Wydział Informatyki - Informatyka (S1)
specjalność: systemy komputerowe i oprogramowanie
Sylabus przedmiotu Komputerowe systemy wspomagania decyzji:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Informatyka | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
Obszary studiów | nauk technicznych, studiów inżynierskich | ||
Profil | ogólnoakademicki | ||
Moduł | — | ||
Przedmiot | Komputerowe systemy wspomagania decyzji | ||
Specjalność | systemy komputerowe i oprogramowanie | ||
Jednostka prowadząca | Katedra Inżynierii Systemów Informacyjnych | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Piotr Buczyński <Piotr.Buczynski@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | Piotr Buczyński <Piotr.Buczynski@zut.edu.pl> | ||
ECTS (planowane) | 3,0 | ECTS (formy) | 3,0 |
Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
Blok obieralny | 5 | Grupa obieralna | 6 |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | Znajomość algebry i analizy matematycznej |
W-2 | Podstawy Informatyki |
W-3 | Zasady budowy i działania systemów informacyjnych |
W-4 | Umiejętność posługiwania się programem arkuszy kalkulacyjnych (np. Microsoft Excel). |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Zapoznanie się z podstawowymi pojęciami związanymi ze wspomaganiem decyzji zarządczych. |
C-2 | Umiejętność budowy prostego modelu sytuacji decyzyjnej. |
C-3 | Poznanie struktur i zasad funkcjonowania typowych systemów wspomagania decyzji. |
C-4 | Pogłębienie znajomości oprogramowania użytkowego – Microsoft EXCEL. |
C-5 | Opanowanie technik obliczeniowych we wspomaganiu decyzji w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa. |
C-6 | Umiejętność wykorzystania arkuszy kalkulacyjnych we wspomaganiu decyzji inwestycyjnych. |
C-7 | Poznanie podstawowych pojęć związanych z modelami optymalizacyjnymi. |
C-8 | Nauczenie się rozwiązywania problemów optymalizacyjnych w środowisku Microsoft-EXCEL. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
laboratoria | ||
T-L-1 | Metody analizy przyczynowo-skutkowej – przebieg obliczeń w arkuszu kalkulacyjnym. Przypadek dwuczynnikowy i przypadek trzyczynnikowy (zastosowanie wzorów metod poznanych z materiałów uzupełniających - udostępnionych studentom drogą elektroniczną). Przekazanie i omówienie zadania do samodzielnego rozwiązania przez studentów - na następne zajęcia laboratoryjne. | 2 |
T-L-2 | Wartość pieniądza w czasie. Porównanie – na przykładach - reguł: procentu prostego i procentu składanego. Przyszła i obecna wartość pieniądza – formuły dla stałej i zmiennej stopy procentowej. Wykorzystanie odpowiednich funkcji EXCEL-a. Przekazanie i omówienie zadania do samodzielnego rozwiązania przez studentów - na następne zajęcia laboratoryjne. | 2 |
T-L-3 | Wartość pieniądza w czasie. Porównanie – na przykładach – płatności annuitetowych według wersji: bez wyprzedzenia i z wyprzedzeniem. Zastosowanie funkcji EXCEL-owych. Zastosowanie formuł tablicowych. Przykłady naliczania odsetek karnych. Przekazanie i omówienie zadania do samodzielnego rozwiązania przez studentów - na następne zajęcia laboratoryjne. | 2 |
T-L-4 | Przykłady numeryczne na obliczanie realnej stopy procentowej. Zastosowanie algorytmów budowy harmonogramów spłaty kredytów – cztery warianty: metoda rat kapitałowych a metoda annuitetowa; wariant bez wyprzedzenia a wariant z wyprzedzeniem. Formuły tablicowe przy zmiennej stopie odsetkowej. Przekazanie i omówienie zadania do samodzielnego rozwiązania przez studentów - na następne zajęcia laboratoryjne. | 2 |
