ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2015/2016 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Mechanika i budowa maszyn (S1) / Sylabus przedmiotu - Podstawy modelowania układów mechatronicznych

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechanika i budowa maszyn (S1)

Sylabus przedmiotu Podstawy modelowania układów mechatronicznych:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Mechanika i budowa maszyn
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Podstawy modelowania układów mechatronicznych
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Instytut Technologii Mechanicznej
Nauczyciel odpowiedzialny	Mirosław Pajor <Miroslaw.Pajor@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Marcin Hoffmann <Marcin.Hoffmann@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	4,0	ECTS (formy)	4,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	7	Grupa obieralna	4

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	6	15	2,0	0,38	zaliczenie
wykłady	W	6	30	2,0	0,62	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Wymagana jest znajomość podstaw matematyki ze szczególnym uwzględnieniem rachunku macierzowego, równań różniczkowych zwyczajnych oraz rachunku operatorowego.
W-2	Znajomość mechaniki ze szczególnym uwzględnieniem dynamiki.
W-3	Znajomość zagadnień teorii maszyn i mechanizmów
W-4	Elementarna znojomość systemu Matlab-Simulink.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie się z metodami modelowania wielowymiarowych i wielozjawiskowych układów mechatronicznych, wyznaczaniem ich podstawowych charakterystyk dynamicznych oraz systemami do komputerowego wspomagania badań symulacyjnych.
C-2	Zdobycie praktycznych umiejętności w modelowaniu złożonych systemów mechatronicznych i przeprowadzaniu badań symulacyjnych ich działania w środowisku Matlab-Simulink.
C-3	Doskonalenmie umiejętności pracy w zespole.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Budowa modeli dynamiki drganiowej układów MIMO w systemie Matlab-Simulink	2
T-L-2	Budowa wybranych modeli procesu skrawania w systemie Matlab-Simulink	2
T-L-3	Badania symulacyjne stabilności układu O-PS w systemie Matlab-Simulink	2
T-L-4	Budowa modelu osi serwonapędowej w systemie Matlab-Simulink	2
T-L-5	Budowa modelu dynamiki ruchów kinematycznych obrabiarki/robota w systemie Matlab-Simulink	4
T-L-6	Budowa modelu generatora trajektorii maszyny w systemie Matlab-Simulink	3
		15
wykłady
T-W-1	Wprowadzenie w zagadnienia modelowania systemów, rodzaje modeli, metody modelowania, narzędzia do modelowania.	6
T-W-2	Modelowanie własności dynamicznych (drgań mechanicznych) systemów o wielu stopniach swobody, przygotowanie modeli symulacyjnych, wyznaczanie podstawowych charakterystyk.	4
T-W-3	Modelowanie procesów roboczych - procesu skrawania. Modele technologiczne i modele dynamiki procesu skrawania.	4
T-W-4	Model systemu obrabiarka-proces skrawania. Symulacja obróbki w warunkach drgań. Badania stabilności systemu O-PS.	4
T-W-5	Modelowanie osi serwonapędowych obrabiarek i robotów z uwzględnieniem układu sterowania.	4
T-W-6	Modelowanie dynamiki ruchów kinematycznych obrabiarek i robotów.	4
T-W-7	Wybrane zagadnienia generowania trajektorii ruchu maszyn.	4
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Konsultacje	5
A-L-3	Samodzielna praca nad opracowaniem wyników symulscji komputerowych	25
A-L-4	Przygotowanie raportów z ćwiczeń laboratoryjnych	15
		60
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Konsultacje	5
A-W-3	Samodzielne studiowanie literatury	15
A-W-4	Przygotowanie się do zaliczenia	10
		60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny
M-2	Ćwiczenia laboratoryjne

