Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Zootechnika (N2)

Sylabus przedmiotu Planowanie i organizacja pracy hodowlanej:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Zootechnika
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów nauki rolnicze, leśne i weterynaryjne, studia inżynierskie
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Planowanie i organizacja pracy hodowlanej
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierząt
Nauczyciel odpowiedzialny Katarzyna Wojdak-Maksymiec <Katarzyna.Wojdak-Maksymiec@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Katarzyna Wojdak-Maksymiec <Katarzyna.Wojdak-Maksymiec@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 2,0 ECTS (formy) 2,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW2 10 1,00,59zaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA2 8 1,00,41zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Znajomość specyfiki gatunkowej w utrzymaniu i użytkowanie zwierząt gospodarskich
W-2Podstawowa wiedza w zakresie genetyki populacji i metod hodowlanych.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Przekazanie wiedzy na temat gólnych i szczegółowych zasady tworzenia optymalnych programów hodowlanych oraz metod oceny ich różnorodnych skutków, a także weryfikacji funkcjonujących programów
C-2Wykształcenie świadomości konieczności podjęcia szerokiej współpracy w celu stworzenia i optymalizacji programów hodowlanych

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Instytucjonalne podstawy realizacji programów hodowlanych. Typy organizacji koordynujących tworzenie i prowadzenie programów hodowlanych: rządowe, prywatne, spółdzielcze i samorządowe oraz działające globalne (międzynarodowe), krajowe i regionalne. Najważniejsze akty prawne.1
T-A-2Sposoby identyfikacji zwierząt. Pomiar (bezpośredni i pośredni) oraz gromadzenie danych użytkowych. Rejestracja cech funkcjonalnych. Prowadzenie dokumentacji hodowlanej.1
T-A-3Przykładowe programy stosowane w hodowli różnych gatunków i typów użytkowych zwierząt prowadzone w różnych warunkach biologicznych, ekonomicznych i społecznych.3
T-A-4Korzyści i zagrożenia płynące ze stosowania nowoczesnych metod hodowli zwierząt. Genetyczne i ekonomiczne skutki globalizacji w hodowli zwierząt.1
6
wykłady
T-W-1Ogólne zasady formułowania trafnego celu hodowlanego – czynniki biologiczne, geograficzne, ekonomiczne, cywilizacyjne i polityczne. Parametry genetyczne. Definicja i komponenty kompleksowego programu hodowlanego. Cechy prawidłowego programu hodowlanego.2
T-W-2Kryteria wyboru metody oceny wartości hodowlanej. Interakcja genotyp-środowisko jako czynnik utrudniający szacowanie wartości hodowlanej. BLUP – najlepsze liniowe nieobciążone przewi-dywanie – model ojca i model zwierzęcia. Optymalizacja modeli statystycznych. Zalety modeli TDM (Test Day Model). Ocena wartości hodowlanej w różnych krajach (różnice), porównywanie ocen wartości hodowlanej pochodzących z różnych krajów - Interbull, interakcja genotyp – śro-dowisko (jedno zwierzę – różne wartości hodowlane).1
T-W-3Doskonalenie „w czystości rasy”. Odziedziczalność - wskaźnik możliwości prowadzenia skutecz-nej selekcji, pułap selekcyjny. Metody selekcji stosowane w różnych krajach dla różnych gatun-ków i typów użytkowych zwierząt. Zasady unikania nadmiernego zinbredowania i ograniczania zmienności w populacjach hodowlanych. Dobór programów stosowanych w wielkotowarowych stadach utrzymywanych w systemie intensywnym i ekstensywnym oraz w drobnych gospodarstwach (w tym ekologicznych, organicznych). Organizacja selekcji wspomaganej markerami i selekcji genomowej.3
T-W-4Weryfikacja i optymalizacja programów hodowlanych. Drogi przekazywania postępu hodowlanego. Ocena efektywnej wielkości populacji, spodziewanego i zrealizowanego postępu hodowanego, wzrostu zinbredowania i stosunku planowanych nakładów ekonomicznych do spodziewanych korzyści. Reakcja skorelowana, trend genetyczny. Przyczyny niepowodzeń w pracy hodowlanej.2
T-W-5Wybór optymalnej metody krzyżowania towarowego z uwzględnieniem czynników biologicznych i ekonomicznych. Organizacja jądra hodowlanego i sektora produkcyjnego. Wybrane przykłady schematów krzyżowania. Selekcja na efekt heterozji. Ocena zdolności krzyżowniczych – ogólnej i szczególnej.1
T-W-6Programy Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich. Gromadzenie materiału genetycznego. Doskonalenie zwierząt w stadach zachowawczych. Metody unikania kojarzeń kazirodczych. Określanie efektywnej wielkości populacji i tempa wzrostu inbredu. Organizacja ochrony fauny dziko żyjącej - Europejskie Programy Hodowlane (EEP) dla ginących gatunków.1
10

