| Pole | KOD | Znaczenie kodu |
|---|
| Zamierzone efekty kształcenia | ZO_2A_C2_W01 | Znajomość zasad konstruowania oraz optymalizacji programów hodowlanych w różnych realiach biologicznych, społecznych, ekonomicznych i kulturowych. |
|---|
| Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | ZO_2A_W06 | ma zaawansowaną wiedzę z zakresu organizacji i planowania pracy hodowlanej, w tym również z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi informatycznych, a także z zakresu oceny jakości produktów żywnościowych oraz zarządzania obrotem produktami pochodzenia zwierzęcego |
|---|
| Cel przedmiotu | C-1 | Przekazanie wiedzy na temat gólnych i szczegółowych zasady tworzenia optymalnych programów hodowlanych oraz metod oceny ich różnorodnych skutków, a także weryfikacji funkcjonujących programów |
|---|
| Treści programowe | T-W-1 | Ogólne zasady formułowania trafnego celu hodowlanego – czynniki biologiczne, geograficzne, ekonomiczne, cywilizacyjne i polityczne. Parametry genetyczne. Definicja i komponenty kom-pleksowego programu hodowlanego. Cechy prawidłowego programu hodowlanego. |
|---|
| T-W-2 | Kryteria wyboru metody oceny wartości hodowlanej. Interakcja genotyp-środowisko jako czynnik utrudniający szacowanie wartości hodowlanej. BLUP – najlepsze liniowe nieobciążone przewi-dywanie – model ojca i model zwierzęcia. Optymalizacja modeli statystycznych. Zalety modeli TDM (Test Day Model). Ocena wartości hodowlanej w różnych krajach (różnice), porównywanie ocen wartości hodowlanej pochodzących z różnych krajów - Interbull, interakcja genotyp – śro-dowisko (jedno zwierzę – różne wartości hodowlane). |
| T-W-3 | Doskonalenie „w czystości rasy”. Odziedziczalność - wskaźnik możliwości prowadzenia skutecz-nej selekcji, pułap selekcyjny. Metody selekcji stosowane w różnych krajach dla różnych gatun-ków i typów użytkowych zwierząt. Zasady unikania nadmiernego zinbredowania i ograniczania zmienności w populacjach hodowlanych. Dobór programów stosowanych w wielkotowarowych stadach utrzymywanych w systemie intensywnym i ekstensywnym oraz w drobnych gospodar-stwach (w tym ekologicznych, organicznych). Organizacja selekcji wspomaganej markerami i selekcji genomowej. |
| T-W-4 | Weryfikacja i optymalizacja programów hodowlanych. Drogi przekazywania postępu hodowlanego. Ocena efektywnej wielkości populacji, spodziewanego i zrealizowanego postępu hodowanego, wzrostu zinbredowania i stosunku planowanych nakładów ekonomicznych do spodziewanych korzyści. Reakcja skorelowana, trend genetyczny. Przyczyny niepowodzeń w pracy hodowlanej. |
| T-W-6 | Programy Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich. Gromadzenie materiału genetycznego. Doskonalenie zwierząt w stadach zachowawczych. Metody unikania kojarzeń kazirodczych. Określanie efektywnej wielkości populacji i tempa wzrostu inbredu. Organizacja ochrony fauny dziko żyjącej - Europejskie Programy Hodowlane (EEP) dla ginących gatunków. |
| T-W-5 | Wybór optymalnej metody krzyżowania towarowego z uwzględnieniem czynników biologicznych i ekonomicznych. Organizacja jądra hodowlanego i sektora produkcyjnego. Wybrane przykłady schematów krzyżowania. Selekcja na efekt heterozji. Ocena zdolności krzyżowniczych – ogólnej i szczególnej. |
| T-A-1 | Instytucjonalne podstawy realizacji programów hodowlanych. Typy organizacji koordynujących tworzenie i prowadzenie programów hodowlanych: rządowe, prywatne, spółdzielcze i samorządowe oraz działające globalne (międzynarodowe), krajowe i regionalne. Najważniejsze akty prawne. |
| T-A-2 | Sposoby identyfikacji zwierząt. Pomiar (bezpośredni i pośredni) oraz gromadzenie danych użytkowych. Rejestracja cech funkcjonalnych. Prowadzenie dokumentacji hodowlanej. |
| T-A-4 | Korzyści i zagrożenia płynące ze stosowania nowoczesnych metod hodowli zwierząt. Genetyczne i ekonomiczne skutki globalizacji w hodowli zwierząt. |
| T-A-3 | Przykładowe programy stosowane w hodowli różnych gatunków i typów użytkowych zwierząt prowadzone w różnych warunkach biologicznych, ekonomicznych i społecznych. |
| Metody nauczania | M-1 | Wykład informujący |
|---|
| M-2 | Wykłąd dyskusyjny |
| M-3 | Przygotowanie w grupi prezentacji |
| M-4 | Konsultacje induwidualne z prowadzącym zajęcia |
| Sposób oceny | S-1 | Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne |
|---|
| S-2 | Ocena formująca: Ocena aktywności w dyskusjach na zajęciach |
| S-3 | Ocena formująca: Ocena przygotowanej prezentacji |
| Kryteria oceny | Ocena | Kryterium oceny |
|---|
| 2,0 | Student nie potrafi zdefiniować podstawowych pojęć, nie zna podstawowych pozycji literatury przedmiotu, wykazuje obojętność w stosunku do przekazywanej wiedzy, popełnia liczne błędy merytoryczne w zakresie wyrażania wiedzy |
| 3,0 | Student opanował podstawowy materiał programowy, rozumie podstawowy zakres materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe, wykazuje średnie zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia wiele błędów w zakresie wyrażania wiedzy |
| 3,5 | Student opanował podstawowy materiał programowy, rozumie podstawowy zakres materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe, wykazuje średnie zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia wiele błędów w zakresie wyrażania wiedzy |
| 4,0 | Student opanował prawie cały materiał programowy, rozumie poprawnie całość zakresu materiału, przyswoił zasadnicze treści programowe prawie dokładnie, wykazuje duże zainteresowanie w stosunku do wiedzy, popełnia sporadyczne błędy w zakresie wyrażania wiedzy |
| 4,5 | Student opanował cały materiał programowy, rozumie wszystkie treści programowe, wykazuje duże zainteresowanie w stosunku do wiedzy, nie popełnia błędów w zakresie wyrażania wiedzy |
| 5,0 | Student w zakresie wiedzy wykracza poza materiał programowy, rozumie wszystkie treści programowe, wykazuje duże zainteresowanie i ciekawość w stosunku do wiedzy, nie popełnia błędów w zakresie wyrażania wiedzy |