| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|
| laboratoria |
|---|
| T-L-1 | Praca w środowisku Linux : logowanie się do sieci, wybrane polecenia systemu Linux, zapoznanie się z programem Midnight Commander, kompilatorem gcc. Edycja, kompilacja i uruchomienie prostego programu w języku C. | 2 |
| T-L-2 | Sprawdzian z wykładów (systemy dec, bin, hex – przeliczanie). Wyrażenia arytmetyczne i logiczne, funkcje matematyczne (biblioteka „math.h”), instrukcja warunkowa „if…else”. | 1 |
| T-L-3 | Zaliczenie (if ). Schematy blokowe wybranych algorytmów. Prosty program z instrukcją pętli „while” lub „do while”. | 1 |
| T-L-4 | Krótki sprawdzian z wykładów (schematy blokowe). Pętla „while” cd. (sumy szeregów nieskończonych). | 1 |
| T-L-5 | Zaliczenie (while ). Pętla „for”, typ tablicowy, deklaracja tablicy , wprowadzanie danych. | 1 |
| T-L-6 | Sprawdzian z wykładów (elementy języka C). Tablice jednowymiarowe liczbowe (sortowanie). Łańcuchy znakowe, funkcje „gets”, „puts”, biblioteka „string.h”, przetwarzanie łańcuchów. | 1 |
| T-L-7 | Zaliczenie tablic i łańcuchów. | 1 |
| T-L-8 | Tablice dwuwymiarowe, deklarowanie, inicjalizowanie tablic, manipulowanie elementami. | 1 |
| T-L-9 | Zaliczenie tablic dwuwymiarowych. Wprowadzenie do funkcji niestandardowych (zwracających wartość). | 2 |
| T-L-10 | Funkcje tworzone przez użytkownika, definicja, parametry formalne i aktualne, prototyp funkcji, zwracanie wartości, klasy pamięci. | 1 |
| T-L-11 | Sprawdzian z wykładów (wskaźniki). Wskaźniki, zastosowanie wskaźników jako parametrów funkcji, wykorzystanie wskaźników przy przetwarzania tablic w funkcjach. | 2 |
| T-L-12 | Zaliczenie funkcji (dwa programy). | 1 |
| T-L-13 | Sprawdzian z wykładów (struktury). Struktury, definicja typu, tablica struktur, struktury w funkcjach (wskaźniki do struktur). | 1 |
| T-L-14 | Sprawdzian z wykładów (pliki). Pliki, funkcja otwarcia pliku, tryby pracy, funkcje plikowe do odczytu i zapisu (znakowe, łańcuchowe), przetwarzanie plików. Zaliczenie struktur i plików. | 2 |
| 18 |
|---|
| wykłady |
|---|
| T-W-1 | Pojęcie informatyki, obszary informatyki, zastosowania informatyki w technice, komputer jako narzędzie automatycznego przetwarzania informacji, generacje i klasyfikacja komputerów cyfrowych oraz języków programowania, zasoby informatyczne ZUT. Dane we wnętrzu komputera: bity i bajty, kod dwójkowy a kod szesnastkowy i ósemkowy, wewnętrzna reprezentacja danych - znaki, liczby całkowite (uzupełnienie dwójkowe), liczby rzeczywiste (zapis zmienno- i stałopozycyjny). Zasady adresowania pamięci. Niezawodność zapamiętywania i przesyłania danych, kontrola parzystości. Charakterystyka języków programowania, programowanie strukturalne i obiektowe, programowanie wizualne, proces kompilacji i konsolidacji programu, zasady formułowania zadań dla komputera. | 5 |
| T-W-2 | Zasady tworzenia algorytmów oraz sposoby formalnego ich zapisu, w tym z wykorzystaniem języków programowania. Przykłady algorytmów w postaci sieci działań, dotyczących przetwarzania danych w macierzy, rekurencji, postępowania iteracyjnego, konwersji systemów liczenia itp. | 3 |
| T-W-3 | Symbole standardowe, słowa kluczowe, pojęcie typu danych, standardowe typy danych, stałe i zmienne, dyrektywy #define i #include. Instrukcje wyjścia i specyfikatory formatowania, kody sterujące. Instrukcje przypisania, wyrażenia arytmetyczne i logiczne, priorytety wartościowania wyrażeń, standardowe funkcje matematyczne, operatory bitowe. Warunkowa instrukcja przypisania. | 5 |
| T-W-4 | Instrukcje wejścia, operator pobrania adresu i kody konwersji. Instrukcje bloku, decyzyjne, iteracyjne, przekazywanie sterowania do instrukcji etykietowanych. Typ tablicowy i łańcuchy. Zasady tworzenia kodów źródłowych do wcześniej prezentowanych algorytmów. | 5 |
| T-W-5 | Zasady programowania strukturalnego i wykorzystywania podprogramów standardowych i niestandardowych. Porównanie struktury kodu źródłowego programu w języku C/C++ ze strukturami kodów, sporządzonych w innych językach programowania wysokiego poziomu (Pascal, Fortran). Wykorzystanie dyrektywy #define do definiowania prostych funkcji. Obszar i czas działania zmiennych automatycznych, zewnętrznych i statycznych. Zasady tworzenia funkcji (typu funkcja matematyczna) zwracających wartość oraz funkcji (typu procedura) nie zwracających wartości. | 3 |
| T-W-6 | Zasady przekazywania danych pomiędzy funkcjami: zmienne zewnętrzne, jedno i dwukierunkowa komunikacja poprzez parametry. Wskaźniki i sposób ich wykorzystania do dwukierunkowego przekazywania danych przez parametry. Rekurencja i rekurencja niejawna w funkcjach. | 3 |
| T-W-7 | Niestandardowe typy danych: typ wyliczeniowy, struktury i unie, pliki. Wykorzystanie języka C do programowania wybranych zadań niskiego poziomu. | 3 |
| 27 |
|---|