Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Inżynieria materiałowa (S2)

Sylabus przedmiotu Multiwarstwy i nanopowłoki:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Forma studiów studia stacjonarne Poziom drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta magister inżynier
Obszary studiów nauk technicznych
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Multiwarstwy i nanopowłoki
Specjalność nanotechnologie materiałowe
Jednostka prowadząca Instytut Inżynierii Materiałowej
Nauczyciel odpowiedzialny Anna Biedunkiewicz <Anna.Biedunkiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Jolanta Baranowska <Jolanta.Baranowska@zut.edu.pl>, Renata Chylińska <Renata.Chylinska@zut.edu.pl>, Magdalena Kwiatkowska <Magdalena.Kwiatkowska@zut.edu.pl>, Stanisław Lenart <Stanislaw.Lenart@zut.edu.pl>, Elżbieta Piesowicz <Elzbieta.Senderek@zut.edu.pl>, Zbigniew Rosłaniec <Zbigniew.Roslaniec@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 4,0 ECTS (formy) 4,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
laboratoriaL2 15 1,30,38zaliczenie
wykładyW2 45 2,70,62egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Wiedza z zakresu chemii, fizyki i matematyki oraz Podstaw Nauki o Materiałach.
W-2Wiedza z zakresu podstaw mechaniki i wytrzymałości materiałów.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Student uzyskuje wiedzę o budowie, strukturze, właściwościach, metodach badania i wytwarzania oraz zastosowaniach nanokompozytowych materiałów.
C-2Student poznaje terminologię nanostrukturalnych powłok oraz zjawiska, które występują materiałach o strukturze nanometrycznej.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Metody dyfrakcyjne w badaniach strukturalnych nanokompozytowych, w tym wielowarstwowych powłok. Badanie morfologii nanokompozytów metodami HRSEM i TEM. Nanoindentacja – wyznaczanie rozkładu twardości i modułu sprężystości nanokompozytowych powłok. Wytwarzanie multiwarstw metodą PVD. Wytwarzanie nanokompozytowych powłok metodą współosadzania nanoproszków w osnowie metalu oraz osnowie polimerowej. Wyznaczanie wpływu dodatków na potencjał zeta. Badanie wpływu wielkości cząstek na właściwości materiału. Wytwarzanie multiwarstw metodami generatywnymi. Badanie właściwości eksploatacyjnych wybranych nanostrukturalnych powłok.15
15
wykłady
T-W-1Definicja i pojęcia związane ze stanem nanostrukturalnym. Zagadnienia szczególne dotyczące metodyki badań i oceny struktury nanokompozytowych powłok.8
T-W-2Terminologia związana z warstwami i powłokami nanostrukturalnymi.2
T-W-3Analiza zjawisk występujących w warunkach eksploatacji powłok nanostrukturalych.2
T-W-4Klasyfikacja nanokompozytowych warstw wierzchnich. Technologie wytwarzania nanostrukturanych powłok.6
T-W-5Mechaniczne i nanomechaniczne właściwości. Właściwości sprężyste, twardość, ciągliwość. Modelowanie.5
T-W-6Metodologia wytwarzania supertwardych nanostrukturalnych powłok. Multiwarstwy z nanometrycznym okresem. Nanokompozytowe warstwy. Metody syntezy. Ogólne prawa.6
T-W-7Struktura i właściwości nanokompozytowych powłok na bazie polimerów: nanowarstwowe umocnione nanocząstkami termoplastyczne kompozyty. Przewodzące nanokompozytowe powłoki polimerowe.3
T-W-8Powierzchnie superhydrofobowe, superhydrofilowe i zjawisko samooczyszczania.4
T-W-9Nanostrukturalne powłoki biologiczne: bakteriobójcze i bakteriostatyczne, biozgodne, tribokorozyjne na implanty2
T-W-10Właściwości eksploatacyjne nanostrukturalnych powłok.3
T-W-11Zastosowania i przykłady zastosowań nanostrukturalnych powłok w optyce, elektronice, przemyśle motoryzacyjnym, maszynowym, lotnictwie, przemyśle kosmicznym i energetyce.4
45

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach i zaliczeniu ćwiczeń laboratoryjnych.15
A-L-2Przygotowanie przygotowanie do ćwiczeń.22
A-L-3Udział w konsultacjach.2
39
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w wykładach45
A-W-2Przygotowanie do egzaminu pisemnego w oparciu o wskazaną literaturę i inne nośniki informacji.33
A-W-3Udział w konsultacjach2
A-W-4Udział w egzaminie.2
82

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny z użyciem środków audiowizualnych, tj. filmy dydaktyczne, prezentacje komputerowe.
