ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2013/2014 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Mechanika i budowa maszyn (N2) / komputerowo wspomagane projektowanie i wytwarzanie maszyn / Sylabus przedmiotu - Projektowanie urządzeń mechatronicznych I

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechanika i budowa maszyn (N2)
specjalność: komputerowo wspomagane projektowanie i wytwarzanie maszyn

Sylabus przedmiotu Projektowanie urządzeń mechatronicznych I:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Mechanika i budowa maszyn
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister
Obszary studiów	nauk technicznych
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Projektowanie urządzeń mechatronicznych I
Specjalność	urządzenia mechatroniczne
Jednostka prowadząca	Instytut Technologii Mechanicznej
Nauczyciel odpowiedzialny	Mirosław Pajor <Miroslaw.Pajor@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	4,0	ECTS (formy)	4,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
projekty	P	1	8	1,8	0,44	zaliczenie
wykłady	W	1	10	2,2	0,56	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Zaliczenie przedmiotów podstawowych i kierunkowych: matematyka, mechanika, wytrzymałość materiałów, podstawy konstrukcji maszyn, mechatronika.
W-2	Umiejętność posługiwania się na poziomie średniozaawansowanym systemami wspomagania komputerowego: SolidWorks, Matlab-Simulink.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Poszerzenie wiedzy na temat zasad formułowania założeń konstrukcyjnych i metodologii projektowania układów mechatronicznych. Pondato zdobycie rozszerzonej wiedzy na temat projektowania komponentów złożonego układu mechatronicznego oraz budowy ich modeli symulacyjnych dla celów projektowych na przykładzie obrabiarki CNC.
C-2	Zdobycie zaawansowanych praktycznych umiejętności projektowania elementów złożonego systemu mechatronicznego na przykładzie projektowym wybranych komponentów obrabiarek CNC. Ponadto zdobycie praktycznych umiejętności modelowania wybranych własności projektowanych elementów dla potrzeb badań symulacyjnych ich działania w projektowanym systemie. Zdobycie umiejętności przygotowania odpowiedniej dokumentacji konstrukcyjnej i informacyjnej projektowanego układu mechatronicznego.
C-3	Rozwijanie umiejętności pracy w zespole.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
projekty
T-P-1	Projektowanie konstrukcji złożonego urządzenia mechatronicznego	3
T-P-2	Budowa modeli symulacyjnych wybranych zespołów projektowanej konstrukcji. Badania symulacyjne z zastosowaniem opracowanych modeli.	3
T-P-3	Opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej	2
		8
wykłady
T-W-1	Wprowadzenie. Metodologia projektowania w ujęciu mechatronicznym. Kryteria projektowo-konstrukcyjne w ujęciu mechatronicznym.	1
T-W-2	Projektowanie układu korpusowego, obliczenia sztywności statycznej i własności dynamicznych.	2
T-W-3	Projektowanie układów prowadnicowych (ślizgowych i tocznych), oprzyrządowanie mechatroniczne układów ruchów posuwowych maszyn, śruby pociągowe, elementy techniki przemieszczeń liniowych, modele symulacyjne.	2
T-W-4	Dobór napędów: obliczenia i dobór silników napędowych maszyn, bilans mocy układów napędowych maszyn, silniki obrotowe i liniowe, układy pomiaru pozycji i prędkości układy mechatroniczne w systemach napędowych, modele symulacyjne.	2
T-W-5	Projektowanie układów wrzecionowych maszyn, elektrowrzeciona i ich budowa, oprzyrządowanie mechatroniczne układów wrzecionowych.	1
T-W-6	Projektowanie systemów przekładniowych maszyn, oprzyrządowanie mechatroniczne systemów przekładniowych maszyn.	1
T-W-7	Dodatkowe wyposarzenie maszyn: magazyny narzędzi, automatyczna wymiana przedmiotów obrabianych, elementy automatyki obrabiarkowej.	1
		10

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
projekty
A-P-1	Uczestnictwo w zajęciach	8
A-P-2	Konsultacje	5
A-P-3	Samodzielna praca nad realizacją projektu	30
A-P-4	Przygotowanie sprawozdania z prac projektowych	10
		53
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach	10
A-W-2	Konsultacje	5
A-W-3	Samodzielne studiowanie literatury	30
A-W-4	Przygotowanie się do egzaminu	20
		65

