Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Informatyki - Informatyka (N1)
specjalność: systemy komputerowe i oprogramowanie

Sylabus przedmiotu Komunikacja człowiek-komputer:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Informatyka
Forma studiów studia niestacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów nauk technicznych, studiów inżynierskich
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Komunikacja człowiek-komputer
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Systemów Multimedialnych
Nauczyciel odpowiedzialny Włodzimierz Ruciński <wrucinski@wi.zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Adam Nowosielski <Adam.Nowosielski@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 2,0 ECTS (formy) 2,0
Forma zaliczenia zaliczenie Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW6 10 0,90,62zaliczenie
laboratoriaL6 10 1,10,38zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Brak szczególnych wymagań. Student będzie korzystać z posiadanej już wiedzy z zakresu inżynierii systemów informacyjnych, inżynierii programowania, fizyki, chemii i elektroniki.

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Uświadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi być znany informatykowi - na różnych, oczywiście, poziomach szczegółowości - aby mógł poprawnie zaprojektować i zrealizowac moduły komunikacji człowiek-komputer.
C-2Szczególne uczulenie przyszłego inżyniera na rolę pozatechnicznych czynników wpływających na rozwiązania procesów komunikacyjnych.
C-3Poznanie szerokiego spektrum mediów wykorzystywanych do pozyskiwania i transmisji danych (akustyka, ultrasonografia, bioprądy, optyka do pozyskiwania specjalistycznych obrazów, obrazy rentgenowskie)

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
laboratoria
T-L-1Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.4
T-L-2Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.2
T-L-3Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.2
T-L-4Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.2
10
wykłady
T-W-1Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.1
T-W-2Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.1
T-W-3Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.1
T-W-4Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.1
T-W-5Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.1
T-W-6Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.1
T-W-7Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.1
T-W-8Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.1
T-W-9Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.1
T-W-10Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.1
10

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
laboratoria
A-L-1uczestnictwo w zajęciach10
A-L-2Opracowanie sprawozdań i przygotowanie się do zajęć22
32
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach10
A-W-2Uzupełnienie wiiedzy z wykładów - źródła: literatura, portale internetowe8
A-W-3Konsultacje1
A-W-4Przygotowanie się do zaliczenia - praca wlasna9
28

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Klasyczne wykłady typu informacyjnego i wyjaśniającego, prowadzone w modułach dwugodzinnych wspierane prezentacjami multimedialnymi (slajdy, animacje, filmy).
M-2Ćwiczenia laboratoryjne. Studenci w zespołach 3-osobowych rozwiązują postawione przez prowadzącego zadanie lub zapoznająsię z działaniem i obsługą urządzeń do pozyskiwania danych za pośrednictwem różnych mediów lub badają właściwości i analizują konstrukcje wspierające procesy komunikacji.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Na zakończenie wykładów studenci zaliczją test obejmujący cały materiał. Test jest jednokrotnego wyboru, zawiera dziesięć pytań/zagadnień, a student wskazuje jedno porawne rozwiązanie z czterech podanych do każdego pytania, lub brak takiego rozwiązania.
S-2Ocena formująca: Na ocenę z zajęć laboratoryjnych składa się: obecność na zajęciach, aktywność podczas zajęć i jakość opracowanych sprawozdan.
S-3Ocena podsumowująca: Średnia ważona z obu form zajęć (wykład 1, laboratorium 0,6)

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_1A_C/17_W01
Student zna podstawy teoretyczne tworzenia komunikatu i rozważania jego czterch poziomów: pragmatycznego, semantycznego, syntaktycznego i empirycznego. Znany jest mu zbiór czynników społecznych wpływających na budowanie mechanizmów komunikacji. Przekazywana jest podstawowa wiedza o receptorowym i efektorowym odbiorze bodźców z otoczenia przez człowieka i rozwiązaniach technicznych pozwalających na podobną współpracę z otoczeniem maszyny.
I_1A_W14, I_1A_W16T1A_W03, T1A_W04, T1A_W07, T1A_W08, T1A_W10, T1A_W11InzA_W01, InzA_W02, InzA_W03, InzA_W05C-1, C-2T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10M-1S-1

