ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2016/2017 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Mechanika i budowa maszyn (S1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechanika i budowa maszyn (S1)

Sylabus przedmiotu Podstawy nauki o materiałach II:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Mechanika i budowa maszyn
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Podstawy nauki o materiałach II
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Instytut Inżynierii Materiałowej
Nauczyciel odpowiedzialny	Anna Biedunkiewicz <Anna.Biedunkiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Walenty Jasiński <Walenty.Jasinski@zut.edu.pl>, Paweł Kochmański <Pawel.Kochmanski@zut.edu.pl>, Stanisław Lenart <Stanislaw.Lenart@zut.edu.pl>, Bogdan Piekarski <Bogdan.Piekarski@zut.edu.pl>, Mieczysław Wysiecki <Mieczyslaw.Wysiecki@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	5,0	ECTS (formy)	5,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	2	30	2,0	0,38	zaliczenie
wykłady	W	2	45	3,0	0,62	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Opanowany zakres materiału z zakresu Podstaw Nauki o Materiałach I.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Student zdobywa wiedzę i umiejętności w zakresie omawianych treści programowych, przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z wiedzy o właściwościach materiałów.
C-2	Student zdobywa umiejętość korzystania ze źródeł literatury.
C-3	Student rozwija umiejętność pracy w grupie.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Badania makroskopowe	3
T-L-2	Próba hartowności od czoła - Jominy'ego	2
T-L-3	Analiza metalograficzna stali narzędziowych do pracy na gorąco i szybkotnących	2
T-L-4	Analiza metalograficzna stali odpornych na korozję (nierdzewne i kwasoodporne)	2
T-L-5	Analiza metalograficzna stali specjalnych (żaroodporne, żarowytrzymałe, odporne na ścieranie)	2
T-L-6	Analiza metalograficzna stopów miedzi i aluminium	2
T-L-7	Analiza metalograficzna stopów łożyskowych	2
		15
wykłady
T-W-1	Podstawy obróbki cieplnej i cieplno - chemicznej stopów żelaza. Stale stopowe konstrukcyjne, narzędziowe i specjalne. Żeliwa. Stopy narzędziowe: do pracy na zimno, do pracy na gorąco, stale szybkotnące, ceramika narzędziowa. Stopy o specjalnych właściwościach. Stopy aluminium, miedzi, magnezu, cynku. Stopy nieżelazne specjalne. Zjawiska nadplastyczności, nadprzewodnictwa, materiały z pamięcią kształtu, szkła metaliczne. Materiały ceramiczne i polimerowe.	10
T-W-2	Mechanizmy zniszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych. Klasyfikacja zjawisk korozyjnych. Przykłady błędów konstrukcyjnych. Powinowactwo metali z tlenem. Stan pasywny metali. Osiem form korozji: galwaniczna, naprężeniowa, wżerowa, szczelinowa, międzykrystaliczna, selektywna, korozja-erozja, pękanie wodorowe. Korozja chemiczna. Korozja mikrobiologiczna metali. Kinetyka korozji. Odporność korozyjna niektórych tworzyw konstrukcyjnych. Metody ochrony metali przed korozją. Ochrona protektorowa, katodowa, anodowa. Inhibitory korozji. Tworzywa odporne na korozję. Powłoki ochronne. Korozja tworzyw polimerowych, ceramiki i betonów. Metody badań korozyjnych. Negatywne skutki korozji i ochrony przed korozją dla właściwości mechanicznych i środowiska naturalnego. Metody badań korozyjnych. Materiały w ochronie przed korozją.	10
		20

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych	15
A-L-2	Analiza wskazanej literatury	14
A-L-3	Przygotowanie do zaliczenia pisemnego.	20
A-L-4	Zaliczenie pisemne ćwiczeń.	2
		51
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	20
A-W-2	Analizowanie treści wykładu w opraciu o wskazaną literaturę.	34
A-W-3	Uczestnictwo w konsultacjach.	4
A-W-4	Samodzielne przygotowanie sie do egzaminu w oparciu o wskazana literaturę.	10
A-W-5	Udział w pisemnym egzaminie.	2
		70

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny z użyciem środków audiowizualnych, tj. filmy dydaktyczne, prezentacje komputerowe.
