| Pole | KOD | Znaczenie kodu |
|---|
| Zamierzone efekty kształcenia | GW_1A_C5_U01 | Student posiada umiejętności analizowania cech charakteryzujących gromady i rzędy bezkręgowców i kręgowców wodnych; łączy te cechy z funkcją tych zwierząt w ekosystemach wodnych |
|---|
| Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | GW_1A_U09 | Potrafi zidentyfikować i scharakteryzować najważniejsze składniki flory i fauny środowiska wodnego i określić ich znaczenie dla gospodarki oraz używać poprawnej nomenklatury w zakresie biologii i ekologii. |
|---|
| Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | R1A_U02 | posiada umiejętność precyzyjnego porozumiewania się z różnymi podmiotami w formie werbalnej, pisemnej i graficznej |
|---|
| R1A_U06 | posiada zdolność podejmowania standardowych działań, z wykorzystaniem odpowiednich metod, technik, technologii, narzędzi i materiałów, rozwiązujących problemy w zakresie produkcji żywności, zdrowia zwierząt, stanu środowiska naturalnego i zasobów naturalnych oraz technicznych zadań inżynierskich zgodnych ze studiowanym kierunku studiów |
| Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | InzA_U05 | potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi |
|---|
| Cel przedmiotu | C-1 | Zapoznanie studenta z podstawowymi kryteriami identyfikacji grup taksonomicznych bezkręgowców i kręgowców żyjących w wodach śródlądowych i morskich. |
|---|
| C-2 | Zapoznanie studenta ze znaczeniem hydrobiontów w ekosystemamach wodnych |
| C-3 | Zapoznanie z biologią podstawowych grup sytrematycznych hydrobiontów bezkręgowych i kregowców |
| Treści programowe | T-W-2 | Charakterystyka typu stawonogów (Arthropoda), systematyka. Skorupiaki (Crustacea) – charakterystyka, systematyka, biologia.
Skorupiaki niższe (Entomostraca) – charakterystyczne cechy wspólne, omówienie grup: skrzelonogi (Branchiopoda) (ze szczególnym uwzględnieniem wioślarek (Cladocera), widłonogi (Copepoda), małżoraczki (Ostracoda) i splewki (Branchiura), wąsonogi (Cirripedia) - budowa i biologia.
Skorupiaki wyższe (Malacostraca) – charakterystyczne cechy wspólne, omówienie grup: ustonogi (Stomatopoda), równonogi (Isopoda), obunogi (Amphipoda), lasonogi (Mysidacea), pośródki (Cumacea) - budowa i biologia.
Euphausiacea – budowa, biologia, przedstawiciele, znaczenie. Charakterystyczne cechy raków dziesięcionogich (Decapoda), systematyka. Podrzędy Dendrobranchiata i Pleocyemata. Cechy i przedstawiciele i znaczenie sekcji: Caridea, Astacidae, Palinura, Brachyura i Anomura. |
|---|
| T-L-2 | Budowa i biologia skorupiaków
Przegląd skorupiaków Entomostraca I – gromada Branchiopoda (skrzelonogi) z rządów: Anostraca, Notostraca i Cladocera. Części ciała, segmentacja, budowa odnóży oraz układów: pokarmowego, krwionośnego, wydalniczego, nerwowego. Odżywianie się i rozmnażanie wioślarek. Znaczenie Cladocera.
Przegląd skorupiaków Entomostraca II– gromada Branchiopoda (skrzelonogi): Branchiura (splewki, tarczenice), Copepoda (widłonogi), Ostracoda (małżoraczki) i Cirripedia (wąsonogi) - Balanus crenatus Lepas sp. – kaczenice.
Przegląd skorupiaków Malacostraca I z Eumalacostraca (pancerzowce właściwe) z rzędów: Stomatopoda (ustonogi), Mysidacea – lasonogi, Cumacea – ośródki.
Przegląd skorupiaków Malacostraca II z Eumalacostraca (pancerzowce właściwe) z rzędów: Isopoda (równonogi), Amphipoda (obunogi). Budowa zewnętrzna i wewnętrzna, środowisko i tryb życia, opieka nad potomstwem u tych skorupiaków .