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_1A_C/17_U01
Potrafi zbudować poprawny przekaz (komunikat), który wywoła oczekiwane reakcje odbiorcy (użytkownika komputera).
I_1A_U14T1A_U07, T1A_U14, T1A_U15, T1A_U16InzA_U06, InzA_U07, InzA_U08C-1T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5M-1, M-2S-1, S-2
I_1A_C/17_U02
Umie dobrać środki techniczne do zrealizowania okreslonych wymogów komunikacji.
I_1A_U14T1A_U07, T1A_U14, T1A_U15, T1A_U16InzA_U06, InzA_U07, InzA_U08C-3T-W-7, T-W-8, T-W-10, T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4M-1, M-2S-2

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
I_1A_C/17_K01
Ma świadomość budowania systemów komunikacji w ścisłym związku z grupą społeczną będącą adresatem danego rozwiązania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu.
I_1A_K07T1A_K02, T1A_K03, T1A_K05, T1A_K07InzA_K01C-2T-W-1, T-W-2, T-W-5, T-W-6M-1S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
I_1A_C/17_W01
Student zna podstawy teoretyczne tworzenia komunikatu i rozważania jego czterch poziomów: pragmatycznego, semantycznego, syntaktycznego i empirycznego. Znany jest mu zbiór czynników społecznych wpływających na budowanie mechanizmów komunikacji. Przekazywana jest podstawowa wiedza o receptorowym i efektorowym odbiorze bodźców z otoczenia przez człowieka i rozwiązaniach technicznych pozwalających na podobną współpracę z otoczeniem maszyny.
2,0Student nie zna podstawowych pojęć, definicji i parametrow fizycznych mediów związanych z komunikacją głosem, tekstem, ruchem, dotykiem, elementami biometrycznymi. Nie zna podstawowych (standardowych) rozwiązań technicznych stosowanych w komunikacji.
3,0Student zna podstawowe pojęcia, definicje i parametry fizyczne mediów związanych z komunikacją głosem, tekstem, ruchem, dotykiem, elementami biometrycznymi poniżej. Zna podstawowe (standardowe) rozwiązania techniczne.
3,5Jak wyżej i potrafi wyjaśnić rolę poszczególnych faz przekazywania komunikatu w relacji nadawca-odbiorca (model komunikacyjny, model informacyjny odbiorcy).
4,0Jak wyżej i wykazuje znajomość teoretycznych podstaw budowy i tworzenia znaku (komunikatu).
4,5Jak wyżej i potrafi rozwiązać zadanie zbudowania poprawnego komunikatu prowadząc dyskusję na każdym z czterech podstawowych poziomów (pragmatyczny, semantyczny, syntaktyczny i empiryczny).
5,0Jak wyżej i wykazuje się dodatkową wiedzą pozyskaną z literatury.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
I_1A_C/17_U01
Potrafi zbudować poprawny przekaz (komunikat), który wywoła oczekiwane reakcje odbiorcy (użytkownika komputera).
2,0Student nie potrafi zdefiniować założeń dla komunikatu na czterech poziomach: pragmatycznym, semantycznym, syntaktycznym i empirycznym.
3,0Poprawne zdefiniowanie założeń dla komunikatu na czterech poziomach: pragmatycznym, semantycznym, syntaktycznym i empirycznym.
3,5Zbudowanie komunikatu z dopuszczalnymi odchylniami od założeń na dwóch poziomach.
4,0Zbudowanie komunikatu z dopuszczalnym odchyleniem od założeń na jednym poziomie.
4,5Zbudowanie komunikatu z poprawnym uzasadnieniem spełnienia wymagań na wszystkich czterech poziomach.
5,0Jak wyżej - plus miejętność tworzenia wariantowych rozwiązań danego komunikatu.
I_1A_C/17_U02
Umie dobrać środki techniczne do zrealizowania okreslonych wymogów komunikacji.
2,0Ocena za sprawozdanie mniej niż 4 punkty lub 0 punktów w jednej z kategorii oceny sprawozdania: 1. Cel ćwiczenia i opis realizacji 2. Prezentacja wyników 3. Wnioski 4. Forma graficzna (punktacja: 0 - nie do przyjęcia, 1 - do przyjęcia, 2 - poprawnie)
3,0Minimalna cena za sprawozdanie 4 punkty (Ze wszystkich sprawozdań ocena średnia) (punktacja: 0 - nie do przyjęcia, 1 - do przyjęcia, 2 - poprawnie) 1. Cel ćwiczenia i opis realizacji - 1 2. Prezentacja wyników -1 3. Wnioski - 1 4. Forma graficzna - 1
3,5Ocena za sprawozdanie 5 punktów (bez zer w kategoriach) (Ze wszystkich sprawozdań ocena średnia)
4,0Ocena za sprawozdanie 6 punktów (bez zer w kategoriach) (Ze wszystkich sprawozdań ocena średnia)
4,5Ocena za sprawozdanie 7 punktów (bez zer w kategoriach) (Ze wszystkich sprawozdań ocena średnia)
5,0Ocena za sprawozdanie 8 punków (Ze wszystkich sprawozdań ocena średnia) (punktacja: 0 - nie do przyjęcia, 1 - do przyjęcia, 2 - poprawnie) 1. Cel ćwiczenia i opis realizacji - 2 2. Prezentacja wyników -2 3. Wnioski - 2 4. Forma graficzna - 2