M-2Ćwiczenia laboratoryjne. Wykonywanie ekperymentów w laboratorium.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne. Analiza wyników eksperymentów połączona z dyskusją dydaktyczną (okrągłego stołu). Prezentacje sprawozdań z przeprowadzonej analizy.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne : Na podstawie krótkich sprawdzianów wiedzy przygotowanej do ćwiczeń (9 sprawdzianów) student uzyskuje ocenę z ćwiczenia.
S-2Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne. Na podstawie wykonanych wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych oraz prezentacji sprawozdań w formie pisemnej i ustnej student uzyskuje zaliczenie ćwiczenia.
S-3Ocena formująca: Stawianie pytań problemowych podczas wykładu.
S-4Ocena podsumowująca: Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną z egzaminu (współczynnik wagi 1,0) oraz ćwiczeń laboratoryjnych (współczynnik wagi 0,6).

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IM_2A_NM/04_W01
Student ma wiedzę w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych.
IM_2A_W02, IM_2A_W03T2A_W02, T2A_W04, T2A_W05, T2A_W07C-2, C-1T-W-2, T-W-3, T-W-7, T-W-1, T-W-4, T-W-6, T-W-10, T-W-9, T-W-11, T-W-5, T-W-8, T-L-1M-1, M-3, M-2S-1, S-2, S-4, S-3
IM_2A_NM/04_W02
Student ma wiedzę z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji .
IM_2A_W04, IM_2A_W05T2A_W03, T2A_W04, T2A_W05, T2A_W06C-2, C-1T-W-2, T-W-3, T-W-7, T-W-1, T-W-4, T-W-6, T-W-10, T-W-9, T-W-11, T-W-5, T-W-8, T-L-1M-1, M-3, M-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IM_2A_NM/04_U01
Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wskazać metodę ich badań i technologię ich wytwarzania.
IM_2A_U13, IM_2A_U11, IM_2A_U08, IM_2A_U01, IM_2A_U09T2A_U01, T2A_U02, T2A_U05, T2A_U07, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U10, T2A_U11, T2A_U12, T2A_U14, T2A_U16, T2A_U17, T2A_U18, T2A_U19C-2, C-1T-W-2, T-W-3, T-W-7, T-W-1, T-W-4, T-W-6, T-W-10, T-W-9, T-W-11, T-W-5, T-W-8, T-L-1M-1, M-3, M-2S-1, S-2, S-4, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
IM_2A_NM/04_K01
Student nabywa kreatywną podstawę do pracy w zespole oraz świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.
IM_2A_K01, IM_2A_K03T2A_K01, T2A_K02, T2A_K05, T2A_K06C-2, C-1T-W-2, T-W-3, T-W-7, T-W-1, T-W-4, T-W-6, T-W-10, T-W-9, T-W-11, T-W-5, T-W-8, T-L-1M-1, M-3, M-2S-1, S-2, S-4, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
IM_2A_NM/04_W01
Student ma wiedzę w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych.
2,0Student nie ma wiedzy w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych.
3,0Student ma wiedzę w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych.
3,5Student ma poszerzoną wiedzę w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych.
4,0Student ma poszerzoną wiedzę w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych. Zna metody badań nanostrukturalnych powłok. Tłumaczy zjawiska przyczyniające sie do pojawiania się właściwości wynikających z nanostruktury.
4,5Student ma szeroką wiedzę w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych. Zna metody badań nanostrukturalnych powłok. Tłumaczy zjawiska przyczyniające sie do pojawiania się właściwości wynikających z nanostruktury.
5,0Student ma szeroką wiedzę w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych. Zna i wskazuje odpowiednie metody badań nanostrukturalnych powłok. Tłumaczy zjawiska przyczyniające się do pojawiania właściwości wynikających z nanostruktury.
IM_2A_NM/04_W02
Student ma wiedzę z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji .
2,0Student nie ma wiedzy z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji .
