Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Architektury - Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia (S1)

Sylabus przedmiotu Mechanika budowli:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Projektowanie Architektury Wnętrz i Otoczenia
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich, sztuki
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Mechanika budowli
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Instytut Architektury i Planowania Przestrzennego
Nauczyciel odpowiedzialny Grażyna Nowaczyk <Grazyna.Nowaczyk@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Olga Kopczyńska <okopczynska.zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 6,0 ECTS (formy) 6,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
projektyP1 15 1,00,44zaliczenie
wykładyW1 30 2,00,56zaliczenie
projektyP2 15 1,00,44zaliczenie
wykładyW2 30 2,00,56zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1fizyka, matematyka

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie z podstawowymi pojęciami oraz założeniami w statyce i wytrzymałości materiałów i nabycie niezbędnej wiedzy do rozumienia przedmiotów w zakresie konstrukcji wykładanych na kolejnych semestrach.
C-2Wykształcenie umiejętności sporządzania wykresów sił przekrojowych w belkach, ramach, kratownicach.
C-3Wykształcenie umiejętności wyznaczania charakterystyk geometrycznych figur płaskich; momenty statyczne, środek ciężkości, momenty bezwładności, główne środkowe osie bezwładności i główne momenty bezwładności. Opanowanie umiejętności wstępnego wymiarowania elementów konstrukcji ze względu na stan graniczny nośności.
C-4Opanowanie umiejętności wstępnego wymiarowania elementów konstrukcji ze względu na stan graniczny nośności.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
projekty
T-P-1Wyznaczanie momentów statycznych, momentów bezwładności, wskaźników wytrzymałości figur płaskich.2
T-P-2Wyznaczanie położenia osi głównych centralnych i momentów bezwładności dla figur płaskich.3
T-P-3Zginanie proste.4
T-P-4Kolokwium nr 1.2
T-P-5Ściskanie i rozciąganie prętów.2
T-P-6Kolokwium nr 2.2
15
projekty
T-P-1Wprowadzenie: zasady zaliczania przedmiotu, literatura, konsultacje. Statyka elementarna: zasady statyki, moment statyczny siły względem punktu, para sił, redukcja płaskiego układu sił.2
T-P-2Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążen zewnetrzych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach statycznie wyznaczalnych.2
T-P-3Wykresy sił wewnętrznych w belkach prostych.2
T-P-4Wykresy sił wewnętrznych w belkach ciągłych przegubowych.2
T-P-5Kolokwium ze statyki. Wyznaczanie reakcji podpór, sił wewnętrznym N, T, M w belkach przegubowych.2
T-P-6Wyznaczanie sił przekrojowych w ramach statycznie wyznaczalnych.2
T-P-7Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach.1
T-P-8Kolokwium ze statyki. Wyznaczanie sił wewnętrznym N, T, M w ramach statycznie wyznaczalnych.2
15
wykłady
T-W-1Wprowadzenie do przedmiotu, podstawowe założenia teorii konstrukcji.1
T-W-2Oddziaływania na konstrukcje, siła skupiona, obciążenie ciągłe, moment skupiony.4
T-W-3Schematy układów prętowych, węzły, podpory.3
T-W-4Statyka elementarna, zasady statyki, warunki równowagi układów sił.3
T-W-5Statyczna wyznaczalność układów prętowych. Więzy i reakcje więzów.2
T-W-6Definicje sił przekrojowych, wykresy sił przekrojowych dla belek prostych (belka swobodnie podparta, belka wspornikowa).4
T-W-7Siły wewnętrzne w układach prętowych, związki między siłami wewnętrznymi i obciążeniem (zależności różniczkowe).4
T-W-8Wykresy sił przekrojowych dla belek ciągłych wieloprzęsłowych, przegubowych.3
T-W-9Układy ramowe statycznie wyznaczalne,wykresy sił przekrojowych.3
T-W-10Kratownice: metoda równoważenia węzłów, metoda przekrojów i plan Cremony.2
T-W-11Przeprowadzenie testu.1
30
wykłady
T-W-1Geometria figur płaskich: środek ciężkości, osie główne centralne, momenty bezwładności przekrojów.4
T-W-2Ogólna charakterystyka obciążeń. Klasyfikacja obciążeń działających na konstrukcje.2
T-W-3Stan naprężenia i stan odkształcenia, prawo Hooke’a.3
T-W-4Zasady projektowania konstrukcji: metoda stanów granicznych (SGN).4
T-W-5Rozciąganie i ściskanie osiowe - wymiarowanie konstrukcji.4
T-W-6Zginanie proste, zginanie ze ścinaniem belki o przekrojach złożonych.6
T-W-7Ściskanie i rozciąganie mimośrodowe, rdzeń przekroju.4
T-W-8Wyboczenie prętów osiowo ściskanych.3
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
projekty
A-P-1Uczestnictwo w zajęciach11
A-P-2Teoretyczne przygotowanie do ćwiczeń5
A-P-3Samodzielne rozwiązywanie zadań6
A-P-4Przygotowanie do kolokwiów4
A-P-5Uczestnictwo w kolokwium4
30
projekty
A-P-1uczestnictwo w zajęciach11
A-P-2samodzielne rozwiązywanie zadań7
A-P-3udział w konsultacjach2
A-P-4przygotowanie do kolokwiów6
A-P-5udział w kolokwium4
30
wykłady
A-W-1uczestnictwo w wykładach - sem. 114
A-W-2Studia literaturowe, bieżace utrwalanie wiedzy45
A-W-3udział w teście1
60
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w wykładach - sem. 230
A-W-2Studiowanie literaturowe i bieżące utrwalanie wiedzy25
A-W-3Przygotowanie do testu5
60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny
M-2Ćwiczenia projektowe

