Wydział Kształtowania Środowiska i Rolnictwa - Gospodarka przestrzenna (S2)
Sylabus przedmiotu Teatr:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Gospodarka przestrzenna | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | drugiego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | |||
| Obszary studiów | nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych, nauk technicznych, studiów inżynierskich | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Teatr | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Studium Kultury | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Iwona Charkiewicz <Iwona.Charkiewicz@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | Iwona Charkiewicz <Iwona.Charkiewicz@zut.edu.pl> | ||
| ECTS (planowane) | 1,0 | ECTS (formy) | 1,0 |
| Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
| Blok obieralny | 7 | Grupa obieralna | 2 |
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Brak |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Przekazanie treści humanistycznych, uzupełniających wykształcenie techniczne studenta. |
| C-2 | Rozbudzenie wrażliwości na piękno zawarte w sztuce teatralnej. |
| C-3 | Przekazanie treści z zakresu elementów wiedzy o teatrze: - historii teatru rodzimej i obcej, - twórców teatralnych, - wydarzeń teatralnych, np. wybitnych sztuk, aktorów, reżyserów, - wiadomości z literatury i form teatralnych. |
| C-4 | Rozwijanie i kształtowanie poprzez teatr - osobowości studenta. |
| C-5 | Ukształtowanie nawyku stałego, nie okazjonalnego uczestnictwa w kulturze. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| wykłady | ||
| T-W-1 | Początek i rozwój sceny ( scena antyczna, średniowieczna, renesansowa, wieku XVII i XVIII) | 2 |
| T-W-2 | Początek i rozwój dramatu (dramaty – antyczny, średniowieczny, renesansowy, baroku i klasycyzmu, romantyzmu i naturalizmu). | 2 |
| T-W-3 | Wielka Reforma Teatralna – metryka teatru współczesnego. | 2 |
| T-W-4 | Dramaturgia XX wieku. | 2 |
| T-W-5 | Aktor - zmiany na przestrzeni wieków. | 2 |
| T-W-6 | Teatr Telewizji. | 2 |
| T-W-7 | Teatry w Szczecinie – miejsca, zespoły, profile artystyczne. | 3 |
| 15 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w zajęciach. | 15 |
| A-W-2 | Student powinien dysponować wystarczającą wiedzą, aby swobodnie poruszać się w problematyce sztuki teatralnej oraz dostrzegać różne jej aspekty. | 15 |
| 30 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | 1. Metody podające: - wykład informacyjny, - pogadanka, - opowiadanie, - opis, - anegdota, - objaśnienie lub wyjaśnienie. 2. Metody problemowe: - wykład konwersatoryjny. 3. Metody eksponujące: - nagranie CD, film-DVD - ekspozycja, - pokaz multimedialny połączony z przeżyciem. 4. Metody programowe: - z użyciem komputera, odtwarzacza CD/DVD, - z użyciem potrzebnych materiałów dydaktycznych. 5. Metody praktyczne: - pokaz, - sztuka teatralna, - ćwiczenia przedmiotowe. |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: Ocena formująca prowadzona na początku zajęć służy do identyfikacji braków wiedzy, daje informacje podstawowe dla przygotowania treści programowych do nauczania przedmiotu. Pomaga wykładowcy ukierunkować przekazywane treści do poziomu studentów tak, aby uzyskać założone efekty i cele dydaktyczne. Ocena podsumowująca wystawiana pod koniec przedmiotu, która podsumowuje osiągnięte efekty przyswojonej wiedzy. |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| GP2_2A_H06_W01 Zarówno geneza teatru, jak i jego historia dowodzi, że ten rodzaj sztuki jest w szczególnym stopniu związany z człowiekiem. Teatr zaspokaja, ale i równocześnie budzi w ludziach wiele potrzeb kulturowych, poznawczych, psychicznych, społecznych, estetycznych. Człowiek nie tylko obserwuje, ale też reaguje na świat będący mu domem, bezdrożem, rodzą się, więc się w nim emocje; strach lub zachwyt. I tym emocjom daje wyraz teatr. Jest takim światem i życiem w pigułce. | — | — | — | — | — | — | — |
Literatura podstawowa
- Eli Rozik, Korzenie teatru, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011
- Margot Berthold, Historia teatru, Wydawnictwo Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 2009
- Uta Hagen, Szacunek dla aktorstwa, Wydawnictwo PWSFTv i T, 2010
- Marcin Siwiec, Teatr, Wydawnictwo Damidos, 2011