3,0Student ma wiedzę z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji .
3,5Student ma poszerzoną wiedzę z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji .
4,0Student ma szeroką wiedzę z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji.
4,5Student ma szeroką wiedzę z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji. Wskazuje technolgię do wytwarzania nanostrukturalnych powłok o zdefiniowanych właściwościach.
5,0Student ma bardzo szeroką wiedzę z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji. Wskazuje technolgię do wytwarzania nanostrukturalnych powłok o zdefiniowanych właściwościach.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
IM_2A_NM/04_U01
Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wskazać metodę ich badań i technologię ich wytwarzania.
2,0Student nie potrafi wskazać zakresu stosowania, nie potrafi scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wskazać metodę ich badań i technologię ich wytwarzania.
3,0Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wskazać metodę ich badań i technologię ich wytwarzania.
3,5Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wybrać metodę ich badań i technologię ich wytwarzania.
4,0Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wybrać i zastosować metodę ich badań, potrafi wybrać technologię ich wytwarzania.
4,5Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wybrać i zastosować metodę ich badań oraz dokonać wyboru technologii ich wytwarzania w stopniu zaawansowanym.
5,0Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wybrać i zastosować metodę ich badań oraz dokonać wyboru technologii ich wytwarzania w stopniu najbardziej zaawansowanym.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
IM_2A_NM/04_K01
Student nabywa kreatywną podstawę do pracy w zespole oraz świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.
2,0Student nie nabywa kreatywnej podstawy do pracy w zespole oraz świadomości potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.
3,0Student nabywa kreatywną podstawę do pracy w zespole oraz świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.
3,5Student nabywa kreatywną podstawę do pracy w zespole oraz świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.
4,0Student nabywa kreatywną podstawę do pracy w zespole oraz świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.
4,5Student nabywa kreatywną podstawę do pracy w zespole oraz świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.
5,0Student nabywa kreatywną podstawę do pracy w zespole oraz świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.

Literatura podstawowa

  1. Red. K.Kurzydłowski, M.Lewandowska, Nanomateriały inżynierskie konstrukcyjne i specjalne, PWN, Warszawa, 2010, I

Literatura dodatkowa

  1. Ed.H.S.Nalwa, Handbook of organic-inorganic hybrid materials and nanocomposites, American Scientific Publishers, Stevenson Ranch, USA, 2003, Vol. I & II
  2. Ed. C. Brechignac, P. Houdy, M. Lahmani, Nanomaterials and Nanochemistry, 2011

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Metody dyfrakcyjne w badaniach strukturalnych nanokompozytowych, w tym wielowarstwowych powłok. Badanie morfologii nanokompozytów metodami HRSEM i TEM. Nanoindentacja – wyznaczanie rozkładu twardości i modułu sprężystości nanokompozytowych powłok. Wytwarzanie multiwarstw metodą PVD. Wytwarzanie nanokompozytowych powłok metodą współosadzania nanoproszków w osnowie metalu oraz osnowie polimerowej. Wyznaczanie wpływu dodatków na potencjał zeta. Badanie wpływu wielkości cząstek na właściwości materiału. Wytwarzanie multiwarstw metodami generatywnymi. Badanie właściwości eksploatacyjnych wybranych nanostrukturalnych powłok.15
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Definicja i pojęcia związane ze stanem nanostrukturalnym. Zagadnienia szczególne dotyczące metodyki badań i oceny struktury nanokompozytowych powłok.8
T-W-2Terminologia związana z warstwami i powłokami nanostrukturalnymi.2
T-W-3Analiza zjawisk występujących w warunkach eksploatacji powłok nanostrukturalych.2
T-W-4Klasyfikacja nanokompozytowych warstw wierzchnich. Technologie wytwarzania nanostrukturanych powłok.6
T-W-5Mechaniczne i nanomechaniczne właściwości. Właściwości sprężyste, twardość, ciągliwość. Modelowanie.5
T-W-6Metodologia wytwarzania supertwardych nanostrukturalnych powłok. Multiwarstwy z nanometrycznym okresem. Nanokompozytowe warstwy. Metody syntezy. Ogólne prawa.6