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
I_1A_C/17_K01
Ma świadomość budowania systemów komunikacji w ścisłym związku z grupą społeczną będącą adresatem danego rozwiązania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu.
2,0Student nie zna postawowych czynników społecznych mających wpływ na budowanie śodków komunikacji w relacji człowiek-komputer-człowiek.
3,0Student potrafi scharakteryzować czynniki społecznych mające wpływ na tworzenie komunikacji w relacji człowiek-komputer-człowiek.
3,5Jak wyżej i jest świadomy istnienia i wzajemnych powiąań warstw systemu informacyjnego (formalna, techniczna, nieformalna).
4,0Jak wyżej i rozumie mechanizmy (w tym biologiczne) odbióru przez człowieka bodźców z otoczenia i potrafi ocenić wpływ występujących dysfunkcji na odbiór komunikatu.
4,5Jak wyżej i zdaje sobie sprawę z zagrożeń wynikających z lekceważenia aspektów społecznych i percepcyjnych odbiorcy w budowaniu systemów komunikacyjnych.
5,0Jak wyżej i wykazuje się znajomością aspektów prawnych zwiąnych z komunikacją w relacji człowiek-komputer-człowiek.

Literatura podstawowa

  1. Beynon-Davies P., Inżynieria systemów informacyjnych, WN-T, 1999, arszawa, 1999
  2. Kuchariew G., Biometriczeskije sistemy, Wydawnictwo Politechnika, St. Petersburg, St. Petersburg, 2001
  3. Chodowicz M., Inteligentny pulpit do realizacji interakcji dotykowej z użytkownikiem, Praca magisterska, Wydział Informatyki PS, Szczecin, 2006
  4. Zbiór artykułów, Komputerowe wspomaganie irydodiagnostyki, Szczecin 2000., Materiały Konferencji Naukowej, Wydział Informatyki PS, Szczecin, 2000

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.4
T-L-2Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.2
T-L-3Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.2
T-L-4Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.2
10

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.1
T-W-2Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.1
T-W-3Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.1
T-W-4Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.1
T-W-5Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.1
T-W-6Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.1
T-W-7Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.1
T-W-8Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.1
T-W-9Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.1
T-W-10Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.1
10