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny
M-2	Ćwiczenia projektowe z użyciem wspomagania komputerowego
M-3	Prezentacja etapów realizacji projektu w formie multimedialnej

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Ocena końcowa, wystawiana na podstawie sprawdzianu pisemnego stanu wiedzy przekazanej na wykładzie i zdobytej samodzielnie.
S-2	Ocena formująca: Ocena analityczna - na podstawie oceny kolejnych sprawozdań z poszczególnych etapów procesu projektowania stanowiących logiczną kontynuację, których zakończeniem jest kompletne opracowanie.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_2A_UM/02_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien prawidłowo kojarzyć w jaki sposób może wykorzystać posiadaną wiedzę szczegółową ( z mechaniki, wytrzymałości materiałów, podstaw konstrukcji maszyn, mechatroniki) do realizacji zadań projektowych złożonych układów mechatronicznych. Powinien również umieć precyzyjnie formułować wymagania i cele stawiane przed projektowaną konstrukcją. Znać techniki modelowania konstrukcji stosowane na etapie projektowania oraz prowadzić niezbędne badania symulacyjne z zastosowaniem tych modeli.	MBM_2A_W04, MBM_2A_W05, MBM_2A_W06, MBM_2A_W10	T2A_W03, T2A_W04, T2A_W07	C-1	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7	M-1	S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_2A_UM/02_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien praktycznie umieć zaprojektować złożony układ mechatroniczny na zaawansowanym poziomie. Ponadto powinień umieć zbudować model symulacyjne wybranych cech projektowanej konstrukcji i dokonawać oceny tych cech na podstawie badań symulacyjnych. Powinien również umieć poprawnie stosować techniczny język opisu projektowanego układu oraz sporządzać dokumentację techniczną i materiały prezentacyjne.	MBM_2A_U02, MBM_2A_U08, MBM_2A_U09, MBM_2A_U10, MBM_2A_U17, MBM_2A_U18	T2A_U02, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U10, T2A_U17, T2A_U18	C-2	T-P-1, T-P-2, T-P-3	M-2	S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_2A_UM/02_K01 Realizując ćwiczenia projektowe w 3-4 osobowym zespole student nabywa umiejętności pracy w grupie.	MBM_2A_K03, MBM_2A_K04, MBM_2A_K05	T2A_K03, T2A_K04, T2A_K05	C-3	T-P-1, T-P-2, T-P-3	M-3	S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_2A_UM/02_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien prawidłowo kojarzyć w jaki sposób może wykorzystać posiadaną wiedzę szczegółową ( z mechaniki, wytrzymałości materiałów, podstaw konstrukcji maszyn, mechatroniki) do realizacji zadań projektowych złożonych układów mechatronicznych. Powinien również umieć precyzyjnie formułować wymagania i cele stawiane przed projektowaną konstrukcją. Znać techniki modelowania konstrukcji stosowane na etapie projektowania oraz prowadzić niezbędne badania symulacyjne z zastosowaniem tych modeli.	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student wykazuje elementarne zrozumienie problemów z zakresu projektowania układów mechatronicznych, jednak z trudem kojarzy jak może tę wiedzę wykorzystać. Popełnia liczne błędy posługując się technicznym językiem opisu problemów projektowych. Wykazuje elementarną znajomość zasad projektowania i doboru komponentów układów mechatronicznych, jednak nie do końca je rozumie i popełnia liczne błędy w ich interpretacji. Z trudem wytycza cele i formułuje wymagania dla procesy projektowego. Ma braki w wiedzy z zakresu modelowania projektowanego układu i prowadzenia badań symulacyjnych.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student rozumie problemy z zakresu projektowania układów mechatronicznych, kojarzy jak może tę wiedzę wykorzystać. Popełnia drobne błędy posługując się technicznym językiem opisu problemów projektowych. Wykazuje znajomość zasad projektowania i doboru komponentów układów mechatronicznych, rozumie je i popełnia nieliczne błędy w ich interpretacji. Potrafi wytyczać cele i formułować wymagania dla procesy projektowego. Posiada więdzę z zakresu modelowania i symulacji cech konstrukcyjnych niezbędną do prowadzenia procesu projektowego.