T-L-5 | Obliczanie NPV projektów inwestycyjnych: „krok po kroku” i z wykorzystaniem funkcji EXCEL-owych. Przykład zastosowania metody okresu zwrotu. Metoda IRR: wykorzystanie metody przybliżonej (interpolacja liniowa), opcja Narzędzia|Szukaj wyniku… oraz funkcja EXCEL-a. Przekazanie i omówienie zadania do samodzielnego rozwiązania przez studentów - na następne zajęcia laboratoryjne. | 2 |
T-L-6 | Dodatek SOLVER. Prezentacja części modelu optymalizacyjnego wymaganych przez dodatek. Prezentacja opcji sterujących iteracyjnym procesem obliczeń. Konstruowanie modelu optymalizacyjnego z wykorzystaniem funkcji i formuł tablicowych. Zapamiętywanie i wczytywanie modelu. Przekazanie i omówienie zadania do samodzielnego rozwiązania przez studentów - na następne zajęcia laboratoryjne. | 2 |
T-L-7 | Dodatek SOLVER. Zapis macierzowy zagadnienia programowania liniowego (PL). Interpretacja wyników obliczeń – na przykładach. Identyfikacja rozwiązania optymalnego i rozpoznanie sprzecznego zagadnienia PL, program dualny, obliczanie krańcowej produktywności i krańcowej kosztochłonności, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań optymalnych. Przekazanie i omówienie zadania do samodzielnego rozwiązania przez studentów - na następne zajęcia laboratoryjne. | 2 |
T-L-8 | Podsumowanie realizacji zadań cząstkowych (międzylaboratoryjnych), w tym - wskazanie studentów, którzy muszą uzupełnić brakujące zadania. Przekazanie studentom i omówienie zestawu zadań do samodzielnego rozwiązania (i przesłania w postaci elektronicznej) - jako formy zaliczenia laboratoriów. | 1 |
15 | ||
wykłady | ||
T-W-1 | Podstawowe pojęcia: decyzja, sytuacja decyzyjna, modele sytuacji decyzyjnych, zarządzanie, system, system informacyjny, system informacyjny przedsiębiorstwa, system informatyczny. | 2 |
T-W-2 | Dane, informacje, wiedza, mądrość. Zasady transformacji danych w informacje. Potrzeby informacyjne menedżerów. Informacja w ujęciu przedmiotowym i podmiotowym. Wartość informacji. Zarządzanie informacją. | 2 |
T-W-3 | Klasyfikacja informacji. Funkcje informacji. Właściwości informacji jako zasobu. Szczeble zarządzania a rodzaje informacji. Cechy informacji. | 2 |
T-W-4 | Podejście systemowe. Elementy systemu zarządzania. Identyfikacja ważnych wejść i wyjść systemu. System informacyjny zorientowany na podejmowanie decyzji. Schemat systemu informacyjnego według podejścia systemowego. | 2 |
T-W-5 | Systemy informatyczne – definicje, składniki, cele, przesłanki zróżnicowania. | 2 |
T-W-6 | Kryteria klasyfikacji systemów informatycznych w zarządzaniu. Kryterium zakresu organizacyjnego. Kryterium głównych obszarów funkcjonalnych. Kryterium szczebla zarządzania. Kryterium architektury systemu. | 2 |
T-W-7 | Informatyczne systemy departamentowe. Informatyczne systemy przedsiębiorstwa. Systemy międzyorganizacyjne. Systemy finansowe. Systemy produkcyjne. Systemy zarządzania zasobami ludzkimi. | 2 |
T-W-8 | Systemy informatyczne a szczeble zarządzania. Nazewnictwo systemów: angielskie i polskie. Charakterystyka systemów informatycznych według szczebli zarządzania. | 2 |
T-W-9 | Typy architektur systemów informatycznych. Środowisko mainframe. Środowisko mikrokomputerów. Środowisko rozproszone. Architektura klient-serwer. | 2 |
T-W-10 | Systemu poziomu operacyjnego – STPD: definicje, istota, cele, główne cechy. Podstawowe transakcje w przedsiębiorstwie produkcyjnym. Organizacja przetwarzania danych w STPD. | 2 |
T-W-11 | Systemy wspomagania decyzji menedżęrskich szczebla taktycznego – ISZ. Model ISZ. Wejścia i wyjścia ISZ. Przykłady wspomagania decyzji zrutynizowanych. | 2 |