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: test (wykłady) - sem. 1
S-2Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 1
S-3Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
S-4Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 2

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
PAWiO_1A_S1/B/07_W01
Zna zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych - sem. 1
PAWiO_1A_W01A1_W10, T1A_W01InzA_W02C-1T-W-5, T-W-10, T-W-7, T-W-2, T-W-4, T-W-6, T-W-9, T-W-8M-2, M-1S-1, S-2
PAWiO_1A_S1/B/07_W02
Zna zasady wyznaczania położenia osi głównych centralnych, momentów bezwładności względem tych osi dla figur płaskich oraz wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymalościowych - sem. 2
PAWiO_1A_W01A1_W10, T1A_W01InzA_W02C-1T-P-1, T-P-3, T-P-2, T-P-5M-2, M-1S-4

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
PAWiO_1A_S1/B/07_U01
umie wyznaczać siły przekrojowe w płaskich układach prętowych statycznie wyznaczalnych - sem. 1
PAWiO_1A_U05T1A_U05, T1A_U13InzA_U08C-2T-P-7, T-P-1, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-6M-2, M-1S-1, S-2
PAWiO_1A_S1/B/07_U02
umie wyznaczać położenie osi głównych centralnych dla złożonych przekrojów oraz obliczać momenty bezwładności względem tych osi, umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych -sem. 2
PAWiO_1A_U05, PAWiO_1A_U06T1A_U05, T1A_U13, T1A_U14InzA_U06, InzA_U08C-4T-P-1, T-P-3, T-P-2, T-P-5M-2, M-1S-4