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim, między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student rozumie zaawansowane problemy z zakresu projektowania układów mechatronicznych, biegle kojarzy jak może tę wiedzę wykorzystać. Biegle posługując się technicznym językiem opisu problemów projektowych. Wykazuje biegłą znajomość zasad projektowania i doboru komponentów układów mechatronicznych, bardzo dobrze je rozumie i interpretuje. Potrafi wytyczać cele, formułować wymagania dla procesy projektowego i budować śmiałe wizje nowych rozwiązań konstrukcyjnych. Biegle opanował techniki modelowania i symulacji wybranych cech projektowanej konstrukcji. Potrafi dokonać ich krytycznej oceny i wyciągać na tej podstawie właściwe wnioski projektowe.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_2A_UM/02_U01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien praktycznie umieć zaprojektować złożony układ mechatroniczny na zaawansowanym poziomie. Ponadto powinień umieć zbudować model symulacyjne wybranych cech projektowanej konstrukcji i dokonawać oceny tych cech na podstawie badań symulacyjnych. Powinien również umieć poprawnie stosować techniczny język opisu projektowanego układu oraz sporządzać dokumentację techniczną i materiały prezentacyjne.	2,0	Student ma istotne braki w przygotowaniu teoretycznym. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy praktycznie. Nie potrafi poprawnie rozwiązywać zadań z zakresu projektowania układów mechatronicznych.
	3,0	Student rozwiązuje proste zadania projektowe lecz wymaga stałego nadzoru i korygowania jego poczynań. Ma problemy z prawidłowym omówieniem i zaprezentowaniem projektu. Robi liczne błędy w procesie modelowania i symulacji cech projektowanej konstrukcji.
	3,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i praktycznego zastosowania nabytej wiedzy w procesie projektowym. Problemy projektowe najczęściej rozwiązuje poprawnie. W stopniu dobrym opanował terminologię i potrafi omawiać i prezentować realizowany projekt. Potrafi w zdowalającym stopniu wykorzystywać właściwe techniki komputerowe. Potrafi budować modele projektowanej konstrukcji, prowadzić badania symulacyjne i interpretować ich wyniki.
	4,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma wysokie umiejętności kojarzenia i praktycznego zastosowania nabytej wiedzy dla potrzeb procesu projektowania. Problemy projektowe rozwiązuje poprawnie, nie wymaga ingerencji. Wykazuje dodatkową aktywność oraz chętnie rozwiązuje trudniejsze problemy. Biegle wykorzystuje właściwe techniki komputerowe. Praktyczne ćwiczenia projektowe realizuje wzorowo, w sposób aktywny pracując w zespole. Bardzo dobrze omawia i prezentuje efekty prac projektowych. Wykazuje biegłą znajpmość technik badań symulacyjnych. Potrafi bezbłędnie interpretować wyniki symulacji i wyciągać konstruktywne wnioski.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
MBM_2A_UM/02_K01 Realizując ćwiczenia projektowe w 3-4 osobowym zespole student nabywa umiejętności pracy w grupie.	2,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, nie angażuje się w pracy zespołu.
	3,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, realizuje proste prace zlecone mu przez innych członków zespołu, wymaga stałego nadzoru.
	3,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami.
	4,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Pomaga innym członkom zespołu w realizacji ich zadań. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami. Jest kreatywny chętny do współpracy i wykazuje cechy lidera zespołu.