T-W-12 | Systemy wspomagania decyzji menedżerskich szczebla strategicznego – SIK/SWK: definicje, istota, cele. Model SIK/SWK. Krytyczne czynniki sukcesu a kluczowe wskaźniki działalności. Możliwości i zalety SIK. | 2 |
T-W-13 | Systemy wspomagające pracowników wiedzy – SWD. Procesy i fazy podejmowania decyzji. Planowanie strategiczne, kontrola menedżerska i kontrola operacyjna – wspomaganie komputerowe. Struktura SWD. Zarządzanie danymi, zarządzanie modelem, zarządzanie wiedzą, interfejs użytkownika. Analiza wrażliwości i symulacja. | 2 |
T-W-14 | Systemy wspomagania decyzji oparte na sztucznej inteligencji. Systemy eksperckie (SE) – definicje, istota, struktura i funkcjonowanie typowego SE. Zastosowania SE w biznesie. Zalety i ograniczenia SE. Ogólne informacje na temat sztucznych sieci neuronowych (SSN). | 2 |
T-W-15 | Prezentacja przykładowego testu na egzamin pisemny (test wielokrotnego wyboru). Studenci w grupach dwu- lub trzyosobowych rozwiązują test (przez 30 minut). Przedstawiciele grup prezentują odpowiedzi wraz z uzasadnieniem. Po każdym pytaniu następuje ujawnienie odpowiedzi prawidłowej wraz z uzasadnieniem oraz ocena odpowiedzi poszczególnych grup. Na koniec - podsumowanie zdobyczy punktowych i "przeskalowanie" na oceny. | 2 |
30 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
laboratoria | ||
A-L-1 | uczestnictwo w zajęciach | 15 |
A-L-2 | Przygotowanie do laboratoriów (praca własna studenta) 7 x 2 godz. = 14 godz. | 14 |
A-L-3 | Rozwiązanie zadań zaliczających laboratoria (praca w parach - prace własne studentów) 40 godz. | 40 |
A-L-4 | Udział w konsultacjach do laboratoriów 2 godz. | 2 |
71 | ||
wykłady | ||
A-W-1 | uczestnictwo w zajęciach | 30 |
A-W-2 | Przygotowanie do egzaminu (10 godz.) i obecność na egzaminie (2 godz.) | 12 |
A-W-3 | Udział w konsultacjach do wykładu 2 godz. | 2 |
A-W-4 | Przygotowanie do egzaminu (10 godz.) i obecność na egzaminie (2 godz.) 12 godz. | 32 |
76 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | Wykład informacyjny z prezentacją elektroniczną. |
M-2 | Dyskusja dydaktyczna - wykład-prezentacja elektroniczna przygotowana przez studentów-ochotników (na wcześniej zadany temat i w oparciu o materiały udostępnione przez wykładowcę) połączona z dyskusją. |
M-3 | Z użyciem komputera - rozwiązywanie (w grupach 2, 3 osobowych) zestawów zadań przesłanych studentom z conajmniej tygodniowym wyprzedzeniem. |
M-4 | Objaśnienie (na ostatnich zajęciach laboratoryjnych): zestaw zadań zaliczających laboratoria, kryteria oceniania, określenie wymagań formalnych i merytorycznych. |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena formująca: Na początku laboratorium - krótkie zaliczenie zadania postawionego na poprzednich zajęciach. |
S-2 | Ocena podsumowująca: Ocena rozwiązania zestawu zadań zaliczających laboratoria (rozwiązania przesłane drogą elektroniczną). |
S-3 | Ocena podsumowująca: Ocena z treści teoretycznych (wykładów) na egzaminie w formie testu wielokrotnego wyboru (efekt - na papierze). |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
I_1A_O6/09_W01 Student powinien być w stanie definiować podstawowe pojęcia związane ze wspomaganiem decyzji zarządczych. | I_1A_W20 | T1A_W02 | — | C-1, C-3, C-7 | T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-15 | M-1, M-2 | S-1, S-3 |
I_1A_O6/09_W02 Student powinien być w stanie wymienić i definiować klasy systemów wspomagania decyzji oraz rozpoznawać i rozróżniać klasy tych na podstawie zadanych charakterystyk. | — | — | — | C-1, C-3, C-4, C-7 | T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-L-8 | M-1, M-2, M-3, M-4 | S-1, S-2, S-3 |