Przegląd skorupiaków Eucarida (raki właściwe) Cechy charakterystyczne rzędów Euphausiacea i Decapoda oraz poszczególnych sekcji. Budowa zewnętrzna i wewnętrzna, środowisko i tryb życia, opieka nad potomstwem u tych skorupiaków.
Owady (Insecta) - charakterystyka, biologia i znaczenie owadów związanych ze środowiskiem wodnym. Typy rozwoju i przeobrażenia owadów.
Praktyczna identyfikacja skorupiaków z różnych grup systematycznych.
Zaliczenie pisemne. |
| T-L-3 | Charakterystyka ogólna typu Mollusca. Gastropoda (brzuchonogi) cz. 1.
Charakterystyka gromady Gastropoda: budowa zewnętrzna, wewnętrzna, biologia i rozwój mięczaków z podgromad Prosobranchia (przodoskrzelne), Opistobranchia (tyłoskrzelne) oraz Pulmonata (płucodyszne).
Budowa muszli w podgromadach Gastropoda.
Zróżnicowanie przedstawicieli podgromady Prosobranchia (przodoskrzelne): Patella sp. – czaszołek, Haliotis tuberculata – ucho morskie, Theodoxus fluviatilis – rozdepka rzeczna, Cypraea sp. – porcelanki, Murex pecten, Conus sp. – stożek, Buccinum undatum – trąbik, Charonia rubicunda, Viviparus viviparus -żyworódka, Bithynia tentaculata - zgrzebka pospolita, Hydrobia sp. – wodożytka, Oliva foxi – oliwki.
Zróżnicowanie przedstawicieli Opistobranchia (tyłoskrzelne): Aplysia sp. - zając morski, Clione limacina.
Gastropoda cz. 2. Zróżnicowanie przedstawicieli Pulmonata (płucodyszne): Lymnea stagnalis -błotniarka stawowa, Radix auricularia -błotniarka uszata, Planorbarius corneus – zatoczek rogowy.
Mollusca. Bivalvia (Lamellibranchia) (małże) cz. 1.
Zróżnicowanie przedstawicieli podgromady Protobranchia: Yoldia sp. Zróżnicowanie przedstawicieli podgromady Filibranchia – nitkoskrzelne: Arca noae – Arka Noego, Mytilus edulis – omułek jadalny, Pecten maximus – przegrzebek wielki, Ostrea edulis – ostryga jadalna, Litophaga litophaga – kamiennik, Pinctada (Pteria) margaritifera - perłopław.
Mollusca, Bivalvia (Lamellibranchia), cz.2
Zróżnicowanie przedstawicieli podgromady Eulamellibranchia – blaszkoskrzelne właściwe: rozróżnianie gatunków rodzaju Unio (skójka), Anodonta (szczeżuja), Dreissena (racicznica); Margaritifera margaritifera- perłoródka rzeczna, Macoma baltica – rogowiec bałtycki, Tridacna gigas – przydacznia olbrzymia, Mya arenaria – małgiew piaskołaz, Teredo navalis - świdrak okrętowy.
Mollusca. Cephalopoda (głowonogi).Wyróżniające cechy anatomiczne, fizjologiczne i rozwojowe w poszczególnych podgromadach głowonogów. Zróżnicowanie przedstawicieli podgromady Tetrabranchiata (łodziki): Nautilius pompilius. Zróżnicowanie przedstawicieli podgromady Dibranchiata (dwuskrzelne): Octopus vulgaris – ośmiornica pospolita, Argonauta argo – żeglarek, Sepia officinalis – mątwa zwyczajna, Loligo vulgaris – kalmar. |
| T-W-4 | Szczecioszczękie – (Chaetognatha) – charakterystyka, znaczenie. Charakterystyczne cechy strunowców (Chordata). Charakterystyka osłonic (Tunicata), systematyka i biologia. Ogonice (Appendiculariae), żachwy (Ascidiae), sprzągle (Salpae) – budowa, biologia. Bezczaszkowce (Acrania) – budowa, biologia.
Różnorodność biologiczna kręgowców i ich przystosowania do życia w środowisku wodnym. Budowa, biologia (odżywianie, oddychanie, rozmnażanie i tryb życia), przedstawiciele i znaczenie. Charakterystyczne cechy budowy i biologii kręgowców (Vertebrata). Płazy (Amphibia), gady (Reptilia) i ptaki (Aves) i ssaki Mammalia.