T-W-7Struktura i właściwości nanokompozytowych powłok na bazie polimerów: nanowarstwowe umocnione nanocząstkami termoplastyczne kompozyty. Przewodzące nanokompozytowe powłoki polimerowe.3
T-W-8Powierzchnie superhydrofobowe, superhydrofilowe i zjawisko samooczyszczania.4
T-W-9Nanostrukturalne powłoki biologiczne: bakteriobójcze i bakteriostatyczne, biozgodne, tribokorozyjne na implanty2
T-W-10Właściwości eksploatacyjne nanostrukturalnych powłok.3
T-W-11Zastosowania i przykłady zastosowań nanostrukturalnych powłok w optyce, elektronice, przemyśle motoryzacyjnym, maszynowym, lotnictwie, przemyśle kosmicznym i energetyce.4
45

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach i zaliczeniu ćwiczeń laboratoryjnych.15
A-L-2Przygotowanie przygotowanie do ćwiczeń.22
A-L-3Udział w konsultacjach.2
39
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w wykładach45
A-W-2Przygotowanie do egzaminu pisemnego w oparciu o wskazaną literaturę i inne nośniki informacji.33
A-W-3Udział w konsultacjach2
A-W-4Udział w egzaminie.2
82
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIM_2A_NM/04_W01Student ma wiedzę w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIM_2A_W02Ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu budowy, struktury i morfologii materiałów niezbędną do projektowania nowoczesnych i zaawansowanych materiałów w tym biomateriałów i/lub wyrobów
IM_2A_W03Ma wiedzę z zakresu nowoczesnych i zaawansowanych metod charakteryzowania niezbędną do doboru metod badawczych i interpretacji wyników
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W02ma szczegółową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T2A_W04ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
T2A_W05ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów i pokrewnych dyscyplin naukowych
T2A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-2Student poznaje terminologię nanostrukturalnych powłok oraz zjawiska, które występują materiałach o strukturze nanometrycznej.
C-1Student uzyskuje wiedzę o budowie, strukturze, właściwościach, metodach badania i wytwarzania oraz zastosowaniach nanokompozytowych materiałów.
Treści programoweT-W-2Terminologia związana z warstwami i powłokami nanostrukturalnymi.
T-W-3Analiza zjawisk występujących w warunkach eksploatacji powłok nanostrukturalych.
T-W-7Struktura i właściwości nanokompozytowych powłok na bazie polimerów: nanowarstwowe umocnione nanocząstkami termoplastyczne kompozyty. Przewodzące nanokompozytowe powłoki polimerowe.
T-W-1Definicja i pojęcia związane ze stanem nanostrukturalnym. Zagadnienia szczególne dotyczące metodyki badań i oceny struktury nanokompozytowych powłok.
T-W-4Klasyfikacja nanokompozytowych warstw wierzchnich. Technologie wytwarzania nanostrukturanych powłok.
T-W-6Metodologia wytwarzania supertwardych nanostrukturalnych powłok. Multiwarstwy z nanometrycznym okresem. Nanokompozytowe warstwy. Metody syntezy. Ogólne prawa.
T-W-10Właściwości eksploatacyjne nanostrukturalnych powłok.
T-W-9Nanostrukturalne powłoki biologiczne: bakteriobójcze i bakteriostatyczne, biozgodne, tribokorozyjne na implanty
T-W-11Zastosowania i przykłady zastosowań nanostrukturalnych powłok w optyce, elektronice, przemyśle motoryzacyjnym, maszynowym, lotnictwie, przemyśle kosmicznym i energetyce.
T-W-5Mechaniczne i nanomechaniczne właściwości. Właściwości sprężyste, twardość, ciągliwość. Modelowanie.
T-W-8Powierzchnie superhydrofobowe, superhydrofilowe i zjawisko samooczyszczania.
T-L-1Metody dyfrakcyjne w badaniach strukturalnych nanokompozytowych, w tym wielowarstwowych powłok. Badanie morfologii nanokompozytów metodami HRSEM i TEM. Nanoindentacja – wyznaczanie rozkładu twardości i modułu sprężystości nanokompozytowych powłok. Wytwarzanie multiwarstw metodą PVD. Wytwarzanie nanokompozytowych powłok metodą współosadzania nanoproszków w osnowie metalu oraz osnowie polimerowej. Wyznaczanie wpływu dodatków na potencjał zeta. Badanie wpływu wielkości cząstek na właściwości materiału. Wytwarzanie multiwarstw metodami generatywnymi. Badanie właściwości eksploatacyjnych wybranych nanostrukturalnych powłok.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z użyciem środków audiowizualnych, tj. filmy dydaktyczne, prezentacje komputerowe.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne. Analiza wyników eksperymentów połączona z dyskusją dydaktyczną (okrągłego stołu). Prezentacje sprawozdań z przeprowadzonej analizy.