M-2	Ćwiczenia laboratoryjne. Wykonywanie ekperymentów w laboratorium. Prezentacje sprawozdań z przeprowadzonych ekperymentów.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne. Na podstawie wykonanych wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, zaliczeń krótkich sprawdzianów spradzajacych przygotowanie do ćwiczeń oraz prezentacji sprawozdań w formie pisemnej i ustnej student uzyskuje zaliczenie podsumowujące.
S-2	Ocena podsumowująca: Wykład. Po uprzednim zaliczeniu ćwiczeń laboratoryjnych student przystępuje do egzaminu pisemnego; ocenę pozytywną otrzymuje po uzyskaniu co najmniej połowy punktów.
S-3	Ocena podsumowująca: Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną z egzaminu (współczynnik wagi 1,0) oraz ćwiczeń laboratoryjnych (współczynnik wagi 0,6).

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_1A_C10_W01 Student zna podstawy obróbki cieplnochemicznej oraz wiedzę o materiałach konstrukcyjnych i narzędziowych. Student ma wiedzę o zjawiskach niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i sposobach zapobiegania.	MBM_1A_W02	T1A_W01	—	C-1, C-2, C-3	T-W-1, T-W-2, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_1A_C10_U01 Student potrafi skorelować strukturę materiałów konstrukcyjnych oraz narzędziowych z ich właściwościami oraz potrafi wybrać metodę badań struktury i właściwości materiałów, a także dokonać interpretacji uzyskanych wyników, potrafi wskazać lub zaproponować materiał do określonych warunków zużycia materiału.	MBM_1A_U05, MBM_1A_U18	T1A_U05, T1A_U16	InzA_U03	C-1, C-2, C-3	T-W-1, T-W-2, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_1A_C10_K01 Zna podstawy nauki o materiałach i rozumie pozatechniczne aspekty z zakresu inżynierii materiałowej. Zna powiązania technik wytwarzania materiałów z ich eksploatacją i utylizacją. Rozumie aspekty środowiskowe związane z materiałami inżynierskimi. Zan przepisy związane z zastosowaniem materiałów.	MBM_1A_K02	T1A_K02	InzA_K01	C-1, C-2, C-3	T-W-1, T-W-2, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7	M-1, M-2	S-1, S-2, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_1A_C10_W01 Student zna podstawy obróbki cieplnochemicznej oraz wiedzę o materiałach konstrukcyjnych i narzędziowych. Student ma wiedzę o zjawiskach niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i sposobach zapobiegania.	2,0	Student nie ma podstaw wiedzy o materiałach konstrukcyjnych i narzędziowych, obróbce cieplnochemicznej oraz zjawiskach niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i sposobach zapobiegania.
	3,0	Student ma podstawy wiedzy o materiałach konstrukcyjnych i narzędziowych, obróbce cieplnochemicznej oraz zjawiskach niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i sposobach zapobiegania.
	3,5	Student ma dobrze ugruntowaną wiedzę o materiałach konstrukcyjnych i narzędziowych, obróbce cieplnochemicznej oraz zjawiskach niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i sposobach zapobiegania.
	4,0	Student ma dobrze ugruntowaną wiedzę o materiałach konstrukcyjnych i narzędziowych, obróbce cieplnochemicznej oraz zjawiskach niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i sposobach zapobiegania, zna sposoby doboru materiału do warunków jego eksploatacji.
	4,5	Student zna sposoby doboru materiałów konstrukcyjnych i narzędziowych lub/i ich obróbek cieplnochemicznych do warunków eksploatacji oraz opisuje zjawiska niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i zna sposoby zapobiegania.
	5,0	Student zna sposoby doboru materiałów konstrukcyjnych i narzędziowych lub/i ich obróbek cieplnochemicznych do warunków eksploatacji oraz opisuje zjawiska niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i zna sposoby zapobiegania, wskazuje potencjalne przyczyny zniszczenia na podsatwie objawów.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_1A_C10_U01 Student potrafi skorelować strukturę materiałów konstrukcyjnych oraz narzędziowych z ich właściwościami oraz potrafi wybrać metodę badań struktury i właściwości materiałów, a także dokonać interpretacji uzyskanych wyników, potrafi wskazać lub zaproponować materiał do określonych warunków zużycia materiału.	2,0	Student nie potrafi skorelować struktury materiału konstrukcyjnego i narzędziowego z właściwościami, nie potrafi wybrać metody badań oraz nie potrafi interpretować wyników badań materiałów.