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1uczestnictwo w zajęciach10
A-L-2Opracowanie sprawozdań i przygotowanie się do zajęć22
32
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach10
A-W-2Uzupełnienie wiiedzy z wykładów - źródła: literatura, portale internetowe8
A-W-3Konsultacje1
A-W-4Przygotowanie się do zaliczenia - praca wlasna9
28
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_1A_C/17_W01Student zna podstawy teoretyczne tworzenia komunikatu i rozważania jego czterch poziomów: pragmatycznego, semantycznego, syntaktycznego i empirycznego. Znany jest mu zbiór czynników społecznych wpływających na budowanie mechanizmów komunikacji. Przekazywana jest podstawowa wiedza o receptorowym i efektorowym odbiorze bodźców z otoczenia przez człowieka i rozwiązaniach technicznych pozwalających na podobną współpracę z otoczeniem maszyny.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówI_1A_W14zna wybrane metody i techniki służące do komunikacji człowieka z komputerem
I_1A_W16ma wiedzę dotyczącą możliwości zastosowania informatyki w różnych dziedzinach aktywności ludzkiej (np. w przemyśle, zarządzaniu i medycynie)
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_W03ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W04ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W07zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
T1A_W08ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej
T1A_W10zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego; umie korzystać z zasobów informacji patentowej
T1A_W11zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości, wykorzystującej wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_W01ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych
InzA_W02zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów
InzA_W03ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych uwarunkowań działalności inżynierskiej
InzA_W05zna typowe technologie inżynierskie w zakresie studiowanego kierunku studiów
Cel przedmiotuC-1Uświadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi być znany informatykowi - na różnych, oczywiście, poziomach szczegółowości - aby mógł poprawnie zaprojektować i zrealizowac moduły komunikacji człowiek-komputer.
C-2Szczególne uczulenie przyszłego inżyniera na rolę pozatechnicznych czynników wpływających na rozwiązania procesów komunikacyjnych.
Treści programoweT-W-1Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.
T-W-2Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.
T-W-3Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.
T-W-4Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.
T-W-5Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.
T-W-6Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.
T-W-7Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.
T-W-8Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.
T-W-9Oddziaływanie otoczenia na człowieka: charakterystyka recptorów/zmysłów – odczuwanie dotyku, nacisku, ciepła, bólu; zmysł smaku i węchu, zmysł wzroku i równowagi. Charakterystyka fal muzgowych i ich wykorzystanie w komunikacji.
T-W-10Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.
Metody nauczaniaM-1Klasyczne wykłady typu informacyjnego i wyjaśniającego, prowadzone w modułach dwugodzinnych wspierane prezentacjami multimedialnymi (slajdy, animacje, filmy).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Na zakończenie wykładów studenci zaliczją test obejmujący cały materiał. Test jest jednokrotnego wyboru, zawiera dziesięć pytań/zagadnień, a student wskazuje jedno porawne rozwiązanie z czterech podanych do każdego pytania, lub brak takiego rozwiązania.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie zna podstawowych pojęć, definicji i parametrow fizycznych mediów związanych z komunikacją głosem, tekstem, ruchem, dotykiem, elementami biometrycznymi. Nie zna podstawowych (standardowych) rozwiązań technicznych stosowanych w komunikacji.
3,0Student zna podstawowe pojęcia, definicje i parametry fizyczne mediów związanych z komunikacją głosem, tekstem, ruchem, dotykiem, elementami biometrycznymi poniżej. Zna podstawowe (standardowe) rozwiązania techniczne.
3,5Jak wyżej i potrafi wyjaśnić rolę poszczególnych faz przekazywania komunikatu w relacji nadawca-odbiorca (model komunikacyjny, model informacyjny odbiorcy).
4,0Jak wyżej i wykazuje znajomość teoretycznych podstaw budowy i tworzenia znaku (komunikatu).
4,5Jak wyżej i potrafi rozwiązać zadanie zbudowania poprawnego komunikatu prowadząc dyskusję na każdym z czterech podstawowych poziomów (pragmatyczny, semantyczny, syntaktyczny i empiryczny).
5,0Jak wyżej i wykazuje się dodatkową wiedzą pozyskaną z literatury.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_1A_C/17_U01Potrafi zbudować poprawny przekaz (komunikat), który wywoła oczekiwane reakcje odbiorcy (użytkownika komputera).