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
PAWiO_1A_S1/B/07_K01
rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi inspirować inne osoby do nauki
PAWiO_1A_K01T1A_K01InzA_K01C-1, C-2, C-3, C-4T-P-7, T-P-1, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-5, T-P-6, T-P-8, T-W-5, T-W-10, T-W-7, T-W-3, T-W-2, T-W-4, T-W-6, T-W-1, T-W-9, T-W-11, T-W-8, T-P-6, T-P-1, T-P-3, T-P-2, T-P-4, T-P-5, T-W-2, T-W-8, T-W-6, T-W-1, T-W-4, T-W-7, T-W-5, T-W-3M-2, M-1S-1, S-2, S-4, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
PAWiO_1A_S1/B/07_W01
Zna zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych - sem. 1
2,0
3,0zna zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych
3,5
4,0
4,5
5,0
PAWiO_1A_S1/B/07_W02
Zna zasady wyznaczania położenia osi głównych centralnych, momentów bezwładności względem tych osi dla figur płaskich oraz wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymalościowych - sem. 2
2,0
3,0zna ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
PAWiO_1A_S1/B/07_U01
umie wyznaczać siły przekrojowe w płaskich układach prętowych statycznie wyznaczalnych - sem. 1
2,0
3,0umie wyznaczać siły przekrojowe w płaskich układach pretowych statycznie wyznaczalnych, lecz popełnia drobne błedy merytoryczne i rachunkowe
3,5
4,0
4,5
5,0
PAWiO_1A_S1/B/07_U02
umie wyznaczać położenie osi głównych centralnych dla złożonych przekrojów oraz obliczać momenty bezwładności względem tych osi, umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych -sem. 2
2,0
3,0umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, popełnia pojedyncze błędy merytoryczne i rachunkowe
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
PAWiO_1A_S1/B/07_K01
rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi inspirować inne osoby do nauki
2,0
3,0W stopniu dostatecznym rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi inspirować inne osoby do nauki
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Cywiński Z., Mechanika budowli w zadaniach, PWN, Warszawa, 2008
  2. Gawkowska L., Wytrzymałoęć materiałów, przykłady obliczeń, Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie, Szczecin, 2010, IV
  3. Grabowski J., Iwanczewska A., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2006
  4. Jastrzębski P., Mutermilch J., Orłowski W., Wytrzymałość materiałów, Arkady, Warszawa, 1986
  5. Kolendowicz T., Mechanika budowli dla architektów, Arkady, Warszawa, 1994
  6. Przewłócki J., Górski J., Podstawy mechaniki budowl, Arkady, Warszawa, 2008
  7. Pyrak S., Szulborski K., Mechanika konstrukcji dla architektów, Arkady, Warszawa, 1994
  8. Witkowski M., Zbiór zadan z mechaniki budowli, O.W.P.W., Warszawa, 2002

Literatura dodatkowa

  1. Bogucki W., Zyburtowicz M., Tablice do projektowania konstrukcji metalowych, Arkady, Warszawa, 2006

Treści programowe - projekty

KODTreść programowaGodziny
T-P-1Wyznaczanie momentów statycznych, momentów bezwładności, wskaźników wytrzymałości figur płaskich.2
T-P-2Wyznaczanie położenia osi głównych centralnych i momentów bezwładności dla figur płaskich.3
T-P-3Zginanie proste.4
T-P-4Kolokwium nr 1.2
T-P-5Ściskanie i rozciąganie prętów.2
T-P-6Kolokwium nr 2.2
15

Treści programowe - projekty

KODTreść programowaGodziny
T-P-1Wprowadzenie: zasady zaliczania przedmiotu, literatura, konsultacje. Statyka elementarna: zasady statyki, moment statyczny siły względem punktu, para sił, redukcja płaskiego układu sił.2
T-P-2Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążen zewnetrzych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach statycznie wyznaczalnych.2
T-P-3Wykresy sił wewnętrznych w belkach prostych.2
T-P-4Wykresy sił wewnętrznych w belkach ciągłych przegubowych.2
T-P-5Kolokwium ze statyki. Wyznaczanie reakcji podpór, sił wewnętrznym N, T, M w belkach przegubowych.2
T-P-6Wyznaczanie sił przekrojowych w ramach statycznie wyznaczalnych.2
T-P-7Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach.1
T-P-8Kolokwium ze statyki. Wyznaczanie sił wewnętrznym N, T, M w ramach statycznie wyznaczalnych.2
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Wprowadzenie do przedmiotu, podstawowe założenia teorii konstrukcji.1
T-W-2Oddziaływania na konstrukcje, siła skupiona, obciążenie ciągłe, moment skupiony.4
T-W-3Schematy układów prętowych, węzły, podpory.3
T-W-4Statyka elementarna, zasady statyki, warunki równowagi układów sił.3
T-W-5Statyczna wyznaczalność układów prętowych. Więzy i reakcje więzów.2
T-W-6Definicje sił przekrojowych, wykresy sił przekrojowych dla belek prostych (belka swobodnie podparta, belka wspornikowa).4
T-W-7Siły wewnętrzne w układach prętowych, związki między siłami wewnętrznymi i obciążeniem (zależności różniczkowe).4
T-W-8Wykresy sił przekrojowych dla belek ciągłych wieloprzęsłowych, przegubowych.3
T-W-9Układy ramowe statycznie wyznaczalne,wykresy sił przekrojowych.3
T-W-10Kratownice: metoda równoważenia węzłów, metoda przekrojów i plan Cremony.2
T-W-11Przeprowadzenie testu.1
30

