Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Budownictwa i Architektury - Budownictwo (N1)
specjalność: Budownictwo Wodne

Sylabus przedmiotu Mechanika ogólna:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Budownictwo
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Mechanika ogólna
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Teorii Konstrukcji
Nauczyciel odpowiedzialny Agata Maryniak <Agata.Maryniak@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 5,0 ECTS (formy) 5,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
ćwiczenia audytoryjneA1 18 2,70,41zaliczenie
wykładyW1 27 2,30,59egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Fizyka, matematyka

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie z podstawowymi pojęciami w mechanice oraz zasadami statyki.
C-2Wykształcenie umiejętności wyznaczania reakcji w układach belkowych, ramowych i kratowych.
C-3Wykształcenie umiejętności wyznaczania sił w prętach kratownic.
C-4Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami z dziedziny kinematyki i dynamiki.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Działania na wektorach. Wektory składowe i wektor wypadkowy. Wektor w układzie współrzędnych. Statyka. Płaskie układy sił zbieżnych.2
T-A-2Statyka. Płaskie układy sił zbieżnych i równoległych. Wyznaczanie reakcji podpór w płaskich układach trzech sił zbieżnych.2
T-A-3Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążeń zewnętrzych. Wyznaczanie reakcji podporowych w belkach prostych i przegubowych.2
T-A-4Wznaczanie reakcji podporowych w ramach prostych i złożonych (przegubowych).2
T-A-5Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach metodą wycinania węzłów.2
T-A-6Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą przecięcia Rittera.2
T-A-7Kolokwium - 3 x 2 godz.6
18
wykłady
T-W-1Wprowadzenie: zasady zaliczenia przedmiotu, literatura. Wiadomości wstępne. Podstawowe pojęcia w mechanice. Prawa Newtona. Zasady statyki. Siły zewnętrzne i wewnętrzne. Stopnie swobody, więzy, podpory. Reakcje podpór na ciało. Równania równowagi dla płaskiego układu sił zbieżnych.3
T-W-2Moment siły względem punktu. Wypadkowa dwóch sił równoległych. Para sił. Redukcja dowolnej liczby par sił do wypadkowej pary sił. Redukcja siły do dowolnego punktu. Redukcja dowolnej liczby sił do danego punktu. Warunki równowagi dla dowolnego płaskiego układu sił.3
T-W-3Układ statycznie wyznaczalny (niewyznaczalny). Przestrzenne układy sił zbieżnych, równoległych i dowolnych. Wyznaczanie reakcji podporowych dla układów prętowych - belki proste.3
T-W-4Wyznaczanie wartości reakcji podporowych dla belek przegubowych.3
T-W-5Wyznaczanie wartości reakcji podoprowych dla ram prostych i przegubowych.3
T-W-6Płaski układ kratowy. Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą równoważenia węzłów.3
T-W-7Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą przekrojów (metodą Rittera).3
T-W-8Tarcie. Tarcie ślizgowe. Kinematyka punktu materialnego. Opis położenia punktu materialnego w układach współrzędnych.3
T-W-9Tor ruchu punktu metarialnego. Wektory predkości i przyspieszenia punktu. Ruch punktu po okręgu. Dynamika punktu materialnego. Ruch harmoniczny.3
27

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Udział w ćwiczeniach audytoryjnych18
A-A-2Przygotowanie teoretyczne do zajęć12
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań26
A-A-4Przygotowanie do kolokwiów25
81
wykłady
A-W-1Uczestnictwo w wykładach27
A-W-2Bieżące utrwalanie materiału20
A-W-3Przygotowanie do egzaminu19
A-W-4Egzamin3
69

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny z przykładami
M-2Ćwiczenia audytoryjne

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Ocena formująca w trakcie semestru z 3 kolokwiów na ćwiczeniach audytoryjnych
S-2Ocena podsumowująca: Ocena podsumowująca na egzaminie