Literatura podstawowa

L.T. Wrotny, Projektowanie obrabiarek, WNT, Warszawa, 1986, 2
K.Marchelek, Dynamika obrabiarek, WNT, Warszawa, 1991, 2
J.Honczarenko, Obrabiarki sterowane numerycznie, WNT, Warszawa, 2008
S. Suk-Hwan i inni, Theory and design of CNC systems, Springer, 2008

Literatura dodatkowa

J.Kosmol, Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem, WNT, Warszawa, 1995
J.Honczarenko, Elastyczna automatyzacja wytwarzania, WNT, Warszawa, 2000

Treści programowe - projekty

KOD	Treść programowa	Godziny
T-P-1	Projektowanie konstrukcji złożonego urządzenia mechatronicznego	3
T-P-2	Budowa modeli symulacyjnych wybranych zespołów projektowanej konstrukcji. Badania symulacyjne z zastosowaniem opracowanych modeli.	3
T-P-3	Opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej	2
		8

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Wprowadzenie. Metodologia projektowania w ujęciu mechatronicznym. Kryteria projektowo-konstrukcyjne w ujęciu mechatronicznym.	1
T-W-2	Projektowanie układu korpusowego, obliczenia sztywności statycznej i własności dynamicznych.	2
T-W-3	Projektowanie układów prowadnicowych (ślizgowych i tocznych), oprzyrządowanie mechatroniczne układów ruchów posuwowych maszyn, śruby pociągowe, elementy techniki przemieszczeń liniowych, modele symulacyjne.	2
T-W-4	Dobór napędów: obliczenia i dobór silników napędowych maszyn, bilans mocy układów napędowych maszyn, silniki obrotowe i liniowe, układy pomiaru pozycji i prędkości układy mechatroniczne w systemach napędowych, modele symulacyjne.	2
T-W-5	Projektowanie układów wrzecionowych maszyn, elektrowrzeciona i ich budowa, oprzyrządowanie mechatroniczne układów wrzecionowych.	1
T-W-6	Projektowanie systemów przekładniowych maszyn, oprzyrządowanie mechatroniczne systemów przekładniowych maszyn.	1
T-W-7	Dodatkowe wyposarzenie maszyn: magazyny narzędzi, automatyczna wymiana przedmiotów obrabianych, elementy automatyki obrabiarkowej.	1
		10

Formy aktywności - projekty

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-P-1	Uczestnictwo w zajęciach	8
A-P-2	Konsultacje	5
A-P-3	Samodzielna praca nad realizacją projektu	30
A-P-4	Przygotowanie sprawozdania z prac projektowych	10
		53

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach	10
A-W-2	Konsultacje	5
A-W-3	Samodzielne studiowanie literatury	30
A-W-4	Przygotowanie się do egzaminu	20
		65