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Geometria figur płaskich: środek ciężkości, osie główne centralne, momenty bezwładności przekrojów.4
T-W-2Ogólna charakterystyka obciążeń. Klasyfikacja obciążeń działających na konstrukcje.2
T-W-3Stan naprężenia i stan odkształcenia, prawo Hooke’a.3
T-W-4Zasady projektowania konstrukcji: metoda stanów granicznych (SGN).4
T-W-5Rozciąganie i ściskanie osiowe - wymiarowanie konstrukcji.4
T-W-6Zginanie proste, zginanie ze ścinaniem belki o przekrojach złożonych.6
T-W-7Ściskanie i rozciąganie mimośrodowe, rdzeń przekroju.4
T-W-8Wyboczenie prętów osiowo ściskanych.3
30

Formy aktywności - projekty

KODForma aktywnościGodziny
A-P-1Uczestnictwo w zajęciach11
A-P-2Teoretyczne przygotowanie do ćwiczeń5
A-P-3Samodzielne rozwiązywanie zadań6
A-P-4Przygotowanie do kolokwiów4
A-P-5Uczestnictwo w kolokwium4
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - projekty

KODForma aktywnościGodziny
A-P-1uczestnictwo w zajęciach11
A-P-2samodzielne rozwiązywanie zadań7
A-P-3udział w konsultacjach2
A-P-4przygotowanie do kolokwiów6
A-P-5udział w kolokwium4
30
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w wykładach - sem. 114
A-W-2Studia literaturowe, bieżace utrwalanie wiedzy45
A-W-3udział w teście1
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w wykładach - sem. 230
A-W-2Studiowanie literaturowe i bieżące utrwalanie wiedzy25
A-W-3Przygotowanie do testu5
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaPAWiO_1A_S1/B/07_W01Zna zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych - sem. 1
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_W01ma wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych służącą do rozwiązywania problemów projektowych (matematyka, mechanika budowli, konstrukcje budowlane)
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaA1_W10ma podstawową wiedzę dotyczącą realizacji prac artystycznych związanych ze studiowanym kierunkiem studiów i specjalnością oraz wiedzę dotyczącą środków ekspresji i umiejętności warsztatowych pokrewnych dyscyplin artystycznych
T1A_W01ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie z podstawowymi pojęciami oraz założeniami w statyce i wytrzymałości materiałów i nabycie niezbędnej wiedzy do rozumienia przedmiotów w zakresie konstrukcji wykładanych na kolejnych semestrach.
Treści programoweT-W-5Statyczna wyznaczalność układów prętowych. Więzy i reakcje więzów.
T-W-10Kratownice: metoda równoważenia węzłów, metoda przekrojów i plan Cremony.
T-W-7Siły wewnętrzne w układach prętowych, związki między siłami wewnętrznymi i obciążeniem (zależności różniczkowe).
T-W-2Oddziaływania na konstrukcje, siła skupiona, obciążenie ciągłe, moment skupiony.
T-W-4Statyka elementarna, zasady statyki, warunki równowagi układów sił.
T-W-6Definicje sił przekrojowych, wykresy sił przekrojowych dla belek prostych (belka swobodnie podparta, belka wspornikowa).
T-W-9Układy ramowe statycznie wyznaczalne,wykresy sił przekrojowych.
T-W-8Wykresy sił przekrojowych dla belek ciągłych wieloprzęsłowych, przegubowych.
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia projektowe
M-1Wykład informacyjny
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: test (wykłady) - sem. 1
S-2Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 1
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0zna zasady sporządzania wykresów sił przekrojowych
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaPAWiO_1A_S1/B/07_W02Zna zasady wyznaczania położenia osi głównych centralnych, momentów bezwładności względem tych osi dla figur płaskich oraz wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymalościowych - sem. 2
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_W01ma wiedzę z wybranych działów nauk ścisłych służącą do rozwiązywania problemów projektowych (matematyka, mechanika budowli, konstrukcje budowlane)
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaA1_W10ma podstawową wiedzę dotyczącą realizacji prac artystycznych związanych ze studiowanym kierunkiem studiów i specjalnością oraz wiedzę dotyczącą środków ekspresji i umiejętności warsztatowych pokrewnych dyscyplin artystycznych