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_1A_N1/B/03_W01
Wie jak wyznaczać reakcje w podporach układów belkowych, ramowych i kratowych
B_1A_W04T1A_W02, T1A_W03, T1A_W07InzA_W02, InzA_W05C-2, C-1T-W-4, T-W-3, T-W-1, T-W-2, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-W-5M-1, M-2S-2
B_1A_N1/B/03_W02
Wie jak wyznaczać siły wewnetrzne w prętach kratownic.
B_1A_W04T1A_W02, T1A_W03, T1A_W07InzA_W02, InzA_W05C-3T-W-6, T-A-5, T-A-6, T-W-7M-1, M-2S-2
B_1A_N1/B/03_W03
Zna podstawowe pojęcia z dziedziny kinematyki i dynamiki
B_1A_W04T1A_W02, T1A_W03, T1A_W07InzA_W02, InzA_W05C-4T-W-8, T-W-9M-1S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
B_1A_N1/B/03_U01
Potrafi wyznaczać reakcje w podporach ukladów belkowych, ramowych i kratowych
B_1A_U05T1A_U07, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U15InzA_U01, InzA_U02, InzA_U07C-2T-W-4, T-W-3, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-W-5M-1, M-2S-1
B_1A_N1/B/03_U02
Potrafi wyznaczać siły wewnętrzne w prętach kratownic
B_1A_U05T1A_U07, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U15InzA_U01, InzA_U02, InzA_U07C-3T-W-6, T-A-5, T-A-6, T-W-7M-1, M-2S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
B_1A_N1/B/03_W01
Wie jak wyznaczać reakcje w podporach układów belkowych, ramowych i kratowych
2,0Nie wie jak wyznaczać reakcje w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych
3,0Wie jak wyznaczać reakcje w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych
3,5
4,0
4,5
5,0
B_1A_N1/B/03_W02
Wie jak wyznaczać siły wewnetrzne w prętach kratownic.
2,0Student nie wie w jaki sposób wyznaczyć siły wewnętrzne w prętach kratownic.
3,0Student wie w jaki sposób wyznaczyć siły wewnętrzne w prętach kratownic. Może popełniać niewielkie błędy merytoryczne.
3,5
4,0
4,5
5,0
B_1A_N1/B/03_W03
Zna podstawowe pojęcia z dziedziny kinematyki i dynamiki
2,0Nie potrafi zdefiniować podstawowych pojęć z dziedziny kinematyki i dynamiki
3,0Potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dziedziny kinematyki i dynamiki
3,5
4,0
4,5
5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
B_1A_N1/B/03_U01
Potrafi wyznaczać reakcje w podporach ukladów belkowych, ramowych i kratowych
2,0Nie potrafi wyznaczać reakcji w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych.
3,0Potrafi wyznaczać reakcje w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych. Może popełniać drobne błędy rachunkowe
3,5
4,0
4,5
5,0
B_1A_N1/B/03_U02
Potrafi wyznaczać siły wewnętrzne w prętach kratownic
2,0Nie potrafi obliczać sił wewnętrznych w prętach kratownic płaskich metodą rownoważenia węzłów i przekrojów (Ritera)
3,0Potrafi obliczać siły wewnętrzne w prętach kratownic płaskich metodą wycinania węzłów i przekrojów Ritera. Może popełniać drobne błędy rachunkowe
3,5
4,0
4,5
5,0

Literatura podstawowa

  1. Leyko J., Mechanika ogólna, Tom I-II, PWN
  2. Misiak J., Mechanika ogólna, Tom I-II, PWN
  3. Engel Z., Giergiel J., Mechanika ogólna, Tom I-II, PWN
  4. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, PWN
  5. Leyko J., Szmelter J., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, Tom I-II, PWN
  6. Nizioł J., Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, PWN
  7. Misiak J., Zadania z mechaniki ogólnej, Tom I-III, WNT, Warszawa, 2005

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Działania na wektorach. Wektory składowe i wektor wypadkowy. Wektor w układzie współrzędnych. Statyka. Płaskie układy sił zbieżnych.2
T-A-2Statyka. Płaskie układy sił zbieżnych i równoległych. Wyznaczanie reakcji podpór w płaskich układach trzech sił zbieżnych.2
T-A-3Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążeń zewnętrzych. Wyznaczanie reakcji podporowych w belkach prostych i przegubowych.2
T-A-4Wznaczanie reakcji podporowych w ramach prostych i złożonych (przegubowych).2
T-A-5Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach metodą wycinania węzłów.2
T-A-6Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą przecięcia Rittera.2
T-A-7Kolokwium - 3 x 2 godz.6
18