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1uczestnictwo w zajęciach7
A-A-2przygotowanie prezentacji multimedialnej18
A-A-3induwidualne konsultacje z prowadzącym15
A-A-4samodzielne powtórzenie materiału16
A-A-5zaliczenie i omówienie wyników4
60
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach8
A-W-2samodzielne powtórzenie materiału16
A-W-3konsultacje indywidualne3
A-W-4zaliczenie i omowienie wyników3
30

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informujący
M-2Wykłąd dyskusyjny
M-3Przygotowanie w grupi prezentacji
M-4Konsultacje induwidualne z prowadzącym zajęcia

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne
S-2Ocena formująca: Ocena aktywności w dyskusjach na zajęciach
S-3Ocena formująca: Ocena przygotowanej prezentacji

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_2A_AGR-C2_W01
Znajomość zasad konstruowania oraz optymalizacji programów hodowlanych w różnych realiach biologicznych, społecznych, ekonomicznych i kulturowych.
ZO_2A_W06C-1T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-1, T-W-3, T-W-2, T-A-2, T-A-4, T-A-1, T-A-3M-3, M-1, M-4, M-2S-2, S-1, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_2A_AGR-C2_U01
Planuje prowadzenie pracy hodowlanej z wykorzystaniem optymalnych, zarówno tradycyjnych, jak i nowoczesnych metod hodowlanych oraz potrafi ocenić efekty tej pracy.
ZO_2A_U08, ZO_2A_U03C-1, C-2T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-1, T-W-3, T-W-2, T-A-2, T-A-4, T-A-1, T-A-3M-3, M-1, M-4, M-2S-2, S-1, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
ZO_2A_AGR-C2_K01
Ma świadomość różnorodnych skutków prowadzenia pracy hodowlanej
ZO_2A_K04C-2T-W-1, T-W-2M-3, M-1, M-4, M-2S-2, S-1, S-3
ZO_2A_AGR-C2_K02
Rozumie konieczność współpracy róznych środowisk w konstruowaniu optymalnych programów hodowlanych.
ZO_2A_K03C-2T-W-1, T-W-2, T-A-4, T-A-1M-3, M-1, M-4, M-2S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZO_2A_AGR-C2_W01
Znajomość zasad konstruowania oraz optymalizacji programów hodowlanych w różnych realiach biologicznych, społecznych, ekonomicznych i kulturowych.
2,0Student nie potrafi zdefiniować podstawowych pojęć, nie zna podstawowych pozycji literatury przedmiotu, wykazuje obojętność w stosunku do przekazywanej wiedzy, popełnia liczne błędy merytoryczne w zakresie wyrażania wiedzy
3,0Student opanował podstawowy materiał programowy, rozumie podstawowy zakres materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe, wykazuje średnie zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia wiele błędów w zakresie wyrażania wiedzy
3,5Student opanował podstawowy materiał programowy, rozumie podstawowy zakres materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe, wykazuje średnie zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia wiele błędów w zakresie wyrażania wiedzy
4,0Student opanował prawie cały materiał programowy, rozumie poprawnie całość zakresu materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe prawie dokładnie, wykazuje duże zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia sporadyczne błędy w zakresie wyrażania wiedzy
4,5Student opanował cały materiał programowy, rozumie wszystkie treści programowe, wykazuje duże zainteresowanie w stosunku do wiedzy, nie popełnia błędów w zakresie wyrażania wiedzy
5,0Student w zakresie wiedzy wykracza poza materiał programowy, rozumie wszystkie treści programowe, wykazuje duże zainteresowanie i ciekawość w stosunku do wiedzy, nie popełnia błędów w zakresie wyrażania wiedzy

