Wydział Elektryczny - Elektronika i telekomunikacja (N1)
Sylabus przedmiotu Metody matematyczne w elektronice i telekomunikacji:
Informacje podstawowe
Kierunek studiów | Elektronika i telekomunikacja | ||
---|---|---|---|
Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
Obszary studiów | nauk technicznych, studiów inżynierskich | ||
Profil | ogólnoakademicki | ||
Moduł | — | ||
Przedmiot | Metody matematyczne w elektronice i telekomunikacji | ||
Specjalność | przedmiot wspólny | ||
Jednostka prowadząca | Katedra Przetwarzania Sygnałów i Inżynierii Multimedialnej | ||
Nauczyciel odpowiedzialny | Jan Purczyński <Jan.Purczynski@zut.edu.pl> | ||
Inni nauczyciele | Grzegorz Mikołajczak <Grzegorz.Mikolajczak@zut.edu.pl>, Krzysztof Okarma <Krzysztof.Okarma@zut.edu.pl> | ||
ECTS (planowane) | 4,0 | ECTS (formy) | 4,0 |
Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
KOD | Wymaganie wstępne |
---|---|
W-1 | Podstawowa wiedza z zakresu matematyki. |
Cele przedmiotu
KOD | Cel modułu/przedmiotu |
---|---|
C-1 | Opanowanie metod matematycznych i numerycznych wykorzystywanych w działalności inżynierskiej w dziedzinie elektroniki i telekomunikacji. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
KOD | Treść programowa | Godziny |
---|---|---|
laboratoria | ||
T-L-1 | Wprowadzenie do środowiska obliczeniowego | 2 |
T-L-2 | Numeryczne rozwiązywanie równań nieliniowych | 2 |
T-L-3 | Interpolacja wielomianowa | 2 |
T-L-4 | Aproksymacja średniokwadratowa. | 2 |
T-L-5 | Całkowanie numeryczne. | 2 |
T-L-6 | Numeryczne rozwiązywanie równań różniczkowych. | 2 |
T-L-7 | Numeryczne zastosowanie szeregów potęgowych. | 2 |
T-L-8 | Zastosowanie metod numerycznych w przetwarzaniu sygnałów. | 2 |
T-L-9 | Zastosowanie metod numerycznych w teorii obwodów. | 2 |
T-L-10 | Zaliczenie zajęć laboratoryjnych. | 2 |
20 | ||
wykłady | ||
T-W-1 | Analiza dokładności algorytmów numerycznych. Dokładność obliczeń inżynierskich. | 2 |
T-W-2 | Metody numeryczne rozwiązywania równań. | 2 |
T-W-3 | Komputerowe opracowanie wyników pomiarów (interpolacja i aproksymacja). | 3 |
T-W-4 | Numeryczne rozwiązywanie układów równań liniowych i nieliniowych. | 3 |
T-W-5 | Całkowanie i różniczkowanie numeryczne. | 3 |
T-W-6 | Elementy teorii liczb | 2 |
T-W-7 | Wstęp do analizy algorytmów | 2 |
T-W-8 | Zastosowanie teorii grafów | 3 |
20 |
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
KOD | Forma aktywności | Godziny |
---|---|---|
laboratoria | ||
A-L-1 | uczestnictwo w zajęciach | 20 |
A-L-2 | Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych. | 10 |
A-L-3 | Konsultacje z prowadzącym | 10 |
A-L-4 | Wykonanie sprawozdań. | 20 |
60 | ||
wykłady | ||
A-W-1 | uczestnictwo w zajęciach | 20 |
A-W-2 | Konsultacje z wykładowcą | 9 |
A-W-3 | Rozwiązanie zadań i problemów przedstawionych na wykładzie | 10 |
A-W-4 | Samodzielne poszerzanie wiedzy na podstawie literatury | 19 |
A-W-5 | Egzamin pisemny | 2 |
60 |
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
---|---|
M-1 | Wykład informacyjny. |
M-2 | Ćwiczenia laboratoryjne z użyciem komputera. |
M-3 | Ćwiczenia przedmiotowe. |
Sposoby oceny
KOD | Sposób oceny |
---|---|
S-1 | Ocena podsumowująca: Egzamin pisemny. |
S-2 | Ocena podsumowująca: Zaliczenie pisemne ćwiczeń laboratoryjnych. |
S-3 | Ocena formująca: Ocena aktywności na zajęciach i wykonanych sprawozdań. |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
ET_1A_B05_W01 Ma wiedzę z metod numerycznych i matematyki dyskretnej niezbędną do analizy wyników eksperymentów, stosowania algorytmów przetwarzania sygnałów oraz metod analizy prostych obwodów elektrycznych i elektronicznych. | ET_1A_W01 | T1A_W01, T1A_W07 | InzA_W02 | C-1 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-10 | M-1, M-2, M-3 | S-1, S-2, S-3 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
---|---|---|---|---|---|---|---|
ET_1A_B05_U24 Potrafi ocenić przydatność i wykorzystać metody matematyczne i numeryczne do rozwiązania prostych zadań inżynierskich z zakresu elektroniki i telekomunikacji. | ET_1A_U06 | T1A_U08, T1A_U09 | InzA_U01, InzA_U02, InzA_U05 | C-1 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-L-7, T-L-8, T-L-9, T-L-10 | M-1, M-2, M-3 | S-1, S-2, S-3 |
Kryterium oceny - wiedza
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
ET_1A_B05_W01 Ma wiedzę z metod numerycznych i matematyki dyskretnej niezbędną do analizy wyników eksperymentów, stosowania algorytmów przetwarzania sygnałów oraz metod analizy prostych obwodów elektrycznych i elektronicznych. | 2,0 | |
3,0 | Ma wiedzę z metod numerycznych i matematyki dyskretnej niezbędną do analizy wyników eksperymentów. | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 |
Kryterium oceny - umiejętności
Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
---|---|---|
ET_1A_B05_U24 Potrafi ocenić przydatność i wykorzystać metody matematyczne i numeryczne do rozwiązania prostych zadań inżynierskich z zakresu elektroniki i telekomunikacji. | 2,0 | |
3,0 | Wykorzystuje metody matematyczne i numeryczne do opisu, analizy i syntezy algorytmów stosowanych w elektronice i telekomunikacji. | |
3,5 | ||
4,0 | ||
4,5 | ||
5,0 |
Literatura podstawowa
- Grygiel J., Wprowadzenie do matematyki dyskretnej, Exit, 2007
- Ross K.A., Wright Ch.R.B., Matematyka dyskretna, PWN, Warszawa, 2006
- Dahlquist G., Bjorck, Metody numeryczne, PWN, Warszawa, 1975
- Fortuna Z., Macukow B., Metody numeryczne, Warszawa, PWN, 1982
Literatura dodatkowa
- Kiełbasiński A., Schwetlick H., Numeryczna algebra liniowa, PWN, Warszawa, 1992
- Kubale M., Optymalizacja dyskretna. Modele i metody kolorowania grafów, PWN, Warszawa, 2002