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Wprowadzenie: zasady zaliczenia przedmiotu, literatura. Wiadomości wstępne. Podstawowe pojęcia w mechanice. Prawa Newtona. Zasady statyki. Siły zewnętrzne i wewnętrzne. Stopnie swobody, więzy, podpory. Reakcje podpór na ciało. Równania równowagi dla płaskiego układu sił zbieżnych.3
T-W-2Moment siły względem punktu. Wypadkowa dwóch sił równoległych. Para sił. Redukcja dowolnej liczby par sił do wypadkowej pary sił. Redukcja siły do dowolnego punktu. Redukcja dowolnej liczby sił do danego punktu. Warunki równowagi dla dowolnego płaskiego układu sił.3
T-W-3Układ statycznie wyznaczalny (niewyznaczalny). Przestrzenne układy sił zbieżnych, równoległych i dowolnych. Wyznaczanie reakcji podporowych dla układów prętowych - belki proste.3
T-W-4Wyznaczanie wartości reakcji podporowych dla belek przegubowych.3
T-W-5Wyznaczanie wartości reakcji podoprowych dla ram prostych i przegubowych.3
T-W-6Płaski układ kratowy. Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą równoważenia węzłów.3
T-W-7Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą przekrojów (metodą Rittera).3
T-W-8Tarcie. Tarcie ślizgowe. Kinematyka punktu materialnego. Opis położenia punktu materialnego w układach współrzędnych.3
T-W-9Tor ruchu punktu metarialnego. Wektory predkości i przyspieszenia punktu. Ruch punktu po okręgu. Dynamika punktu materialnego. Ruch harmoniczny.3
27