	3,0	Student potrafi skorelować strukturę materiału konstrukcyjnego i narzędziowego z właściwościami, potrafi wybrać metodę badań struktury i właściwości materiałów oraz potrafi interpretować wyniki badań materiałów, potrafi wskazać lub zaproponować materiał do określonych warunków zużycia materiału.
	3,5	Student potrafi skorelować strukturę materiału konstrukcyjnego i narzędziowego z właściwościami, potrafi wybrać metodę badań składu fazowego, struktury i właściwości materiałów oraz potrafi interpretować wyniki badań materiałów, potrafi ocenić wyniki badań, potrafi wskazać lub zaproponować materiał do określonych warunków zużycia materiału.
	4,0	Student potrafi skorelować strukturę materiału konstrukcyjnego i narzędziowego z właściwościami, potrafi wybrać metodę badań struktury i właściwości materiałów oraz potrafi interpretować wyniki badań materiałów, potrafi ocenić wyniki badań, potrafi wskazać lub zaproponować grupę materiałów i wybrać najkorzystniejszy do określonych warunków zużycia materiału.
	4,5	Student potrafi skorelować strukturę materiału konstrukcyjnego i narzędziowego z właściwościami, potrafi wybrać metodę badań składu struktury i właściwości materiałów oraz potrafi interpretować wyniki badań materiałów, potrafi ocenić wyniki badań, potrafi wybrać najkorzystniejszy materiał lub/i zaproponować modyfikację właściwości materiału metodami obróbki cieplnochemicznej do określonych warunków eksploatacyjnych.
	5,0	Student potrafi skorelować strukturę materiału konstrukcyjnego i narzędziowego z właściwościami, potrafi wybrać metodę badań struktury i właściwości materiałów oraz potrafi interpretować wyniki badań materiałów, potrafi ocenić wyniki badań, potrafi wybrać najkorzystniejszy materiał lub zaproponować modyfikację właściwości materiału metodami obróbki cieplnochemicznej do określonych warunków eksploatacyjnych. Student potrafi ocenić objawy zniszczenia materiału i wskazać przyczyny.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_1A_C10_K01 Zna podstawy nauki o materiałach i rozumie pozatechniczne aspekty z zakresu inżynierii materiałowej. Zna powiązania technik wytwarzania materiałów z ich eksploatacją i utylizacją. Rozumie aspekty środowiskowe związane z materiałami inżynierskimi. Zan przepisy związane z zastosowaniem materiałów.	2,0	Nie zna podstaw nauki o materiałach i nie rozumie pozatechnicznych aspektów z zakresu inzynierii materiałowej.
	3,0	Zna podstawy nauki o materiałach i rozumie pozatechniczne aspekty z zakresu inzynierii materiałowej. Zna powiązania technik wytwearzania materiałów z ich eksploatacją i utylizacją.
	3,5	Zna dobrze podstawy nauki o materiałach i rozumie pozatechniczne aspekty z zakresu inzynierii materiałowej. Zna powiązania technik wytwearzania materiałów z ich eksploatacją i utylizacją.
	4,0	Zna bardzo dobrze podstawy nauki o materiałach i rozumie pozatechniczne aspekty z zakresu inzynierii materiałowej. Zna powiązania technik wytwearzania materiałów z ich eksploatacją i utylizacją. Rozumie aspekty środowiskowe związane z materiałami inżynierskimi. Zan przepisy związane z zastosowaniem materiałów.
	4,5	Zna podstawy bardzo dobrze nauki o materiałach i rozumie pozatechniczne aspekty z zakresu inzynierii materiałowej. Zna powiązania technik wytwearzania materiałów z ich eksploatacją i utylizacją. bardzo dobrze Rozumie aspekty środowiskowe związane z materiałami inżynierskimi. Zan przepisy związane z zastosowaniem materiałów.
	5,0	Zna podstawy bardzo dobrze nauki o materiałach i rozumie pozatechniczne aspekty z zakresu inzynierii materiałowej. Zna powiązania technik wytwearzania materiałów z ich eksploatacją i utylizacją. bardzo dobrze Rozumie aspekty środowiskowe związane z materiałami inżynierskimi. Zna przepisy związane z zastosowaniem materiałów. Poterafi podac przykłady z literatury.