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZO_2A_AGR-C2_U01
Planuje prowadzenie pracy hodowlanej z wykorzystaniem optymalnych, zarówno tradycyjnych, jak i nowoczesnych metod hodowlanych oraz potrafi ocenić efekty tej pracy.
2,0Student nie potrafi zidentyfikować i poradzić sobie samodzielnie z trudnościami mogącymi pojawić się na każdym z etapów tworzenia pracy, nie operuje wiedzą kontekstową
3,0Student nie potrafi zidentyfikować i poradzić sobie samodzielnie z trudnościami mogącymi pojawić się na każdym z etapów tworzenia pracy, nie operuje wiedzą kontekstową
3,5Student potrafi zidentyfikować i poradzić sobie, z nieznaczną pomocą nauczyciela, z wybranymi trudnościami związanymi z procesem przygotowania zleconej pracy
4,0Student potrafi zidentyfikować i samodzielnie radzi sobie z podstawowymi trudnościami związanymi z procesem przygotowania zleconej pracy
4,5Student potrafi samodzielnie zidentyfikować i radzi sobie z podstawowymi trudnościami związanymi z procesem przygotowania własnego przedsięwzięcia
5,0Student samodzielnie identyfikuje i rozwiązuje trudności związane z procesem przygotowania własnego przedsięwzięcia

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
ZO_2A_AGR-C2_K01
Ma świadomość różnorodnych skutków prowadzenia pracy hodowlanej
2,0student unika podejmowania działań, nie wykazuje inicjatywy, wykazuje postawę nieprzychylną wobec wszelkich poczynań prowadzącego.
3,0student nie unika podejmowania działań, ale też nie podejmuje ich z własnej woli. Wykazuje postawę neutralną (obojętną) wobec poleceń prowadzącego.
3,5student nie unika podejmowania działań, ale też nie podejmuje ich z własnej woli. Adaptuje się jednak do sytuacji dydaktycznych zaaranżowanych przez nauczyciela. Wykazuje postawę umiarkowanie przychylną wobec poczynań prowadzącego.
4,0student dostosowuje się do sytuacji dydaktycznej, w jakiej się znalazł. Podejmuje działania z własnej woli, ale nie angażuje się spontanicznie.
4,5student nie tylko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznej, w jakiej się znalazł, ale i organizuje ją wykazując przy tym przychylną postawę wobec poczynań prowadzącego.
5,0student samorzutnie rozpoczyna działania, kierując się przy tym pozytywną postawą wobec poczynań prowadzącego.
ZO_2A_AGR-C2_K02
Rozumie konieczność współpracy róznych środowisk w konstruowaniu optymalnych programów hodowlanych.
2,0student unika podejmowania działań, nie wykazuje inicjatywy, wykazuje postawę nieprzychylną wobec wszelkich poczynań prowadzącego.
3,0student nie unika podejmowania działań, ale też nie podejmuje ich z własnej woli. Wykazuje postawę neutralną (obojętną) wobec poleceń prowadzącego.
3,5student nie unika podejmowania działań, ale też nie podejmuje ich z własnej woli. Adaptuje się jednak do sytuacji dydaktycznych zaaranżowanych przez nauczyciela. Wykazuje postawę umiarkowanie przychylną wobec poczynań prowadzącego.
4,0student dostosowuje się do sytuacji dydaktycznej, w jakiej się znalazł. Podejmuje działania z własnej woli, ale nie angażuje się spontanicznie.
4,5student nie tylko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznej, w jakiej się znalazł, ale i organizuje ją wykazując przy tym przychylną postawę wobec poczynań prowadzącego.
5,0student samorzutnie rozpoczyna działania, kierując się przy tym pozytywną postawą wobec poczynań prowadzącego.

Literatura podstawowa

  1. praca zbiorowa pod red. A. Filistowicza, Planowanie i Organizacja Hodowli Zwierząt Gospodarskich, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław, 2004

Literatura dodatkowa

  1. Strabel T., Materiały do zajęć, http://jay.up.poznan.pl/~strabel/dydaktyka/ph.pdf, Poznań, 2008
  2. Praca zbiorowa, Structured breeding programmes, Commission on genetic resources for food and agriculture food and agriculture organization of the united nations, Rzym, 2007