T1A_W01ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie z podstawowymi pojęciami oraz założeniami w statyce i wytrzymałości materiałów i nabycie niezbędnej wiedzy do rozumienia przedmiotów w zakresie konstrukcji wykładanych na kolejnych semestrach.
Treści programoweT-P-1Wyznaczanie momentów statycznych, momentów bezwładności, wskaźników wytrzymałości figur płaskich.
T-P-3Zginanie proste.
T-P-2Wyznaczanie położenia osi głównych centralnych i momentów bezwładności dla figur płaskich.
T-P-5Ściskanie i rozciąganie prętów.
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia projektowe
M-1Wykład informacyjny
Sposób ocenyS-4Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 2
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0zna ogólne zasady wymiarowania elementów konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaPAWiO_1A_S1/B/07_U01umie wyznaczać siły przekrojowe w płaskich układach prętowych statycznie wyznaczalnych - sem. 1
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_U05samodzielnie konstruuje i oblicza nośność podstawowych elementów konstrukcyjnych, potrafi zaprojektować konstrukcję małych obiektów
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U05ma umiejętność samokształcenia się
T1A_U13potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U08potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotuC-2Wykształcenie umiejętności sporządzania wykresów sił przekrojowych w belkach, ramach, kratownicach.
Treści programoweT-P-7Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach.
T-P-1Wprowadzenie: zasady zaliczania przedmiotu, literatura, konsultacje. Statyka elementarna: zasady statyki, moment statyczny siły względem punktu, para sił, redukcja płaskiego układu sił.
T-P-2Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążen zewnetrzych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach statycznie wyznaczalnych.
T-P-3Wykresy sił wewnętrznych w belkach prostych.
T-P-4Wykresy sił wewnętrznych w belkach ciągłych przegubowych.
T-P-6Wyznaczanie sił przekrojowych w ramach statycznie wyznaczalnych.
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia projektowe
M-1Wykład informacyjny
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: test (wykłady) - sem. 1
S-2Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 1
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0umie wyznaczać siły przekrojowe w płaskich układach pretowych statycznie wyznaczalnych, lecz popełnia drobne błedy merytoryczne i rachunkowe
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaPAWiO_1A_S1/B/07_U02umie wyznaczać położenie osi głównych centralnych dla złożonych przekrojów oraz obliczać momenty bezwładności względem tych osi, umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych -sem. 2
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_U05samodzielnie konstruuje i oblicza nośność podstawowych elementów konstrukcyjnych, potrafi zaprojektować konstrukcję małych obiektów
PAWiO_1A_U06posiada podstawową umiejętność rozpoznawania i zastosowania systemów konstrukcyjnych, instalacji i technologii budowlanych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U05ma umiejętność samokształcenia się
T1A_U13potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić - zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów - istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi
T1A_U14potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U06potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
InzA_U08potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotuC-4Opanowanie umiejętności wstępnego wymiarowania elementów konstrukcji ze względu na stan graniczny nośności.
Treści programoweT-P-1Wyznaczanie momentów statycznych, momentów bezwładności, wskaźników wytrzymałości figur płaskich.
T-P-3Zginanie proste.
T-P-2Wyznaczanie położenia osi głównych centralnych i momentów bezwładności dla figur płaskich.
T-P-5Ściskanie i rozciąganie prętów.
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia projektowe
M-1Wykład informacyjny
Sposób ocenyS-4Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 2
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0umie wstępnie zwymiarować elementy konstrukcji dla różnych przypadków wytrzymałościowych, popełnia pojedyncze błędy merytoryczne i rachunkowe