I_1A_O6/09_W03 Student powinien być w stanie wymienić i opisać elementy modeli optymalizacyjnych wspomagających podejmowanie decyzji | — | — | — | C-1, C-2, C-3, C-4, C-5, C-7, C-8 | T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-L-1, T-L-6, T-L-7, T-L-8 | M-1, M-2, M-3 | S-1, S-2, S-3 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
I_1A_O6/09_U01 Student powinien umieć zaprojektować model sytuacji decyzyjnej, przygotować stosowny zbiór formuł, posłużyć się arkuszem kalkulacyjnym, zweryfikować i zinterpretować uzyskane wyniki. | I_1A_U12, I_1A_U15, I_1A_U16, I_1A_U17 | T1A_U01, T1A_U07, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U11, T1A_U13, T1A_U14, T1A_U15, T1A_U16 | InzA_U01, InzA_U02, InzA_U04, InzA_U05, InzA_U06, InzA_U07, InzA_U08 | C-1, C-2, C-4, C-5, C-6 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8 | M-1, M-2, M-3, M-4 | S-1, S-2 |
I_1A_O6/09_U02 Student powinien umieć dobrać i wykorzystać odpowiednie narzędzia i funkcje arkusza kalkulacyjnego do obliczeń wspomagających decyzje inwestycyjne i kapitałowe. | — | — | — | C-1, C-2, C-4, C-5, C-6 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-8 | M-1, M-2, M-3, M-4 | S-1, S-2 |
I_1A_O6/09_U03 Student powinien umieć opracować i sporządzić w arkuszu kalkulacyjnym model optymalizacyjny problemu decyzyjnego, rozwiązać taki model, wyszukać, ocenić i zinterpretować możliwe alternatywy decyzji. | — | — | — | C-2, C-4, C-5, C-6, C-7, C-8 | T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8 | M-1, M-2, M-3, M-4 | S-1, S-2 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
I_1A_O6/09_K01 Dbałość o zwięzły i precyzyjny opis wyników obliczeń. | — | — | — | C-2, C-4, C-5, C-6, C-7, C-8 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8 | M-1, M-2, M-3, M-4 | S-1, S-2 |
I_1A_O6/09_K02 Aktywna postawa i chęć pracy w zespole. | — | — | — | C-2, C-3, C-4, C-5, C-6, C-7, C-8 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7 | M-1, M-2, M-3, M-4 | S-1 |
I_1A_O6/09_K03 Kreatywność i zdolność do współpracy podczas tworzenia i prezentacji tematu zadanego studentom w ramach samodzielnego opracowania. | — | — | — | C-2, C-4, C-5, C-6, C-8 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8 | M-1, M-2, M-3, M-4 | S-1 |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
I_1A_O6/09_W01 Student powinien być w stanie definiować podstawowe pojęcia związane ze wspomaganiem decyzji zarządczych. | 2,0 | Student nie zna definicji podstawowych pojęć związanych z podejmowaniem decyzji w zarządzaniu. |
3,0 | Student zna definicje podstawowych pojęć związanych z podejmowaniem decyzji w zarządzaniu. | |
3,5 | Student zna definicje podstawowych pojęć związanych z podejmowaniem decyzji w zarządzaniu. Potrafi określić pożądane cechy informacji wspomagającej podejmowanie decyzji. | |
4,0 | Student zna definicje podstawowych pojęć związanych z podejmowaniem decyzji w zarządzaniu. Potrafi określić pożądane cechy informacji wspomagającej podejmowanie decyzji. Umie w/w cechy poprzeć przykładem. | |
4,5 | Student zna definicje podstawowych pojęć związanych z podejmowaniem decyzji w zarządzaniu. Potrafi określić pożądane cechy informacji wspomagającej podejmowanie decyzji. Umie w/w cechy poprzeć przykładem. Potrafi wskazać metody i narzędzia informatyki, które mogą dostarczyć takich informacji. | |
5,0 | Student zna definicje podstawowych pojęć związanych z podejmowaniem decyzji w zarządzaniu. Potrafi określić pożądane cechy informacji wspomagającej podejmowanie decyzji. Umie w/w cechy poprzeć przykładem. Potrafi wskazać metody i narzędzia informatyki, które mogą dostarczyć takich informacji. Umie bezbłędnie wskazać dostępne systemy informatyczne, które spełniają rozważane potrzeby informacyjne zarządzania. | |