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Instytucjonalne podstawy realizacji programów hodowlanych. Typy organizacji koordynujących tworzenie i prowadzenie programów hodowlanych: rządowe, prywatne, spółdzielcze i samorządowe oraz działające globalne (międzynarodowe), krajowe i regionalne. Najważniejsze akty prawne.1
T-A-2Sposoby identyfikacji zwierząt. Pomiar (bezpośredni i pośredni) oraz gromadzenie danych użytkowych. Rejestracja cech funkcjonalnych. Prowadzenie dokumentacji hodowlanej.1
T-A-3Przykładowe programy stosowane w hodowli różnych gatunków i typów użytkowych zwierząt prowadzone w różnych warunkach biologicznych, ekonomicznych i społecznych.3
T-A-4Korzyści i zagrożenia płynące ze stosowania nowoczesnych metod hodowli zwierząt. Genetyczne i ekonomiczne skutki globalizacji w hodowli zwierząt.1
6

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Ogólne zasady formułowania trafnego celu hodowlanego – czynniki biologiczne, geograficzne, ekonomiczne, cywilizacyjne i polityczne. Parametry genetyczne. Definicja i komponenty kompleksowego programu hodowlanego. Cechy prawidłowego programu hodowlanego.2
T-W-2Kryteria wyboru metody oceny wartości hodowlanej. Interakcja genotyp-środowisko jako czynnik utrudniający szacowanie wartości hodowlanej. BLUP – najlepsze liniowe nieobciążone przewi-dywanie – model ojca i model zwierzęcia. Optymalizacja modeli statystycznych. Zalety modeli TDM (Test Day Model). Ocena wartości hodowlanej w różnych krajach (różnice), porównywanie ocen wartości hodowlanej pochodzących z różnych krajów - Interbull, interakcja genotyp – śro-dowisko (jedno zwierzę – różne wartości hodowlane).1
T-W-3Doskonalenie „w czystości rasy”. Odziedziczalność - wskaźnik możliwości prowadzenia skutecz-nej selekcji, pułap selekcyjny. Metody selekcji stosowane w różnych krajach dla różnych gatun-ków i typów użytkowych zwierząt. Zasady unikania nadmiernego zinbredowania i ograniczania zmienności w populacjach hodowlanych. Dobór programów stosowanych w wielkotowarowych stadach utrzymywanych w systemie intensywnym i ekstensywnym oraz w drobnych gospodarstwach (w tym ekologicznych, organicznych). Organizacja selekcji wspomaganej markerami i selekcji genomowej.3
T-W-4Weryfikacja i optymalizacja programów hodowlanych. Drogi przekazywania postępu hodowlanego. Ocena efektywnej wielkości populacji, spodziewanego i zrealizowanego postępu hodowanego, wzrostu zinbredowania i stosunku planowanych nakładów ekonomicznych do spodziewanych korzyści. Reakcja skorelowana, trend genetyczny. Przyczyny niepowodzeń w pracy hodowlanej.2
T-W-5Wybór optymalnej metody krzyżowania towarowego z uwzględnieniem czynników biologicznych i ekonomicznych. Organizacja jądra hodowlanego i sektora produkcyjnego. Wybrane przykłady schematów krzyżowania. Selekcja na efekt heterozji. Ocena zdolności krzyżowniczych – ogólnej i szczególnej.1
T-W-6Programy Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich. Gromadzenie materiału genetycznego. Doskonalenie zwierząt w stadach zachowawczych. Metody unikania kojarzeń kazirodczych. Określanie efektywnej wielkości populacji i tempa wzrostu inbredu. Organizacja ochrony fauny dziko żyjącej - Europejskie Programy Hodowlane (EEP) dla ginących gatunków.1
10