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Udział w ćwiczeniach audytoryjnych18
A-A-2Przygotowanie teoretyczne do zajęć12
A-A-3Samodzielne rozwiązywanie zadań26
A-A-4Przygotowanie do kolokwiów25
81
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestnictwo w wykładach27
A-W-2Bieżące utrwalanie materiału20
A-W-3Przygotowanie do egzaminu19
A-W-4Egzamin3
69
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaB_1A_N1/B/03_W01Wie jak wyznaczać reakcje w podporach układów belkowych, ramowych i kratowych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_W04Ma wiedzę z mechaniki ogólnej i wytrzymałości materiałów
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W02ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T1A_W03ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
InzA_W05zna typowe technologie inżynierskie w zakresie studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-2Wykształcenie umiejętności wyznaczania reakcji w układach belkowych, ramowych i kratowych.
C-1Zapoznanie z podstawowymi pojęciami w mechanice oraz zasadami statyki.
Treści programoweT-W-4Wyznaczanie wartości reakcji podporowych dla belek przegubowych.
T-W-3Układ statycznie wyznaczalny (niewyznaczalny). Przestrzenne układy sił zbieżnych, równoległych i dowolnych. Wyznaczanie reakcji podporowych dla układów prętowych - belki proste.
T-W-1Wprowadzenie: zasady zaliczenia przedmiotu, literatura. Wiadomości wstępne. Podstawowe pojęcia w mechanice. Prawa Newtona. Zasady statyki. Siły zewnętrzne i wewnętrzne. Stopnie swobody, więzy, podpory. Reakcje podpór na ciało. Równania równowagi dla płaskiego układu sił zbieżnych.
T-W-2Moment siły względem punktu. Wypadkowa dwóch sił równoległych. Para sił. Redukcja dowolnej liczby par sił do wypadkowej pary sił. Redukcja siły do dowolnego punktu. Redukcja dowolnej liczby sił do danego punktu. Warunki równowagi dla dowolnego płaskiego układu sił.
T-A-2Statyka. Płaskie układy sił zbieżnych i równoległych. Wyznaczanie reakcji podpór w płaskich układach trzech sił zbieżnych.
T-A-3Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążeń zewnętrzych. Wyznaczanie reakcji podporowych w belkach prostych i przegubowych.
T-A-4Wznaczanie reakcji podporowych w ramach prostych i złożonych (przegubowych).
T-W-5Wyznaczanie wartości reakcji podoprowych dla ram prostych i przegubowych.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z przykładami
M-2Ćwiczenia audytoryjne
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Ocena podsumowująca na egzaminie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie wie jak wyznaczać reakcje w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych
3,0Wie jak wyznaczać reakcje w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaB_1A_N1/B/03_W02Wie jak wyznaczać siły wewnetrzne w prętach kratownic.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_W04Ma wiedzę z mechaniki ogólnej i wytrzymałości materiałów
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W02ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T1A_W03ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
InzA_W05zna typowe technologie inżynierskie w zakresie studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-3Wykształcenie umiejętności wyznaczania sił w prętach kratownic.
Treści programoweT-W-6Płaski układ kratowy. Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą równoważenia węzłów.
T-A-5Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach metodą wycinania węzłów.
T-A-6Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą przecięcia Rittera.
T-W-7Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą przekrojów (metodą Rittera).
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z przykładami
M-2Ćwiczenia audytoryjne
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Ocena podsumowująca na egzaminie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie wie w jaki sposób wyznaczyć siły wewnętrzne w prętach kratownic.
3,0Student wie w jaki sposób wyznaczyć siły wewnętrzne w prętach kratownic. Może popełniać niewielkie błędy merytoryczne.
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaB_1A_N1/B/03_W03Zna podstawowe pojęcia z dziedziny kinematyki i dynamiki
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_W04Ma wiedzę z mechaniki ogólnej i wytrzymałości materiałów
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W02ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
T1A_W03ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
InzA_W05zna typowe technologie inżynierskie w zakresie studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-4Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami z dziedziny kinematyki i dynamiki.
Treści programoweT-W-8Tarcie. Tarcie ślizgowe. Kinematyka punktu materialnego. Opis położenia punktu materialnego w układach współrzędnych.
T-W-9Tor ruchu punktu metarialnego. Wektory predkości i przyspieszenia punktu. Ruch punktu po okręgu. Dynamika punktu materialnego. Ruch harmoniczny.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z przykładami
Sposób ocenyS-2Ocena podsumowująca: Ocena podsumowująca na egzaminie
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie potrafi zdefiniować podstawowych pojęć z dziedziny kinematyki i dynamiki
3,0Potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dziedziny kinematyki i dynamiki
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaB_1A_N1/B/03_U01Potrafi wyznaczać reakcje w podporach ukladów belkowych, ramowych i kratowych
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_U05Potrafi poprawnie wybrać narzędzia (analityczne bądź numeryczne) do rozwiązywania problemów analizy, projektowania, wykonawstwa elementów konstrukcji oraz obiektów budowlanych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
T1A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
T1A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
T1A_U15potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U01potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
InzA_U02potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
InzA_U07potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-2Wykształcenie umiejętności wyznaczania reakcji w układach belkowych, ramowych i kratowych.
Treści programoweT-W-4Wyznaczanie wartości reakcji podporowych dla belek przegubowych.
T-W-3Układ statycznie wyznaczalny (niewyznaczalny). Przestrzenne układy sił zbieżnych, równoległych i dowolnych. Wyznaczanie reakcji podporowych dla układów prętowych - belki proste.
T-A-2Statyka. Płaskie układy sił zbieżnych i równoległych. Wyznaczanie reakcji podpór w płaskich układach trzech sił zbieżnych.
T-A-3Równania równowagi statycznej. Rodzaje obciążeń zewnętrzych. Wyznaczanie reakcji podporowych w belkach prostych i przegubowych.
T-A-4Wznaczanie reakcji podporowych w ramach prostych i złożonych (przegubowych).
T-W-5Wyznaczanie wartości reakcji podoprowych dla ram prostych i przegubowych.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z przykładami
M-2Ćwiczenia audytoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca w trakcie semestru z 3 kolokwiów na ćwiczeniach audytoryjnych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie potrafi wyznaczać reakcji w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych.
3,0Potrafi wyznaczać reakcje w podporach płaskich układów belkowych, ramowych i kratowych. Może popełniać drobne błędy rachunkowe
3,5
4,0
4,5
5,0
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaB_1A_N1/B/03_U02Potrafi wyznaczać siły wewnętrzne w prętach kratownic
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówB_1A_U05Potrafi poprawnie wybrać narzędzia (analityczne bądź numeryczne) do rozwiązywania problemów analizy, projektowania, wykonawstwa elementów konstrukcji oraz obiektów budowlanych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
T1A_U08potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
T1A_U09potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
T1A_U15potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U01potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
InzA_U02potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
InzA_U07potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
Cel przedmiotuC-3Wykształcenie umiejętności wyznaczania sił w prętach kratownic.
Treści programoweT-W-6Płaski układ kratowy. Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą równoważenia węzłów.
T-A-5Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach metodą wycinania węzłów.
T-A-6Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą przecięcia Rittera.
T-W-7Wyznaczanie sił w prętach kratownicy metodą przekrojów (metodą Rittera).
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z przykładami
M-2Ćwiczenia audytoryjne
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena formująca w trakcie semestru z 3 kolokwiów na ćwiczeniach audytoryjnych
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Nie potrafi obliczać sił wewnętrznych w prętach kratownic płaskich metodą rownoważenia węzłów i przekrojów (Ritera)
3,0Potrafi obliczać siły wewnętrzne w prętach kratownic płaskich metodą wycinania węzłów i przekrojów Ritera. Może popełniać drobne błędy rachunkowe
3,5
4,0
4,5
5,0