ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2013/2014 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Energetyka (S1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Energetyka (S1)

Sylabus przedmiotu Dynamika maszyn energetycznych:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Energetyka
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Dynamika maszyn energetycznych
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Instytut Technologii Mechanicznej
Nauczyciel odpowiedzialny	Marcin Chodźko <Marcin.Chodzko@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Krzysztof Marchelek <Krzysztof.Marchelek@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	3	15	1,0	0,38	zaliczenie
wykłady	W	3	30	2,0	0,62	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Wymagana jest znajomość podstaw mechaniki teoretycznej oraz teorii drgań. Konieczne jest również opanowanie rachunku macierzowego oraz rachunku różniczkowego.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Głównym celem kształcenia jest zaznajomienie studentów z podstawowymi problemami związanymi z dynamiką struktur mechanicznych, jakimi są maszyny energetyczne. Większość wątków omawianych w trakcie kursu jest wspólna dla ogólnie pojętej dynamiki układów mechanicznych. Szczególna uwaga poświęcana jest natomiast specyfice maszyn wirnikowych oraz zagadnieniom związanym z ich badaniami. Umiejętność modelowania struktur wirnikowych, posadowień maszyn energetycznych oraz zaznajomienie z praktycznymi aspektami prowadzenia badań dynamicznych stanowi główny cel kształcenia.
C-2	Celem zajęć praktycznych jest zaznajomienie studentów z zasadami prowadzenia eksperymentu doświadczalnego, sprzętem oraz oprogramowaniem do tego celu służącym, a także z podstawami technik przetwarzania sygnału. Kształtowane sa również dobre nawyki eksperymentatora oraz rozumienie dynamiki obiektu w ujęciu praktycznym.
C-3	Celem pobocznym zajęć praktycznych jest opanowanie przez studenta kompetencje w zarządzaniu grupą ludzi pracujących nad okreslonym problemem.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Podstawy pomiarów drgań układów mechanicznych. Studium obiektu, dobór przetworników pomiarowych.	2
T-L-2	Doświadczalna analiza modalna łopatki wirnika turbozespołu - przeprowadzenie eksperymentu.	3
T-L-3	Wyznaczenie postaci drgań łopatki wirnika. Określenie wpływu zużycie łopatki na jej dynamikę.	3
T-L-4	Wyważanie dynamiczne wirników	3
T-L-5	Układy eliminacji drgań - podstawy syntezy modalnej.	2
T-L-6	Wibroizolacja maszyn wirnikowych. Określanie form drgan postumentów maszyn wirnikowych.	2
		15
wykłady
T-W-1	Idealizacja układów rzeczywistych. Zasady budowy modeli fizycznych.	2
T-W-2	Wybrane zagadnienia dynamiki punktu materialnego i układów punktów materialnych, stopnie swobody, współrzędne uogólnione, więzy, przesunięcie przygotowane, zasada prac przygotowanych, zasada d’Alemberta.	4
T-W-3	Metody układania równań ruchu (modelowanie matematyczne) – równania Lagrange’a II-go rodzaju, metoda sił i przemieszczeń.	2
T-W-4	Drgania układów o jednym stopniu swobody – drgania swobodne, drgania wymuszone.	4
T-W-5	Drgania układów o wielu stopniach swobody. Wartości własne i wektory własne.	2
T-W-6	Analiza modalna dyskretnego układu masowo - sprężystego.	2
T-W-7	Obroty krytyczne wałów i wirników. Dynamika wirnika z jedną tarczą.	4
T-W-8	Obroty krytyczne I-go rodzaju. Obroty krytyczne II-go rodzaju.	2
T-W-9	Drgania skrętne układu korbowego.	2
T-W-10	Wyważanie dynamiczne wirników.	2
T-W-11	Eliminatory i tłumiki drgań.	2
T-W-12	Wibroizolacja maszyn energetycznych.	2
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Przygotowywanie raportów z zajęć.	10
A-L-3	Konsultacje.	5
		30
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Studia literaturowe	10
A-W-3	Przygotowanie do zaliczenia końcowego.	5
A-W-4	Samodzielne rozwiązywanie zadań problemowych.	5
A-W-5	Konsultacje.	10
		60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Metoda podająca - wykład informacyjny.