I_1A_O6/09_W02 Student powinien być w stanie wymienić i definiować klasy systemów wspomagania decyzji oraz rozpoznawać i rozróżniać klasy tych na podstawie zadanych charakterystyk. | 2,0 | Student nie zna lub nie umie wymienić oraz nie potrafi zdefiniować klasy systemów wspomagania decyzji a także nie umie rozpoznawać i rozróżniać klasy tych na podstawie zadanych charakterystyk (w stopniu zadawalającym). |
3,0 | Student zna i umie wymienić oraz zdefiniować klasy systemów wspomagania decyzji a także umie rozpoznawać i rozróżniać klasy tych na podstawie zadanych charakterystyk. | |
3,5 | Student zna i umie wymienić oraz zdefiniować klasy systemów wspomagania decyzji a także umie rozpoznawać i rozróżniać klasy tych na podstawie zadanych charakterystyk. Potrafi objaśnić różnice pomiędzy systemami klasy SIK a systemami klasy SWK. | |
4,0 | Student zna i umie wymienić oraz zdefiniować klasy systemów wspomagania decyzji a także umie rozpoznawać i rozróżniać klasy tych na podstawie zadanych charakterystyk. Potrafi objaśnić różnice pomiędzy systemami klasy SIK a systemami klasy SWK. | |
4,5 | Student zna i umie wymienić oraz zdefiniować klasy systemów wspomagania decyzji a także umie rozpoznawać i rozróżniać klasy tych na podstawie zadanych charakterystyk. Potrafi objaśnić różnice pomiędzy systemami klasy SIK a systemami klasy SWK. Umie wymienić kluczowe czynniki sukcesu w biznesie i klasy systemów służące do ich analizy. | |
5,0 | Student zna i umie wymienić oraz zdefiniować klasy systemów wspomagania decyzji a także umie rozpoznawać i rozróżniać klasy tych na podstawie zadanych charakterystyk. Potrafi objaśnić różnice pomiędzy systemami klasy SIK a systemami klasy SWK. Umie wymienić kluczowe czynniki sukcesu w biznesie i klasy systemów służące do ich analizy. Potrafi scharakteryzować różnice pomiędzy regułowymi i nieregułowymi systemami ekspertowymi. | |
I_1A_O6/09_W03 Student powinien być w stanie wymienić i opisać elementy modeli optymalizacyjnych wspomagających podejmowanie decyzji | 2,0 | Student nie umie wymienić i nie potrafi opisać elementy modeli optymalizacyjnych wspomagających podejmowanie decyzji. |
3,0 | Student umie wymienić i opisać elementy modeli optymalizacyjnych wspomagających podejmowanie decyzji. | |
3,5 | Student umie wymienić i opisać elementy modeli optymalizacyjnych wspomagających podejmowanie decyzji. Potrafi wymienić choćby jeden przykład modelu optymalizacyjnego. | |
4,0 | Student umie wymienić i opisać elementy modeli optymalizacyjnych wspomagających podejmowanie decyzji. Potrafi wymienić choćby jeden przykład modelu optymalizacyjnego. Umie objaśnić pojęcia: "rozwiązanie dopuszczalne", "rozwiązanie optymalne", "alternatywne rozwiązanie optymalne". | |
4,5 | Student umie wymienić i opisać elementy modeli optymalizacyjnych wspomagających podejmowanie decyzji. Potrafi wymienić choćby jeden przykład modelu optymalizacyjnego. Umie objaśnić pojęcia: "rozwiązanie dopuszczalne", "rozwiązanie optymalne", "alternatywne rozwiązanie optymalne". Potrafi wymienić i opisać klasy systemów wspomagania decyzji, w których są wbudowane procedury optymalizacji. | |
5,0 | Student umie wymienić i opisać elementy modeli optymalizacyjnych wspomagających podejmowanie decyzji. Potrafi wymienić choćby jeden przykład modelu optymalizacyjnego. Umie objaśnić pojęcia: "rozwiązanie dopuszczalne", "rozwiązanie optymalne", "alternatywne rozwiązanie optymalne". Potrafi wymienić i opisać klasy systemów wspomagania decyzji, w których są wbudowane procedury optymalizacji. Ponadto, potrafi wskazać silne i słabe strony tych systemów. |