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Ocena końcowa, wystawiana na podstawie sprawdzianu pisemnego stanu wiedzy przekazanej na wykładzie i zdobytej samodzielnie.
S-2	Ocena formująca: Ocena analityczna - na podstawie oceny kolejnych raportów z poszczególnych tematów zajęć laboratoryjnych stanowiących logiczną kontynuację, których zakończeniem jest kompletne opracowanie.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_1A_C30-2_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać zasady modelowania złożonych systemów MIMO, ich podstawowe charakterystyki i obszary zastosowania. Student powinien kojarzyć w jakich sytuacjach może tę wiedzę wykorzystać. Powinien również posiąść podstawową wiedzę z technik modelowania oraz znajomość podstawowych narzędzi do badań symulacyjnych systemów mechatronicznych.	MBM_1A_W05, MBM_1A_W11	T1A_W04, T1A_W07	InzA_W02, InzA_W05	C-1	T-W-3, T-W-1, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-2	M-1	S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_1A_C30-2_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć zbudować modele matematyczny układu mechanicznego o średnim stopniu złożoności oraz procesów roboczych systemów sterowania, zapisać ten model w formie niezbędnej do symulacji komputerowej w wybranym środowisku symulacyjnym. Powinien również potrafić analizować własności modelowanego obiektu dynamiczne. Ponadto powinien umieć analizować proste układ regulacji ze sprzężeniem zwrotnym umożliwiający symulowanie własności dynamicznych oraz analizowanie ruchu modelowanego obiektu.	MBM_1A_U08, MBM_1A_U09	T1A_U08, T1A_U09	InzA_U01, InzA_U02	C-2	T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6	M-2	S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_1A_C30-2_K01 Realizując ćwiczenia projektowe w 3 osobowych zespołach student nabywa umiejętności pracy w grupie.	MBM_1A_K03	T1A_K03	—	C-3	T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6	M-2	S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_1A_C30-2_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać zasady modelowania złożonych systemów MIMO, ich podstawowe charakterystyki i obszary zastosowania. Student powinien kojarzyć w jakich sytuacjach może tę wiedzę wykorzystać. Powinien również posiąść podstawową wiedzę z technik modelowania oraz znajomość podstawowych narzędzi do badań symulacyjnych systemów mechatronicznych.	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student słabo zna zasady modelowania, popełnia liczne błędy w opisie modeli i ich obszarów zastosowań. Z trudem kojarzy jak może tę wiedzę wykorzystać. Ma duże problemy z samodzielną budową modeli symulacyjnych.
	3,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student zna zasady modelowania, umie opisać poszczególne modele, popełnia przy tym nieliczne błędy i zna obszary ich zastosowań. Kojarzy jak może tę wiedzę wykorzystać. Potrafi samodzielnie budowć modele symulacyjne popełniając nieliczne błędy.
	4,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student doskonale zna zasady modelowania, umie omówić różne rodzaje modeli oraz opisać ich działanie i obszary zastosowań. Biegle kojarzy jak może tę wiedzę wykorzystać. Potrafi samodzielnie budowć modele symulacyjnych układów o dużym poziomie złożoności.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_1A_C30-2_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć zbudować modele matematyczny układu mechanicznego o średnim stopniu złożoności oraz procesów roboczych systemów sterowania, zapisać ten model w formie niezbędnej do symulacji komputerowej w wybranym środowisku symulacyjnym. Powinien również potrafić analizować własności modelowanego obiektu dynamiczne. Ponadto powinien umieć analizować proste układ regulacji ze sprzężeniem zwrotnym umożliwiający symulowanie własności dynamicznych oraz analizowanie ruchu modelowanego obiektu.	2,0	Student ma istotne braki w przygotowaniu teoretycznym. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy praktycznie. Nie potrafi poprawnie rozwiązywać problemów modelowania systemów.
	3,0	Student rozwiązuje proste zadania z zakresu modelowania i symulacji układów mechatronivznych lecz wymaga stałego nadzoru i korygowania jego poczynań. Ma duże problemy z analizą własności modelowanych systemów i prototypowaniem prostych układów sterowania.
	3,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i praktycznego zastosowania nabytej wiedzy. Zadania najczęściej rozwiązuje poprawnie. W stopniu dobrym opanował pojęcia stosowane w modelowaniu układów mechatronicznych. Potrafi w zdowalającym stopniu wykorzystywać właściwe techniki komputerowe.
	4,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma wysokie umiejętności kojarzenia i praktycznego zastosowania nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie, nie wymaga ingerencji. Wykazuje dodatkową aktywność oraz chętnie rozwiązuje trudniejsze problemy. Biegle wykorzystuje właściwe techniki komputerowe. Praktyczne ćwiczenia laboratoryjne realizuje wzorowo, w sposób aktywny pracując w zespole. Wyraża się jasno używając poprawnych określeń.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_1A_C30-2_K01 Realizując ćwiczenia projektowe w 3 osobowych zespołach student nabywa umiejętności pracy w grupie.	2,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, nie angażuje się w pracy zespołu.
	3,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, realizuje proste prace zlecone mu przez innych członków zespołu, wymaga stałego nadzoru.
	3,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami.
	4,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Pomaga innym członkom zespołu w realizacji ich zadań. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami. Jest kreatywny chętny do współpracy i wykazuje cechy lidera zespołu.

