z zakresu: mechaniki, ciepła, elektryczności, magnetyzmu, optyki i fizyki jądrowej. Student potrafi szacować niepewności pomiarowe wykonanych pomiarów. Umie opracować i przedstawić wyniki eksperymentu fizycznego z zakresu ćwiczeń laboratoryjnych. | 2,0 | |
| 3,0 | Student potrafi zastosowac teorie niepewnosci pomiarowych i wykonac poprawnie sprawozdanie z cwiczen laboratoryjnych, ale słabe zrozumienie zasad pomiaru i interpretacji wyników . Przedstawia rozwiazania mało przejrzyste, bez komentarza, czesto z błedami rachunkowymi wpływajacymi na wynik. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| I_1A_B/04_U02 Student potrafi sformułować podstawowe twierdzenia i prawa fizyczne, zapisać je używając formalizmu matematycznego i zastosować do rozwiązywania prostych zadań fizycznych. | 2,0 | Student nie potrafi sformułować ze zrozumieniem podstawowych praw fizyki, nie potrafi zapisać ich używając formalizmu matematycznego oraz nie potrafi samodzielnie rozwiązywać prostych zadań fizycznych. |
| 3,0 | Student potrafi sformułować ze zrozumieniem podstawowe prawa fizyki, potrafi zapisać je używając formalizmu matematycznego i zastosować je do rozwiązywania zadań fizycznych o średnim i niskim poziomie trudności. Wykonuje poprawnie proste obliczenia i przekształcenia rachunkowe. Przedstawia rozwiązania mało przejrzyste, bez komentarza, często z błędami rachunkowymi wpływającymi na wynik. | |
| 3,5 | Student potrafi sformułować ze zrozumieniem podstawowe prawa fizyki oraz zastosować je do rozwiązywania zadań fizycznych o średnim i wyższym poziomie trudności. Wykonuje poprawnie proste obliczenia i przekształcenia rachunkowe oraz przedstawia poprawne rozwiązanie z komentarzem zawierającym usterki i niedociagnięcia. | |
| 4,0 | Student potrafi sformułować ze zrozumieniem podstawowe prawa fizyki, zastosować je do rozwiązywania zadań fizycznych na średnim i wyższym poziomie trudności, stosując poprawny zapis i komentarz z nielicznymi usterkami. Potrafi przedstawić poprawny tok rozumowania i poprawne obliczenia. Potrafi weryfikowac i interpretować wyniki. | |
| 4,5 | Student potrafi sformułować ze zrozumieniem podstawowe prawa fizyki, zastosować je do rozwiązywania trudnych zadań fizycznych, stosując poprawny, symboliczny jezyk zapisu, przejrzysty tok rozumowania i poprawne obliczenia rachunkowe. Potrafi weryfikować i interpretować wyniki. | |
| 5,0 | Student potrafi sformułować ze zrozumieniem podstawowe prawa fizyki, zastosować je do rozwiązywania trudnych zadań fizycznych, stosując przejrzysty, symboliczny język zapisu z poprawnym komentarzem. Potrafi weryfikować i interpretować wyniki. Stosuje swoją wiedzę w zadaniach problemowych. Potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę. | |
| I_1A_B/04_U03 Student rozumie rolę eksperymentu fizycznego w praktyce inżynierskiej. Student zna zasady i umie wykonać pomiary podstawowych wielkości fizycznych z zakresu: mechaniki, ciepła, elektryczności, magnetyzmu i optyki. Student potrafi szacować niepewności pomiarowe wykonanych pomiarów. Umie opracować i przedstawić wyniki eksperymentu fizycznego z zakresu ćwiczeń laboratoryjnych. | 2,0 | Brak sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych. Nie spełnia wymagań na ocenę 3,0. |
| 3,0 | Student potrafi zastosować teorię niepewności pomiarowych i wykonać poprawnie sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych, ale słabe zrozumienie zasad pomiaru i interpretacji wyników . Przedstawia rozwiązania mało przejrzyste, bez komentarza, często z błędami rachunkowymi wpływającymi na wynik. | |
| 3,5 | Student potrafi samodzielnie zastosować teorię niepewności pomiarowych oraz przedstawić poprawne sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych, ale dostateczne zrozumienie zasad pomiaru i interpretacji wyników. Przedstawia rozwiązania z odpowiednim komentarzem zawierającym usterki i niedociągnięcia. Mała aktywność na zajęciach. | |