Literatura podstawowa

J.Baszkiewicz, M. Kamiński, Podstawy korozji materiałów, Oficyna Wydawnicza Politechiki Warszawskiej, Warszawa, 2006, II
H.H.Uhling, Korozja i jej zapobieganie, WNT, Warszawa, 1976
L.A.Dobrzański, Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach, WNT Warszawa, Warszawa, 1994
S.Prowans, Materiałoznawstwo – cwiczenia laboratoryjne, Politechnika Szczecińska, Szczecin, 1978
Baranowska j., Biedunkiewicz A., Chylińska R., Drotlew A., Fryska S., Garbiak M., Jasiński W., Jedrzejewski R., Kochmańska A., Kochmański P., Lenart S., Piekarski B., Ćwiczenia laboratoryjne z materiałów metalicznych, ZUT, Szczecin, 2013, I, Red. Piekarski B.

Literatura dodatkowa

K. Przybyłowicz, Metaloznawstwo, WNT, Warszawa, 1994
L.A.Dobrzański, Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo, WNT, Gliwice-Warszawa, 2002
A.Barbacki, Metaloznawstwo dla mechaników, Wydawnictwo Politechnik Poznańskiej, Poznań, 1998

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Badania makroskopowe	3
T-L-2	Próba hartowności od czoła - Jominy'ego	2
T-L-3	Analiza metalograficzna stali narzędziowych do pracy na gorąco i szybkotnących	2
T-L-4	Analiza metalograficzna stali odpornych na korozję (nierdzewne i kwasoodporne)	2
T-L-5	Analiza metalograficzna stali specjalnych (żaroodporne, żarowytrzymałe, odporne na ścieranie)	2
T-L-6	Analiza metalograficzna stopów miedzi i aluminium	2
T-L-7	Analiza metalograficzna stopów łożyskowych	2
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Podstawy obróbki cieplnej i cieplno - chemicznej stopów żelaza. Stale stopowe konstrukcyjne, narzędziowe i specjalne. Żeliwa. Stopy narzędziowe: do pracy na zimno, do pracy na gorąco, stale szybkotnące, ceramika narzędziowa. Stopy o specjalnych właściwościach. Stopy aluminium, miedzi, magnezu, cynku. Stopy nieżelazne specjalne. Zjawiska nadplastyczności, nadprzewodnictwa, materiały z pamięcią kształtu, szkła metaliczne. Materiały ceramiczne i polimerowe.	10
T-W-2	Mechanizmy zniszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych. Klasyfikacja zjawisk korozyjnych. Przykłady błędów konstrukcyjnych. Powinowactwo metali z tlenem. Stan pasywny metali. Osiem form korozji: galwaniczna, naprężeniowa, wżerowa, szczelinowa, międzykrystaliczna, selektywna, korozja-erozja, pękanie wodorowe. Korozja chemiczna. Korozja mikrobiologiczna metali. Kinetyka korozji. Odporność korozyjna niektórych tworzyw konstrukcyjnych. Metody ochrony metali przed korozją. Ochrona protektorowa, katodowa, anodowa. Inhibitory korozji. Tworzywa odporne na korozję. Powłoki ochronne. Korozja tworzyw polimerowych, ceramiki i betonów. Metody badań korozyjnych. Negatywne skutki korozji i ochrony przed korozją dla właściwości mechanicznych i środowiska naturalnego. Metody badań korozyjnych. Materiały w ochronie przed korozją.	10
		20

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych	15
A-L-2	Analiza wskazanej literatury	14
A-L-3	Przygotowanie do zaliczenia pisemnego.	20
A-L-4	Zaliczenie pisemne ćwiczeń.	2
		51

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w wykładach.	20
A-W-2	Analizowanie treści wykładu w opraciu o wskazaną literaturę.	34
A-W-3	Uczestnictwo w konsultacjach.	4
A-W-4	Samodzielne przygotowanie sie do egzaminu w oparciu o wskazana literaturę.	10
A-W-5	Udział w pisemnym egzaminie.	2
		70

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_1A_C10_W01	Student zna podstawy obróbki cieplnochemicznej oraz wiedzę o materiałach konstrukcyjnych i narzędziowych. Student ma wiedzę o zjawiskach niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i sposobach zapobiegania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_W02	ma wiedzę w zakresie fizyki i chemii niezbędną do rozumienia zjawisk związanych z: obróbką materiałów, spajaniem, funkcjonowaniem aparatury pomiarowej, zużyciem i korozją, ochroną środowiska, procesami cieplnymi, właściwościami materiałów konstrukcyjnych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_W01	ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Student zdobywa wiedzę i umiejętności w zakresie omawianych treści programowych, przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z wiedzy o właściwościach materiałów.
