Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa - Rybactwo (N3)
Sylabus przedmiotu Ekologia:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Rybactwo | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | trzeciego stopnia |
| Stopnień naukowy absolwenta | doktor | ||
| Obszary studiów | — | ||
| Profil | |||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Ekologia | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Hydrobiologii, Ichtiologii i Biotechnologii Rozrodu | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Krzysztof Formicki <Krzysztof.Formicki@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | Krzysztof Formicki <Krzysztof.Formicki@zut.edu.pl> | ||
| ECTS (planowane) | 3,0 | ECTS (formy) | 3,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | 3 | Grupa obieralna | 1 |
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Znajomość biologii, fizyki i chemii, matematyki i statystyki na poziomie szkoły średniej (dla słuchaczy którzy nie mieli na studiach przedmiotów biologicznych) i wyższej |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami i prawami ekologicznymi. |
| C-2 | Ukształtowanie umiejętności dotyczących funkcjonowania środowiska przyrodniczego i możliwości jego racjonalnego wykorzystania zgodnie z ideą ekorozwoju. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| wykłady | ||
| T-W-1 | Miejsce ekologii w naukach biologicznych, główne działy ekologii i związane z nimi pojęcia. Elementy biosystemów: abiotyczne (geofizyczne, geochemiczne, atmosfera, hydrosfera, pedosfera) i biotyczne. Prawa i zasady ekologiczne. Populacje, biocenozy i ekosystemy. Ewolucja biosystemów – typy sukcesji. Biomy lądowe i wodne. Bioróżnorodność i jej znaczenie dla środowiska. Ekologia człowieka, skutki progresu demograficznego - negatywne i pozytywne Formy ochrony przyrody w Polsce i na świecie. Program NATURA 2000. Zasady monitoringu środowiskowego. Ekologizm a ekologia (ideologia a nauka). Pozarządowe organizacje ekologiczne i ich rola w procesie współrządzenia na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym oraz Unii Europejskiej. | 20 |
| 20 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w wykładach | 20 |
| A-W-2 | Konsulltacje i seminaria | 8 |
| A-W-3 | Przygotowanie konspektów i esejów | 17 |
| A-W-4 | Studiowanie literatury i wymiana doświadczeń w internecie | 14 |
| 59 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykład informacyjny oparty na prezentacji multimedialnej. |
| M-2 | Moderacja dyskusji dydaktycznej "burza mózgów" w oparciu o realne problemy regionalne i lokalne |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: Sprawdzenie przygotowania słuchacza studium doktoranckiego do seminarium w formie ustnej lub pisemnej |
| S-2 | Ocena formująca: Ocena sprawozdania z wykonanego zadania |
| S-3 | Ocena formująca: Zaliczenie wykładów - pisemne lub ustne |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| RYBN3_3A_A.3.1_W01 Słuchacz studium doktoranckiego definiuje podstawowe pojęcia ekologiczne (np: ekologizm, biom, populacja, biotop, nisza ekologiczna, poziomy troficzne, sukcesja, tolerancja ekologiczna itp.) | RYBN3_3A_W04, RYBN3_3A_W01 | — | C-1, C-2 | T-W-1 | M-1, M-2 | S-1, S-2, S-3 |