M-2	Metoda praktyczna - ćwiczenia laboratoryjne.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Pisemne zaliczenie końcowe.
S-2	Ocena formująca: Sprawdzenie stanu przygotowania studentów w zakresie teorii koniecznej do prawidłowego przeprowadzenia zajęć praktycznych.
S-3	Ocena podsumowująca: Ocena podsumowująca - raporty z badań.
S-4	Ocena formująca: Ocena poprawności wykonywanych czynności w trakcie zajęć laboratoryjnych.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ENE_1A_C13_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć podstawową wiedze na temat dynamiki maszyn energetycznych. Powinien rozumieć specyfikę maszyn wirnikowych oraz rozumieć ograniczenia metod badawczych oraz narzedzi analitycznych w modelowaniu tego typu struktur.	ENE_1A_W02, ENE_1A_W04, ENE_1A_W11	T1A_W01, T1A_W02, T1A_W03, T1A_W07	InzA_W02	C-1	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12	M-1	S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ENE_1A_C13_U01 W wyniku odbycia zajęć laboratoryjnych student powinien umieć dokonać analizy badanego obiektu pod kątem jego dynamiki, dobrać elementy toru pomiarowego, ustalić parametry przetwarzania sygnału oraz przeprowadzić pomiar. Powinien również umieć dokonać prostych analiz uzyskanych rezultatów i wyciągac na ich podstawie logiczne wnioski.	ENE_1A_U03, ENE_1A_U14, ENE_1A_U21	T1A_U01, T1A_U04, T1A_U05, T1A_U06, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U14	InzA_U01, InzA_U02, InzA_U06	C-2	T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6	M-2	S-2, S-3

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ENE_1A_C13_K01 Zajęcia laboratoryjne wymagają umiejętności pracy w grupie i wykrozystani potencjału członków grupy.	ENE_1A_K04, ENE_1A_K07	T1A_K01, T1A_K02, T1A_K03, T1A_K05, T1A_K07	InzA_K01	C-3	T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6	M-2	S-4

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ENE_1A_C13_W01 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć podstawową wiedze na temat dynamiki maszyn energetycznych. Powinien rozumieć specyfikę maszyn wirnikowych oraz rozumieć ograniczenia metod badawczych oraz narzedzi analitycznych w modelowaniu tego typu struktur.	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedmiotu. Z trudem kojarzy elementy nabytej wiedzy. Czasem nie wie jak posiadana wiedze wykorzystac.
	3,5	Student opanował wiedze w stopniu posrednim miedzy ocena 3,0 i 4,0.
	4,0	Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary i jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedze w stopniu posrednim miedzy ocena 4,0 i 5,0.
	5,0	Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary i jej stosowania.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ENE_1A_C13_U01 W wyniku odbycia zajęć laboratoryjnych student powinien umieć dokonać analizy badanego obiektu pod kątem jego dynamiki, dobrać elementy toru pomiarowego, ustalić parametry przetwarzania sygnału oraz przeprowadzić pomiar. Powinien również umieć dokonać prostych analiz uzyskanych rezultatów i wyciągac na ich podstawie logiczne wnioski.	2,0	Ma istotne braki w przygotowaniu teoretycznym. Nie kojarzy pojęć. Nie potrafi poprawnie rozwiązywać postawionych przed nim zadań.
	3,0	Student rozwiązuje zadania, lecz wymaga stałego nadzoru i wprowadzania poprawek.
	3,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejetności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Czynności najczęściej wykonuje poprawnie. W stopniu dobrym opanował pojęcia stosowane w teorii pomiarów i dynamice.