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_2A_UM/02_W01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien prawidłowo kojarzyć w jaki sposób może wykorzystać posiadaną wiedzę szczegółową ( z mechaniki, wytrzymałości materiałów, podstaw konstrukcji maszyn, mechatroniki) do realizacji zadań projektowych złożonych układów mechatronicznych. Powinien również umieć precyzyjnie formułować wymagania i cele stawiane przed projektowaną konstrukcją. Znać techniki modelowania konstrukcji stosowane na etapie projektowania oraz prowadzić niezbędne badania symulacyjne z zastosowaniem tych modeli.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_2A_W04	ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w kluczowych zagadnieniach kierunku MiBM takich jak: konstrukcja maszyn, techniki wytwarzania, automatyzacja, metrologia, eksploatacja maszyn, energetyka
	MBM_2A_W05	ma szczegółową wiedzę dotyczącą konstrukcji, eksploatacji i obliczeń dotyczących maszyn o różnym stopniu złożoności
	MBM_2A_W06	ma szczegółową wiedzę w zakresie opracowania dokumentacji konstrukcyjnej, technologicznej i eksploatacyjnej
	MBM_2A_W10	zna podstawowe metody i techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań w zakresie konstruowania, pomiarów, projektowania technologii i eksploatacji
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_W03	ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W04	ma podbudowaną teoretycznie szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T2A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Poszerzenie wiedzy na temat zasad formułowania założeń konstrukcyjnych i metodologii projektowania układów mechatronicznych. Pondato zdobycie rozszerzonej wiedzy na temat projektowania komponentów złożonego układu mechatronicznego oraz budowy ich modeli symulacyjnych dla celów projektowych na przykładzie obrabiarki CNC.
Treści programowe	T-W-1	Wprowadzenie. Metodologia projektowania w ujęciu mechatronicznym. Kryteria projektowo-konstrukcyjne w ujęciu mechatronicznym.
	T-W-2	Projektowanie układu korpusowego, obliczenia sztywności statycznej i własności dynamicznych.
	T-W-3	Projektowanie układów prowadnicowych (ślizgowych i tocznych), oprzyrządowanie mechatroniczne układów ruchów posuwowych maszyn, śruby pociągowe, elementy techniki przemieszczeń liniowych, modele symulacyjne.
	T-W-4	Dobór napędów: obliczenia i dobór silników napędowych maszyn, bilans mocy układów napędowych maszyn, silniki obrotowe i liniowe, układy pomiaru pozycji i prędkości układy mechatroniczne w systemach napędowych, modele symulacyjne.
	T-W-5	Projektowanie układów wrzecionowych maszyn, elektrowrzeciona i ich budowa, oprzyrządowanie mechatroniczne układów wrzecionowych.
	T-W-6	Projektowanie systemów przekładniowych maszyn, oprzyrządowanie mechatroniczne systemów przekładniowych maszyn.
	T-W-7	Dodatkowe wyposarzenie maszyn: magazyny narzędzi, automatyczna wymiana przedmiotów obrabianych, elementy automatyki obrabiarkowej.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Ocena końcowa, wystawiana na podstawie sprawdzianu pisemnego stanu wiedzy przekazanej na wykładzie i zdobytej samodzielnie.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student wykazuje elementarne zrozumienie problemów z zakresu projektowania układów mechatronicznych, jednak z trudem kojarzy jak może tę wiedzę wykorzystać. Popełnia liczne błędy posługując się technicznym językiem opisu problemów projektowych. Wykazuje elementarną znajomość zasad projektowania i doboru komponentów układów mechatronicznych, jednak nie do końca je rozumie i popełnia liczne błędy w ich interpretacji. Z trudem wytycza cele i formułuje wymagania dla procesy projektowego. Ma braki w wiedzy z zakresu modelowania projektowanego układu i prowadzenia badań symulacyjnych.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student rozumie problemy z zakresu projektowania układów mechatronicznych, kojarzy jak może tę wiedzę wykorzystać. Popełnia drobne błędy posługując się technicznym językiem opisu problemów projektowych. Wykazuje znajomość zasad projektowania i doboru komponentów układów mechatronicznych, rozumie je i popełnia nieliczne błędy w ich interpretacji. Potrafi wytyczać cele i formułować wymagania dla procesy projektowego. Posiada więdzę z zakresu modelowania i symulacji cech konstrukcyjnych niezbędną do prowadzenia procesu projektowego.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim, między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student rozumie zaawansowane problemy z zakresu projektowania układów mechatronicznych, biegle kojarzy jak może tę wiedzę wykorzystać. Biegle posługując się technicznym językiem opisu problemów projektowych. Wykazuje biegłą znajomość zasad projektowania i doboru komponentów układów mechatronicznych, bardzo dobrze je rozumie i interpretuje. Potrafi wytyczać cele, formułować wymagania dla procesy projektowego i budować śmiałe wizje nowych rozwiązań konstrukcyjnych. Biegle opanował techniki modelowania i symulacji wybranych cech projektowanej konstrukcji. Potrafi dokonać ich krytycznej oceny i wyciągać na tej podstawie właściwe wnioski projektowe.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_2A_UM/02_U01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien praktycznie umieć zaprojektować złożony układ mechatroniczny na zaawansowanym poziomie. Ponadto powinień umieć zbudować model symulacyjne wybranych cech projektowanej konstrukcji i dokonawać oceny tych cech na podstawie badań symulacyjnych. Powinien również umieć poprawnie stosować techniczny język opisu projektowanego układu oraz sporządzać dokumentację techniczną i materiały prezentacyjne.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_2A_U02	potrafi porozumiewać się w środowisku inżynierów mechaników oraz w innych środowiskach technicznych, również w języku obcym. Potrafi wykorzystywać różnorodne techniki przekazu informacji w tym systemy CAx.
	MBM_2A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	MBM_2A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	MBM_2A_U10	potrafi, przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich integrować wiedzę z zakresu konstrukcji, technologii, planowania, automatyzacji i eksploatacji, stosować podejście systemowe oraz uwzględniać aspekty pozatechniczne