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówI_1A_U14ma umiejętność tworzenia interfejsów użytkownika oraz wykorzystania różnych sposobów komunikacji z systemami komputerowymi
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
T1A_U14potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
T1A_U15potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
T1A_U16potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U06potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
InzA_U07potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
InzA_U08potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotuC-1Uświadomienie rozległego, interdyscyplinarnego obszaru jaki w praktyce musi być znany informatykowi - na różnych, oczywiście, poziomach szczegółowości - aby mógł poprawnie zaprojektować i zrealizowac moduły komunikacji człowiek-komputer.
Treści programoweT-W-2Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.
T-W-3Podstawowe pojęcia i definicje: dane, informacja, wiedza – wzajemne powiązania. Budowa znaku i jego tworzenie – symbol, pojęcie. Fizyczne postaci znaków. Znaki w systemach społecznych.
T-W-4Tworzenie komunikatu: poziomy znaku/komunikatu – pragmatyka, semantyka, syntaksa, empiryka.
T-W-5Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.
Metody nauczaniaM-1Klasyczne wykłady typu informacyjnego i wyjaśniającego, prowadzone w modułach dwugodzinnych wspierane prezentacjami multimedialnymi (slajdy, animacje, filmy).
M-2Ćwiczenia laboratoryjne. Studenci w zespołach 3-osobowych rozwiązują postawione przez prowadzącego zadanie lub zapoznająsię z działaniem i obsługą urządzeń do pozyskiwania danych za pośrednictwem różnych mediów lub badają właściwości i analizują konstrukcje wspierające procesy komunikacji.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Na zakończenie wykładów studenci zaliczją test obejmujący cały materiał. Test jest jednokrotnego wyboru, zawiera dziesięć pytań/zagadnień, a student wskazuje jedno porawne rozwiązanie z czterech podanych do każdego pytania, lub brak takiego rozwiązania.
S-2Ocena formująca: Na ocenę z zajęć laboratoryjnych składa się: obecność na zajęciach, aktywność podczas zajęć i jakość opracowanych sprawozdan.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi zdefiniować założeń dla komunikatu na czterech poziomach: pragmatycznym, semantycznym, syntaktycznym i empirycznym.
3,0Poprawne zdefiniowanie założeń dla komunikatu na czterech poziomach: pragmatycznym, semantycznym, syntaktycznym i empirycznym.
3,5Zbudowanie komunikatu z dopuszczalnymi odchylniami od założeń na dwóch poziomach.
4,0Zbudowanie komunikatu z dopuszczalnym odchyleniem od założeń na jednym poziomie.
4,5Zbudowanie komunikatu z poprawnym uzasadnieniem spełnienia wymagań na wszystkich czterech poziomach.
5,0Jak wyżej - plus miejętność tworzenia wariantowych rozwiązań danego komunikatu.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_1A_C/17_U02Umie dobrać środki techniczne do zrealizowania okreslonych wymogów komunikacji.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówI_1A_U14ma umiejętność tworzenia interfejsów użytkownika oraz wykorzystania różnych sposobów komunikacji z systemami komputerowymi
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_U07potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej
T1A_U14potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
T1A_U15potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
T1A_U16potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_U06potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów
InzA_U07potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia
InzA_U08potrafi - zgodnie z zadaną specyfikacją - zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów, używając właściwych metod, technik i narzędzi
Cel przedmiotuC-3Poznanie szerokiego spektrum mediów wykorzystywanych do pozyskiwania i transmisji danych (akustyka, ultrasonografia, bioprądy, optyka do pozyskiwania specjalistycznych obrazów, obrazy rentgenowskie)
Treści programoweT-W-7Komunikacja głosowa: charakterystyka sygnałów mowy – cechy akustyczne i statystyczne. Obrazy i wzorce akustyczne. Systemy rozpoznawania mowy – pojedyncze słowa, mowa ciągła. Charakterystyka podstawowych metod rozpoznawania. Charakterystyka systemów rozumienia mowy. Kanał sprzężenia zwrotnego – synteza mowy.
T-W-8Obraz jako źródło informacji. Urządzenia wejściowe kanału obrazowego (zastosowania techniczne i medyczne): rentgen, tomografia, rezonans magnetyczny, ultrasonografia, endoskopia.
T-W-10Techniczna realizacja receptorów (czujniki nacisku, położenia, temperatury, prędkości, przyspieszeń). Manipulatory i sprzęgi siłowe: rozwiązania konstrukcyjne. Trenażery – przykłady zastosowań.
T-L-1Praca z oprogramowaniem: do rozpoznawania pisma, rozpoznawania i rozumienia tekstów, rozpoznawania mowy.