	C-2	Student zdobywa umiejętość korzystania ze źródeł literatury.
	C-3	Student rozwija umiejętność pracy w grupie.
Treści programowe	T-W-1	Podstawy obróbki cieplnej i cieplno - chemicznej stopów żelaza. Stale stopowe konstrukcyjne, narzędziowe i specjalne. Żeliwa. Stopy narzędziowe: do pracy na zimno, do pracy na gorąco, stale szybkotnące, ceramika narzędziowa. Stopy o specjalnych właściwościach. Stopy aluminium, miedzi, magnezu, cynku. Stopy nieżelazne specjalne. Zjawiska nadplastyczności, nadprzewodnictwa, materiały z pamięcią kształtu, szkła metaliczne. Materiały ceramiczne i polimerowe.
	T-W-2	Mechanizmy zniszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych. Klasyfikacja zjawisk korozyjnych. Przykłady błędów konstrukcyjnych. Powinowactwo metali z tlenem. Stan pasywny metali. Osiem form korozji: galwaniczna, naprężeniowa, wżerowa, szczelinowa, międzykrystaliczna, selektywna, korozja-erozja, pękanie wodorowe. Korozja chemiczna. Korozja mikrobiologiczna metali. Kinetyka korozji. Odporność korozyjna niektórych tworzyw konstrukcyjnych. Metody ochrony metali przed korozją. Ochrona protektorowa, katodowa, anodowa. Inhibitory korozji. Tworzywa odporne na korozję. Powłoki ochronne. Korozja tworzyw polimerowych, ceramiki i betonów. Metody badań korozyjnych. Negatywne skutki korozji i ochrony przed korozją dla właściwości mechanicznych i środowiska naturalnego. Metody badań korozyjnych. Materiały w ochronie przed korozją.
	T-L-1	Badania makroskopowe
	T-L-2	Próba hartowności od czoła - Jominy'ego
	T-L-3	Analiza metalograficzna stali narzędziowych do pracy na gorąco i szybkotnących
	T-L-4	Analiza metalograficzna stali odpornych na korozję (nierdzewne i kwasoodporne)
	T-L-5	Analiza metalograficzna stali specjalnych (żaroodporne, żarowytrzymałe, odporne na ścieranie)
	T-L-6	Analiza metalograficzna stopów miedzi i aluminium
	T-L-7	Analiza metalograficzna stopów łożyskowych
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z użyciem środków audiowizualnych, tj. filmy dydaktyczne, prezentacje komputerowe.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia laboratoryjne. Wykonywanie ekperymentów w laboratorium. Prezentacje sprawozdań z przeprowadzonych ekperymentów.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne. Na podstawie wykonanych wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, zaliczeń krótkich sprawdzianów spradzajacych przygotowanie do ćwiczeń oraz prezentacji sprawozdań w formie pisemnej i ustnej student uzyskuje zaliczenie podsumowujące.
	S-2	Ocena podsumowująca: Wykład. Po uprzednim zaliczeniu ćwiczeń laboratoryjnych student przystępuje do egzaminu pisemnego; ocenę pozytywną otrzymuje po uzyskaniu co najmniej połowy punktów.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną z egzaminu (współczynnik wagi 1,0) oraz ćwiczeń laboratoryjnych (współczynnik wagi 0,6).
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie ma podstaw wiedzy o materiałach konstrukcyjnych i narzędziowych, obróbce cieplnochemicznej oraz zjawiskach niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i sposobach zapobiegania.
	3,0	Student ma podstawy wiedzy o materiałach konstrukcyjnych i narzędziowych, obróbce cieplnochemicznej oraz zjawiskach niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i sposobach zapobiegania.
	3,5	Student ma dobrze ugruntowaną wiedzę o materiałach konstrukcyjnych i narzędziowych, obróbce cieplnochemicznej oraz zjawiskach niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i sposobach zapobiegania.