M-2Ćwiczenia laboratoryjne. Wykonywanie ekperymentów w laboratorium.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne : Na podstawie krótkich sprawdzianów wiedzy przygotowanej do ćwiczeń (9 sprawdzianów) student uzyskuje ocenę z ćwiczenia.
S-2Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne. Na podstawie wykonanych wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych oraz prezentacji sprawozdań w formie pisemnej i ustnej student uzyskuje zaliczenie ćwiczenia.
S-4Ocena podsumowująca: Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną z egzaminu (współczynnik wagi 1,0) oraz ćwiczeń laboratoryjnych (współczynnik wagi 0,6).
S-3Ocena formująca: Stawianie pytań problemowych podczas wykładu.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie ma wiedzy w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych.
3,0Student ma wiedzę w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych.
3,5Student ma poszerzoną wiedzę w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych.
4,0Student ma poszerzoną wiedzę w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych. Zna metody badań nanostrukturalnych powłok. Tłumaczy zjawiska przyczyniające sie do pojawiania się właściwości wynikających z nanostruktury.
4,5Student ma szeroką wiedzę w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych. Zna metody badań nanostrukturalnych powłok. Tłumaczy zjawiska przyczyniające sie do pojawiania się właściwości wynikających z nanostruktury.
5,0Student ma szeroką wiedzę w zakresie struktury i morfologii oraz właściwości nowoczesnych, zaawansowanych powłok i systemów powłokowych. Zna i wskazuje odpowiednie metody badań nanostrukturalnych powłok. Tłumaczy zjawiska przyczyniające się do pojawiania właściwości wynikających z nanostruktury.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIM_2A_NM/04_W02Student ma wiedzę z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji .
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIM_2A_W04Ma wiedzę z zakresu nowoczesnych technologii wytwarzania i przetwarzania materiałów niezbędną do projektowania procesu technologicznego i/lub wyrobu
IM_2A_W05Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu inżynierii materiałowej niezbędną do zrozumienia zaawansowanych procesów technologicznych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_W03ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
T2A_W04ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
T2A_W05ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych nowych osiągnięciach z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów i pokrewnych dyscyplin naukowych
T2A_W06ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych
Cel przedmiotuC-2Student poznaje terminologię nanostrukturalnych powłok oraz zjawiska, które występują materiałach o strukturze nanometrycznej.
C-1Student uzyskuje wiedzę o budowie, strukturze, właściwościach, metodach badania i wytwarzania oraz zastosowaniach nanokompozytowych materiałów.
Treści programoweT-W-2Terminologia związana z warstwami i powłokami nanostrukturalnymi.
T-W-3Analiza zjawisk występujących w warunkach eksploatacji powłok nanostrukturalych.
T-W-7Struktura i właściwości nanokompozytowych powłok na bazie polimerów: nanowarstwowe umocnione nanocząstkami termoplastyczne kompozyty. Przewodzące nanokompozytowe powłoki polimerowe.
T-W-1Definicja i pojęcia związane ze stanem nanostrukturalnym. Zagadnienia szczególne dotyczące metodyki badań i oceny struktury nanokompozytowych powłok.
T-W-4Klasyfikacja nanokompozytowych warstw wierzchnich. Technologie wytwarzania nanostrukturanych powłok.
T-W-6Metodologia wytwarzania supertwardych nanostrukturalnych powłok. Multiwarstwy z nanometrycznym okresem. Nanokompozytowe warstwy. Metody syntezy. Ogólne prawa.
T-W-10Właściwości eksploatacyjne nanostrukturalnych powłok.
T-W-9Nanostrukturalne powłoki biologiczne: bakteriobójcze i bakteriostatyczne, biozgodne, tribokorozyjne na implanty
T-W-11Zastosowania i przykłady zastosowań nanostrukturalnych powłok w optyce, elektronice, przemyśle motoryzacyjnym, maszynowym, lotnictwie, przemyśle kosmicznym i energetyce.