T-L-2Budowa i wykorzystanie sprzętu komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.
T-L-3Sprzęgi komunikacyjne w diagnostyce medycznej.
T-L-4Poznawanie budowy rozwiązań technicznych w komunikacji człowiek-komputer na modelach rzeczywistych.
Metody nauczaniaM-1Klasyczne wykłady typu informacyjnego i wyjaśniającego, prowadzone w modułach dwugodzinnych wspierane prezentacjami multimedialnymi (slajdy, animacje, filmy).
M-2Ćwiczenia laboratoryjne. Studenci w zespołach 3-osobowych rozwiązują postawione przez prowadzącego zadanie lub zapoznająsię z działaniem i obsługą urządzeń do pozyskiwania danych za pośrednictwem różnych mediów lub badają właściwości i analizują konstrukcje wspierające procesy komunikacji.
Sposób ocenyS-2Ocena formująca: Na ocenę z zajęć laboratoryjnych składa się: obecność na zajęciach, aktywność podczas zajęć i jakość opracowanych sprawozdan.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Ocena za sprawozdanie mniej niż 4 punkty lub 0 punktów w jednej z kategorii oceny sprawozdania: 1. Cel ćwiczenia i opis realizacji 2. Prezentacja wyników 3. Wnioski 4. Forma graficzna (punktacja: 0 - nie do przyjęcia, 1 - do przyjęcia, 2 - poprawnie)
3,0Minimalna cena za sprawozdanie 4 punkty (Ze wszystkich sprawozdań ocena średnia) (punktacja: 0 - nie do przyjęcia, 1 - do przyjęcia, 2 - poprawnie) 1. Cel ćwiczenia i opis realizacji - 1 2. Prezentacja wyników -1 3. Wnioski - 1 4. Forma graficzna - 1
3,5Ocena za sprawozdanie 5 punktów (bez zer w kategoriach) (Ze wszystkich sprawozdań ocena średnia)
4,0Ocena za sprawozdanie 6 punktów (bez zer w kategoriach) (Ze wszystkich sprawozdań ocena średnia)
4,5Ocena za sprawozdanie 7 punktów (bez zer w kategoriach) (Ze wszystkich sprawozdań ocena średnia)
5,0Ocena za sprawozdanie 8 punków (Ze wszystkich sprawozdań ocena średnia) (punktacja: 0 - nie do przyjęcia, 1 - do przyjęcia, 2 - poprawnie) 1. Cel ćwiczenia i opis realizacji - 2 2. Prezentacja wyników -2 3. Wnioski - 2 4. Forma graficzna - 2
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaI_1A_C/17_K01Ma świadomość budowania systemów komunikacji w ścisłym związku z grupą społeczną będącą adresatem danego rozwiązania (kultura, normy, status). Zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności za błędną interpretację przekazu.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówI_1A_K07rozumie społeczny i zawodowy kontekst informatyki oraz związanych z nim aspektów prawnych i etycznych
Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaT1A_K02ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
T1A_K03potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
T1A_K05prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
T1A_K07ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały
Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraInzA_K01ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Cel przedmiotuC-2Szczególne uczulenie przyszłego inżyniera na rolę pozatechnicznych czynników wpływających na rozwiązania procesów komunikacyjnych.
Treści programoweT-W-1Rozwój procesów komunikacji. Nurty myślenia związane z wpływem różnych mediów na środowisko człowieka. Zagrożenia i korzyści wynikające z rozwoju społeczeństwa informacyjnego.
T-W-2Model komunikacyjny i informacyjny procesu przekazywania i rozpoznawania komunikatu.
T-W-5Rola człowieka w systemie informacyjnym. Techniczny system informacyjny.
T-W-6Klasyczne sprzęgi użytkownika – podstawowe typy i charakterystyka ich cech. Cechy interfejsów HCI. Inżynieria używalności.
Metody nauczaniaM-1Klasyczne wykłady typu informacyjnego i wyjaśniającego, prowadzone w modułach dwugodzinnych wspierane prezentacjami multimedialnymi (slajdy, animacje, filmy).
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Na zakończenie wykładów studenci zaliczją test obejmujący cały materiał. Test jest jednokrotnego wyboru, zawiera dziesięć pytań/zagadnień, a student wskazuje jedno porawne rozwiązanie z czterech podanych do każdego pytania, lub brak takiego rozwiązania.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie zna postawowych czynników społecznych mających wpływ na budowanie śodków komunikacji w relacji człowiek-komputer-człowiek.
3,0Student potrafi scharakteryzować czynniki społecznych mające wpływ na tworzenie komunikacji w relacji człowiek-komputer-człowiek.
3,5Jak wyżej i jest świadomy istnienia i wzajemnych powiąań warstw systemu informacyjnego (formalna, techniczna, nieformalna).
4,0Jak wyżej i rozumie mechanizmy (w tym biologiczne) odbióru przez człowieka bodźców z otoczenia i potrafi ocenić wpływ występujących dysfunkcji na odbiór komunikatu.
4,5Jak wyżej i zdaje sobie sprawę z zagrożeń wynikających z lekceważenia aspektów społecznych i percepcyjnych odbiorcy w budowaniu systemów komunikacyjnych.
5,0Jak wyżej i wykazuje się znajomością aspektów prawnych zwiąnych z komunikacją w relacji człowiek-komputer-człowiek.