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaPAWiO_1A_S1/B/07_K01rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi inspirować inne osoby do nauki
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówPAWiO_1A_K01rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi inspirować inne osoby do nauki
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_K01ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotuC-1Zapoznanie z podstawowymi pojęciami oraz założeniami w statyce i wytrzymałości materiałów i nabycie niezbędnej wiedzy do rozumienia przedmiotów w zakresie konstrukcji wykładanych na kolejnych semestrach.
C-2Wykształcenie umiejętności sporządzania wykresów sił przekrojowych w belkach, ramach, kratownicach.
C-3Wykształcenie umiejętności wyznaczania charakterystyk geometrycznych figur płaskich; momenty statyczne, środek ciężkości, momenty bezwładności, główne środkowe osie bezwładności i główne momenty bezwładności. Opanowanie umiejętności wstępnego wymiarowania elementów konstrukcji ze względu na stan graniczny nośności.
C-4Opanowanie umiejętności wstępnego wymiarowania elementów konstrukcji ze względu na stan graniczny nośności.
Treści programoweT-P-7Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach.
T-P-1Wprowadzenie: zasady zaliczania przedmiotu, literatura, konsultacje. Statyka elementarna: zasady statyki, moment statyczny siły względem punktu, para sił, redukcja płaskiego układu sił.
T-P-2Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążen zewnetrzych. Wyznaczanie reakcji podpór w belkach statycznie wyznaczalnych.
T-P-3Wykresy sił wewnętrznych w belkach prostych.
T-P-4Wykresy sił wewnętrznych w belkach ciągłych przegubowych.
T-P-5Kolokwium ze statyki. Wyznaczanie reakcji podpór, sił wewnętrznym N, T, M w belkach przegubowych.
T-P-6Wyznaczanie sił przekrojowych w ramach statycznie wyznaczalnych.
T-P-8Kolokwium ze statyki. Wyznaczanie sił wewnętrznym N, T, M w ramach statycznie wyznaczalnych.
T-W-5Statyczna wyznaczalność układów prętowych. Więzy i reakcje więzów.
T-W-10Kratownice: metoda równoważenia węzłów, metoda przekrojów i plan Cremony.
T-W-7Siły wewnętrzne w układach prętowych, związki między siłami wewnętrznymi i obciążeniem (zależności różniczkowe).
T-W-3Schematy układów prętowych, węzły, podpory.
T-W-2Oddziaływania na konstrukcje, siła skupiona, obciążenie ciągłe, moment skupiony.
T-W-4Statyka elementarna, zasady statyki, warunki równowagi układów sił.
T-W-6Definicje sił przekrojowych, wykresy sił przekrojowych dla belek prostych (belka swobodnie podparta, belka wspornikowa).
T-W-1Wprowadzenie do przedmiotu, podstawowe założenia teorii konstrukcji.
T-W-9Układy ramowe statycznie wyznaczalne,wykresy sił przekrojowych.
T-W-11Przeprowadzenie testu.
T-W-8Wykresy sił przekrojowych dla belek ciągłych wieloprzęsłowych, przegubowych.
T-P-6Kolokwium nr 2.
T-P-1Wyznaczanie momentów statycznych, momentów bezwładności, wskaźników wytrzymałości figur płaskich.
T-P-3Zginanie proste.
T-P-2Wyznaczanie położenia osi głównych centralnych i momentów bezwładności dla figur płaskich.
T-P-4Kolokwium nr 1.
T-P-5Ściskanie i rozciąganie prętów.
T-W-2Ogólna charakterystyka obciążeń. Klasyfikacja obciążeń działających na konstrukcje.
T-W-8Wyboczenie prętów osiowo ściskanych.
T-W-6Zginanie proste, zginanie ze ścinaniem belki o przekrojach złożonych.
T-W-1Geometria figur płaskich: środek ciężkości, osie główne centralne, momenty bezwładności przekrojów.
T-W-4Zasady projektowania konstrukcji: metoda stanów granicznych (SGN).
T-W-7Ściskanie i rozciąganie mimośrodowe, rdzeń przekroju.
T-W-5Rozciąganie i ściskanie osiowe - wymiarowanie konstrukcji.
T-W-3Stan naprężenia i stan odkształcenia, prawo Hooke’a.
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia projektowe
M-1Wykład informacyjny
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: test (wykłady) - sem. 1
S-2Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 1
S-4Ocena podsumowująca: ocena z kolokwiów - semestr 2
S-3Ocena podsumowująca: egzamin pisemny
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0
3,0W stopniu dostatecznym rozumie potrzebę permanentnej nauki, potrafi inspirować inne osoby do nauki
3,5
4,0
4,5
5,0