	4,0	Student ma dobrze ugruntowaną wiedzę o materiałach konstrukcyjnych i narzędziowych, obróbce cieplnochemicznej oraz zjawiskach niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i sposobach zapobiegania, zna sposoby doboru materiału do warunków jego eksploatacji.
	4,5	Student zna sposoby doboru materiałów konstrukcyjnych i narzędziowych lub/i ich obróbek cieplnochemicznych do warunków eksploatacji oraz opisuje zjawiska niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i zna sposoby zapobiegania.
	5,0	Student zna sposoby doboru materiałów konstrukcyjnych i narzędziowych lub/i ich obróbek cieplnochemicznych do warunków eksploatacji oraz opisuje zjawiska niszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych i zna sposoby zapobiegania, wskazuje potencjalne przyczyny zniszczenia na podsatwie objawów.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_1A_C10_U01	Student potrafi skorelować strukturę materiałów konstrukcyjnych oraz narzędziowych z ich właściwościami oraz potrafi wybrać metodę badań struktury i właściwości materiałów, a także dokonać interpretacji uzyskanych wyników, potrafi wskazać lub zaproponować materiał do określonych warunków zużycia materiału.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_U05	ma umiejętność samokształcenia - samodzielnego poszukiwania informacji i analizowania poznanych zagadnień
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_U18	potrafi dobrać rodzaj tworzywa konstrukcyjnego z punktu widzenia składu chemicznego, mikrostruktury i właściwości odpowiadających sformułowanym wcześniej wymaganiom; rozważyć możliwość substytucji tworzyw konstrukcyjnych z uwzględnieniem kosztów
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_U05	ma umiejętność samokształcenia się
	T1A_U16	potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U03	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne
Cel przedmiotu	C-1	Student zdobywa wiedzę i umiejętności w zakresie omawianych treści programowych, przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z wiedzy o właściwościach materiałów.
	C-2	Student zdobywa umiejętość korzystania ze źródeł literatury.
	C-3	Student rozwija umiejętność pracy w grupie.
Treści programowe	T-W-1	Podstawy obróbki cieplnej i cieplno - chemicznej stopów żelaza. Stale stopowe konstrukcyjne, narzędziowe i specjalne. Żeliwa. Stopy narzędziowe: do pracy na zimno, do pracy na gorąco, stale szybkotnące, ceramika narzędziowa. Stopy o specjalnych właściwościach. Stopy aluminium, miedzi, magnezu, cynku. Stopy nieżelazne specjalne. Zjawiska nadplastyczności, nadprzewodnictwa, materiały z pamięcią kształtu, szkła metaliczne. Materiały ceramiczne i polimerowe.
	T-W-2	Mechanizmy zniszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych. Klasyfikacja zjawisk korozyjnych. Przykłady błędów konstrukcyjnych. Powinowactwo metali z tlenem. Stan pasywny metali. Osiem form korozji: galwaniczna, naprężeniowa, wżerowa, szczelinowa, międzykrystaliczna, selektywna, korozja-erozja, pękanie wodorowe. Korozja chemiczna. Korozja mikrobiologiczna metali. Kinetyka korozji. Odporność korozyjna niektórych tworzyw konstrukcyjnych. Metody ochrony metali przed korozją. Ochrona protektorowa, katodowa, anodowa. Inhibitory korozji. Tworzywa odporne na korozję. Powłoki ochronne. Korozja tworzyw polimerowych, ceramiki i betonów. Metody badań korozyjnych. Negatywne skutki korozji i ochrony przed korozją dla właściwości mechanicznych i środowiska naturalnego. Metody badań korozyjnych. Materiały w ochronie przed korozją.
	T-L-1	Badania makroskopowe
	T-L-2	Próba hartowności od czoła - Jominy'ego
	T-L-3	Analiza metalograficzna stali narzędziowych do pracy na gorąco i szybkotnących
	T-L-4	Analiza metalograficzna stali odpornych na korozję (nierdzewne i kwasoodporne)
	T-L-5	Analiza metalograficzna stali specjalnych (żaroodporne, żarowytrzymałe, odporne na ścieranie)
	T-L-6	Analiza metalograficzna stopów miedzi i aluminium
	T-L-7	Analiza metalograficzna stopów łożyskowych
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z użyciem środków audiowizualnych, tj. filmy dydaktyczne, prezentacje komputerowe.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia laboratoryjne. Wykonywanie ekperymentów w laboratorium. Prezentacje sprawozdań z przeprowadzonych ekperymentów.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne. Na podstawie wykonanych wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, zaliczeń krótkich sprawdzianów spradzajacych przygotowanie do ćwiczeń oraz prezentacji sprawozdań w formie pisemnej i ustnej student uzyskuje zaliczenie podsumowujące.