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1uczestnictwo w zajęciach7
A-A-2przygotowanie prezentacji multimedialnej18
A-A-3induwidualne konsultacje z prowadzącym15
A-A-4samodzielne powtórzenie materiału16
A-A-5zaliczenie i omówienie wyników4
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach8
A-W-2samodzielne powtórzenie materiału16
A-W-3konsultacje indywidualne3
A-W-4zaliczenie i omowienie wyników3
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZO_2A_AGR-C2_W01Znajomość zasad konstruowania oraz optymalizacji programów hodowlanych w różnych realiach biologicznych, społecznych, ekonomicznych i kulturowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_2A_W06ma zaawansowaną wiedzę z zakresu organizacji i planowania pracy hodowlanej, w tym również z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi informatycznych, a także z zakresu oceny jakości produktów żywnościowych oraz zarządzania obrotem produktami pochodzenia zwierzęcego
Cel przedmiotuC-1Przekazanie wiedzy na temat gólnych i szczegółowych zasady tworzenia optymalnych programów hodowlanych oraz metod oceny ich różnorodnych skutków, a także weryfikacji funkcjonujących programów
Treści programoweT-W-4Weryfikacja i optymalizacja programów hodowlanych. Drogi przekazywania postępu hodowlanego. Ocena efektywnej wielkości populacji, spodziewanego i zrealizowanego postępu hodowanego, wzrostu zinbredowania i stosunku planowanych nakładów ekonomicznych do spodziewanych korzyści. Reakcja skorelowana, trend genetyczny. Przyczyny niepowodzeń w pracy hodowlanej.
T-W-5Wybór optymalnej metody krzyżowania towarowego z uwzględnieniem czynników biologicznych i ekonomicznych. Organizacja jądra hodowlanego i sektora produkcyjnego. Wybrane przykłady schematów krzyżowania. Selekcja na efekt heterozji. Ocena zdolności krzyżowniczych – ogólnej i szczególnej.
T-W-6Programy Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich. Gromadzenie materiału genetycznego. Doskonalenie zwierząt w stadach zachowawczych. Metody unikania kojarzeń kazirodczych. Określanie efektywnej wielkości populacji i tempa wzrostu inbredu. Organizacja ochrony fauny dziko żyjącej - Europejskie Programy Hodowlane (EEP) dla ginących gatunków.
T-W-1Ogólne zasady formułowania trafnego celu hodowlanego – czynniki biologiczne, geograficzne, ekonomiczne, cywilizacyjne i polityczne. Parametry genetyczne. Definicja i komponenty kompleksowego programu hodowlanego. Cechy prawidłowego programu hodowlanego.
T-W-3Doskonalenie „w czystości rasy”. Odziedziczalność - wskaźnik możliwości prowadzenia skutecz-nej selekcji, pułap selekcyjny. Metody selekcji stosowane w różnych krajach dla różnych gatun-ków i typów użytkowych zwierząt. Zasady unikania nadmiernego zinbredowania i ograniczania zmienności w populacjach hodowlanych. Dobór programów stosowanych w wielkotowarowych stadach utrzymywanych w systemie intensywnym i ekstensywnym oraz w drobnych gospodarstwach (w tym ekologicznych, organicznych). Organizacja selekcji wspomaganej markerami i selekcji genomowej.
T-W-2Kryteria wyboru metody oceny wartości hodowlanej. Interakcja genotyp-środowisko jako czynnik utrudniający szacowanie wartości hodowlanej. BLUP – najlepsze liniowe nieobciążone przewi-dywanie – model ojca i model zwierzęcia. Optymalizacja modeli statystycznych. Zalety modeli TDM (Test Day Model). Ocena wartości hodowlanej w różnych krajach (różnice), porównywanie ocen wartości hodowlanej pochodzących z różnych krajów - Interbull, interakcja genotyp – śro-dowisko (jedno zwierzę – różne wartości hodowlane).
T-A-2Sposoby identyfikacji zwierząt. Pomiar (bezpośredni i pośredni) oraz gromadzenie danych użytkowych. Rejestracja cech funkcjonalnych. Prowadzenie dokumentacji hodowlanej.
T-A-4Korzyści i zagrożenia płynące ze stosowania nowoczesnych metod hodowli zwierząt. Genetyczne i ekonomiczne skutki globalizacji w hodowli zwierząt.
T-A-1Instytucjonalne podstawy realizacji programów hodowlanych. Typy organizacji koordynujących tworzenie i prowadzenie programów hodowlanych: rządowe, prywatne, spółdzielcze i samorządowe oraz działające globalne (międzynarodowe), krajowe i regionalne. Najważniejsze akty prawne.
T-A-3Przykładowe programy stosowane w hodowli różnych gatunków i typów użytkowych zwierząt prowadzone w różnych warunkach biologicznych, ekonomicznych i społecznych.