	MBM_2A_U17	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację złożonych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla swojej specjalności, w tym zadań nietypowych z uwzględnieniem aspektów pozatechnicznych
	MBM_2A_U18	potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadań inżynierskich dostrzegając ich ograniczenia. Potrafi tworzyć nowe koncepcje rozwiązywania złożonych zadań z zakresu swojej specjalności, w tym zadań nietypowych, interdyscyplinarnych, korzystając z wyników badań naukowych w zakresie inżynierii mechanicznej i obszarów pokrewnych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_U02	potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów
	T2A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T2A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne
	T2A_U10	potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające także aspekty pozatechniczne
	T2A_U17	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację złożonych zadań inżynierskich, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadań nietypowych, uwzględniając ich aspekty pozatechniczne
	T2A_U18	potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania zadania inżynierskiego, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów, w tym dostrzec ograniczenia tych metod i narzędzi; potrafi - stosując także koncepcyjnie nowe metody - rozwiązywać złożone zadania inżynierskie, charakterystyczne dla studiowanego kierunku studiów, w tym zadania nietypowe oraz zadania zawierające komponent badawczy
Cel przedmiotu	C-2	Zdobycie zaawansowanych praktycznych umiejętności projektowania elementów złożonego systemu mechatronicznego na przykładzie projektowym wybranych komponentów obrabiarek CNC. Ponadto zdobycie praktycznych umiejętności modelowania wybranych własności projektowanych elementów dla potrzeb badań symulacyjnych ich działania w projektowanym systemie. Zdobycie umiejętności przygotowania odpowiedniej dokumentacji konstrukcyjnej i informacyjnej projektowanego układu mechatronicznego.
Treści programowe	T-P-1	Projektowanie konstrukcji złożonego urządzenia mechatronicznego
	T-P-2	Budowa modeli symulacyjnych wybranych zespołów projektowanej konstrukcji. Badania symulacyjne z zastosowaniem opracowanych modeli.
	T-P-3	Opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia projektowe z użyciem wspomagania komputerowego
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena analityczna - na podstawie oceny kolejnych sprawozdań z poszczególnych etapów procesu projektowania stanowiących logiczną kontynuację, których zakończeniem jest kompletne opracowanie.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student ma istotne braki w przygotowaniu teoretycznym. Nie umie wykorzystać posiadanej wiedzy praktycznie. Nie potrafi poprawnie rozwiązywać zadań z zakresu projektowania układów mechatronicznych.
	3,0	Student rozwiązuje proste zadania projektowe lecz wymaga stałego nadzoru i korygowania jego poczynań. Ma problemy z prawidłowym omówieniem i zaprezentowaniem projektu. Robi liczne błędy w procesie modelowania i symulacji cech projektowanej konstrukcji.
	3,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i praktycznego zastosowania nabytej wiedzy w procesie projektowym. Problemy projektowe najczęściej rozwiązuje poprawnie. W stopniu dobrym opanował terminologię i potrafi omawiać i prezentować realizowany projekt. Potrafi w zdowalającym stopniu wykorzystywać właściwe techniki komputerowe. Potrafi budować modele projektowanej konstrukcji, prowadzić badania symulacyjne i interpretować ich wyniki.
	4,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma wysokie umiejętności kojarzenia i praktycznego zastosowania nabytej wiedzy dla potrzeb procesu projektowania. Problemy projektowe rozwiązuje poprawnie, nie wymaga ingerencji. Wykazuje dodatkową aktywność oraz chętnie rozwiązuje trudniejsze problemy. Biegle wykorzystuje właściwe techniki komputerowe. Praktyczne ćwiczenia projektowe realizuje wzorowo, w sposób aktywny pracując w zespole. Bardzo dobrze omawia i prezentuje efekty prac projektowych. Wykazuje biegłą znajpmość technik badań symulacyjnych. Potrafi bezbłędnie interpretować wyniki symulacji i wyciągać konstruktywne wnioski.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	MBM_2A_UM/02_K01	Realizując ćwiczenia projektowe w 3-4 osobowym zespole student nabywa umiejętności pracy w grupie.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_2A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
	MBM_2A_K04	potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania
	MBM_2A_K05	prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
	T2A_K04	potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania
	T2A_K05	prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
Cel przedmiotu	C-3	Rozwijanie umiejętności pracy w zespole.
Treści programowe	T-P-1	Projektowanie konstrukcji złożonego urządzenia mechatronicznego
	T-P-2	Budowa modeli symulacyjnych wybranych zespołów projektowanej konstrukcji. Badania symulacyjne z zastosowaniem opracowanych modeli.
	T-P-3	Opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej
Metody nauczania	M-3	Prezentacja etapów realizacji projektu w formie multimedialnej
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena analityczna - na podstawie oceny kolejnych sprawozdań z poszczególnych etapów procesu projektowania stanowiących logiczną kontynuację, których zakończeniem jest kompletne opracowanie.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, nie angażuje się w pracy zespołu.
	3,0	Student biernie uczestniczy w zajęciach, realizuje proste prace zlecone mu przez innych członków zespołu, wymaga stałego nadzoru.
	3,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami.
	4,5	Student posiadł kompetencje w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student czynnie uczestniczy w zajęciach, samodzielnie realizuje powierzoną mu część zadania zespołu. Pomaga innym członkom zespołu w realizacji ich zadań. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach nad rozwiązywanymi przez zespół problemami. Jest kreatywny chętny do współpracy i wykazuje cechy lidera zespołu.