Literatura podstawowa

K.Marchelek, Dynamika obrabiarek, WNT, Warszawa, 1991, 2
M.W. Spong, M. Vidyasagar, Dynamika i sterowanie robotów, WNT, Warszawa, 1993
J.Kosmol, Serwonwpędy obrabiarek sterowanych numerycznie, WNT, Warszawa, 1995

Literatura dodatkowa

J.Giergiel, Podstawy robotyki i mechatroniki, KRiDM AGH, Kraków, 2004, 1
S. Suk-Hwan i inni, Theory and design of CNC systems, Springer, 2008

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Budowa modeli dynamiki drganiowej układów MIMO w systemie Matlab-Simulink	2
T-L-2	Budowa wybranych modeli procesu skrawania w systemie Matlab-Simulink	2
T-L-3	Badania symulacyjne stabilności układu O-PS w systemie Matlab-Simulink	2
T-L-4	Budowa modelu osi serwonapędowej w systemie Matlab-Simulink	2
T-L-5	Budowa modelu dynamiki ruchów kinematycznych obrabiarki/robota w systemie Matlab-Simulink	4
T-L-6	Budowa modelu generatora trajektorii maszyny w systemie Matlab-Simulink	3
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Wprowadzenie w zagadnienia modelowania systemów, rodzaje modeli, metody modelowania, narzędzia do modelowania.	6
T-W-2	Modelowanie własności dynamicznych (drgań mechanicznych) systemów o wielu stopniach swobody, przygotowanie modeli symulacyjnych, wyznaczanie podstawowych charakterystyk.	4
T-W-3	Modelowanie procesów roboczych - procesu skrawania. Modele technologiczne i modele dynamiki procesu skrawania.	4
T-W-4	Model systemu obrabiarka-proces skrawania. Symulacja obróbki w warunkach drgań. Badania stabilności systemu O-PS.	4
T-W-5	Modelowanie osi serwonapędowych obrabiarek i robotów z uwzględnieniem układu sterowania.	4
T-W-6	Modelowanie dynamiki ruchów kinematycznych obrabiarek i robotów.	4
T-W-7	Wybrane zagadnienia generowania trajektorii ruchu maszyn.	4
		30