| RYBN3_3A_A.3.1_W02 Słuchacz wie jak zdefiniować podstawowe procesy ekologiczne i ich skutki na poziomie gatunku, populacji, ekosystemu i biosfery w skali lokalnej, regionalnej i globalnej. | RYBN3_3A_W04, RYBN3_3A_W01 | — | C-1, C-2 | T-W-1 | M-1, M-2 | S-1, S-2, S-3 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| RYBN3_3A_A.3.1_U01 Słuchacz potrafi definiować podstawowe procesy ekologiczne na poziomie gatunku, populacji, ekosystemu i biosfery. | RYBN3_3A_U01, RYBN3_3A_U05 | — | C-1, C-2 | T-W-1 | M-1, M-2 | S-1, S-2, S-3 |
| RYBN3_3A_A.3.1_U02 Słuchacz stosuje metody matematyczno-statystyczne do opisu zjawisk przyrodniczych. | RYBN3_3A_U01, RYBN3_3A_U05 | — | C-1, C-2 | T-W-1 | M-1, M-2 | S-1, S-2, S-3 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| RYBN3_3A_A.3.1_K01 Student postrzega relacje między działalnością człowieka a stanem środowiska przyrodniczego w skali lokalnej, regionalnej i globalnej. | RYBN3_3A_K01 | — | C-1, C-2 | T-W-1 | M-1, M-2 | S-1, S-2, S-3 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| RYBN3_3A_A.3.1_W01 Słuchacz studium doktoranckiego definiuje podstawowe pojęcia ekologiczne (np: ekologizm, biom, populacja, biotop, nisza ekologiczna, poziomy troficzne, sukcesja, tolerancja ekologiczna itp.) | 2,0 | |
| 3,0 | Słuchacz rozumie znaczenie przyrody w oparciu o podstawowe prawa i pojęcia ekologiczne | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| RYBN3_3A_A.3.1_W02 Słuchacz wie jak zdefiniować podstawowe procesy ekologiczne i ich skutki na poziomie gatunku, populacji, ekosystemu i biosfery w skali lokalnej, regionalnej i globalnej. | 2,0 | |
| 3,0 | Słuchacz jest w stanie zidentyfikować proces ekologiczny i przewidzieć jego skutki | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| RYBN3_3A_A.3.1_U01 Słuchacz potrafi definiować podstawowe procesy ekologiczne na poziomie gatunku, populacji, ekosystemu i biosfery. | 2,0 | |
| 3,0 | Słuchacz definieje podstawowe procesy ekologiczne | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 | ||
| RYBN3_3A_A.3.1_U02 Słuchacz stosuje metody matematyczno-statystyczne do opisu zjawisk przyrodniczych. | 2,0 | |
| 3,0 | Suchacz potrafi zastosować podstawowe metody matematyczno - statystyczne. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| RYBN3_3A_A.3.1_K01 Student postrzega relacje między działalnością człowieka a stanem środowiska przyrodniczego w skali lokalnej, regionalnej i globalnej. | 2,0 | |
| 3,0 | Student postrzega relacje między działalnością człowieka a stanem środowiska. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Literatura podstawowa
- Weiner J., Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik ekologii ogólnej., PWN, 2005
- Mackenzie A., ball A. Virdee S.R., Ekologia. Krótkie wykłady., PWN, 2000
- Begon M., Mortimer M., Thompson D.J., Ekologia populacji, PWN, 1999
- Krebs C.J., Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności., PWN, 1996
- Zimny H., Ekologia ogólna, Agencja Reklamowo-Wydawnicza Arkadiusz Grzegorczyk, 2002
- Ekologia. Jej związki z różnymi dziedzinami wiedzy., Kurnatowska A. (red.), PWN, Warszawa - Łódź, 1997
- Siebeneicher G.E., Podręcznik rolnictwa ekologicznego, PWN, Warszawa, 1997
- Richling A., Solon J., Ekologia krajobrazu, PWN, Warszawa, 1998
Literatura dodatkowa
- Chojnacki J. C., Raczyńska M., Leksykon przyrodniczo-ekologiczny, Wyd. AR, 2006
- Chojnacki Juliusz C., Podstawy ekologii i ochrony środowiska, 2005, www.wnozir.zut.edu.pl/fileadmin/plik/wnozir/jednostki/KEMiOS_miniskrypt.pdf
- Brown L.R., Gospodarka ekologiczna. Na miarę Ziemi, Książka i Wiedza, Waerszawa, 2003
- Brown L.R., Flavin CH., Postel S., Na ratunek Ziemi, WSiP, Warszawa, 1994, 1
- Gore Al, Ziemia na krawędzi. Człowiek a ekologia, Ethos, Warszawa, 1996