	S-2	Ocena podsumowująca: Wykład. Po uprzednim zaliczeniu ćwiczeń laboratoryjnych student przystępuje do egzaminu pisemnego; ocenę pozytywną otrzymuje po uzyskaniu co najmniej połowy punktów.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną z egzaminu (współczynnik wagi 1,0) oraz ćwiczeń laboratoryjnych (współczynnik wagi 0,6).
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi skorelować struktury materiału konstrukcyjnego i narzędziowego z właściwościami, nie potrafi wybrać metody badań oraz nie potrafi interpretować wyników badań materiałów.
	3,0	Student potrafi skorelować strukturę materiału konstrukcyjnego i narzędziowego z właściwościami, potrafi wybrać metodę badań struktury i właściwości materiałów oraz potrafi interpretować wyniki badań materiałów, potrafi wskazać lub zaproponować materiał do określonych warunków zużycia materiału.
	3,5	Student potrafi skorelować strukturę materiału konstrukcyjnego i narzędziowego z właściwościami, potrafi wybrać metodę badań składu fazowego, struktury i właściwości materiałów oraz potrafi interpretować wyniki badań materiałów, potrafi ocenić wyniki badań, potrafi wskazać lub zaproponować materiał do określonych warunków zużycia materiału.
	4,0	Student potrafi skorelować strukturę materiału konstrukcyjnego i narzędziowego z właściwościami, potrafi wybrać metodę badań struktury i właściwości materiałów oraz potrafi interpretować wyniki badań materiałów, potrafi ocenić wyniki badań, potrafi wskazać lub zaproponować grupę materiałów i wybrać najkorzystniejszy do określonych warunków zużycia materiału.
	4,5	Student potrafi skorelować strukturę materiału konstrukcyjnego i narzędziowego z właściwościami, potrafi wybrać metodę badań składu struktury i właściwości materiałów oraz potrafi interpretować wyniki badań materiałów, potrafi ocenić wyniki badań, potrafi wybrać najkorzystniejszy materiał lub/i zaproponować modyfikację właściwości materiału metodami obróbki cieplnochemicznej do określonych warunków eksploatacyjnych.
	5,0	Student potrafi skorelować strukturę materiału konstrukcyjnego i narzędziowego z właściwościami, potrafi wybrać metodę badań struktury i właściwości materiałów oraz potrafi interpretować wyniki badań materiałów, potrafi ocenić wyniki badań, potrafi wybrać najkorzystniejszy materiał lub zaproponować modyfikację właściwości materiału metodami obróbki cieplnochemicznej do określonych warunków eksploatacyjnych. Student potrafi ocenić objawy zniszczenia materiału i wskazać przyczyny.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_1A_C10_K01	Zna podstawy nauki o materiałach i rozumie pozatechniczne aspekty z zakresu inżynierii materiałowej. Zna powiązania technik wytwarzania materiałów z ich eksploatacją i utylizacją. Rozumie aspekty środowiskowe związane z materiałami inżynierskimi. Zan przepisy związane z zastosowaniem materiałów.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_K02	ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_K02	ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_K01	ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotu	C-1	Student zdobywa wiedzę i umiejętności w zakresie omawianych treści programowych, przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z wiedzy o właściwościach materiałów.
	C-2	Student zdobywa umiejętość korzystania ze źródeł literatury.
	C-3	Student rozwija umiejętność pracy w grupie.
Treści programowe	T-W-1	Podstawy obróbki cieplnej i cieplno - chemicznej stopów żelaza. Stale stopowe konstrukcyjne, narzędziowe i specjalne. Żeliwa. Stopy narzędziowe: do pracy na zimno, do pracy na gorąco, stale szybkotnące, ceramika narzędziowa. Stopy o specjalnych właściwościach. Stopy aluminium, miedzi, magnezu, cynku. Stopy nieżelazne specjalne. Zjawiska nadplastyczności, nadprzewodnictwa, materiały z pamięcią kształtu, szkła metaliczne. Materiały ceramiczne i polimerowe.