Metody nauczaniaM-3Przygotowanie w grupi prezentacji
M-1Wykład informujący
M-4Konsultacje induwidualne z prowadzącym zajęcia
M-2Wykłąd dyskusyjny
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Ocena aktywności w dyskusjach na zajęciach
S-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne
S-3Ocena formująca: Ocena przygotowanej prezentacji
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi zdefiniować podstawowych pojęć, nie zna podstawowych pozycji literatury przedmiotu, wykazuje obojętność w stosunku do przekazywanej wiedzy, popełnia liczne błędy merytoryczne w zakresie wyrażania wiedzy
3,0Student opanował podstawowy materiał programowy, rozumie podstawowy zakres materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe, wykazuje średnie zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia wiele błędów w zakresie wyrażania wiedzy
3,5Student opanował podstawowy materiał programowy, rozumie podstawowy zakres materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe, wykazuje średnie zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia wiele błędów w zakresie wyrażania wiedzy
4,0Student opanował prawie cały materiał programowy, rozumie poprawnie całość zakresu materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe prawie dokładnie, wykazuje duże zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia sporadyczne błędy w zakresie wyrażania wiedzy
4,5Student opanował cały materiał programowy, rozumie wszystkie treści programowe, wykazuje duże zainteresowanie w stosunku do wiedzy, nie popełnia błędów w zakresie wyrażania wiedzy
5,0Student w zakresie wiedzy wykracza poza materiał programowy, rozumie wszystkie treści programowe, wykazuje duże zainteresowanie i ciekawość w stosunku do wiedzy, nie popełnia błędów w zakresie wyrażania wiedzy
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZO_2A_AGR-C2_U01Planuje prowadzenie pracy hodowlanej z wykorzystaniem optymalnych, zarówno tradycyjnych, jak i nowoczesnych metod hodowlanych oraz potrafi ocenić efekty tej pracy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_2A_U08Dokonuje samodzielnej wielostronnej analizy problemów w celu optymalizacji zjawisk wpływających na produkcję roślinną i zwierzęcą, jakość żywności, zdrowie zwierząt i ludzi
ZO_2A_U03Wykazuje umiejętność analitycznego, krytycznego i właściwego opracowania materiałów oraz formułowania samodzielnych wniosków
Cel przedmiotuC-1Przekazanie wiedzy na temat gólnych i szczegółowych zasady tworzenia optymalnych programów hodowlanych oraz metod oceny ich różnorodnych skutków, a także weryfikacji funkcjonujących programów
C-2Wykształcenie świadomości konieczności podjęcia szerokiej współpracy w celu stworzenia i optymalizacji programów hodowlanych
Treści programoweT-W-4Weryfikacja i optymalizacja programów hodowlanych. Drogi przekazywania postępu hodowlanego. Ocena efektywnej wielkości populacji, spodziewanego i zrealizowanego postępu hodowanego, wzrostu zinbredowania i stosunku planowanych nakładów ekonomicznych do spodziewanych korzyści. Reakcja skorelowana, trend genetyczny. Przyczyny niepowodzeń w pracy hodowlanej.
T-W-5Wybór optymalnej metody krzyżowania towarowego z uwzględnieniem czynników biologicznych i ekonomicznych. Organizacja jądra hodowlanego i sektora produkcyjnego. Wybrane przykłady schematów krzyżowania. Selekcja na efekt heterozji. Ocena zdolności krzyżowniczych – ogólnej i szczególnej.
T-W-6Programy Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich. Gromadzenie materiału genetycznego. Doskonalenie zwierząt w stadach zachowawczych. Metody unikania kojarzeń kazirodczych. Określanie efektywnej wielkości populacji i tempa wzrostu inbredu. Organizacja ochrony fauny dziko żyjącej - Europejskie Programy Hodowlane (EEP) dla ginących gatunków.
T-W-1Ogólne zasady formułowania trafnego celu hodowlanego – czynniki biologiczne, geograficzne, ekonomiczne, cywilizacyjne i polityczne. Parametry genetyczne. Definicja i komponenty kompleksowego programu hodowlanego. Cechy prawidłowego programu hodowlanego.