Kryterium oceny - umiejętności
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
I_1A_O6/09_U01 Student powinien umieć zaprojektować model sytuacji decyzyjnej, przygotować stosowny zbiór formuł, posłużyć się arkuszem kalkulacyjnym, zweryfikować i zinterpretować uzyskane wyniki. | 2,0 | Student nie umie zaprojektować podstawowy model sytuacji decyzyjnej (w efekcie: nie umie przygotować stosowny zbiór formuł). |
3,0 | Student umie zaprojektować podstawowy model sytuacji decyzyjnej, przygotować stosowny zbiór formuł, posłużyć się arkuszem kalkulacyjnym, zweryfikować i zinterpretować uzyskane wyniki. | |
3,5 | Student umie zaprojektować podstawowy model sytuacji decyzyjnej, przygotować stosowny zbiór formuł, posłużyć się arkuszem kalkulacyjnym, zweryfikować i zinterpretować uzyskane wyniki. Potrafi ograniczyć obliczenia pośrednie, których wyniki nie są potrzebne. | |
4,0 | Student umie zaprojektować podstawowy model sytuacji decyzyjnej, przygotować stosowny zbiór formuł, posłużyć się arkuszem kalkulacyjnym, zweryfikować i zinterpretować uzyskane wyniki. Potrafi ograniczyć obliczenia pośrednie, których wyniki nie są potrzebne. Umie przyspieszyć obliczenia przez zastosowanie formuł tablicowych. | |
4,5 | Student umie zaprojektować podstawowy model sytuacji decyzyjnej, przygotować stosowny zbiór formuł, posłużyć się arkuszem kalkulacyjnym, zweryfikować i zinterpretować uzyskane wyniki. Potrafi ograniczyć obliczenia pośrednie, których wyniki nie są potrzebne. Umie przyspieszyć obliczenia przez zastosowanie formuł tablicowych. Potrafi opracować scenariusze decyzji alternatywnych. | |
5,0 | Student umie zaprojektować podstawowy model sytuacji decyzyjnej, przygotować stosowny zbiór formuł, posłużyć się arkuszem kalkulacyjnym, zweryfikować i zinterpretować uzyskane wyniki. Potrafi ograniczyć obliczenia pośrednie, których wyniki nie są potrzebne. Umie przyspieszyć obliczenia przez zastosowanie formuł tablicowych. Potrafi opracować scenariusze decyzji alternatywnych. Umie zbudować prosty interfejs użytkownika modelu. | |
I_1A_O6/09_U02 Student powinien umieć dobrać i wykorzystać odpowiednie narzędzia i funkcje arkusza kalkulacyjnego do obliczeń wspomagających decyzje inwestycyjne i kapitałowe. | 2,0 | Student nie umie dobrać lub wykorzystać odpowiednie narzędzia i funkcje arkusza kalkulacyjnego do obliczeń wspomagających decyzje inwestycyjne i kapitałowe. |
3,0 | Student umie dobrać i wykorzystać odpowiednie narzędzia i funkcje arkusza kalkulacyjnego do obliczeń wspomagających decyzje inwestycyjne i kapitałowe. | |
3,5 | Student umie dobrać i wykorzystać odpowiednie narzędzia i funkcje arkusza kalkulacyjnego do obliczeń wspomagających decyzje inwestycyjne i kapitałowe. Potrafi zbudować czytelny arkusz kalkulacyjny. | |
4,0 | Student umie dobrać i wykorzystać odpowiednie narzędzia i funkcje arkusza kalkulacyjnego do obliczeń wspomagających decyzje inwestycyjne i kapitałowe. Potrafi zbudować czytelny arkusz kalkulacyjny. Wyniki obliczeń potrafi zilustrować wykresem (wykresami). | |
4,5 | Student umie dobrać i wykorzystać odpowiednie narzędzia i funkcje arkusza kalkulacyjnego do obliczeń wspomagających decyzje inwestycyjne i kapitałowe. Potrafi zbudować czytelny arkusz kalkulacyjny. Wyniki obliczeń potrafi zilustrować wykresem (wykresami). Obliczenia i grafikę z arkusza kalkulacyjnego potrafi umieścić w dokumencie tekstowym. | |