T-W-5Mechaniczne i nanomechaniczne właściwości. Właściwości sprężyste, twardość, ciągliwość. Modelowanie.
T-W-8Powierzchnie superhydrofobowe, superhydrofilowe i zjawisko samooczyszczania.
T-L-1Metody dyfrakcyjne w badaniach strukturalnych nanokompozytowych, w tym wielowarstwowych powłok. Badanie morfologii nanokompozytów metodami HRSEM i TEM. Nanoindentacja – wyznaczanie rozkładu twardości i modułu sprężystości nanokompozytowych powłok. Wytwarzanie multiwarstw metodą PVD. Wytwarzanie nanokompozytowych powłok metodą współosadzania nanoproszków w osnowie metalu oraz osnowie polimerowej. Wyznaczanie wpływu dodatków na potencjał zeta. Badanie wpływu wielkości cząstek na właściwości materiału. Wytwarzanie multiwarstw metodami generatywnymi. Badanie właściwości eksploatacyjnych wybranych nanostrukturalnych powłok.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z użyciem środków audiowizualnych, tj. filmy dydaktyczne, prezentacje komputerowe.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne. Analiza wyników eksperymentów połączona z dyskusją dydaktyczną (okrągłego stołu). Prezentacje sprawozdań z przeprowadzonej analizy.
M-2Ćwiczenia laboratoryjne. Wykonywanie ekperymentów w laboratorium.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie ma wiedzy z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji .
3,0Student ma wiedzę z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji .
3,5Student ma poszerzoną wiedzę z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji .
4,0Student ma szeroką wiedzę z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji.
4,5Student ma szeroką wiedzę z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji. Wskazuje technolgię do wytwarzania nanostrukturalnych powłok o zdefiniowanych właściwościach.
5,0Student ma bardzo szeroką wiedzę z zakresu technologii wytwarzania powłok nowej generacji. Wskazuje technolgię do wytwarzania nanostrukturalnych powłok o zdefiniowanych właściwościach.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIM_2A_NM/04_U01Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wskazać metodę ich badań i technologię ich wytwarzania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIM_2A_U13Potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować samokształcenie
IM_2A_U11Potrafi projektować wyrób z uwzględnieniem zadanych kryteriów użytkowych oraz z uwzględnieniem aspektów pozatechnicznych
IM_2A_U08Potrafi zaplanować oraz przeprowadzić symulację i pomiary właściwości materiałów i/lub procesów technologicznych i/lub wyrobów
IM_2A_U01Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągnąć wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie
IM_2A_U09Potrafi zaplanować proces badania wyrobu pod kątem właściwości użytkowych i cyklu życia oraz aspektów pozatechnicznych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_U01potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie
T2A_U02potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów
T2A_U05potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować proces samokształcenia
T2A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
T2A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
T2A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne
T2A_U10potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające także aspekty pozatechniczne
T2A_U11potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi
T2A_U12potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie studiowanego kierunku studiów
T2A_U14potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działali inżynierskich
T2A_U16potrafi zaproponować ulepszenia (usprawnienia) istniejących rozwiązań technicznych
T2A_U17potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację złożonych zadań inżynierskich, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadań nietypowych, uwzględniając ich aspekty pozatechniczne
T2A_U18potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
T2A_U19potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją, uwzględniającą aspekty pozatechniczne - zaprojektować złożone urządzenie, obiekt, system lub proces, związane z zakresem studiowanego kierunku studiów, oraz zrealizować ten projekt - co najmniej w części - używając właściwych metod, technik i narzędzi, w tym przystosowując do tego celu istniejące lub opracowując nowe narzędzia
Cel przedmiotuC-2Student poznaje terminologię nanostrukturalnych powłok oraz zjawiska, które występują materiałach o strukturze nanometrycznej.
C-1Student uzyskuje wiedzę o budowie, strukturze, właściwościach, metodach badania i wytwarzania oraz zastosowaniach nanokompozytowych materiałów.
Treści programoweT-W-2Terminologia związana z warstwami i powłokami nanostrukturalnymi.
T-W-3Analiza zjawisk występujących w warunkach eksploatacji powłok nanostrukturalych.