| 4,0 | Student potrafi samodzielnie zastosować teorię niepewności pomiarowych oraz przedstawić poprawne sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych, dobre zrozumienie zasad pomiaru i interpretacji wyników. Przedstawia poprawne obliczenia zawierające poprawny komentarz . Aktywny na zajęciach. | |
| 4,5 | Student potrafi samodzielnie zastosować teorię niepewności pomiarowych oraz przedstawić poprawne sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych, bardzo dobre zrozumienie zasad pomiaru i interpretacji wyników. Przedstawia poprawne obliczenia zawierające poprawny komentarz . Bardzo aktywny na zajeciach. | |
| 5,0 | Student potrafi samodzielnie zastosować teorię niepewności pomiarowych oraz przedstawić poprawne sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych, bardzo dobre zrozumienie zasad pomiaru i interpretacji wyników. Przedstawia poprawne obliczenia zawierające poprawny komentarz . Potrafi weryfikowac i interpretować wyniki pomiarów oraz zatosować swoją wiedzę w zadaniach problemowych. Bardzo aktywny na zajęciach. Potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| I_1A_B/04_K01 Student potrafi uczyć się samodzielnie, a także potrafi pracować w zespole. Potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje w literaturze. Student zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Student ma świadomość ważnej roli fizyki przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów jak i w praktyce inżynierskiej. | 2,0 | Brak współpracy w zespole i umiejetności samodzielnego przygotowania do wykonania eksperymentu oraz rozwiązywania zadań rachunkowych. |
| 3,0 | Student dostrzega potrzebę współpracy w zespole. Bardzo słabe przygotowanie do samodzielnego wykonania eksperymentu oraz rozwiązywania zadań rachunkowych. | |
| 3,5 | Student potrafi współpracować w zespole. Słabe przygotowanie do samodzielnego wykonania eksperymentu oraz rozwiązywania zadań rachunkowych. Słaba ocena jakości i dokładności otrzymanych wyników. | |
| 4,0 | Student potrafi współpracować w zespole, przyjmując w nim podstawowe role. Dobre przygotowanie do samodzielnego wykonania eksperymentu oraz rozwiązywania zadań rachunkowych. Samodzielna i dobrze uzasadniona ocena jakości i dokładności otrzymanych wyników. | |
| 4,5 | Student dobrze potrafi współpracować w zespole, przyjmując w nim większość ról. Dobre przygotowanie do samodzielnego wykonania eksperymentu oraz rozwiązywania zadań rachunkowych. Samodzielna i dobrze uzasadniona ocena jakości i dokładności otrzymanych wyników. | |
| 5,0 | Student bardzo dobrze potrafi współpracować w zespole, przyjmując w nim różnorodne role. Bardzo dobre przygotowanie do samodzielnego wykonania eksperymentu oraz rozwiązywania zadań rachunkowych. Samodzielna i bardzo dobrze uzasadniona ocena jakości i dokładności otrzymanych wyników. |
Literatura podstawowa
- D. Halliday, R. Resnick, Fizyka, PWN, Warszawa, 1989
- K. Lichszteld, I. Kruk, Wykłady z Fizyki, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Szczecin, 2004
- C. Bobrowski, Fizyka – krótki kurs, WNT, Warszawa, 2003
- J. Massalski, M. Massalska, Fizyka dla inżynierów cz.I, WNT, Warszawa, 2008
- T. Rewaj, Zbiór zadań z fizyki, Wyd. Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Szczecin, 1996
- A. Bujko, Zadania z fizyki z rozwiązaniami i komentarzami, WNT, Warszawa, 2006
- K. Jezierski, B. Kołotka, K. Sierański, Zadania z fizyki z rozwiązaniami cz I i II., Oficyna Wydawnicza, Wrocław, 2000
- T. Rewaj, Laboratoria z fizyki., Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Szczecin, 1996
- I. Kruk, J. Typek, Laboratoria z fizyki, część II., Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Szczecin, 2008
Literatura dodatkowa
- M.S. Cedrik, Zbiór zadań z fizyki, PWN, Warszawa, 1978
- I.E. Irodow, Zbiór zadań z fizyki, PWN, Warszawa, 1978
- H. Szydłowski, Pracownia fizyczna, PWN, Warszawa, 1993