5,0 | Student umie dobrać i wykorzystać odpowiednie narzędzia i funkcje arkusza kalkulacyjnego do obliczeń wspomagających decyzje inwestycyjne i kapitałowe. Potrafi zbudować czytelny arkusz kalkulacyjny. Wyniki obliczeń potrafi zilustrować wykresem (wykresami). Obliczenia i grafikę z arkusza kalkulacyjnego potrafi umieścić w dokumencie tekstowym. Umie sporządzić prosty interfejs użytkownika. | |
I_1A_O6/09_U03 Student powinien umieć opracować i sporządzić w arkuszu kalkulacyjnym model optymalizacyjny problemu decyzyjnego, rozwiązać taki model, wyszukać, ocenić i zinterpretować możliwe alternatywy decyzji. | 2,0 | Student nie umie opracować i sporządzić w arkuszu kalkulacyjnym model optymalizacyjny problemu decyzyjnego. |
3,0 | Student umie opracować i sporządzić w arkuszu kalkulacyjnym model optymalizacyjny problemu decyzyjnego, rozwiązać taki model, wyszukać, ocenić i zinterpretować możliwe alternatywy decyzji. | |
3,5 | Student umie opracować i sporządzić w arkuszu kalkulacyjnym model optymalizacyjny problemu decyzyjnego, rozwiązać taki model, wyszukać, ocenić i zinterpretować możliwe alternatywy decyzji. Model i jego wyniki potrafi włączyć do dokumentu tekstowego (raport). | |
4,0 | Student umie opracować i sporządzić w arkuszu kalkulacyjnym model optymalizacyjny problemu decyzyjnego, rozwiązać taki model, wyszukać, ocenić i zinterpretować możliwe alternatywy decyzji. Umie zoptymalizować obliczenia, np. poprzez funkcje wbudowane, formuły tablicowe, itp. Model i jego wyniki potrafi włączyć do dokumentu tekstowego (raport). | |
4,5 | Student umie opracować i sporządzić w arkuszu kalkulacyjnym model optymalizacyjny problemu decyzyjnego, rozwiązać taki model, wyszukać, ocenić i zinterpretować możliwe alternatywy decyzji. Umie zoptymalizować obliczenia, np. poprzez funkcje wbudowane, formuły tablicowe, itp. Model i jego wyniki potrafi włączyć do dokumentu tekstowego (raport). Potrafi wzbogacić ten raport elementami graficznymi. | |
5,0 | Student umie opracować i sporządzić w arkuszu kalkulacyjnym model optymalizacyjny problemu decyzyjnego, rozwiązać taki model, wyszukać, ocenić i zinterpretować możliwe alternatywy decyzji. Umie zoptymalizować obliczenia, np. poprzez funkcje wbudowane, formuły tablicowe, itp. Model i jego wyniki potrafi włączyć do dokumentu tekstowego (raport). Potrafi wzbogacić ten raport elementami graficznymi. Umie zbudować interfejs użytkownika modelu. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
I_1A_O6/09_K01 Dbałość o zwięzły i precyzyjny opis wyników obliczeń. | 2,0 | |
3,0 | Dbałość o zwięzły i precyzyjny opis wyników obliczeń. | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 | ||
I_1A_O6/09_K02 Aktywna postawa i chęć pracy w zespole. | 2,0 | |
3,0 | Aktywna postawa i chęć pracy w zespole. | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 | ||
I_1A_O6/09_K03 Kreatywność i zdolność do współpracy podczas tworzenia i prezentacji tematu zadanego studentom w ramach samodzielnego opracowania. | 2,0 | |
3,0 | Kreatywność i zdolność do współpracy podczas tworzenia i prezentacji tematu zadanego studentom w ramach samodzielnego opracowania. | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 |
Literatura podstawowa
- R. Budziński, Komputerowy system przetwarzania danych ekonomiczno-finansowych w przedsiębiorstwie, IBS PAN, Warszawa-Szczecin, 2000
- R. Knosala [red.], Komputerowe wspomaganie zarządzania przedsiębiorstwem. Nowe metody i systemy, PWE, Warszawa, 2007
- W. T. Bielecki, Informatyzacja zarządzania, PWE, Warszawa, 2001
- K. Piasecki, Modele matematyki finansowej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007
Literatura dodatkowa
- R. McLeod Jr., G. Schell, Management Information Systems, Prentice Hall Inc., New Jersey, 2001, Eight Edition