| Pole | KOD | Znaczenie kodu |
|---|
| Zamierzone efekty kształcenia | I_2A_D19/O/1-2_U01 | Student potrafi samodzielnie rozpoznać rodzaj sytuacji decyzyjnej i dobrać odpowiedni model matematyczny, wyznaczyć zmienne decyzyjne i dokonać identyfikacji współczynników modelu na podstawie danych, wykorzystać narzędzia komputerowe do i rozwiązywania problemów optymalizacyjnych oraz dokonać interpretacji otrzymanych wyników. |
|---|
| Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | I_2A_U04 | Potrafi wybrać, krytycznie ocenić przydatność i zastosować metodę i narzędzia rozwiązania złożonego zadania inżynierskiego |
|---|
| I_2A_U10 | Potrafi wykorzystywać oprogramowanie wspomagające rozwiązywanie wybranych problemów |
| I_2A_U05 | Potrafi prawidłowo zaplanować, przeprowadzić eksperyment badawczy, dokonać analizy i prezentacji uzyskanych wyników |
| Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | T2A_U08 | potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski |
|---|
| T2A_U09 | potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne |
| T2A_U11 | potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi |
| T2A_U12 | potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych osiągnięć (technik i technologii) w zakresie studiowanego kierunku studiów |
| T2A_U16 | potrafi zaproponować ulepszenia (usprawnienia) istniejących rozwiązań technicznych |
| T2A_U17 | potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację złożonych zadań inżynierskich, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadań nietypowych, uwzględniając ich aspekty pozatechniczne |
| T2A_U18 | potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy |
| Cel przedmiotu | C-2 | Kształtowanie umiejętności rozpoznania sytuacji decyzyjnej i właściwego doboru modelu optymalizacyjnego, poszukiwania rozwiązań optymalnych oraz interpretacji otrzymanych wyników i ewentualnej interakcji z decydentem |
|---|
| Treści programowe | T-L-1 | Rozwiązywanie zadań optymalizacyjnych za pomocą programu PROTASS2, dotyczących: programowania liniowego (PL) metodą SIMPLEKS, programowania w liczbach całkowitych, problemów przydziału oraz zagadnienia trensportowego, WPL za pomocą programowania celowego, metody STEM. |
|---|
| Metody nauczania | M-3 | Ćwiczenia laboratoryjne polegają na grupowym lub indywidualnym budowaniu modeli optymalizacyjnych dla różnych sytuacji decyzyjnych, poszukiwaniu rozwiązań optymalnych z wykorzystaniem oprogramowania oraz interpretacji otrzymanych rozwiązań. |
|---|
| Sposób oceny | S-1 | Ocena podsumowująca: Kolokwium sprawdzające umiejętność budowania właściwych modeli programowania matematycznego do różnych sytacji decyzyjnych oraz posługiwania się dostępnym oprogramowaniem do wspomagania modelowania i rozwiązywania problemów optymalizacyjnych |
|---|
| Kryteria oceny | Ocena | Kryterium oceny |
|---|
| 2,0 | |
| 3,0 | Student potrafi wykorzystać wskazane przez nauczyciela metody i narzędzia informatyczne do rozwiązywania problemów decyzyjnych jednokryterialnych, ułożyć odpowiedni model matematyczny, znaleźć jego rozwiązanie. |
| 3,5 | |
| 4,0 | |
| 4,5 | |
| 5,0 | |