	4,5	Student posiadł umiejetności w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Czynności wykonuje poprawnie, nie wymaga ingerencji. Wykazuje dodatkową aktywność oraz chce rozwiązywać dodatkowe problemy. Potrafi wykorzystywac właściwe techniki komputerowe. Ćwiczenia praktyczne realizuje wzorowo, w sposób aktywny, potrafi ocenić metodę i wyniki pomiarów. Wyraża się jasno używając poprawnych określeń.

Literatura podstawowa

Gryboś R., Drgania Maszyn, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2009
Kiciński J., Dynamika wirników i łożysk ślizgowych., Instytut Maszyn Przepływowych PAN, Gdańsk, 2005
Gryboś R., Dynamika maszyn wirnikowych., Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1994
Den Hartog J. P., Drgania mechaniczne., PWN, Warszawa, 1971
Marchelek K., Dynamika obrabiarek, WNT, Warszawa, 1991
Uhl T., Komputerowo wspomagana identyfikacja modeli konstrukcji mechanicznych., WNT, Warszawa, 1997
Marchelek K., Berczyński S., Drgania mechaniczne: zbiór zadań z rozwiązaniami., Wydawnictwo Politechniki Szczecińskiej, Szczecin, 1986

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Podstawy pomiarów drgań układów mechanicznych. Studium obiektu, dobór przetworników pomiarowych.	2
T-L-2	Doświadczalna analiza modalna łopatki wirnika turbozespołu - przeprowadzenie eksperymentu.	3
T-L-3	Wyznaczenie postaci drgań łopatki wirnika. Określenie wpływu zużycie łopatki na jej dynamikę.	3
T-L-4	Wyważanie dynamiczne wirników	3
T-L-5	Układy eliminacji drgań - podstawy syntezy modalnej.	2
T-L-6	Wibroizolacja maszyn wirnikowych. Określanie form drgan postumentów maszyn wirnikowych.	2
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Idealizacja układów rzeczywistych. Zasady budowy modeli fizycznych.	2
T-W-2	Wybrane zagadnienia dynamiki punktu materialnego i układów punktów materialnych, stopnie swobody, współrzędne uogólnione, więzy, przesunięcie przygotowane, zasada prac przygotowanych, zasada d’Alemberta.	4
T-W-3	Metody układania równań ruchu (modelowanie matematyczne) – równania Lagrange’a II-go rodzaju, metoda sił i przemieszczeń.	2
T-W-4	Drgania układów o jednym stopniu swobody – drgania swobodne, drgania wymuszone.	4
T-W-5	Drgania układów o wielu stopniach swobody. Wartości własne i wektory własne.	2
T-W-6	Analiza modalna dyskretnego układu masowo - sprężystego.	2
T-W-7	Obroty krytyczne wałów i wirników. Dynamika wirnika z jedną tarczą.	4
T-W-8	Obroty krytyczne I-go rodzaju. Obroty krytyczne II-go rodzaju.	2
T-W-9	Drgania skrętne układu korbowego.	2
T-W-10	Wyważanie dynamiczne wirników.	2
T-W-11	Eliminatory i tłumiki drgań.	2
T-W-12	Wibroizolacja maszyn energetycznych.	2
		30

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	Uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Przygotowywanie raportów z zajęć.	10
A-L-3	Konsultacje.	5
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Studia literaturowe	10
A-W-3	Przygotowanie do zaliczenia końcowego.	5
A-W-4	Samodzielne rozwiązywanie zadań problemowych.	5
A-W-5	Konsultacje.	10
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ENE_1A_C13_W01	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć podstawową wiedze na temat dynamiki maszyn energetycznych. Powinien rozumieć specyfikę maszyn wirnikowych oraz rozumieć ograniczenia metod badawczych oraz narzedzi analitycznych w modelowaniu tego typu struktur.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ENE_1A_W02	Ma wiedzę w zakresie matematyki na poziomie wyższym niezbędnym do ilościowego opisu i analizy problemów oraz rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
	ENE_1A_W04	Zna zasady i narzędzia grafiki inżynierskiej umożliwiającej rozwiązywanie problemów technicznych z zakresu energetyki
	ENE_1A_W11	Zna metody analizy liniowych układów dynamicznych i podstawowe struktury układów sterowania
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_W01	ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_W02	ma podstawową wiedzę w zakresie kierunków studiów powiązanych ze studiowanym kierunkiem studiów
	T1A_W03	ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_W07	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_W02	zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-1	Głównym celem kształcenia jest zaznajomienie studentów z podstawowymi problemami związanymi z dynamiką struktur mechanicznych, jakimi są maszyny energetyczne. Większość wątków omawianych w trakcie kursu jest wspólna dla ogólnie pojętej dynamiki układów mechanicznych. Szczególna uwaga poświęcana jest natomiast specyfice maszyn wirnikowych oraz zagadnieniom związanym z ich badaniami. Umiejętność modelowania struktur wirnikowych, posadowień maszyn energetycznych oraz zaznajomienie z praktycznymi aspektami prowadzenia badań dynamicznych stanowi główny cel kształcenia.
Treści programowe	T-W-1	Idealizacja układów rzeczywistych. Zasady budowy modeli fizycznych.
	T-W-2	Wybrane zagadnienia dynamiki punktu materialnego i układów punktów materialnych, stopnie swobody, współrzędne uogólnione, więzy, przesunięcie przygotowane, zasada prac przygotowanych, zasada d’Alemberta.
	T-W-3	Metody układania równań ruchu (modelowanie matematyczne) – równania Lagrange’a II-go rodzaju, metoda sił i przemieszczeń.
	T-W-4	Drgania układów o jednym stopniu swobody – drgania swobodne, drgania wymuszone.
	T-W-5	Drgania układów o wielu stopniach swobody. Wartości własne i wektory własne.
	T-W-6	Analiza modalna dyskretnego układu masowo - sprężystego.
	T-W-7	Obroty krytyczne wałów i wirników. Dynamika wirnika z jedną tarczą.
	T-W-8	Obroty krytyczne I-go rodzaju. Obroty krytyczne II-go rodzaju.
	T-W-9	Drgania skrętne układu korbowego.
	T-W-10	Wyważanie dynamiczne wirników.
	T-W-11	Eliminatory i tłumiki drgań.
	T-W-12	Wibroizolacja maszyn energetycznych.
Metody nauczania	M-1	Metoda podająca - wykład informacyjny.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Pisemne zaliczenie końcowe.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedmiotu. Z trudem kojarzy elementy nabytej wiedzy. Czasem nie wie jak posiadana wiedze wykorzystac.
	3,5	Student opanował wiedze w stopniu posrednim miedzy ocena 3,0 i 4,0.
	4,0	Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedmiotu. Zna ograniczenia i obszary i jej stosowania.
	4,5	Student opanował wiedze w stopniu posrednim miedzy ocena 4,0 i 5,0.
	5,0	Student opanował podstawowa wiedze z zakresu przedmiotu. Rozumie ograniczenia i zna obszary i jej stosowania.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ENE_1A_C13_U01	W wyniku odbycia zajęć laboratoryjnych student powinien umieć dokonać analizy badanego obiektu pod kątem jego dynamiki, dobrać elementy toru pomiarowego, ustalić parametry przetwarzania sygnału oraz przeprowadzić pomiar. Powinien również umieć dokonać prostych analiz uzyskanych rezultatów i wyciągac na ich podstawie logiczne wnioski.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ENE_1A_U03	Umie zastosować aparat matematyki statystycznej do oceny dokładności pomiarów i badań
	ENE_1A_U14	Umie dobrać przyrządy, aparaturę kontrolno-pomiarową i metodę pomiaru charakterystycznych parametrów pracy urządzania i systemu energetycznego
	ENE_1A_U21	Umie korzystać z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_U01	potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
	T1A_U04	potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku obcym prezentację ustną, dotyczącą szczegółowych zagadnień z zakresu studiowanego kierunku studiów
	T1A_U05	ma umiejętność samokształcenia się
	T1A_U06	ma umiejętności językowe w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów, zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego
	T1A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	T1A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	T1A_U14	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_U01	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	InzA_U02	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
	InzA_U06	potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotu	C-2	Celem zajęć praktycznych jest zaznajomienie studentów z zasadami prowadzenia eksperymentu doświadczalnego, sprzętem oraz oprogramowaniem do tego celu służącym, a także z podstawami technik przetwarzania sygnału. Kształtowane sa również dobre nawyki eksperymentatora oraz rozumienie dynamiki obiektu w ujęciu praktycznym.
Treści programowe	T-L-1	Podstawy pomiarów drgań układów mechanicznych. Studium obiektu, dobór przetworników pomiarowych.
	T-L-2	Doświadczalna analiza modalna łopatki wirnika turbozespołu - przeprowadzenie eksperymentu.
	T-L-3	Wyznaczenie postaci drgań łopatki wirnika. Określenie wpływu zużycie łopatki na jej dynamikę.
	T-L-4	Wyważanie dynamiczne wirników
	T-L-5	Układy eliminacji drgań - podstawy syntezy modalnej.
	T-L-6	Wibroizolacja maszyn wirnikowych. Określanie form drgan postumentów maszyn wirnikowych.
Metody nauczania	M-2	Metoda praktyczna - ćwiczenia laboratoryjne.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Sprawdzenie stanu przygotowania studentów w zakresie teorii koniecznej do prawidłowego przeprowadzenia zajęć praktycznych.
Sposób oceny	S-3	Ocena podsumowująca: Ocena podsumowująca - raporty z badań.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Ma istotne braki w przygotowaniu teoretycznym. Nie kojarzy pojęć. Nie potrafi poprawnie rozwiązywać postawionych przed nim zadań.
	3,0	Student rozwiązuje zadania, lecz wymaga stałego nadzoru i wprowadzania poprawek.
	3,5	Student posiadł umiejętności w stopniu pośrednim, między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejetności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Czynności najczęściej wykonuje poprawnie. W stopniu dobrym opanował pojęcia stosowane w teorii pomiarów i dynamice.
	4,5	Student posiadł umiejetności w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Czynności wykonuje poprawnie, nie wymaga ingerencji. Wykazuje dodatkową aktywność oraz chce rozwiązywać dodatkowe problemy. Potrafi wykorzystywac właściwe techniki komputerowe. Ćwiczenia praktyczne realizuje wzorowo, w sposób aktywny, potrafi ocenić metodę i wyniki pomiarów. Wyraża się jasno używając poprawnych określeń.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ENE_1A_C13_K01	Zajęcia laboratoryjne wymagają umiejętności pracy w grupie i wykrozystani potencjału członków grupy.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ENE_1A_K04	Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowanie zadania, związane z pracą zespołową
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ENE_1A_K07	Ma świadomość interdyscyplinarnego charakteru nauki i techniki
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T1A_K01	rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
	T1A_K02	ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
	T1A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
	T1A_K05	prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
	T1A_K07	ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	InzA_K01	ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotu	C-3	Celem pobocznym zajęć praktycznych jest opanowanie przez studenta kompetencje w zarządzaniu grupą ludzi pracujących nad okreslonym problemem.
Treści programowe	T-L-1	Podstawy pomiarów drgań układów mechanicznych. Studium obiektu, dobór przetworników pomiarowych.
	T-L-2	Doświadczalna analiza modalna łopatki wirnika turbozespołu - przeprowadzenie eksperymentu.
	T-L-3	Wyznaczenie postaci drgań łopatki wirnika. Określenie wpływu zużycie łopatki na jej dynamikę.
	T-L-4	Wyważanie dynamiczne wirników
	T-L-5	Układy eliminacji drgań - podstawy syntezy modalnej.
	T-L-6	Wibroizolacja maszyn wirnikowych. Określanie form drgan postumentów maszyn wirnikowych.
Metody nauczania	M-2	Metoda praktyczna - ćwiczenia laboratoryjne.
Sposób oceny	S-4	Ocena formująca: Ocena poprawności wykonywanych czynności w trakcie zajęć laboratoryjnych.