T-W-7Struktura i właściwości nanokompozytowych powłok na bazie polimerów: nanowarstwowe umocnione nanocząstkami termoplastyczne kompozyty. Przewodzące nanokompozytowe powłoki polimerowe.
T-W-1Definicja i pojęcia związane ze stanem nanostrukturalnym. Zagadnienia szczególne dotyczące metodyki badań i oceny struktury nanokompozytowych powłok.
T-W-4Klasyfikacja nanokompozytowych warstw wierzchnich. Technologie wytwarzania nanostrukturanych powłok.
T-W-6Metodologia wytwarzania supertwardych nanostrukturalnych powłok. Multiwarstwy z nanometrycznym okresem. Nanokompozytowe warstwy. Metody syntezy. Ogólne prawa.
T-W-10Właściwości eksploatacyjne nanostrukturalnych powłok.
T-W-9Nanostrukturalne powłoki biologiczne: bakteriobójcze i bakteriostatyczne, biozgodne, tribokorozyjne na implanty
T-W-11Zastosowania i przykłady zastosowań nanostrukturalnych powłok w optyce, elektronice, przemyśle motoryzacyjnym, maszynowym, lotnictwie, przemyśle kosmicznym i energetyce.
T-W-5Mechaniczne i nanomechaniczne właściwości. Właściwości sprężyste, twardość, ciągliwość. Modelowanie.
T-W-8Powierzchnie superhydrofobowe, superhydrofilowe i zjawisko samooczyszczania.
T-L-1Metody dyfrakcyjne w badaniach strukturalnych nanokompozytowych, w tym wielowarstwowych powłok. Badanie morfologii nanokompozytów metodami HRSEM i TEM. Nanoindentacja – wyznaczanie rozkładu twardości i modułu sprężystości nanokompozytowych powłok. Wytwarzanie multiwarstw metodą PVD. Wytwarzanie nanokompozytowych powłok metodą współosadzania nanoproszków w osnowie metalu oraz osnowie polimerowej. Wyznaczanie wpływu dodatków na potencjał zeta. Badanie wpływu wielkości cząstek na właściwości materiału. Wytwarzanie multiwarstw metodami generatywnymi. Badanie właściwości eksploatacyjnych wybranych nanostrukturalnych powłok.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z użyciem środków audiowizualnych, tj. filmy dydaktyczne, prezentacje komputerowe.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne. Analiza wyników eksperymentów połączona z dyskusją dydaktyczną (okrągłego stołu). Prezentacje sprawozdań z przeprowadzonej analizy.
M-2Ćwiczenia laboratoryjne. Wykonywanie ekperymentów w laboratorium.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne : Na podstawie krótkich sprawdzianów wiedzy przygotowanej do ćwiczeń (9 sprawdzianów) student uzyskuje ocenę z ćwiczenia.
S-2Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne. Na podstawie wykonanych wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych oraz prezentacji sprawozdań w formie pisemnej i ustnej student uzyskuje zaliczenie ćwiczenia.
S-4Ocena podsumowująca: Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną z egzaminu (współczynnik wagi 1,0) oraz ćwiczeń laboratoryjnych (współczynnik wagi 0,6).
S-3Ocena formująca: Stawianie pytań problemowych podczas wykładu.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi wskazać zakresu stosowania, nie potrafi scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wskazać metodę ich badań i technologię ich wytwarzania.
3,0Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wskazać metodę ich badań i technologię ich wytwarzania.
3,5Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wybrać metodę ich badań i technologię ich wytwarzania.
4,0Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wybrać i zastosować metodę ich badań, potrafi wybrać technologię ich wytwarzania.
4,5Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wybrać i zastosować metodę ich badań oraz dokonać wyboru technologii ich wytwarzania w stopniu zaawansowanym.
5,0Student potrafi wskazać zakres stosowania, scharakteryzować właściwości nanostrukturalnych powłok oraz wybrać i zastosować metodę ich badań oraz dokonać wyboru technologii ich wytwarzania w stopniu najbardziej zaawansowanym.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaIM_2A_NM/04_K01Student nabywa kreatywną podstawę do pracy w zespole oraz świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówIM_2A_K01Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy
IM_2A_K03Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu oraz ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje; rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego dokształcania się
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT2A_K01rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
T2A_K02ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
T2A_K05prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
T2A_K06potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy
Cel przedmiotuC-2Student poznaje terminologię nanostrukturalnych powłok oraz zjawiska, które występują materiałach o strukturze nanometrycznej.