T-W-3Doskonalenie „w czystości rasy”. Odziedziczalność - wskaźnik możliwości prowadzenia skutecz-nej selekcji, pułap selekcyjny. Metody selekcji stosowane w różnych krajach dla różnych gatun-ków i typów użytkowych zwierząt. Zasady unikania nadmiernego zinbredowania i ograniczania zmienności w populacjach hodowlanych. Dobór programów stosowanych w wielkotowarowych stadach utrzymywanych w systemie intensywnym i ekstensywnym oraz w drobnych gospodarstwach (w tym ekologicznych, organicznych). Organizacja selekcji wspomaganej markerami i selekcji genomowej.
T-W-2Kryteria wyboru metody oceny wartości hodowlanej. Interakcja genotyp-środowisko jako czynnik utrudniający szacowanie wartości hodowlanej. BLUP – najlepsze liniowe nieobciążone przewi-dywanie – model ojca i model zwierzęcia. Optymalizacja modeli statystycznych. Zalety modeli TDM (Test Day Model). Ocena wartości hodowlanej w różnych krajach (różnice), porównywanie ocen wartości hodowlanej pochodzących z różnych krajów - Interbull, interakcja genotyp – śro-dowisko (jedno zwierzę – różne wartości hodowlane).
T-A-2Sposoby identyfikacji zwierząt. Pomiar (bezpośredni i pośredni) oraz gromadzenie danych użytkowych. Rejestracja cech funkcjonalnych. Prowadzenie dokumentacji hodowlanej.
T-A-4Korzyści i zagrożenia płynące ze stosowania nowoczesnych metod hodowli zwierząt. Genetyczne i ekonomiczne skutki globalizacji w hodowli zwierząt.
T-A-1Instytucjonalne podstawy realizacji programów hodowlanych. Typy organizacji koordynujących tworzenie i prowadzenie programów hodowlanych: rządowe, prywatne, spółdzielcze i samorządowe oraz działające globalne (międzynarodowe), krajowe i regionalne. Najważniejsze akty prawne.
T-A-3Przykładowe programy stosowane w hodowli różnych gatunków i typów użytkowych zwierząt prowadzone w różnych warunkach biologicznych, ekonomicznych i społecznych.
Metody nauczaniaM-3Przygotowanie w grupi prezentacji
M-1Wykład informujący
M-4Konsultacje induwidualne z prowadzącym zajęcia
M-2Wykłąd dyskusyjny
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Ocena aktywności w dyskusjach na zajęciach
S-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne
S-3Ocena formująca: Ocena przygotowanej prezentacji
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi zidentyfikować i poradzić sobie samodzielnie z trudnościami mogącymi pojawić się na każdym z etapów tworzenia pracy, nie operuje wiedzą kontekstową
3,0Student nie potrafi zidentyfikować i poradzić sobie samodzielnie z trudnościami mogącymi pojawić się na każdym z etapów tworzenia pracy, nie operuje wiedzą kontekstową
3,5Student potrafi zidentyfikować i poradzić sobie, z nieznaczną pomocą nauczyciela, z wybranymi trudnościami związanymi z procesem przygotowania zleconej pracy
4,0Student potrafi zidentyfikować i samodzielnie radzi sobie z podstawowymi trudnościami związanymi z procesem przygotowania zleconej pracy
4,5Student potrafi samodzielnie zidentyfikować i radzi sobie z podstawowymi trudnościami związanymi z procesem przygotowania własnego przedsięwzięcia
5,0Student samodzielnie identyfikuje i rozwiązuje trudności związane z procesem przygotowania własnego przedsięwzięcia
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZO_2A_AGR-C2_K01Ma świadomość różnorodnych skutków prowadzenia pracy hodowlanej
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_2A_K04Potrafi właściwie zdefiniować ryzyko zawodowe związane z produkcją wysokiej jakości żywności oraz kształtowaniem i stanem środowiska naturalnego
Cel przedmiotuC-2Wykształcenie świadomości konieczności podjęcia szerokiej współpracy w celu stworzenia i optymalizacji programów hodowlanych
Treści programoweT-W-1Ogólne zasady formułowania trafnego celu hodowlanego – czynniki biologiczne, geograficzne, ekonomiczne, cywilizacyjne i polityczne. Parametry genetyczne. Definicja i komponenty kompleksowego programu hodowlanego. Cechy prawidłowego programu hodowlanego.
T-W-2Kryteria wyboru metody oceny wartości hodowlanej. Interakcja genotyp-środowisko jako czynnik utrudniający szacowanie wartości hodowlanej. BLUP – najlepsze liniowe nieobciążone przewi-dywanie – model ojca i model zwierzęcia. Optymalizacja modeli statystycznych. Zalety modeli TDM (Test Day Model). Ocena wartości hodowlanej w różnych krajach (różnice), porównywanie ocen wartości hodowlanej pochodzących z różnych krajów - Interbull, interakcja genotyp – śro-dowisko (jedno zwierzę – różne wartości hodowlane).
Metody nauczaniaM-3Przygotowanie w grupi prezentacji
M-1Wykład informujący