	T-W-2	Mechanizmy zniszczenia materiałów w warunkach eksploatacyjnych. Klasyfikacja zjawisk korozyjnych. Przykłady błędów konstrukcyjnych. Powinowactwo metali z tlenem. Stan pasywny metali. Osiem form korozji: galwaniczna, naprężeniowa, wżerowa, szczelinowa, międzykrystaliczna, selektywna, korozja-erozja, pękanie wodorowe. Korozja chemiczna. Korozja mikrobiologiczna metali. Kinetyka korozji. Odporność korozyjna niektórych tworzyw konstrukcyjnych. Metody ochrony metali przed korozją. Ochrona protektorowa, katodowa, anodowa. Inhibitory korozji. Tworzywa odporne na korozję. Powłoki ochronne. Korozja tworzyw polimerowych, ceramiki i betonów. Metody badań korozyjnych. Negatywne skutki korozji i ochrony przed korozją dla właściwości mechanicznych i środowiska naturalnego. Metody badań korozyjnych. Materiały w ochronie przed korozją.
	T-L-1	Badania makroskopowe
	T-L-2	Próba hartowności od czoła - Jominy'ego
	T-L-3	Analiza metalograficzna stali narzędziowych do pracy na gorąco i szybkotnących
	T-L-4	Analiza metalograficzna stali odpornych na korozję (nierdzewne i kwasoodporne)
	T-L-5	Analiza metalograficzna stali specjalnych (żaroodporne, żarowytrzymałe, odporne na ścieranie)
	T-L-6	Analiza metalograficzna stopów miedzi i aluminium
	T-L-7	Analiza metalograficzna stopów łożyskowych
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z użyciem środków audiowizualnych, tj. filmy dydaktyczne, prezentacje komputerowe.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia laboratoryjne. Wykonywanie ekperymentów w laboratorium. Prezentacje sprawozdań z przeprowadzonych ekperymentów.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne. Na podstawie wykonanych wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, zaliczeń krótkich sprawdzianów spradzajacych przygotowanie do ćwiczeń oraz prezentacji sprawozdań w formie pisemnej i ustnej student uzyskuje zaliczenie podsumowujące.
	S-2	Ocena podsumowująca: Wykład. Po uprzednim zaliczeniu ćwiczeń laboratoryjnych student przystępuje do egzaminu pisemnego; ocenę pozytywną otrzymuje po uzyskaniu co najmniej połowy punktów.
	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną z egzaminu (współczynnik wagi 1,0) oraz ćwiczeń laboratoryjnych (współczynnik wagi 0,6).
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie zna podstaw nauki o materiałach i nie rozumie pozatechnicznych aspektów z zakresu inzynierii materiałowej.
	3,0	Zna podstawy nauki o materiałach i rozumie pozatechniczne aspekty z zakresu inzynierii materiałowej. Zna powiązania technik wytwearzania materiałów z ich eksploatacją i utylizacją.
	3,5	Zna dobrze podstawy nauki o materiałach i rozumie pozatechniczne aspekty z zakresu inzynierii materiałowej. Zna powiązania technik wytwearzania materiałów z ich eksploatacją i utylizacją.
	4,0	Zna bardzo dobrze podstawy nauki o materiałach i rozumie pozatechniczne aspekty z zakresu inzynierii materiałowej. Zna powiązania technik wytwearzania materiałów z ich eksploatacją i utylizacją. Rozumie aspekty środowiskowe związane z materiałami inżynierskimi. Zan przepisy związane z zastosowaniem materiałów.
	4,5	Zna podstawy bardzo dobrze nauki o materiałach i rozumie pozatechniczne aspekty z zakresu inzynierii materiałowej. Zna powiązania technik wytwearzania materiałów z ich eksploatacją i utylizacją. bardzo dobrze Rozumie aspekty środowiskowe związane z materiałami inżynierskimi. Zan przepisy związane z zastosowaniem materiałów.
	5,0	Zna podstawy bardzo dobrze nauki o materiałach i rozumie pozatechniczne aspekty z zakresu inzynierii materiałowej. Zna powiązania technik wytwearzania materiałów z ich eksploatacją i utylizacją. bardzo dobrze Rozumie aspekty środowiskowe związane z materiałami inżynierskimi. Zna przepisy związane z zastosowaniem materiałów. Poterafi podac przykłady z literatury.