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Konsultacje	5
A-L-3	Samodzielna praca nad opracowaniem wyników symulscji komputerowych	25
A-L-4	Przygotowanie raportów z ćwiczeń laboratoryjnych	15
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Konsultacje	5
A-W-3	Samodzielne studiowanie literatury	15
A-W-4	Przygotowanie się do zaliczenia	10
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_1A_C30-2_W01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać zasady modelowania złożonych systemów MIMO, ich podstawowe charakterystyki i obszary zastosowania. Student powinien kojarzyć w jakich sytuacjach może tę wiedzę wykorzystać. Powinien również posiąść podstawową wiedzę z technik modelowania oraz znajomość podstawowych narzędzi do badań symulacyjnych systemów mechatronicznych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_W05	ma szczegółową wiedzę dotyczącą konstrukcji oraz obliczeń maszyn i urządzeń o średnim stopniu złożoności
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_W11	zna podstawowe metody i techniki: - konstruowania elementów maszyn i urządzeń w środowisku systemów CAx, - pomiarów części maszyn, analizy wymiarowej, - projektowania procesów technologicznych na obrabiarki konwencjonalne i CNC, - projektowania systemów obróbkowych, - projektowania operacji obróbki cieplnej i powierzchniowej oraz podstawowych technologii spajania, - technik regeneracji zużytych elementów maszyn oraz prowadzenia remontów maszyn
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_W04	ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_W02	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
	InzA_W05	zna typowe technologie inżynierskie w zakresie studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie się z metodami modelowania wielowymiarowych i wielozjawiskowych układów mechatronicznych, wyznaczaniem ich podstawowych charakterystyk dynamicznych oraz systemami do komputerowego wspomagania badań symulacyjnych.
Treści programowe	T-W-3	Modelowanie procesów roboczych - procesu skrawania. Modele technologiczne i modele dynamiki procesu skrawania.
	T-W-1	Wprowadzenie w zagadnienia modelowania systemów, rodzaje modeli, metody modelowania, narzędzia do modelowania.
	T-W-4	Model systemu obrabiarka-proces skrawania. Symulacja obróbki w warunkach drgań. Badania stabilności systemu O-PS.
	T-W-5	Modelowanie osi serwonapędowych obrabiarek i robotów z uwzględnieniem układu sterowania.
	T-W-6	Modelowanie dynamiki ruchów kinematycznych obrabiarek i robotów.
	T-W-7	Wybrane zagadnienia generowania trajektorii ruchu maszyn.
	T-W-2	Modelowanie własności dynamicznych (drgań mechanicznych) systemów o wielu stopniach swobody, przygotowanie modeli symulacyjnych, wyznaczanie podstawowych charakterystyk.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Ocena końcowa, wystawiana na podstawie sprawdzianu pisemnego stanu wiedzy przekazanej na wykładzie i zdobytej samodzielnie.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student słabo zna zasady modelowania, popełnia liczne błędy w opisie modeli i ich obszarów zastosowań. Z trudem kojarzy jak może tę wiedzę wykorzystać. Ma duże problemy z samodzielną budową modeli symulacyjnych.
	3,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student zna zasady modelowania, umie opisać poszczególne modele, popełnia przy tym nieliczne błędy i zna obszary ich zastosowań. Kojarzy jak może tę wiedzę wykorzystać. Potrafi samodzielnie budowć modele symulacyjne popełniając nieliczne błędy.
	4,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student doskonale zna zasady modelowania, umie omówić różne rodzaje modeli oraz opisać ich działanie i obszary zastosowań. Biegle kojarzy jak może tę wiedzę wykorzystać. Potrafi samodzielnie budowć modele symulacyjnych układów o dużym poziomie złożoności.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_1A_C30-2_U01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć zbudować modele matematyczny układu mechanicznego o średnim stopniu złożoności oraz procesów roboczych systemów sterowania, zapisać ten model w formie niezbędnej do symulacji komputerowej w wybranym środowisku symulacyjnym. Powinien również potrafić analizować własności modelowanego obiektu dynamiczne. Ponadto powinien umieć analizować proste układ regulacji ze sprzężeniem zwrotnym umożliwiający symulowanie własności dynamicznych oraz analizowanie ruchu modelowanego obiektu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T1A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	InzA_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Cel przedmiotu	C-2	Zdobycie praktycznych umiejętności w modelowaniu złożonych systemów mechatronicznych i przeprowadzaniu badań symulacyjnych ich działania w środowisku Matlab-Simulink.
Treści programowe	T-L-1	Budowa modeli dynamiki drganiowej układów MIMO w systemie Matlab-Simulink
	T-L-2	Budowa wybranych modeli procesu skrawania w systemie Matlab-Simulink
	T-L-3	Badania symulacyjne stabilności układu O-PS w systemie Matlab-Simulink
	T-L-4	Budowa modelu osi serwonapędowej w systemie Matlab-Simulink
	T-L-5	Budowa modelu dynamiki ruchów kinematycznych obrabiarki/robota w systemie Matlab-Simulink
	T-L-6	Budowa modelu generatora trajektorii maszyny w systemie Matlab-Simulink
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia laboratoryjne
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena analityczna - na podstawie oceny kolejnych raportów z poszczególnych tematów zajęć laboratoryjnych stanowiących logiczną kontynuację, których zakończeniem jest kompletne opracowanie.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student ma istotne braki w przygotowaniu teoretycznym. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy praktycznie. Nie potrafi poprawnie rozwiązywać problemów modelowania systemów.
	3,0	Student rozwiązuje proste zadania z zakresu modelowania i symulacji układów mechatronivznych lecz wymaga stałego nadzoru i korygowania jego poczynań. Ma duże problemy z analizą własności modelowanych systemów i prototypowaniem prostych układów sterowania.
	3,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i praktycznego zastosowania nabytej wiedzy. Zadania najczęściej rozwiązuje poprawnie. W stopniu dobrym opanował pojęcia stosowane w modelowaniu układów mechatronicznych. Potrafi w zdowalającym stopniu wykorzystywać właściwe techniki komputerowe.
	4,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma wysokie umiejętności kojarzenia i praktycznego zastosowania nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie, nie wymaga ingerencji. Wykazuje dodatkową aktywność oraz chętnie rozwiązuje trudniejsze problemy. Biegle wykorzystuje właściwe techniki komputerowe. Praktyczne ćwiczenia laboratoryjne realizuje wzorowo, w sposób aktywny pracując w zespole. Wyraża się jasno używając poprawnych określeń.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_1A_C30-2_K01	Realizując ćwiczenia projektowe w 3 osobowych zespołach student nabywa umiejętności pracy w grupie.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
Cel przedmiotu	C-3	Doskonalenmie umiejętności pracy w zespole.
Treści programowe	T-L-1	Budowa modeli dynamiki drganiowej układów MIMO w systemie Matlab-Simulink
	T-L-2	Budowa wybranych modeli procesu skrawania w systemie Matlab-Simulink
	T-L-3	Badania symulacyjne stabilności układu O-PS w systemie Matlab-Simulink
	T-L-4	Budowa modelu osi serwonapędowej w systemie Matlab-Simulink
	T-L-5	Budowa modelu dynamiki ruchów kinematycznych obrabiarki/robota w systemie Matlab-Simulink
	T-L-6	Budowa modelu generatora trajektorii maszyny w systemie Matlab-Simulink
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia laboratoryjne
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena analityczna - na podstawie oceny kolejnych raportów z poszczególnych tematów zajęć laboratoryjnych stanowiących logiczną kontynuację, których zakończeniem jest kompletne opracowanie.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, nie angażuje się w pracy zespołu.
	3,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, realizuje proste prace zlecone mu przez innych członków zespołu, wymaga stałego nadzoru.
	3,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami.
	4,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Pomaga innym członkom zespołu w realizacji ich zadań. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami. Jest kreatywny chętny do współpracy i wykazuje cechy lidera zespołu.