M-4Konsultacje induwidualne z prowadzącym zajęcia
M-2Wykłąd dyskusyjny
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Ocena aktywności w dyskusjach na zajęciach
S-1Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne
S-3Ocena formująca: Ocena przygotowanej prezentacji
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student unika podejmowania działań, nie wykazuje inicjatywy, wykazuje postawę nieprzychylną wobec wszelkich poczynań prowadzącego.
3,0student nie unika podejmowania działań, ale też nie podejmuje ich z własnej woli. Wykazuje postawę neutralną (obojętną) wobec poleceń prowadzącego.
3,5student nie unika podejmowania działań, ale też nie podejmuje ich z własnej woli. Adaptuje się jednak do sytuacji dydaktycznych zaaranżowanych przez nauczyciela. Wykazuje postawę umiarkowanie przychylną wobec poczynań prowadzącego.
4,0student dostosowuje się do sytuacji dydaktycznej, w jakiej się znalazł. Podejmuje działania z własnej woli, ale nie angażuje się spontanicznie.
4,5student nie tylko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznej, w jakiej się znalazł, ale i organizuje ją wykazując przy tym przychylną postawę wobec poczynań prowadzącego.
5,0student samorzutnie rozpoczyna działania, kierując się przy tym pozytywną postawą wobec poczynań prowadzącego.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaZO_2A_AGR-C2_K02Rozumie konieczność współpracy róznych środowisk w konstruowaniu optymalnych programów hodowlanych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówZO_2A_K03Wykazuje zrozumienie roli zespołowego działania w związkach hodowców zwierząt i instytucjach doradztwa rolniczego
Cel przedmiotuC-2Wykształcenie świadomości konieczności podjęcia szerokiej współpracy w celu stworzenia i optymalizacji programów hodowlanych
Treści programoweT-W-1Ogólne zasady formułowania trafnego celu hodowlanego – czynniki biologiczne, geograficzne, ekonomiczne, cywilizacyjne i polityczne. Parametry genetyczne. Definicja i komponenty kompleksowego programu hodowlanego. Cechy prawidłowego programu hodowlanego.
T-W-2Kryteria wyboru metody oceny wartości hodowlanej. Interakcja genotyp-środowisko jako czynnik utrudniający szacowanie wartości hodowlanej. BLUP – najlepsze liniowe nieobciążone przewi-dywanie – model ojca i model zwierzęcia. Optymalizacja modeli statystycznych. Zalety modeli TDM (Test Day Model). Ocena wartości hodowlanej w różnych krajach (różnice), porównywanie ocen wartości hodowlanej pochodzących z różnych krajów - Interbull, interakcja genotyp – śro-dowisko (jedno zwierzę – różne wartości hodowlane).
T-A-4Korzyści i zagrożenia płynące ze stosowania nowoczesnych metod hodowli zwierząt. Genetyczne i ekonomiczne skutki globalizacji w hodowli zwierząt.
T-A-1Instytucjonalne podstawy realizacji programów hodowlanych. Typy organizacji koordynujących tworzenie i prowadzenie programów hodowlanych: rządowe, prywatne, spółdzielcze i samorządowe oraz działające globalne (międzynarodowe), krajowe i regionalne. Najważniejsze akty prawne.
Metody nauczaniaM-3Przygotowanie w grupi prezentacji
M-1Wykład informujący
M-4Konsultacje induwidualne z prowadzącym zajęcia
M-2Wykłąd dyskusyjny
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Ocena aktywności w dyskusjach na zajęciach
S-3Ocena formująca: Ocena przygotowanej prezentacji
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0student unika podejmowania działań, nie wykazuje inicjatywy, wykazuje postawę nieprzychylną wobec wszelkich poczynań prowadzącego.
3,0student nie unika podejmowania działań, ale też nie podejmuje ich z własnej woli. Wykazuje postawę neutralną (obojętną) wobec poleceń prowadzącego.
3,5student nie unika podejmowania działań, ale też nie podejmuje ich z własnej woli. Adaptuje się jednak do sytuacji dydaktycznych zaaranżowanych przez nauczyciela. Wykazuje postawę umiarkowanie przychylną wobec poczynań prowadzącego.
4,0student dostosowuje się do sytuacji dydaktycznej, w jakiej się znalazł. Podejmuje działania z własnej woli, ale nie angażuje się spontanicznie.
4,5student nie tylko dostosowuje się do sytuacji dydaktycznej, w jakiej się znalazł, ale i organizuje ją wykazując przy tym przychylną postawę wobec poczynań prowadzącego.
5,0student samorzutnie rozpoczyna działania, kierując się przy tym pozytywną postawą wobec poczynań prowadzącego.