Egzamin pisemny |
| T-L-4 | Bryozoa (mszywioły) - budowa, biologia i znaczenie mszywiołów w środowisku.
Echinodermata (szkarłupnie) - cechy charakterystyczne Echinodermata i cechy gromad: rozgwiazd (Asteroidea), wężowideł (Ophiuroidea), jeżowców (Echinoidea), strzykw (Holoturoidea), liliowców (Crinoidea)– budowa zewnętrzna, wewnętrzna (budowa szkieletu, układ pokarmowy, nerwowy, narządy zmysłu, układ ambulakralny, oddechowy, krwionośny, pseudohemalny; wydalanie).
Szczecioszczękie – (Chaetognatha) – charakterystyka, znaczenie. Charakterystyczne cechy strunowców (Chordata). Charakterystyka osłonic (Tunicata), systematyka. Ogonice (Appendiculariae), żachwy (Ascidiae), sprzągle (Salpae) – budowa, biologia. Bezczaszkowce (Acrania) – budowa, biologia.
Przegląd i zróżnicowanie i biologia płazów, gadów i ssaków wodnych. |
| Metody nauczania | M-1 | Wykłady informacyjne, tradycyjne z wykorzystaniem środków multimedialnych połączone z metodami problemowymi i aktywizującymi (dyskusja dydaktyczna) |
|---|
| M-2 | Ćwiczenia: metody poglądowe i praktyczne, związane z pokazem żywego lub zakonserwowanego materiału biologicznego z wykorzystaniem mikroskopu biologicznego i stereoskopowego |
| Sposób oceny | S-1 | Ocena formująca: Wejściówka- student zalicza pisemnie i ustnie materiał teoretyczny, który przygotował w domu |
|---|
| S-2 | Ocena formująca: Wyjściówka - zaliczenie pracy studenta, związane z wyszukiwaniem i rozpoznawaniem obiektów hydrozoologicznych |
| S-3 | Ocena formująca: Aprobata pracy na ćwiczeniach związana z zaliczeniem rysunków i stosownych opisów do narysowanych obiektów biologicznych |
| S-4 | Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne z zakresu tematyki ćwiczeń laboratoryjnych |
| S-5 | Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny |
| Kryteria oceny | Ocena | Kryterium oceny |
|---|
| 2,0 | Student nie wyszukuje i nie ocenia cech różnicujących bezkręgowce i kręgowce wodne, nie łączy tych cech z rolą tych zwierząt w ekosystemach wodnych, nie posługuje się i nie wykorzystuje żadnych przykładów |
| 3,0 | Student wyszukuje i ocenia cechy różnicujące bezkręgowce i kręgowce wodne, jednak nie łączy tych cech z rolą tych zwierząt w ekosystemach wodnych, nie posługuje się i nie wykorzystuje żadnych przykładów |
| 3,5 | Student wyszukuje i ocenia cechy różnicujące bezkręgowce i kręgowce wodne, łączy te cechy z rolą tych zwierząt w ekosystemach wodnych, posługuje się pojedynczymi przykładami gatunków reprezentatywnych, nazywając je tylko w języku polskim |
| 4,0 | Student wyszukuje i ocenia cechy różnicujące bezkręgowce i kręgowce wodne, łączy te cechy z rolą tych zwierząt w ekosystemach wodnych, posługuje pojedynczymi przykładami gatunków reprezentatywnych, nazywając je zarówno w języku polskim jak i łacińskim |
| 4,5 | Student wyszukuje i ocenia cechy różnicujące bezkręgowce i kręgowce wodne, łączy te cechy z rolą tych zwierząt w ekosystemach wodnych, posługuje się licznymi przykładami gatunków reprezentatywnych, nazywając je zarówno w języku polskim jak i łacińskim, potrafi własciwie wskazać gatunki słodkowodne i morskie |
| 5,0 | Student wyszukuje i ocenia cechy różnicujące bezkręgowce i kręgowce wodne, łączy te cechy z rolą tych zwierząt w ekosystemach wodnych, posługuje licznymi przykładami gatunków reprezentatywnych, nazywając je zarówno w języku polskim jak i łacińskim, potrafi własciwie wskazać gatunki słodkowodne i morskie, ocenia zagrożenia i proponuje kierunki ochrony tych zwierząt |