C-1Student uzyskuje wiedzę o budowie, strukturze, właściwościach, metodach badania i wytwarzania oraz zastosowaniach nanokompozytowych materiałów.
Treści programoweT-W-2Terminologia związana z warstwami i powłokami nanostrukturalnymi.
T-W-3Analiza zjawisk występujących w warunkach eksploatacji powłok nanostrukturalych.
T-W-7Struktura i właściwości nanokompozytowych powłok na bazie polimerów: nanowarstwowe umocnione nanocząstkami termoplastyczne kompozyty. Przewodzące nanokompozytowe powłoki polimerowe.
T-W-1Definicja i pojęcia związane ze stanem nanostrukturalnym. Zagadnienia szczególne dotyczące metodyki badań i oceny struktury nanokompozytowych powłok.
T-W-4Klasyfikacja nanokompozytowych warstw wierzchnich. Technologie wytwarzania nanostrukturanych powłok.
T-W-6Metodologia wytwarzania supertwardych nanostrukturalnych powłok. Multiwarstwy z nanometrycznym okresem. Nanokompozytowe warstwy. Metody syntezy. Ogólne prawa.
T-W-10Właściwości eksploatacyjne nanostrukturalnych powłok.
T-W-9Nanostrukturalne powłoki biologiczne: bakteriobójcze i bakteriostatyczne, biozgodne, tribokorozyjne na implanty
T-W-11Zastosowania i przykłady zastosowań nanostrukturalnych powłok w optyce, elektronice, przemyśle motoryzacyjnym, maszynowym, lotnictwie, przemyśle kosmicznym i energetyce.
T-W-5Mechaniczne i nanomechaniczne właściwości. Właściwości sprężyste, twardość, ciągliwość. Modelowanie.
T-W-8Powierzchnie superhydrofobowe, superhydrofilowe i zjawisko samooczyszczania.
T-L-1Metody dyfrakcyjne w badaniach strukturalnych nanokompozytowych, w tym wielowarstwowych powłok. Badanie morfologii nanokompozytów metodami HRSEM i TEM. Nanoindentacja – wyznaczanie rozkładu twardości i modułu sprężystości nanokompozytowych powłok. Wytwarzanie multiwarstw metodą PVD. Wytwarzanie nanokompozytowych powłok metodą współosadzania nanoproszków w osnowie metalu oraz osnowie polimerowej. Wyznaczanie wpływu dodatków na potencjał zeta. Badanie wpływu wielkości cząstek na właściwości materiału. Wytwarzanie multiwarstw metodami generatywnymi. Badanie właściwości eksploatacyjnych wybranych nanostrukturalnych powłok.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z użyciem środków audiowizualnych, tj. filmy dydaktyczne, prezentacje komputerowe.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne. Analiza wyników eksperymentów połączona z dyskusją dydaktyczną (okrągłego stołu). Prezentacje sprawozdań z przeprowadzonej analizy.
M-2Ćwiczenia laboratoryjne. Wykonywanie ekperymentów w laboratorium.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne : Na podstawie krótkich sprawdzianów wiedzy przygotowanej do ćwiczeń (9 sprawdzianów) student uzyskuje ocenę z ćwiczenia.
S-2Ocena formująca: Ćwiczenia laboratoryjne. Na podstawie wykonanych wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych oraz prezentacji sprawozdań w formie pisemnej i ustnej student uzyskuje zaliczenie ćwiczenia.
S-4Ocena podsumowująca: Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną z egzaminu (współczynnik wagi 1,0) oraz ćwiczeń laboratoryjnych (współczynnik wagi 0,6).
S-3Ocena formująca: Stawianie pytań problemowych podczas wykładu.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie nabywa kreatywnej podstawy do pracy w zespole oraz świadomości potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.
3,0Student nabywa kreatywną podstawę do pracy w zespole oraz świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.
3,5Student nabywa kreatywną podstawę do pracy w zespole oraz świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.
4,0Student nabywa kreatywną podstawę do pracy w zespole oraz świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.
4,5Student nabywa kreatywną podstawę do pracy w zespole oraz świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.
5,0Student nabywa kreatywną podstawę do pracy w zespole oraz świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności.