ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2013/2014 / Wydział Informatyki / Zarządzanie i inżynieria produkcji (S2) / inżynieria jakości / Sylabus przedmiotu - Interakcja człowiek-komputer

Wydział Informatyki - Zarządzanie i inżynieria produkcji (S2)
specjalność: inżynieria jakości

Sylabus przedmiotu Interakcja człowiek-komputer - Przedmiot obieralny I:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Zarządzanie i inżynieria produkcji
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	drugiego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	magister inżynier
Obszary studiów	nauk technicznych
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Interakcja człowiek-komputer - Przedmiot obieralny I
Specjalność	inżynieria systemów informacyjnych produkcji
Jednostka prowadząca	Katedra Inżynierii Systemów Informacyjnych
Nauczyciel odpowiedzialny	Jarosław Jankowski <Jaroslaw.Jankowski@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Adam Nowosielski <Adam.Nowosielski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	2,0	ECTS (formy)	2,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	3	Grupa obieralna	2

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
laboratoria	L	1	15	1,0	0,50	zaliczenie
wykłady	W	1	15	1,0	0,50	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Podstawy języka HTML

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Uświadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi być znany informatykowi aby mógł poprawnie zaprojektować i zrealizowac moduły komunikacji człowiek-komputer.
C-2	Szczególne uczulenie przyszłego inżyniera na rolę pozatechnicznych czynników wpływających na rozwiązania procesów komunikacyjnych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
laboratoria
T-L-1	Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.	4
T-L-2	Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.	4
T-L-3	Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.	5
T-L-4	Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.	2
		15
wykłady
T-W-1	Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.	2
T-W-2	Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.	2
T-W-3	Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.	1
T-W-4	Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.	2
T-W-5	Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.	1
T-W-6	Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.	1
T-W-7	Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.	1
T-W-8	Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.	1
T-W-9	Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.	2
T-W-10	Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.	2
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
laboratoria
A-L-1	uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Opracowanie sprawozdań	11
A-L-3	Udział w konsultacjach i zaliczeniu formy zajęć	2
		28
wykłady
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	15
A-W-2	Uzupełnienie wiiedzy z wykładów - źródła: literatura, portale internetowe	5
A-W-3	Udział w konsultacjach i zaliczeniu formy zajęć	2
A-W-4	Przygotowanie się do zaliczenia - praca wlasna	5
		27

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład z prezentacjami i przykładami
M-2	Ćwiczenia laboratoryjne i realizacja zadań praktycznych.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Wykład: ocena podsumowująca. Egzamin pisemny z pytaniami praktycznymi, pytaniami w formie wyboru i opisu.
S-2	Ocena podsumowująca: Laboratoria: ocena na podstawie sprawozdań i obecności.

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZIP_2A_D1/O/01-2_W01 Student zna podstawy teoretyczne tworzenia komunikatu i rozważania jego czterch poziomów: pragmatycznego, semantycznego, syntaktycznego i empirycznego. Znany jest mu zbiór czynników społecznych wpływających na budowanie mechanizmów komunikacji. Przekazywana jest podstawowa wiedza o receptorowym i efektorowym odbiorze bodźców z otoczenia przez człowieka i rozwiązaniach technicznych pozwalających na podobną współpracę z otoczeniem maszyny.	ZIP_2A_W08	T2A_W08	C-1, C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4	M-1, M-2	S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZIP_2A_D1/O/01-2_U01 Potrafi zbudować poprawny przekaz (komunikat), który wywoła oczekiwane reakcje odbiorcy (użytkownika komputera).	ZIP_2A_U07	T2A_U07	C-1, C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4	M-1, M-2	S-1, S-2
ZIP_2A_D1/O/01-2_U02 Umie dobrać środki techniczne do zrealizowania okreslonych wymogów komunikacji.	ZIP_2A_U07	T2A_U07	C-1, C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4	M-1, M-2	S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZIP_2A_D1/O/01-2_K01 Ma świadomość budowania systemów komunikacji w ścisłym związku z grupą społeczną będącą adresatem danego rozwiązania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu.	ZIP_2A_K05	T2A_K07	C-1, C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4	M-1, M-2	S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ZIP_2A_D1/O/01-2_W01 Student zna podstawy teoretyczne tworzenia komunikatu i rozważania jego czterch poziomów: pragmatycznego, semantycznego, syntaktycznego i empirycznego. Znany jest mu zbiór czynników społecznych wpływających na budowanie mechanizmów komunikacji. Przekazywana jest podstawowa wiedza o receptorowym i efektorowym odbiorze bodźców z otoczenia przez człowieka i rozwiązaniach technicznych pozwalających na podobną współpracę z otoczeniem maszyny.	2,0	Nie zna podstawowych pojęć i metod interakcji człowiek-komputer
	3,0	Zna w stopniu dostatecznym pojęcia i metody interakcji człowiek-komputer
	3,5	Zna w stopniu dostatecznym podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer.
	4,0	Zna dobrze podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer, umie je szczegółowo omówić i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Zna techniki pomiaru reakcji użytkowników.
	4,5	Zna dobrze podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer, umie je szczegółowo omówić i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna techniki pomiaru reakcji użytkowników. Zna metody analityczne zorientowane na przetwarzanie danych i podejmowanie decyzji.
	5,0	Zna dobrze podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer, umie je szczegółowo omówić i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna zaawansowane techniki pomiaru reakcji użytkowników. Zna zaawansowane metody analityczne zorientowane na przetwarzanie danych i podejmowanie decyzji.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ZIP_2A_D1/O/01-2_U01 Potrafi zbudować poprawny przekaz (komunikat), który wywoła oczekiwane reakcje odbiorcy (użytkownika komputera).	2,0	Nie umie stosować metod pomiaru zachowań użytkowników
	3,0	Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer
	3,5	Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody podstawowe przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer.
	4,0	Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
	4,5	Umie stosować metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
	5,0	Umie stosować zaawansowane metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane techniki pomiaru reakcji użytkowników.
ZIP_2A_D1/O/01-2_U02 Umie dobrać środki techniczne do zrealizowania okreslonych wymogów komunikacji.	2,0	Nie umie stosować metod pomiaru zachowań użytkowników
	3,0	Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer
	3,5	Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody podstawowe przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer.
	4,0	Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
	4,5	Umie stosować metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
	5,0	Umie stosować zaawansowane metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane techniki pomiaru reakcji użytkowników.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
ZIP_2A_D1/O/01-2_K01 Ma świadomość budowania systemów komunikacji w ścisłym związku z grupą społeczną będącą adresatem danego rozwiązania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu.	2,0	Nie spełnia kryteriów dla oceny 3
	3,0	Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w obszarze interakcji człowiek-komputer.
	3,5	Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer i postępu technologicznego w tym obszarze. Potrafi wskazać kluczowe technologie.
	4,0	Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer. Potrafi wskazać kluczowe technologie. Uzupełnia informacje w tym zakresie. Ma świadomość istnienia ograniczeń i regulacji prawnych związanych z analizami interakcji człowiek-komputer.
	4,5	Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer i postępu technologicznego. Potrafi wskazać kluczowe technologie. Uzupełnia informacje w tym zakresie. Aktywnie uzupełnia informacje w tym zakresie na podstawie najnowszych źródeł krajowych i zagranicznych. Ma świadomość istnienia ograniczeń i regulacji prawnych związanych z analizami interakcji człowiek-komputer.
	5,0	Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer i postępu technologicznego. Potrafi wskazać kluczowe technologie. Uzupełnia informacje w tym zakresie i poszukuje nowych rozwiązań i technologii. Aktywnie uzupełnia informacje w tym zakresie na podstawie najnowszych źródeł krajowych i zagranicznych. Ma świadomość istnienia ograniczeń i regulacji prawnych związanych z analizami interakcji człowiek-komputer.

Literatura podstawowa

Beynon-Davies P., Inżynieria systemów informacyjnych, WN-T, 1999, arszawa, 1999
Chodowicz M., Inteligentny pulpit do realizacji interakcji dotykowej z użytkownikiem, Praca magisterska, Wydział Informatyki PS, Szczecin, 2006
S. Krug, Przetestuj ją sam! Steve Krug o funkcjonalności stron internetowych, Helion, Warszawa, 2010

Literatura dodatkowa

Alan Dix, Janet Finlay, Gregory Abowd, Russell Beale, Human–Computer Interaction, Prentice Hall, London, 2008
Ben Shneiderman, Catherine Plaisant, Designing the User Interface: Strategies for Effective Human–Computer Interaction, Addison Wesley, NY, 2009

Treści programowe - laboratoria

KOD	Treść programowa	Godziny
T-L-1	Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.	4
T-L-2	Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.	4
T-L-3	Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.	5
T-L-4	Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.	2
		15

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.	2
T-W-2	Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.	2
T-W-3	Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.	1
T-W-4	Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.	2
T-W-5	Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.	1
T-W-6	Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.	1
T-W-7	Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.	1
T-W-8	Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.	1
T-W-9	Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.	2
T-W-10	Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.	2
		15

Formy aktywności - laboratoria

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-L-1	uczestnictwo w zajęciach	15
A-L-2	Opracowanie sprawozdań	11
A-L-3	Udział w konsultacjach i zaliczeniu formy zajęć	2
		28

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	15
A-W-2	Uzupełnienie wiiedzy z wykładów - źródła: literatura, portale internetowe	5
A-W-3	Udział w konsultacjach i zaliczeniu formy zajęć	2
A-W-4	Przygotowanie się do zaliczenia - praca wlasna	5
		27

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZIP_2A_D1/O/01-2_W01	Student zna podstawy teoretyczne tworzenia komunikatu i rozważania jego czterch poziomów: pragmatycznego, semantycznego, syntaktycznego i empirycznego. Znany jest mu zbiór czynników społecznych wpływających na budowanie mechanizmów komunikacji. Przekazywana jest podstawowa wiedza o receptorowym i efektorowym odbiorze bodźców z otoczenia przez człowieka i rozwiązaniach technicznych pozwalających na podobną współpracę z otoczeniem maszyny.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIP_2A_W08	ma wiedzę niezbędną do rozumienia pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz pozwalającą na ich uwzględnianie w praktyce inżynierskiej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_W08	ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inżynierskiej
Cel przedmiotu	C-1	Uświadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi być znany informatykowi aby mógł poprawnie zaprojektować i zrealizowac moduły komunikacji człowiek-komputer.
Cel przedmiotu	C-2	Szczególne uczulenie przyszłego inżyniera na rolę pozatechnicznych czynników wpływających na rozwiązania procesów komunikacyjnych.
Treści programowe	T-W-1	Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.
	T-W-2	Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.
	T-W-3	Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.
	T-W-4	Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.
	T-W-5	Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.
	T-W-6	Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.
	T-W-7	Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.
	T-W-8	Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.
	T-W-9	Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.
	T-W-10	Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.
	T-L-1	Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.
	T-L-2	Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.
	T-L-3	Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.
	T-L-4	Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.
Metody nauczania	M-1	Wykład z prezentacjami i przykładami
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia laboratoryjne i realizacja zadań praktycznych.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Wykład: ocena podsumowująca. Egzamin pisemny z pytaniami praktycznymi, pytaniami w formie wyboru i opisu.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Laboratoria: ocena na podstawie sprawozdań i obecności.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie zna podstawowych pojęć i metod interakcji człowiek-komputer
	3,0	Zna w stopniu dostatecznym pojęcia i metody interakcji człowiek-komputer
	3,5	Zna w stopniu dostatecznym podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer.
	4,0	Zna dobrze podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer, umie je szczegółowo omówić i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Zna techniki pomiaru reakcji użytkowników.
	4,5	Zna dobrze podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer, umie je szczegółowo omówić i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna techniki pomiaru reakcji użytkowników. Zna metody analityczne zorientowane na przetwarzanie danych i podejmowanie decyzji.
	5,0	Zna dobrze podstawy teoretyczne interakcji człowiek-komputer, umie je szczegółowo omówić i ma wiedzę na temat ich zastosowań. Zna zaawansowane techniki pomiaru reakcji użytkowników. Zna zaawansowane metody analityczne zorientowane na przetwarzanie danych i podejmowanie decyzji.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZIP_2A_D1/O/01-2_U01	Potrafi zbudować poprawny przekaz (komunikat), który wywoła oczekiwane reakcje odbiorcy (użytkownika komputera).
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIP_2A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
Cel przedmiotu	C-1	Uświadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi być znany informatykowi aby mógł poprawnie zaprojektować i zrealizowac moduły komunikacji człowiek-komputer.
Cel przedmiotu	C-2	Szczególne uczulenie przyszłego inżyniera na rolę pozatechnicznych czynników wpływających na rozwiązania procesów komunikacyjnych.
Treści programowe	T-W-1	Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.
	T-W-2	Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.
	T-W-3	Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.
	T-W-4	Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.
	T-W-5	Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.
	T-W-6	Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.
	T-W-7	Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.
	T-W-8	Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.
	T-W-9	Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.
	T-W-10	Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.
	T-L-1	Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.
	T-L-2	Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.
	T-L-3	Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.
	T-L-4	Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.
Metody nauczania	M-1	Wykład z prezentacjami i przykładami
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia laboratoryjne i realizacja zadań praktycznych.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Wykład: ocena podsumowująca. Egzamin pisemny z pytaniami praktycznymi, pytaniami w formie wyboru i opisu.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Laboratoria: ocena na podstawie sprawozdań i obecności.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie umie stosować metod pomiaru zachowań użytkowników
	3,0	Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer
	3,5	Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody podstawowe przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer.
	4,0	Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
	4,5	Umie stosować metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
	5,0	Umie stosować zaawansowane metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane techniki pomiaru reakcji użytkowników.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZIP_2A_D1/O/01-2_U02	Umie dobrać środki techniczne do zrealizowania okreslonych wymogów komunikacji.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIP_2A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_U07	potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
Cel przedmiotu	C-1	Uświadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi być znany informatykowi aby mógł poprawnie zaprojektować i zrealizowac moduły komunikacji człowiek-komputer.
Cel przedmiotu	C-2	Szczególne uczulenie przyszłego inżyniera na rolę pozatechnicznych czynników wpływających na rozwiązania procesów komunikacyjnych.
Treści programowe	T-W-1	Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.
	T-W-2	Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.
	T-W-3	Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.
	T-W-4	Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.
	T-W-5	Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.
	T-W-6	Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.
	T-W-7	Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.
	T-W-8	Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.
	T-W-9	Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.
	T-W-10	Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.
	T-L-1	Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.
	T-L-2	Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.
	T-L-3	Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.
	T-L-4	Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.
Metody nauczania	M-1	Wykład z prezentacjami i przykładami
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia laboratoryjne i realizacja zadań praktycznych.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Wykład: ocena podsumowująca. Egzamin pisemny z pytaniami praktycznymi, pytaniami w formie wyboru i opisu.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Laboratoria: ocena na podstawie sprawozdań i obecności.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie umie stosować metod pomiaru zachowań użytkowników
	3,0	Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer
	3,5	Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody podstawowe przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer.
	4,0	Umie stosować podstawowe metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
	4,5	Umie stosować metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować techniki pomiaru reakcji użytkowników.
	5,0	Umie stosować zaawansowane metody i techniki w systemach interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane metody przetwarzania danych stosowane w procesie interakcji człowiek-komputer. Umie stosować zaawansowane techniki pomiaru reakcji użytkowników.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	ZIP_2A_D1/O/01-2_K01	Ma świadomość budowania systemów komunikacji w ścisłym związku z grupą społeczną będącą adresatem danego rozwiązania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIP_2A_K05	rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w sposób powszechnie zrozumiały, informacji i opinii o rozwoju i osiągnięciach nauki w zakresie inżynierii produkcji
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	T2A_K07	ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opnie w sposób powszechnie zrozumiały, z uzasadnieniem różnych punktów widzenia
Cel przedmiotu	C-1	Uświadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi być znany informatykowi aby mógł poprawnie zaprojektować i zrealizowac moduły komunikacji człowiek-komputer.
Cel przedmiotu	C-2	Szczególne uczulenie przyszłego inżyniera na rolę pozatechnicznych czynników wpływających na rozwiązania procesów komunikacyjnych.
Treści programowe	T-W-1	Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.
	T-W-2	Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.
	T-W-3	Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.
	T-W-4	Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.
	T-W-5	Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.
	T-W-6	Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.
	T-W-7	Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.
	T-W-8	Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.
	T-W-9	Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.
	T-W-10	Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.
	T-L-1	Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.
	T-L-2	Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.
	T-L-3	Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.
	T-L-4	Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.
Metody nauczania	M-1	Wykład z prezentacjami i przykładami
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia laboratoryjne i realizacja zadań praktycznych.
Sposób oceny	S-1	Ocena podsumowująca: Wykład: ocena podsumowująca. Egzamin pisemny z pytaniami praktycznymi, pytaniami w formie wyboru i opisu.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Laboratoria: ocena na podstawie sprawozdań i obecności.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Nie spełnia kryteriów dla oceny 3
	3,0	Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w obszarze interakcji człowiek-komputer.
	3,5	Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer i postępu technologicznego w tym obszarze. Potrafi wskazać kluczowe technologie.
	4,0	Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer. Potrafi wskazać kluczowe technologie. Uzupełnia informacje w tym zakresie. Ma świadomość istnienia ograniczeń i regulacji prawnych związanych z analizami interakcji człowiek-komputer.
	4,5	Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer i postępu technologicznego. Potrafi wskazać kluczowe technologie. Uzupełnia informacje w tym zakresie. Aktywnie uzupełnia informacje w tym zakresie na podstawie najnowszych źródeł krajowych i zagranicznych. Ma świadomość istnienia ograniczeń i regulacji prawnych związanych z analizami interakcji człowiek-komputer.
	5,0	Ma świadomość istnienia wielu technologii stosowanych w interakcji człowiek-komputer i postępu technologicznego. Potrafi wskazać kluczowe technologie. Uzupełnia informacje w tym zakresie i poszukuje nowych rozwiązań i technologii. Aktywnie uzupełnia informacje w tym zakresie na podstawie najnowszych źródeł krajowych i zagranicznych. Ma świadomość istnienia ograniczeń i regulacji prawnych związanych z analizami interakcji człowiek-komputer.